Αποκαλυψη Το Ενατο Κυμα
ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ Η Νέα Εποχή Εξουσιασμού είναι εδώ... Του Χάρου το Πηγάδι (Β') Του Χάρου το Πηγάδι Πώς θα κάψετε περισσότερες θερμίδες στον ύπνο σας; Eλλάδα. Πλησιάζει η ώρα μηδέν Το ωροσκόπιο της Αμερικής και ο Μεγάλος Σταυρός του Απριλίου Συναισθηματική ή ψυχολογική κακοποίηση των ανδρών Άργος: Μονάχα αυτός, σε ολόκληρη την Οδύσσεια, αναγνωρίζει τον Οδυσσέα μόλις τον βλέπει, δίχως να έχει ανάγκη , όπως οι άνθρωποι, από αποδείξεις και σημεία Επειδή στη ζωή χρειάζεται και το γέλιο… Πώς να ετοιμάσουμε και πως να χρησιμοποιήσουμε ένα αφέψημα βοτάνων Μα ούτε μιά δικτατορία της προκοπής;.. “Η Μιζέρια είναι μεταδοτική” Μπορεί να φάει φρούτα; Ο Κόσμος Των Δράκων - Ντοκιμαντέρ Ρακόμελο το… ευεργετικό Αρχαίες αναφορές χορτοφαγίας των Ελλήνων Μυστών Η Σκοτεινή Πλευρά Της Τεστοστερόνης! Μια νέα μέθοδος πειθαρχίας χωρίς φωνές! Ο Δρόμος ανοίγει δεν κλείνει ποτέ, αν ξέρουμε να σεβόμαστε όλα μας τα συναισθήματα, το ίδιο καλά όπως τον Εαυτό μας. ΣΚΟΡΠΑΝΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ οι σεισμολόγοι! Περιμένουν ΣΕΙΣΜΟ 9 Ρίχτερ και ΤΣΟΥΝΑΜΙ 15 μέτρων Οι πιο αδύναμες οικογένειες ή γάμοι είναι εκείνοι που δεν έχουν σχέδιο Μελέτη δείχνει, ότι οι άνδρες λαμβάνουν ταχύτερα θεραπεία από ότι οι γυναίκες για καρδιακή προσβολή Η ΘΕΑ του Θεού Ανοιχτή επιστολή του Νικόλα Άσιμου: Η Μοναξιά μιας "Βόλτας"...
ΘΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ
Posted: 05 Apr 2014 11:19 AM PDT
Τής Λίλα Μήτσουρα![]()
Ξέρεις τι μου λείπει μέσα σε όλο αυτό το χάος που έχουμε βρεθεί? Η καθημερινότητα μου. Να ξυπνήσω το πρωί και να φτιάξω καφέ χωρίς να κοιτώ τον κουτάκι του καφέ να δω αν άδειασε και πως θα πάρω άλλο.Μου λείπει το γέλιο για διάφορες καθημερινές κουταμάρες, εκείνο το αυθόρμητο το ξέγνοιαστο.Μου λείπει η γκρίνια για τα καθημερινά πράγματα. Να βάλω τις φωνές στον άντρα μου γιατί παράτησε τα πράγματα του στη μέση και όλα από μένα τα περιμένει και άλλες τέτοιες γκρίνιες. Να φωνάξω γιατί τα παιδιά δεν άφησαν τα παπούτσια τους έξω από το σπίτι και μπήκαν μέσα με τις λάσπες τους. Και όχι να κάθομαι σκεπτική να ψάχνω τρόπους για να βρω χρήματα για να πάνε στην εκδρομή τους. Και όχι να τσακώνομαι γιατί πληρώσαμε όλη την ΔΕΗ και δεν έμεινε δεκάρα τσακιστή για να πάω στο Σούπερ μάρκετ.Κατάλαβες τι μου λείπει? Η ΖΩΗ ΜΟΥ, μου λείπει, θέλω τη ζωή μου πίσω!!!!!! Πώς αλλιώς να το εξηγήσω? Θέλω πίσω τους φίλους μου. Θέλω πίσω τα γέλια μας, τα γλέντια μας το χαμόγελο τους, την ηρεμία πίσω θέλω γαμώτο!!!!! Δεν γυρεύω τις σπατάλες των ημερών των παχιών αγελάδων, αλλά δεν αντέχω και να ψάχνω τις τσέπες για να βρω κέρματα για να πάρω κάτι απλό και περιττό, μια γκοφρέτα ρε στα παιδιά μου. Μια γκοφρέτα γαμώτο μου! Αυτό το απλό περιττό γυρεύω είναι τόσο σημαντικό πια?Δεν με αφορά ΡΕ ο Μπαλτάκος σας ανόητοι παρακρατικοί! Τα ξέρω τα κόλπα σας, γνωρίζω πολύ καλά την δυσοσμία σας! Και όσο αυτή ξεχύνεται παντού και προσπαθεί να σκεπάσει τα πάντα, να κρύψει τους φόνους που έχετε διαπράξει, τόσο ξυπνάει την μνήμη μας. Ξυπνάει οσμές του παρελθόντος, που είχα φυλάξει.Δεν με αφορά ο αποπροσανατολισμός πια! Τον έμαθα καλά πλέον.Πολύ ασχολήθηκα μαζί σας και ξέχασα να ασχοληθώ με αυτά που πρέπει να κάνω εγώ. Με αφορά η δική μου ανοχή. Με αφορά η δική μου ανέχεια και φτώχεια. Θυμώνω απίστευτα πως επέτρεψα να γεράσετε τα παιδιά μου πριν να γεννηθούν ακόμα. Θυμώνω, οργίζομαι που σας επέτρεψα να σκοτώσετε ότι πολυτιμότερο έχω.Τα παιδιά μου, τα όνειρα τους. Δυο χρόνια τώρα σας έχω στο μικροσκόπιο και παρακολουθώ τι κάνετε. Και ξέχασα να ασχοληθώ με αυτά που εγώ μπορώ να κάνω. Τσακώνομαι με τον γείτονα, τον υπάλληλο στην κάθε υπηρεσία, τον αστυνομικό, τον οποιονδήποτε εκτός από το να σας αρπάξω από το γιακά παλιοπροδότες, που με βάλατε σε αυτόν τον εφιάλτη και να σας στείλω στον γέρο διάολο, που ανήκετε.Δυο χρόνια τώρα με παρακολουθώ δήθεν να διαμαρτύρομαι, δήθεν να εξεγείρομαι, όλα στο δήθεν και ο φόβος στο ζενίθ. Θυμώνω που σας επέτρεψα να με κάνετε σκλάβο και να σκέφτομαι σαν σκλάβος. Να λέω ευτυχώς που έχουμε και αυτά τα λίγα και τρώμε τουλάχιστον.ΟΧΙ ΡΕ! ΟΧΙ!!! ευτυχώς, δυστυχώς πρέπει να λέω.Δυστυχώς με καταντήσατε μαλάκα δίχως σκέψη και αφέθηκα να κατηγορώ μόνο εσάς και όχι εμένα που ξέχασα να σκέφτομαι, να ονειρεύομαι. Ποιος σας είπε ότι έχετε δικαίωμα να αποφασίζετε για την ζωή μου? Μαζί δουλεύουμε, για να έρχεστε σαν το νταβατζή να μου παίρνετε ότι έχω με κόπο κερδίσει?Πώς σας επέτρεψα να μου κάνετε την ζωή μπάχαλο, τα παιδιά μου ηχηρές απουσίες της ζωής ,το κυριακάτικο τραπέζι με τους αγαπημένους μαζί, σοβαρή πολυτέλεια? Πώς σας επέτρεψα να μην έχω κουράγιο να παίξω με τα παιδιά μου, να τα πάω στις κούνιες έστω μια και αυτές είναι πλέον ανέξοδες και να μην έχω το κουράγιο να γελάσω με τα γέλια τους? Με μένα τα χω. ΜΕ ΜΕΝΑ! Πού σας έβαλα πάνω από τα παιδιά μου και τις ζωές μας.Και με σένα τα χω που κάθεσαι αποχαυνωμένος να παρακολουθείς τη ζωή σου να χάνεται και δεν κάνεις τον κόπο να κατέβεις έστω σε μια μπιπ πλατεία να διαμαρτυρηθείς, που κάθεσαι αμέτοχος να παρακολουθείς να μας πουλάνε, εμάς και την πατρίδα μας, αμέτοχος.Μας πουλάν οι πουλημένοι και συ παρακολουθείς απλά τα δρώμενα, ο άλλος παραπέρα αυτοκτονεί και τους κάνει δώρο και την ζωή του, κάποιος άλλος έχει πάθει κατάθλιψη, εγώ τους βλέπω, τους κρίνω και επαναστατώ πληκτρολογώντας την μιζέρια της ζωής μου, αγνοώντας την πραγματική μου δύναμη.Εγώ και συ είμαστε αυτοί που τους κάναμε αφέντες μας. Μου πέταξαν στα μούτρα ένα Μπαλτάκο και αύριο θα μου πετάξουν κάτι άλλο και λοιπόν? Τι κάνω εγώ? ΤΙ ΚΑΝΩ ΕΓΩ?Δεν με αφορούν οι παρακρατικές σας μέθοδοι πια, όχι γιατί είμαι αδιάφορη, αλλά γιατί ήμουν ενήμερη και έπρεπε να γνωρίζω. Με αφορά η δική μου απάθεια. Που μου προσφέρετε την ευκαιρία στο πιάτο να σας δώσω μια κλωτσιά και να σας στείλω στον αγύριστο και δεν εγώ δεν κάνω τίποτα.Που σχεδόν με παρακαλάτε να σας εκθρονίσω και γω περιμένω να πέσετε μόνοι σας. Γυρεύω την καθημερινότητα μου, εκείνη την παλιά με τις γκρίνιες της και τα γέλια της και τις φωνές της .Γυρεύω το αθώο βλέμμα των παιδιών μου και όχι αυτό το αναγνωριστικό και ανήσυχο όταν με κοιτούν για να δουν αν είμαι καλά. Τη ζωή γυρεύω που έχασα, τη ζωή που την άφησα εγώ να χαθεί γιατί έδωσα μεγαλύτερη αξία σε αυτούς τους πουλημένους εθνοσωτήρες.Τη ζωή μου γυρεύω που την πρόσφερα θυσία στον φόβο μου.
sioualtec
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η Νέα Εποχή Εξουσιασμού είναι εδώ...
Posted: 05 Apr 2014 11:13 AM PDT
Καθημερινό αντικείμενο συζήτησης αποτελεί η οικονομική κρίση και τα αίτια που μας οδήγησαν σε αυτή. Διαρκώς τα ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν με αναλύσεις επί αναλύσεων πάνω στο οικονομικό του πράγματος, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι γνωστό ότι εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Στοιχείο όμως προβληματισμού θα έπρεπε να αποτελούν και κατά προτεραιότητα κιόλας η ηθική και αξιακή πλευρά της κρίσης.
Με τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εγκαινιάστηκε μια νέα εποχή. Επί της ουσίας άρχισε να δημιουργείται με ταχείς ρυθμούς κυρίως στην Ευρώπη και την Β. Αμερική μια κοινωνία με εκφυλισμένους ανθρώπους - υπηκόους χωρίς αξίες και υψηλά ιδανικά. Ως μοναδική επιδίωξη κατέστη η μεγιστοποίηση του προσωπικού κέρδους ανεξαρτήτου κόστους. Το σύνθημα "τα κέρδη πάνω από τον (αναλώσιμο) άνθρωπο" αποτέλεσε το στίγμα μιας ολόκληρης εποχής που χαρακτηρίστηκε από έναν απόλυτο ολοκληρωτισμό και την παράλληλη ανάδειξη της καιροσκοπικής πολιτικής της "διαχειρισιμότητας" των πάντων.
Μια θεμελιώδης αξία η οποία βιαίως καταπατήθηκε, ήταν αυτή της διατήρησης της ομοιογένειας τόσο σε βιολογικό όσο και σε πολιτισμικό επίπεδο. Μιας ομοιογένειας η οποία δε σχετίζεται με ρατσιστικού τύπου αντιλήψεις περί ανωτερότητας φυλών και εθνών, αλλά έχει σχέση με την φυσιολογικότητα, μέσα από τη διαφορετικότητα που η ίδια η φύση δημιούργησε. Ο άνθρωπος μέσα από τη ματαιοδοξία του ήρθε γρήγορα σε άμεση ρήξη με τον ίδιο του τον εαυτό. Η σύγχρονη Βαβέλ, με την οριζοντιοποίηση και τη μαζοποίηση που όλοι απολάμβαναν στην υλιστική καθημερινή αποθέωση, οδήγησε εν τέλει στην ευκολότερη καταδυνάστευση από την καπιταλιστική άρχουσα τάξη. Ρόλος καταλυτικός της οικογένειας είναι η κοινωνικοποίηση των νεαρών ατόμων από τα πρώτα στάδια της ζωής τους και μια πρώτη παροχή παιδείας. Ως μοντέλο όμως θεωρήθηκε βαθμιαία αναχρονιστικό και παραγκωνίστηκε. Ολοένα και περισσότεροι νέοι γίνονται βορά του εκπαιδευτικού συστήματος, μιας κατασκευασμένης διαδικασίας που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Νέας Εποχής.
