Αποκαλυψη Το Ενατο Κυμα
Οι νέοι τροχοί που θα αλλάξουν για πάντα την ποδηλασία Το σύμπαν συνομοτεί όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ; Το φαινόμενο Άλως η αλλιώς Hallo Effect – Ένα σπάνιο φαινόμενο στον νυχτερινό ουρανό της Ρόδου Η δύναμη των δικτύων. Όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους Τι μπορείτε να κάνετε, για να απολαύσετε τις εορταστικές μέρες όσο γίνεται καλύτερα ξεφεύγοντας από την κατάθλιψη και την μελαγχολία. Κοσμάκης, φτωχοί Έλληνες Πολίτες πεθαίνουν γύρω σου κυρ Δικαστή...στους πόσους νεκρούς τάχα θα είν' άξιοι να τους αποκριθείς; ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ «ΠΙΚΡΑΜΥΓΔΑΛΟ» Η Βιολογική Λειτουργία του Άγχους: Σύμμαχος ή Εχθρός του Οργανισμού; Το Εκκρεμές της Διάθεσης μας Το ρίσκο 8 σημάδια για να καταλάβετε την αβιταμίνωση Πως συλλαμβάνεται η αληθινή ουσία του παιδιού...Ενεργειακή προστασία του βρέφους Πως θα βρείτε την σωστή πλευρά ενός USB Η γιαγιά μου έλεγε πως ο λόγος είναι ένα δώρο προς όλους μας, αλλά η σκέψη για μερικούς Η δύναμη των λέξεων......!!!!!!!!!! Μάνος Δανέζης: Η σκέψη δημιουργεί ύλη [Διάλεξη] Θέμα στη Σερβία οι σχέσεις Ελλήνων με Σέρβες ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΔΙΔΥΜΩΝ - ΤΟΞΟΤΗ Τρεις Θάνατοι Δείτε πως να διώξετε τους λεκέδες από ιδρώτα με μια ασπιρίνη!!! Ζήσε στο σήμερα... Τη σημερινή μέρα να τη ζήσεις σαν να ναι η τελευταία σου, αλλιώς σπαταλάς ζωή! Αυτογνωσία Ποιος είδε συναισθήματα και δεν τα γνώρισε ; Πως θα φθάσω το Θεό;
Οι νέοι τροχοί που θα αλλάξουν για πάντα την ποδηλασία
Posted: 16 Dec 2013 03:33 PM PST
Η ποδηλασία είναι μια τεχνολογία αρχαιότερη από τα αυτοκίνητα, αλλά είναι επίσης σαφές ότι η ποδηλασία είναι ο τρόπος μετακίνησης του μέλλοντος. Οι προηγμένες πόλεις στον κόσμο, ήδη χρησιμοποιούν το ποδήλατο για τις μετακινήσεις, κάτι που κρατά τους πολίτες τους σε καλή φυσική κατάσταση μειώνοντας παράλληλα την ατμοσφαιρική ρύπανση και το κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Ωστόσο, η ποδηλασία δεν είναι πάντα εύκολη. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια μεγάλων αποστάσεων μπορεί κάποιος να νιώσει κουρασμένος ειδικά αν ανεβαίνουν λόφους ή ανηφόρες, κινούνται κατά τη διάρκεια ακραίων καιρικών συνθηκών, ή εάν έχει στην πλάτη του σακίδιο ή κάποιο άλλο βάρος. Όμως, μια νέα εφεύρεση, δημιούργημα ερευνητών του ΜΙΤ, πρόκειται να αλλάξει όλα τα παραπάνω.
Υποδεχθείτε τον «Τροχό της Κοπεγχάγης» (Copenhagen Wheel), μία συσκευή που τοποθετείται πάνω στον υπάρχοντα τροχό του ποδηλάτου σας. Αποθηκεύει την ενέργεια που ήδη χρησιμοποιείτε και την αποθηκεύει για όταν την χρειάζεστε περισσότερο. Οι ανηφόρες και οι λόφοι γίνονται επίπεδοι και δεν χρειάζεται να σπαταλάτε μεγάλη ενέργεια για να μετακινείστε. Είναι μια συσκευή τόσο απλή και θα εκπλαγείτε με το τι καταφέρνει. Απλά, θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο του ποδηλάτου (και του πλανήτη μας) για πάντα.
Περίεργοι; Παρακολουθήστε το βίντεο για περισσότερες πληροφορίες εδώ
postin
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το σύμπαν συνομοτεί όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ;
Posted: 16 Dec 2013 03:27 PM PST
Οχι όταν εστιάζεις στην έλλειψη αντί σε αυτά που ήδη έχεις.Ο χι όταν δυσανασχετείς και ανησυχείς για αυτά που δεν έχεις αντί να νιώθεις ευγνωμωσύνη για αυτά που έχεις.Οχι όταν η λογική λέει ότι κάτι πρέπει να γίνεται με συγκεκριμμένο τρόπο ενώ η καρδιά γνωρίζει ότι κάτι μπορεί να γίνει και με τρόπους που δεν μπορείς να φανταστείς.Οχι όταν αμφιβάλλεις για την πραγματοποίηση του αντί να έχεις πίστη ότι έχει ήδη γίνει.Οχι όταν αισθάνεσαι μνησικακία αντί να συγχωρείς . Οχι όταν αισθάνεσαι συναισθήματα χαμηλών δονήσεων όπως φόβος, ενοχές , πικρία κλπ.Οχι όταν κατηγορείς άλλους ή τις συνθήκες και περιστάσεις για την δική σου πραγματικότητα αντι να αναλαμβάνεις την ευθύνη της ζωής σου.Οχι όταν νιώθεις πως δεν το αξ'ιζεις αντί να κατανοείς ότι η αξία σου είναι δεδομένη και ανεξάρτητη από τα συμβάντα στη ζωή σου και τι σου λένε οι άλλοι..Οχι όταν έχεις πεποιθήσεις που δεν σε εξυπηρετούν και δεν τις έχεις απελευθερώσει ακόμα.Οχι όταν έχεις ιδέες για την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου και δεν μπαίνεις στο κόπο να κάνεις τις υπερβάσεις , να ξεβολευτείς και να δράσεις.Οχι όταν έχεις την τάση να κλαίγεσαι επειδή δεν έχεις αρκετά χρήματα , δεν υπάρχουν αρκετές δουλειές , δεν υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα άτομα για να βρείς σύντροφο , δεν υπάρχει αρκετός χρόνο κλπ.Οχι όταν δεν κατανοείς ότι η πραγματικότητα σου είναι καθρέφτης του προγράμματος που τρέχει στη υποσυνείδητο σου.Οχι όταν δεν κατανοείς την δύναμη των λέξεων και χρησιμοποιέις λέξεις που σαμποτάρουν την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου.Σεβαστή Βόλα certified life coacheft certifiednlp practitionersevastivolaΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το φαινόμενο Άλως η αλλιώς Hallo Effect – Ένα σπάνιο φαινόμενο στον νυχτερινό ουρανό της Ρόδου
Posted: 16 Dec 2013 03:28 PM PST
Ένα σπάνιο και όμορφο μετεωρολογικό φαινόμενο είχαν την ευκαιρία να δουν οι Ροδίτες κοιτάζοντας την σελήνη . Ο ερασιτέχνης μετεωρολόγος Σταύρος Κεσεδάκης μας εξηγεί τι είναι η Άλως.
Στη Μετεωρολογία με τον όρο Άλως νοείται το φαινόμενο εκείνο που προκαλείται από τη διάθλαση και ανάκλαση του ηλιακού ή σεληνιακού φωτός πάνω στους παγοκρυστάλλους των νεφών.
Συνεπώς απαντώνται δύο είδη άλω, οι ηλιακές και οι σεληνιακές. Επειδή βασική προϋπόθεση είναι η ύπαρξη παγοκρυστάλλων, τα νέφη που μπορούν να προκαλέσουν το φαινόμενο αυτό βρίσκονται σε ύψος πάνω από 6.000μ. Τέτοια νέφη είναι τα λεγόμενα ανώτερα ή θυσανοστρώματα (Cirrostratus).
Επιμέλεια & φωτογραφίες Σταύρος Κεσεδάκης
Mystiria
rodosreport
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η δύναμη των δικτύων. Όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους
Posted: 16 Dec 2013 02:28 PM PST
Πως όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και ποιο το αντίκτυπο, κοινωνία, κοινωνικά δίκτυα, Ψυχολογία στην οικονομική, επιστημονική και καθημερινή ζωή.
Στο βιβλίο του που δημοσιεύθηκε το 2002 στα Αγγλικά που φέρει τον τίτλο: «Linked: Η νέα επιστήμη των Δικτύων», ο Ούγγρος στην καταγωγή μαθηματικός A.L. Barabasi, παραθέτει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση σύνθετων και πολύπλοκων δικτύων (Barabasi, 2002). Στον πρόλογο του βιβλίου αυτού, ο Barabasi. χρησιμοποιεί έναν παραλληλισμό μεταξύ μιας τυπικής περίπτωσης που δείχνει τη λειτουργία του παγκόσμιου δικτύου υπολογιστών και των ιεραποστολικών δραστηριοτήτων του Αποστόλου Παύλου. Κατά τον 1ο μ.κ.ε. αιώνα, ο Απόστολος Παύλος θεμελίωσε την εξάπλωση σε παγκόσμια κλίμακα της χριστιανικής πίστης, ακολουθώντας μια δικτυακή λογική.
Μετέβαινε από οικισμό σε οικισμό, από πόλη σε πόλη και δημιούργησε ένα δίκτυο κοινοτήτων, καλλιεργώντας τις σχέσεις μεταξύ των πρώτων αυτών χριστιανικών κοινοτήτων. Το Φεβρουάριο του 2000, ένας δεκαπεντάχρονος Καναδός έφηβος, με το ψευδώνυμο Maffia Boy έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό, αποστέλλοντας ιούς και μολύνοντας αρκετές χιλιάδες υπολογιστών, παραλύοντας έτσι τη διακίνηση δεδομένων μερικών σημαντικών Αμερικανών παρόχων υπηρεσιών Διαδικτύου.
Με βάση τη δικτυακή λογική που διέπει τη λειτουργία του Διαδικτύου, κατέστη δυνατή η ταυτόχρονη μόλυνση των αρχικών σελίδων των εταιρειών Yahoo, Amazon, eBay και άλλων, με την αποστολή σε όλες αυτές ενός τεράστιου και μη αναμενόμενου, απλά μη αντιμετωπίσιμου, αριθμού αιτήσεων για εξυπηρέτηση, θέτοντας αυτές προσωρινά εκτός λειτουργίας. Αν και τα δυο αυτά ακραία παραδείγματα φαίνεται να διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, τόσο χρονικά όσο και εκ φύσεως, το κοινό τους σημείο παρόλα αυτά είναι η κατάδειξη της ανεκτίμητης αξίας των δικτύων, η οποία είναι διαχρονική.
Η δικτυακή δομή μπορεί να παρατηρηθεί σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Για παράδειγμα, ο εγκέφαλος είναι ένα δίκτυο από νευρικά κύτταρα συνδεδεμένα με άξονες, και τα κύτταρα από μόνα τους είναι ένα δίκτυο μορίων συνδεδεμένα με βιοχημικές αντιδράσεις. Οι κοινωνίες, επίσης, είναι δίκτυα ανθρώπων συνδεδεμένοι με φιλίες, οικογενειακές σχέσεις και επαγγελματικούς δεσμούς. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, διατροφικές αλυσίδες και οικοσυστήματα μπορούν να παρουσιαστούν σαν δίκτυα ειδών.
Τα δίκτυα εισχωρούν ακόμα και στην τεχνολογία: το Διαδίκτυο, τα δυναμικά δίκτυα και τα συστήματα μεταφοράς δεν είναι παρά μόνο μερικά παραδείγματα. Ακόμα και η γλώσσα που χρησιμοποιούμε για να μεταφέρουμε τις σκέψεις μας στους άλλους, είναι ένα δίκτυο, φτιαγμένο από λέξεις συνδεδεμένες με συντακτικές σχέσεις. Ακόμη, παρά τη σημαντικότητα και τη διεισδυτικότητα των δικτύων, οι επιστήμονες γνωρίζουν λίγα πράγματα για τη δομή και τα χαρακτηριστικά τους.
Ένα ενδιαφέρον άρθρο το οποίο στηρίζεται στις μελέτες του Barabasi και παρουσιαζει μια σημαντική ιδιότητα του δικτύου του ιντερνετ.
Ας μελετησουμε σφαιρικα το ζητημα και ας φανταστούμε τις επεκτάσεις του στις προσωπικές μας επιλογές σε κάποιο δίκτυο εντασσόμαστε καθένας απο μας, με χαρακτηριστικα και κανόνες. Πως όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και ποιο το αντίκτυπο, κοινωνία, κοινωνικά δίκτυα, ψυχολογία.
Η έννοια των κοινωνικών δικτύων μπήκε στη ζωή μας όταν αρχίσαμε να γινόμαστε πάρα πολλοί κι όταν οι υπολογιστές και τα δίκτυά τους, έγιναν κι αυτά πάρα πολλά. Η δυνατότητα των ανθρώπων να επικοινωνούν μεταξύ τους, όσο μακριά κι αν βρίσκονταν είναι παλιά υπόθεση κι άρχισε με την εξάπλωση του ταχυδρομείου, του τηλεφώνου και κατόπιν των αερομεταφορών. Ξαφνικά ο κόσμος άρχισε να συρρικνώνεται, να φαίνεται μικρότερος, μιας και ο αριθμός των κοινωνικών δικτύων αφ' ενός αυξανόταν, αυξανόταν όμως ταυτόχρονα και η δυνατότητα κάποιου να τα συντηρεί και να τα διευρύνει.
Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί για το πόσο μικρός είναι ο κόσμος, όταν τυχαίνει να ανακαλύπτουμε κοινούς γνωστούς με άτομα τα οποία δεν είχαμε δει ποτέ ξανά στη ζωή μας. Κι αντί να αποδίδουμε το γεγονός αυτό σε εξαιρετικές συμπτώσεις που πιθανόν να παραπέμπουν σε θαύματα ή μεταφυσικά μηνύματα προς αποκωδικοποίηση, καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι αποτελούν εγγενή ιδιότητα των δικτύων, με την προϋπόθεση ο κάθε κόμβος του δικτύου, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο άνθρωπος, να έχει τουλάχιστον μια διασύνδεση με κάποιον άλλον, δηλαδή να έχει τουλάχιστον ένα φίλο ή γνωστό, πράγμα όχι και τόσο δύσκολο τελικά.
Η μελέτη των κοινωνικών διασυνδέσεων μπήκε στο μικροσκόπιο της πανεπιστημιακής έρευνας το 1967, σημαδιακή όπως φαίνεται χρονιά, από τον Stanley Milgram, καθηγητή του Harvard στον τομέα της πειραματικής ψυχολογίας. Το ερώτημα που τον απασχολούσε ήταν πολύ συγκεκριμένο και αφορούσε στην «απόσταση» ανάμεσα σε δυο τυχαία άτομα στις ΗΠΑ, δηλαδή στον αριθμό των γνωριμιών που μεσολαβούν ώστε αυτά τα εντελώς άγνωστα άτομα να μπορούν να συνδεθούν. Μην έχοντας κανείς ασχοληθεί πιο πριν με το πρόβλημα αυτό, κάθε απάντηση θα μπορούσε να στέκει. Το 100 ήταν μια συνήθης εκτίμηση.
Ο Milgram, αποφασισμένος να δώσει τέλος στις εικοτολογίες και τα μαντέματα οργάνωσε ένα πείραμα, κατά τη διάρκεια του οποίου ο καθ' ένας από δείγμα 160 ανθρώπων θα έπρεπε να παραδώσει ένα γράμμα, από το ένα μέρος της Αμερικής (π.χ. Νεμπράσκα) όπου βρισκόταν, σε κάποιον άγνωστό του σε κάποιο άλλο μέρος της χώρας, ας πούμε στη Βοστόνη, όχι απλώς ταχυδρομώντας το απ' ευθείας στον παραλήπτη (τότε δεν θα είχε νόημα το πείραμα, όπως καταλαβαίνετε), αλλά ταχυδρομώντας το σε κάποιον από τους δικούς του γνωστούς, τον οποίον έκρινε ότι θα μπορούσε να είχε σχέση με το τελικό άτομο.
Από τα 160 γράμματα λοιπόν που ταχυδρομήθηκαν, τα 42 δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους, ενώ για τα υπόλοιπα βρέθηκε ότι ο μέσος όρος των ενδιάμεσων σταθμών δεν ήταν ούτε 100, ούτε 200, αλλά μόλις 5.5! Δηλαδή όσα γράμματα έφτασαν στον προορισμό τους, άλλαξαν ούτε λίγο, ούτε πολύ 5.5 χέρια. Εξ ου και η φράση που επικράτησε έκτοτε, ότι όλοι οι άνθρωποι στη Γη μπορούν να συνδεθούν μεταξύ τους μέσα από μια αλυσίδα 6 μόλις γνωριμιών, (six degrees of separation).
Το εν λόγω αποτέλεσμα ήταν όντως μεγάλη έκπληξη, απόρροια του μεγάλου αριθμού επαφών που μπορεί να έχει κάποιος. Όσο δε οι επαφές με τα χρόνια θα διευκολύνονται ακόμα περισσότερο μέσω του internet, τόσο και θα μικραίνει ο αριθμός των ενδιάμεσων βημάτων, ώστε από τα 5.5 να μπορούμε να κατέβουμε, γιατί όχι και στα 3. (Ένας πολεμιστής το έχει στο 1 Δηλ. μόνο 1 βαθμός απόστασης τον χωρίζει από οτιδήποτε θέλει να επιτύχει)
Ο Milgram με το πείραμα αυτό άνοιξε θαρρείς τους ασκούς τους Αιόλου, μιας και πολλοί ανά τον κόσμο άρχισαν ν' αναρωτιόνται μήπως τα ίδια και χειρότερα μπορούσαν να συμβαίνουν και σε άλλου τύπου δίκτυα, όπως για παράδειγμα στο διαδίκτυο. Ο Barabasi ήταν ένας απ' τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τον τομέα αυτό και συγκεκριμένα με την εκτίμηση της απόστασης ανάμεσα σε δυο τυχαίες σελίδες (pages) του web. Αν δυο τυχαίοι άνθρωποι μπορεί να απέχουν 6 περίπου «βήματα», δυο τυχαίες σελίδες πόσα κλικ απέχουν; Ξεκινώντας λοιπόν από την ιστοσελίδα του πανεπιστημίου του, η οποία περιελάμβανε 300,000 σελίδες υπολόγισε μια μέση απόσταση ίση 11 κλικ.
Το ερώτημα που ακολούθησε ήταν αν ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να ισχύσει και σε μεγαλύτερα τμήματα του ιστού. Με μια σειρά υπολογισμών βρέθηκε ότι η απόσταση αυτή, όντως μεταβάλλεται με το μέγεθος, αλλά λογαριθμικά, δηλαδή με πολύ βραδύτερο ρυθμό, απ' ότι ο ιστός ο ίδιος. Για παράδειγμα, στον παγκόσμιο ιστοχώρο της εποχής του, δέκα χρόνια πριν με 800 εκατομμύρια σελίδες, η μέση απόσταση ήταν γύρω στα 19 κλικ, δηλαδή αμελητέα!
Οι απελπιστικά μικρές αυτές αποστάσεις απαντώνται και σε όλων των ειδών τα δίκτυα, και όχι μόνο στα προαναφερθέντα. Δηλαδή τα μέλη μιας τροφικής αλυσίδας συνδέονται με δυο μόνο ενδιάμεσα είδη, τα μόρια στο κύτταρο συνδέονται το ένα με το άλλο μέσα από τρεις χημικές αντιδράσεις, οι συγγραφείς επιστημονικών άρθρων συνδέονται με τους ομοίους τους μέσα από 4, έως έξι ενδιάμεσους συγγραφείς, κ.ο.κ, ως και οι νευρώνες του σκουληκιού C. Elegans συνδέονται κατά μέσο όρο με οποιουσδήποτε άλλους με τη μεσολάβηση14 μόνο συνάψεων.
