Αποκαλυψη Το Ενατο Κυμα

ΕΛΛΑΔΑ: ΜΑΣ ΕΚΛΕΨΑΝ 150 ΔΙΣ. ΣΕ 4 ΧΡΟΝΙΑ - Η μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή του κόσμου!

Posted: 24 Aug 2013 07:20 AM PDT

Ενα ποσό που φθάνει κοντά στο 50% του ελληνικού ΑΕΠ υπολογίζεται πως έχει απωλεστεί από την αγορά στην τετραετία της οικονομικής καταστροφής που έφερε η κυβέρνηση Γ.Παπανδρεου και συνέχισαν οι κυβερνήσεις Λ.Παπαδήμου και Α.Σαμαρά την τετραετία 2009 – 2013 βάσει τωνστοιχείων του ΑΕΠ. Πρόκειται για την μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή που έχει υποστεί κράτος εν ειρήνη, συγκρίνεται μόνο με την οικονομική καθίζηση των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, αλλά εκεί υπήρξε γεωπολιτική καταστροφή και αλλαγή καθεστώτος.Πρακτικά, τίποτα δεν συγκρίνεται με αυτό που έκαναν στην Ελλάδα οικυβερνητικές ελίτ μεταξύ 2009-2013.Οι απώλειες της τάξης των 122 δισεκατομμυρίων ευρώ έχουν προέλθει από τη μείωση μισθών, κοινωνικών δαπανών, την αύξηση της φορολογίας, αλλά και την απώλεια ρευστότητας στην αγορά.Τα στοιχεία του προϋπολογισμού για την περίοδο 2009-2014 ανεβάζουν το ύψος των απωλειών από μισθούς στο δημόσιο τομέα στα 9,3 δισ. ευρώ.Αντίστοιχα, οι δαπάνες για συντάξεις, υγεία και επιδόματα συρρικνώθηκαν από τα 49 δισ. ευρώ στα 39,1 δισ. ευρώ το 2013 με προοπτική να περικοπούν στα 38,5 δισ. το 2014.ΠΗΓΗΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Το κόλπο για να μην γίνεται «πέτρα» το παγωτό στην κατάψυξη

Posted: 24 Aug 2013 07:17 AM PDT

Ούτε το κουτάλι ούτε τα νεύρα σας θα σπάνε πια

Έχετε παγωτό στην κατάψυξη, το βγάζετε και θέλετε να σερβίρετε. Αλλά σπάει το κουτάλι και μαζί… τα νεύρα σας; Ηρεμήστε γιατί υπάρχει κόλπο…

Απλά βάζετε το κουτί – τάπερ με το παγωτό, σε πλαστικό σακουλάκι που κλείνει ερμητικά. Έτσι το παγωτό σας θα διατηρείται μεν, αλλά δεν θα είναι πια σκληρό.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Ο καθένας με τη μοίρα του

Posted: 24 Aug 2013 07:11 AM PDT

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Κατασκευή οικοδομημάτων με τη βοήθεια του πυροβολικού!

Posted: 24 Aug 2013 07:04 AM PDT

Οι μαθηματικοί του Πανεπιστημίου της πόλης Περμ έμαθαν να χρησιμοποιούν το πυροβολικό στον κατασκευαστικό τομέα. 

Οι επιστήμονες προτείνουν να καρφώνονται οι πάσσαλοι στο χώμα με τη βοήθεια βλημάτων πυροβολικού. Η τεχνογνωσία αυτή δεν έχει ομοιότυπα στον κόσμο και, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου του Περμ, γι' αυτήν ήδη εξέφρασαν ενδιαφέρον ορισμένες κινεζικές εταιρείες.Το σχέδιο αυτό άρχισε να εκπονείται στη διάρκεια της δεκαετίας του '90 από τον διδάκτορα τεχνολογικών επιστημών και καθηγητή του Πανεπιστημίου του Περμ Ολέγκ Πένσκι. «Ασχολούμαι με την ανάπτυξη της μαθηματικής θεωρίας του καρφώματος των πασσάλων με το πυροβολικό και περιγράφω αυτή τη διαδικασία μέσω διαφορικών εξισώσεων. Από κοινού με συναδέλφους μου ήμασταν οι πρώτοι που εκπονήσαμε σχήματα μερικών κατασκευαστικών κανονιών και λογαριάσαμε τα κατάλληλα βάρη της πυρίτιδας ούτως ώστε να μην διασπαστεί η κάνη του όπλου και να μην καταστραφεί ο πάσσαλος. Η τεχνογνωσία αυτή είναι προστατευμένη από δέκα πατέντες», είπε ο καθηγητής.Σύμφωνα με τον μαθηματικό, η χρήση των κανονιών στον κατασκευαστικό τομέα εξοικονομεί όχι μόνο το χρόνο, αλλά τα χρήματα. Το μυστικό του οικονομικού οφέλους συνίσταται και στην ίδια την πυρίτιδα, επειδή για το κάρφωμα των πασσάλων ταιριάζει καλύτερα ένα πεπαλαιωμένο του είδος. Οι στρατιωτικοί έπαψαν να το χρησιμοποιούν, αλλά τεράστιες ποσότητές της εξακολουθούν να φυλάσσεται σε αποθήκες. Είναι πολύ καλύτερο να αξιοποιηθεί αυτή η πυρίτιδα, παρά να καεί για να αποφευχθεί η αποθήκευσή της, υποστηρίζουν οι εφευρέτες.Η νέα μέθοδος ήδη εφαρμόστηκε, καθώς με χρήση στρατιωτικών κανονιών κατασκευάστηκαν μερικά κτίρια της βιομηχανίας συντήρησης και επισκευής τροχαίου υλικού του Περμ, καθώς και πύργοι γεώτρησης πετρελαίου στις περιοχές Νεφτιουγκάνσκ και Νιζνεβάρτοφσκ. Η τεχνογνωσία προκάλεσε ενδιαφέρον και στη Μόσχα και τώρα μελετείται από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Κατασκευών, Στέγασης και Κοινής Ωφελείας. Το σχέδιο παρουσιάστηκε επίσης και στο 3ο  διεθνές τεχνολογικό συνέδριο της Σαγκάης. Ο καθηγητής Πένσκι ήδη διεξήγαγε διαπραγματεύσεις για παράδοση τεχνογνωσίας με εκπροσώπους του κινεζικού ομίλου «Τζούο Ντιαν».Η τεχνογνωσία του καθηγητή Πένσκι εξακολουθεί να αναπτύσσεται από νέους επιστήμονες. Τον Ιούλιο ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Περμ Αρσένι Τσέρνικοφ υπερασπίστηκε διδακτορική διατριβή με θέμα τη χρήση του πυροβολικού στον κατασκευαστικό τομέα στο ύδωρ και όχι στο χώμα. Στη διάρκεια της συγγραφής της διατριβής ο κ. Τσέρνικοφ πήρε τέσσερις πατέντες για τις εφευρέσεις του και του απονεμήθηκε μετάλλιο της Ρωσικής Ακαδημίας Φυσικής Ιστορίας Νόμπελ «Για συμβολή στην εφευρετικότητα».Οι μαθηματικοί του Πανεπιστημίου της πόλης Περμ έμαθαν να χρησιμοποιούν το πυροβολικό στον κατασκευαστικό τομέα. Οι επιστήμονες προτείνουν να καρφώνονται οι πάσσαλοι στο χώμα με τη βοήθεια βλημάτων πυροβολικού. Η τεχνογνωσία αυτή δεν έχει ομοιότυπα στον κόσμο και, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου του Περμ, γι' αυτήν ήδη εξέφρασαν ενδιαφέρον ορισμένες κινεζικές εταιρείες.Το σχέδιο αυτό άρχισε να εκπονείται στη διάρκεια της δεκαετίας του '90 από τον διδάκτορα τεχνολογικών επιστημών και καθηγητή του Πανεπιστημίου του Περμ Ολέγκ Πένσκι. «Ασχολούμαι με την ανάπτυξη της μαθηματικής θεωρίας του καρφώματος των πασσάλων με το πυροβολικό και περιγράφω αυτή τη διαδικασία μέσω διαφορικών εξισώσεων. Από κοινού με συναδέλφους μου ήμασταν οι πρώτοι που εκπονήσαμε σχήματα μερικών κατασκευαστικών κανονιών και λογαριάσαμε τα κατάλληλα βάρη της πυρίτιδας ούτως ώστε να μην διασπαστεί η κάνη του όπλου και να μην καταστραφεί ο πάσσαλος. Η τεχνογνωσία αυτή είναι προστατευμένη από δέκα πατέντες», είπε ο καθηγητής.Σύμφωνα με τον μαθηματικό, η χρήση των κανονιών στον κατασκευαστικό τομέα εξοικονομεί όχι μόνο το χρόνο, αλλά τα χρήματα. Το μυστικό του οικονομικού οφέλους συνίσταται και στην ίδια την πυρίτιδα, επειδή για το κάρφωμα των πασσάλων ταιριάζει καλύτερα ένα πεπαλαιωμένο του είδος. Οι στρατιωτικοί έπαψαν να το χρησιμοποιούν, αλλά τεράστιες ποσότητές της εξακολουθούν να φυλάσσεται σε αποθήκες. Είναι πολύ καλύτερο να αξιοποιηθεί αυτή η πυρίτιδα, παρά να καεί για να αποφευχθεί η αποθήκευσή της, υποστηρίζουν οι εφευρέτες.Η νέα μέθοδος ήδη εφαρμόστηκε, καθώς με χρήση στρατιωτικών κανονιών κατασκευάστηκαν μερικά κτίρια της βιομηχανίας συντήρησης και επισκευής τροχαίου υλικού του Περμ, καθώς και πύργοι γεώτρησης πετρελαίου στις περιοχές Νεφτιουγκάνσκ και Νιζνεβάρτοφσκ. Η τεχνογνωσία προκάλεσε ενδιαφέρον και στη Μόσχα και τώρα μελετείται από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Κατασκευών, Στέγασης και Κοινής Ωφελείας. Το σχέδιο παρουσιάστηκε επίσης και στο 3ο  διεθνές τεχνολογικό συνέδριο της Σαγκάης. Ο καθηγητής Πένσκι ήδη διεξήγαγε διαπραγματεύσεις για παράδοση τεχνογνωσίας με εκπροσώπους του κινεζικού ομίλου «Τζούο Ντιαν».Η τεχνογνωσία του καθηγητή Πένσκι εξακολουθεί να αναπτύσσεται από νέους επιστήμονες. Τον Ιούλιο ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Περμ Αρσένι Τσέρνικοφ υπερασπίστηκε διδακτορική διατριβή με θέμα τη χρήση του πυροβολικού στον κατασκευαστικό τομέα στο ύδωρ και όχι στο χώμα. Στη διάρκεια της συγγραφής της διατριβής ο κ. Τσέρνικοφ πήρε τέσσερις πατέντες για τις εφευρέσεις του και του απονεμήθηκε μετάλλιο της Ρωσικής Ακαδημίας Φυσικής Ιστορίας Νόμπελ «Για συμβολή στην εφευρετικότητα».

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Τέλος στις χημειοθεραπείες! Νέος τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου!!!

Posted: 24 Aug 2013 07:23 AM PDT

Αφού επί σειρά ετών ο κόσμος γνώριζε ότι η χημειοθεραπεία είναι ο μόνος τρόπος προσπάθειας καταπολέμησης του καρκίνου, το JOHN HOPKINS HOSPITAL επιτέλους ισχυρίζεται ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος.

1. Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια. Όταν ο γιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις τους, επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στο ανιχνεύσιμο ποσό.2. Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 έως και περισσότερες από 10 φορές στη ζωή ενός ανθρώπου.3. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και έτσι αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων.4. Όταν κάποιος έχει καρκίνο αυτό υποδεικνύει ότι παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες, καθώς και στον τρόπο ζωής του ατόμου.5. Για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις, πρέπει να αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα, τα οποία θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.6. Η χημειοθεραπεία έχει να κάνει με τη δηλητηρίαση των ραγδαία αναπτυσσόμενων καρκινικών κυττάρων, αλλά και με την καταστροφή των ραγδαία αναπτυσσόμενων υγειών κυττάρων στο μυελό των οστών, την γαστρεντερική οδό κ.λπ. και μπορεί να προκαλέσει οργανικές βλάβες, στο ήπαρ, τους νεφρούς, την καρδιά, τους πνεύμονες κ.λπ.7. Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και παράλληλα, καυτηριάζει, σημαδεύει και καταστρέφει υγιή κύτταρα, ιστούς και όργανα.8. Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά μειώνει το μέγεθος ενός όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή ενός όγκου.9. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό τοξικό φορτίο από χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει είτε κατασταλεί είτε καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη μολύνσεων και επιπλοκών.10. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία μπορούν να προκαλέσουν τη μετάλλαξη των καρκινικών κυττάρων, ούτως ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικά με αποτέλεσμα να καταστρέφονται πιο δύσκολα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων και σε άλλες περιοχές.11. Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων, με το να μην τους παρέχεται η τροφή που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ:α. Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα καρκινικά κύτταρα. Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel, NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που είναι βλαβερή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το λευκό του χρώμα.Καλύτερη εναλλακτική είναι μπαχαρικά τύπου Bragg's aminos ή θαλασσινό αλάτι.β. Το γάλα κάνει το σώμα μας να παράγει βλέννα, ιδίως στη γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας χωρίς προσθήκη γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.γ. Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς.δ. Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα σας. Το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα στα οποία να περιλαμβάνονται τα φασόλια.Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και φτάνουν στα κύτταρα μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη υγιών κυττάρων. Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών (από τα περισσότερα λαχανικά, συμπεριλαμβανομένων των βλαστών από τα φασόλια) και να φάτε ωμά λαχανικά 2 ή 3 φορές την ημέρα. Τα ένζυμα καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου (104 βαθμοί Φαρενάιτ).ε. Αποφεύγετε καφέ, τσάι και σοκολάτα, τα οποία περιέχουν μεγάλη ποσότητα καφεΐνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και έχει ιδιότητες κατά του καρκίνου. Νερό, καλύτερα καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο, για την αποφυγή γνωστών τοξινών και βαρέων μετάλλων που περιέχονται στο νερό της βρύσης. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο και καλύτερα να αποφεύγεται.12. Η πρωτεΐνη του κρέατος είναι δύσπεπτη και απαιτεί πολλά πεπτικά ένζυμα. Το άπεπτο κρέας που παραμένει στα έντερα αποσυντίθεται και έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών.13. Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία σκληρή πρωτεϊνική στιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση κρέατος απελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα πρωτεϊνικά τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων με αποτέλεσμα τα κύτταρα φονείς να μπορούν να τα καταστρέψουν.14. Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα (IP6, Flor ssence, Essiac, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, ουσιαστικά λιπαρά οξέα κ.λπ.). Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε είναι γνωστό ότι προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει τα κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα.15. Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και της ψυχής. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα θα βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός, η πικρία και τα δυσάρεστα συναισθήματα θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον. Μάθετε το πνεύμα σας να αγαπά και να συγχωρεί. Μάθετε να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή.16. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των καρκινικώνκυττάρων.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

«Γεωμετρική» και όχι άναρχη η «καλωδίωση» του εγκεφάλου

Posted: 24 Aug 2013 06:38 AM PDT

Τα τμήματα του εγκεφάλου είναι «καλωδιωμένα» με γεωμετρικό και όχι άναρχο τρόπο.

Οι διασυνδέσεις των νευρικών ινών ή νευραξόνων μεταξύ των τμημάτων του εγκεφάλου θυμίζουν μάλλον σκάκι παρά κουβάρι ή πιάτο σπαγγέτι, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που έκανε τη λεπτομερέστερη μέχρι σήμερα απεικόνιση των εγκεφαλικών «καλωδιώσεων», χρησιμοποιώντας τις πιο σύγχρονες τεχνικές που υπάρχουν και οι οποίες καταγράφουν τη ροή των μορίων του νερού μέσω του εγκεφάλου. Η νέα μελέτη αναδεικνύει μία απλή και σχεδόν γεωμετρική αρχιτεκτονική που υπάρχει στο εσωτερικό του εγκεφάλου, ο οποίος έχει χαρακτηρισθεί «το πιο πολύπλοκο πράγμα στο γνωστό σύμπαν».

Οι ερευνητές του Κέντρου Βιοϊατρικής Απεικόνισης Μαρτίνος, του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον Βαν Γουέντιν, που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το «Nature» και το «New Scientist», παρουσίασαν τρισδιάστατες εικόνες που θυμίζουν κυβικό πλέγμα χωρίς διαγωνίους. Οι απεικονίσεις έγιναν μετά θάνατον σε εγκεφάλους τεσσάρων ειδών μαϊμούδων, καθώς και σε ανθρώπους εν ζωή.