Έτσι, σαν από γραμμή παραγωγής εργοστασίου πλάθονται καθημερινά άτομα κενά, μετέπειτα στρατιωτάκια και εργάτες της καλολαδωμένης συστημικής μηχανής, τα οποία μέχρι και την έλευση του βιολογικού θανάτου τους (πέραν του πνευματικού) απλώς παράγουν, καταναλώνουν, αναπαράγονται. Από την ισοπεδωτική μανία των μαζανθρώπων δε ξέφυγε όπως είναι λογικό ούτε η Μητέρα Φύση. Η διαρκώς αυξανόμενη με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου πείνα για νέες πρώτες ύλες και φυσικούς πόρους, οδήγησε στο βιασμό της, και το παράδοξο, χωρίς καν να εξασφαλιστούν οι στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης σε κάθε μεριά του πλανήτη.
Πλέον, η σύγχρονη δυστοπική πραγματικότητα των τερατουπόλεων δεν αφήνει περιθώρια για διαφορετική εκτίμηση. Η νέα Εποχή του εξουσιαστικού ολοκληρωτισμού είναι δυνατότερη από ποτέ, έχοντας υποτάξει όλα εκείνα τα ένστικτα των ανθρώπων που θα τους εξασφάλιζαν υπό άλλες συνθήκες μια αυτορυθμιζόμενη, αξιοπρεπή και ισορροπημένη ζωή.
Δημήτρης Κ.
περιοδικό "Μηδέν Τελεία", τεύχος 3
exitarea
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Του Χάρου το Πηγάδι (Β')
Posted: 05 Apr 2014 11:10 AM PDT
«Πού είμαστε κουμπάρε; Έχω πια ποθάνει; Δεν κράτησες τελικά την υπόσχεσή σου, με γέλασες» άρχισε να παραπονιέται και ν' απελπίζεται.
«Σύχασε Κωνσταντή. Αναμεταξύ μας, δεν είμαι εγώ αυτός που πατάει το λόγο του. Σου 'ταξα ότι θα σ' έβγαζα απ' την Έρημο κι ότι θα σ' άφηνα ήσυχο μετά, δεν είν' έτσι; Ε λοιπόν τούτο θα γίνει. Όμως πρωτύτερα θα κάμουμε μια περασιά μέσα απ' τον Κήπο κι ύστερα θα 'σαι πραγματικά λεύτερος να διαλέξεις», τον έκοψε ήρεμα ο Μαυροφορεμένος.
«Τι είναι τούτος ο κήπος κουμπάρε, τι έχει μέσα εκεί;» δίστασε ο Κωνσταντής.
«Κάποια πράγματα που πρέπει να σου δείξω πριν χωριστούν οι δρόμοι μας. Θέλω να μου υποσχεθείς πως ό,τι κι αν δεις, δεν θα προσπαθήσεις να επέμβεις, ούτε θα κάμεις ερωτήσεις. Στο τέλος του δρόμου θα σου λύσω όλες τις απορίες. Έλα πάμε, ας μην καθυστερούμε άλλο, έχω πολύ δρόμο ακόμα να κάμω προτού κοιμηθώ» τ' αποκρίθηκε κείνος με φωνή κουρασμένη.
Σκώθηκε απάνω κι έδωσε το χέρι του στον Κωνσταντή, να τον βοηθήσει να στυλωθεί. Κείνος τον ακολούθησε, δίχως να πει άλλη κουβέντα. Ας τέλειωνε επιτέλους τούτο το σουλάτσο, να πάει ο κουμπάρος στην ευχή του Θεού, να ζήσει κι αυτός πια τη ζωή του δίχως φόβο. Και πόσα πράματα δεν είχε ακόμα που 'θελε να κάμει
Αρχίσανε να προχωράν σ' ένα πλακόστρωτο μονοπάτι, μόνο στοιχείο που 'δειχνε πως είχε περάσει από δω ανθρώπου χέρι, μαζί με τα πολυκαιρισμένα παρτέρια και τις πελούζες που 'μοιαζαν αρχαίες σα τον Χρόνο. Το μονοπάτι φιδογύριζε γαγλωτόμέσα απ' τη σχεδόν άγρια βλάστηση, δίχως να ξέρει κανείς πού θα τόνε βγάλει η επόμενη στροφή. Άξαφνα είδανε μπροστά τους ένα θέαμα παράδοξο. Πάνω σε μια μηλιά, ένας μουρτζούφλης γκαβός γέρος, σκαρφαλωμένος στα κλαριά της, άπλωνε τη ροζιασμένη φούχτα του, έκοβε τα μήλα και τα πέταγε μετά αδιάφορα στο χώμα, δίχως να γεύεται μήτε δαγκωματιά. Δεν τα 'κοβε με καμιά λογική σειρά, παρά μ' έναν τυφλό, τυχαίο τρόπο, που έκαμε τον Κωνσταντή ν' αγανακτήσει. Το ανέβλεπο χέρι του, άφηνε μήλα σάπια και μισοφαγωμένα απ' τα πουλιά κι απ' τις κάμπιες, να κρέμονται θλιβερά στα κλαριά του άμοιρου δέντρου, άρπαζε όμως τα παραδιπλανά τους, που 'ταν ακόμα αγούρμαστα, άφηνε τα γινωμένα κι έκοβε τα μπουμπούκια, κι ύστερα πάλι θυμότανε να κόψει κάμποσα που 'χανε μόλις μεστώσει και μετά το πρώτο που θα λάχαινε μπροστά του, δίχως καμιά διάκριση.
«Ποιος είναι τούτος ο τρελόγερος κουμπάρε, τι κάμνει εκεί;» διαμαρτυρήθηκε ο Κωνσταντής. Ο Χάροντας όμως τόνε κοίταξε αυστηρά κι έβαλε το δάχτυλο στα χείλη.
«Μου υποσχέθηκες πως δεν θα ρωτάς και δεν θα προσπαθήσεις να μπλεχτείς με κανένα τρόπο. Σώπαινε το λοιπόν και μη μιλάς!» τον έκοψε απότομα. Κείνος συγκρατήθηκε και κατέβασε ταπεινά το κεφάλι. Κοιτάξανε τον γέρο να μαδά την έρμη τη μηλιά για λίγο ακόμα κι ύστερα συνέχισαν το διάβα τους.
Μετά από κάμποση ώρα, το μονοπάτι τους έφερε σε μια φαρδιά πελούζα μ' ακούρευτο γρασίδι, όπου ένας μάγειρας είχε ανάψει φωτιά κι απά στην πυροστιά έβραζε δυο χύτρες, μια μικρή, περίτεχνα διακοσμημένη με πετράδια και πολυτελή ανάγλυφα, και μια πολύ μεγάλη, όμως και πολύ λιτή στην όψη. Πλησίασαν κοντύτερα, τραβηγμένοι απ' την ευχάριστη οσμή κι είδαν το μάγειρα να κάμνει κάτι που στον Κωνσταντή γέννησε τρανή απορία. Μόλις στην επιφάνεια της μεγάλης χύτρας, όπου έβραζε μια σούπα, έσκαγε μια στάλα λίπος ή ζωμός κρέατος, κείνος άρπαζε την κουτάλα του, ψάρευε στα γρήγορα την κηλίδα και την απόθετε μες στη μικρή χύτρα. Τούτο το 'καμνε ξανά και ξανά. Η μικρή χύτρα ήταν πηγμένη στη λίγδα μέχρι το χείλος, αλλά κατά παράδοξο τρόπο ποτέ δεν χυνόταν στο χορτάρι ούτε σταλαγματιά νοστιμάδας.
Ο μάγειρας, κόντρα σε κάθε λογική, φρόντιζε μ' επιμέλεια να μην αφήνει ούτε σταγόνα στη μεγάλη χύτρα. Τούτο όμως δεν έβγαζε κανένα νόημα. Τι το 'θελε τόσο λίπος μέσα σε μια τόσο μικρή χύτρα; Το φαγητό είχε καταντήσει τόσο γιαγλίδικοπου 'φερνε αηδία, ενώ το άλλο, στη μεγάλη χύτρα, ήτανε καλό μονάχα για ποδόλουτρο. «Τι άχρηστος κι ατάλαντος μάγειρας είναι δαύτος, γιατί τον αφήνουν ακόμα να μαγειρεύει, ποιος αντέχει να τρώει τα φαγιά του;» αναρωτήθηκε ο Κωνσταντής, όμως όσο κι αν γάνιασε, δεν τόλμησε να βγάλει τσιμουδιά, καθώς θυμήθηκε ότι ο κουμπάρος πρώτη φορά είχε γενεί αυστηρός μαζί του, ούτε καν όντες τον ξεγέλασε, που πάει να πει πως η σιωπή του ήτανε για κείνον θέμα σοβαρό.
Ο Χάρος τον κοίταξε σάμπως να τόνε ζύγιαζε, κούνησε το κεφάλι με κατανόηση και κίνησε να προχωρήσει παρακάτω. Μπήκανε σ' ένα δάσος με καστανιές κι οξιές. Σε κάποιο ξέφωτο απάντησαν έναν καμπούρη χωριάτη, που μάζευε ξύλα για το χειμώνα. Είχε φτιάσει ένα πολύ μεγάλο δεμάτι, μεγαλύτερο σχεδόν απ' το μπόι του. Προσπάθησε να το σκώσει απά στην βεντερούγα του, όμως κείνο αποδείχτηκε πολύ βαρύ. Όσο κι αν ιδροκοπούσε και ξεφυσούσε, του ήταν αδύνατο να το ανασηκώσει πάνω απ' το γόνα, ούτε να κάμει βήμα μπρος. Ο χωριάτης άφησε χάμου το τεράστιο δεμάτι, το κοίταξε για λίγο κι ύστερα έφυγε προς το δάσος, για να εμφανιστεί λίγες στιγμές αργότερα, κρατώντας μιαν αγκάλη ξύλα. Πήγε στο δεμάτι και φόρτωσε απάνω τα καινούρια του μαζώματα. Αφού τα 'δεσε με προσοχή, έκαμε πάλι να σηκώσει το δεμάτι, αλλά του κάκου. Το δεμάτι είχε βαρύνει περσότερο κι εκείνος δεν θα μπορούσε ποτέ να το κουβαλήσει. Ο Καμπούρης όμως δεν πτοήθηκε διόλου. Πήγε κι έφερε άλλη μιαν αδραξιά και τ' απόθεσε και πάλι πάνω στο δεμάτι, που όσο πήγαινε γίνονταν σα βουνό, σάμπως ο βράχος του Σίσυφου, αιώνιο κι ατελεύτητο μαρτύριο.
Ο Κωνσταντής σάστισε κι έμεινε να τον κοιτά με το στόμα ορθάνοιχτο σα χάχας. «Μα είναι δυνατόν, να 'ναι κανείς τόσο ζεβζέκης;» εξανέστη. «Αφού δεν μπορεί να το σκώσει, τότε γιατί δεν το αλαφραίνει, αλλά το φορτώνει συνέχεια πιο πολύ;» αναρωτήθηκε. Κοίταξε τον κουμπάρο και διάβασε στο βλέμμα του πως δεν είχε φτάσει ακόμα ο καιρός για ερωτήσεις. Είχε ξεχάσει εδώ και λίγη ώρα την ανυπομονιά που 'νιωθε πρωτύτερα, ν' αποχαιρετήσει τον Χάρο για παντοτινά. Την είχε τώρα αποσκιάσει η αβασταξιά, να 'ρθει η ώρα να ρωτήσει να μάθει, τι τάχα σήμαιναν όλα τούτα τα παράδοξα, που θωρούσε μες στον κήπο των παραλοϊσμένων
Προχώρησαν και βγήκαν απ' το δάσος. Μπροστά τους ανοίχτηκε ένας τετράπλατος εύφορος αγρός, μ' ένα μοναχικό σκιάχτρο που στέκονταν κουρελιασμένο καταμεσής. Κοράκια καθόντουσαν κι έκρωζαν πάνω στ' ανοιχτά του χέρια, πετάριζαν απά στο καπέλο του, κουτσουλούσαν την κακοφτιαγμένη του μουτσούνα, σαν να το χλεύαζαν, σαν να το καταφρόνευαν. Καμιά εκατοστή μέτρα παρακάτω, έστεκε περήφανη μια πανάρχαια Δρυς, αψηλή κι αναθάλλουσα μες στο κάμα, να ρίχνει ίσκιο χλοερό, ν' αναπαύεται ο ξωμάχος, να 'βρει απάγκιο ο δουλευτής. Προχώρησαν μες στα στάχυα, πηγαίνοντας κατά κει. Ανάμεσα στα ψηλά σπαρτά, άξαφνα ξεπρόβαλε ένας ζάρκος, μακρόστενος κλήρος, περιφραγμένος. Μέσα του υπήρχαν δυο θημωνιές άχυρο, βαλμένες η μια στην απάνω κι η άλλη στην κάτω πλευρά του και δυο γάιδαροι δεμένοι μεταξύ τους με κοντή τριχιά. Οι παράταιροι κουμπάροι κοντοστάθηκαν να κοιτάξουν.