Μικρές που είναι οι αποστάσεις ! Και αιτία, ο υψηλός βαθμός διασυνδεσιμότητας.19 βαθμοί διαχωρισμού μεταξύ ιστοσελίδων
Πόσο Δημοκρατικό Είναι το Διαδίκτυο;
Βλέποντας λοιπόν ότι σε κάθε δίκτυο που εξετάσαμε, κοινωνικό, βιολογικό, νευρωνικό, ιντερνετικό κ.α., η απόσταση ανάμεσα σε δυο τυχαίους κόμβους είναι κατά πολύ μικρότερη απ' ότι θα υπαγόρευε το τεράστιο πλήθος τους, αυτό που μας περνά αμέσως από το νου είναι αν τα δίκτυα μπορούν να μοιράζονται κι άλλες ιδιότητες, εγγενείς της φύσης και την πολυπλοκότητάς τους.
Μοντέλο Erds-Rnyi: Μια πρώτη προσπάθεια προσέγγισης του τρόπου δόμησης και λειτουργίας τους έγινε από το δίδυμο Erds-Rnyi. Μιας και η προσέγγιση αυτή ήταν και η πρώτη, λογικό είναι να ήταν και απλή, καθ' ότι αυτός είναι και ο τρόπος της επιστήμης. Ξεκινάει, φερ' ειπείν από τα απλά, για να χτίσει κατόπιν προς τα πολυπλοκότερα, φροντίζοντας όμως να διερωτάται σε κάθε βήμα για το πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι οι προβλέψεις της.
Οι Erds-Rnyi βάσισαν το μοντέλο τους για τη δομή των δικτύων στην υπόθεση ότι ο αριθμός των συνδέσεων (links) που καταλήγουν σε κάθε κόμβο είναι λίγο πολύ ένας τυχαίος αριθμός, που υπακούει σε μια συγκεκριμένη απλή κατανομή. Όπως είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση «Ένας Τυχαίος Περίπατος», η κατανομή τυχαίων μεταβλητών, (όπως οι ταχύτητες των μορίων σ' ένα αέριο), ακολουθεί μια συμμετρική κωδωνοειδή καμπύλη (όπως στην εικόνα), η οποία χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη μέση τιμή και ένα εύρος.
Στην περίπτωση δηλαδή του διαδικτύου, το ως άνω μοντέλο υπέθετε ότι κάθε σελίδα του (page) δέχεται ένα μέσο αριθμό συνδέσεων (links), γεγονός το οποίο θεώρησαν σύμφυτο με τη δημοκρατικότητα του κυβερνοχώρου, καθώς ο καθένας έχει τις ίδιες πιθανότητες με τον οποιονδήποτε άλλον να τον δουν και να τον ακούσουν.
Κατόπιν όμως λεπτομερούς ανάλυσης του εσωτερικού δικτύου του πανεπιστημίου Notre-Dame της Indiana με τις 325,000 σελίδες, βρέθηκε ότι το 82% αυτών δεχόταν από 3 έως και λιγότερες συνδέσεις, ενώ υπήρχαν 42 σελίδες, οι οποίες είχαν ξεφύγει κα δέχονταν πάνω από 1,000 η κάθε μια. Η κατάσταση αυτή όπως αποτυπώθηκε, μάλλον δεν συνηγορούσε υπέρ ενός δημοκρατικού κυβερνοχώρου, όπου κάθε σελίδα θα διέφερε σε δημοφιλία μόνο κατά τι από τις υπόλοιπες, και επομένως το μοντέλο Erds-Rnyi χρειαζόταν επειγόντως αναθεώρηση.
Μοντέλο Watts-Strogatz: Η αναθεώρηση ήρθε αρκετά χρόνια μετά, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '90 από ένα άλλο δίδυμο, τους Watts-Strogatz, οι οποίοι και παρατήρησαν ότι σε επίπεδο κοινωνίας τουλάχιστον, και κοινωνικών σχέσεων, οι πιθανότητες που έχουν δυο τυχαία άτομα να γνωρίζονται μεταξύ τους δεν είναι ίδιες με αυτές που θα είχαν αν αμφότερα ανήκαν στον κύκλο γνωριμιών κάποιου ατόμου. Στη δεύτερη περίπτωση θα ήταν σαφώς μεγαλύτερες, μιας και οι γνωστοί του φίλου μου, ή κάποιοι από αυτούς θα γίνουν μοιραία και δικοί μου γνωστοί. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της οργάνωσης των κοινωνικών δικτύων υπό τύπον συσσωματωμάτων (clusters), τα μέλη των οποίων συνδέονται με ισχυρούς δεσμούς εντός, αλλά με σαφώς χαλαρότερους με τα μέλη άλλων. Στη θέση του cluster μπορείτε να βάλετε μια παρέα, ή μια ομάδα εταιριών σε στενή μεταξύ τους συνεργασία.
Το clustering δεν ήταν όπως αποδείχτηκε ιδιότητα μόνο των κοινωνικών δικτύων, μιας και παρατηρήθηκε και σε άλλα συστήματα, όπως στον τρόπο οργάνωσης των νευρώνων του γνωστού μας πλέον σκουληκιού C. Elegans, όπου οι γείτονες ενός νευρώνα έχουν πενταπλάσιες πιθανότητες να συνδεθούν με τον συγκεκριμένο, παρά με κάποιον άλλον μακρύτερα, όπως στο ηλεκτρικό δίκτυο, όπως στους συν-συγγραφείς επιστημονικών άρθρων, ή όπως στη σύνδεση των υπολογιστών στο δίκτυο.
Παρ' όλο που το μοντέλο Watts-Strogatz ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα, πάλι δεν έδινε τα αποτελέσματα που έπρεπε. Κι τούτο γιατί, όπως και το προηγούμενο των Erds-Rnyi παρά ήταν δημοκρατικό για να ταιριάξει στην αληθινή φύση του web. Ο λόγος ήταν η αρκετή δόση τυχαιότητας που έμπαινε κι εδώ, όσον αφορά στο σχηματισμό των clusters και των μεταξύ τους διασυνδέσεων. Σε σύγκριση με το μοντέλο Erds-Rnyi, η τυχαιότητα στον αριθμό συνδέσεων (links) που κατευθύνονταν σε κάθε σελίδα (page) για παράδειγμα, μετατίθετο από την σελίδα την ίδια, σε ένα cluster σελίδων. Όχι Γιάννης, Γιαννάκης δηλαδή. Άσε και που άφηνε απ' έξω την περίπτωση των σελίδων εκείνων με τον υπερβολικά μεγάλο αριθμό συνδέσεων (links).
Μοντέλο Barabasi: Η κατάσταση άλλαξε άρδην όταν εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο συγγραφέας του βιβλίου απ' όπου δανείστηκα τα στοιχεία, ο Barabasi δηλαδή. Τι έκανε αυτός; Έριξε στο τραπέζι την ρηξικέλευθη ιδέα ότι σχετικά με τον κυβερνοχώρο θα πρέπει να ξεχάσουμε την τόσο προσφιλή ιδέα της δημοκρατικότητας, γιατί το κουμάντο πολύ απλά, το κάνουν μερικές χούφτες mega-κόμβοι ή αλλιώς hubs, οι οποίοι και συγκεντρώνουν ένα τρομακτικό αριθμό συνδέσεων. Ο κυβερνοχώρος λοιπόν όχι μόνο δεν είναι δημοκρατικός αλλά πλησιάζει και προς το ολιγαρχικό μοντέλο οργάνωσης. Η ανακάλυψη λοιπόν της ύπαρξης των hubs ανάγκασε τους επιστήμονες να πούνε πλέον το οριστικό αντίο στην τυχαιότητα, σαν το υπόβαθρο λειτουργίας των δικτύων.
Και ξαφνικά μετά απ' αυτό, όλοι άρχισαν να βλέπουν hubs παντού. Στο κύτταρο για παράδειγμα το ρόλο του mega-κόμβου τον παίζει το μόριο ΑΤΡ και το νερό, στις τηλεφωνικές γραμμές κάποια νούμερα συγκεντρώνουν έναν τεράστιο αριθμό κλήσεων, κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν ένα πολύ μεγάλο αριθμό διασυνδέσεων και αποτελούν κέντρο αναφοράς για όλους εμάς τους υπόλοιπους, κάποιοι συγγραφείς συγκεντρώνουν ένα πολύ μεγάλο αριθμό αναφορών στις εργασίες τους, κ.ο.κ. Και στο διαδίκτυο, ενώ η απόσταση δυο τυχαίων σελίδων είναι 19 κλικ, η απόσταση μιας όποιας σελίδας από τον mega-κόμβο Yahoo απέχει 2 με 3 κλικ.
Στο web λοιπόν η οργάνωση είναι τέτοια ώστε η μεγάλη πλειοψηφία των σελίδων (pages) να διαθέτει ελάχιστα links, και ταυτόχρονα να συνυπάρχει με ένα ελάχιστο αριθμό σελίδων οι οποίες διαθέτουν υπερβολικά μεγάλο αριθμό links. Παράξενη στ' αλήθεια κατανομή! Όχι όμως και για μας, οι οποίοι έχουμε εντρυφήσει από προηγούμενα μαθήματα στους αμμόλοφους, τις αμμοστιβάδες και τους εγκεφάλους και έχουμε εξοικειωθεί με τις κατανομές Power-Law. Την ίδια ακριβώς συμπεριφορά συναντούμε και εδώ, όσον αφορά την κατανομή του αριθμού συνδέσεων που κατευθύνονται σε μια σελίδα. Οι κατανομές Power-Law χαρακτηρίζονται από παχιές και μακριές ουρές οι οποίες αργούν να μηδενιστούν και οι οποίες κρύβουν όλες αυτές τις σελίδες που μας εντυπωσιάζουν με τα υπέρογκα links που δέχονται.
Δεν είναι καταπληκτικό; Οι κατανομές Power Law δεν δίνουν κάποια χαρακτηριστική μέση τιμή για τα links μιας σελίδας, όπως ακριβώς στις αμμοστιβάδες δεν υπάρχει ένα τυπικό μέγεθος. Αντιθέτως οι συμμετρικές κατανομές τυχαίων μεταβλητών, όπως για παράδειγμα η κωδωνοειδής καμπύλη την οποία ακολουθεί το ύψος των ανθρώπων, δίνουν μια κορυφή η οποία αντιστοιχεί σε ένα μέσο ύψος, το οποίο φυσικά δεν εξαρτάται από το ύψος των άλλων ανθρώπων.
Δεν συμβαίνει όμως και με τα links τα οποία θα δεχτεί μια σελίδα. Από αναλύσεις πραγματικών δικτύων του κυβερνοχώρου έχει βρεθεί, μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται preferential attachment (προνομιακή σύνδεση), ότι ο αριθμός συνδέσεων που κατευθύνονται σε μια σελίδα είναι ανάλογος του αριθμού των ήδη υπαρχόντων διασυνδέσεων. Έτσι η δημιουργία των hubs αποτελεί μια «φυσική» διαδικασία, του ίδιου τύπου με αυτήν που κάνει τους πλούσιους να γίνονται ακόμα πλουσιότεροι. Και η συμπερίληψη αυτής της διαδικασίας στο μοντέλο του Barabasi και των συνεργατών του ήταν το κρίσιμο σημείο που έφερε το μοντέλο τους κοντά στην πραγματικότητα του διαδικτύου, δηλαδή στην δημιουργία mega-κόμβων με μεγάλη επιρροή.
Το υπόβαθρο των κατανομών Power Law, που όπως είδαμε είναι κοινές σε πάρα πολλά και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους συστήματα, όπως και στην οικονομία με τη μορφή των ξαφνικών και μεγάλων κρίσεων, είναι η δυνατότητα αυτο-οργάνωσης χωρίς την παρέμβαση μιας εξωτερικής αρχής, ιδιότητα που βρίσκεται στον αντίποδα των τυχαίων και χαοτικών συστημάτων.
Πολλά από τα στοιχεία και τις έννοιες που αναπτύχθηκαν στο παρόν κείμενο είναι κοινά και στο πεδίο της οικονομίας. Θα τολμήσω να πω ότι τα κλασσικά οικονομικά βασίζονται πολύ στην τυχαιότητα των αλληλεπιδράσεων των οικονομικών υποκειμένων και στην ισοτιμία τους, όπως συμβαίνει στα δυο προηγούμενα μοντέλα των Erds-Rnyi και Watts-Strogatz, ενώ η πραγματικότητα της οικονομίας με τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια μου θυμίζει αρκετά τα hubs του Barabasi με τα φαινόμενα θετικής ανάδρασης που επιδεικνύουν.
Πηγές:1. Μελέτες στην Κοινωνία της Πληροφορίας (Θεσ/νικη 2008)2. Μελέτη Δομών Σύνθετων Τεχνολογικών Συστημάτων με την Θεωρία Γραφημάτων3. "LINKED" του Albert-Lazlo Barabasi, Perseus Publishing, Cambridge Massachusetts
Aν κοιτάξεις δίπλα σου, αν πετάξεις τις παρωπίδες, βλέπεις πως υπάρχουν άνθρωποι που ζουν αξιοπρεπώς,χωρίς να χρωστάνε την ζωή τους ή την περί-ουσία τους σε κανέναν. Αλλωστε η Περί-Ουσία ούτε πωλείται ουύτε αγοραζεται, γιατί δεν είναι προιόν.
Αν θέλεις να πάψεις να ανήκεις στην πλειοψηφία της μάζας, της φυλής των υπαλλήλων, πρώτα μελέτησε και μετά επικοινώνησε να μάθεις τι να κάνεις.
Φρόντισε πριν επικοινωνήσεις να γνωρίζεις ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.
terrapapers
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Τι μπορείτε να κάνετε, για να απολαύσετε τις εορταστικές μέρες όσο γίνεται καλύτερα ξεφεύγοντας από την κατάθλιψη και την μελαγχολία.
Posted: 16 Dec 2013 02:00 PM PST
Οι κακές ειδήσεις, οι δόσεις των δανείων, της εφορίας, των ασφαλιστικών ταμείων, οι υποχρεώσεις που τελειωμό δεν έχουν, η ανεργία, οι άστεγοι σίγουρα μας προκαλούν φόβο για το αύριο και έλλειψη ελπίδας για κάτι καλύτερο. Ακούσματα όπως για συνανθρώπους μας, που δεν έχουν να φάνε και καταφεύγουν στα συσσίτια, παιδιά που πεινάνε και τους χιλιάδες αστέγους, κάνουν το κλίμα των εορτών ιδιαίτερα βαρύ. Η ανεργία στο 27% επίσημα και τα κλειστά μαγαζιά σε όλες τις πόλεις βαραίνουν ακόμα πιο πολύ την όλη κατάσταση.
Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και τις μνήμες καιρών ευτυχισμένων, που παρήλθαν ανεπιστρεπτί, επιτείνουν την αίσθηση του κενού και του μάταιου. Μοναξιά, εγκατάλειψη και ανασφάλεια για ένα επερχόμενο, ζοφερό και ανεξέλεγκτο μέλλον και φυσικά η αβεβαιότητα και τα καθημερινά επιτείνουν την όλη ψυχολογία των ημερών. Άρα η μελαγχολία και η πιθανή κατάθλιψη στις φετινές εορτές είναι κάτι γενικευμένο.
Οι γιορτές αποτελούν μια ιδιαίτερα στρεσογόνα περίοδο που πολλές φορές μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα να μην επιτρέπει πολλούς να γιορτάσουν και να μην μπορούν να ταυτιστούν με την εορταστική διάθεση, που γενικώς επικρατεί την περίοδο των εορτών. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η κατάθλιψη ή η καταθλιπτική διάθεση έχει υπολογιστεί ότι αυξάνεται σχεδόν κατά δέκα τοις εκατό την περίοδο αυτή.
Η ιδιαίτερη αυτή καταθλιπτική διάθεση, πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο το οποίο επηρεάζεται από πολλές παραμέτρους, συμπεριλαμβανομένης και της προσωπικότητας του κάθε ατόμου. Ανάμεσα στους παράγοντες που το προκαλούν συγκαταλέγονται το στρες, η κούραση, οι υπέρμετρες ή μη ρεαλιστικές φιλοδοξίες και προσδοκίες, η υπερ-εμπορευματοποίηση των γιορτών, οι οικονομικές δυσκολίες και η δυσκολία του να βρεθεί κανείς με συγγενείς και φίλους, για διάφορους λόγους, που μπορεί να περιλαμβάνουν θάνατο ή αρρώστια των προσφιλών ατόμων, απόσταση, ή ρήξη στις σχέσεις. Οι απαιτήσεις που σχετίζονται με ψώνια, τα πάρτι και οι φιλικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις, όλα αυτά συνεισφέρουν στα συναισθήματα έντασης κι εκνευρισμού.
Δεν είναι τυχαίο ότι καταγράφεται δραματική αύξηση στα περιστατικά κατάθλιψης αλλά και αυτοκτονιών τα τελευταία χρόνια, γεγονός που αποδίδεται κυρίως στη οικονομική κρίση, που περνά η χώρα μας και συνεπώς στην ανεργία και τα οικονομικά προβλήματα των Ελλήνων.
Όμως πρέπει ή καλύτερα επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση πρώτα για εμάς αλλά και για τους γύρω μας, την οικογένεια πολύ δε περισσότερο αν υπάρχουν παιδιά.
Τι μπορείτε να κάνετε, για να απολαύσετε τις εορταστικές μέρες όσο γίνεται καλύτερα;
Είναι σημαντικό να προσπαθήσετε να βελτιώσετε με όποιο τρόπο μπορείτε τη διάθεση σας, να φέρεστε όσο καλύτερα μπορείτε στον εαυτό σας και να κάνετε κάποιες ουσιαστικές αλλαγές στην καθημερινότητα σας, αλλά σε μια λιγότερο πιεστική περίοδο:![]()
Περπατήστε, πηγαίνετε να δείτε μια ταινία, κυκλοφορήστε και κάντε πράγματα που δεν κάνετε καθημερινά. Απλά πράγματα που δεν είναι ανάγκη να σχετίζονται με ιδιαίτερα έξοδα. Όμως η αλλαγή από την καθημερινότητα προσφέρει στην βελτίωση της διάθεσης.
Μια πολύ καλή συμβουλή για να νιώσετε καλύτερα είναι να προσφέρετε στους συνανθρώπους σας ό,τι μπορείτε και ό,τι έχουν ανάγκη, όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή αυτό θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα Βρείτε κάποιον ο οποίος να χρειάζεται περισσότερη βοήθεια από ότι εσείς και θυμηθείτε ότι η προσφορά αποτελεί ίσως το σπουδαιότερο κομμάτι των εορτών. Αυτό θα σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και αξίες στη ζωή.
Προσπαθήστε να τηρήσετε ισορροπία ανάμεσα στην κατανάλωση του φαγητού, στην άσκηση, στην ξεκούραση και στον ύπνο. Όλοι αυτοί είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες που θα μπορέσουν να σας εξασφαλίσουν μια καλύτερη ψυχολογική διάθεση σε όλη τη διάρκεια των εορτών.
Προσπαθήστε να μην επιβαρύνετε την τσέπη σας με αλόγιστα έξοδα. Κάντε ένα προγραμματισμό για το ποσό που μπορείτε να ξοδέψετε για δώρα. Διαφορετικά το αποτέλεσμα θα είναι να αγχωθείτε για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, μεγαλύτερο από αυτό της εορταστικής περιόδου. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο αυτό που λέγεται, ότι τα συμβολικά δώρα τις περισσότερες φορές είναι και τα καλύτερα!
Μην επιτρέπετε στον εαυτό σας να δηλητηριάζεται με αρνητικά συναισθήματα και ξεκινήστε την νέα χρονιά από την αρχή. Λίγη αισιοδοξία και θετική σκέψη δεν βλάπτει. Επειδή για πολλούς αυτές οι μέρες, που συμπίπτουν με την αλλαγή του χρόνου, αποτελούν αφορμή για απολογισμό ζωής, δεν είναι απαραίτητο να εστιάσουμε μόνο στα ανεκπλήρωτα όνειρα και στις απώλειες που έχει φέρει το πέρασμα του χρόνου. Μπορούμε σίγουρα να αναγνωρίσουμε και θετικά σημεία σε σχέση με άλλοτε, όπως και καλά σημάδια για το μέλλον.