Όπως είπαν οι ερευνητές, ο εγκέφαλος πολύ απέχει από το να είναι ένας κυκεώνας νευρωνικών «καλωδιώσεων», καθώς οι συνδέσεις του θυμίζουν περισσότερο ταινιοειδή καλώδια, που σχηματίζουν ορθές γωνίες μεταξύ τους. Η γεωμετρική αυτή δομή του εγκεφαλικού «πλέγματος» συναντάται τόσο στους ανθρώπους, όσο και στους πιθήκους.

Η νέα μελέτη, η οποία, λόγω και της υψηλής ανάλυσής της, χαρακτηρίσθηκε ορόσημο στην ανθρώπινη νευροανατομία, εντάσσεται στο φιλόδοξο πρόγραμμα «Human Connectome Project», που χρηματοδοτούν τα δημόσια Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Στόχος είναι για πρώτη φορά να χαρτογραφηθούν πλήρως όλες οι διασυνδέσεις στο εσωτερικό του εγκεφάλου, με την ελπίδα ότι αυτό θα έχει πολλαπλά οφέλη στον ιατρικό τομέα. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι όσο ο χάρτης του εγκεφάλου γίνεται πιο σαφής, τόσο θα καταστεί εφικτό να εντοπιστούν οι παθολογικές αποκλίσεις σε αυτή την «καλωδίωση» και άρα θα γίνεται πιο έγκαιρα η διάγνωση και θεραπεία διαφόρων ασθενειών, ιδίως των νευρολογικών.

Καθώς ο εγκέφαλος αναπτύσσεται από τη νηπιακή ηλικία, οι συνδέσεις μεταξύ των τμημάτων του στο εσωτερικό του εξελίσσονται όχι άναρχα, αλλά κυρίως πάνω σε κάθετους και οριζόντιους άξονες. Αυτή η δομή πλέγματος φαίνεται πως καθοδηγεί συνεχώς τις νευρωνικές «καλωδιώσεις» σαν λεωφόρους, που ξεπετάγονται όχι προς κάθε κατεύθυνση, αλλά προς τα αριστερά, δεξιά, πάνω ή κάτω. Με αυτό τον τρόπο, όπως εκτιμούν οι νευροεπιστήμονες, ο εγκέφαλος έχει βρει ένα τακτικό, οργανωμένο και αποδοτικό τρόπο να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται.

Οι νευράξονες, που αποτελούν τμήμα της λεγόμενης λευκής ουσίας, επιτρέπουν στις διαφορετικές και εξειδικευμένες περιοχές του εγκεφάλου να επικοινωνούν μεταξύ τους και να συντονίζουν τις δράσεις και αντιδράσεις τους. Στη φαιά ουσία, στην επιφάνεια του εγκεφάλου, είναι πιο εκτεταμένη η ακανόνιστη και μη γεωμετρική «καλωδίωση». Όσο πιο βαθιά πηγαίνει κανείς, τόσο αναδεικνύεται η τακτοποιημένη δομή του νευρωνικού πλέγματος.

Δεν λείπουν πάντως οι επιστήμονες που δηλώνουν επιφυλακτικοί και θεωρούν πρόωρη και υπεραπλουστευτική τη γεωμετρική αρχιτεκτονική που φαίνεται να αποκαλύπτει η νέα τεχνική, η οποία, όπως επισημαίνουν, εφαρμόστηκε σε ένα μικρό μόνο μέρος του εγκεφάλου. Πολλοί σκεπτικιστές πιστεύουν ότι σε άλλα σημεία του εγκεφάλου οι νευράξονες δεν θα συνδέονται μόνο με ορθογώνιο τρόπο. Νέες έρευνες στο μέλλον θα δείξουν ποιος έχει δίκιο.

www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΜΠΕΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Το Δεξί και το Αριστερό μονοπάτι

Posted: 24 Aug 2013 06:24 AM PDT

Σαφώς δεν μπορεί να προσδιοριστεί χρονικά πότε δημιουργήθηκε αυτό το σχίσμα στον αποκρυφισμό, μεταξύ Δεξιού και Αριστερού μονοπατιού ή αν κάποιο από τα δυο αυτά μονοπάτια είναι προγενέστερο. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε ότι διαμορφώθηκαν σταδιακά, με την ανάπτυξη και εμβάθυνση των τρόπων που οι Αποκρυφιστές προσέγγιζαν τα μυστήρια της Τέχνης.

prostate enlarges, which could cause urinary symptoms viagra usa online buy It could possibly increase a number of the side effects of Skelaxin cheap online viagra. These uncomfortable side effects may go away during treatment as your body adjusts towards the medicine cheap viagra a buy prescription without.

Αν και ο διαχωρισμός αυτός προϋπήρχε πριν την εμφάνιση της Χριστιανοσύνης, σίγουρα με την εγκαθίδρυση, της προς το παρόν κυριαρχούσας θρησκείας στην γηραιά ήπειρο, μπορούμε να πούμε ότι το σχήμα κορυφώθηκε. Τι πρεσβεύει όμως το κάθε μονοπάτι; Με ποιο τρόπο αυτές οι δύο ατραποί αντιμετωπίζουν την Μαγεία; Πραγματικά γιατί ονομάζονται Δεξί και Αριστερό μονοπάτι και όχι κάπως αλλιώς;

Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο ερώτημα, γιατί σαφώς η ονομασία ενός πράγματος κρύβει το μισό για την κατανόησή του.

Από αρχαίων χρόνων η δεξιά κατεύθυνση συμβολίστηκε με την λογική, τη διάνοια, την φώτιση, την ομαλότητα, το φως και τον ήλιο. Με βάση τα ανθρώπινα δεδομένα, το δεξί χέρι είναι αυτό που (συνήθως) γράφει, αυτό που κάνει το ιερό σύμβολο του  εσταυρωμένου, αυτό που κρατά το σπαθί και επιτίθεται. Ο δεξιός παρατεταμένος δείκτης είναι αυτός που κατηγορεί, αυτός που εκτοξεύει το βέλος από το τόξο, το δεξί χέρι είναι αυτό που βαστά την σφύρα του δικαστή, αυτό που προσφέρει και δίνει. Η δεξιά πλευρά χαρακτηρίστηκε ως η πλευρά του ήλιου, εξαιτίας αυτής της εξωστρεφούς εκπέμπουσας φύσης της.

Από την άλλη η αριστερή πλευρά χαρακτηρίστηκε ως η 'στραβή' πλευρά, η πλευρά των συναισθημάτων ή 'της καρδιάς', των ενστίκτων, του βάθους και του σκότους. Sinister στα Λατινικά σημαίνει αριστερός και απεχθής ταυτόχρονα. Το αριστερό χέρι ήταν πάντα το μυϊκά ασθενέστερο, αλλά παρόλα αυτά εκείνο βάσταγε την ασπίδα και αμυνόταν, αυτό το χέρι προστάτευε την καρδιά και το υπόλοιπο σώμα από κάθε εξωγενές παράγοντα που ήθελε να το βλάψει. Το αριστερό χέρι 'έπαιρνε' και 'βάσταγε', όσο το δεξί έδινε. Ο όρκος δινόταν με το αριστερό χέρι, όπως π.χ. ο όρκος των ερωτευμένων. Η αριστερή πλευρά γι' αυτό το λόγο χαρακτηρίστηκε ως σκοτεινή, λόγω της απορροφητικής, εσωστρεφούς φύσης της.

Οι όροι Αριστερό και Δεξιό μονοπάτι που χρησιμοποιούνται κυρίως από υποστηρικτές του Αριστερού. Ορισμένοι θεωρούν τα δύο μονοπάτια ως απλά διαφορετικές προσεγγίσεις για την αλήθεια, του οποίου η σχέση είναι σαν να την ισορροπία μεταξύ Γιν και Γιανγκ, ενώ άλλοι επικρίνουν το Δεξί μονοπάτι ως υπερβολικά περιοριστικό.Σύμφωνα με την τελευταία αυτή άποψη, η Δεξιά ατραπός πολλές φορές επιβάλει συγκεκριμένου κώδικες συμπεριφοράς που εμποδίζουν τη λήψη αποφάσεων για τη ζωή του ατόμου, με αποτέλεσμα την απώλεια της ατομικότητάς του.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αυτή είναι η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο μονοπάτια: το Αριστερό διατηρεί την ατομικότητα, ενώ το Δεξί την καταστρέφει. Ωστόσο, σε ορισμένες τουλάχιστον από τις παραδοσιακές μορφές Εσωτερισμού, π.χ. Σουφισμό, μια τέτοια θεωρία φαίνεται ανίσχυρη, διότι διδάσκει ότι μόνο μέσα από τον θάνατο του εγώ (Fana) μπορεί να επιτευχθεί η αθανασία (Baqa). Στο παραπάνω συμφωνεί και ο Βουδισμός, όπου στοχεύει στην εξαφάνιση του Ego, και την 'διάλυση' της ατομικότητας, προκειμένου η ψυχή να ενταχθεί στο σύμπαν.

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα

Δεξιά συστήματα πεποιθήσεων μοιράζονται τις εξής ιδιότητες:* Η πίστη σε μια ανώτερη δύναμη, όπως μια θεότητα. * Υπακοή στο θέλημα της ανώτερης δύναμης.* Η πεποίθηση ότι υπάρχει απόλυτος ορισμός του καλού και του κακού που ισχύει για όλους.* Εσωτερική πίστη σε έναν υπερφυσικό μηχανισμό όπως Κάρμα, θεία δίκη, ή τον Νόμο των Τριών, η οποία συνεπάγεται την ηθική αξιολόγηση των αποφάσεων που λαμβάνονται στη διάρκεια της ζωής κάποιου.* Εσχατολογικές πεποιθήσεις, για την σωτηρία των κάποιων και την καταδίκη κάποιων άλλων.Αριστερό συστήματα πεποιθήσεων γενικά μοιράζονται τις εξής ιδιότητες:

* Η πεποίθηση ότι τα άτομα μπορούν να γίνουν (ή ήδη είναι) θεοί.

* Η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως ανιδιοτελής πράξη. Η εκπλήρωση των επιθυμιών κάποιου αναγνωρίζεται να είναι εγωιστική, έστω αποκομίζοντας μια μοναδική αίσθηση ικανοποίησης. Ο Αλτρουισμός θεωρείται αυταπάτη, που δημιουργήθηκε και προωθείται από συμβατικές θρησκείες.

* Η εξωτερική ερμηνεία των εννοιών όπως το κάρμα, θεία δίκη, ή τον Νόμο των Τριών, με αποτέλεσμα πιο ευέλικτους και όχι άκαμπτους κώδικες δεοντολογίας.

* Η πεποίθηση ότι το άτομο είναι διαπρεπές, και ότι όλες οι αποφάσεις πρέπει να γίνονται με στόχο την καλλιέργεια του εαυτού (όχι απαραιτήτως του «εγώ»).

* Η πεποίθηση ότι κάθε άτομο είναι υπεύθυνο για την ευτυχία του, και ότι καμια δύναμη εξωτερική δεν προσφέρει σωτηρία.* Η πεποίθηση ότι οι δυνάμεις του σύμπαντος μπορούν να αξιοποιηθούν για προσωπική βούληση μέσω της Τέχνης, και ότι η πείρα και η δύναμη που ασκείται με τέτοιο τρόπο, είναι ένα βοήθημα για διαφώτιση, για την αυτο-ικανοποίηση, και την θεοποίηση του ατόμου.

* Μια Πλατωνική άποψη των θεοτήτων ως "πρώτες μορφές." Αν η θεότητα θεωρείται ότι έχει συνείδηση, τότε όλες οι σχέσεις με τη θεότητα είναι με τη μορφή εταιρικής σχέσης, ή μια συμμαχία η οποία δεν απαιτεί υποταγή. Ορισμένοι πιστοί του Αριστερού συστήματος συνοψίζουν την έννοια αυτή με τη δήλωση ότι «δυνατές θεότητες επιθυμούν δυνατούς συνεργάτες».

Η διαφορά των δύο αυτών μονοπατιών έγκειται συνεπώς και κατά βάση στην ηθική, περισσότερο, και την αισθητική, λιγότερο.

Στην ηθική, γιατί το Δεξί ορίζει ως ηθική, τον 'θείο λόγο', την συλλογικότητα αντί της ατομικότητας ενώ το Αριστερό την προσωπική, 'εγωιστική' βούληση, και την αισθητική γιατί το πρώτο ορίζει το πως πρέπει να είναι κάτι με βάση την εικόνα που έχει για το θείο, έξω από το άτομο, ενώ το δεύτερο με βάση της παραστάσεις που ήδη έχει μέσα του.

Μερικά συστήματα της Αριστερής ατραπού είναι τα εξής:

Satanism, Ο Σατανισμός.Demonolatry, η Δαιμονολατρεία.Dragon Rouge, η Αδελφότητα του Κόκκινου Δράκου.Luciferianism, ο Εωσφορισμός.Setianism, ο Σετιανισμός.

Μερικά συστήματα της Δεξιάς ατραπού είναι τα εξής:

Το σύστημα της ΚαμπάλαΟ ΧριστιανισμόςΟ κλασικός Ινδουισμός και ΒουδισμόςΣτις πρακτικές των Τάντρα, η Ντακσιναχάρα.

Προτεινόμενα βιβλία επί του θέματος:

Crowley, Aleister (1991). Magick Without Tears. New Falcon Publications.Flowers, Stephen (1997). Lords of the Left Hand Path: A History of Spiritual Dissent. Runa Raven Press.Sutcliffe, Richard J. (1996). "Left-Hand Path Ritual Magick: An Historical and Philosophical Overview," in G. Harvey & C. Hardman (eds.), Paganism Today, pp.109-37. London: Thorsons/HarperCollins.Svoboda, Robert E. (1986). AGHORA, At the Left Hand of God. Brotherhood of Life.Webb, Don; Stephen E. Flowers (1999). Uncle Setnakt's Essential Guide to the Left Hand Path. Runa Raven

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Γκέμμα - Δημήτρης Λιαντίνης

Posted: 24 Aug 2013 06:18 AM PDT

Η "Γκέμμα" αποτελεί το κύκνειο άσμα του Δημήτρη Λιαντίνη. Εκδόθηκε το 1997 όμως κυκλοφόρησε ελάχιστο καιρό πριν ο ίδιος πραγματοποιήσει αυτό που περιγράφει στο κεφάλαιο "Εδώ Μεσολόγγι" του εν λόγω βιβλίου: Αυτοθέλητη έξοδο από τη ζωή.«Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.

Έτσι , από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής. Πιο πλατιά, και πιο μακρυά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης. Είναι το Α και το ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το είναι και το μηδέν του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του.Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και νοητό να υπάρχει. Τα ενενήντα δύο στοιχεία της ύλης εγίνανε, για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Και οι τέσσερες θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής, ισχυρή, βαρυτική, λειτουργούν για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου. Γι αυτό ο έρωτας και ο θάνατος είναι αδελφοί και ομοιότητες, είναι συμπληρώματα, και οι δύο όψεις του ιδίου προσώπου.»