Τα ζωντανά είχαν στηθεί στη μέση της μακρόστενης λαχίδας. Το ένα τραβούσε προς τα πάνω και το άλλο κόντρα σα κάτω, προσπαθώντας το καθένα να πάει και να φάει απ' τη θημωνιά που δοκιότανε για δικιά του. Τραβούσαν μ' όλη τους την περιβόητη γαϊδουρινή επιμονή, όμως η τριχιά ήτανε χοντρή και δεν μπόραγαν να τη σπάσουν. «Πόσο κουτά είν' αυτά τα ζωντόβολα, καλά τα λένε κτήνη και γομάρια», είπε από μέσα του ο Κωνσταντής. Θα μπορούσανε να πάνε μαζί στη μια θημωνιά και να τη μοιραστούνε κι ύστερα μαζί να παν να φάνε και την άλλη. Άμα κάμνανε κολεγιά, θα μπορούσανε μαζί να πηδήσουν το κοντό δρύφακτο και να βοσκήσουν όσο λαχταρούσε η ψυχή τους, απ' τον δαψιλό σιτοβολώνα. Δυστυχώς για δαύτα, ο Θεός δεν τους δώρισε νου κι έτσι που 'χαν μουλαρώσει, θα πεθαίνανε στο τέλος απ' την πείνα και τα δυο.
Ο Χάρος του 'γνεψε να προχωρήσει. Φτάσανε μπροστά στο σκιάχτρο, που από κοντά φάνταζε ακόμα πιο άθλιο. Τ' άχυρά του σαπισμένα, βρωμούσε μούχλα κι υγρασία κι ανήλιαγα υπόγεια και μαύρες σκέψεις, μια μπόχα που 'φερνε μόνο κακές θύμησες. Του προκαλούσε μια παράξενη θλίψη του Κωνσταντή τούτο το σάπιο ανδρείκελο. «Πάμε παρακάτω κουμπάρε, δεν μ' αρέσει διόλου αυτό το μέρος», του βάστηξε μοναχά να πει. Ο Μαυροφορεμένος χαμογέλασε και δίχως ν' αποκριθεί προχώρησε προς το σκιερό δέντρο. Τώρα πρόσεξε ο Κωνσταντής, πως κάτω απ' τον ίσκιο του, κρυβόταν απ' τα μάτια του ένα φαρδύ πέτρινο πηγάδι. Ξάφνου ένιωσε τη δίψα της Ερήμου να τον καψαλίζει κι ακολούθησε πρόθυμα τον κουμπάρο κατά κει. Κείνος σταμάτησε στα μισά της απόστασης κι έκαμέ του νόημα να σταθεί.
«Να το λοιπόν που φτάσαμε στο τέρμα της περιπλάνησής μας μέσα στον Κήπο της Ζωής», του 'πε κάπως επίσημα. «Θαρρώ πως θα 'χεις πολλές απορίες για όσα είδες εκεί μέσα», συνέχισε στον ίδιο τόνο.
«Ο Κήπος της Τρέλας να πεις καλύτερα κουμπάρε», έκαμε ο Κωνσταντής ξεθαρρεμένος. «Θέλω πολύ να μάθω, τι 'ταν όλα κείνα που 'δαμε εδώ», είπε με φωνή ξέχειλη απ' την περιέργεια που φύλαγε τόσην ώρα εντός του.
«Λένε πως σαν έρχεται το τέλος, η ζωή του ανθρώπου περνάει απ' τα μάτια του σαν κινηματόγραφος, είν' η ώρα που όλοι οι άλλοι με βλέπουνε για πρώτη και στερνή φορά», άρχισε να εξηγεί ο Χάρος. «Εσύ πάλι είσαι κουμπάρος μου κι έτσι προτίμησα να σε ξεναγήσω στον Κήπο. Τούτη είν' η ζωή σου, όπως την έζησες και θέλεις κι άλλο να τη ζήσεις. Όμορφος είν' ο Κόσμος σου, δε σ' αδικώ»
«Όμορφος δε λέω», έκαμε σκεπτικός ο Κωνσταντής, «όμως παραλοϊσμένος κι άδικος φοβούμαι»
«Σου φάνηκε τρελός ο γέρος μπαξεβάνης πάνω στη μηλιά, ο Τυφλός;», γέλασε καλόκαρδα ο Χάρος. «Αυτό ήτανε το μόνο λογικό που 'δες εκεί μέσα. Ο γέρος είν' ο Χρόνος και τα πάντα στον ντουνιά υποκλίνονται σ' Αυτόν. Κάθε πράμα έχει το δικό του χρόνο, τη δική του κατάλληλη στιγμή κι εσύ Κωνσταντή έχεις περάσει πια κατά πολύ τον καιρό που σου δόθηκε».
«Όμως ο γέρος κουμπάρε έκανε ό,τι του κατέβαζε η κούτρα του, δεν είχε καμιά σειρά, δεν είν' αυτός ο καλός κηπουρός», διαμαρτυρήθηκε ο Κωνσταντής, «κι εγώ είμαι πολύ νέος ακόμα, έχω τόσα πράματα να κάμω»
«Δεν είν' καλός κηπουρός ε; Δεν πρόσεξες όμως πόσο μεγάλη κι εύρωστη ήταν η Μηλιά και πώς φυλλομανούσε. Πόσα πουλιά, πόσα ζούδια, πόση ζωή έθρεφε τούτο το δέντρο. Ο καλός μπαξεβάνης, ξέρει πότε είναι ο χρόνος να κοπεί κάθε ανθός, κάθε καρπός, κάθε κλωνάρι, γι' αυτό κι είναι Τυφλός. Μονάχα έτσι συνεχίζεται η ζωή και θεριεύει το Δέντρο. Κάποτε σας ορμήνεψε ο Θεός να μη φάτε απ' αυτόν τον καρπό, γιατί τότε θα 'βαζε χέρι απάνω σας ο Πανδαμάτωρ Χρόνος ο άσπλαχνος και θα μαθαίνατε μοιραία το Καλό και το Κακό, όμως εσείς δεν αγροικήσατε. Δεν φταίω κι από πάνω που κάμνω στους αιώνες τούτη δω την αγγαρεία. Μαζί σας έπεσα κι εγώ, ένα κομμάτι μου τουλάχιστον» έκαμε ο Χάρος κάπως πικρόχολα. Ο Κωνσταντής δεν βρήκε να πει ούτε λέξη
«Το μόνο αλόγιστο στον Κήπο της Ζωής είν' ο άνθρωπος», συνέχισε ο Χάρος. «Αναρωτήθηκες για κείνο τον ανίκανο το μάγειρα νομίζω, ποιος τρώει τα φαγητά του, γιατί ακόμα τον αφήνουν να μαγειρεύει. Ο Λίγδας είναι οι Αρχόντοι κι οι Πολιτείες σας, κι οι δυο χύτρες είναι οι Πλούσιοι κι οι Φτωχοί. Τόσο μικρή και τόσο ακόρεστη η μαρμίτα του Πλούτου, τόσο αηδιαστική η χλιδή της, τόσο ναμικιόρα. Σεις τον στέργετε τον Λίγδα, τον προσκυνάτε, τον θαυμάζετε, στήνεστε στην ουρά για μια γαβάθα νεροζούμι που σας ταΐζει, τον χειροκροτάτε, του φιλάτε τα χέρια μ' ευγνωμοσύνη»
Ο Κωνσταντής αναλογίστηκε το αίσθημα του απαράδεκτου, την αντάρα που 'νιωσε όταν είδε κείνο το μάγειρα και του φάνηκε παράξενο πώς τόσα χρόνια ο Πλούτος του φάνταζε λογικός, η Φτώχεια θεμιτή κι οι Άρχοντες παντάξιοι. Προτίμησε να μη μιλήσει και στύλωσε τ' αυτιά του να γροικήσει τους λόγους του Χάροντα. Κείνος πήρε μιαν ανάσα και συνέχισε να εξηγεί
«Θα στοιχημάτιζα όμως ότι το πιο παράξενο σου φάνηκε ο ξυλοκόπος. Ο Καμπούρης είν' η ανθρώπινη ψυχή, τόσο φορτωμένη μ' αμαρτίες, με τύψεις κι ενοχές, που ούτε γκαμούζα θα μπορούσε να τις φορτωθεί στη ράχη. Ξενίστηκες που ο Καμπούρης συνέχεια απίθωνε κι άλλα ξύλα στο δεμάτι, μέχρι που 'γινε βουνό, όμως κι εσείς το ίδιο δεν κάμνετε; Χιλιάδες χρόνια σας παρακολουθώ, έναν προς ένα, να πράττετε ανάλλαχτα κι ολόιδια και μάταια διαρκώς, δεν έχω καταλάβει ακριβώς γιατί. Έχεις καταλάβει εσύ;», του απεύθυνε την ερώτηση.
«Δεν το στοχάστηκα ποτέ μου μ' αυτόν τον τρόπο, όμως ετούτη είν' η αλήθεια», παραδέχτηκε ο Κωνσταντής. «Μακάρι να 'χα σκεφτεί κουμπάρε να τ' αλαφρώσω κάπως τούτο το δεμάτι, όλα αυτά τα χρόνια», έκαμε μ' απολογιά.
Ο Χάρος δεν σχολίασε και συνέχισε σαν να μην είχε ακούσει: «Ένιωσα πόσο ξυπνός αισθάνθηκες σαν είδες κείνα τα κουτουρά υποζύγια που κοντεύανε να ψοφήσουν απ' την πείνα κι απ' το γινάτι. Όμως κείνα τα γομάρια είσαστε σεις οι άνθρωποι, όλοι οι λαοί του Κόσμου σας. Δουλεύετε γι' αφεντικά που παίρνουν όλα τα γεννήματα και σας αφήνουν τ' άχυρα. Κι εσείς μαλώνετε μεταξύ σας, τραβάτε ο καθένας το σχοινί κόντρα στον άλλον, για κείνα που θαρρείτε για δικά σας. Κι έτσι ποθνήσκετε λιμασμένοι, μες στα πολύκαρπα της Γης τα λιβάδια»
Ο Κωνσταντής θυμήθηκε πόσο τετραπέρατος ένιωσε μπρος στο θέαμα των γαϊδάρων και ντράπηκε μέσα του βαθιά, ήθελε ν' άνοιγε η γη και να τον κατάπινε, όσο κι αν ήταν επικίνδυνη μια τέτοια σκέψη παρόντος του κουμπάρου. «Πόσο όμορφη η ζωή κουμπάρε, μα πόσο άδικη, παρλιακιά και μάταιη η φύτρα μας, κι εγώ που νόμιζα πως έχουμε νου εμείς οι ανθρώποι», είπε με πίκρα
«Τούτος είν' ο ντουνιάς σου και μόλις φύγω εκεί θα ζεις για πάντα, όπως ο Κάιν κι ο Ιούδας, κουμπάροι μου και δαύτοι. Πριν όμως γίνει αυτό, υπάρχει κάτι ακόμα που πρέπει να σου πω. Τούτο το σκιάχτρο είν' το σαρκίο σου, σ' αυτό θα επιστρέψεις, κοίταξε να το φυλάς σαν τα μάτια σου γιατί δεν έχεις άλλο. Πάνω απ' όλα, μην πιεις απ' το πηγάδι, όσο κι αν διψάς. Είναι η Πηγή της Άρνης, που ποτίζει τ' ακρόριζα του Δέντρου της Ζωής. Όποιος πιει απ' αυτό τρεις γουλιές, δεν γυρνά πίσω πια ποτέ. Την πρώτη γουλιά την ήπιες τότε που μ' έστησες στο πρώτο ραντεβού. Άφησες πίσω σου κείνους που αγάπαγες και ποτέ δεν σκέφτηκες πια τίποτα, παρά να γλιτώσεις τη γούνα σου απ' τον Χάρο το γδάρτη. Τη δεύτερη στην έδωκα εγώ μέσα στην Έρημο, μες στο κρασί που σε πότισα για να 'ρθουμε εδώ πάνω» Μ' αυτά τα λόγια ο Χάρος κίνησε αργά να φύγει, βαδίζοντας προς την πίσω πόρτα του Κήπου, κάμποσα μέτρα μακριά απ' τη Δρυ και το Πηγάδι. Ο Κωνσταντής έμεινε μονάχος του, μ' ένα αμφίθυμο συναίσθημα να τόνε ταλανίζει. Δεν ήξερε τι ν' αποφασίσει. Να ζήσει πρόσγειος σε τούτο τον παλαβό ντουνιά, ένα θλιβερό σάπιο σκιάχτρο που δεν τρομάζει πια κανέναν, που ως και τα όρνια το αποστρέφονται, να βλέπει το Χάροντα να 'ρχεται για όλους τους άλλους μα όχι γι' αυτόν, του φάνηκε πιότερο κατάρα παρά δώρο, κι ας ήταν ό,τι είχε ζητήσει στη ζωή του. Αν πάλι έπαιρνε τον Χάρο καταπόδι, μπορεί να τον έβγαζε ο δρόμος σ' άλλους Κόσμους, ακόμα πιο μάταιους από δαύτον, ίσως και στην μαύρη ανυπαρξία.