Μην αφήνετε τα προβλήματα να καθορίζουν τη διάθεση σας. Προβλήματα ειδικά αυτήν την εποχή έχουν πια όλοι. Μικρά μεγάλα. Καλό θα ήταν λοιπόν να αφήνατε την επίλυση τους για μετά τις γιορτές και να προσπαθήσετε να τα βγάλετε για λίγο από το μυαλό σας.
Προσπαθήστε να μην επηρεάζεστε από το ενθουσιώδες εορταστικό κλίμα των τηλεοπτικών εκπομπών, με αποτέλεσμα να κάνετε συγκρίσεις που εμφανίζουν σε μειονεκτική θέση τον εαυτό σας και τις καταστάσεις της ζωής σας. Η πραγματική ζωή δεν είναι ποτέ τόσο ρόδινη και ευτυχισμένη όσο, κατεξοχήν αυτή την περίοδο, αναπαράγεται στην τηλεόραση.
Τέλος προσπαθήστε να αγαπήσετε τον εαυτό σας, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω σας. Νιώστε ότι είστε ευλογημένοι που έχετε την υγεία σας και ότι έχετε πάνω από όλα την καλή πρόθεση να προσπαθήσετε για σας τους ίδιους.
Αν παρόλα αυτά ανησυχείτε και παρατηρείτε ότι η διάθεση σας παραμένει ίδια, έχετε εντοπίσει δυσκολία στον ύπνο, ή είστε ιδιαίτερα ευσυγκίνητοι, καλό θα ήταν να ζητήσετε την βοήθεια κάποιου ειδικού.
Και τέλος, θυμηθείτε ότι η κατάθλιψη αντιμετωπίζεται μόνο εν τη γενέσει της και με τη δύναμη της θέλησης. Αυτά τα Χριστούγεννα ας αποτελέσουν την αφετηρία μιας νέας φιλοσοφίας ζωής.
medlabgrΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Κοσμάκης, φτωχοί Έλληνες Πολίτες πεθαίνουν γύρω σου κυρ Δικαστή...στους πόσους νεκρούς τάχα θα είν' άξιοι να τους αποκριθείς;
Posted: 16 Dec 2013 02:01 PM PST
γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Δεκέμβρης του '13. Άθλιες Μέρες Πολέμου και τότε και τώρα. Το χρώμα αλλάζει μόνο. Μαύρες τότε. Γκρίζες τώρα. Σκοτεινές έτσι κι αλλιώς.
Πρόσφατα οι εκπρόσωποι της Δικαιοσύνης της χώρας, Δικαστές και Εισαγγελείς συγκεντρώθηκαν και απηύθυναν λόγο διαμαρτυρίας προς την Πολιτεία...
Για τα δεινά που υποφέρει η Δικαιοσύνη στον τόπο. Των εκπροσώπων της συμπεριλαμβανομένων.
Η «έννοια Πολιτεία» όμως ενίοτε είναι αρκούντως αόριστη. Προς ποιόν λοιπόν στόχευαν τα βέλη;
Την Πολιτεία κατά βάση την αποτελούν κάποιοι «πυλώνες». Σε ποιόν άραγε απ' όλους «εστίασαν»;
Στο Λαό;
Μάλλον όχι...Δεν πιάνεται αυτός...η εξουσία του υφίσταται μια φορά στα 4 χρόνια. Κι αυτή χειραγωγούμενη. Συνεπώς, ως Πυλώνας είναι ψευδεπίγραφος.
Απομένουν 3.
Ο Νομοθέτης;
Άκυρος κι αυτός...ότι θέλει τον κάνει ο κυβερνήτης...
Ο κυβερνήτης λοιπόν, ο «Εκτελεστικός» είναι ο Μέγας Άρχων;...εν πολλοίς μάλλον.
Και οι «συν αυτώ» βεβαίως...οι «όπισθεν αυτού» καλύτερα...οι κινώντες την Μαριονέτα...
Ναι, τώρα «έδεσε» καλύτερα.
Ή μήπως όχι; Δηλαδή, να υποθέσουμε πως τα «βέλη στόχευαν όχι στο προσκήνιο αλλά στο εξουσιαστικό παρασκήνιο»;
Μπα...συνωμοσιολογικό ακούγεται...
Και η Δικαιοσύνη δεν ασχολείται με μεταφυσική και αποχρώσες ενδείξεις...αλλά με Λογική και αποδείξεις.
Και το «ελιτίστικο εξουσιαστικό παρασκήνιο» ανήκει στο χώρο της συνωμοσιολογίας και των «Σκιών»...
Όπως και να' χει, αυτός, ο Εκτελεστικός και λιγότερο ο Νομοθέτης (εφόσον αν δεν του αρέσει ή δεν συμφωνεί με κάτι ο Βο(υ)λευτής μπορεί ή να εναντιωθεί ή να παραιτηθεί) είναι που κάνουν κουμάντο στο γκοβέρνο της Πολιτείας (τυπικά τουλάχιστον).
Πλην όμως...
Για να πάρουν την όποια απόφαση θα ζυγιάσουν τις «πιέσεις» και τα «βαρίδια στη ζυγαριά που κρύβουν στην τσέπη τους» (νάτες πάλι οι «Σκιές του παρασκηνίου»).
Πιέσεις από τις ελίτ, τα ΜΜΕ, τις διάφορες κοινωνικοοικονομικές ομάδες, ξένες δυνάμεις, ΑΛΛΆ...
(...κι εδώ έρχεται η ώρα της 4ης Μεγάλης Εξουσίας....)
...ΚΑΙ τους Δικαστές...
που αν θέλουν, αυτοί μπορούν να είναι ο «κρίσιμος παράγοντας»...ιδίως σε περιόδους κρίσης...
έγιναν λοιπόν οι Δικαστές αυτός ο κρίσιμος παράγοντας;
ΟΧΙ...
Βλέπουν την εκτεταμένη διαφθορά στην Πολιτεία και κυρίως στην Ηγεσία της (τις ανώτερες τάξεις συμπεριλαμβανομένων πρωτίστως των 2 εξουσιών νομοθετικής και εκτελεστικής) και βεβαίως στις «Σκιές του Παρασκηνίου» κι αντί να παρέμβουν αποφασιστικά αφήνουν την κατάσταση να τελματώνει και να επιδεινώνεται δεκαετίες τώρα...κι ενίοτε να τους συμπαρασέρνει με διάφορους τρόπους...
Και ιδού τ' αποτελέσματα...
Η ελληνική κοινωνία και δη η φτωχολογιά υποφέρει από την βαρύτερη κρίση απ' την εποχή του εμφυλίου.
Κόσμος λιμοκτονεί, εξαθλιώνεται κι αυτοκτονεί.
Νομοθέτες και Κυβερνήτες γίνονται όλο και πιο αδίστακτοι στην θανάσιμη αντιλαϊκή πολιτική τους. Στην κυριολεξία σκοτώνουν πληθυσμό...Έλληνες συμπολίτες μας...φτωχολογιά...
Και οι Δικαστές;
Απλώς μαζεύονται σε μια πανελλαδική σύναξή τους για να διαμαρτυρηθούν λέγοντας πως επαρκής Δικαιοσύνη δεν γίνεται με τόσο χαμηλούς μισθούς.
Ναι...είπαν και για τους ανεπαρκείς εξοπλισμούς κι εγκαταστάσεις και προσωπικό...
Είπαν δηλαδή πως η Πολιτεία δεν τους τα παρέχει...
Τα ζήτησαν δηλαδή από την Πολιτεία...
Την «διεφθαρμένη Πολιτεία»...
Αυτό ξέχασαν να το πουν...
Δεν έκαναν κανενός είδους διασύνδεση του όρου «διεφθαρμένη» με την ανεπάρκεια της Δικαιοσύνης...δεν ειπώθηκε ούτε σαν αστερίσκος πως εάν η Δικαιοσύνη είχε καταδιώξει αμείλικτα, εκτεταμένα και ΕΝΤΟΝΟΤΑΤΑ την Διαφθορά όλων αυτών των «Ελίτ Πολιτικοοικονομικών Ηγετών Σκιών», τότε η Πολιτεία θα άρχιζε να λειτουργεί. Κι ένα από τα πρώτα που θα έκανε θα ήταν η ενίσχυση της Δικαιοσύνης για να λειτουργήσουν και οι δύο ακόμη πιο ενεργά και δυναμικά.
Δεν τόνισαν δηλαδή πως στην Πολιτεία την οποία κατηγόρησαν υπάγονται με μάλιστα βαρύνοντα ρόλο κι αυτοί οι ίδιοι...
Θα μπορούσαν και θα όφειλαν, αφού διαπίστωσαν την ανεπάρκεια των υπολοίπων εξουσιών να καλύψουν αυτοί το κενό.
Να αποκαταστήσουν ΑΥΤΟΙ τις ισορροπίες.
Επέλεξαν να μην το κάνουν.
Άφησαν ξέφραγη και στο ατιμώρητο όλη αυτή την διαφθορά των ελίτ και των «Πολιτειακών Εξουσιών» που κατέστρεψε τη χώρα και τη φτωχολογιά.
Είχαν όπλα να την καταδιώξουν, τουτέστιν και την δικαιοσύνη και ισονομία να κατοχυρώσουν στην πράξη, όπως και την κοινωνική συνοχή (πάμε για εμφύλιο και μάλιστα του μεγίστου μίσους αλλήλων επ' αλλήλων) να διαφυλάξουν και την οικονομία (πόσα δις θα μπορούσαν ν' αντλήσουν από την δίωξη της διαφθοράς;) να περισώσουν.
Όχι όμως...
Επέλεξαν να μην το κάνουν...
Παρά που και που διαμαρτύρονται προς τους Πολιτικούς για τους χαμηλούς μισθούς τους και την ανεπάρκεια πόρων και στελεχών για να λειτουργήσει η Δικαιοσύνη....
Θα μπορούσαν αν ήθελαν ακόμη ακόμη και να πιέσουν με χίλιους δυό τρόπους προκειμένου να πολλαπλασιασθούν το δικαστικό προσωπικό και οι εξοπλισμοί της Δικαιοσύνης φτάνοντας στα μεγέθη που απαιτούνται ώστε να διερευνηθεί και να διωχθεί τάχιστα η Διαφθορά και να συλλεγούν έτσι τα απαραίτητα κονδύλια για όλα τα υπόλοιπα...και να διαφυλαχθεί/αποκατασταθεί βεβαίως και το Πολίτευμα...
Διαδόθηκε πρόσφατα ένας Μύθος που υποτίθεται πως θα διέσωζε το κύρος της Δικαιοσύνης.
Ότι υπάρχουν λέει μερικές δεκάδες Λειτουργών της Θέμιδος που αποφάσισαν να γίνουν Ντι Πιέτρο και να ξεκινήσουν από προσωπική γενναία πρωτοβουλία μια Ελληνική επιχείρηση «Καθαρά Χέρια»...που αποφάσισαν μόνοι τους, από πάθος για την Δικαιοσύνη και προσήλωση στο κυνήγι της Διαφθοράς να την κυνηγήσουν αμείλικτα...
Δυστυχώς όμως...αποδείχτηκε Μύθος...χωρίς ούτε καν Δράκο...απλές διαδόσεις αποδείχτηκαν εντέλλει. ΟΛΑ.
Τι τάχα προσπαθούσαν να επιτύχουν αυτοί που το διέδωσαν; Άγνωστο.
Μόνο «κρίμα» μπορείς να πεις σαν Πολίτης. Κρίμα που αποδείχτηκε Μύθος χωρίς αντίκρυσμα...
Ο Λαός θέλησε με όλη του την ψυχή να τον πιστέψει το Μύθο...
ΦΕΥ...φρούδες ελπίδες...
Βλέπεις, η Ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...
Τι θα τους έλεγε άραγε ο «πολιτάκος», η «πλέμπα», ο «χωριάτης» αν είχε την ευκαιρία να τους δει χωρίς την επίφοβη μεγαλοπρεπή δικαστική τους τήβεννο, σ' ένα απλό καφενείο και όχι στα σαλόνια της ελίτ που συνευρίσκονται;
Μάλλον θα τους απευθύνονταν κάπως έτσι:
Κυρ εισαγγελέα μου,
Την ακαταλαβίστικη γλώσσα σου των δικαστηρίων δεν την κατέχω...ούτε και λεφτά έχω να πληρώσω δικηγόρο να μιλήσει όμορφα για μένα...
Αυτό που κατέχω είναι η χοντροκομμένη ντοπιολαλιά των αγροίκων σαν και του λόγου μου - χωρικών που γέννησαν όμως και κάποιους από σάς...και τιμή τους είναι...
Το μόνο που θα δεις σε μένα - αν πραγματικά δεν σκιαχτείς να δεις βαθιά μέσα μου αυτές τις μίζερες ημέρες - είναι μια μαυρισμένη λαϊκή ψυχή τσακισμένη απ' τη φτώχεια...την εξαθλίωση...τη μιζέρια...τις στερήσεις....
Αγανακτισμένη και γιομάτη οργή Κατή μου...επειδή τα παιδιά μου κρυώνουν και πεινάνε...σκοτεινιασμένη λοιπόν θα την αντικρύσεις την εσώψυχη θωριά μου...
Θα δεις και το βλέμμα μου γυάλινο, σκοτεινό...έτοιμο να «θολώσει»...
Κι αν αφουγκραστείς προσεκτικά θ' ακούσεις και την ανάσα μου βαριά...
Αν μάλιστα καταδεχτείς, μαζί μ' αυτά, να κοιτάξεις καλύτερα, βαθύτερα και πιο προσεκτικά μέσα στην τρύπια τσέπη μου, θα δεις και το χέρι μου να χουφτιάζει ένα μαχαίρι...
Που κρατιέμαι ώρα την ώρα, μέρα τη μέρα να μην το «δουλέψω»...κάνοντας την δική σου δουλειά αφού δεν την κάνεις εσύ - με τον παλιό όμως τρόπο...τον χοντροκομμένο...
...αυτόν που αλήθεια είναι άπαξ και ξεκίνησε δεν θα μας βγάλει σε καλό δρόμο...αλλά που ούτε εκείνοι οι μπαγαπόντηδες οι κυβερνήτες μας, ούτε κι εσύ δεν κάνετε κάτι να τα σιάξετε τα πράγματα ώστε να μην ξεστρατίσουμε σα 'κει...προτού φτάσουμε στον «Σηκωμό», το Λεπίδι και το Αίμα..
...είναι σαν να μου λέτε δηλαδή, ότι απέμεινε μόνον ο «δικός μου δρόμος»...ο «πρωτόγονος»...ο «Ματωμένος»...
Και πως εσείς ή δεν θέλετε ή δεν μπορείτε να μας γλιτώσετε όλους απ' αυτόν τον «δρόμο»....
Πως τα καταφέρατε έτσι, δεν αφήσατε και κανένα περιθώριο...όλοι σας...
Και το μόνο που με κρατάει δεν είσ' εσύ, δεν είναι ο Νόμος σας κι η (δήθεν) Τάξις σας...
Είναι η συνήθεια απ' το χτες...τα «υπολείμματά» της κάλιο να πούμε...η συνήθεια της ειρήνης που έγινε «δε βαριέσαι, γι' αυτό υπάρχουν οι κυβερνήτες και οι δικαστές, για να λύνουν τα προβλήματα»....
Είναι το ότι δεν είμαι φονιάς...
Είναι η οικογένειά μου που δεν θέλω να της δώσω το τελικό χτύπημα και να την διαλύσω...αν και πάμφτωχη δεν παύει να είναι οικογένεια...
Τα πράγματα δεν πάνε άλλο όμως...
Κι άκου να δεις πως θα γενεί κυρ Κατή μου:
Με το να πιάσεις προκαταβολικά αυτόν τον «χωριάτη», τον αγανακτισμένο θυμωμένο πολιτάκο με το μαχαίρι και να τον χώσεις φυλακή δεν θα πετύχεις τίποτα...και το ξέρεις αυτό...
Απλά θα τον διευκολύνεις...θα του ανοίξεις το δρόμο...
για το «μετά»...
...την λεπίδα την έχει ήδη στο χέρι...
ξέρεις τι του λείπει...
το «κλικ» για να «πάρει την απόφαση»...
η φτώχεια, η απόγνωση, η αγανάκτηση και η οργή υπάρχουν στο πετσί και την ψυχή του ήδη..
Αλλά...
...ΟΤΑΝ δεν αυτοκτονεί, δεν σκοτώνει γιατί η προσωπική του άγκυρα που τον κρατάει δεμένο να «μην ξεφύγει» - είναι η οικογένειά του...
αυτό το τελευταίο αποκούμπι που του απέμεινε...ότι τον έχουν ανάγκη, έστω κι άνεργο μεσήλικα και τους έχει ανάγκη...
Κι όμως, αυτό ακριβώς που δεν πρέπει, αυτό ακριβώς θα κάνεις...(το κάνεις ήδη)...
Επειδή δεν τολμάς να πας κόντρα σ' αυτές τις παντοδύναμες κυρίαρχες Ελίτ της Διαφθοράς θα υπακούσεις στους «χρήσιμους ηλίθιους συμβουλάτορες/εντολείς σου» και θα φυλακίσεις αυτόν τον «χωριάτη»...τον «αφελή με το αχρησιμοποίητο μαχαίρι»...ή πιστόλι... ή κυνηγετική καραμπίνα...δεν έχει σημασία...τον φυλακίζεις άλλωστε καθημερινά, καιρό τώρα...
Θα υπακούσεις στα «κελεύσματά» τους για «αποφασιστική παραδειγματική στάση της Δικαιοσύνης» και θα του στερήσεις την «τελευταία του άγκυρα»...και το σπίτι θα του πάρεις και θα τον φυλακίσεις...πχ για χρέη στο δημόσιο...αυτή την αδίστακτη μισητή γάγγραινα που κατατρώει τη σάρκα της φτωχολογιάς με την υπέρογκη φορολόγηση...Ούτε σκέπτεσαι, ούτε σε μέλλει αν αυτά τα χαράτσια και οι υπερφορολογήσεις έχουν ξεφύγει από κάθε όριο λογικής και ηθικής...από κάθε όριο κοινού περί δικαίου αίσθημα...(κάπως έτσι δεν το λέτε; Κάπως έτσι δεν το ονομάζει και η παγκόσμια ιστορική παράδοση των κοινωνιών; Προφανώς, αυτή την «έννοια» την κρατάνε στην ψυχή τους πλέον μόνον τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας. Αυτά που πλήττονται).
Κι εσύ, αν και το βλέπεις και το διαπιστώνεις καθημερινά, αν και μπορείς να το σταματήσεις, επιλέγεις να μην το κάνεις...
Κι εκεί θα έχει γίνει το «κλικ»...δεν θα έχει πια τίποτε άλλο να χάσει ο «φτωχούλης του Θεού»....θα έχει απελευθερωθεί από την άγκυρά του...τις τελευταίες του αλυσίδες...τις οποίες θα κόψεις εσύ με τον τρόπο σου...
Εκεί, στα κάτεργα θα βρει το απαραίτητο ψυχολογικό περιβάλλον για να ζυμωθεί το «μετά» μέσα του...ο «φονικός μετα-αυτός» του θα βγει κυρίαρχος στην επιφάνεια ζητώντας ικανοποίηση για τα πάντα...ναι, αυτό ακριβώς...όχι πια Δικαιοσύνη, αλλά ζωώδη ικανοποίηση...με ότι αυτό κι αν σημαίνει...που κυρίως σημαίνει ένα πράγμα:
ΑΙΜΑ...
Εκεί θα βρει τους πόρους, τις γνωριμίες, τα απαραίτητα δίκτυα, τον εξοπλισμό, τα κρυσφύγετα, τις δυνάμεις υποστήριξης, συνεργασίες, εκπαίδευση (το ξέρεις ότι μέχρι και τους πρώτους του φόνους εκεί θα τους κάνει, ε;)...την απαραίτητη αποχαλίνωση της προσωπικότητάς του, των ψυχολογικών σταθερών και των πολιτισμικών φρένων του...την απαραίτητη τελική εξαχρείωσή του....και πάνω απ' όλα, το ξεχείλισμα της οργής και της αποφασιστικότητας για την «θανάσιμη υπέρβαση μέσα του»....