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Επικίνδυνο το γνωστό αναλγητικό Voltaren

Posted: 24 Aug 2013 05:46 AM PDT

Οι κίνδυνοι της χρήσης του γνωστού αναλγητικού αντιφλεγμονώδους Voltaren επισημαίνονται σε δημοσίευμα της γαλλικής έκδοσης της Huffington Post, οι οποίοι ώθησαν τον γαλλικό ΕΟΦ να ζητήσει μείωση τη συνταγογράφηση του φαρμάκου λόγω επικινδυνότητας σε περιπτώσεις ασθενών που έχουν ιστορικό καρδιαγγειακών παθήσεων. Οι κίνδυνοι είχαν επισημανθεί και στο παρελθόν από διεθνή επιστημονική έρευνα, η οποία επιβεβαίωνε ότι δύο συνηθισμένα μη-στεροειδή αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη, το Iμπουπροφέν (Advil) και το Ντικλοφενάκ (Voltaren), μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιολογικών προβλημάτων.Οι επιστήμονες ανέλυσαν τις περιπτώσεις άνω των 353.000 ασθενών με βάση 639 κλινικές δοκιμές και εστίασαν την προσοχή τους σε μεγάλες ημερήσιες δοσολογίες (τουλάχιστον 150 μιλιγκράμ Ντικλοφενάκ και 2.400 μιλιγκράμ Ιμπουπροφέν). Όπως διαπίστωσαν, για κάθε 1.000 άτομα που έπαιρναν τα φάρμακα, υπήρχαν τρία πρόσθετα εμφράγματα (εκ των οποίων το ένα θανατηφόρο) και τέσσερα πρόσθετα περιστατικά καρδιοπάθειας, καθώς επίσης αρκετές περιπτώσεις στομαχικής αιμορραγίας.Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εξαιτίας των εν λόγω φαρμάκων αυξάνει από οκτώ σε 11 ανά 1.000 ανθρώπους ο αριθμός των εμφραγμάτων κάθε χρόνο. «Ποσοστό τρία τοις χιλίοις ετησίως ακούγεται αρκετά μικρός κίνδυνος, όμως αυτό είναι κάτι που θα αποφασίσουν οι ασθενείς», δήλωναν.Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει κανείς να διστάζει να παίρνει ακόμα και χωρίς συνταγή τα συγκεκριμένα φάρμακα για σύντομο διάστημα, για παράδειγμα εξαιτίας περιστασιακών πονοκεφάλων ή μυικών πόνων. Οι επιστήμονες, όμως, προσθέτουν ότι όσοι ήδη έχουν καρδιολογικά προβλήματα ή κινδυνεύουν να αποκτήσουν (π.χ. λόγω υψηλής χοληστερόλης ή αρτηριακής πίεσης), θα αυξήσουν περαιτέρω τον κίνδυνο στο βαθμό που παίρνουν τα φάρμακα αυτά για καιρό και σε μεγάλες δόσεις. Όπως είπε, ίσως αυτοί οι ασθενείς θα έπρεπε παράλληλα να παίρνουν στατίνες, που μειώνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.Η νέα μελέτη συμπέρανε ότι ένα τρίτο φάρμακο, το «Ναπροξέν», που επίσης δρα σαν την ασπιρίνη ως αντιπηκτικό του αίματος, εμφανίζει μικρότερο κίνδυνο καρδιολογικών επιπλοκών σε σχέση με το «Ιμπουπροφέν» (εμπορική ονομασία Advil) και το «ντικλοφενάκ» (Voltaren), γι' αυτό μερικοί γιατροί, άλλωστε, το προτιμούν ήδη σε ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου. Ένα παρόμοιο φάρμακο, το Vioxx της αμερικανικής φαρμακοβιομηχανίας Merck, είχε αποσυρθεί από την αγορά το 2004, εξαιτίας παρεμφερών ανησυχιών για επιπτώσεις στην καρδιά.ΠΗΓΗΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΠΡΟΣΟΧΗ:Δείτε τι κρύβει ο πάτος της οδοντόκρεμάς σας!

Posted: 24 Aug 2013 05:41 AM PDT

Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι υπάρχει ένα διαφορετικό χρώμα στο κάτω μέρος της συσκευασίας κάθε οδοντόκρεμας;Ξέρετε τι σημαίνουν αυτά τα χρώματα;Πράσινο: ΦυτικήΜπλε: Φυτική με προσθήκη φαρμακευτικής ουσίαςΚόκκινο: Φυτική με προσθήκη χημικής σύνθεσηςΜαύρο: Μόνο χημική σύνθεσηΠροσοχή λοιπόν στις οδοντόκρεμες που αγοράζετε!...ΠΗΓΗΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ: Σκαθάρια αποκάλυψαν πότε έγινε η έκρηξη

Posted: 24 Aug 2013 05:37 AM PDT

Με τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους, οι επιστήμονες είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ηφαίστειο εξερράγη κάποια χρονιά ανάμεσα στο 1627 και το 1600 π.Χ. Παρέμενε όμως άλυτο ένα σημαντικό ερώτημα: και ποια ήταν η εποχή του χρόνου; 

Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Naturwissenschaften», η Εύα Παναγιωτακοπούλου και η ομάδα της υποστηρίζουν τώρα ότι, με βάση τα κατάλοιπα εντόμων σε δοχείο που περιείχε μοσχομπίζελα και βρέθηκε στο Ακρωτήρι, η έκρηξη σημειώθηκε κάποια στιγμή ανάμεσα στον Ιούνιο και στις αρχές Ιουλίου.

Τα μπιζέλια

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, αυτοί είναι οι μόνοι μήνες κατά τους οποίους το έντομο αυτό, ένα είδος σκαθαριού, θα είχε τη δυνατότητα να προσβάλει τη σοδειά και να καταλήξει σε αποθηκευτικό χώρο. «Υπάρχει μόνο ένα μικρό παραθυράκι από την αρχή έως τα μέσα του καλοκαιριού, ακριβώς μετά το αλώνισμα, που θα μπορούσε να δικαιολογεί τη συνάθροιση των εντόμων που βρήκαμε», εξηγεί η Εύα Παναγιωτακοπούλου.

Τα μπιζέλια - θύματα των εντόμων βρέθηκαν σε ένα από τα δωμάτια του ισογείου της Δυτικής οικίας -ενός πολυώροφου κτιρίου στον βορειοδυτικό τομέα της πόλης- που χρησίμευε ως αποθήκη. Παρόλο που το δοχείο με τους σπόρους που έκρυβε τα έντομα βρέθηκε περίπου πριν από 50 χρόνια, μόλις πρόσφατα, όταν οι τεχνικές στη χρονολόγηση απολιθωμένων εντόμων βελτιώθηκαν, οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι τα έντομα θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να χρονολογήσουν την έκρηξη που έθαψε την πόλη. Οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι τα έντομα είναι και το κλειδί για την εποχή του έτους κατά την οποία συνέβη η έκρηξη του ηφαιστείου.

Πηγή: "Έθνος" 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Αντιμετωπίζοντας μια κρίση πανικού…

Posted: 24 Aug 2013 05:02 AM PDT

Αφού πλέον γνωρίζουμε ότι αυτό που έχουμε έχει όνομα και λέγεται ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ… θα πρέπει να βρούμε τρόπους να την αντιμετωπίσουμε και να μπορέσουμε να διαχειριστούμε μια μελλοντική κρίση πανικού, προετοιμάζοντας τον εαυτό μας νοητικά και σωματικά. 

Αρχικά πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν κινδυνεύει η ζωή μας από την κρίση πανικού. Δεν είναι επικίνδυνη για την υγεία μας, για τη ζωή μας.

Πρέπει να βρούμε τις καταστάσεις εκείνες που μας κάνουν να μη νιώθουμε και τόσο άνετα, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο φόβος κι επομένως, η πιθανότητα να εκδηλώσουμε μια κρίση πανικού. Θα πρέπει σταδιακά να εκθέτουμε τον εαυτό μας σε τέτοιες καταστάσεις, έτσι ώστε να απευαισθητοποιηθούμε συναισθηματικά και να βελτιώσουμε τα επίπεδα εμπιστοσύνης και ασφάλειας του εαυτού μας.

Ενισχύουμε ή αυξάνουμε το υποστηρικτικό μας δίκτυο. Είναι σημαντικό να έχουμε ανθρώπους κοντά μας, που νιώθουμε οικεία, νιώθουμε ότι μας καταλαβαίνουν και ότι μπορούμε να τους εμπιστευτούμε. Είναι σημαντικό να έχουμε κοντά μας ανθρώπους, με τους οποίους έχουμε ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς και μπορούμε να τους βοηθήσουμε όταν μας χρειάζονται, αλλά και να ζητήσουμε τη βοήθειά τους όταν τη χρειαζόμαστε.

Βρίσκουμε τρόπους να παραμείνουμε ήρεμοι. Ας το δούμε σαν μια εξάσκηση του εαυτού μας, να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να παραμένει ήρεμος, ψύχραιμος ή συγκεντρωμένος σε κάτι. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε αυτή την ηρεμία πρώτα από το σώμα μας, αποκτώντας τον έλεγχο της αναπνοής μας κι έπειτα από το μυαλό μας, αποκτώντας τον έλεγχο των σκέψεων μας. Μαθαίνουμε να έχουμε τον έλεγχο της αναπνοής μας και βρίσκουμε μια στάση που μας βοηθάει να χαλαρώσουμε.

Βελτιώνουμε την ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε τις συναισθηματικές καταστάσεις που βιώνουμε και γενικότερα τα συναισθήματά μας, όπως άγχος, στρες, ανησυχία, αγωνία και φόβο.

Αποφεύγουμε κάθε είδους εθισμό, καθώς δεν μας βοηθάει να επιλύσουμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.

 

Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού τι μπορούμε να κάνουμε;

Είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσουμε τη λογική και να διαχειριστούμε τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Δεν αντιστεκόμαστε απέναντι σε αυτό που βιώνουμε. Αποδεχόμαστε τα συναισθήματα που βιώνουμε και προσπαθούμε να τα αναγνωρίσουμε, αυξάνοντας την επίγνωση τόσο για τα συναισθήματα όσο και για το σώμα μας.

Προσπαθούμε να βρούμε κάτι ώστε να αποσπάσουμε την προσοχή μας και τον εαυτό μας από αυτό που βιώνουμε. Στόχος είναι να μπορέσουμε να απασχολήσουμε το μυαλό μας με κάτι άλλο. Δεν είναι εύκολο αλλά θα πρέπει να καθαρίσουμε το μυαλό μας από σκέψεις. Ίσως, θα μας βοηθούσε να επικεντρωθούμε σε κάτι στο οποίο νιώθουμε ότι έχουμε τον έλεγχο, έτσι ώστε να καταφέρουμε να ξανακερδίσουμε τον έλεγχο και στον εαυτό μας και τη ζωή μας.

Μένουμε ήρεμοι και συγκεντρωμένοι, μέσα από τη χρήση αναπνοών ώστε να ηρεμήσουμε το σώμα μας κι έπειτα να ηρεμήσουμε και συναισθηματικά. Στόχος είναι η κατάκτηση της ηρεμίας σωματικά και συναισθηματικά.

Βρίσκουμε μια δραστηριότητα που θα μας βοηθούσε να απασχοληθούμε για λίγο με κάτι άλλο, κάνοντας ένα διάλειμμα από την κρίση που βιώνουμε. Στόχος είναι να βρούμε μια δραστηριότητα που θα απασχολήσει το μυαλό μας ή και το σώμα μας.

Τι κάνουμε μετά από μια κρίση πανικού;

Αξιολογούμε την κρίση πανικού καταγράφοντας συναισθήματα, προσδοκίες, σκέψεις και εμπειρίες. Είναι σημαντικό να σκεφτούμε τι συνέβη, πότε, γιατί, πως, τι πιστεύαμε εκείνη τη στιγμή, τι σκεφτόμασταν, τι κάναμε, πώς μπορέσαμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, πως ερμηνεύσαμε την κατάσταση, τι λέγαμε στον εαυτό μας, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε την επόμενη φορά;

Δεν πρέπει να αποφύγουμε να σκεφτούμε την κατάσταση που βιώσαμε. Θα πρέπει να βρούμε τρόπους να διαχειριστούμε την κατάσταση την επόμενη φορά, με μεγαλύτερη ή μικρότερη αποτελεσματικότητα.

Βρίσκουμε και κάποιες σκέψεις που την επόμενη φορά θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν ώστε να μειωθούν τα συμπτώματα της κρίσης πανικού.

Είναι μια διαρκής συνδιαλλαγή με τον εαυτό μας ώστε την επόμενη φορά να είμαστε πιο δυνατοί και μαχητικοί απέναντι στα συμπτώματα της κρίσης πανικού. Το πιο σημαντικό είναι να μην αποφεύγουμε άβολες καταστάσεις, που θα νιώθουμε ότι ίσως προκαλέσουν μια νέα κρίση πανικού. Δεν θα πρέπει να αφήσουμε την κρίση πανικού να διαχειριστεί τη ζωή μας, θα πρέπει να έχουμε εμείς τον έλεγχο απέναντι στην κρίση πανικού και σιγά- σιγά και σε όλη μας τη ζωή. 

Παπαδοπούλου Ελένη- Ψυχολόγος

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Κρίση Πανικού: Εσύ "ετοιμοθάνατος" και οι γιατροί να σου λένε ότι δεν έχεις τίποτα...

Posted: 24 Aug 2013 05:00 AM PDT

«Έντονες ταχυπαλμίες, μουδιάσματα στα χέρια, κράμπες και πόνοι στο στομάχι, δύσπνοια, πόνοι στο στήθος, τάση για λιποθυμία. Και η ίδια σκέψη να τριγυρνά στο μυαλό: σίγουρα κάτι έχω και θα πεθάνω».

«Και οι γιατροί να σου λένε ότι απλά έχεις άγχος. Κι εσύ να είσαι τόσο σίγουρος ότι κάτι δεν πάει καλά και το συναίσθημα ότι θα πεθάνεις να υπάρχει τόσο έντονο μέσα σου και κάθε φορά που τα συμπτώματα χειροτερεύουν το συναίσθημα αυτό επιβεβαιώνει την κατάστασή σου. Και να νιώθεις ταυτόχρονα ότι κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει και κανείς δεν μπορεί να συμπάσχει μαζί σου. Εσύ ετοιμοθάνατος και ο γιατρός να σου λέει ότι δεν έχεις τίποτα, μόνο άγχος. Κι εσύ απλά αναρωτιέσαι: πέθανε κανείς μόνο από άγχος; Αφού εγώ πεθαίνω και είμαι τόσο σίγουρος για αυτό». 

Τι είναι όλα αυτά τα πρωτόγνωρα συναισθήματα; Κι αφού μέχρι χθες όλα ήταν μια χαρά σήμερα τι συνέβη κι έτσι ξαφνικά ήρθαν όλα αυτά τα συμπτώματα στη ζωή μας; Και όλα αυτά τα συμπτώματα έχουν ένα όνομα; Όχι ότι το όνομα θα μας βοηθήσει να διαχειριστούμε την κατάσταση, είναι όμως η αρχή, το πρώτο βήμα προς τη συνειδητοποίηση. Και τι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε; Ότι αυτά τα συμπτώματα δεν οφείλονται σε κάποιο οργανικό αίτιο (αφού μας το έχουν επιβεβαιώσει οι γιατροί) αλλά σε άγχος και το όνομα αυτού που βιώνουμε είναι κρίση πανικού. Επομένως, το επόμενο βήμα είναι να αρχίσουμε να εξερευνούμε κάποια περισσότερο ή λιγότερο γνωστά και οικεία σε μας συναισθήματα, που μας προκαλούν αυτή την κρίση πανικού. 

Ο φόβος του επικείμενου θανάτου βρίσκεται στο επίκεντρο της σκέψης του ατόμου που παθαίνει μια κρίση πανικού. Όμως, ο φόβος αυτός απλά είναι η εκδήλωση βαθύτερων προβλημάτων που βιώνει το άτομο, μακροχρόνιου άγχους, πολλαπλής ανησυχίας και φόβων. Οπότε ας ψάξουμε λίγο περισσότερο τι είδους συναισθήματα βιώνουμε και τι σκέψεις συνοδεύουν ή προκαλούν αυτά τα συναισθήματα. Ψάχνοντας τα αίτια μπορούμε να ανατρέξουμε στην προσωπική μας ζωή –διαπροσωπικές σχέσεις, γάμος, οικογένεια, πατρική οικογένεια, φιλίες, ερωτική ζωή-, αλλά και στην επαγγελματική και κοινωνική μας ζωή. 

Μήπως έχουμε περισσότερα προβλήματα από όσα μπορούμε να αντέξουμε; Μήπως συμβιβαζόμαστε περισσότερο από όσο πρέπει; Μήπως πάντα πιστεύουμε ότι δεν αξίζουμε κάτι καλύτερο καταπιέζοντας τον εαυτό μας; Μήπως διαρκώς κάνουμε αρνητικές σκέψεις ή καταστροφολογικές σκέψεις για τη ζωή μας; Μήπως έχουμε προσκολληθεί πολύ σε κάτι μη αφήνοντας τον εαυτό μας να αναπνεύσει ή μήπως ζούμε με το φόβο πως αν χάσουμε κάτι δεν θα μπορούμε πλέον να επιβιώσουμε; Μήπως φοβόμαστε έντονα την απόρριψη ή τη μοναξιά, την αποτυχία ή την απώλεια; Μήπως έχει συμβεί κάποια αλλαγή στη ζωή μας στην οποία δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε; Μήπως διαρκώς βρισκόμαστε σε κατάσταση επαγρύπνησης για κάτι; Μήπως διαρκώς αναμένουμε έναν επικείμενο κίνδυνο, που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε; Μήπως έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι είμαστε τελείως μόνοι και αβοήθητοι απέναντι σε κάτι δύσκολα αντιμετωπίσιμο;

Συνήθως, η κρίση πανικού είναι το αποκορύφωμα μιας έντονης περιόδου άγχους, που μπορεί να βιώνουμε ταχυπαλμίες, εφίδρωση, τρόμο, δύσπνοια, αίσθημα πνιγμού, πόνους στη μέση, ναυτία, ζαλάδα, μυρμηγκιάσματα, ρίγη ή εξάψεις. Τα συμπτώματα αυτά γίνονται ακόμη πιο έντονα από σκέψεις που κάνουμε. Για παράδειγμα, αν σκεφτούμε «είμαι μόνος, είμαι αποτυχημένος, κάνεις δεν μ' αγαπά, έχω χάσει τον έλεγχο της ζωής μου, είμαι άχρηστος σε όλα» τότε μπορεί να βιώσουμε άγχος, που προκαλείται από την αβεβαιότητα, κατάθλιψη, που προκαλείται από την απώλεια και το αίσθημα της αβοηθησίας που νιώθουμε και θυμό, που προκαλείται από την απώλεια, την κατηγορία του εαυτού μας, και τη μη αποδοχή της απώλειας. Οι συναισθηματικές αυτές αντιδράσεις προκαλούν ακόμη πιο έντονες ή δραματικές αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μας, που με τη σειρά τους οδηγούν σε πιο ισχυρές συναισθηματικές αντιδράσεις, μπαίνοντας έτσι σε ένα φαύλο κύκλο που μας οδηγεί στην απώλεια κάθε ελέγχου της ζωής μας και του εαυτού μας. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο που πολλές φορές κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού νιώθουμε ότι έχουμε τρελαθεί, ότι έχουμε χάσει το μυαλό μας και μαζί του έχουμε χάσει και τον εαυτό μας. 