Κι έτσι πως έμενε αιωρούμενος, δίχως να μπορεί ν' αποφασίσει, άξαφνα του φάνηκε πως άκουσε όργανα, σάμπως ταμπουράδες και σαντούρια να 'παιζαν έναν σκοπό βυζαντινό, μια μουσική που ανάβλυζε απ' τα στήθια του, μέσα απ' τα βάθη της ίδιας του της ύπαρξης. Η καρδιά του σαν νταούλι χτυπούσε τον ρυθμό, ένα βαρύ ζεϊμπέκικο. Θυμήθηκε που λέγανε πως τούτος ο χορός είν' εσκεμμένα ασύμμετρος κι η όρχηση μοναχική, γιατί ο Δρόμος του καθένα είν' ξεχωριστός. Αποφάσισε να παραδοθεί στο ζεϊμπέκικο και ν' αφήσει την καρδιά του να διαλέξει το Δρόμο. Με το πρώτο βήμα, με τη δεύτερη στροφή, αφέθηκε ολότελα και ξέχασε τον Χάρο, το Πηγάδι, τον Κήπο, τη ζωή και τους ανθρώπους. Η στρουφιχτή του διαδρομή τον έφερνε μια προς τα δω και μια προς τα κει, όμως κείνος χόρευε με την ψυχή του, δίχως να φοβάται, δίχως να προσμένει. Κι ήταν τόσο ωραίος ο χορός του, τόσο αντρίκιος και λεβέντικος, τόσο ταπεινός και πράος, είχε τέχνη κι αρχοντιά στο πάτημα και τα χέρια του ανοίγανε και κλείνανε σαν άγγελου φτερά, καθώς γύπας που σοζυγιάζεται στους αιθέρες, που ο Χάρος συνεπάρθηκε κι έκοψε το βήμα του και στάθηκε μια στιγμή για να θαυμάσει. Κάποτε ο Κωνσταντής σήκωσε το κεφάλι κι είδε πως βρισκόταν κάτω απ' την πρασινωπή αχλή της Δρυός κι έστεκε μπροστά στο Πηγάδι. Δίχως θλίψη κατάλαβε πως είχε κάμει πια την επιλογή του.
Έριξε το γερδέλι στο βάθος κι άρχισε να δουλεύει τον αργάτη για ν' ανεβάσει απάνω το νερό. Το 'βγαλε στο χείλος του πηγαδιού κι έσκυψε μέσα να ρίξει μια ματιά. Όμως αντί για τη στιλπνή σκοτεινή επιφάνεια που περίμενε να δει, τα μάτια του γέμισαν από εικόνες· το νερό μες στο πηγάδι έμοιαζε να 'χει μεταμορφωθεί σ' ένα περίλαμπρο καλειδοσκόπιο. Κόσμοι υπέροχοι και φωτεινοί, άλλοι τυλιγμένοι στο λυκόφως, πανώρια πλάσματα και τρομερά, γίγαντες και τελώνια και ξωτικά, νεράιδες, σάτυροι και φαύνοι, ζούγκλες κι έρημοι κι άλλα που δεν είχε λόγια να τα ονοματίσει, αφού δεν τα 'χε γνωρίσει μήτε στα όνειρά του. Δίχως δισταγμό, ήπιε λαίμαργα απ' το δροσάτο Νερό της Αρνησιάς. Ύστερα γύρισε και κοίταξε τον Χάρο, που ακόμα έστεκε ακίνητος και παρακολουθούσε τη σκηνή.
«Περίμενε κουμπάρε, έχουμε πολύ δρόμο να κάμουμε, ας μην τον διαβούμε μονάχοι», είπε κι άνοιξε βήμα να τον προφτάσει. Ο Χάρος τον αγκάλιασε και τον σταυροφίλησε κι αντάμα βάδισαν προς την πύλη. Πρώτος βγήκεν ο Χάρος κι απέ ένας διακαμός, που 'χε ξεχάσει πια πως κάπου κάποτε τον λέγαν Κωνσταντή κι είχε κάμει κουμπάρο του το Χάρο
Γλωσσάρι
(κατά σειρά εμφάνισης στο κείμενο)
Καράγιαλης: Ο Βορειοδυτικός άνεμος, ο Μαΐστρος. Γαγλωτός: Ελικοειδής, αυτός που έχει στροφές. Αγούρμαστος: Ανώριμος. Γιαγλίδικο: Λιπαρό, αλλά και νόστιμο (εδώ χρησιμοποιείται με την αρνητική έννοια). Βεντερούγα: Καμπούρα.Ζεβζέκης: Κουτός, ηλίθιος Aβασταξιά: Ανυπομονησία. Λαχίδα: Κομμάτι γης, συνήθως μακρόστενο, που έχει κληρονομήσει κάποιος μετά από κλήρωση.Δοκιέμαι: Πιστεύω, θεωρώ. Δρύφακτο: Ξύλινος φράχτης. Δαψιλός: Άφθονος, πλουσιοπάροχος. Ναμικιόρα: Αχάριστη. Γκαμούζα: Το αιγυπτιακό βουβάλι.Στρουφιχτή: Σπειροειδής, στριφογυριστή. Σοζυγιάζομαι: Ισοζυγίζομαι. Γερδέλι: Κουβάς πηγαδιού. Διακαμός: Ίσκιος, σκιά ανθρώπου.
otto-great-chaos
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Του Χάρου το Πηγάδι
Posted: 05 Apr 2014 11:10 AM PDT
[Αφιερωμένο στον παππού μου, που έφερε τούτο το μυητικό σούφικο παραμύθι μαζί του στην προσφυγιά, από τη Μικρά Ασία. Ακόμα περισσότερο στον πατέρα μου, που το μετέφερε στα δικά μου αυτιά, όταν ήμουνα παιδί, αλλά συνέβαλε και με γόνιμες ιδέες στη συγγραφή τούτου του διηγήματος. Αφιερωμένο επίσης στην Δήμητρα Isiliel Παπαγεωργίου, για την υπομονή και τις ιδιαίτερα εύστοχες διορθώσεις της. Ευχαριστώ θερμά τον κύριο Νίκο Σαραντάκο, του οποίου η έρευνα με βοήθησε με τη γλώσσα που νιώθω πως αρμόζει σε μια τέτοια ιστορία. Ηρωικοί αναγνώστες του Μεγάλου Χάους, μη μασάτε με τις άγνωστες λέξεις. Στο τέλος του κειμένου ακολουθεί γλωσσάρι, όπου δίνεται η σημασία των λέξεων που στο κείμενο εμφανίζονται με πλάγια γράμματα. Καλή ανάγνωση...]![]()
Του Χάρου το Πηγάδι
Ο Κωνσταντής έκαμε κουμπάρο του τον Χάρο. Τούτο δε λέει και πολλά, καθώς όλοι οι άνθρωποι έχουν με τον Χάρο κουμπαριά. Σύντροφος αφοσιωμένος, σκυλί, παίρνει στο κατόπι το μιλέτι των ανθρώπων απ' τη γέννα, ίσως ακόμα και πιο πριν. Κάθε ανθρώπινο πλάσμα πορεύεται, παλεύει, γονατίζει και λυγάει, ανορθώνεται κι επιμένει, ηττάται, νικάει και τελικά πεθαίνει, έχοντας τον Χάρο στο πλευρό του το ζερβό, φίλο γκαρδιακό, κουμπάρο. Αθόρυβος, ατήραγος, αδέκαστος παρατηρεί και τα πάντα βλέπει. Όταν θα 'ρθει η ώρα, κανείς δε σε γνωρίζει καλύτερα, παρά ο Θάνατός σου. Κι είναι το πρέπον την ύστατη στιγμή, απ' το πεδίο του αέναου πόλεμου της ζωής, ο ακράνης ο πιστός να τρέξει, ν' αγκαλιάσει την ψυχή στον σπαραγμό της, να τη σηκώσει αψηλά, να την απιθώσει κάτω από ένα δέντρο, ν' αναπαυτεί στο χλοερό σκότος.
Τούτο το θάμα, να 'ναι πίσω απ' τον καθένα χωριστά κι όλους μαζί συνάμα, ο Χάρος το μπορεί γιατί δεν είναι από τούτονε τον Κόσμο. Κατέβηκε από άλλους ουρανούς, από σφαίρες ανώτερες, εκεί όπου ίσαμε τώρα είν' ένας ο άντρας και μια η γυναίκα κι ένα το φίδι. Οι νόμοι που μας ορίζουν, απάνω του δεν δεσπόζουν, δεν του φοράει ο χρόνος κελεψέ, δεν τον μποδίζει η απόσταση. Έχει δικό του πρόσωπο, μορφή χερουβική, όμως σχεδόν κανείς θνητός δεν το 'χει δει. Γιατί τον Χάρο τόνε βλέπεις μοναχά, λίγο πριν βγάλεις τη στερνή πνοή, κι εκείνος τότε φροντίζει στοργικά, να μοιάσει με κάποιον που αγαπούσες, το γονιό, τον αδελφό, τον φίλο, τον χαμένο έρωτα, για να τον μπιστευτείς να του δώσεις το χέρι, να κάμει η ψυχή πιο ανάλαφρα το βήμα το μεγάλο.
Όμως ο Κωνσταντής τον είδε, με την αληθινή του τη μορφή! Είχε συμβεί αυτό κι άλλες φορές, μα ήταν η πρώτη κι η μοναδική, που κάποιος τον θωρούσε δίχως να 'χει έρθει ακόμα η ώρα του. Νόμισε πως ήταν κάποιος κλέφτης κι όρμησε πάνω του φωνάζοντας, μ' ένα ξύλο στο χέρι. Ο Χάρος σάστισε για λίγο κι αναγκάστηκε να φανερώσει τη δύναμή του. Μ' ένα νεύμα του χεριού, καθήλωσε τον Κωνσταντή, ανήμπορο να κουνηθεί και να μιλήσει. Του συστήθηκε, τον σιργούλισε καθώς όντες ήτανε μωρό, κάποιες νύχτες σκοτεινές με πυρετό, τον ηρέμησε κι όταν ένιωσε πως ήταν έτοιμος, τον λευτέρωσε.
«Σύχασε Κωνσταντή, δεν ήρθα να σε πάρω, είναι ακόμα για τα σε πολύ νωρίς», τον καθησύχασε.
«Και τι θες από μένα Χάροντα; Δεν έχει εδώ μαρμαρένια αλώνια», αποκρίθηκε ο νέος.
«Δεν το 'κανα επί τούτου, δεν ήξερα πως το μπορούσες να με ιδείς. Όμως τώρα έχουμε ένα κασαβέτι», έκανε ο Χάρος σκεπτικός. Ο Κωνσταντής δεν τόλμαε να ρωτήσει. «Αφού το λοιπόν με βλέπεις, ο Λόγος ορίζει ότι δεν μπορώ πια να στέκομαι πίσω απ' τον ώμο σου, γιατί συνέχεια θ' ανακατεύομαι στη ζωή σου και θ' αλλάζω την πορεία σου. Όμως και πάλι πρέπει να περνάω κάπου κάπου να σε βλέπω, γιατί τούτο είν' το καθήκον μου. Γι' αυτό θα γίνουμε κουμπάροι, καθώς προστάζει ο Νόμος», είπε ο Μαυροφορεμένος με τρόπο τελετουργικό.