Εκεί θα βρει όλα αυτά που απαιτούνται για να επιτευχθεί μέσα του το ύστατο κλικ...η ύστατη μεταστροφή της ψυχής του προς την απόλυτη ριζοσπαστικοποίησή της...
θα είναι έτοιμος πια να βγει στην επιφάνεια ο «Δήμιος»...ο φονιάς...
Κι άντε να τον μαζέψετε ύστερα.
Διαμαρτύρεσαι στους πολιτικούς και τους κυβερνήτες πως δεν σου δίνουν εφόδια για να κάνεις τη δουλειά σου...
Παρεμβαίνουν διαρκώς είπες στο έργο σου, σε απειλούν, σε προειδοποιούν (μην πειράξεις αυτόν ή εκείνον)....σου στερούν αποδοχές...
Κι αφήνεις τον κόσμο να πείθεται πως τελικά κι εσένα, τον ύστατο πυλώνα της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής, το μόνο που σε απασχολεί είναι οι αποδοχές σου...
Και σε ξαναρωτώ: Αντί να διαμαρτύρεσαι, γιατί δεν τα παίρνεις με το σπαθί σου κυνηγώντας την Διαφθορά (τους);
Με το περιβόητο σπαθί της Θέμιδος...
Τι έγινε; στόμωσε; Πάει κι αυτό;
Δεν απέμεινε κανένα ξίφος, κανένα όπλο λοιπόν στην ευνομούμενη Πολιτεία;
Δεν έχεις όπλα εναντίον τους; Εναντίον της «παρεμβατικότητάς» τους, τουτέστιν, της διαφθοράς τους;
Πως είναι δυνατόν;
Δεν βλέπεις ότι η συντριπτική πλειοψηφία της πρακτικής τους είναι έμπλεη από καταστροφικές αποφάσεις;
Αποφάσεις που σκοτώνουν κόσμο...
Τον κόσμο, τον λαό απ' τον οποίο προέρχεσαι και τον οποίο καλείσαι να προστατεύσεις...
Γιατί του νομιμοποιείς λοιπόν αυτές τις αποφάσεις κι αυτούς τους θανατηφόρους νόμους;
Γιατί του νομιμοποιείς τα «χαράτσια»;
Γιατί του ανοίγεις την όρεξη για ακόμη χειρότερες συμπεριφορές;
Γιατί;
Γιατί επαιτείς την καλή του προαίρεση ως προς εσένα και αφήνεις λαβές για κοινωνική προκατάληψη κι εχθρότητα εναντίον σου;
Μετά παραπονιέσαι για το ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας δεν εμπιστεύεται την Ελληνική Δικαιοσύνη;
Πως να την εμπιστεύεται;
Πόσες φορές κήρυξες ως αντισυνταγματικούς κάποιους αντιλαϊκούς θανάσιμους νόμους τους που σκοτώνουν αθώα παιδιά της φτωχολογιάς;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που το έκανες;
Πόσους πολιτικούς έστειλες στα κάτεργα ως διεφθαρμένους και καταχραστές;
Δεκαετίες τώρα...
Όλη σου η δράση κατά της διαφθοράς τους εξαντλείται σε έναν Δήμαρχο και έναν πρώην Υπουργό Αμύνης;
Που ήταν η εμμονή σου σ' αυτό το κυνήγι της διαφθοράς τόσα χρόνια;
Που είναι τώρα;
Έμπρακτα...κι όχι στα λόγια...
Πριν λίγους μήνες πολυδιαφημίστηκε η «εφόρμηση εισαγγελέων και δεκάδων στελεχών του ΣΔΟΕ και της αστυνομίας» στα «άδυτα» πολλών τεχνικών εταιρειών.
Ξέρετε τώρα. Όλοι ξέρουν. Βουίζει ο τόπος.
Τα χοντρά πακέτα, μίζες και υπερκοστολογήσεις (έτσι τα λένε ευσχήμως, ε;), είναι στα δημόσια έργα...έτσι δεν βοά η κοινωνία;
Που πήγε λοιπόν εκείνη η απόπειρα «Καθαρά Χέρια»; Χάθηκε ;
Εκατοντάδες χιλιάδες στημένοι διαγωνισμοί, αγορές εξοπλισμών και απευθείας αναθέσεις περιμένουν να τα ελέγξετε, να κατανείμετε ευθύνες και να ζητήσετε επιστροφές χρημάτων, δημεύσεις περιουσιών.
Που είναι αυτή σας η ευαισθητοποίηση;
Δεκάδες χιλιάδες μαϊμού επιδόματα και συντάξεις, περιμένουν εσάς να βρείτε τους υπεύθυνους (στελέχη δημοσίου και πολιτικούς) και να επιβάλλετε ποινές όπως και να απαιτήσετε αποζημιώσεις του Δημοσίου.
Ώστε να μην τσακίζεται η φτωχολογιά στα χαράτσια.
Που είναι η δράση σας σ' αυτά τα πεδία;
Δεν είχατε παρά να βγάλετε αντισυνταγματικά όλα αυτά τα χαράτσια που σκοτώνουν κόσμο...
Ή τον θανάσιμο φόρο πετρελαίου που μας σκοτώνει όλους καθημερινά είτε από το κρύο είτε από την αιθαλομίχλη της ξυλόσομπας όπου καίει ότι χημικό ξύλο βρει ο καθένας...
Ή τις ανήθικες εισφορές υγείας των ανασφάλιστων εμπόρων προς έναν ΟΑΕΕ που όμως δεν τους παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη...και παρ' όλα αυτά απαιτεί αυτές τις εισφορές και τους καταδιώκει επειδή καταστράφηκαν κι αδυνατούν να πληρώσουν...
Κι αν και το γνωρίζετε, αδιαφορείτε...αρνείστε να κηρύξετε αυτή την στάση του ΟΑΕΕ εξώφθαλμα παράνομη, εγκληματική και καταχρηστική...αρνείστε να την κυνηγήσετε...κι αφήνετε να πεθαίνουν, χρόνια τώρα άρρωστοι ανασφάλιστοι συμπολίτες σας...
Γκρεμίζεται η Κοινωνική Ασφάλιση, η Υγεία, η Παιδεία, η Άμυνα, η Ασφάλεια, τα πάντα...
Τόσες και τόσες εγκληματικές αποφάσεις της κυβέρνησης θα μπορούσατε να κηρύξετε αντισυνταγματικές, παράνομες και καταχρηστικές, ΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ και να τους εναντιωθείτε αποφασιστικά σώζοντας και ανθρώπινες ζωές αλλά σώζοντας και το κύρος σας...ο Λαός θα πίστευε επιτέλους στην Δικαιοσύνη των Δικαστών...
Ναι, οι ίδιοι το είπατε προχτές στην συγκέντρωσή σας...
Η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού δεν πιστεύει στην Ελληνική Δικαιοσύνη...
Και η φράση των Δικηγόρων και των δικαζομένων «έχω απεριόριστη εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη» ξέρετε πολύ καλά πως δεν έχει κανένα αντίκρυσμα παρά μόνο μπας και χαϊδέψει τ' αυτιά του Δικαστή....
Ιδού λοιπόν η Σκοτεινή Κοιλάδα σας κύριοι...ιδού κι ο Λαός σας που φτύνει αίμα πεθαίνοντας καθημερινά...και ιδού οι Δράκοντές σας....
Το πως θα βγείτε απ' αυτήν μόνοι σας ή μαζί με το Λαό σας είναι στο χέρι σας πλέον...
...το αν θα τους πολεμήσετε με Σπαθί ή αν θα πάτε με το μέρος τους είναι δική σας απόφαση...
Να θυμάστε εντέλλει πόσες φορές στην ζωή σας παλέψατε με τέτοιους Δράκοντες ακροβατώντας μεταξύ Προσωπικού Φόβου και Ηθικού Καθήκοντος πιστοί στο
Qui tacet consentire videtur
Ο Σιωπών Δοκεί Συναινείν...
Γιώργος Ανεστόπουλος
aegeanhawk
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ «ΠΙΚΡΑΜΥΓΔΑΛΟ»
Posted: 16 Dec 2013 01:18 PM PST
Γράφει η Αγγελική Αναγνώστου
Οπότε: θνητός = φαγώσιμος...
Φαγώσιμος ο άνθρωπος; από τι; Από τους ίδιους τους δημιουργούς του, που εκμεταλλεύονται την ενέργεια που ο άνθρωπος παράγει στην ζωή του μέσα από την καθημερινή του δραστηριότητα.Γιατί ας μην ξεχνάμε: ο Πατέρας/Θεός, δεν έχει καμία σχέση με τον εκπεσόντα δημιουργό της ύλης, Εωσφόρο.Γι' αυτό ο Απόστολος Φίλιππος γράφει στο Ευαγγέλιό του (που φυσικά το έκρυψαν για να μην πληροφορηθούν οι άνθρωποι την Αλήθεια):ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΦΙΛΙΠΠΟΥ «§ 54. Ο θεός είναι ανθρωποφάγος. Εξαιτίας αυτού, η ανθρωπότητα [θυσιάζεται]. Πριν από την ανθρωπότητα θυσιάζονταν, τα ζώα. Αυτοί για τους οποίους θυσιάζονταν, δεν ήταν θεοί». ήταν οι ονομαζόμενοι δαίμονες.Και ο Πλάτων στο έργο 'ΚΡΙΤΙΑΣ' στιχ. 109b-109c4 επιβεβαιώνει: «Διότι κάποτε οι θεοί διαμοιράσαν ολόκληρη τη γη με κλήρο κατά περιοχές χωρίς φιλονικία. Με δίκαια λοιπόν κλήρωση παίρνοντας ο καθένας το δικό του μέρος, εγκατέστησαν στις χώρες τους κατοίκους, και στη συνέχεια όπως οι βοσκοί τα πρόβατα, μας έτρεφαν ως κτήματα και θρέμματά τους. Δεν ασκούσαν όμως στα σώματά μας βία με τις υπάρξεις των, καθώς κάνουν οι ποιμένες που οδηγούν τα κτήνη των στη βοσκή με κτυπήματα, αλλά προπαντός όπως το ευκολοδιοίκητο ζώο, και σαν καράβι κυβερνώντας μας με το τιμόνι από την πρύμνη, και προσεγγίζοντας με πειθώ τη ψυχή μας,σύμφωνα με την θέλησή των, έτσι οδηγώντας, κυβερνούσαν ολόκληρο το ανθρώπινο γένος».
Καταλήξαμε λοιπόν βάσει των στοιχείων σε έναν λογικό συνειρμό και προχωράμε περισσότερο.
Γιατί επί αιώνες οι πάσης φύσεως Μυητικές Σχολές έκρυβαν την Αλήθεια από τα πλήθη των ανθρώπων, με την δικαιολογία ότι εκείνοι δεν ήταν εκλεκτοί;Ωστόσο δεν τους είχαν εξετάσει και έναν-έναν για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα! Αντίθετα, «δέχονταν» να μυήσουν μόνο όσους είχαν την τύχη να βρίσκονται κάτω από κάποιες ευνοϊκές συνθήκες ζωής (και να έχουν πρόσβαση σ' αυτά τα Μυστήρια) και τους βάφτιζαν «εκλεκτούς»!Όμως η απάντηση γι' αυτά τα «Μυστήρια» έρχεται από τον ίδιο τον Ιησού, μέσα από το Ευαγγέλιο του Θωμά:ΚΑΤΑ ΘΩΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ «§33. Ο Ιησούς είπε: Αυτό που ακούς από το ένα αυτί, πες το σε κάποιο άλλο αυτί, διακήρυξέ το πάνω στις στέγες. Κανείς δεν ανάβει το λυχνάρι για να το βάλει κάτω από την καπνοδόχο ή σε κάποιο κρυφό μέρος, αλλά το βάζει πάνω στον λυχνοστάτη προκειμένου από μέσα και από έξω, να βλέπουν το φως του».Καθώς και:ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ κεφ. Ι «§26. Μη φοβηθήτε λοιπόν αυτούς διότι δεν είναι ουδέν κεκαλυμμένον, το οποίον δεν θέλει αποκαλυφθή, και κρυπτόν, το οποίον δεν θέλει γνωσθή. §27. Ό,τι σας λέγω εν τω σκότει, είπατε εν τω φωτί, και ο,τι ακούετε εις το ωτίον, κηρύξατε επί των δωμάτων».Εδώ λοιπόν υπάρχει μια σοβαρή αντίφαση! Αποκάλυψη της Αλήθειας; ή κάλυψή της; οι γνώμες διίστανται. Και οι γνώμες αυτές έρχονται από πολύ σοβαρές πηγές. Από τη μία έχουμε τη γνώμη του Χριστού και από την άλλη την γνώμη των Μυστών!Ας δούμε όμως και κάτι ακόμη που μας αποκαλύπτει ο Ιησούς:ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΕΦ. Η «§32. Και θέλετε γνωρίσει την αλήθεια. Και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει».Ερχόμαστε λοιπόν στο επίμαχο σημείο!Η Αλήθεια ελευθερώνει. Ναι, αλλά ποια αλήθεια; η υποκειμενική ή η αντικειμενική;Εδώ πρέπει τώρα να ξεκαθαρίσουμε κάτι βασικό!
Η πυκνή ορατή ύλη, ονομάζεται από τους Φυσικούς, «μάζα ηρεμίας». Ως «ήρεμη», μοιάζει συγκριτικά «ακίνητη» ως προς τις αραιότερα ενεργειακές διαστάσεις του σύμπαντος.
Όταν ο Φυσικός Νεύτωνας έφτιαξε τον δίσκο με τα επτά χρώματα της ίριδας ζωγραφισμένα πάνω του, αυτά τα χρώματα, αντικαταστάθηκαν με το Λευκό όταν άρχισε να στριφογυρνά αυτόν τον δίσκο δυνατά.Έτσι λοιπόν μπορούμε να παρομοιάσουμε τις υποκειμενικές «αλήθειες» των ανθρώπων με τα επτά διαφορετικά χρώματα της ίριδας, και το Λευκό χρώμα, με την ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ Αλήθεια.Η πυκνή ορατή ύλη ως η «μαζα ηρεμίας» ―όπως ο σταματημένος δίσκος του Νεύτωνα― δημιουργεί την «πολυχρωμία» της Αλήθειας και εμφανίζει τις διαφορετικές υποκειμενικές αλήθειες.Η Μία Αλήθεια (το Λευκό) περιέχει μέσα του όλες τις υποκειμενικές και συνθέτει την Μια και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ!
Όταν λοιπόν ο Χριστός προτρέπει τους ανθρώπους να γνωρίσουν την Αλήθεια που θα τους ελευθερώσει, σίγουρα δεν εννοεί την υποκειμενική διαθλώμενη «πολυχρωμία» της, αλλά την Μια Αλήθεια, την ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ, που στο παράδειγμά μας παρομοιάζεται με το Λευκό!
Ας συνθέσουμε τα στοιχεία.Η ενέργεια του ανθρώπου είναι «φαγώσιμη» από τους εξουσιαστές αυτού του βίαιου κόσμου.Οι δυνάμεις εξουσίας αυτού του κόσμου κρύβουν την αλήθεια από τα πλήθη. Η (αντικειμενική) Αλήθεια όμως, είναι ικανή να ελευθερώσει τον άνθρωπο.«Και θέλετε γνωρίσει την αλήθεια. Και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει».Άρα οι δυνάμεις εξουσίας του κόσμου τούτου ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ οι άνθρωποι να γνωρίσουν την Αλήθεια επειδή έτσι θα μπορούν να ελευθερωθούν από την δουλεία τους.Τι μένει στον άνθρωπο;ΝΑ ΓΙΝΕΙ «ΠΙΚΡΑΜΥΓΔΑΛΟ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΩΤΕΣ ΤΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!antexeistinalitheiaΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η Βιολογική Λειτουργία του Άγχους: Σύμμαχος ή Εχθρός του Οργανισμού;
Posted: 16 Dec 2013 01:06 PM PST
Η αντίδραση του άγχους αποτελεί μία φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στις περιστάσεις κάτω από τις οποίες ο οργανισμός απειλείται και χρειάζεται να κινητοποιηθεί κατάλληλα προκειμένου να επιβιώσει. Οι περιστάσεις αυτές μπορεί να είναι λιγότερο απειλητικές, όπως είναι η απαιτητική σωματική άσκηση, ή περισσότερο, όπως είναι κάποια σοβαρή απειλή για τη σωματική ή ψυχολογική μας ακεραιότητα. Η απειλή αυτή μπορεί να είναι πραγματική ή υποθετική. Ο οργανισμός δηλαδή, μπορεί να αντιδράσει με άγχος είτε σε μία πραγματική επίθεση εναντίον του, είτε στην υποκειμενική αντίληψη ότι η κατάσταση είναι απειλητική (όπως όταν περνάμε από ένα σκοτεινό δρόμο και χωρίς να συμβεί κάτι, ο οργανισμός μας βρίσκεται σε εγρήγορση για τη πιθανότητα να αντιμετωπίσει κάποια επίθεση). Επίσης, η απειλή μπορεί να αφορά τόσο τη σωματική μας ακεραιότητα (όπως περιγράφηκε) όσο και τη ψυχολογική μας ακεραιότητα.
Ένα παράδειγμα είναι το άγχος που μας διακατέχει όταν πρόκειται να κριθούμε αυστηρά από τους συναδέλφους μας για κάποια παρουσίαση στην εργασία μας, ή το άγχος που μας προκαλεί κάποια σοβαρή διαμάχη με το σύντροφο μας. Τέτοιες περιστάσεις απειλούν την ψυχολογική μας ακεραιότητα και η αντίδραση του άγχους, μας κινητοποιεί να διαφυλάξουμε την αυτοπεποίθηση και τη ψυχική μας ισορροπία.
Πως όμως αντιδρά ο οργανισμός για να προστατευτεί; Όταν ο οργανισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με μία κατάσταση η οποία είναι εν δυνάμει απειλητική, ο εγκέφαλος και το σώμα συνεργάζονται σε μία διαδικασία πολύπλοκων νευροχημικών αντιδράσεων, προκειμένου να αξιολογήσουν και να προσαρμοστούν στις ανάγκες της κατάστασης. Στην βιολογική αντίδραση του οργανισμού στην απειλή, παίζουν καθοριστικό ρόλο μεταξύ άλλων εγκεφαλικών δομών, το Στέλεχος και το Δρεπανοειδές (Λιμπικό) Σύστημα.
Συγκεκριμένα, στο εγκεφαλικό Στέλεχος, υπάρχει μια δεσμίδα νευρώνων, ο Υπομέλας Τόπος, ο οποίος λαμβάνει τα αισθητηριακά δεδομένα (τόσο εξωτερικά από τις αισθήσεις μας: όραση, ακοή, όσφρηση, αφή, γεύση, όσο και εσωτερικά από τις βιολογικές λειτουργίες και τα ζωτικά μας όργανα: καρδιακός ρυθμός, αίσθηση πείνας ή δίψας κ.τ.λ.).
Στον Υπομέλα Τόπο, τα δεδομένα αυτά αξιολογούνται για το κατά πόσο το περιεχόμενο τους είναι απειλητικό. Από εκεί, με μία σειρά νευροχημικών αντιδράσεων (κατά κύριο λόγο την έκκριση αδρεναλίνης), τα μηνύματα αποστέλλονται στο Δρεπανοειδές Σύστημα (Scaer, 2005).
Το Δρεπανοειδές Σύστημα, βρίσκεται στο κέντρο του εγκεφάλου (μέσος εγκέφαλος) και αποτελεί την 'αποθήκη' των συναισθημάτων, των ενστικτωδών αντιδράσεων μας, της συναισθηματικά φορτισμένης μνήμης και των συσχετίσεων (attachment). Το Δρεπανοειδές Σύστημα ρυθμίζει τις συμπεριφορές επιβίωσης καθώς κινητοποιεί την αρχέγονη αντίδραση Μάχης Φυγής Παγώματος (Scaer, 2005).