Ουσιαστικά, καταλήγουμε να ζούμε με το φόβο μιας επικείμενης κρίσης πανικού, με αποτέλεσμα είτε να προσπαθούμε να βρούμε γύρω μας στηρίγματα ώστε να νιώθουμε ασφάλεια και να διατηρούμε την ηρεμία μας είτε να αρχίζουμε να μειώνουμε τις δραστηριότητες που κάναμε. Και στις δύο περιπτώσεις, οι κρίσεις πανικού καθορίζουν τη ζωή μας και τις επιλογές μας και θα πρέπει να απαλλαγούμε από αυτό. Όμως, ο φόβος που νιώθουμε λειτουργεί σαν τροφή για την εμφάνιση μιας ακόμη κρίσης και μια νέα κρίση επιβεβαιώνει ότι κάτι έχουμε, ενώ ταυτόχρονα πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται ποτέ να απαλλαγούμε από αυτές τις κρίσεις. Ο φόβος που νιώθουμε αυξάνει τα συμπτώματα που εκδηλώνουμε καθώς και τα συναισθήματα άγχους που βιώνουμε. Μια έντονη απειλή νιώθουμε ότι μας πλησιάζει κι εμείς είμαστε τόσο λίγοι, τόσο μικροί απέναντι σ' αυτή την απειλή. 

Παπαδοπούλου Ελένη- Ψυχολόγος 

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Οι επιπτώσεις της απιστίας

Posted: 24 Aug 2013 04:55 AM PDT

Η απιστία έχει επιπτώσεις κυρίως για το πρόσωπο που βρίσκεται έξω από τη νέα σχέση και βρίσκεται σε σχέση με το ένα από τα δύο εμπλεκόμενα στη σχέση άτομα. Σημαντικό ρόλο στη μελέτη της απιστίας παίζει ο τρόπος που ο ερωτικός σύντροφος αντιδρά σε συμπεριφορές που συνδέονται με την απιστία. Σύμφωνα με τους Rusbult (1983) υπάρχουν τέσσερις βασικοί τρόποι αντίδρασης ενός ερωτικού συντρόφου σε συμπεριφορές που προκαλούν μη ικανοποίηση από τη σχέση ή και κλονισμό ή επιθυμία για διάλυση της σχέσης. Οι τρόποι αντίδρασης αναφέρονται σε συμπεριφορές εξόδου, που σημαίνει εγκατάλειψη της σχέσης, συμπεριφορές εξωτερίκευσης, που σημαίνει συζήτηση των προβλημάτων με στόχο να λυθούν, συμπεριφορές παραμέλησης, που αφορά την απόσυρση του ατόμου από τη σχέση και συμπεριφορές αφοσίωσης, που αφορά την αναμονή ή προσδοκία για βελτίωση της σχέσης. 

Η απιστία έχει ολέθριες συνέπειες για την ερωτική σχέση. Συγκεκριμένα, στα πλαίσια της σχέσης καταστρέφεται η εμπιστοσύνη, η σύνδεση και τα επίπεδα της οικειότητας και της στενής σχέσης. Συχνά οι σύντροφοι δυσκολεύονται να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον και μετά από μια απιστία δυσκολεύονται να συνέλθουν από τον πόνο και την απώλεια (Hertlein, Wetchler & Piercy, 2005). Οι ψυχολογικές επιπτώσεις της απιστίας συνήθως είναι εμφανείς και για τους δύο συντρόφους. Ο σύντροφος που έχει απατηθεί νιώθει θυμό και προδοσία για τον σύντροφό του και δεν μπορεί πλέον να τον εμπιστευθεί. 

Η απιστία πολλές φορές σημαίνει το τέλος της σχέσης, ακόμη και αν είναι γάμος. Πρόκειται για ένα σημαντικό λόγο που συχνά οδηγεί σε διάλυση της σχέσης ή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την τρωτότητα της σχέσης. Η απιστία συνδέεται με ένα σύνολο χαρακτηριστικών που αφορούν τη σχέση και τους συντρόφους και αποτελούν βασικούς παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στην απιστία. Η απιστία συνήθως δεν οδηγεί από μόνη της στη διάλυση της σχέσης. Τις περισσότερες φορές η σχέση παρουσιάζει προβλήματα και η απιστία απλά είναι η αφορμή ή το αποκορύφωμα. Βέβαια, η απιστία θεωρείται ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει το άτομο με τη σχέση του.

Επιπλέον, το σεξ κατά την απιστία συνδέεται με αρνητικό τρόπο με πολλές πλευρές της ικανοποίησης από τη σχέση. Το άτομο που απιστεί βιώνει μικρή ικανοποίηση από τη σχέση του, μη ικανοποίηση των προσωπικών του αναγκών, ενώ νιώθει ότι ο σύντροφός του δεν τον αγαπά. Επίσης, η συχνότητα και η ποιότητα του σεξ με τον βασικό σύντροφο βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και απειλείται η διάρκεια της σχέσης (Thompson, 1983). Αρνητικά στοιχεία στα πλαίσια της σχέσης που μπορεί να προϋπάρχουν της απιστίας ή να προκύψουν είναι η ελλειμματική επικοινωνία, με λίγες θετικές και πιο πολλές αρνητικές αλληλεπιδράσεις (Allen et al., 2008).

Η απιστία θα μπορούσε να ειδωθεί ως μια μορφή απόδρασης ή αποφυγής, και μπορεί να αφορά άτομα που δεν θέλουν να έρθουν αντιμέτωπα με τις πηγές της καταπόνησης ή του ψυχικού πόνου που νιώθουν.

Βιβλιογραφία 

Allen, E. S., Rhoades, G. K., Stanley, S. M., Markman, H. J., Williams, T., Melton, J., & Clements, M. L. (2008). Premarital precursors of marital infidelity. Family Process, 47, 243-259.

Hertlein, K.M., Wetchler, J.L., & Piercy, F.P. (2005). Infidelity: An Overview. In F.P. Piercy, K.M. Hertlein & J.L. Wetchler (Eds.), Handbook of the Clinical Treatment of Infidelity (pp. 5- 16). USA: TheHaworth Press.

Rusbult, C. E. (1983). A longitudinal test of the investment model: The development (and deterioration) of satisfaction and commitments in heterosexual involvements. Journal of Personality & Social Psychology, 45, 101-117.

Thompson, A. P. (1983). Extramarital sex: A review of the research literature. Journal of Sex Research, 19, 1-22.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η απιστία για τα δύο φύλα

Posted: 24 Aug 2013 04:52 AM PDT

Το φύλο είναι άμεσα συνδεδεμένο με τα χαρακτηριστικά των σχέσεων και την απιστία. Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα είναι εμφανείς στο επίπεδο των σχέσεων και συγκεκριμένα στην ανάπτυξη και εξέλιξη των στενών διαπροσωπικών σχέσεων. 

Άνδρες και γυναίκες αντιλαμβάνονται και ερμηνεύουν τις σχέσεις με διαφορετικό τρόπο καθώς και τη συναισθηματική ανάπτυξη στη σχέση, ενώ διαφορετικός είναι ο τρόπος που εκδηλώνουν, αντιλαμβάνονται η διαχειρίζονται τα αισθήματα ζήλιας που είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό στοιχείο των στενών διαπροσωπικών σχέσεων. Επιπλέον, διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα δύο φύλα παρατηρήθηκαν ανάμεσα στα επίπεδα της αυτοεκτίμησης και της ειλικρίνειας στη σχέση τους (Knaus, 1998). 

Σε μια έρευνα των Stebleton & Rothenberger (1993) διερευνήθηκε η ειλικρίνεια στις ερωτικές σχέσεις. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές βρήκαν ότι άνδρες και γυναίκες είχαν διαφορετικές αντιλήψεις για τα συναισθήματα που ένιωθαν πριν από μια σωματική επαφή. Το 68% των γυναικών και το 43% των ανδρών πίστευαν ότι πριν από μια σεξουαλική επαφή οι δύο σύντροφοι θα πρέπει να είναι ερωτευμένοι. Όσον αφορά την έλλειψη ειλικρίνειας, το 36% των ανδρών και το 21% των γυναικών ανέφεραν ότι είχαν κάποια σχέση στη ζωή τους στην οποία δεν ήταν ειλικρινείς με το σύντροφό τους.  

Σε ένα σύνολο ερευνών σε δείγματα Αμερικανών έχει βρεθεί ότι οι άνδρες είχαν μια πιο ισχυρή επιθυμία να εμπλακούν σε σεξουαλική απιστία, ενώ ήταν περισσότερο πιθανό τελικά να εμπλακούν σε σεξουαλική απιστία αλλά και να έχουν εξωσυζυγικές συντρόφους. Επιπλέον, οι άνδρες παρουσιάζουν περισσότερα επεισόδια απιστίας, είτε είναι μακροπρόθεσμα είτε είναι βραχυπρόθεσμα είτε είναι της μιας βραδιάς (one- night stands), ενώ έχουν περισσότερες σεξουαλικές επαφές με γυναίκες ενώ ταυτόχρονα διατηρούν σχέση με άλλη γυναίκα. Για την απιστία τα κίνητρά τους είναι κυρίως σεξουαλικά ενώ είναι λιγότερο πιθανό από ότι οι γυναίκες να ερωτευτούν μία από τις συντρόφους με τις οποίες απατούν τη νόμιμη σύντροφό τους (Tsapelas, Fisher & Aron, 2010).

Από την άλλη μεριά, οι γυναίκες τείνουν να αναπτύσσουν μία περισσότερο συναισθηματική σχέση με το άτομο που επιλέγουν για να απατήσουν το σύντροφό τους, ενώ αναφέρουν ότι τα κίνητρα για την απιστία τους είναι κυρίως η στενή σχέση και η αυτοεκτίμηση. Επίσης, ενδιαφέρονται περισσότερο για τις αρνητικές κρίσεις των άλλων όταν νιώθουν ότι είναι άδικες απέναντι στον άλλο (Brand et al., 2007). Η ένταση και η συχνότητα της απιστίας στις γυναίκες εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο δεν βιώνουν ικανοποίηση στη βασική τους σχέση, ενώ στους άνδρες η επιθυμία για απιστία σχετίζεται λιγότερο με τα χαρακτηριστικά της βασικής τους σχέσης (Prins et al., 1993). 

Οι γυναίκες βρέθηκε ότι παρουσιάζουν μεγαλύτερη διάθεση να αποκαταστήσουν τη σχέση είτε δείχνοντας κατανόηση προς τη συμπεριφορά απιστίας του συντρόφου τους είτε προσπαθώντας να τον χειριστούν με στόχο την αλλαγή της συμπεριφοράς. Αυτό συνδέεται με την πεποίθηση των κοινωνιοβιολογικών θεωριών ότι οι γυναίκες αναζητούν περισσότερο σταθερές σχέσεις με βασικό ασυνείδητο κίνητρο την αύξηση της αναπαραγωγικής τους καταλληλότητας (Buss, 1994). Σε μία έρευνα για τις ατομικές διαφορές ως προς την απιστία βρέθηκε ότι υπάρχει ένας διαχωρισμός των κινήτρων σε συναισθηματικά και σεξουαλικά κίνητρα. Στους άνδρες βρέθηκε ότι το σεξ ήταν το βασικό κίνητρο που θα τους ωθούσε στην απιστία, ενώ στις γυναίκες η μη ικανοποίηση από τη σχέση (Barta & Kiene, 2005). 

Το 90% των Αμερικάνων ανδρών και γυναικών συζύγων που είχαν εμπλακεί σε απιστία είτε σεξουαλική, είτε συναισθηματική, είτε και τα δύο ταυτόχρονα, ένιωθαν ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η απιστία δικαιολογούσε τη συμπεριφορά τους (Glass & Wright, 1992). Επίσης, στην έρευνα των Allen & Baucom (2004) βρέθηκαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες σχετικά με τις αναφορές τους για την απιστία. Συγκεκριμένα, οι άνδρες ανέφεραν περισσότερες απιστίες σε σύγκριση με τις γυναίκες ενώ περιέγραψαν τις εξωσυζυγικές τους σχέσεις ως περισσότερο αιτιολογημένες. 

Σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα βρέθηκαν και στην έρευνα των Seal, Agostinelli & Hannett (1994), στην οποία διερευνήθηκε η κοινωνικο- σεξουαλικότητα και το φύλο σε σχέση με την προθυμία των ατόμων να απατήσουν το σύντροφό τους. Οι άνδρες ανέφεραν μεγαλύτερη προθυμία από τις γυναίκες να εμπλακούν σε κάποια σεξουαλική ή συναισθηματική επαφή με άτομο έξω από τη σχέση τους. Επίσης, βρέθηκε ότι οι άνδρες ήταν πιο πρόθυμοι να εμπλακούν σε σεξουαλική επαφή με μια άγνωστη, αν αυτή ήταν ελκυστική ή αν είχαν συζητήσει μαζί της, ενώ ανέφεραν ότι δεν θα προχωρούσαν σε μια σχέση μαζί της. Οι γυναίκες ανέφεραν ότι θα προχωρούσαν περισσότερο σε μια συναισθηματική απιστία παρά σε μια σεξουαλική απιστία, ενώ οι άνδρες λιγότερο επηρεασμένοι από τη διάκριση εξέφρασαν την επιθυμία τους είτε για συναισθηματική είτε για σεξουαλική απιστία.

Οι άνδρες είναι περισσότερο πιθανό να προχωρήσουν σε απιστία χωρίς συναισθηματική εμπλοκή, ενώ στις γυναίκες είναι πιο πιθανό η απιστία να συνοδεύεται από συναισθηματική εμπλοκή (Thompson, 1984). Επίσης, μελέτες σχετικά με τη ζήλια στις ρομαντικές σχέσεις έχουν διαπιστώσει τις διαφοροποιήσεις της σεξουαλικής και συναισθηματικής απιστίας ανάμεσα στα δύο φύλα. Οι άνδρες εκδηλώνουν περισσότερο ψυχολογικό και σωματικό πόνο όταν σκέφτονται την σεξουαλική απιστία από τη σύντροφό τους, ενώ οι γυναίκες νιώθουν μεγαλύτερο πόνο όταν σκέφτονται τη συναισθηματική απιστία του συντρόφου τους (Wiederman & Allgeier, 1993). Σε μια ακόμη έρευνα των Teisman & Mosher (1978) βρέθηκε ότι οι άνδρες σε σύγκριση με τις γυναίκες αναγνωρίζουν την σεξουαλική απιστία ως τη βασική πηγή για τα συναισθήματα ζήλιας που βιώνουν, ενώ οι γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες αναγνωρίζουν ότι στο επίκεντρο των συναισθημάτων ζήλιας τους βρίσκονται η απώλεια του χρόνου και της προσοχής του συντρόφου.

Οι παραδοσιακοί ρόλοι των δύο φύλων επιδρούν στις εκδηλώσεις της σεξουαλικότητας και των συναισθημάτων. Και για τα δύο φύλα η σύναψη μιας σχέσης με ένα τρίτο πρόσωπο που περιλαμβάνει σεξουαλική και συναισθηματική εμπλοκή οφείλεται κυρίως στη μη ικανοποίηση που εισπράττουν από την σχέση τους. Ωστόσο, οι σχέσεις των ανδρών με τρίτα πρόσωπα είναι περισσότερο σεξουαλικές και οι σχέσεις των γυναικών με τρίτα πρόσωπα είναι περισσότερο συναισθηματικές. Οι άνδρες παραδοσιακά θεωρούνταν αυτοί που συγκέντρωναν υψηλότερα επίπεδα στις απιστίες, ενώ υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι τα ποσοστά απιστίας ανάμεσα στα δύο φύλα τείνουν να μειωθούν, κυρίως όταν εξετάζονται και δύο βασικά είδη απιστίας –συναισθηματική και σεξουαλική απιστία (Thompson, 1984).