Περπάτησε, μπήκε στο υπνοδωμάτιο, με τον Κωνσταντή να τον ακολουθεί πελαγωμένος, έπιασε τον νεογέννητο γιο του απ' την κούνια και τον ευλόγησε μ' εμορφιά, πλούτο και μακροζωία, δίχως το βρέφος να ξυπνήσει ή τίποτα να καταλάβει. «Τώρα είμαστε πια κουμπάροι Κωνσταντή», είπε χαμογελώντας, «βάλε κρασί να πιούμε πριν λαλήσει ο πετεινός και ξυπνήσει η κυρά σου». Κάθισαν, τσούγκρισαν τα ποτήρια κι ύστερα από δυο τρεις γιόμες, ο Κωνσταντής χαλάρωσε κι έπιασαν να κουβεντιάζουν σαν παλιοί φίλοι απ' το στρατό, ιστορίες που τις έζησαν αντάμα. Κάποια στιγμή, λίγο πριν φέξει, ήρθε η ώρα να σχολάσει το ζιαφέτι κι ο Χάρος έκαμε να σκωθεί.«Περίμενε λίγο κουμπάρε. Σ' ευχαριστώ μ' όλη μου την ψυχή για την ευλογία σου στο παιδί, όμως θέλω κάτι να σου ζητήσω για μένα προσωπικά, γιατί στ' αλήθεια στη ζωή μου ποτέ δεν αναφρίκιασα τόσο μέσα μου βαθιά, όσο μαζί σου απόψε», τον πρόκαμε ο Κωνσταντής.
«Μόνο μη μου ζητήσεις να μην έρθω ποτέ να σε πάρω, τούτο δεν το στέργω», γέλασε ο Χάρος.
«Όχι κουμπάρε, άλλο ζητάω. Όταν θα 'ναι η ώρα μου να με πάρεις, να εμφανιστείς μια μέρα πριν, να μου δώκεις τράτο, να φιλήσω τη γυναίκα, το παιδί, να παρηγορήσω τους γέρους, να κανονίσω τα χρέη μου και να φύγω ναμλής από τούτο το ντουνιά».
Ο Χάρος το καλοσκέφτηκε. «Ναι, αυτό είναι κάτι που μπορώ να το κάμω, θα μου υποσχεθείς όμως πως δεν θα προσπαθήσεις να ξεγλιστρήσεις».
«Δεν θα δοκιμάσω να σε κογιονάρω κουμπάρε, έχεις το λόγο της τιμής μου».
«Τότε έχεις κι εσύ τον δικό μου», είπε ο Χάρος και του 'δωκε το χέρι
~~~~{}~~~~
Ο Κωνσταντής ρουφούσε μονάχος τη ρακή του, κείνο το χειμωνιάτικο απομεσήμερο, όταν ένιωσε το γνώριμα δυσάρεστο προαίσθημα, όπως κάθε φορά που ερχόταν να τον δει ο αΐσκιωτος κουμπάρος του. Είχαν περάσει είκοσι χρόνια από κείνη τη βραδιά που 'χε πιάσει φιλίες με τον Χάρο κι ακόμα αναριγούσε σύγκορμος σαν αισθανόταν τον ερχομό του. Κείνος τον βιζιτάριζε αραιά και που, μια δυο φορές το χρόνο, κι έπιναν κόκκινο κρασί παρέα και λέγαν τα δικά τους. Όμως τούτη τη φορά, κάτι έμοιαζε να 'χει αλλάξει. Ένα κύμα ανησυχίας ανασάλεψε τα σωθικά του.
«Βρε καλώς τον κουμπάρο», είπε με προσποιητά χαρούμενο ύφος.
Ο Χάρος τον κοίταξε σοβαρός κι αγέλαστος και του 'πε: «Γεια σου και σένα Κωνσταντή, όμως νέα καλά δε φέρνω. Σου υποσχέθηκα κάτι πριν από καιρό κι ήρθε τώρα η στιγμή να κάμω το χρέος μου. Αύριο τέτοια ώρα, θα περάσω να σε πάρω, κοίταξε να ετοιμαστείς». Ο Κωνσταντής ένιωσε το φόβο φίδι να κουλουριάζεται σφιχτά τριγύρω απ' την καρδιά του, όμως έκαμε κουράγιο κι απάντησε τάχατες ανέμελα.
«Έννοια σου κουμπάρε. Άσε με μένα να τα ορδινιάσω όλα με το κομπάσο κι έλα αύριο να με πάρεις, θα σε προσμένω».
«Αύριο λοιπόν», χαιρέτησε ο Χάρος και γύρισε να φύγει.
Ο Κωνσταντής δεν έχασε καιρό. Περίμενε τούτη την ώρα κι είχε ήδη κάμει όλες τις προετοιμασίες. Μια βαλίτσα, λίγα λεφτά, ένα εισιτήριο πλοίου μ' ανοιχτή ημερομηνία, όλα κρυμμένα σε μέρος ασφαλές, κανείς να μη τα ιδεί. Φοβότανε τον Θάνατο πάνω από κάθε άλλο· είχε προσπαθήσει όμως δεν το μπορούσε να σοφιλιάσει με την ιδέα, όσο κρασί κι αν είχε πιει με τον κουμπάρο του, όσο κι αν το 'χε φιλοσοφήσει. Δε σκέφτηκε ούτε στιγμή να κρατήσει τον λόγο της τιμής που 'χε δώσει, «κάλλιο να σου βγει το νάμι, παρά να σου βγει το μάτι» έλεγε στον εαυτό του. Θα 'φευγε σε τόπο μακρινό, θ' άλλαζε όνομα, ρούχα και μορφή, ο Χάρος θα τον έχανε. Αφού δεν μπορούσε να στέκει πίσω του διαρκώς, πού θε να τον εύρισκε; Την άλλη μέρα, την ίδια ώρα, όλο το χωριό ήτανε στο πόδι, να ψάχνουνε τον Κωνσταντή στα χιονισμέναμπαΐρια, στο σκιερό και παγωμένο δάσος, στα κρουσταλλιασμένα ρέματα, όμως του κάκου, είχε ανοίξει η γης και τον είχε καταπιεί. Ο Χάρος πήγε στο ραντεβού, όμως δεν βρήκε φυσικά τον κουμπάρο του. Χαμογέλασε, κούνησε το κεφάλι με νόημα κι έφυγε να μαζέψει τον επόμενο, που η ώρα του είχε φτάσει.
~~~~{}~~~~
Άλλα δέκα χρόνια πέρασαν, μέχρι που ο Χάρος ξαναπάντησε στο διάβα του τον Κωνσταντή. Τον γνώρισε με την πρώτη ματιά, όσο κι αν κείνος είχε πασχίσει ν' αλλάξει το διώμα του. Το ίδιο βράδυ φανερώθηκε μπροστά του μεσάνυχτα ακριβώς. Ο Κωνσταντής άρχισε να τρέμει σαν το ψάρι, μα ο Χάρος και πάλι τον καθησύχασε. «Αν και δεν τήρησες το λόγο σου, ο δικός μου έχει ακόμη αξία. Αύριο την ίδια ώρα, θα περάσω να σε πάρω», του 'πε και χάθηκε μέσα στη μαύρη νύχτα. Ο Κωνσταντής τούτο δεν το περίμενε, παρά τόσα χρόνια ζούσε με τον φόβο της εκδίκησης του Χάρου, τον φανταζόταν οργισμένο που 'χε ξεγελαστεί. Όμως ακριβώς γι' αυτό, είχε μάθει να ζει κάθε του μέρα σαν να 'ταν η στερνή και νόμισε πως τούτα ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής του. Έτσι ήθελε να λέγει στον εαυτό του. Δεν σκέφτηκε τόσα χρόνια ούτε μια στιγμή την οικογένεια που άφησε πίσω του, κείνους που δήθεν ήθελε το τράτο για να τους αποχαιρετήσει και να τους σφουγγίξει τα δάκρυα του αποχωρισμού. Όμως για κείνους θα 'ταν έτσι κι αλλιώς νεκρός, είτε είχε ακολουθήσει το Χάρο, είτε το 'χε σκάσει. Ήτανε πάντα έτοιμος να φύγει, τυχοδιώχτης, αδέσμευτος, έρημος, περιπλανώμενος Ιουδαίος και δεν κοίταξε ποτέ του πίσω. Τούτη είν' η μοίρα εκείνων που τρέχουν να ξεφύγουν απ' το Χάρο και το 'χε πια καταλάβει. Άδραξε τη βαλίτσα του κι εξαφανίστηκε μες στη χασοφεγγαριά. Ήταν λάθος του που ζούσε μαζί με άλλους ανθρώπους· καθώς ο Χάρος στέκονταν ξωπίσω τους, έπρεπε να το 'ξερε πως αργά ή γρήγορα θ' ανακάλυπτε κι εκείνον.
Είπε, μες στην απελπισιά του, να πάει στην Έρημο να μονάσει, να τρώει σαύρες κι ακρίδες και βρύα ξερά, να πίνει δρόσο μονάχα την αυγή, να βρει ένα βράχο να τόνε δεχτεί στη μαύρη αγκαλιά του, μια σπηλιά για να κρυφτεί, μια μήτρα να τόνε χωρέσει, να συρθεί πίσω προς τη Γέννα, να μην παραδοθεί στο Θάνατο. Όμως δεν ήξερε ο δόλιος, πως η Έρημος είν' Δεσποτάτο του Θανάτου κι όποιος βαδίζει μέσα εκεί, έχει τον Χάροντα οδηγό, δυο βήματα μπροστά. Σαν είδε η άμμο η κουσελιάρα, που πάει και χώνεται παντού, τον Κωνσταντή να την πατεί, μονάχος μ' ένα γάιδαρο ξωπίσω του και μηδένα εμπρός του, αναθρόισε ολάκερη, ξεσήκωσε τους Δαίμονες της Σκόνης, κι εκείνοι πήγαν και το ψιθύρισαν του Λίβα κι αυτός μάνιασε από αγανάκτηση κι άρχισε φουρκισμένος να φυσά κι ύψωνε βουνά την άμμο να κρύβει τον ήλιο, για να εκφράσει την ιερή οργή του, κι έκανε τόσο νταβαντούρι, που τα κοράκια πέταξαν και πήγαν και τα πρόλαβαν όλα στο Χάροντα, τον τρανό τους ευεργέτη.
Σαν είδε και πάλι εμπρός του ο Κωνσταντής τον Μαυροφόρο του κουμπάρο να ξεπροβάλει μέσα απ' την αμμοθύελλα με την κάπα του ν' ανεμίζει, ενώ το στοιχειό καλμάριζε και μέριαζε στο διάβα του, έπεσε στα γόνατα κι έβαλε τα κλάματα. Αρχίνισε να θρηνεί τον εαυτόν του, που θ' άφηνε πια τούτο τον κόσμο και κανείς δεν θα θυμόταν τ' όνομά του στους αιώνες. Με το λαιμό ξερό και το στόμα πνιγμένο στην άμμο, με τα μάτια του να τσούζουν απ' το μικροσκοπικό λιθοβόλημα του όχλου των κόκκων, ακόμα και τότε δεν ήταν έτοιμος να παραδοθεί. Άρχισε πάλι να παρακαλάει γοερά τον Χάροντα, αν κι ήξερε πως κείνος είχε φήμη άσπλαχνου θεριστή, με καρδιά στυγερού φοροεισπράκτορα.
Όμως ο Χάροντας σαν είδε τον κουμπάρο του σε τούτη την κατάσταση, πιότερο ένιωσε θλίψη κι έπειτα λύπηση. Έσκυψε και σήκωσε τον Κωνσταντή από τα χώματα που κυλιότανε, του τίναξε τα ρούχα και τον έστησε στα πόδια του. «Ξέρεις Κωνσταντή σε βαρέθηκα του λόγου σου. Έτσι που σε βλέπω, μου φαίνεται πως δεν αξίζει να σε πάρω. Αφού το λοιπόν ποθείς τόσο πολύ να ζήσεις, θα σε βγάλω έξω απ' την Έρημο και θα σ' αφήσω στην ησυχία σου. Έλα, πιες δυο γουλιές κρασί να ψυχοπιάσεις», του 'πε φιλικά και του πρότεινε το παγούρι του. Ο Κωνσταντής κατέβασε λαίμαργα το άλικο νέκταρ. Όμως ο Χάροντας είχε ρεντζελίσει στο παγούρι από τα πριν μια σταλαξιά Λήθη, που 'χε πάντοτε φυλαγμένη σ' ένα φιαλίδιο στον κόρφο του. Πριν προλάβει ν' αντιληφθεί τι 'χε συμβεί, ο φυγάς έπεσε στην αγκάλη του κι αποκοιμήθηκε βαθιά
[Συνεχίζεται...]