Επίσης παρέχει συναισθηματική καθοδήγηση για την αυτοσυντήρηση και συντήρηση των ειδών, καθώς συνθέτει μία αίσθηση πραγματικότητας στις αντιλήψεις μας για τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο (Simington, 2010). Η Αμυγδαλή και ο Ιππόκαμπος αποτελούν σημαντικά μέρη του Δρεπανοειδούς Συστήματος καθώς συνεργάζονται στενά για την επεξεργασία και αποθήκευση των συναισθηματικά φορτισμένων γεγονότων.
Η Αμυγδαλή αποθηκεύει σε μορφή έντονων ασυνείδητων εικόνων τη συναισθηματικής χροιά του συμβάντος: 'πως ένιωσα' όταν συνέβη, ενώ ο Ιππόκαμπος, το γνωστικό πλαίσιο που δίνει νόημα στο συμβάν: 'ποιος, που, πότε, γιατί' συνέβη. Με τη σειρά τους, η Αμυγδαλή και Ιππόκαμπος συνδέονται με άλλες σημαντικές δομές τους μέσου εγκεφάλου, όπως το Θάλαμο και τον Υποθάλαμο.
Επιπλέον, το Δρεπανοειδές Σύστημα είναι στενά συνδεδεμένο με το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα (ΑΝΣ) και τα ζωτικά μας όργανα (πνεύμονες, καρδιά, κυκλοφορικό σύστημα, νεφρά κ.α.).
Οι λειτουργίες του Δρεπανοειδούς Συστήματος και του ΑΝΣ εμπλέκονται καθοριστικά τόσο στους φυσιολογικούς μηχανισμούς του άγχους, καθώς και στις μη φυσιολογικές καταστάσεις του, όπως είναι οι Αγχώδεις Διαταραχές (η Μετατραυματική Διαταραχή, η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή, οι Κρίσεις Πανικού και οι Φοβίες).
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, στην έκτακτη περίπτωση της απειλής για τον οργανισμό, αν το Δρεπανοειδές Σύστημα αξιολογήσει ότι υπάρχει επαρκής αντοχή, χρόνος και χώρος, ο οργανισμός θα διαφύγει (Αντίδραση της Φυγής). Αν το Δρεπανοειδές Σύστημα αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει χρόνος ή χώρος για να διαφύγει, αλλά επαρκής αντοχή, ο οργανισμός θα πολεμήσει (Αντίδραση της Μάχης).
Αν το δρεπανοειδές σύστημα αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε χώρος ή δύναμη για να αμυνθεί ή να διαφύγει, θα παγώσει (Αντίδραση του Παγώματος ή "Παριστάνοντας το Πεθαμένο") (Simington, 2010). Η αντίδραση του Άγχους λοιπόν, αποτελεί μία αρχέγονη και ζωτικής σημασίας λειτουργία για την επιβίωση μας. Μας προετοιμάζει κατάλληλα προκειμένου να ανταπεξέλθουμε σε καταστάσεις αυξημένης ανάγκης.
Όταν ο οργανισμός μπει σε κατάσταση συναγερμού (όπως κατά την αντίδραση Μάχης Φυγής), ενεργοποιούνται μία σειρά βιολογικών αντιδράσεων του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος - ο κλάδος του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος που γενικά είναι αρμόδιος για την εγρήγορση του οργανισμού σε απαιτητικές καταστάσεις. Οι αντιδράσεις αυτές πραγματοποιούνται αυτόματα, άνευ εκούσιου ελέγχου.
Ο οργανισμός απελευθερώνει τα απαραίτητα καύσιμα (γλυκόζη, σάκχαρα) ώστε ο εγκέφαλος να μπορεί να με μεγάλη ταχύτητα να εκτιμήσει τα δεδομένα της κατάστασης και να αποφασίσει την αντίδρασή του. Ταυτόχρονα, αποσύρει αίμα από τα όργανα και τις σωματικές περιοχές που δεν αποτελούν υψηλές προτεραιότητες (όπως η πέψη) ενώ το επικεντρώνει σε καίρια ζωτικά όργανα όπως η καρδιά και οι πνεύμονες καθώς και στους μύες, οι οποίοι προετοιμάζονται για δράση.
Παράλληλα, εκκρίνονται ορμόνες όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, ο καρδιακός παλμός, η αρτηριακή πίεση και η πρόσληψη οξυγόνου αυξάνονται και οι κόρες διαστέλλονται. Το αποτέλεσμα είναι το άτομο να επικεντρώνει τη προσοχή του στην άμεση κατάσταση, να αισθάνεται μία έκρηξη αδρεναλίνης που βιώνεται ως αισθήματα φόβου και θυμού, έτσι ώστε συνολικά οργανισμός να είναι σε ετοιμότητα να παλέψει ή να διαφύγει.
Σε αλληλοσυμπληρωματική δράση, το Παρασυμπαθητικό Νευρικό Σύστημα (ο άλλος κλάδος του ΑΝΣ), ενεργοποιείται όταν ο οργανισμός έχει πάψει πλέον να βρίσκεται σε κατάσταση αυξημένης ανάγκης, δηλαδή, με την απομάκρυνση από την απειλή ή μετά το τέλος της έντονης σωματικής άσκησης.
Το ΠΝΣ ευθύνεται για τη καταπράυνση του οργανισμού και την επαναφορά του στην αρχική κατάσταση ηρεμίας και ισορροπίας του (ομοιόσταση). Αυτό επιτυγχάνεται με τη σταδιακή αποκατάσταση των φυσιολογικών λειτουργιών του οργανισμού (ορμονολογική εξισορρόπηση, χαλάρωση των μυών, αποκατάσταση καρδιακού και αναπνευστικού ρυθμού κ.τ.λ.).
Όλα τα παραπάνω αποτελούν φυσιολογικές διαδικασίες του άγχους. Στις χρόνια στρεσογόνες ή τραυματικές εμπειρίες όμως, όπως όταν εκτίθεται επανειλημμένα κανείς στη βία ή σε κάποιο άλλο φοβογόνο / στρεσογόνο ερέθισμα (όπως συμβαίνει στις διαταραχές του άγχους ή και της διάθεσης κάποιες φορές), είναι πολύ πιθανό, να αλλοιωθεί η φυσιολογική λειτουργία των εμπλεκόμενων εγκεφαλικών συστημάτων και δομών.
Το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα λειτουργεί ακατάπαυστα και με δυσλειτουργικό τρόπο, καθώς το Παρασυμπαθητικό Νευρικό σύστημα ενεργοποιείται σχεδόν ταυτόχρονα με το Συμπαθητικό Νευρικό Σύστημα (Simington, 2010). Ο Υπομέλας Τόπος συνεχίζει να παράγει αδρεναλίνη και το Δρεπανοειδές Σύστημα να προετοιμάζει τον οργανισμό για την αντίδραση Μάχης - Φυγής.
Αυτό συμβαίνει γιατί στην επαναλαμβανόμενη και παρατεταμένη έκθεση στο άγχος, το σώμα δεν σταματά ουσιαστικά ποτέ να βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού, ενώ ταυτόχρονα, δεν έχει ποτέ την ευκαιρία να επιστρέψει πλήρως σε μία κατάσταση ομοιόστασης και έτσι σταδιακά εξουθενώνεται (Rothschild, 2000). Σε νευροφυσιολογικό επίπεδο, αυτό είναι το αποτέλεσμα της παρατεταμένης ροής της αδρεναλίνης και κοτιζόλης στο σώμα και στα όργανα, ακόμα και μετά την απομάκρυνση από την απειλή.
Η παρατεταμένη έκκριση κορτιζόλης έχει συσχετιστεί με το κλείσιμο του Ιπποκάμπου και η δυσλειτουργία αυτή με τη σειρά της προκαλεί σχάσεις μεταξύ συναισθήματος και μνήμης όσον αφορά τις αγχώδεις εμπειρίες (Rothschild, 2000). Τα υπερβολικά αγχώδη άτομα ή αυτά με ιστορικό τραύματος, συχνά έχουν έντονα φορτισμένα συναισθήματα (αμυγδαλή) για κάτι που συνέβη, χωρίς μνήμη του τι ακριβώς συνέβη (ιππόκαμπος).
Αντίστοιχα, μπορεί να θυμούνται ξεκάθαρα τι συνέβη αλλά να μην έχουν καθόλου συγκινησιακή αντίδραση. Μπορεί να βρίσκονται σε μία μόνιμη κατάσταση επαγρύπνησης χωρίς να ξέρουν γιατί (Simington, 2010).
Σύνοδες μακροπρόθεσμες συνέπειες του χρόνιου άγχους συμπεριλαμβάνουν ιατρικές καταστάσεις όπως υπέρταση, καρδιακές παθήσεις, αλλοιώσεις στη νεφρική και εντερική λειτουργία και στο ανοσοποιητικό σύστημα.
Έτσι λοιπόν κατανοούμε ότι το ανθρώπινο σύστημα της φυσικής αυτό-άμυνας του άγχους , που υπό φυσιολογικές, έκτακτες συνθήκες, κινητοποιεί κατάλληλα τον οργανισμό για αλλαγές, όταν διαιωνίζεται (και δε χρησιμοποιείται σε έκτακτες ανάγκες μόνον), καταλήγει να εξαντλείται και να αποδιοργανώνεται.
Συχνά στις Αγχώδεις Διαταραχές, το άτομο προσπαθεί να ζήσει έχοντας ένα υπερ-αντίδραστικό, υπερ-ευαίσθητο στα ερεθίσματα νευρικό σύστημα, εμφανίζοντας διαστρεβλώσεις στην αντίληψη, διαταραχές στη μνήμη και τη συγκέντρωση και διάχυτα συναισθήματα.
Έτσι τα υπερβολικά αγχώδη άτομα παγιδεύονται σε συναισθηματικούς φαύλους κύκλους άνευ του ελέγχου τους και καταλήγουν να αισθάνονται ανασφαλή ακόμα και μέσα στο ίδιο τους το σώμα. Συχνά τα υπερβολικά αγχώδη άτομα εμφανίζονται στους άλλους σαν να μη μπορούν να διαχειριστούν τις σκέψεις, τις αισθήσεις και τη συμπεριφορά τους.
Η αποκατάσταση του οργανισμού στις απλές περιπτώσεις έκθεσης στο άγχος, περιλαμβάνουν την ανακούφιση του οργανισμού αρχικά με την απομάκρυνση από τη στρεοσογόνο κατάσταση.
Στη συνέχεια η ανάπαυλα του οργανισμού με χαλαρωτικές δραστηριότητες, ξεκούραση, ύπνο, καλή διατροφή, ή άλλες ψυχολογικά ευχάριστες δραστηριότητες, είναι αρκετές προκειμένου να ενισχύσουν τους ενδογενής μηχανισμούς αποκατάστασης του οργανισμού.
Στη περίπτωση όμως της χρόνιας και τραυματικής έκθεσης στο άγχος, όπως είναι οι Αγχώδεις Διαταραχές, το άτομο χρειάζεται μία πολυεπίπεδη θεραπεία που συχνά περιλαμβάνει την αποκατάσταση σε βιολογικό, ψυχικό, νοητικό και πνευματικό επίπεδο.
Βιβλιογραφία:
Rothschild, B. (2000) The Body Remembers: The Psychophysiology of Trauma and Trauma Treatment. New York: WW Norton, pages 2-36.
Scaer, R. (2005). The Trauma Spectrum. New York: W.W. Norton.
Simington J.A. (2010) Taking Flight International Corporation: Alberta, Canada.
alexakordosi
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το Εκκρεμές της Διάθεσης μας
Posted: 16 Dec 2013 01:00 PM PST
Τα αισθήματα μας βρίσκονται σε συνεχή κίνηση και δεν είναι ποτέ εντελώς παγιωμένα. Ακόμα και όταν κοιμόμαστε, ονειρευόμαστε. Επίσης, δεν υπάρχουν απόλυτα συναισθήματα, αλλά διαβαθμίσεις, ανάλογα με την ένταση που τα βιώνει κανείς. Πάντα υπάρχει το δυναμικό για περισσότερη ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια και παρόλο που ξέρουμε καλά τον εαυτό μας, τα αισθήματα μας, μπορεί συχνά να μας εκπλήξουν!
Η κίνηση των συναισθημάτων μας μπορεί να παρομοιαστεί με τη κίνηση ενός εκκρεμούς. Από τη μέση και προς τη μία πλευρά του εκκρεμούς μπορούμε να θεωρήσουμε τα 'πάνω' (highs) της διάθεση μας, ενώ από τη μέση του εκκρεμούς και προς την άλλη πλευρά, τα 'κάτω' (lows) της διάθεσης μας.
Όταν το εκκρεμές στραφεί από τη μία πλευρά, τότε στη συνέχεια θα κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση και σταδιακά, με διαδοχικές όλο και μικρότερες ταλαντώσεις, θα επιστρέψει στην ήρεμη θέση του κέντρου. Εκεί και πάλι θα έχει τη δυναμική ενέργεια να ταλαντωθεί εφόσον λάβει ένα ερέθισμα για κίνηση. Μία παρόμοια διαδικασία παρατηρούμε και στη κίνηση των συναισθημάτων μας. Μπορεί καθώς είμαστε ήρεμοι, κοντά στο κέντρο του εκκρεμούς, εύκολα να παρασυρθούμε προς τη μία ή την άλλη πλευρά του.
Για παράδειγμα χτυπάει το τηλέφωνο ή συναντάμε αναπάντεχα κάποιους φίλους που είχαμε πολύ καιρό να δούμε. Η έκπληξη και η ευχαρίστηση που αισθανόμαστε καθώς τους βλέπουμε, μοιραζόμαστε νέα και κουτσομπολιά μαζί τους, μπορεί γρήγορα να μας 'ανεβάσουν' συναισθηματικά και να γίνουμε ενθουσιώδεις, ενεργητικοί και ομιλητικοί. Έχοντας 'ξεσηκωθεί' από την επαφή με τους φίλους μας, πιθανώς να μη μπορούμε αμέσως μετά να επιστρέψουμε στην ήρεμη διάθεση που είχαμε προηγουμένως.
Η διάθεση μας ίσως χρειαστεί να 'πέσει' στη 'κάτω' πλευρά του εκκρεμούς για λίγο, προτού να επανέλθει σταδιακά στη περιοχή του κέντρου όπου βρισκόμαστε αρχικά. Για τους περισσότερους, οι κοινωνικές συναναστροφές συνοδεύονται από εμφανείς μετακινήσεις στο εκκρεμές της διάθεσης.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το εξής: καθώς οδηγώ ήρεμος, συμβαίνει κάτι στο δρόμο και εμπλέκομαι σε ατύχημα. Τα αισθήματα μου γρήγορα εναλλάσσονται σε φόβο και θυμό ('πάνω αισθήματα'), ίσως γρήγορα να μετατραπούν σε ντροπή και ενοχή για την απροσεξία μου ('κάτω' αισθήματα). Σίγουρα δυσκολεύομαι να συνεχίσω την οδήγηση μου αν δεν επιστρέψω πρώτα σε μία πιο ουδέτερη κατάσταση ηρεμίας.
Η εναλλαγή αυτή στο εκκρεμές της διάθεσης, περιγράφει το τι συμβαίνει μέσα μας, στα αισθήματα μας, όχι στο τι φαίνεται εξωτερικά ότι συμβαίνει. Μπορεί να φαίνομαι ήρεμος ενώ μέσα μου να είμαι πολύ ταραγμένος, ή να φαίνομαι πολύ θυμωμένος όταν στη πραγματικότητα είμαι σχετικά ήρεμος.
Η 'κάτω', όπως και η 'πάνω' πλευρά του εκκρεμούς της διάθεσης μας, έχουν και θετικές και αρνητικές ποιότητες. Όταν είμαστε στα 'πάνω' της διάθεσης, η ενέργεια μας διαχέεται προς τα έξω και μπορεί να παρουσιάζουμε ενεργητικότητα και εγρήγορση, να νοιώθουμε αισιοδοξία και ενθουσιασμό. Αυτά τα επίπεδα της διάθεσης, μας βοηθούν να είμαστε αποδοτικοί και παραγωγικοί σε καταστάσεις που χρειάζονται πολύ από την ενέργεια μας όπως η απαιτητική εργασία, ο αθλητισμός, οι κοινωνικές συγκεντρώσεις κ.α.
Αν όμως η διάθεση μας ανέβει σε υπερβολικά επίπεδα του 'πάνω', μπορεί να γίνουμε ευερέθιστοι («στη τσίτα»), να μην έχουμε υπομονή και συγκέντρωση σε ότι κάνουμε και να θυμώσουμε ή να αγχωθούμε. Μπορεί να καταλήξουμε να κάνουμε μεγαλεπήβολα σχέδια ή να λάβουμε αποφάσεις με μεγάλο ρίσκο.
Όσο πιο ψηλά 'ανεβαίνουμε' στο εκκρεμές της διάθεσης, τόσο περισσότερο αδυνατούμε να έχουμε επίγνωση του 'που είμαστε', 'με ποιον είμαστε' και του 'τι κάνουμε'. Σε ακραία σημεία του 'πάνω', το να μας διακόψει κανείς ή να μας αλλάξει γνώμη για αυτά που λέμε ή κάνουμε, είναι σχεδόν επώδυνο σε σωματικό επίπεδο για εμάς. Η μόνη επίγνωση που έχουμε είναι αυτή του 'πάνω'.
Συχνά χρειαζόμαστε κάποιον άλλο να μας καθρεφτίσει το πόσο ψηλά τείνουμε να φτάσουμε και να μας βοηθήσει να χαλαρώσουμε από ένα επικίνδυνο 'πάνω' (για παράδειγμα, όταν έχουμε θυμώσει πολύ ή όταν έχουμε μεθύσει επικίνδυνα).
Αντίθετα, τα 'κάτω' της διάθεσης μας είναι το αποτέλεσμα της μειωμένης σωματικής και συναισθηματικής μας ενέργειας. Όταν βρισκόμαστε στα 'κάτω' της διάθεσης, η ενέργεια μας στρέφεται εντός και έχουμε τη τάση να επικεντρωνόμαστε στη κριτική του εαυτού μας, των σχέσεων μας, και των επιλογών μας. Όταν είμαστε στα 'κάτω' της διάθεσης, μπορεί να νοιώθουμε ότι δε θέλουμε να δούμε πολύ κόσμο, ή βαριόμαστε να κάνουμε πράγματα. Τέτοια σημεία του 'κάτω' ίσως μας επιτρέπουν να κάτσουμε σπίτι να ξεκουραστούμε, να περισυλλέξουμε την ενέργεια μας, ή να κάνουμε δημιουργική εργασία, όπως η συγγραφή ή κάποια καλλιτεχνική δραστηριότητα.
Αν όμως βρεθούμε σε ιδιαίτερα χαμηλά σημεία του 'κάτω', ίσως καταλήξουμε να μην έχουμε όρεξη και ικανότητα να κάνουμε τίποτα. Όσο πιο 'κάτω' πέφτουμε στη διάθεση μας, έχουμε τη τάση να επικεντρωνόμαστε στο πόνο που υπάρχει γύρω μας, ενώ αποκλείουμε τη στοργή που μας περιβάλλει. Ενέχει ο πειρασμός να παραμείνουμε εστιασμένοι στον αρνητισμό και τα προβλήματα: τις ατέλειες της ανθρώπινης φύσης, τη βία στο κόσμο, τον εγωισμό και την ανειλικρίνεια, την έλλειψη νοήματος στις ζωές μας, το αναπόφευκτο του θανάτου, το βάθος του πεσιμισμού και την αδυναμία να κρατηθούν οι σχέσεις και οι γάμοι!
Μερικά από αυτά τα αισθήματα μπορεί να είναι ευχάριστα ή χρήσιμα για εμάς. Αυτό όμως που πρέπει να προσέχουμε είναι το να έχουμε επίγνωση της διαδικασίας που συμβαίνει. Όταν είμαστε στα 'κάτω', δεν είμαστε ισορροπημένοι στο πως αξιολογούμε τα πράγματα. Μπορεί να επιμένουμε ότι είμαστε ήρεμοι και στο κέντρο μας, ενώ είναι ξεκάθαρο για κάποιον άλλο, ότι είμαστε αρνητικοί και στα 'κάτω' μας (όπως για παράδειγμα συμβαίνει όταν είμαστε άρρωστοι σωματικά ή ευάλωτοι ψυχολογικά μετά από ένα χωρισμό ή τσακωμό).