 Η απιστία αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στο πεδίο των διαπροσωπικών σχέσεων, με συνέπειες τόσο στα άτομα όσο και στη σχέση. Πρόκειται για ένα θέμα που διαφοροποιείται ανάμεσα στα δύο φύλα, καθώς άνδρες και γυναίκες παρουσιάζουν διαφορετικά ποσοστά τόσο ως προς την προθυμία τους και τα κίνητρα για απιστία όσο και ως προς την πραγματοποίηση της απιστίας. Επίσης, διαφοροποιήσεις με βάση το φύλο παρουσιάζονται και ως προς τις διαφορετικές ποιότητες απιστίας. 

Συγκεκριμένα, οι άνδρες έχουν περισσότερο σεξουαλικά κίνητρα και προχωρούν σε σεξουαλική απιστία, ενώ οι γυναίκες έχουν περισσότερο συναισθηματικά κίνητρα και προχωρούν σε συναισθηματική απιστία. Αυτές οι διαφοροποιήσεις μπορούν να αποδοθούν στους διαφορετικούς ρόλους των δύο φύλων, στο διαφορετικό τρόπο που κοινωνικοποιούνται τα αγόρια και τα κορίτσια και στις διαφορετικές προσδοκίες που έχει το κοινωνικό σύνολο από τους άνδρες και τις γυναίκες. Η απιστία φαίνεται πως συνδέεται και με τους τύπους δεσμού που συνάπτει το άτομο. Γενικότερα, παρατηρείται ότι η απιστία αποτελεί ένα φαινόμενο που αφορά τις στενές διαπροσωπικές σχέσεις αλλά έχει και άλλες διαστάσεις, όπως κοινωνικές και πολιτισμικές που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στην διερεύνηση ενός τέτοιου ζητήματος.

Βιβλιογραφία

Allen, E.S., & Baucom, D.H. (2004). Adult attachment and patterns of extradyadic involvement. Family Process, 43 (4),467- 488.

Barta, W.D., & Kiene, S.M. (2005). Motivations for infidelity in heterosexual dating couples: The roles of gender, personality differences, and sociosexual orientation. Journal of Social and Personal Relationships, 22 (3),339- 360.

Brand, R. J., Markey, C. M., Mills, A., & Hodges, S.D. (2007). Sex differences in self-reported infidelity and its correlates, Sex Roles, 57, 101-109.

Buss, D.M. (1994). The evolution of desire. New York: Basic Books.

Glass, S., & Wright, T. (1992). Justifications for extramarital relationships: The association between attitudes, behaviors, and gender. Journal of Sex Research, 29, 361-387.

Knaus, S. (1998). Gender diefferences in relationships: The progression of intimacy and commitment. Journal of Psychological Inquiry, 3, 38- 41.

Prins, K.S., Buunk, B.P., & Van Yperen, N.W. (1993). Equity, normative disapproval and extramarital relationships. Journal of Social and Personal Relationships, 10, 39- 53.

Seal, D.W., Agostinelli, G., & Hannett, C.A. (1994). Extradyadic romantic involvement: Moderating effects of sociosexuality and gender. Sex Roles, 31 (1/2), 1-22.

Stebleton, M. J., & Rothenberger, J. H. (1993). Truth or consequences: Dishonesty in dating and HIV/AIDS related issues in a college-age population. Journal of American College Health, 42, 51-54.

Teisman, M.W., & Mosher, D.L. (1978). Jealous conflict in dating couples. Psychological Reports, 42, 1211- 1216.

Thompson, A.P. (1984). Emotional and sexual components of extramarital relations. Journal of Marriage and the Family, 46, 35- 42.

Tsapelas, I., Fisher, H.E., & Aron, A. (2010). Infedility: When, Where, Why. In W.R. Cupach & B.H. Spitzberg (Eds.), The Dark Side of Close Relationships II (pp. 175- 196). New York: Routledge.

Wiederman, M.W., & Allgeier, E.R. (1993). Gender differences in sexual jealousy: Adaptationist or social learning explanation? Ethology and Sociobiology, 14, 115- 140.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Στερεότυπα για την κακοποίηση της συζύγου

Posted: 24 Aug 2013 04:49 AM PDT

Ποια είναι τα κυρίαρχα στερεότυπα για την κακοποίηση της συζύγου και γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουν ακόμη και στις μέρες μας;Στερεότυπα για την κακοποίηση της συζύγουΗ κακοποίηση της συζύγου είναι ένα θέμα γύρω από το οποίο έχουν δημιουργηθεί στερεότυπα και μύθοι, που διαιωνίζονται μέσα στο χρόνο και ενισχύουν λανθασμένες απόψεις που υποβαθμίζουν και ενοχοποιούν κυρίως το θύμα.Η ενδοοικογενειακή βία, γενικότερα, είναι ένα θέμα το οποίο η κάθε οικογένεια που το αντιμετωπίζει προσπαθεί να το κρατήσει καλά φυλαγμένο μέσα στους τοίχους του σπιτιού της. Η μυστικοπάθεια που αναπτύσσεται γύρω από το φαινόμενο αυτό οδηγεί στη δημιουργία μύθων και στερεοτύπων σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία. Η μη επαρκή γνώση σχετικά με το φαινόμενο της βίας μέσα στην οικογένεια είναι αυτή που οδηγεί στην ανάπτυξη μύθων, οι οποίοι λειτουργούν ως ένα είδος προστασίας για τους ανθρώπους, μειώνοντας τους φόβους του κάθε ανθρώπου να νιώσει ευπαθής απέναντι στη βία και ότι μπορεί να γίνει ο ίδιος θύμα ή μάρτυρας ενδοοικογενειακής βίας ή ακόμη και να είναι ο ίδιος ο δράστης. Για κάθε γεγονός που θεωρείται αποδοκιμαστέο και κατακριτέο, οι άνθρωποι τείνουν να θεωρούν ότι τέτοιου είδους γεγονότα συμβαίνουν μόνο στους άλλους ανθρώπους και πιο συγκεκριμένα σε άλλα είδη ανθρώπων.Στερεοτυπικές αναπαραστάσεις της σεξουαλικής βίας υποστηρίζουν ότι η βία είναι σχετικά σπάνια, λαμβάνει χώρα κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις και κατευθύνεται σε συγκεκριμένους τύπους γυναικών από συγκεκριμένους τύπους ανδρών. Αυτά τα στερεότυπα υπονοούν ότι είναι εύκολο να διακρίνουμε τι είναι και τι δεν είναι σεξουαλική βία. Το γεγονός ότι ο βιασμός στερεοτυπικά ορίζεται ως μια σπάνια εμπειρία που συμβαίνει ανάμεσα σε μια γυναίκα και σε έναν άγνωστο άνδρα, πολλές γυναίκες που επαναλαμβανόμενα πιέζονται να κάνουν σεξ με τον άνδρα με τον οποίο έχουν σχέση δυσκολεύονται να ορίσουν την εμπειρία τους ως βιασμό. Τα στερεότυπα της ενδοοικογενειακής βίας εστιάζουν σε κοινωνικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Οι κακοποιημένες σύζυγοι παρουσιάζονται ως φτωχές, αδύναμες, καταπιεσμένες και ως γκρινιάρες γυναίκες που αξίζουν τα χτυπήματα που δέχονται. Γενικότερα, οι γυναίκες θεωρούνται ότι εξαιτίας των παραδοσιακών τους χαρακτηριστικών, είναι από τη φύση τους θύματα, ή καλύτερα γεννημένες να γίνουν θύματα. Τα στερεότυπα για τους δράστες εστιάζονται στην επιθετική προσωπικότητα ή στη χρήση αλκοόλ.Ισχυροί μύθοι που αφορούν πλευρές της ανδρικής βίας κατά των γυναικών έχουν αναπτυχθεί και ανακατασκευάζονται σε πολλές κοινωνίες. Τέτοιοι μύθοι συχνά είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν. Τα στερεότυπα έχουν βαθιές ρίζες μέσα στο μυαλό του κάθε ατόμου που ζει σε μια συγκεκριμένη κοινωνία, που είναι πολύ δύσκολο το άτομο να αλλάξει την πεποίθησή του για το αντικείμενο που είναι στόχος των στερεοτύπων. Το άτομο θα αποδώσει χαρακτηριστικά στο στόχο του με βάση το στερεότυπο που ήδη υπάρχει διαμορφωμένο στο μυαλό του. Τα στερεότυπα και οι μηχανισμοί άμυνας οδηγούν τα περισσότερα άτομα να πιστεύουν ότι η βία συνδέεται με τις χαμηλότερες τάξεις, την έλλειψη εκπαίδευσης, και τα φτωχά κοινωνικοποιημένα τμήματα της κοινωνίας.Στερεότυπα για την κακοποιημένη γυναίκα Πιο αναλυτικά, τα στερεότυπα για την κακοποίηση της συζύγου αφορούν τη μαζοχιστική φύση των γυναικών. Οι κακοποιημένες γυναίκες θεωρούνται μαζοχίστριες, ότι δηλαδή απολαμβάνουν την κακοποίηση από το σύζυγό τους, καθώς και ότι έχουν μια κρυφή επιθυμία να πληγωθούν και να πονέσουν μέσα από την κακοποίηση. Οι γυναίκες θεωρείται ότι εισπράττουν ικανοποίηση, ευχαρίστηση και ηδονή από την εμπειρία της κακοποίησης. Το στερεότυπο αυτό είναι πολύ διαδεδομένο, που οδηγεί και πολλές κακοποιημένες γυναίκες να αναρωτιούνται αν πραγματικά είναι μαζοχίστριες. Ένα ακόμη στερεότυπο είναι ότι οι κακοποιημένες γυναίκες αξίζουν να κακοποιούνται, καθώς οι ίδιες είναι αυτές που προκαλούν την κακοποίηση, εξοργίζοντας έντονα τους άνδρες τους, κάνοντάς τους να χάνουν τον έλεγχο τους και φτάνοντας στην κακοποίηση. Το στερεότυπο που προκύπτει από αυτό είναι ότι οι γυναίκες επιζητούν την κακοποίηση. Σύμφωνα με το στερεότυπο αυτό, το πρόβλημα της κακοποίησης αφορά μόνο συγκεκριμένους τύπους γυναικών, οι οποίες προκαλούν την κακοποίηση. Το στερεότυπο αυτό ενοχοποιεί τις γυναίκες για τα επεισόδια βίας και στηρίζει αυτή την κριτική στο επιχείρημα ότι οι κακοποιημένες γυναίκες δεν εγκαταλείπουν το σύζυγό τους, αν και είναι βίαιος.Κοινωνικά στερεότυπα για την κακοποιημένη γυναίκα και το δράστηΣτερεότυπα υπάρχουν και για την κοινωνική κατάσταση των κακοποιημένων γυναικών και των δραστών. Θεωρείται ότι οι γυναίκες της μεσαίας κοινωνικής τάξης δεν εμφανίζουν τα ίδια ποσοστά κακοποίησης με τις γυναίκες των κατώτερων κοινωνικών τάξεων. Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο που λαμβάνει χώρα κυρίως στις φτωχές γειτονιές, καθώς και ότι οι φτωχοί άνθρωποι είναι πιο βίαιοι από τους υπόλοιπους. Ακόμη, υπάρχει το στερεότυπο ότι οι γυναίκες από ομάδες μειονοτήτων κακοποιούνται συχνότερα. Επιπλέον, γυναίκες που δεν έχουν μόρφωση ή επαγγελματικές γνώσεις θεωρούνται ότι είναι πιο συχνά θύματα κακοποίησης από το σύζυγό τους. Ένα ακόμη στερεότυπο είναι ότι η κακοποίηση οφείλεται στα αρνητικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των γυναικών. Κυρίως, ότι οι γυναίκες έχουν ψυχολογικά προβλήματα, γεγονός που οδηγεί τους συζύγους τους να χάνουν τον έλεγχο και να τις κακοποιούν.Στερεότυπα για το δράστηΌσον αφορά το δράστη, τα στερεότυπα είναι τα εξής: Οι σύζυγοι που κακοποιούν τις γυναίκες τους είναι αποτυχημένοι στην επαγγελματική τους ζωή κι αυτό τους οδηγεί στην αίσθηση ότι δεν είναι αρκετά ικανοί και καταφεύγουν στη βία κατά των γυναικών τους για να εξαλείψουν αυτή την αίσθηση ανικανότητας που νιώθουν. Ακόμη, οι δράστες είναι άτομα με ψυχολογικά προβλήματα (αντικοινωνικές και ψυχοπαθολογικές προσωπικότητες), άτομα που λόγω μιας ψυχικής ασθένειας δεν μπορούν να ελέγξουν τις πράξεις τους. Καθώς επίσης ότι ως παιδιά είχαν ανάλογες εμπειρίες κακοποίησης ή έγιναν μάρτυρες κακοποίησης μέσα στην οικογένειά τους κατά την παιδική ηλικία, μεγάλωσαν δηλαδή σε κακοποιημένα σπίτια. Τα κακοποιημένα παιδιά θεωρείται ότι γίνονται ενήλικες που κακοποιούν.Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά θεωρούνται μια αιτία πρόκλησης βίας κατά της συζύγου. Η υπερκατανάλωση αλκοόλ είτε από τη γυναίκα είτε από το δράστη θεωρείται ότι οδηγεί στην εκδήλωση βίαιης συμπεριφοράς. Η κατάχρηση αλκοόλ μπορεί να μην αποτελεί τη ρίζα της οικογενειακής βίας, αλλά να λειτουργεί ως μια δικαιολογία ή εξήγηση της κακοποίησης, επιτρέποντας έτσι το ζευγάρι να συνεχίσει να ζει με τη ψευδαίσθηση ότι ο γάμος του είναι υγιής και το αλκοόλ ήταν αυτό που οδήγησε στην εκδήλωση ενός βίαιου επεισοδίου.Όσον αφορά την αγάπη, υπάρχει το στερεότυπο ότι κακοποίηση και αγάπη δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Σύμφωνα με αυτό το στερεότυπο, η αγάπη και η βία είναι δύο εντελώς αντίθετες καταστάσεις και η παρουσία της μίας φαίνεται να οδηγεί στην απουσία της άλλης. Θεωρείται, λοιπόν, ότι οι άνδρες που κακοποιούν τις συζύγους τους δεν τις αγαπούν και δεν τρέφουν θετικά αισθήματα προς αυτές. Ακόμη, ένα άλλο στερεότυπο υποστηρίζει ότι οι δράστες είναι βίαιοι σε όλες τους τις σχέσεις, εκτός από τις συζύγους τους κακοποιούν και τα παιδιά τους, καθώς και ότι ένας δράστης είναι πάντα δράστης, αφού μια βίαιη συμπεριφορά και ένα επεισόδιο κακοποίησης συνήθως επαναλαμβάνεται. Το τελευταίο στερεότυπο συμφωνεί και με ένα άλλο στερεότυπο, που αναφέρει ότι η κακοποιημένη γυναίκα θα είναι σε όλη της τη ζωή κακοποιημένη.Κάποια άλλα στερεότυπα για την κακοποίηση της συζύγου αναφέρουν ότι οι μακροχρόνιες σχέσεις κακοποίησης μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο, οι κακοποιημένες γυναίκες μπορούν να αφήσουν το σπίτι τους όποτε θέλουν, στερεότυπο που οδηγεί στο στερεότυπο ότι αν η κακοποίηση ήταν τόσο κακή, οι κακοποιημένες γυναίκες θα έφευγαν από αυτή τη σχέση. Επίσης, υπάρχει το στερεότυπο ότι οι κακοποιημένες γυναίκες πρέπει να παραμένουν σε μια βίαιη σχέση για το καλό των παιδιών τους, καθώς αυτά έχουν την ανάγκη του πατέρα τους, όσο βίαιος κι αν είναι. Ένα άλλο στερεότυπο υποστηρίζει ότι οι σύζυγοι εκδηλώνουν βίαιες συμπεριφορές μετά το γάμο τους, συνήθως στις προγαμιαίες σχέσεις οι δράστες δεν φανερώνουν τη βιαιότητά τους.Όλα τα παραπάνω είναι ισχυρά εδραιωμένες πεποιθήσεις μέσα στην κοινωνία, που μας έρχονται εύκολα στο μυαλό όταν ακούμε για ένα θέμα ενδοοικογενειακής βίας της συζύγου. Ποιος από εμάς κάποιες φορές δεν σκέφτηκε ότι η γυναίκα ίσως προκάλεσε τον άνδρα της και πόσες φορές δεν έχουμε προσπαθήσει να βρούμε σε τι φταίει η ίδια;Παπαδοπούλου Ελένη- Ψυχολόγος

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Οι Γερμανοί δε διδάχθηκαν από την ΙΣΤΟΡΙΑ. Για αυτό και θα την ξαναζήσουν!