Γλωσσάρι
(κατά σειρά εμφάνισης στο κείμενο)
Μιλέτι: Γένος. Ατήραγος: Αφανής. Ακράνης: Σύντροφος, συμπολεμιστής. Κελεψές: Χειροπέδη. Σιργουλίζω: Καλοπιάνω, νταντεύω. Κασαβέτι: Σκοτούρα, ανησυχία.Ζιαφέτι: Γλέντι, συμπόσιο. Τράτο: Προθεσμία (κι όχι Τράτος, όπως λανθασμένα το είπε η κυρία Αρβελέρ). Ναμλής: Που έχει καλό όνομα, ο ονομαστός, ο περίφημος.Κογιονάρω: Κοροϊδεύω, εξαπατώ. Αΐσκιωτος: Που δεν αφήνει σκιά, αλλά κι άγαρμπος (Εδώ χρησιμοποιείται με την πρώτη σημασία). Βιζιτάρω: Επισκέπτομαι. Ορδινιάζω: Κανονίζω, βάζω σε τάξη. Κομπάσο: Διαβήτης και Διαστημόμετρο, πάω με το Κομπάσο: Προβλέπω με απόλυτη ακρίβεια. Σοφιλιάζω: Συμφιλιώνομαι, Συνταιριάζω.Νάμι: Όνομα. Μπαΐρι: Πλαγιά βουνού ή λόφου, άγονος τόπος. Διώμα: Μορφή, Όψη.Κουσελιάρα: Κουτσομπόλα. Νταβαντούρι: Θόρυβος, φασαρία. Ρεντζελίζω: Στάζω.otto-great-chaosΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πώς θα κάψετε περισσότερες θερμίδες στον ύπνο σας;
Posted: 05 Apr 2014 10:44 AM PDT
Όχι, δεν χρειάζεται να κάνετε ποδήλατο στον ύπνο σας. Ούτε να βλέπετε στο όνειρό σας ότι τρέχετε μαραθώνιο! Απλά μπορείτε να αλλάξετε το μεταβολισμό σας με μια μικρή κίνηση!
Οι ερευνητές του National Institute of Health Clinical Center των ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι αν χαμηλώσετε το θερμοστάτη του καλοριφέρ ενώ κοιμάστε, θα ωθήσετε το μεταβολισμό σας να κάνει περισσότερες καύσεις.
Σύμφωνα με την έρευνα, 31 υγιή άτομα κοιμήθηκαν οι μισοί σε ένα δωμάτιο με θερμοκρασία 24C και οι άλλοι μισοί σε ένα άλλο δωμάτιο με θερμοκρασία 18C. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί που κοιμήθηκαν στο ψυχρότερο δωμάτιο έκαψαν 7% περισσότερες θερμίδες από αυτούς που κοιμήθηκαν στο ζεστότερο δωμάτιο. Ο πιο πιθανός λόγος είναι γιατί ο οργανισμός τους δούλευε σκληρότερα για να διατηρήσει σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος στους 37C, υποστηρίζει ο Francesco Saverio Celi, MD, MHSc, of the National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Disease.
Αν χαμηλώσετε το θερμοστάτη σας στους 18C μπορείτε να κάψετε 100 έξτρα θερμίδες για κάθε 24ώρες ύπνου. Μπορεί να μην είναι και πολλές, αλλά βοηθάει ειδικά επειδή είναι κάτι που μπορεί να γίνεται κάθε μέρα.
Άρα αν προσπαθείτε να χάσετε βάρος, δεν είναι κακό να χαμηλώσετε το θερμοστάτη σας πριν πέσετε για ύπνο. Το καλό θα είναι διπλό. Θα κάψετε περισσότερες θερμίδες και λιγότερο πετρέλαιο!
tsemperlidou
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Eλλάδα. Πλησιάζει η ώρα μηδέν
Posted: 05 Apr 2014 10:40 AM PDT
Κάτι το απολύτως λογικό. Μία τέτοια χώρα-«κλειδί» είναι αναμφίβολα η Ελλάδα. Ευρισκόμενη στη μία όχθη του κρίσιμου γεωστρατηγικά Αρχιπελάγους του Αιγαίου και στις πύλες της αχανούς ευρασιατικής ενδοχώρας, πάντοτε η Ελλάδα είχε νευραλγική σημασία για το μεγάλο σκάκι που παίζεται εδώ και αιώνες στην πλάτη λαών και ανθρώπων. Πρόσφατα, στον Ψυχρό πόλεμο, κατόπιν στα νέα πλανητικά δεδομένα που προέκυψαν από την πτώση της ΕΣΣΔ. Τώρα, η ανθρωπότητα εισήλθε πια στην περιβόητη Νέα Εποχή....Ζούμε χωρίς αμφιβολία το εισαγωγικό μόνο στάδιο της Νέας Εποχής. Και οι υπερδυνάμεις έχουν πλέον καταλάβει γεωπολιτικές θέσεις μάχης. Το ίδιο και οι περιφερειακές δυνάμεις. Στη γειτονιά μας, η Ρωσία έδειξε πια τη διάθεσή της να παίξει κυρίαρχο ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Προσπαθεί να επανακτήσει τη χαμένη το 1991 επιρροή της σε μέρος της πρώην ΕΣΣΔ (Κριμαία, Λευκορωσία, Καύκασος κτλ), με απώτερο στόχο της να βγει στις ζεστές θάλασσες της Μεσογείου και του Ινδικού.
Σ' αυτή την τάση της Μόσχας προσπαθούν να αντιδράσουν οι ΗΠΑ, ανεπιτυχώς όμως, διότι η Ουάσιγκτον βρίσκεται σε σημαντική οικονομική ύφεση. Οι περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής μας, π.χ. η Τουρκία και το Ισραήλ, αποπειρώνται να ενδυναμώσουν τις θέσεις τους.Η Ελλάδα βρίσκεται σε μεγάλη κρίση, όχι απλά οικονομική, αλλά βαθύτατα πολιτική και ηθική. Ο ελληνικός λαός έχει χάσει τον προσανατολισμό του, ενώ παράλληλα συρρικνώνεται πληθυσμιακά, λόγω της φοβερής υπογεννητικότητας των Ελλήνων.
Είναι εμφανές ότι χάθηκε η ευκαιρία για τον Ελληνισμό να ξεπεράσει την κρίση με μέσα ειρηνικά. Το «τρένο» έφυγε για πάντα. Μόνο μία ελπίδα απομένει: η ριζική αλλαγή κράτους, νοοτροπίας και υποδομών! Και εκεί είναι, που πολλοί φοβούνται ότι κάτι τέτοιο (αναπόφευκτο έτσι κι αλλιώς) θα γίνει με τρόπο εξαιρετικά βίαιο και αιματηρό.Την κατάσταση αυτή προσπαθούν να εκμεταλλευτούν στο παρασκήνιο εξτρεμιστικές ομάδες. Οι αρμόδιες αρχές της χώρας (π.χ. η ΕΥΠ) έχουν γνώση αυτών των προσπαθειών. Ήδη στα Εξάρχεια παρατηρούνται τον τελευταίο καιρό ανάλογες ύποπτες κινήσεις. Αναρχικοί κύκλοι προσεταιρίζονται ισλαμιστικούς πυρήνες.Στόχος: μία μαζική εξέγερση, κατά το πρότυπο του Δεκέμβρη του 2008, για την αποσταθεροποίηση του συστήματος! Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν, και πιθανό αποτέλεσμά τους σε βάρος των κομμάτων της «συγκυβέρνησης» θα φέρει απίστευτη ανισορροπία σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας. Αυτό θα το εκμεταλλευτούν οι ως άνω κύκλοι. Η νύχτα του «Αγίου Βαρθολομαίου» είναι τελικά πολύ πιο κοντά απ' όσο πίστευε μέχρι πρότινος και ο πλέον απαισιόδοξος...Elora
freepen
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το ωροσκόπιο της Αμερικής και ο Μεγάλος Σταυρός του Απριλίου
Posted: 05 Apr 2014 10:33 AM PDT
του Βασίλη Παπαδολιά
Οι περισσότεροι από μας ασχολούνται αυτές τις μέρες με το Μεγάλο Σταυρό του Απριλίου, 2 μέρες μετά την Ανάσταση. Πλην όμως, αναμένουν για την Ελλάδα πράγματα και θέματα, που ίσως και να μην έρθουν ποτέ, καθώς οι μοίρες που συμβαίνει ο Σταυρός είναι μάλλον επιβοηθητικές για το πολιτικό σύστημα της χώρας μας (εξάγωνο/τρίγωνο με τη βασική αντίθεση Ήλιου/Κρόνου, για όσους χρησιμοποιούν το χάρτη της 3.2.1830).
Αντίθετα για άλλα κράτη και μάλιστα για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τα πράγματα είναι αρκετά πιο ριψοκίνδυνα, καθώς ο Μεγάλος Σταυρός ακουμπάει και ενεργοποιεί μία βασική όψη του χάρτη της χώρας που είναι το τετράγωνο Ήλιου/Κρόνου. Το τετράγωνο αυτό υποδηλώνει μία βασική ασυμφωνία που υπάρχει στο πολίτευμα των Ηνωμένων Πολιτειών ανάμεσα στη διοικητική εξουσία (Κρόνος στο Μεσουράνημα) και στην προσωπικότητα του Αρχηγού Κράτους (Ήλιος στα σύνορα 7ου προς 8ο οίκο στο χάρτη).
Είναι γεγονός ότι το προεδρικό σύστημα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ανέκαθεν διπολικό από αυτή την άποψη με τον Πρόεδρο συχνά να εισπράττει εμπόδια στη δράση του, ειδικά στον τομέα της Εξωτερικής Πολιτικής (7ος), αλλά και των Οικονομικών (8ος) από τα άλλα σώματα εξουσίας. Και έχουμε δει πολύ συχνά αυτές τις ασυμφωνίες, με διπλωματικές συμφωνίες όπως το Κιότο που παλιότερα δεν είχαν καν εγκριθεί από τα όργανα εξουσίας, αλλά και με οικονομικές συμφωνίες για το χρέος πιο πρόσφατα που είδαμε ότι γίνονται συνήθως ασθμαίνοντας και με εμπόδια των άλλων σωμάτων.
Αυτή τη φορά όμως η 13η μοίρα των παρορμητικών φαίνεται να μπαίνει στο μάτι του κυκλώνα, καθώς όλος ο Μεγάλος Σταυρός γίνεται πάνω σε αυτή τη μοίρα και επηρεάζει το ίδιο το πρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών. Τι θα μπορούσαμε να αναμένουμε αλήθεια από αυτό το Μεγάλο Σταυρό;
Για μία βοήθεια στη διερεύνηση θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε σε παλιότερες ημερομηνίες που είχαμε παρόμοια φαινόμενα και να δούμε τι συνέβη.
Στις αρχές Γενάρη όταν ο Άρης περνούσε από παρόμοια θέση στο χάρτη (ίδια μοίρα) είδαμε να πλήττεται η Αμερική από σφοδρή κακοκαιρία (χιονιάς) και αρκετούς νεκρούς.
Τον Αύγουστο του 2013, που ο Δίας ήταν επίσης στην ίδια μοίρα του Ήλιου βρεθήκαμε στο μέσο μιας περιόδου που η Αμερική έδειξε μέγιστη παρεμβατική διάθεση (Ήλιος στον 7ο στο εξωτερικό) στην υπόθεση με τα χημικά όπλα στη Συρία. Ήταν μία περίοδος που σταμάτησε όταν ένα μήνα μετά ο Δίας έκανε τετράγωνο με τον Κρόνο, στη 14η μοίρα του Ζυγού (σημειώστε ότι στη 13η μοίρα του Ζυγού είναι ο Ήλιος του Βλάντιμιρ Πούτιν).
Το story επαναλήφθηκε πρόσφατα όταν στην αναδρομή του ο Δίας από τη θέση του Ήλιου έσπρωξε πάλι τις Ηνωμένες Πολιτείες το Γενάρη να ανακατευτούνε στην υπόθεση της Ουκρανίας. Στα μέσα Φλεβάρη ο Άρης μένει στάσιμος στην 26η μοίρα του Ζυγού, κάνοντας ακριβές τετράγωνο με τον Πλούτωνα των Ηνωμένων Πολιτειών (και εξάγωνο με τον Άρη του Πούτιν).
Βλαντιμίρ Πούτιν (πηγή: AstrologyWeekly)
Αν όμως Δίας και Άρης έχουν ξαναεπισκεφθεί τις συγκεκριμένες μοίρες, Ουρανός και Πλούτωνας θα κάνουν για πρώτη φορά την επίσκεψη τους τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Ο Πλούτωνας μάλιστα δεν έχει πραγματοποιήσει ποτέ επίσκεψη πάλι σε αυτή τη μοίρα, καθώς, στο γενέθλιο χάρτη της Αμερικής είναι σε πιο προχωρημένη θέση. Ο Ουρανός όμως όχι μόνο έχει ξαναπραγματοποιήσει τέτοια επίσκεψη, αλλά έχει αφήσει και το φοβερό στίγμα του.