Έτσι λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι και οι δύο πλευρές του εκκρεμούς της διάθεσης μας μπορούν να είναι θετικές η αρνητικές ανάλογα με την ένταση τους, το μήκος της ταλάντωσης δηλαδή, το πόσο απομακρύνονται από το κέντρο. Όσο απομακρυνόμαστε από το κέντρο και βαδίζουμε προς τη μία ή την άλλη άκρη του εκκρεμούς, τόσο πιο μεγάλη ένταση έχουν τα αισθήματα μας και τόσο περισσότερη επιρροή ασκούν στο σώμα μας, τη ψυχή, το μυαλό και τη συμπεριφορά μας. Όταν βρισκόμαστε στα ακραία σημεία δεν είμαστε αποδοτικοί και το πιθανότερο είναι να πληγωθούμε ή να πληγώσουμε τους άλλους γύρω μας. Επιπλέον, με κάθε κίνηση του εκκρεμούς από τη μία πλευρά, είναι αναμενόμενο ότι τι εκκρεμές θα κινηθεί στη συνέχεια σε αντίστοιχο πλάτος ταλάντωσης από την άλλη πλευρά (Μετά από κάθε 'πάνω' έρχεται ένα κάτω'). Οι εναλλαγές που συμβαίνουν μεταξύ ακραίων σημείων της διάθεσης, είναι επώδυνες γιατί είναι απότομες και έχουν μία χροιά καταναγκασμού, και μειωμένου ελέγχου από μέρους μας. Αντίθετα, όσο πιο κοντά στο κέντρο γίνονται οι εναλλαγές αυτές, μπορούμε να κινηθούμε περισσότερο άνετα και ευέλικτα προς όλα τα συναισθήματα ('πάνω' και 'κάτω'), χωρίς να βιώσουμε επώδυνες επιπτώσεις.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι τα ακραία σημεία δεν είναι καλά σημεία για να αξιολογούμε τις καταστάσεις και να παίρνουμε αποφάσεις. Αυτό γιατί μας λείπει η ισορροπία. Η διάθεση μας 'χρωματίζει' το πώς αντιλαμβανόμαστε τις καταστάσεις και η διάθεση μας είναι περισσότερο συνειδητοποιημένη (και υπό αυτή την έννοια περισσότερο έγκυρη) όταν βρισκόμαστε κοντά στο κέντρο. Στο κέντρο του εκκρεμούς, δε θα λέγαμε ότι τα αισθήματα μας είναι σε ακινησία. Μία σωστότερη τοποθέτηση είναι ότι όταν βρισκόμαστε σε ένα εύρος κοντά στο κέντρο, βρισκόμαστε σε μία περιοχή σχετικής και ανεκτής ηρεμίας. Εκεί είμαστε 'γειωμένοι', σε επαφή με τον εαυτό μας αλλά και με τον κόσμο. Είναι μία σχετικά ουδέτερη συναισθηματική διάθεση στο παρόν που επιτρέπει τη καλύτερη διαχείριση των συναισθημάτων μας. Στο κέντρο έχουμε περισσότερο έλεγχο για τις επιλογές μας. Εκεί μπορούμε να αποφασίσουμε πόσο θα 'ανέβουμε' πίνοντας αλκοόλ σε μία έξοδο, πόσο θα φωνάξουμε σε ένα καυγά, ή πόσες υποχωρήσεις θα κάνουμε πριν χωρίσουμε με τη σχέση μας).
Το τί επαναφέρει το κάθε ένα από εμάς στο κέντρο του, είναι υποκειμενικό. Για πολλούς, η χαλάρωση στο σπίτι, η μουσική, ο διαλογισμός, η βόλτα στη φύση, η ήπια άθληση, η επαφή με τους αγαπημένους μας, αποτελούν δραστηριότητες που επαναφέρουν το άτομο στο κέντρο του. Ακόμα και η απλή διακοπή / αλλαγή του περιβάλλοντος από μία δραστηριότητα, όπως το να πάμε τουαλέτα, μπορεί να μας διασφαλίσει την απαιτούμενη απόσταση από τη κατάσταση στην οποία τείνουμε να 'ανέβουμε' ή να 'πέσουμε' πολύ χαμηλά.
Στη ζωή μας χρειαζόμαστε τόσο το δυναμισμό και το ρίσκο του 'πάνω' όσο και τη βαθιά αυτοκριτική του 'κάτω'. Η πραγματική μας δύναμη, η υγεία μας και η επίγνωση του εαυτού μας, βρίσκονται επί της ουσίας στην ηρεμία του κέντρου. Το κέντρο είναι ένα σημείο που μας δίνει τη δυνατότητα για συνεργασία, για προσαρμογή και αλλαγή. Είναι ένα υπαρξιακό σημείο όπου μπορούμε να έχουμε αντίληψη τόσο της σημαντικότητας του εαυτού μας σε αυτό τον κόσμο, όσο και της ματαιότητας αυτού του κόσμου στο πέρασμα του χρόνου
Ιδέες προσαρμοσμένες από τη δουλειά του David Pellin, ενός καναδού ψυχοθεραπευτή Gestalt προσέγγισης στη δεκαετία του 1960 και του Peter Fleming, συνεχιστή της δουλειάς του Pellin μέχρι και σήμερα στην Αγγλία και την Ιταλία.
alexakordosi
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το ρίσκο
Posted: 16 Dec 2013 12:56 PM PST
Ας μιλήσουμε λίγο για το ρίσκο, είναι τόσο ωραίο!
Μόλις μάθεις να ρισκάρεις, ολόκληρη η ζωή σου αλλάζει. Όμως η αλλαγή και η ανάπτυξη θα συμβούν μόνο αν είσαι πρόθυμος να ρισκάρεις και να πειραματιστείς με τη δική σου ζωή. Ποτέ δεν είναι κανείς σίγουρος για τίποτε. Όλα είναι ρίσκο.
Θυμάμαι πως πριν από πολλά χρόνια πήρα την απόφαση και πούλησα όλα μου τα υπάρχοντα - κόντρα στη γνώμη όλων. Ήθελα να γυρίσω τον κόσμο. Ήθελα ν' ακούσω τον κρυστάλλινο ήχο της καμπάνας ενός ναού στο Νεπάλ.
Ήθελα να καθήσω σ' ένα ρυζοχώραφο της Ταϊλάνδης και να μιλήσω με τους ανθρώπους, ή τουλάχιστον να τους αγκαλιάσω. Έτσι και έκανα. Πούλησα το σπίτι μου, το αυτοκίνητό μου, την ασφάλειά μου, ό,τι είχα και δεν είχα. Και ξεκίνησα.
Ο κόσμος έλεγε: «Τι πράγματα είναι αυτά! Παράτησες μια στρωμένη δουλειά. Πού θα βρεις άλλη; Θα πεινάσεις όταν γυρίσεις». Γύρισα με δέκα σεντς στην τσέπη. Δεν πείνασα, διδάχτηκα. Τα πράγματα που έμαθα ήταν απείρως σημαντικότερα. Έμαθα για τις συμπεριφορές.
Στην Μπανγκόγκ λένε μαχ-πεν-λάι. Άκουγα τον κόσμο να λέει μαχ-πεν-λάι κι αναρωτιόμουνα: «Τι σημαίνει αυτό το μαχ-πεν-λάι;». Τελικά, όταν γνώρισα μερικούς Ταϊλανδούς, τους ρώτησα: «Υπάρχει μια φράση που την ακούω παντού, στην αγορά, στο αεροδρόμιο, στα μουσεία, στα κανάλια, στους ποταμούς: μαχ-πεν-λάι, τι σημαίνει αυτό;». Χαμογέλασαν ελαφρά και μου είπαν: «Σημαίνει: εντάξει, δεν πειράζει».
Και ξαφνικά κατάλαβα τα πάντα. Ε, βέβαια, δεν είναι περίεργο που την ονομάζουν χώρα του χαμόγελου όταν ο κόσμος γυρίζει και λέει,«Εντάξει, δεν πειράζει».
Και μετά σκέφτηκα το δικό μας πολιτισμό όπου όλα πειράζουν.
«Τι σημαίνει δεν πειράζει; Νομίζεις ότι δεν πειράζει γιατί είσαι επιπόλαιος!»
Κι όμως πραγματικά δεν πειράζει. Ο κόσμος θα συνεχίσει να γυρίζει και χωρίς εμάς.
Το ενενήντα τοις εκατό των πραγμάτων που φοβόμαστε ότι θα συμβούν, ποτέ δε συμβαίνουν.
Κι εμείς συνεχίζουμε να φοβόμαστε και να ανησυχούμε.
Και μετά ανησυχούμε που ανησυχούμε!
Leo Buscaglia
baroqueen
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
8 σημάδια για να καταλάβετε την αβιταμίνωση
Posted: 16 Dec 2013 12:42 PM PST
Πώς θα καταλάβετε ότι έχετε αβιταμίνωση; Συμπτώματα και διατροφικές λύσεις, για να νικήσετε οριστικά την τριχόπτωση, το συχνό κρυολόγημα και άλλα 'ανεξήγητα' συμπτώματα.
Γράφει: Βαρδάκα Καλλιόπη
Στο συγκεκριμένο άρθρο παραθέτουμε οκτώ σημεία τα οποία προδίδουν τυχόν ανεπάρκεια του οργανισμού σε θρεπτικά συστατικά.
σκασμένα ή ματωμένα χείλη: σημαίνει έλλειψη βιταμινών του συμπλέγματος Β. Θεραπεύεται καταναλώνοντας τροφές πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως πολύσπορο ψωμί, βρώμη, κους κους, πλιγούρι, ρύζι, γιαούρτι και ξηρούς καρπούς.πόνοι στις αρθρώσεις: σημαίνει έλλειψη βιταμινών Β, C και D, που είναι απαραίτητες για την ενδυνάμωση των τριχοειδών αγγείων, των οστών και των συνδέσμων τους. Καταναλώνετε κιτροειδή (λεμόνια κλπ), λάχανο, κουνουπίδι, ντομάτες, πιπεριές για βιταμίνη D, τρώτε αυγά, γάλα, ηλιόσπορο και βούτυρο.δυσκολία στη νυχτερινή όραση: φανερώνει έλλειψη βιταμίνης Α. Πρόκειται για μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που για να την προσλάβετε πρέπει να καταλώνετε βερίκοκα, καρότα, πατάτες, αβοκάντο και ντομάτα.συχνά κρυολογήματα, βήχας, φτερνίσματα: εδώ είναι πιθανό να έχουμε έλλειμα στις βιταμίνες Α, C και σε ψευδάργυρο. Για να καλύψετε τις ανάγκες σας στα δύο πρώτα συστατικά θα πρέπει καθημερινά να καταναλώνετε 4 μερίδες φρούτων εποχής ή 1 ποτήρι φυσικό ή ανάμικτο χυμό. Ο ψευδάργυρος είναι ιχνοστοιχείο απαραίτητο για τον σχηματισμό των λευκών αιμοσφαιρίων που είναι υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού μας. Πηγές του είναι τα οστρακόδερμα, το σουσάμι, το συκώτι, η σόγια και οι ξηροί καρποί.τριχόπτωση: αν δεν πρόκειται για ορμονική διαταραχή, τότε μάλλον εμφανίζετε έλλειψη σιδήρου, πρωτείνης και ψευδαργύρου. Καλή πηγή σιδήρου είναι το μοσχάρι, το συκώτι και τα αποξηραμένα φρούτα, ενώ της πρωτείνης είναι όλες οι ζωικές τροφές, το αυγό, τα γαλακτοκομικά και η σόγια.κηλίδες στο δέρμα: οι μελανιές στο δέρμα μπορεί να είναι ένδειξη αντίδρασης σε κάποιο φάρμακο (αντιπηκτικά, ασπιρίνη και κορτικοειδή), αλλά μπορεί να είναι και πρόδρομο σύμπτωμα ανεπάρκειας σε βιταμίνη C, K, Β12 ή Φολικό οξύ. Τη βιταμίνη Κ τη συναντούμε σε 2 μορφές την μία την συνθέτει το σώμα μόνο του και την άλλη τη βρίσκουμε στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά. Το φολικό οξύ βρίσκεται στα όσπρια, στο αβοκάντο, στους χουρμάδες και στον αρακά.συνεχές αίσθημα κρύου: είναι πιθανό να οφείλεται στην απουσία θέρμανσης, αλλά και σημάδι αναιμίας. Γι'αυτό θα πρέπει να κάνετε έναν αιματολογικό έλεγχο ώστε να ανιχνεύσετε τυχόν μειωμένα επίπεδα σιδήρου στο αίμα σας.αν η γλώσσα σας είναι λεία και ωχρή: τότε είναι πιθανή μια έλλειψη στα εξής θρεπτικά συστατικά: σίδηρος, φολικό οξύ και βιταμίνη Β12. Τα μεν δύο πρώτα έχουν αναφερθεί πιο πάνω η δε βιταμίνη Β12 βρίσκεται στις ζωικές τροφές, στο γάλα, στο ψάρι και στο τυρί. iatronet
alexiptoto
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πως συλλαμβάνεται η αληθινή ουσία του παιδιού...Ενεργειακή προστασία του βρέφους
Posted: 16 Dec 2013 12:38 PM PST
Τα παιδιά επηρεάζονται βαθιά από τις σχέσεις ανάμεσα στους γονείς τους. Ακούνε τι λένε οι γονείς μεταξύ τους και σαν μαγνητόφωνα καταγράφουν τα πάντα. Τα παιδιά παρατηρούν και καταγράφουν τη φυσική, συναισθηματική και νοητική ζωή των γονέων τους. Αυτές οι καταγραφές των σχέσεων ανάμεσα στη μητέρα και στον πατέρα τους δημιουργούν τις τάσεις του παιδιού.
Αν οι γονείς είναι επιφανειακά ευγενικοί και με σεβασμό μεταξύ τους, αλλά δεν έχουν αληθινή αγάπη, η ψυχική ανάπτυξη του παιδιού επιβραδύνεται.
Το σώμα του παιδιού δομείται όταν οι γονείς έχουν σωματική επαφή. Η ψυχή του παιδιού δομείται όταν οι γονείς έχουν επαφή με αγάπη, με τα συναισθήματα, την καρδιά και τον νου. Όταν αυτή η ανώτερη επικοινωνία δεν λαμβάνει χώρα, η ψυχή του παιδιού "αποβάλλεται".
Είναι δυνατόν να είστε πολύ ευγενικοί και να σέβεστε το παιδί σας και να δημιουργήσετε ένα ορισμένο επίπεδο αυτοσεβασμό σ' αυτό, αλλά ο διαρκής αυτοσεβασμός στο παιδί είναι ριζωμένος στον σεβασμό και στη γνήσια αγάπη των γονέων μεταξύ τους. Ένα παιδί περιμένει οι γονείς του να είναι αληθινά συγχωνευμένοι μεταξύ τους και να αγωνίζονται προς ένα όραμα· έχει ανάγκη να είναι οι γονείς του ευγενικοί. Όταν μια τέτοια σχέση υπάρχει ανάμεσα στη μητέρα και στον πατέρα, τότε συλλαμβάνεται η αληθινή ουσία του παιδιού.