Posted: 24 Aug 2013 04:46 AM PDT

Λαός ο οποίος δε διδάσκεται από τα λάθη της ιστορίας του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Αυτό φυσικά μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για την Ελλάδα που δεν έμαθε από τα λάθη της ώστε να βρίσκεται σήμερα σε αυτή την κατάσταση.

του Στρατή Μαζίδη

Το ίδιο όμως θα μπορούσαμε να πούμε και για τους γερμανούς. Από το 1914 έως το 1918 αιματοκύλησαν την Ευρώπη στον Α' ΠΠ, τον πλέον αιματηρό πόλεμο που γνώρισε η ανθρωπότητα.

Το τέλος του πολέμου βρήκε τη Γερμανική Αυτοκρατορία διαλυμένη και με περιορισμένα πλέον τα εδάφη της.

Πριν καν συμπληρωθούν είκοσι χρόνια από το σκληρό αυτό μάθημα ανέδειξαν ως ηγέτη τους τον Αδόλφο Χίτλερ που παρέσυρε το γερμανικό λαό με τα …μεγαλεπίβολα οράματά του. Τα πρώτα χρόνια του πολέμου οι δυνάμεις του Αξονα κυριαρχούσαν και ο Χίτλερ ήλεγχε σχεδόν όλη την Ευρώπη προβαίνοντας παράλληλα στις γνωστές φρικαλεότητες. Ήταν φανερό πως ο γερμανικός λαός δεν είχε διδαχθεί από την πρόσφατη ιστορία του και τα όσα είχαν διαδραματιστεί κατά τον Α'ΠΠ. Η λήξη της μάχης του Στάλινγκραντ το Φεβρουάριο του 1943 είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει σιγά σιγά η επανάληψη της ιστορίας που κατέληξε στην ισοπέδωση της Γερμανίας από τις συμμαχικές δυνάμεις. Μια γερμανική ήττα που ξεκίνησε από αυτήν εδώ τη γη και την ηρωική αντίσταση μέχρι την πτώση της καρδιάς του Αξονα.

Το τέλος του πολέμου βρήκε τη Γερμανία ξανά ταπεινωμένη, τον ηγέτη της νεκρό για να μη συλληφθεί και έναν ολόκληρο λαό να κουβαλά τη ρετσινιά του σφαγέα και του εμπνευστή ολοκαυτωμάτων.

Η Γερμανία ανοικοδομήθηκε. Προόδευσε. Χάρη στο έλεος των νικητών. Μέγα σφάλμα όπως αποδείχθηκε αφού δεν ξέχασε τις ήττες της. Κι επειδή δεν τα καταφέρνει στα πεδία των μαχών, αποφάσισε να καταλάβει την Ευρώπη αλώνοντας εκ των έσω μια κοινότητα που ιδρύθηκε από κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες ακριβώς για να διασφαλιστεί η ειρήνη, η προκοπή και η ευημερία των λαών. Για να αποτραπούν νέα αιματοκυλίσματα. Να μην αναδειχθούν νέοι παρανοϊκοί δικτάτορες.

Κι ενώ το 4ο Ράιχ είναι αυτή τη στιγμή σε πλήρη εξέλιξη με μια σειρά χωρών είτε να έχουν παραδοθεί (Ελλάδα, Κύπρος, Ισπανία, Πορτογαλία) είτε αν αποτελούν εξαρχής δορυφόρους (Ολλανδία, Αυστρία κτλ), ωστόσο η Γερμανία δεν έμαθε το μάθημά της, όπερ να σέβεται τα άλλα έθνη στηρίζοντας την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς αντί να επιβάλλεται ως αφέντης που ταπεινώνει τους άλλους.

Δε γνωρίζω το πως αλλά είμαι βέβαιος ότι για αυτόν ακριβώς το λόγο, η φίλη μας Γερμανία, αυτή που όλοι εμείς ζηλεύουμε σύμφωνα με αξιωματούχο της, είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ όπως και τις προηγούμενες δύο φορές. Ίσως και με πιο καταστροφικά αποτελέσμα για την ίδια.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Ντοστογιέφσκι: "Ο άνθρωπος, όπως ο παίκτης του σκακιού αγαπά μόνο το παίξιμο και όχι το σκοπό του παιγνιδιού".

Posted: 24 Aug 2013 01:43 AM PDT

            Αν το καλό και το κακό αποτελούν ένα μείγμα στην ανθρώπινη ύπαρξη, αυτό οφείλεται σε έναν και μόνο λόγο, κατά τον Ντοστογιέφσκι: στο ότι η πιο μεγάλη δύναμη που κυβερνά και κατευθύνει την ανθρώπινη ύπαρξη είναι η ελευθερία. «Πώς, λοιπόν, φαντάστηκαν», ρωτάει ο ήρωας του Υπογείου, «όλοι αυτοί οι σοφοί ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη από μια λογική και τίμια θέληση; Και πώς τους κάπνισε να βρουν ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη να ποθεί κατά τρόπο λογικό και ωφέλιμο; Ο άνθρωπος μόνο ένα πράγμα έχει ανάγκη: να είναι η θέλησή του εντελώς ανεξάρτητη, όσο κι αν του στοιχίζει αυτή του η ανεξαρτησία, όσες κι αν είναι οι κακές συνέπειες που συνεπάγεται αυτό».

        Ο Ντοστογιέφσκι συνδέει αυτή τη δίψα του ανθρώπου για την ελευθερία άμεσα με το πρόβλημα της ηθικής. Λέγει και πάλι ο ήρωας του Υπογείου: «Νομίζω ότι ο καλύτερος ορισμός του ανθρώπου είναι ο ακόλουθος: ον δίποδο και αχάριστο. Μα αυτό δεν είναι όλο. Δεν είναι αυτό το μεγαλύτερό του ελάττωμα. Το μεγαλύτερο του ελάττωμα είναι η επίμονη ανηθικότητά του.

         Επίμονη από τότε που έγινε ο κατακλυσμός ως την εποχή μας. Η ανηθικότητα, και επομένως ο παραλογισμός: γιατί ξέρουμε χρόνια και χρόνια τώρα ότι ο παραλογισμός γεννιέται μονάχα από την ανηθικότητα. Ρίξτε μια ματιά στην ιστορία... Ένα μόνο πράγμα δεν μπορείτε να πείτε: ότι κυβερνά τον άνθρωπο η λογική... Και να τι συναντά κανείς κάθε φορά: παρουσιάζονται στον κόσμο άνθρωποι πολύ ηθικοί, φρόνιμοι, σοφοί και φιλάνθρωποι, που θέτουν σαν σκοπό της ζωής τους να γίνουν, αν μπορούν, φρόνιμοι και ηθικοί. Θα 'λεγες πως θέλουν να χρησιμέψουν σαν παράδειγμα στο γείτονά τους και να του αποδείξουν ότι μπορεί πραγματικά να ζήσουμε σαν άνθρωποι ηθικοί και φρόνιμοι.        Μα τι γίνεται κατόπιν; Είναι γεγονός αποδεδειγμένο ότι, αργά η γρήγορα, πολλοί από τους φιλάνθρωπους αυτούς στο τέλος της ζωής τους διαψεύδουν τους εαυτούς τους και αφήνουν πίσω τους υλικό για ανέκδοτα, πολύ επιλήψιμα καμιά φορά». Για τον Ντοστογιέφσκι λογική και ηθική είναι αλληλένδετα, και τα δυο μαζί συγκρούονται με την ελευθερία: «Αχ, κύριοι», ρωτάει ο ήρωας του Υπογείου, «ποια θέληση, λοιπόν, θα έχω, όταν τα πάντα θα είναι ένας πίνακας μονάχα, αριθμητική και δύο και δύο κάνουν τέσσερα; Είτε, λοιπόν, το θέλω είτε όχι, «δύο και δύο κάνουν τέσσερα» Είναι θέληση αυτό;».          Για τον Ντοστογιέφσκι η υποταγή της ελευθερίας στη λογική και την ηθική, όχι μόνο είναι αδύνατη αλλά και ανωφελής και επιζήμια για τον άνθρωπο.  λέει ο ήρωας του Υπογείου. Η ελευθερία είναι για τον Ντοστογιέφσκι αυτό που διακρίνει τον άνθρωπο από τα ζώα. «Τα μυρμήγκια έχουν ένα οικοδόμημα καταπληκτικό στο είδος του: τη μυρμηγκοφωλιά. Τα αξιοσέβαστα μυρμήγκια άρχισαν από τη μυρμηγκοφωλιά και θα τελειώσουν ασφαλώς εκεί, πράγμα που τους περιποιεί μεγάλη τιμή για την επιμονή τους και το θετικό τους πνεύμα. Ο άνθρωπος όμως... Όπως ο παίκτης του σκακιού αγαπά μόνο το παίξιμο και όχι το σκοπό του παιχνιδιού... Ενδιαφέρεται μόνο για την ίδια τη ζωή και όχι για το σκοπό της».          Εδώ αξίζει να σταθούμε λίγο, γιατί τα παραπάνω λόγια μας αποκαλύπτουν κάτι σημαντικό: τη διαφορά μεταξύ οντολογίας και ηθικής Αν τη λέξη ζωή την αντικαταστήσουμε με εκείνη του είναι, της ύπαρξης, τότε το να ενδιαφέρεται κανείς για το είναι, και όχι για το σκοπό του είναι, ισοδυναμεί με το να θεωρεί το είναι ως το ύψιστο και έσχατο αγαθό, και όχι ως μέσο για κάποιον ηθικό σκοπό. Αν τοποθετήσουμε το θέμα αυτό στα πλαίσια της θεολογίας, το καίριο ερώτημα του σκοπού της θείας ενανθρωπήσεως είναι αν ο Χριστός ήλθε, για να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, ηθικούς κ.τ.λ. ή για να μας κάνει να υπάρχουμε.       Όλη η δυτική παράδοση βλέπει την Ενανθρώπηση ως τρόπο ηθικής τελειώσεως του ανθρώπου, ενώ οι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας εστιάζουν τον σκοπό της ενανθρωπήσεως στην υπέρβαση του θανάτου ως απειλής για το είναι του ανθρώπου (Αθανάσιος). Η ελευθερία για τον Ντοστογιέφσκι είναι οντολογικό και όχι ηθικό ζήτημα: ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για το πώς θα χρησιμοποιήσει την ύπαρξή του ή πώς θα τη βελτιώσει, αλλά γι' αυτή την ίδια την ύπαρξή του. Γι' αυτό, όπως στην περίπτωση του Κυρίλοβ στους Δαιμονισμένους, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, ο Ντοστογιέφσκι ωθεί το θέμα της ελευθερίας στα υπαρξιακά του άκρα: ελευθερία σημαίνει ή να αποδεχθείς την ύπαρξη ως δώρο Κάποιου (του Θεού) ή να αρνηθείς την ίδια σου την ύπαρξη (να αυτοκτονήσεις), αν θέλεις να μην αποδεχτείς τον Θεό (δηλαδή να κάνεις τον εαυτό σου Θεό).

               Όλα στον Ντοστογιέφσκι παίζονται στο οντολογικό και όχι στο ηθικό επίπεδο. Ο άνθρωπος δεν θέλει να θυσιάσει το είναι για το εύ είναι. Και ο Χριστός δίνοντάς του ελευθερία, και όχι ψωμί ή δύναμη ή καλοπέραση, σκανδαλίζοντας έτσι τον Μέγα Ιεροεξεταστή στη γνωστή σκηνή των Αδελφών Καραμάζοβ, σέβεται την θεόσδοτη αυτή επιθυμία του ανθρώπου. Αλλά και στους Πατέρες της Εκκλησίας, (όπως π. χ. ο άγιος Μάξιμος), σκοπός της υπάρξεως δεν είναι απλώς το είναι, αλλά το εύ είναι. Η ελευθερία συνίσταται στην απόρριψη ή την αποδοχή του είναι της ύπαρξης.

         Αλλά αν τελικά ο άνθρωπος ασκώντας την ελευθερία του επιλέξει το είναι αντί του μη είναι, δηλαδή της αυτοκτονίας ή του μηδενός, αυτό που επιλέγει για τον Ντοστογιέφσκι δεν είναι παρά το είναι του έσχατου παραλογισμού, δηλαδή την οδύνη και το πάθος. Γράφει πάλι στο Υπόγειο: «και γιατί είστε πεπεισμένοι πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη μόνο από εκείνο που είναι κανονικό και θετικό, και πως μόνη η ευτυχία είναι χρήσιμη για τον άνθρωπο; Λέτε ο άνθρωπος αγαπά μόνο την ευτυχία; Μα ίσως να αγαπά άλλο τόσο τον πόνο. Και μπορεί ο πόνος να του είναι τόσο χρήσιμος όσο και η ευτυχία... Ο πόνος; Μα είναι και η μόνη αιτία της συνείδησης... Η συνείδηση βρίσκεται πολύ πιο πάνω από το δύο και δύο κάνουν τέσσερα... Όσο οπισθοδρομικό και αν φαίνεται, σίγουρα (ο πόνος) αξίζει περισσότερο από το τίποτε».        Για ν' αποφύγει, λοιπόν, κανείς το «τίποτε», το μηδέν, το μη είναι, την αυτοκτονία, πρέπει να επιλέξει το είναι ως πόνο. Ο Ντοστογιέφσκι δίνει την εντύπωση ότι είναι μαζοχιστής. Είναι, λοιπόν, καλό πράγμα ο πόνος; Οι έννοιες του καλού και του κακού δεν έχουν θέση. Αυτό που ενδιαφέρει τον Ντοστογιέφσκι είναι το αληθινό, όχι το ηθικό. Η αλήθεια είναι ότι όλη η ύπαρξη είναι διαποτισμένη από τον πόνο. Αυτό που προβληματίζει έντονα τον Ντοστογιέφσκι είναι η ύπαρξη του πόνου, και μάλιστα του άδικου πόνου, όπως τον βλέπουμε στα μικρά παιδιά που κλαίνε και βασανίζονται χωρίς να φταίνε σε τίποτε. Αυτόν τον πόνο καλείται ο άνθρωπος να αγκαλιάσει και να κάνει δικό του, αν δεν θέλει να επιλέξει το μη είναι, το μηδέν.      Αλλά, όταν ο άνθρωπος επιλέξει το είναι ως πόνο, δεν κάνει μια αναγκαστική επιλογή. Τότε, και μόνον τότε, ασκεί αληθινά την ελευθερία του. Και τότε, και μόνον τότε, η ελευθερία ταυτίζεται όχι με το μηδέν, αλλά με την αγάπη. Ο Ντοστογιέφσκι γίνεται έτσι ο θεολόγος της αγάπης. Σύμφωνα με τα λόγια του Γέροντα Ζωσιμά, αληθινή αγάπη είναι το «να κάνεις τον εαυτό σου υπεύθυνο για όλα τα ανθρώπινα όντα και για τον κόσμο ολόκληρο».ΠΗΓΗΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Κάθε άτομο με ετήσιο εισόδημα 12.000 ευρώ δεν πρόκειται να γίνει πιο ευτυχισμένο όσο και αν το αυξήσει

Posted: 24 Aug 2013 01:42 AM PDT

Ο καθηγητής της LSΕ που ασχολείται με τα «οικονομικά της ευτυχίας» λέει ότι κάθε άτομο με ετήσιο εισόδημα 12.000 ευρώ δεν πρόκειται να γίνει πιο ευτυχισμένο όσο και αν το αυξήσει.

Ακολουθεί συνέντευξη του:

- Υπάρχει ευτυχία χωρίς χρήμα; «Οι διακυμάνσεις στον οικονομικό κύκλο, η ύφεση ύστερα από μια περίοδο ανάπτυξης, έχουν μεγάλη επιρροή στην ψυχολογική κατάσταση. Αν κοιτάξουμε τι συμβαίνει από έτος σε έτος, μπορεί να δούμε μεγάλες διακυμάνσεις. Ωστόσο, αν κοιτάξουμε τα ποσοστά ικανοποίησης από τη ζωή ανάμεσα στη δεκαετία του ΄50 και σήμερα, θα δούμε ότι είναι περίπου ίδια».