Γιατί στην πραγματικότητα ήταν με τον Ουρανό σε τετράγωνο με τον Ήλιο και αντίθεση με τον Κρόνο που οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν τον Μάιο του 1930 πλέον, 6 μήνες μετά το οικονομικό κραχ, να βιώνουν τις πρώτες συνέπειες της κρίσης, την ανεργία και τον πληθωρισμό που εξαπλώθηκε τα επόμενα δύο χρόνια και στον επόμενο κόσμο. Κι ας μην ξεχνάμε βέβαια αυτό που λέγεται από πολλούς, ότι η κρίση στη Συρία το καλοκαίρι έγινε για να καλυφθεί το οικονομικό κενό της Αμερικής και να μη γίνει γνωστό στον κόσμο. Το τετράγωνο Δία/Ουρανού τότε ευνοούσε την εξωτερίκευση της κρίσης, για να καλυφθούν τα δημοσιονομικά κενά αυτής της χώρας.
Για να δούμε τέλος την επιρροή του Πλούτωνα, θα πρέπει να πάμε πριν από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας και να δούμε πώς η Αγγλία το 1768 επιβάλλει δασμούς και φόρους στις Αποικίες, που αποτελούν και το έναυσμα στη συνέχεια για την Επανάσταση. Εάν δε θέλουμε να πάμε τόσο πίσω όμως, μπορούμε να ψάξουμε τις περιόδους που ο Πλούτωνας έκανε αντίθεση ή τετράγωνο με τον Ήλιο της χώρας και να αξιολογήσουμε τα γεγονότα.
Πράγματι το 1836 που ο Πλούτωνας τετραγωνίζει τον Ήλιο και κάνει αντίθεση με τον Κρόνο ο ΠρόεδροςAndrewJacksonεκδίδει τη νομοθεσία που επιτρέπει να πωλούνται παράγωγα βασισμένα στην ιδιόκτητη γη, νομοθεσία που οδηγεί τελικά σε κραχ στις αρχές του 1837 (πάλι με Πλούτωνα στη μοίρα του Ήλιου μετά την αναδρομή του).
Το 1926 το Μάιο που έχουμε όψη συνόδου, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρεμβαίνουν με στρατιωτική εμπλοκή στη Νικαράγουα, όπου θα μείνουν και μέχρι το 1933. Τον επόμενο χρόνο, το Μάρτιο, που επαναλαμβάνεται η όψη παρεμβαίνουν στην Κίνα με σώμα στρατιωτών για να προστατεύσουν αμερικανικά συμφέροντα, ενώ αρνούνται να υπογράψουν τη συνθήκη αφοπλισμού της Κοινωνίας των Εθνών.
Το Μάρτιο του 1977, που έχουμε το επόμενο ακριβές τετράγωνο, γίνεται τρομοκρατική επίθεση μουσουλμάνων που καταλαμβάνουν 3 κτήρια στην Ουάσιγκτον και κρατάνε 130 ομήρους, ενώ τον Οκτώβριο που επαναλαμβάνεται το τετράγωνο (και στη συνέχεια σύνοδος με Κρόνο στο γενέθλιο χάρτη), αναγκάζεται να αποσύρει το καθεστώς πολέμου που είχε με τη Νικαράγουα λόγω διεθνών πιέσεων, ενώ προχωρεί σε συνθήκη αφοπλισμού με τη Σοβιετική Ένωση και άλλα 15 κράτη.
Πολλές οι σκέψεις λοιπόν και οι συνειρμοί που δημιουργούνται από αυτό το φλας μπακ στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών και η κατεύθυνση των σκέψεων μας οδηγείται άλλοτε σε τρομοκρατικές επιθέσεις, άλλοτε σε επεμβάσεις σε τρίτες χώρες, άλλοτε σε εμπόδια από τον διεθνή παράγοντα ή και οικονομικά ή μετεωρολογικά γεγονότα.
Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι είναι αμφίβολο να υπήρξε ποτέ ιστορικά ημερομηνία που ο Ήλιος των Ηνωμένων Πολιτειών να είχε επάνω στη μοίρα του σε όψεις ιδιομοιρίας και τους τέσσερις από τους παραπάνω πλανήτες σε ένα μεγάλο σταυρό. Πράγματι σε όλες τις θέσεις του Πλούτωνα που αναφέραμε πιο πάνω για παράδειγμα, ο Ουρανός δεν ήταν ποτέ σε αντίστοιχη θέση, που να επηρεάζει την ίδια μοίρα του χάρτη, αλλά ούτε και ο Δίας. Είναι επομένως ένα εντελώς καινούριο φαινόμενο αυτό που θα δούμε στο χάρτη της μεγάλης αυτής χώρας και είναι ζητούμενο, εάν τελικά θα προκαλέσει κάποια γεγονότα ή με κάποιο τρόπο οι δυνάμεις θα αλληλοεξουδετερωθούν και θα ισορροπήσουν.
Το αποτέλεσμα τις αμέσως επόμενες εβδομάδες
ΥΓ: Ο Βασίλης Παπαδολιάς είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ. των Φίλων Αστρολογίας Ελλάδος. Περισσότερα για το βιογραφικό του μπορείτε να δείτε σε αυτό το σύνδεσμο.
filoi-astrologias-ellados
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Συναισθηματική ή ψυχολογική κακοποίηση των ανδρών
Posted: 05 Apr 2014 10:33 AM PDT
Μπορεί ακόμα και σήμερα να ακούγεται περισσότερο ως ανέκδοτο, αλλά ήδη από το 1974 ο Gelles διαπίστωσε ότι οι άντρες σύζυγοι έπεφταν θύματα βίας σχεδόν με την ίδια συχνότητα όσο και οι γυναίκες.
Ψυχολογική Κακοποίηση
Η συναισθηματική ή ψυχολογική κακοποίηση των ανδρών αναφέρεται σε συμπεριφορές που έχουν ως σκοπό να ταπεινώσουν, να εξευτελίσουν και να ντροπιάσουν τον άνδρα, να τον κάνουν να νιώσει ανίκανος, άχρηστος, ένοχος και τελικά να του μειώσουν το αυτοσυναίσθημα.
Τέτοιες συμπεριφορές εκ μέρους των γυναικών είναι οι φωνές, η διαρκής γκρίνια, οι τσιρίδες, οι προσβολές, οι ειρωνείες και ο σαρκασμός, η γελοιοποίηση μπροστά σε άλλους, ο οικονομικός έλεγχος, η αποκοπή του άνδρα από συγγενείς και φίλους, η εσκεμμένη διακοπή της λεκτικής επικοινωνίας από τη σύζυγο, η άσκηση ελέγχου σε κάθε πτυχή της ζωής του άνδρα, η διαρκής αρνητική κριτική κλπ.
Σε πολλές περιπτώσεις η ψυχολογική κακοποίηση μπορεί να συνυπάρχει με τη φυσική.
Τα στοιχεία είναι συντριπτικά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανδρών θα βιώσει σε κάποια στιγμή της ζωής του συναισθηματική βία από τη σύντροφό του, αλλά σπάνια ή ποτέ δεν θα το αναφέρει στους φίλους και πολύ περισσότερο στις αρχές.
Κι όμως οι συνέπειές της θα είναι καθοριστικές, δεδομένου ότι θα επηρεαστεί αρνητικά η αυτοεκτίμησή του, η εργασιακή του απόδοση, η κοινωνική του ζωή και η προσωπική και πνευματική του εξέλιξη.
Οι νεαροί άνδρες διατρέχουν πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν ψυχολογικήκακοποίηση σε σύγκριση με τους μεγαλυτέρους και κρίσιμες φάσεις της ζωής του ζευγαριού (πχ. Συνταξιοδότηση, αλλαγή επαγγέλματος, απώλεια δουλειάς, χαμηλό εισόδημα, υπερωρίες, γέννηση παιδιών) θα επιτείνουν το φαινόμενο.
Έχει πλέον διαπιστωθεί ότι οι γυναίκες που βιώνουν οι ίδιες έντονες κοινωνικές και διαπροσωπικές συγκρούσεις, διαθέτουν μεταιχμιακή προσωπικότητα, καταναλώνουν υπερβολικές ποσότητες αλκοόλ, πάσχουν από κατάθλιψη ή κυκλοθυμίες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ασκήσουν ψυχολογική κακοποίηση στους συντρόφους τους.
Η συμπεριφορά αυτή, κατά κανόνα, αντανακλά δικές τους εσωτερικές συγκρούσεις, παιδικά τραύματα ή ανασφάλειες.
Φωνάζουν στους άντρες τους θεωρώντας τους υπεύθυνους για οτιδήποτε αρνητικό συμβαίνει, αντί να παραδεχτούν το πρόβλημά τους, έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες και απαιτήσεις από αυτούς, τους θεωρούν ένοχους για τα δικά τους συναισθήματα και τους κατηγορούν ότι αυτοί δεν κάνουν κάτι για να τα αλλάξουν.
Διαβλέπουν κακή πρόθεση σε κάθε τους ενέργεια και φροντίζουν να τους μειώνουν σε κάθε περίσταση. Συχνά ενδύονται την εικόνα του θύματος και πολλές φορές κερδίζουν την υποστήριξη φίλων που δεν γνωρίζουν ποια ακριβώς είναι η αλήθεια.
Το ανδρικό στερεότυπο, που θέλει τον άνδρα ισχυρό, σίγουρο, ανεξάρτητο, αυτάρκη πλήττεται και αυτό προκαλεί έντονα συναισθήματα στον κακοποιημένο σύντροφο, ο οποίος, εάν το αναφέρει, θα αντιμετωπίσει σκεπτικισμό, έκπληξη και ειρωνεία.
Η εσωτερίκευση του γεγονότος, όμως, θα προκαλέσει συναισθηματική ανισορροπία και θα καταρρακώσει το αυτοσυναίσθημα του άντρα, που αισθάνεται εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση που διαρκώς επιδεινώνεται. Πολλά θύματα ψυχολογικής κακοποίησης δήλωσαν ότι η γελοιοποίηση μπροστά σε φίλους προκαλούσε πιο οδυνηρά συναισθήματα ακόμα και από τη φυσική βία εκ μέρους των γυναικών.
Η πορεία της ψυχολογικής κακοποίησης μερικές φορές ακολουθεί συγκεκριμένη πορεία: Αρχικά η γυναίκα είναι εκνευρισμένη για κάποια αιτία που δεν αποκαλύπτει στο σύντροφό της. Ο άνδρας διαπιστώνει τη δυσθυμία της και φοβούμενος έκρηξη θυμού αρχίζει να τη ρωτά τι έχει, υποψιαζόμενος ότι κάτι έχει κάνει που την ενόχλησε.
Η γυναίκα θέλει να του μιλήσει, ώστε να αισθανθεί λιγότερη μοναξιά. Αρχικά αποδίδει τη σύγκρουση στον άνδρα και αυτός σε αντίδραση απομονώνεται συναισθηματικά και επιχειρεί να της εξηγήσει με λογικά πλέον επιχειρήματα. Η γυναίκα τότε, που περιμένει συναισθηματική υποστήριξη, νιώθει αγνοημένη, βιώνει έλλειψη συναισθηματικής στήριξης, δεν κατανοεί κανένα από τα λογικά του επιχειρήματα ή διαστρεβλώνει συναισθηματικά το λογικό μήνυμά τους, οργίζεται εναντίον ενός άντρα που δεν διαβλέπει κάποιο σημαντικό πρόβλημα, που για εκείνη είναι βασικό.
Η γυναίκα οργίζεται και αρχίζει να αποδίδει σε αυτόν τις αιτίες όλων των προβλημάτων στη σχέση τους. Αναρωτιέται εάν ο άντρας της έχει καθόλου συναισθήματα ή γιατί δεν της τα αποκαλύπτει. Τελικά επιτίθεται σε αυτόν, τον χαρακτηρίζει ψεύτη και εμπλέκει στο λόγο της και πρόσωπα του συγγενικού ή φιλικού του περιβάλλοντος.
Τον αποκαλεί ανίκανο και άχρηστο. Απομονώνεται στο δωμάτιό της και καταφεύγει σε ψυχολογικό πόλεμο.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να κρατήσει για εβδομάδες και να καταλήξει στην πλήρη απαξίωση του άνδρα. Ο σύντροφος τότε ενοχοποιεί τον εαυτό του, νιώθει ανίκανος να την καταλάβει και απομακρύνεται ακόμα περισσότερο. Ο κίνδυνος για ψυχολογική βία αυξάνεται όταν μπροστά στο σκηνικό βρίσκονται παιδιά, στα οποία η γυναίκα κοινοποιεί πόσο φαύλος είναι ο πατέρας τους.
Αυτό ολοκληρώνει τη συναισθηματική συντριβή του άνδρα. Σε κάποια στιγμή ο άνδρας φτάνει στα όριά του, σπάει κάτι, χτυπά τη γροθιά του στο τραπέζι, για να της δείξει ότι αυτό είναι το τελευταίο που μπορεί να δεχτεί, ότι και αυτός είναι εξοργισμένος.