elenastral
Ενεργειακή προστασία του βρέφους
Η αύρα του βρέφους έχει δομηθεί πλήρως όταν γεννιέται και μπορεί εύκολα να μολυνθεί από εξωτερικές ενέργειες και εκπορεύσεις. Ο μαγνητισμός και η αύρα της μητέρας προστατεύουν το παιδί της και το βοηθάει να φτιάξει τη δική του αύρα μέσω του θηλασμού και επειδή το περιβάλλει με όμορφες σκέψεις, συναισθήματα και όνειρα. Η αύρα της μητέρας είναι καλή για το μωρό.Οι άνδρες έχουν διαφορετικές εκπορεύσεις στην αύρα τους και ένα διαφορετικό είδος μαγνητισμού και αύρα από τις γυναίκες. Οι άνδρες συχνά έχουν πολλούς εκνευρισμούς και αρνητικές συσσωρεύσεις στην αύρα τους από την εργασία τους, από άλλους ανθρώπους και από διάφορες ανησυχίες. Αν αγγίζουν το μωρό τους μεταφέρουν όλες τις αρνητικές συσσωρεύσεις της αύρας τους στο μωρό. Εξαιτίας αυτού οι άνδρες (περιλαμβανομένου του πατέρα) είναι καλύτερα να μην κρατούν τα παιδιά τους μέχρις ότου γίνουν τριών ετών.Κατά το παρελθόν μόνο οι μαμές ή άλλες γυναίκες βοηθούσαν τις μητέρες να γεννήσουν το μωρό τους, όχι άνδρες. Αυτό θεωρείτο πολύ πιο υγιές για το μωρό.Αν παρατηρήσετε τα ζώα, τα περισσότερα θηλυκά δεν αφήνουν τον πατέρα ή άλλο αρσενικό να πλησιάσει τα μικρά. Είναι ένα προστατευτικό ένστικτο το οποίο οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει.Ακόμα και αν ο σύζυγός σας είναι πολύ αγνός, δεν πρέπει να κρατάει το παιδί του μέχρι να περάσουν τρία χρόνια. Ο πατέρας θα πρέπει να είναι η ασφάλεια της οικογένειας, ο προμηθευτής και ο προστάτης από τους εξωτερικούς κινδύνους, έτσι ώστε η μητέρα να μπορεί ειρηνικά και χαρούμενα να μεγαλώσει τα παιδιά. Ο πατέρας μπορεί να έχει μεγάλη επιρροή στα παιδιά από την ηλικία των τριών ετών και μετά.-Τορκόμ ΣαραϊνταριάνΣεξ, Οικογένεια και Γυναίκα στην Κοινωνία
elenastral
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πως θα βρείτε την σωστή πλευρά ενός USB
Posted: 16 Dec 2013 12:05 PM PST
replicant
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η γιαγιά μου έλεγε πως ο λόγος είναι ένα δώρο προς όλους μας, αλλά η σκέψη για μερικούς
Posted: 16 Dec 2013 11:59 AM PST
Η δύναμη των λέξεων Η γιαγιά μου έλεγε πως ο λόγος είναι ένα δώρο προς όλους μας, αλλά η σκέψη για μερικούς. Καθώς μεγάλωνα δεν καταλάβαινα τι εννοούσε. Αλλά τώρα αντιλαμβάνομαι πλήρως πόσο σοφά ήταν τα λόγια της. ![]()
Πότε ήταν η τελευταία φορά που σκεφτήκατε για τη δύναμη του λόγου; Κάθε φορά που μιλάτε, είστε ενήμεροι πως χρησιμοποιούμε το λόγο για: να εμπνεύσουμε, να φοβίσουμε, να μεταπείσουμε, να πείσουμε, να παρηγορήσουμε, να πληγώσουμε, να απογοητεύσουμε, να ενθαρρύνουμε, να εκπαιδεύσουμε, να επικρίνουμε, να ανταλλάξουμε ιδέες, να εκφράσουμε αισθήματα, να πούμε δογματικά, να αμφισβητήσουμε, να ευχαριστήσουμε, να απειλήσουμε, να κοροϊδέψουμε, να κριτικάρουμε, να επευφημήσουμε, να λυπήσουμε, να περηφανευτούμε, να προσβάλουμε, να παρηγορήσουμε, να εξοργίσουμε, να υποκινήσουμε, ή να απολογηθούμε; Πριν να μιλήσετε, θυμίζετε μήπως στον εαυτό σας πως οι λέξεις μας μπορούν να εκφράσουν: κατανόηση, μίσος, αγάπη, έπαινο, εκτίμηση, προσβολή, καλοσύνη, σεβασμό, αγένεια ή σοφία; Πώς εφαρμόζετε το δώρο του λόγου; Το χρησιμοποιείτε για να πείτε αστεία, να διαδώσετε φήμες, να αποσπάσετε δάκρυα, να αναγγείλετε ποίηση ή να μεταδώσετε ελπίδα; Έχετε ποτέ πληγωθεί από τα λόγια άλλων; Πολλοί από μας έχουν. Γι' αυτό και ο Pontianus, ο οποίος στέφτηκε Πάπας στις 21 Ιουλίου, 230 και βασίλευσε μέχρι το 235, έγραψε στη Δεύτερη Επιστολή: «το χτύπημα του μαστίγιου θα σημαδέψει το δέρμα μου, αλλά το χτύπημα της γλώσσας θα μου σπάσει τα κόκαλά μου. Πολύ έπεσαν από την άκρη του σπαθιού, αλλά όχι τόσοι όσοι έπεσαν από τη γλώσσα». Αυτό είναι μια πολύ δυνατή εξήγηση του πόνου που μπορούν να επιφέρουν οι λέξεις. Αλλά οι λέξεις δεν είναι ανάγκη να πονάνε. Μπορούν να παρηγορήσουν, να ανυψώσουν και να υποστηρίξουν. Τώρα αντιλαμβάνεστε πόση δύναμη έχουν οι λέξεις σας για να κάνουν διαφορά στη ζωή των άλλων; Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Υποθέστε πως ενθαρρύνετε δύο άτομα σήμερα και τους υποκινείτε να ενθαρρύνουν και αυτοί δύο άλλους αύριο. Αν η διαδικασία αυτή συνεχιστεί κάθε μέρα, 128 άτομα θα έχουν επωφεληθεί ως το τέλος της εβδομάδας. Αν συνεχιστεί για δύο βδομάδες, τότε αυτοί που θα έχουν επωφεληθεί θα έχουν φτάσει τις 16,384. Για τρεις βδομάδες; Πέραν των δύο εκατομμυρίων ανθρώπων θα έχουν επωφεληθεί από καλές πράξεις που εσείς έχετε ξεκινήσει. Αν είμαστε συντηρητικοί και υποθέσουμε ότι μέχρι το τέλος των τριών εβδομάδων έχει επωφεληθεί «μόνο» το μισό του ενός της εκατό αυτού του αριθμού, τότε θα υπάρχουν 10,000 άτομα που θα νιώθουν καλύτερα από τις δύο σας πράξεις καλοσύνης. Μπορείτε λοιπόν να αντιληφθείτε τη δύναμη που έχετε για να κάνετε το καλό; Φυσικά και το αντίθετο είναι σωστό. Δηλαδή κάθε μια από τις κακές μας πράξεις εξαπλώνεται και πολλαπλασιάζεται με τον ίδιο ρυθμό. Είναι παράξενο τότε που υπάρχει τόσος πόνος; Δεν είναι φανερό πως ο κόσμος ζητά απελπισμένα πράξεις καλοσύνης; Ας αρχίσουμε να κάνουμε τη διαφορά από σήμερα. Παρόλο που μπορούμε να καλυτερεύσουμε τον κόσμο με πολλούς τρόπους, ας επικεντρωθούμε σε ένα θέμα: την ενθάρρυνση. Τα φυτά χρειάζονται νερό και τα παιδιά ενθάρρυνση. «Σώστε ζωές, σώστε παιδιά» γράφει η Celeste Holm, «ζούμε με την ενθάρρυνση και πεθαίνουμε χωρίς αυτήν αργά, λυπημένα και θυμωμένα» Ο αριθμός των λυπημένων και θυμωμένων παιδιών αυξάνετε. Το ίδιο και τα εγκλήματα. Για να βάλουμε φρένο στο έγκλημα, πρέπει να χτίσουμε περισσότερες ζωές, όχι περισσότερα σωφρονιστήρια και φυλακές. Χτίζουμε ζωές ανατρέφοντας σωστά τα παιδιά μας. Πρέπει να τα ενθαρρύνουμε συνεχώς, γιατί γίνονται αυτό που τα ενθαρρύνουμε και όχι αυτό που γκρινιάζουμε ότι θέλουμε να γίνουν. Στον αγώνα τους να γίνουν υπεύθυνοι, σίγουρα θα σκοντάψουν. Τέτοιες στιγμές καλό είναι να θυμόμαστε πως μια ενθαρρυντική λέξη στην αποτυχία αξίζει πολύ περισσότερο από ένα μισάωρο επαίνων μετά από μια επιτυχία. Αν χρειάζεται να τα μαλώσετε για ανάρμοστη συμπεριφορά, καθοδηγήστε τα με ηρεμία. Ο σκοπός δεν είναι να σπείρετε φόβο αλλά να χτίσετε εμπιστοσύνη. Ο Johann Wolfgang Von Goethe έγραψε: «η διόρθωση κάνει πολλά, αλλά η ενθάρρυνση κάνει περισσότερα. Η ενθάρρυνση μετά την επίκριση είναι όπως τον ήλιο μετά τη βροχή». Καθώς ανατρέφετε τα παιδιά σας, πρέπει να ξεκινήσετε με το να τα αποδεχτείτε ως έχουν. Μετά, τα ενθαρρύνετε να γίνουν περισσότερο από ότι είναι. Τα λόγια του William Arthur φαίνεται να περιγράφουν πως νιώθουν τα παιδιά: «κολάκευσε με και μπορεί να μη σε πιστέψω. Κάνε μου κριτική και μπορεί να μην μου αρέσεις. Αγνόησε με και μπορεί να μη σου το συγχωρήσω. Ενθάρρυνε με και μπορεί να μη σε ξεχάσω». Όλοι μας στεκόμαστε στους ώμους των άλλων. Φτάσαμε στο παρόν μας σταθμό λόγω της βοήθειας και ενθάρρυνσης που λάβαμε από άλλους. Ο καλύτερος τρόπος να επιστρέψουμε τη χάρη είναι με το να σηκώσουμε τα δικά μας παιδιά και να τα βάλουμε στους δικούς μας ώμους. Οι καλύτεροι φίλοι που μπορούν να έχουν τα παιδιά είναι οι γονείς που συνεχώς τους ενθαρρύνουν, τους εμπνέουν, και τους καθοδηγούν στο να γίνουν ότι αυτοί θέλουν να γίνουν. (Και η πραγματική αλήθεια είναι πως τα παιδιά μας χρειάζονται από εμάς να τους δώσουμε δύο αγαθά: ρίζες και φτερά). Στο κάτω-κάτω, όλα τα χρώματα ξεθωριάζουν, όλοι οι ναοί καταρρέουν και οι αυτοκρατορίες πέφτουν, όμως τα σοφά λόγια αντέχουν. Πώς τότε θα χρησιμοποιούμε το δώρο του λόγου; Απλά: με σοφία! diatrofologosΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πότε ήταν η τελευταία φορά που σκεφτήκατε για τη δύναμη του λόγου; Κάθε φορά που μιλάτε, είστε ενήμεροι πως χρησιμοποιούμε το λόγο για: να εμπνεύσουμε, να φοβίσουμε, να μεταπείσουμε, να πείσουμε, να παρηγορήσουμε, να πληγώσουμε, να απογοητεύσουμε, να ενθαρρύνουμε, να εκπαιδεύσουμε, να επικρίνουμε, να ανταλλάξουμε ιδέες, να εκφράσουμε αισθήματα, να πούμε δογματικά, να αμφισβητήσουμε, να ευχαριστήσουμε, να απειλήσουμε, να κοροϊδέψουμε, να κριτικάρουμε, να επευφημήσουμε, να λυπήσουμε, να περηφανευτούμε, να προσβάλουμε, να παρηγορήσουμε, να εξοργίσουμε, να υποκινήσουμε, ή να απολογηθούμε; Πριν να μιλήσετε, θυμίζετε μήπως στον εαυτό σας πως οι λέξεις μας μπορούν να εκφράσουν: κατανόηση, μίσος, αγάπη, έπαινο, εκτίμηση, προσβολή, καλοσύνη, σεβασμό, αγένεια ή σοφία; Πώς εφαρμόζετε το δώρο του λόγου; Το χρησιμοποιείτε για να πείτε αστεία, να διαδώσετε φήμες, να αποσπάσετε δάκρυα, να αναγγείλετε ποίηση ή να μεταδώσετε ελπίδα; Έχετε ποτέ πληγωθεί από τα λόγια άλλων; Πολλοί από μας έχουν. Γι' αυτό και ο Pontianus, ο οποίος στέφτηκε Πάπας στις 21 Ιουλίου, 230 και βασίλευσε μέχρι το 235, έγραψε στη Δεύτερη Επιστολή: «το χτύπημα του μαστίγιου θα σημαδέψει το δέρμα μου, αλλά το χτύπημα της γλώσσας θα μου σπάσει τα κόκαλά μου. Πολύ έπεσαν από την άκρη του σπαθιού, αλλά όχι τόσοι όσοι έπεσαν από τη γλώσσα». Αυτό είναι μια πολύ δυνατή εξήγηση του πόνου που μπορούν να επιφέρουν οι λέξεις. Αλλά οι λέξεις δεν είναι ανάγκη να πονάνε. Μπορούν να παρηγορήσουν, να ανυψώσουν και να υποστηρίξουν. Τώρα αντιλαμβάνεστε πόση δύναμη έχουν οι λέξεις σας για να κάνουν διαφορά στη ζωή των άλλων; Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Υποθέστε πως ενθαρρύνετε δύο άτομα σήμερα και τους υποκινείτε να ενθαρρύνουν και αυτοί δύο άλλους αύριο. Αν η διαδικασία αυτή συνεχιστεί κάθε μέρα, 128 άτομα θα έχουν επωφεληθεί ως το τέλος της εβδομάδας. Αν συνεχιστεί για δύο βδομάδες, τότε αυτοί που θα έχουν επωφεληθεί θα έχουν φτάσει τις 16,384. Για τρεις βδομάδες; Πέραν των δύο εκατομμυρίων ανθρώπων θα έχουν επωφεληθεί από καλές πράξεις που εσείς έχετε ξεκινήσει. Αν είμαστε συντηρητικοί και υποθέσουμε ότι μέχρι το τέλος των τριών εβδομάδων έχει επωφεληθεί «μόνο» το μισό του ενός της εκατό αυτού του αριθμού, τότε θα υπάρχουν 10,000 άτομα που θα νιώθουν καλύτερα από τις δύο σας πράξεις καλοσύνης. Μπορείτε λοιπόν να αντιληφθείτε τη δύναμη που έχετε για να κάνετε το καλό; Φυσικά και το αντίθετο είναι σωστό. Δηλαδή κάθε μια από τις κακές μας πράξεις εξαπλώνεται και πολλαπλασιάζεται με τον ίδιο ρυθμό. Είναι παράξενο τότε που υπάρχει τόσος πόνος; Δεν είναι φανερό πως ο κόσμος ζητά απελπισμένα πράξεις καλοσύνης; Ας αρχίσουμε να κάνουμε τη διαφορά από σήμερα. Παρόλο που μπορούμε να καλυτερεύσουμε τον κόσμο με πολλούς τρόπους, ας επικεντρωθούμε σε ένα θέμα: την ενθάρρυνση. Τα φυτά χρειάζονται νερό και τα παιδιά ενθάρρυνση. «Σώστε ζωές, σώστε παιδιά» γράφει η Celeste Holm, «ζούμε με την ενθάρρυνση και πεθαίνουμε χωρίς αυτήν αργά, λυπημένα και θυμωμένα» Ο αριθμός των λυπημένων και θυμωμένων παιδιών αυξάνετε. Το ίδιο και τα εγκλήματα. Για να βάλουμε φρένο στο έγκλημα, πρέπει να χτίσουμε περισσότερες ζωές, όχι περισσότερα σωφρονιστήρια και φυλακές. Χτίζουμε ζωές ανατρέφοντας σωστά τα παιδιά μας. Πρέπει να τα ενθαρρύνουμε συνεχώς, γιατί γίνονται αυτό που τα ενθαρρύνουμε και όχι αυτό που γκρινιάζουμε ότι θέλουμε να γίνουν. Στον αγώνα τους να γίνουν υπεύθυνοι, σίγουρα θα σκοντάψουν. Τέτοιες στιγμές καλό είναι να θυμόμαστε πως μια ενθαρρυντική λέξη στην αποτυχία αξίζει πολύ περισσότερο από ένα μισάωρο επαίνων μετά από μια επιτυχία. Αν χρειάζεται να τα μαλώσετε για ανάρμοστη συμπεριφορά, καθοδηγήστε τα με ηρεμία. Ο σκοπός δεν είναι να σπείρετε φόβο αλλά να χτίσετε εμπιστοσύνη. Ο Johann Wolfgang Von Goethe έγραψε: «η διόρθωση κάνει πολλά, αλλά η ενθάρρυνση κάνει περισσότερα. Η ενθάρρυνση μετά την επίκριση είναι όπως τον ήλιο μετά τη βροχή». Καθώς ανατρέφετε τα παιδιά σας, πρέπει να ξεκινήσετε με το να τα αποδεχτείτε ως έχουν. Μετά, τα ενθαρρύνετε να γίνουν περισσότερο από ότι είναι. Τα λόγια του William Arthur φαίνεται να περιγράφουν πως νιώθουν τα παιδιά: «κολάκευσε με και μπορεί να μη σε πιστέψω. Κάνε μου κριτική και μπορεί να μην μου αρέσεις. Αγνόησε με και μπορεί να μη σου το συγχωρήσω. Ενθάρρυνε με και μπορεί να μη σε ξεχάσω». Όλοι μας στεκόμαστε στους ώμους των άλλων. Φτάσαμε στο παρόν μας σταθμό λόγω της βοήθειας και ενθάρρυνσης που λάβαμε από άλλους. Ο καλύτερος τρόπος να επιστρέψουμε τη χάρη είναι με το να σηκώσουμε τα δικά μας παιδιά και να τα βάλουμε στους δικούς μας ώμους. Οι καλύτεροι φίλοι που μπορούν να έχουν τα παιδιά είναι οι γονείς που συνεχώς τους ενθαρρύνουν, τους εμπνέουν, και τους καθοδηγούν στο να γίνουν ότι αυτοί θέλουν να γίνουν. (Και η πραγματική αλήθεια είναι πως τα παιδιά μας χρειάζονται από εμάς να τους δώσουμε δύο αγαθά: ρίζες και φτερά). Στο κάτω-κάτω, όλα τα χρώματα ξεθωριάζουν, όλοι οι ναοί καταρρέουν και οι αυτοκρατορίες πέφτουν, όμως τα σοφά λόγια αντέχουν. Πώς τότε θα χρησιμοποιούμε το δώρο του λόγου; Απλά: με σοφία! diatrofologosΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η δύναμη των λέξεων......!!!!!!!!!!
Posted: 16 Dec 2013 09:54 AM PST
Έχετε σκεφτεί ποτέ πως οι λέξεις είναι εργαλεία.Είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε τις σκέψεις μας.Έχετε παρατηρήσει ποτέ πόση δύναμη έχουν οι λέξεις ![]()
που χρησιμοποιούμε μιλώντας και τι κάνουν την στιγμή
που ...τις ξεστομίζουμε:Το σώμα μας είναι μια υπέροχη μηχανή που υπακούει σε εντολές.Ένα τέλειο μηχάνημα κι εμείς τα αφεντικά του.Σκεφτόμαστε μπορώ και νοιώθουμε δυνατοί, ανίκητοι.
Μπορώ να περπατήσω και περπατάω.Μπορώ να κολυμπήσω και κολυμπώ αν βρεθώ σε μια παραλία, μια λίμνη ή ένα ποτάμι.Μπορώ να μιλήσω και μιλώ. Μάλιστα η ανάγκη μας να μιλάμε είναι τόσο δυνατή που μιλάμε σχεδόν ασταμάτητα.Μπορώ να γράψω και γράφω.Μπορώ να διαβάσω και διαβάζω.Μπορώ να ζωγραφίσω και ζωγραφίζω.Μπορώ να χορέψω και χορεύω.Μπορώ να μεγαλουργήσω και μεγαλουργώ.Ας δούμε όμως τι γίνεται αν βάλουμε μπροστά από το ρήμα μπορώ το αρνητικό μόριο ΔΕΝ.Σκεφτόμαστε δεν μπορώ και ξαφνικά νοιώθουμε αδύναμοι έτοιμοι να καταρρεύσουμε.Δεν μπορώ να περπατήσω γιατί κουράζομαι και δεν περπατώ.Δεν μπορώ να κολυμπήσω και δεν κολυμπώ.Δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια γραμμή και δεν ζωγραφίζω.Δεν μπορώ να χορέψω και δεν χορεύω.Και παρ' ότι μέσα μας όλοι ξέρουμε ότι, ότι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος το μπορούν όλοι, κάποιοι τα καταφέρνουν πολύ καλά σε όλα, κάποιοι άλλοι κάνουν κάποια αρκετά καλά και κάποιοι άλλοι δεν κάνουν απολύτως τίποτα.Και όλα αυτά συμβαίνουν από ένα λάθος προγραμματισμό που έγινε κάποια στιγμή στη ζωή μας.Σίγουρα την εποχή που δεν είχαμε κανένα έλεγχο στα εισερχόμενα.Ίσως κάποιος ανόητος, ο οποίος ήθελε να μας περιορίσει για δικούς του λόγους να μας έλεγε τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε.Ίσως κάποιος που θα έπρεπε να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή μας να μην ήξερε καν τι θα πει αυτοπεποίθηση.-Ας εξετάσουμε λοιπόν τις λέξεις με τις οποίες εκφράζουμε τις σκέψεις μας να δούμε πόσο συχνά χρησιμοποιούμε την φράση μπορώ και πόσες την φράση δεν μπορώ & ...Ας ακούσουμε προσεκτικά τον διάλογο με τον εαυτό μας και να είμαστε προσεκτικοί γιατί όπως πολύ σοφά είπε ο Μαχάτμα Γκάντι:![]()
«Προσέξτε τις σκέψεις σας γιατί γίνονται λέξειςτις λέξεις σας γιατί γίνονται πράξειςτις πράξεις σας γιατί γίνονται συνήθειεςτις συνήθειές σας γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σας καιτον χαρακτήρα σας γιατί γίνεται το πεπρωμένο σας»Ioannis Kardamis
«Προσέξτε τις σκέψεις σας γιατί γίνονται λέξειςτις λέξεις σας γιατί γίνονται πράξειςτις πράξεις σας γιατί γίνονται συνήθειεςτις συνήθειές σας γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σας καιτον χαρακτήρα σας γιατί γίνεται το πεπρωμένο σας»Ioannis Kardamislovepeaceangelhapiness
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Μάνος Δανέζης: Η σκέψη δημιουργεί ύλη [Διάλεξη]
Posted: 16 Dec 2013 09:49 AM PST
Αφιερώστε λίγο χρόνο να δείτε το βίντεο, θα σας βοηθήσει να ανοίξετε τους ορίζοντές σας Η Ομιλία του αστροφυσικού Μάνου Δανέζη, έγινε στον σύλλογο "ΠΑΛΑΙΧΘΩΝ" με θέμα: Η σκέψη δημιουργεί ύλη.