- Αποκλείεται να είναι έτσι! «Και όμως είναι! Εχει αποδειχθεί ότι κάθε άνθρωπος με ετήσιο ατομικό εισόδημα περίπου 15.000 δολάρια (περίπου 12.000 ευρώ), υπολογισμένο ασφαλώς σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, δεν πρόκειται να είναι πιο ευτυχισμένος όσο και αν αυξήσει το εισόδημά του. Είναι σαν να λέμε ότι μετά τις 12.000 ευρώ δεν παίζει πολύ ρόλο το χρήμα».

- Πώς γίνεται αυτό; Οταν κάποιος γίνεται πλούσιος, δεν είναι πιο ευτυχισμένος από εκείνον που δεν έγινε;

«Ολοι θέλουν να γίνουν πλούσιοι και οι πλούσιοι μπορεί να είναι πιο ευτυχισμένοι, αλλά εξαρτάται από το πόσο πλούσιοι γίνονται σε σχέση με άλλους. Αν όλοι μαζί γινόμαστε πλουσιότεροι, τότε δεν γινόμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι!».

- Εννοείτε ότι τα χρήματα κάνουν τον άνθρωπο πιο ευτυχισμένο μόνο όταν αποκτά περισσότερα από τους άλλους και όχι όταν όλοι μαζί αποκτούμεπερισσότερα;

«Αυτό δείχνουν οι έρευνες». – Τι δουλειά έχουν οι κυβερνήσεις με όλα αυτά; Μπορεί μια κυβέρνηση να φέρει την ευτυχία;

«Οταν έγραψα το 2005 το βιβλίο μου "Ηappiness: Lessons from a new Science", πολλοί προσπάθησαν να μας υποτιμήσουν αποκαλώντας μας "γραφειοκράτες της χαράς". Ωστόσο μια κυβέρνηση μπορεί να κάνει πολλά».

- Τι μπορεί να κάνει ακριβώς; «Θα πρέπει να προσέξει τα θέματα ψυχικής υγείας, θα πρέπει να διαθέσει πόρους για την Παιδεία και τις βιώσιμες πόλεις. Και θα πρέπει φυσικά να επικεντρώσει στο θέμα της σταθερότητας. Οι άνθρωποι δεν θέλουμε φούσκες ανάπτυξης που σκάνε και προκαλούν τραγωδίες και πανικό. Θέλουμε σταθερότητα. Η ευτυχία επηρεάζεται από τις διακυμάνσεις που γίνονται μέσα σε τρία χρόνια, αλλά όχι από αυτές που γίνονται σε τριάντα».

- Πώς είναι δυνατόν; Γιατί η οικονομική ανάπτυξη δεκαετιών δεν έχει συνοδευθεί από περισσότερη ευτυχία;

«Πάνω σε αυτό ακριβώς πρέπει να προβληματιστούμε. Μετά τη δεκαετία του ΄50 η ευτυχία στον δυτικό κόσμο, η ικανοποίηση από τη ζωή, έχει μείνει σταθερή, ενώ αργά και σταθερά έχει αυξηθεί εντυπωσιακά το κατά κεφαλήν εισόδημα. Πιστεύω ότι εκείνο που χρειαζόμαστε δεν είναι ακόμη περισσότερη ανάπτυξη, αλλά προστασία από την ανασφάλεια και τις απότομες διακυμάνσεις. Και ας αναλογιστούμε: Αξίζει να δουλεύουμε σαν τρελοί και να χάνουμε σημαντικές όψεις της ζωής ή να έχουμε λιγότερο εισόδημα και μια πιο ευτυχισμένη ζωή;».

- Για όσους δεν έχουν εξασφαλίσει το μέλλον τους υπάρχει εναλλακτική λύση εκτός από τον αγώνα δρόμου σε μια κοινωνία με ανελέητο ανταγωνισμό;

«Σκεφθείτε όμως ότι αυτός ο "αγώνας δρόμου" συνδέεται με φαινόμενα δυστυχίας και διατάραξης της ψυχικής υγείας πολύ περισσότερο απ΄ όσο συνδέεται το εισοδηματικό επίπεδο. Και αν θέλουμε να δούμε ποιος είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την ευτυχία, θα δούμε ότι δεν είναι το χρήμα, είναι η ψυχική υγεία. Δεν υποτιμώ τον ρόλο του εισοδήματος, είναι πολύ σημαντικός, αλλά δεν είναι ούτε μοναδικός ούτε τόσο σημαντικός όσο νομίζουμε».

- Το χρήμα είναι μετρήσιμο.Μπορεί να «μετρηθεί» η ευτυχία όταν για τον καθένα σημαίνει κάτι διαφορετικό;

«Μα ήδη μετρείται, στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του ΄50, στην Ευρώπη τα τελευταία 40 χρόνια, ενώ και η Ελλάδα συμμετέχει από τη δεκαετία του ΄80 στις έρευνες του Ευρωβαρόμετρου. Η ερώτηση "πόσο ευχαριστημένοι είστε από τη ζωή σας; " είναι μία από τις βασικές. Από τον Απρίλιο και μετά η Βρετανική Στατιστική Υπηρεσία (Οffice of Νational Statistics) πρόκειται να ξεκινήσει μια μεγάλη έρευνα για την ευτυχία που θα ανανεώνεται συνεχώς και στην οποία θα λαμβάνουν μέρος περίπου 500.000 άτομα. Εκεί θα αναζητηθούν με τις πιο σύγχρονες στατιστικές μεθόδους όλες οι παράμετροι της ευτυχίας».

Χάθηκε η εμπιστοσύνη στον άλλο

- Από τι άλλο εξαρτάται η ευτυχία πέρα από την ψυχική υγεία;

«Από την εμπιστοσύνη στους άλλους. Υπάρχουν στοιχεία και για αυτό. Πόσο εμπιστεύεστε τους άλλους; Πιστεύετε ότι οι περισσότεροι γύρω σας είναι άνθρωποι που μπορούν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη; Στην Ελλάδα αυτό το ποσοστό είναι 25%. Στη Βρετανία και στις ΗΠΑ είναι περίπου 30%. Πριν από 40 χρόνια όμως ήταν 60%. Σημαντική αιτία της συλλογικής δυσφορίας είναι ότι έχει διαβρωθεί η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στους ανθρώπους». - Τι μπορούμε να κάνουμε για να αυξήσουμε την «εγχώρια ευτυχία»;

«Πρέπει απλώς να καταλάβουμε ποιες είναι οι πραγματικές αξίες που μας κινητοποιούν και να δράσουμε. Η επέκταση της ευτυχίας στην κοινωνία είναι και προσωπική υπόθεση. Για παράδειγμα, ιδρύουμε τώρα ένα κίνημα για την προώθηση μιας πιο ευτυχισμένης κοινωνίας. Ελπίζουμε να γίνει ένα διεθνές κίνημα. Λέγεται "Αction for happiness". Πρόκειται για σοβαρή δουλειά, θα ξεκινήσει επίσημα τον Απρίλιο, αλλά υπάρχει ένα website, που λέγεται actionforhappiness. org. Οποιος ενδιαφέρεται να μας βοηθήσει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας. Ηδη άνθρωποι από 52 χώρες έχουν επικοινωνήσει μαζί μας για να βοηθήσουν».

Από το Βήμα

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

"Σοφός Σοφοκλής, σοφότερος Ευριπίδης, ανδρών δ` απάντων Σωκράτης σοφότατος"

Posted: 24 Aug 2013 01:37 AM PDT

        Με το Σωκράτη αρχίζει η ανθρωπολογική περίοδος της ελληνικής φιλοσοφίας, γιατί αυτός δεν ασχολείται με τα προβλήματα για την αρχή του κόσμου, αλλά μόνο με τον άνθρωπο. Βασική θέση της σωκρατικής φιλοσοφίας ήταν ότι η αληθινή γνώση δεν είναι μόνο πηγή, αλλά η ουσία της αρετής. Για αυτό προτιμούσε να αναζητεί εκείνο το είδος της αλήθειας που θα καθόριζε τη διαγωγή των ανθρώπων. Έτσι, προσπαθούσε να βρει απάντηση στα ερωτήματα: «Τι είναι ευσέβεια και τι ασέβεια;», «Τι είναι το ωραίο και τι το άσχημο;»      H σωκρατική μέθοδος έρευνας γινόταν πάντα μέσω της συζήτησης .Επειδή ήταν εκπληκτικός χειριστής του λόγου, χωρίς δυσκολία μπορούσε να αποδείξει στο συνομιλητή του πως ήταν ακατατόπιστος στο θέμα που συζητούσαν. Αφού είχε ξεκαθαρίσει το θέμα της συζήτησης, προχωρούσε επαγωγικά στο να θεμελιώσει ακριβείς ορισμούς γενικών όρων.         Έτσι, ενώ δήλωνε πλήρη άγνοια για όλα τα θέματα, συγχρόνως προσπαθούσε να δημιουργήσει μια κύρια βάση ηθικής επιστήμης που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως οδηγός στον εαυτό του και στους άλλους. Αμφισβητώντας όλα τα πράγματα, βρισκόταν κοντά στους σοφιστές. Όμως εκείνος υποδείκνυε τη λογική μάλλον παρά τις αισθήσεις ως το καθολικό και αιώνιο στοιχείο μέσα στον άνθρωπο και γι' αυτό αποτελούσε το μοναδικό αλάθητο κριτήριο της αλήθειας.       Επειδή όμως η πνευματική μόρφωση μπορούσε να μεγαλώνει τη δύναμη του ανθρώπου, για να πράξει το κακό, προσπάθησε πρώτα από όλα να διδάξει στους μαθητές του τον αυτοέλεγχο και να τους εμπνεύσει πνεύμα σωφροσύνης στις σχέσεις τους με τους θεούς.Πρέπει να γυρεύουμε, ισχυριζόταν, τη σοφία και τη δικαιοσύνη, όχι γιατί είναι χρήσιμες στους ανθρώπους, αλλά και γιατί είναι αρεστές στους θεούς. Κοντολογίς τα διδάγματα του ήταν σχεδόν στον ίδιο βαθμό θρησκευτικά αλλά και φιλοσοφικά.     Αναλυτικότερα ο Σωκράτης είναι περισσότερο γνωστός από την άποψη του ότι «η αρετή είναι γνώση». Οι κυρίως αντίπαλοι του, οι σοφιστές, υποστήριζαν δύο πράγματα: α) ότι οι ίδιοι μπορούσαν να διδάξουν ή να μεταδώσουν την αρετή, β) ότι η γνώση, τουλάχιστον αυτή που μπορούσε να διδαχτεί, ήταν μια χίμαιρα.Εξισώνοντας, λοιπόν αρετή και γνώση ο Σωκράτης με το ρητό του εμφανίζεται να τους προκαλεί.

      Για να αποδείξει την αλήθεια των ισχυρισμών του επέμενε να στρέφει τη συζήτηση σε ταπεινούς και φαινομενικά άσχετους ανθρώπους, όπως ήταν οι τσαγκάρηδες και οι ξυλουργοί, τη στιγμή που οι συνομιλητές του ρωτούσαν να μάθουν τι σήμαινε πολιτική ικανότητα ή αν υπήρχε κάτι ανάλογο της ηθικής υποχρέωσης.      Αν θέλεις να γίνεις καλός τσαγκάρης, έλεγε ο Σωκράτης, το πρώτο που είναι απαραίτητο να μάθεις είναι τι είναι παπούτσι και ποιος ο σκοπός του. Δεν έχει αξία να προσπαθείς να αποφασίσεις για το καλύτερο είδος εργαλείων ή υλικού και για την καλύτερη μέθοδο χρησιμοποίησής τους, αν δεν έχεις σχηματίσει πριν στο νου σου μια σαφή και λεπτομερειακή έννοια για το τι ξεκίνησες να κατασκευάσεις και ποια λειτουργία θα έχει αυτό το αντικείμενο να εκτελέσει. Δηλαδή η αρετή του τσαγκάρη εξαρτάται από την κατοχή αυτής της γνώσης.      Ήταν πολύ φυσικό για το Σωκράτη να μιλάει για την αρετή ενός τσαγκάρη, όπως ακριβώς θα μπορούσε να μιλήσει για την αρετή ενός στρατηγού ή πολιτικού. H λέξη αρετή σήμαινε αυτό που τους έκανε καλούς στο συγκεκριμένο τους επάγγελμα και, ξεκινώντας από τα ταπεινά παραδείγματα των πρακτικών τεχνών, ο Σωκράτης μπορούσε εύκολα να δείξει ότι σε κάθε περίπτωση η απόκτηση αυτής της ικανότητας είχε να κάνει με τη γνώση. Αν, λοιπόν, μπορούμε να μιλάμε για απόλυτη αρετή, όπως επαγγέλλονταν ότι διδάσκουν οι σοφιστές -εννοώντας ότι με την αρετή μπορούσε ο κάθε άνθρωπος να τα βγάλει πέρα ικανοποιητικά στη ζωή – έπεται ότι πρέπει να υπάρχει σκοπός ή λειτούργημα που όλοι μας, ως ανθρώπινα όντα, πρέπει να επιτελέσουμε.      H πρώτη λοιπόν προσπάθεια, αν είναι να αποκτήσουμε αυτή τη γενική ανθρώπινη αρετή, είναι να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο σκοπός του ανθρώπου. Δίνει ο Σωκράτης άραγε απάντηση σε αυτό το θεμελιώδες ερώτημα; H απάντηση είναι μονολεκτική: Όχι! Είναι σύμφωνο με το χαρακτήρα του Σωκράτη να μην έχει δώσει την απάντηση. Είχε συνηθίσει να λέει ότι ο ίδιος δεν γνώριζε τίποτε και ότι το μόνο στο οποίο ήταν σοφότερος από τους άλλους ήταν πως είχε συνείδηση της άγνοιας του, ενώ αυτοί δεν είχαν της δικής τους. H ουσία της σωκρατικής μεθόδου ήταν να πείθει το συνομιλητή του ότι, ενώ πίστευε πως ήξερε κάτι, στην πραγματικότητα δεν ήξερε.

      H πεποίθηση της άγνοιας είναι το απαραίτητο πρώτο βήμα για την απόκτηση της γνώσης, γιατί κανείς δεν αναζητεί τη γνώση σχετικά με οτιδήποτε, αν έχει την αυταπάτη ότι την κατέχει ήδη. Άπαξ και αντιλαμβανόταν ποιος ήταν ο δρόμος για το στόχο, ήταν πρόθυμος να τον αναζητήσει μαζί τους και η όλη φιλοσοφία για το Σωκράτη συνίστατο σε αυτή την ιδέα της «κοινής έρευνας».       Ούτε ο συνομιλητής του ούτε ο ίδιος ήξερε ακόμα την αλήθεια, αλλά, αν πειθόταν ο άλλος ότι αυτό ήταν έτσι, θα μπορούσαν και οι δύο να ξεκινήσουν μαζί, με την ελπίδα πάντοτε να βρουν την αλήθεια. Αυτή η πίστη για την άγνοια όχι μόνο του εαυτού του αλλά και όλης της ανθρωπότητας, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αποτελεί τη συμβολή του Σωκράτη στη φιλοσοφική σκέψη.      H συζήτηση των ανθρώπων της εποχής του αφορούσε μια μεγάλη ποικιλία γενικών όρων, ιδιαίτερα αυτών που χρησίμευαν για να περιγράψουν ηθικές έννοιες – δικαιοσύνη, σωφροσύνη, ανδρεία κ.ο.κ. O Σωκράτης ξεκινούσε πιστεύοντας ότι οι άνθρωποι ήξεραν τι σήμαιναν αυτοί οι όροι, εφόσον τους χρησιμοποιούσαν καθημερινά, και ήλπιζε ότι θα το έλεγαν και σε αυτόν που δεν το γνώριζε. Όταν τους ρωτούσε όμως, ανακάλυπτε ότι κανείς τους δεν μπορούσε να του δώσει μια σωστή ερμηνεία.      Ίσως υπό το φως της σοφιστικής διδασκαλίας θα έπρεπε να υποτεθεί ότι αυτοί οι όροι δεν είχαν πράγματι σημασία, αλλά, εάν ίσχυε αυτό, οι άνθρωποι θα έπρεπε να σταματήσουν να τους χρησιμοποιούν. Εάν εξάλλου είχαν κάποια σταθερή σημασία, τότε όσοι τις χρησιμοποιούν θα έπρεπε να είναι σε θέση να πουν τι σημαίνουν. Δεν μπορείς να συζητάς για ενέργειες σοφές, δίκαιες ή χρηστές, παρά μόνο αν ξέρεις τι είναι σοφία, δικαιοσύνη ή χρηστότητα.Αν, όπως υποψιαζόταν ο Σωκράτης, οι διάφοροι άνθρωποι χρησιμοποιώντας τις ίδιες λέξεις εννοούν διαφορετικά πράγματα, συζητούν χωρίς να συνεννοούνται, το μόνο αποτέλεσμα θα είναι η σύγχυση. H σύγχυση θα είναι γνωστική αλλά – το σημαντικότερο – και ηθική.       Από γνωστική άποψη το να συζητάς με κάποιον που χρησιμοποιεί τους όρους του με σημασία διαφορετική από τη δική σου δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά και, από ηθική άποψη, όταν οι αμφισβητούμενοι όροι παίρνουν τη θέση ηθικών εννοιών, τότε μόνο αναρχία μπορεί να προκύψει. Αυτή τη διπλή όψη του προβλήματος, γνωστική και ηθική, ήθελε να εκφράσει ο Σωκράτης με το ρητό του ότι η αρετή είναι γνώση. Τόσο καθαρό εξάλλου ήταν το μυαλό του και τόσο σταθερός ο χαρακτήρας του, ώστε του φαινόταν αυταπόδεικτο το γεγονός ότι, αν οι άνθρωποι μπορούσαν να φτάσουν στο σημείο να δουν αυτή την αλήθεια, θα διάλεγαν αυτόματα το σωστό. Ό,τι χρειαζόταν ήταν να τους πείσει κάποιος να κάνουν τον κόπο να βρουν ποιο είναι το σωστό. Από εδώ προκύπτει το δεύτερο περίφημο ρητό του, ότι κανείς δεν κάνει με τη θέληση του το κακό. Av η αρετή είναι γνώση, η κακία οφείλεται στην άγνοια και μόνο.

      Πώς, λοιπόν, θα ξεκινήσουμε για να κατακτήσουμε τη γνώση τι είναι αρετή, δικαιοσύνη κ.λπ.; O Σωκράτης ήταν έτοιμος να προτείνει μια μέθοδο και για τους άλλους και για τον εαυτό του.H γνώση κατακτάται σε δύο στάδια, στα οποία αναφέρεται ο Αριστοτέλης, όταν λέει ότι ο Σωκράτης μπορεί δικαιολογημένα να προβάλει ως δικά του δύο πράγματα, την επαγωγή και το γενικό ορισμό.       Αυτοί οι λογικοί όροι δεν φαίνονται να έχουν και πολλή σχέση με την ηθική, αλλά για το Σωκράτη η σχέση ήταν ζωτική. Το πρώτο στάδιο ήταν να συγκεντρωθούν παραδείγματα, για τα οποία -συμφωνούν και οι δύο συζητητές- μπορεί να ισχύσει ο όρος «δικαιοσύνη» (αν η δικαιοσύνη είναι το ζητούμενο).       Τότε τα συγκεντρωμένα παραδείγματα των δίκαιων πράξεων εξετάζονται για να ανακαλυφθεί σε αυτά κάποια κοινή ιδιότητα, χάρη στην οποία οι πράξεις φέρουν αυτό το χαρακτηρισμό.H κοινή ιδιότητα, ή μια ομάδα ή μια δέσμη από κοινές ιδιότητες, συνιστά την ουσία τους ως δίκαιων πράξεων. Συνιστά πράγματι αυτή τον ορισμό της δικαιοσύνης. Έτσι, η επαγωγή αποτελεί μια «πορεία» του νου από τις ειδικές περιπτώσεις, αν τις συγκεντρώσουμε και τις δούμε συνολικά, προς την κατανόηση του κοινού όρου.     Το σφάλμα που έβρισκε ο Σωκράτης στις απαντήσεις των συνομιλητών του ήταν ότι θεωρούσαν αρκετό να ολοκληρώνουν το πρώτο στάδιο μόνο, δηλαδή να αναφέρουν μερικά παραδείγματα και να λένε, π.χ., «αυτό κι εκείνο είναι δικαιοσύνη» και γι' αυτό προσπαθούσε να τους κάνει να δουν ότι, έστω και αν υπάρχουν πολλά και ποικίλα παραδείγματα ορθής ενέργειας, πρέπει όλα αυτό να έχουν μια κοινή ιδιότητα ή ένα χαρακτήρα κοινό, με βάση τον οποίο και χαρακτηρίζονται ορθά. Διαφορετικά, η λέξη «ορθός» δεν έχει νόημα.     Αυτός ήταν ο στόχος των επίμονων και καμιά φορά ενοχλητικών ερωτήσεων που κατέστησαν το Σωκράτη τόσο αντιδημοτικό – να φτάσει από το σμήνος των αρετών στον ορισμό του ενός, της αρετής. Μοιάζει με άσκηση λογικής, αλλά στην πράξη ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο πίστευε ο Σωκράτης ότι θα καταπολεμούσε τις ανατρεπτικές ηθικές συνέπειες της σοφιστικής διδασκαλίας. Αυτοί οι άνθρωποι, που σε απάντηση σε παρόμοια ερωτήματα, όπως «Τι είναι ευσέβεια;» απαντούσαν «Αυτό που κάνω τώρα», είναι ακριβώς αυτοί που θα υποστήριζαν ότι ο μόνος κανόνας για την πράξη είναι να αποφασίζεις αυθόρμητα ποιο είναι το πλεονεκτικότερο. Κανόνες δεν υπήρχαν. Το λογικό σόφισμα οδηγούσε κατευθείαν σε ηθική αναρχία.      Σχηματικά ο Σωκράτης πίστευε ότι ο άνθρωπος είναι φύσει αγαθός και οι ηθικές έννοιες λανθάνουν στο εσωτερικό του και αποτελούν ένα αντικειμενικό κριτήριο. O άνθρωπος, εάν εμβαθύνει στον εαυτό του, θα βρει τους ηθικούς κανόνες (γνώθι σαυτόν) και θα γίνει ενάρετος. Έπειτα από αυτό οι πράξεις του θα είναι αγαθές, γιατί δεν μπορεί να είναι κακός, αφού αυτό συγκρούεται με την εσώτατη φύση του.ΠΗΓΗΠΗΓΗΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η διάκριση ειναι η σπουδαιότερη των αρετών!

Posted: 24 Aug 2013 01:34 AM PDT

Η διάκριση είναι η σπουδαιότερη των αρετών!Αγαπη χωρίς διάκριση καταντάει ηλιθιοτηταΔύναμη χωρίς διάκριση καταντάει επικίνδυνη Η ανάπτυξη της διάκρισης ειναι μια ατομική υπόθεση!Δεν υπάρχει μια γενική συνταγη!Καθώς ο καθένας αποΕμάς έχει διαφορετικές ψευδαισθήσεις που τον εμποδίζουν από το να διακρίνει !Άλλοι χρειάζονται κάθαρση στο επιπεδο της ενέργειας τους και των μεσημβρινών τους.Άλλοι πρέπει να παραμείνουν στην αγαθοτητα.Άλλοι να δούνε κατάματα τις σκοτεινές τους πλευρές που αγνοούν!Εάν θελουμε μια υγιή κοινωνία πρέπει το κράτος ή το πολίτευμα να προωθεί την διάκριση, την ατομική ευθύνη και την ελευθερία που επέρχεται σαν αποτέλεσμα !

1η Ακτίνα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Λεκές από λάδι; Αυτή τη λύση τη γνωρίζεις;

Posted: 24 Aug 2013 01:25 AM PDT

Και η λύση σου είναι ....

το καλαμποκάλευρο...!Προσθέσε το καλαμποκάλευρο στη λίστα με τα ψώνια σου για έναν ακόμα λόγο. Το καλαμποκάλευρο μπορεί να καθαρίσει τους λεκέδες από λάδι ή λίπος από ανοιχτόχρωμα υφάσματα αλλά και καλύματα. Βάλε αρκετή ποσότητα ώστε να καλύψεις τη λερωμένη περιοχή και αφήσε το για 15 έως 30 λεπτά.Στη συνέχεια απλά σκούπισε το και επανέλαβε αν χρειαστεί μέχρι να απορροφηθεί ο λεκές.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΣΟΔΑ: Ένα παλιό φυσικό φάρμακο για χίλιες χρήσεις!

Posted: 24 Aug 2013 01:20 AM PDT

    

Τι είναι ακριβώς η Σόδα;

Πρόκειται για ορυκτά άλατα που βρίσκονται στη στάχτη των φυκιών και των φυτών, καθώς και στο νερό που αναβλύζει σε πετρώδεις περιοχές, πλούσιες σε ασβέστιο, νάτριο και κάλιο.

Που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μαγειρική σόδα

Τελευταία αναδεικνύονται όλο και περισσότερο οι πολλαπλές αρετές της μαγειρικής σόδας. Αξίζει λοιπόν μία αναφορά σε αυτή την απλή αλλά θαυματουργή ουσία.

Με την ονομασία σόδα χαρακτηρίζονται δύο ενώσεις του νατρίου:

Α) το διττανθρακικό νάτριο NaHCO3 που είναι η μαγειρική σόδα ή σόδα φαγητού ή αρτοποιίας, σε μορφή λευκής σκόνης καιΒ) Ανθρακικό νάτριο-Carbonate Soda, ή σόδα της πλύσεως, με λευκή κρυσταλλική μορφή.

Εδώ αναφερόμαστε στη μαγειρική σόδα της οποίας οι ονομασίες μαρτυρούν ότι στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε κυρίως στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική ως διογκωτική ουσία «baking soda, baking powder», αλλά και ως χωνευτικό.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ:

Η σόδα δεν χρησιμεύει μόνο σαν χωνευτικό, αλλά μπορεί να τη χρησιμοποιήσετε για να καλμάρετε ερεθισμούς του δέρματος, τσουξίματα στα μάτια και μυϊκές κράμπες.

Για το στομάχι: Μισό κουτάλι σόδας σε μισό ποτήρι νερό ή χυμό πορτοκαλιού ή λεμονιού καταπολεμά τις ξινίλες και τις καούρες, χωρίς να εμποδίζει την πέψη.

Κολλύριο για τα μάτια: Συχνές πλύσεις με νερό και σόδα είναι χρήσιμο για τις φλεγμονές στα βλέφαρα και την επιπεφυκίτιδα. Επίσης χρησιμεύει σαν αντισηπτικό, αντιφλεγμονώδες και αντιμικροβιακό. Για το κριθαράκι στα βλέφαρα, η σόδα μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

Καταπολεμά την τερηδόνα, λευκαίνει τα δόντια: Πλύσεις με νερό και σόδα,(ένα κουταλάκι σόδα σε δύο φλιτζάνια νερό), καταπολεμούν τα μικρόβια που προκαλούν την τερηδόνα. Κάνει τα δόντια δυνατά, υγιή και καταπολεμά την ουλίτιδα. Αν μία φορά την εβδομάδα βουρτσίζουμε τα δόντια μόνο με σόδα, θα γίνουν κάτασπρα.

Φρεσκάρει την αναπνοή: βάλτε ένα κουταλάκι του γλυκού σόδα, σε μισό ποτήρι νερό, κάντε πλύση στόματος, πτύστε και ξεπλύνετε. Οι οσμές δεν καλύπτονται αλλά εξουδετερώνονται.

Για τις ευαίσθητες περιοχές: Η σόδα έχει αντισηπτική δράση. Εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων. Κάνοντας εξωτερικές πλύσεις με χλιαρό νερό, που έχετε διαλύσει ένα κουταλάκι σόδα σε ένα λίτρο νερό κατά την διάρκεια της περιόδου, 2-4 φορές την ημέρα. Το ίδιο ισχύει και για τις ελαφρώς κολπίτιδες ή σε περίπτωση που κάνετε χρήση ταμπόν.

Για μυϊκούς πόνους και κράμπες: Αρκεί ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα ποτήρι νερό για να ανακουφιστείτε.

Για κουρασμένα πόδια: κάνουμε ποδόλουτρο σε χλιαρό νερό με σόδα. Διαλύστε 3 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα σε μια λεκάνη με ζεστό νερό και μουλιάστε τα πόδια. Τρίψτε ελαφρά. Το καλύτερο spa για τα πονεμένα πόδια σας!

Για τις μυκητιάσεις: Για τις μυκητιάσεις των ποδιών ανάμεσα στα δάκτυλα, φουσκάλες και φαγούρα από τσιμπήματα εντόμων, διαλύουμε σόδα σε νερό και κάνουμε ποδόλουτρα, ή επαλείψεις στα σημεία του τσιμπήματος.

Ως αποσμητικό: Λειτουργεί σαν αποσμητικό και αντιμυκητιακό, ταμπονάρετε λίγη μαγειρική σόδα στη μασχάλη σας για να εξουδετερώσετε τις οσμές.

ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ:Σκόνη, βρωμιά και πουρί; Θέλετε να αστράφτουν κατσαρόλες, δάπεδα, ασημικά χωρίς κούραση και έξοδα. Υπάρχει η σόδα.

Για τα σκεύη στην κουζίνα: Για τις κατσαρόλες ή οποιοδήποτε άλλο σκεύος που έχει καεί, ρίχνουμε μέσα ένα δάχτυλο νερό και τρία κουτάλια σούπας σόδας. Το σιγοβράζετε για 5 λεπτά και ξεπλένετε. Για να καθαρίσετε το ψυγείο και τον καταψύκτη αρκούν τρεις κουταλιές σούπας σόδας σε ½ λίτρο νερό.

Για να ξεβουλώσει: Χρησιμοποιήστε την μαζί με ξύδι και ξεβουλώστε τον νεροχύτη και τον νιπτήρα. Το ίδιο διάλυμα χρησιμοποιούμε και για τη λεκάνη της τουαλέτας, όπου αφήνουμε να δράσει για λίγα λεπτά, τρίβουμε με βούρτσα και ξεπλένουμε με νερό.

Φρεσκάρετε τα σφουγγάρια σας: Μουλιάστε τα σφουγγάρια σε ένα ισχυρό διάλυμα σόδας (4 κουταλιές της σούπας σόδα, διαλυμένη σε 1 λίτρο ζεστό νερό) για να απαλλαγείτε από τις οσμές και τη βρωμιά.

Για το πλύσιμο των ρούχων και των πιάτων: Για μαλακά ρούχα και αστραφτερά πιάτα και ποτήρια, ρίξτε στο πλυντήριο μαζί με το απορρυπαντικό ένα κουτάλι της σούπας σόδα. Επίσης θα προστατέψει το πλυντήριο από τα άλατα.

Για όσπρια και λαχανικά: Για να μαλακώσουν τα όσπρια προσθέστε μια κουταλιά σούπας σόδα ανά λίτρο νερό και αφήστε τα να μουλιάσουν για μια νύχτα. Τα κάνει πιο εύπεπτα και μειώνει το αίσθημα του φουσκώματος. Επίσης μπορείτε να μαλακώσετε το βραστό κρέας αν προσθέσετε μισό κουταλάκι στο νερό που βράζει. Αν την προσθέσουμε στο νερό που πλένουμε τα λαχανικά θα απομακρύνει και θα σκοτώσει τα παράσιτα. Αν προσθέσουμε μισό κουταλάκι στο νερό που βράζουμε τα χόρτα, θα κρατήσουν το πράσινο χρώμα τους.

Για χαλιά και μοκέτες: Για να καθαρίσετε και να ζωντανέψετε τα χρώματα. Ρίχνετε και σκεπάζετε όλη την επιφάνεια του χαλιού ή της μοκέτας με σόδα και την αφήνετε να δράσει 24 ώρες. Έπειτα κτυπάτε καλά το χαλί ή την μοκέτα και σκουπίζετε με την ηλεκτρική σκούπα. Για πολύ βρωμιά, διαλύστε σόδα σε νερό, ρίχνετε στη βρωμιά και τρίβετε με βούρτσα.

Για τα ασημικά: Βρέχοντας ένα πανί λινό ή βαμβακερό με λίγη σόδα μπορείτε να έχετε γρήγορα και εύκολα αστραφτερά ασημικά. Προσοχή αν δεν είναι καθαρό ασήμι, θα καταστραφούν.

Σβήνει φωτιές: Αν στην κουζίνα έχετε μια μικρή εστία φωτιάς, απλά ρίξτε αμέσως πάνω στη φωτιά σόδα, σκεπάζοντας όλη την εστία. Λειτουργεί σαν πυροσβεστήρας.

Για άσχημες μυρουδιές: Αν μυρίζουν τα παπούτσια μας ρίχνουμε μέσα σόδα. τα αφήνουμε για 12 ώρες τουλάχιστον, τα τινάζουμε και τα φοράμε.

Καταπολέμηση οσμών στο κάδο των σκουπιδιών: Ψεκάστε λίγη μαγειρική σόδα στο κάδο πριν βάλετε σακούλα για να εξουδετερώσετε τις άσχημες μυρωδιές.

ΠΗΓΗΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