15 Νοεμβρίου 2013
mousaios
palaixthon
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Θέμα στη Σερβία οι σχέσεις Ελλήνων με Σέρβες
Posted: 16 Dec 2013 12:15 PM PST
"Μας παίρνουν τις κοπέλες κι αυτό δεν είναι κακό. Δεν μπορούμε όμως να ανεχθούμε να μας παίρνουν και τις παντρεμένες". Η ανάληψη κατασκευής των αυτοκινητοδρόμων στη Σερβία από ελληνικές εταιρίες είχε και "παράπλευρες ενέργειες", αφού αυξήθηκαν και οι σχέσεις Ελλήνων εργαζομένων στα έργα με Σέρβες. Από το σερβικό Τύπο, το "φαινόμενο" ονομάστηκε "έρωτας της ασφάλτου" και δημιούργησε προβλήματα κυρίως όταν στο "παιχνίδι" των σχέσεων μπήκαν και παντρεμένες Σέρβες. Το θέμα μάλιστα έφτασε μέχρι το δημοτικό συμβούλιο της πόλης Μπέλα Παλάνκα καθώς τον τελευταίο χρόνο καταγράφεται εκεί, όπως και στην πόλη Πίροτ, μεγάλη αύξηση των διαζυγίων, κάτι που οι κάτοικοι αποδίδουν στην έλευση των Ελλήνων. Ο δημοτικός σύμβουλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ντούσαν Γιοβάνοβιτς, που το έθεσε, δήλωσε, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, τα εξής: "Οι Έλληνες μας παίρνουν τις κοπέλες κι αυτό δεν είναι κακό. Ας πάνε τα κορίτσια να ζήσουν στην Ελλάδα αφού το επιθυμούν και είναι καλύτερα. Δεν μπορούμε ωστόσο να ανεχθούμε να μας παίρνουν και τις παντρεμένες". Το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να συσταθεί επιτροπή για να εξετάσει το θέμα. "Οι ξένοι παρουσιάζονται ως μία νέα ευκαιρία για να ξεφύγουν από τη φτώχεια, αναζητώντας καλύτερη τύχη", δηλώνει η διευθύντρια του Κέντρου Κοινωνικής Υποστήριξης του δήμου Πίροτ, Μαρία Βάσιτς. Η νοτιοανατολική Σερβία είναι η πιο φτωχή περιοχή της χώρας. lifoΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΔΙΔΥΜΩΝ - ΤΟΞΟΤΗ
Posted: 16 Dec 2013 09:36 AM PST
«Ποσειδώνια» θα την χαρακτηρίζαμε την Πανσέληνο αυτή, που γίνεται στις 17 Δεκέμβρη 2013, ώρα 11.28π.μ., στις 26ο περίπου του άξονα Διδύμων - Τοξότη, για τους εξής λόγους:![]()
Ο ωροσκόπος του ωροσκοπίου που καταστρώνουμε γι' αυτήν είναι στις 1ο των Ιχθύων και ο Ποσειδώνας είναι στις 2ο του ιδίου ζωδίου, είναι δηλαδή πάνω στον ωροσκόπιο, «έκκεντρος», όπως «έκκεντροι» ήταν στην προηγηθείσα Νέα Σελήνη ο Πλούτωνας και ο Ουρανός. Ωροσκόπος και Ποσειδώνας της Πανσελήνου είναι σε τετράγωνο με τον ωροσκόπο της Ελλάδας, δίνοντας μια έντονη «πινελιά» σύγχυσης στο πρώιμο χειμωνιάτικο τοπίο. Ο άξονας της σύγχυσης και της «παράλυσης» (Άρης/ Ποσειδώνας) είναι στις 18ο Τοξότη, σε ακριβέστατο τετράγωνο με τους Δεσμούς της Σελήνης της Ελλάδας και στον Ερμή της Πανσελήνου. Ο άξονας των ασθενειών (Κρόνος/ Ποσειδώνας) στις 10ο Αιγόκερω έχει ακριβέστατη εμπλοκή με Πλούτωνα αλλά και με Ουρανό (με μικρή ανοχή). Ο άξονας του μυστηρίου (Ποσειδώνας/ Πλούτωνας) στις 6ο Υδροχόου, στον Ουρανό της Ελλάδας αλλά και σε εμπλοκή με τους Δεσμούς Σελήνης της Πανσελήνου. Ο άξονας των επαναστάσεων και του μυστικισμού (Ουρανός - Ποσειδώνας) στις 21ο Ιχθύων, σε τετράγωνο με τη Σελήνη της Ελλάδας.Καταλαβαίνετε, όλοι οι «ποσειδώνιοι» άξονες σε εμπλοκή με ζωτικά σημεία και της Πανσελήνου αλλά του ωροσκοπίου της Ελλάδας, είναι φυσικό να μας οδηγήσουν στο να χαρακτηρίσουμε «ποσειδώνια» αυτή την Πανσέληνο πολύ περισσότερο που και ο Ποσειδώνας είναι «τονισμένος» και σε 45ο με τη γενέθλια θέση του.![]()
Ας δούμε τώρα τους άλλους πλανήτες αυτής της Πανσελήνου: Αφροδίτη στις 28ο Αιγόκερω, στην απόλυτη έξαρση του Άρη και πάντα σε τετράγωνο με τον άξονα θανάτου (Άρη/ Κρόνο). Ερμής στις 18ο Τοξότη, με τις εμπλοκές που παραπάνω αναφέραμε. Άρης στις 4ο Ζυγού, ενεργοποιεί το γενέθλιο τετράγωνο Δία - Πλούτωνα του ωροσκοπίου της Ελλάδας (που είναι στις 6ο Αιγόκερω και Κριού). Δίας 17ο Καρκίνου και Κρόνος 18ο Σκορπιού διατηρούν το τρίγωνο που υπήρχε και στη Νέα Σελήνη και για το οποίο μιλήσαμε πιο πάνω. M/C στις 13ο Τοξότη, στον Άρη της Ελλάδας«Δυνατή» μας φαίνεται αυτή η «καταληκτική» Πανσέληνος (μιας και μ' αυτήν κλείνει το '13), γι' αυτό ας πάμε προσεκτικά να την αποσυμβολίσουμε, όσο αυτό είναι δυνατόν: Πανσέληνος στους Διδύμους έχει πάντα να κάνει με θέματα Μ.Μ. Ενημέρωσης, Μ.Μ. μεταφοράς, με έκφραση, επικοινωνία. Στο ωροσκόπιο που καταστρώνουμε γι' αυτήν γίνεται σε οίκους που συνδέονται με κυβέρνηση και αντιπολίτευση και στο ωροσκόπιο της Ελλάδας γίνεται σε οίκους που συνδέονται με εσωτερική πολιτική αλλά και με «εχθρικά» κράτη. Ποσειδώνας/ ωροσκόπος σε τετράγωνο με ωροσκόπο της Ελλάδας, είναι η «εμπειρία της απογοήτευσης, κατάχρηση - προδοσία της εμπιστοσύνης, εξαπάτηση, ψευτιά, ανακρίβεια, χωρισμός εξαιτίας έλλειψης εμπιστοσύνης. Άρης/ Ποσειδώνας σε εμπλοκή με Ερμή δείχνει απερισκεψία, απροσεξία, νευρική αδυναμία, κακή χρήση της ενέργειας, σχέδια χωρίς ελπίδα για πραγματοποίηση. Ο ίδιος άξονας σε εμπλοκή με Δεσμούς Σελήνης της Ελλάδας δείχνει υπονόμευση σχέσεων εξαιτίας έλλειψης σταθερότητας, αναξιοπιστία, αβασιμότητα, σχέσεις εξασθενημένες, σχέσεις με αδύναμα ή «άρρωστα» άτομα. Ερμής σε τετράγωνο με Δεσμούς Σελήνης Ελλάδα είναι ένδειξη για διαταραχή στις σχέσεις ή στις γνωριμίες, για δημιουργία κλίματος αντιπάθειας, δημιουργία ακόμα και αποστροφής. Κρόνος/ Ποσειδώνας σε εμπλοκή με Πλούτωνα δείχνει βαριά συναισθηματική καταπίεση, δυσκολίες στο να αναπτυχθούν ικανότητες ή προσόντα και σε επίπεδο ατομικού ωροσκοπίου θα δήλωνε «πολύ σοβαρή ασθένεια», όπως γράφει η Κοσμοβιολογία γι' αυτόν τον συνδυασμό. Ποσειδώνας/ Πλούτωνας στον Ουρανό της Ελλάδας συνηγορεί για κλίση προς κάθε τι το ασυνήθιστο, για «παράξενες» ανακαλύψεις, υπερευαίσθητα νεύρα, ακόμα και για ριψοκίνδυνες τάσεις. Ουρανός /Ποσειδώνας στη σελήνη της Ελλάδας δείχνει ένα «ξέσπασμα αδυναμίας» αλλά και εμφάνιση ατόμων που ασχολούνται με θέματα που έχουν να κάνουν με το χώρο του «υπερφυσικού» ή ακόμα ροπή του πληθυσμού σε ασχολία με τέτοια θέματα. Αφροδίτη σε σκληρή, «αρειανή» μοίρα του ζωδιακού και σε εμπλοκή με Άρη/ Κρόνο, σίγουρα και δεν είναι ότι καλύτερο για θέματα οικονομικά και για συνεργασίες. Άρης σε εμπλοκή με Δία/Πλούτωνα Ελλάδας δείχνει εμφάνιση ατόμων με οργανωτικό ταλέντο, που μπορούν να εμπνέουν στους άλλους ακόμα και ενθουσιασμό και να επιθυμούν να πετύχουν μεγάλα κατορθώματα. M/C πανσελήνου σε Άρη της Ελλάδας μπορεί να σημειοδοτεί αποτυχίες που έχουν σα βασική αιτία λανθασμένες ρυθμίσεις - διακανονισμούς, καθυστερημένη ή πρόωρη ενέργεια. Είναι επίσης ένδειξη για φιλονικίες, καβγάδες, λογομαχίες, συγκρούσεις.Αυτά για τη δυναμική των τελευταίων φεγγαριών του '13.regulushellasΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Τρεις Θάνατοι
Posted: 16 Dec 2013 09:33 AM PST
Δείτε πως να διώξετε τους λεκέδες από ιδρώτα με μια ασπιρίνη!!!
Posted: 16 Dec 2013 09:26 AM PST
Έχετε επίμονους λεκέδες από ιδρώτα στα πουκάμισα ή τα μπλουζάκια σας; Πάρτε την ασπιρίνη σας και...εξαφανίστε τους λεκέδες!Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε όλα τα βήματα για το πως να εξουδετερώσετε λεκέδες από ιδρώτα με μια ασπιρίνη.
pestanea
neadiatrofis
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ζήσε στο σήμερα...
Posted: 16 Dec 2013 09:12 AM PST
Σήμερα έχεις θλίψη! Μήπως επειδή το συγκρίνεις με το χτες; Πάει αυτό, έφυγε! Άλλες εκείνες οι στιγμές, άλλο το τώρα σου! Μήπως το συγκρίνεις με την προσμονή του αύριο; Εμ, αυτό δεν ήρθε ακόμα! Και πόσα αύριο είσαι διατεθειμένος να προσμένεις δικαιολογώντας τη θλίψη του σήμερα; Ζήσε στο σήμερα, απεγκλωβίζοντας ένα παρελθόν το οποίο έχει χαράξει βαθιά τις γλύκες του, τις ανάγκες του και τα πάθη του στην επιβεβαίωση του μέλλοντός σου!Dimitris NomikosΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Τη σημερινή μέρα να τη ζήσεις σαν να ναι η τελευταία σου, αλλιώς σπαταλάς ζωή!
Posted: 16 Dec 2013 09:12 AM PST
Κι όταν βρεθείς στην κορυφή της δόξας σου, ποτέ μη λησμονήσεις το ξεκίνημά σου. Δώσε το χέρι σου σε αυτούς που τώρα ξεκινούν, με την προτροπή να σε ξεπεράσουν.Κι όταν σταθείς στου χρόνου την κόψη, ένα να έχεις στο νου σου και να το διαλαλείς! Τη σημερινή μέρα να τη ζήσεις σαν να ναι η τελευταία σου, αλλιώς σπαταλάς ζωή!Και όταν γλύφεις πληγωμένος τις πληγές ή στεφανώνεσαι από τις δάφνες της επιτυχίας, κράτα το μέτρο της ψυχής μέσα σου, επειδή όπως όλα και τούτο θα περάσει.Dimitris NomikosΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Αυτογνωσία
Posted: 16 Dec 2013 08:44 AM PST
Δεν μπορείς να καταλάβεις τον εαυτό σου σύμφωνα με τον Φρόυντ, τον Γιούγκ, ή τον Κρισναμούρτι. Οι θεωρίες των άλλων ανθρώπων δεν έχουν καμιά σημασία.
Όλα τα συστήματα είναι άχρηστα και ο δάσκαλος, ο γκουρού, γίνεται επιβλαβής.
Όλες οι ιδεολογίες είναι πέρα για πέρα ηλίθιες, γιατί:
* Πάντοτε λειτουργούν μέσα στα όρια κάποιου προτύπου και
* Το πρότυπο γίνεται ιδεολογία και στη συνέχεια αυθεντία, που "πρέπει" να ακολουθείς.
Δεν μπορείς να βασίζεσαι σε σωτήρες και διδασκάλους.
Δεν μπορείς να εξαρτιέσαι από κανένα.
Δεν υπάρχει διδάσκαλος, δεν υπάρχει οδηγός, δεν υπάρχει αυθεντία.
Υπάρχεις μόνο εσύ και η σχέση σου με τους άλλους και τον κόσμο.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
Για να καταλάβεις τον εαυτό σου, δεν χρειάζεσαι καμία αυθεντία.
Δεν χρειάζεσαι ούτε τη δική σου εσωτερική αυθεντία, δηλαδή:
Δεν χρειάζεσαι τις δικές σου εμπειρίες, γνώσεις, ιδέες και ιδανικά,
* Που είναι όλα αποκτήματα του νου από τις επιρροές του περιβάλλοντος σου.
Με τη γνώση του εαυτού και όχι με την πίστη στα σύμβολα άλλων,
* Μπορείς να φθάσεις στην αιώνια πραγματικότητα, στην οποία έχει τα θεμέλια της η ύπαρξη.
Από τη διδασκαλία του Κρισναμούρτι
stohasmoi
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ποιος είδε συναισθήματα και δεν τα γνώρισε ;
Posted: 16 Dec 2013 08:35 AM PST
Αγάπη είναι....Ποιος αντιμετώπισε γλυκύτητα και καλοσύνη και δεν άλλαξε τον τρόπο σκέψης του ; τα συνεχόμενα θετικά συναισθήματα σύμφωνα με έρευνες αλλά και βιώματα είναι η σταθερή αξία, ο τρόπος για να ζεις πραγματικά το τόσο μαγικό δώρο που σου χαρίστηκε απλόχερα....
Αισιοδοξία η λέξη κλειδί και να μπορείς να βλέπεις το καλό μέσα στο κάθε τι ...δύσκολο κάποιοι θα πουν ...και όμως παρόλο αυτά όχι ακατόρθωτο θα απαντήσω με τη σειρά μου...
Αν σταθούμε για λίγο και απλά παρατηρήσουμε γύρω μας θα εκπλαγούμε με την τόση ομορφιά..ας αφουγκραστούμε για λίγο τι συμβαίνει γύρω μας και μην αφήνουμε να μας βομβαρδίζουν με άχρηστες πραγματικά πληροφορίες...Μπορούμε να δούμε με την καρδιά, ας χρησιμοποιήσουμε αυτήν την λογική...είναι μαγικός τρόπος..βγάζεις το ραβδάκι σου και λες τις μαγικές λέξεις: υπομονή , αγάπη , σεβασμός , κατανόηση...και ξάφνου μεταμορφώνεσαι στο πιο όμορφο βατράχι που έχουν δει πότε τα μάτια σου..καλά διαβάσατε , βατράχι ναι...το παραμύθι με το βάτραχο και τον πρίγκιπα σε αυτή την περίπτωση είναι αλλιώς και θα σας το παραθέσω αμέσως...
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένας πρίγκιπας που είχε όλα τα καλά του κόσμου : δύναμη , χρήματα , ομορφιά....ζούσε σε ένα πανύψηλο πύργο με υπέροχη θέα..
Κάθε μέρα πήγαινε βόλτα στο δάσος με το κάτασπρο άλογο του , περνούσε ανάμεσα από πανέμορφα λουλούδια , πανύψηλα δέντρα , ρυάκια με καταγάλανο νερό...
Καμία μέρα όμως ενώ αυτά τον καλημέριζαν δεν είχε γυρίσει ποτέ να τα κοιτάξει , ήταν βυθισμένος στις σκέψεις του..στις σκέψεις που άλλοι αυλικοί του είχαν φυτέψει στο μυαλό..
Έτσι κάθε μέρα πήγαινε και ερχόταν αυτό το μαγευτικό μονοπάτι χωρίς να δώσει σημασία σε τίποτα..
Μια μέρα καθώς πήγαινε την καθημερινή του βόλτα πανω στο άσπρο του άλογο και καθώς περνούσε από το ρυάκι ένιωσε ένα φως να τον τυφλώνει ...προσπάθησε να πλησιάσει κοντά αλλά το φως όλο και περισσότερο τον τύφλωνε..το μόνο που κατάφερε ήταν να ακούσει γέλια ,τραγούδια και χαρές...έτσι πήρε πάλι πίσω το δρόμο της επιστροφής...
Την επόμενη μέρα ξεκινώντας την καθιερωμένη βόλτα , περνώντας από το ίδιο σημείο ,πάλι αισθάνθηκε ένα φως να τον τυφλώνει..μάταια προσπάθησε να πλησιάσει αλλά το φως πάλι τον τύφλωνε...έτσι πήρε το δρόμο της επιστροφής..
Γυρνώντας στον πύργο ανέβηκε γρήγορα στο δωμάτιο του και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη του..άρχισε να μονολογεί μπροστά στον καθρέφτη του λέγοντας "δεν μπορώ να καταλάβω έχω πλούτη ,δύναμη ,ομορφιά..όμως το φως αυτό δεν μπορώ να το πλησιάσω ,τι συμβαίνει "; ξαφνικά μέσα από τον καθρέφτη ακούστηκε μια φωνή που του έλεγε " αν θες να πλησιάσεις το φως πρέπει να δεις με την καρδιά "..ο πρίγκιπας δεν κατάλαβε τίποτα...παρά προσπέρασε αυτά τα λόγια και έπεσε για ύπνο..
Την επόμενη μέρα τα ίδια συνέβησαν για ακόμα μια φορά και αν θέλετε να σας πω ακόμα και τώρα που μιλάμε ο πρίγκιπας δεν έχει καταλάβει από που προέρχεται το φως και κάθε μέρα συνεχίζει την άσκοπη διαδρομή του...ενώ ο βάτραχος στο ρυάκι ακόμα τραγουδάει , αγκαλιάζει τον κόσμο και χαμογελάει ασταμάτητα ζώντας αρμόνικα με όλα τα πλάσματα...έχοντας στο πλευρό του την κατανόηση ,την αγάπη , τον σεβασμό...και κάθε μέρα που περνά ο πρίγκιπας τον φωνάζει αλλά αυτός δεν ακούει για να πλησιάσει...λογική καρδίας για τον βάτραχο , λογική σκέτη για τον πρίγκιπα.....ας μάθουμε στα παιδιά μας να τραγουδούν το τραγούδι της καρδιάς τους ποτέ δεν τελειώνει αυτή η γιορτή των συναισθημάτων....ηαγάπη είναι ένα δώρο που χαρίζεται απλόχερα και δεν τελειώνει ποτέ ,κάθε φορά που δίνεται πολλαπλασιάζεται αμέσως...
lovepoint
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πως θα φθάσω το Θεό;
Posted: 16 Dec 2013 08:30 AM PST
Ποιο Θεό;
Ποιος είναι ο Θεός; Εκείνος ο παχουλός γέροντας που μοιάζει λίγο πολύ με τον Άγιο Βασίλη, με το καλοσυνάτο βλέμμα ( εκτός κι αν αμαρτήσουμε γιατί τότε το βλέμμα γίνεται αυστηρό).
Καμιά σχέση.
Αυτό είναι καρικατούρα και προβολή της ανθρώπινης αδυναμίας.
Όσο κι αν ψάξουμε το Θεό σ' ουρανό και γη, στα 4 σημεία του ορίζοντα, όσο κι αν τον αναζητήσουμε παντού, ένα είναι βέβαιο: δε θα τον βρούμε.
Γιατί;
Μάλλον, γιατί τον ψάχνουμε σε λάθος μέρος!
Διότι ο Θεός δεν είναι κάποιος, δεν είναι κάτι.
Ο Θεός είμαστε εμείς.
Ο Θεός είναι ο καθένας ξεχωριστά κι όλοι μαζί.
Ο Θεός είναι ποιότητα.
Και που κατοικοεδρεύει; Μέσα μας.
Είναι η αόρατη υπόστασή μας που δεν μπορούμε να ψηλαφίσουμε με τις αισθήσεις
αλλά είναι ορατή με τα μάτια της καρδιάς.
Και πως θα τον βρούμε;
Χμ Αντιμετωπίζοντας τους δικούς μας δαίμονες - που είναι βέβαια διαφορετικοί για τον καθένα από μας - αποκαλυπτοντάς τους και απομυθοποιώντας τους. Γιατί καθετί που έρχεται στο φως χάνει τη φοβιστική χροιά του.
Δείτε το βιντεάκι του Χαλιλ Γκιμπράν που ερμηνεύει με τρόπο ποιητικό πως θα φθάσουμε στην τελειότητα δηλαδή στο Θεό.
peacefull-mind
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