Επιτυγχάνει, όμως, το ακριβώς αντίθετο. Τόσο καιρό δεν της έδειχνε τα συναισθήματά του. Ποτέ δεν της έδωσε να καταλάβει ότι μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Πάντα υποχωρούσε ή αντιδρούσε παθητικά στην ποικιλία ψυχολογικής βία, που του εξασκούσε.
Άρα ο θυμός του είναι εύκολα διαχειρίσιμος. Αντί να καταλάβει ότι η κατάσταση έχει βγει εκτός ελέγχου, τον προκαλεί λέγοντάς του ' Τι θα κάνεις, θα με χτυπήσεις. Κάντο και θα σε καταστρέψω οικονομικά. Δεν θα δεις ποτέ ξανά τα παιδιά σου.'
Ο άνδρας αποχωρεί και αυτό την εξοργίζει ακόμα περισσότερο.
Ο κύκλος της ψυχολογικής βίας έχει διαιωνιστεί, αλλά αυτό ήταν εκείνο που η ίδια επεδίωκε υποσυνείδητα.
Το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί οι σύντροφοι επιλέγουν να μείνουν με κάποιον που τους κακοποιεί σωματικά ή συναισθηματικά.
Για τις γυναίκες η βιβλιογραφία αναφέρει ποικίλους κοινωνικούς ή πολιτισμικούς ρόλους, συναισθηματική εξάρτηση από το σύντροφο και φόβο ότι θα εκδικηθεί τον ενδεχόμενο χωρισμό.
Για τους άνδρες, οι οποίοι συνήθως έχουν και τα οικονομικά μέσα να χωρίσουν και ο κοινωνικός στιγματισμός δεν είναι τόσο έντονος, ο κυριότερος λόγος είναι η δέσμευση που συνεπάγεται ο γάμος. Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά δεν είναι συνήθως ο άντρας αυτός που επιλέγει να χωρίσει, αλλά οι γυναίκες.
Ταυτόχρονα, η νομοθεσία είναι απόλυτα άδικη εις βάρος των ανδρών.
Ο άνδρας θα αναγκαστεί να αλλάξει τρόπο ζωής, θα βλέπει τα παιδιά του υπό εξευτελιστικές και οριοθετημένες συνθήκες, τα οικονομικά του θα επιδεινωθούν. Ο γονεικός τους ρόλος επισκιάζεται εσφαλμένα από αυτόν της μητρότητας, οι επιπτώσεις ενός διαζυγίου επιβαρύνουν περισσότερο τους άνδρες και η βίωση του χωρισμού είναι πολύ εντονότερη.
Σε πανελλήνια έρευνα (Παπάνης 2004) βρέθηκε ότι οι χωρισμένες γυναίκες είχαν πολύ υψηλότερα ποσοστά αυτοεκτίμησης σε σύγκριση με τους διαζευγμένους άντρες, οι οποίοι καθηλώνονταν για πολλά χρόνια στην τραυματική φάση του χωρισμού.
Τέλος, τα κοινωνικά στερεότυπα του 'ισχυρού' φύλου θα αναγκάσουν τον κακοποιημένο άνδρα να υποστεί το σαρκασμό, τα πειράγματα και τη γελοιοποίηση, αν διανοηθεί να καταγγείλει το γεγονός.
'Είναι καιρός η κοινωνία μας να απαγκιστρωθεί από τα στερεότυπα όσον αφορά τα δύο φύλα και να επαναπροσδιορίσει το ρόλο τους με πιο ορθολογικά κριτήρια και λιγότερες υστερικές φωνές', καταλήγει ο κ.Παπάνης.
iatronet
o-klooun
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Άργος: Μονάχα αυτός, σε ολόκληρη την Οδύσσεια, αναγνωρίζει τον Οδυσσέα μόλις τον βλέπει, δίχως να έχει ανάγκη , όπως οι άνθρωποι, από αποδείξεις και σημεία
Posted: 05 Apr 2014 07:00 AM PDT
Όταν φτάνουν μπροστά στο παλάτι, ο Οδυσσέας θαυμάζει την κατασκευή του, την αυλή, τις γερές καλοφτιαγμένες πύλες. Έρχεται τσίκνα από το τζάκι κι ακούγονται μουσικές.
Μέσα στο σπίτι οι Μνηστήρες γλεντούν και ο Φήμιος τραγουδάει με τη λύρα του.
Μπροστά από τις πύλες του παλατιού, πάνω σε ένα σωρό κοπριά, είναι ξαπλωμένος ο Άργος, το γέρικο σκυλί του Οδυσσέα. Μικρό, όταν ο αφέντης του ζούσε ακόμη στο παλάτι, ήταν γρήγορο και πανέξυπνο, όπως λέει και το όνομά του, και κυνηγούσε μες στο δάσος αγριοκάτσικα, ζαρκάδια και λαγούς.
Ύστερα, ο αφέντης του έφυγε για την Τροία, έμεινε μακριά είκοσι χρόνια, το σκυλί γέρασε, οι γυναίκες του σπιτιού δεν το νοιάζονται και τό'χουν παρατημένο να ψοφήσει, γεμάτο τσιμπούρια, πάνω στην κοπριά.
Μόλις βλέπει τον αφέντη του, ο Άργος τον αναγνωρίζει, παρά τα κουρέλια που φοράει. Κουνά την ουρά του, ρίχνει τ'αυτιά, όμως από τα γηρατειά δεν μπορεί να πάει κοντά του.
Ο Οδυσσέας το βλέπει, γυρίζει αλλού το βλέμμα και δίχως να τον δουν σκουπίζει ένα δάκρυ.
Την ώρα που εκείνος, μετά από είκοσι χρόνια ξενιτιάς μπαίνει στο παλάτι, ο Άργος πεθαίνει. Δεν ξέρουμε αν ο Οδυσσέας το καταλαβαίνει.
Στην Οδύσσεια φτάνουν οι τελευταίες, εξασθενημένες αχτίδες της χρυσής εποχής, τότε που οι θεοί, οι άνθρωποι και τα ζώα ζούσαν μαζί και επικοινωνούσαν.
Ο Άργος ζει πια σ'έναν κόσμο ανθρωποποιημένο. Είναι πιστός στον Οδυσσέα, όπως ο Εύμαιος, έχει την αφοσίωση του τέλειου δούλου και η νοσταλγία του για τον αφέντη του είναι τόσο έντονη, όσο κι εκείνη του Οδυσσέα για την πατρίδα.
Όμως έχει κάποια χαρίσματα που οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν απολέσει. Τα σκυλιά του Εύμαιου ένιωθαν με φυσικό τρόπο την θεϊκή παρουσία, την οποία δεν αντιλαμβανόταν ο Τηλέμαχος. Και ο Άργος επίσης έχει την ίδια αντιληπτικότητα και μια σιγουριά των αισθήσεων, μια διαίσθηση του άλλου, πάνω στην οποία θεμελιωνόταν η αρχαϊκή γνώση των σχέσεων μεταξύ θεών, ανθρώπων, ζώων και πραγμάτων.
Μονάχα αυτός, σε ολόκληρη την Οδύσσεια, αναγνωρίζει τον Οδυσσέα μόλις τον βλέπει, δίχως να έχει ανάγκη , όπως οι άνθρωποι, από αποδείξεις και σημεία.
Κανένας Λαέρτης και καμμιά Πηνελόπη δεν ζει τόσο κοντά στο κορμί και την καρδιά του Οδυσσέα.
Απόσπασμα από το βιβλίο Η ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΣΚΕΨΗ
του Πιέτρο Τσιτάτι
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ
Εκδόσεις Ωκεανίδα
dorieas
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Επειδή στη ζωή χρειάζεται και το γέλιο…
Posted: 05 Apr 2014 06:26 AM PDT
Έστρωσα χτες σατέν σεντόνια..Έβαλα σατέν πυτζάμες και έπεσα για ύπνο..Ξύπνησα σήμερα 5 χλμ νοτιοανατολικά!
Αν δε φύγει σύντομα το μανάρι από δίπλα μου, με βλέπω να πηγαίνω από ανακοπή ρουφήγματος κοιλιάς
Το πρώτο τάμπλετ της ιστορίας ήταν χαλαρά το Καρέλια κασετίνα.Έγραφες από διευθύνσεις και τηλέφωνα έως και σχεδιάγραμμα οικοδομής!
Κι άλλη άσπρη τρίχα! Μάλλον μεταμορφώνομαι σε κύκνο (.)
Το σωστό ζεϊμπέκικο χορεύεται προσπαθώντας να βγεις από θάλασσα που έχει κάτω πέτρες.
Άμα αργήσει και άλλο ο τύπος στο ΑΤΜ, θα πάω να τον ρωτήσω σε ποια πίστα είναι.
Τρίτη μέρα δίαιτας και άρχισα να ρουφάω τα σουσάμια μέσα απ 'το πληκτρολόγιο.
Περνάω από το ντουλάπι και ακούω την μερέντα να τραγουδάει.-Έεεεελα να με τελειώσεις.μόοοονο εσύ μπορείς
Ώρες ώρες με πιάνει μια τρέλα Τις υπόλοιπες παίρνω τα χάπια μου..
- Γιατί κλαις; Με είπε άσχημη Eλα, μην κλαις Καμιά γυναίκα δεν είναι άσχημη. Σήκωσε το προσωπάκ Ο XPIΣTOΣ ΚΑΙ Η ΠANAΓIA!!
- Καταστροφή λέγεται το φτέρνισμα την ώρα που κατουράς..!!!!!
- Όταν λέει ένας άντρας "θα το φτιάξω", εμπιστέψου τον. Θα το φτιάξει. Δεν είναι ανάγκη να του το θυμίζεις κάθε μήνα!
- Όταν ακούς γυναίκα να λέει λέξεις όπως "συστημικό", "ρεφορμισμός", "ιδεολογικοπολιτική" να ξέρεις ότι δεν ξέρει να μαγειρεύει.
Μειώθηκαν, λέει, οι ληστείες στα καταστήματα
ΑΦΟΥ ΤΑ ΜΙΣΑ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΕΙ!
- Αρχίζω πάλι να μετράω πρόβατα για να κοιμηθώ. Τι να δω; Λείπανε δύο. Αστυνομία, κακό, τέσσερις το πρωί κοιμήθηκα. Είναι να μη σου τύχει
-Έβαλα τα συμπτώματά μου στο internet κι απ' ο,τι φαίνεται έχω πεθάνει εδώ και περίπου πέντε μέρες.
- Σήμερα ξέχασα να πάω γυμναστήριο για δέκατη συνεχή χρονιά.
- Αυτό που σε ρωτάει ο γιατρός "πού πονάς" και μετά σε πιέζει ακριβώς εκεί; Ύπουλο καθίκι.
- Τζάμπα στεναχωριέσαι.
- Γιατί, εσύ πληρώνεσαι;
- Αν ο καφές μας ξυπνούσε, η κυβέρνηση θα τον είχε κηρύξει παράνομο.
- Ρε μάνα, σου' πα την πίτσα να μου την κόβεις σε 6 κομμάτια, όχι 8, αν φάω 8 θα σκάσω. Τι δεν καταλαβαίνεις; !!!!!
- Δηλαδή υπάρχουν άνθρωποι που πάνε και τρέχουν ;;; Έτσι απλά ;;; Χωρίς να τους κυνηγάνε ;;;;
- Πάλι χώμα έβρεξε προχθές. Τελικά δεν μας ψεκάζουν μας θάβουν σιγά σιγά..
- Η μόνη περίπτωση να πας σε δουλειά και να βρεις χαμογελαστούς και χαλαρούς συνεργάτες, είναι να δουλεύεις σε φυτεία χασισιού..
- Να ρωτήσω, μια που είπε ο Σαμαράς ότι θα ξαναβάλει την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη, θέλετε να μπούμε δίπλα στις Μαλδίβες που δεν έχω πάει;
- Όταν ένας άντρας ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου του στη γυναίκα του, μπορεί να σημαίνει δυο πράγματα: Είτε το αυτοκίνητο είναι καινούργιο, είτε η γυναίκα.
Ανοίγω την πόρτα κύριε δικαστά και την βλέπω γυμνήΜου λέει "χτύπα ρε μαλάκα", της έριξα κι εγώ τρία χαστούκιαΠου να καταλάβω ότι εννοούσε την πόρτα;;;!!!
- Αγόρασα σήμερα έναν αναπτήρα με μεγάλη φλόγα για να μην σβήνει από τον δυνατό αέρα!!! Γαμάτος λέμε!!! Επίσης, νομίζω ότι είμαι πιο ωραίος και χωρίς φρύδια
Γιατί το σινικό τοίχος αποτελεί ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου;- Γιατί είναι το μόνο κινέζικο προϊόν που κράτησε πάνω από 1 χρόνο
Πότε όλοι οι άντρες έχουν τις γυναίκες στα ώπα ώπα
Όταν παρκάρουν !!!!
outelogos
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πώς να ετοιμάσουμε και πως να χρησιμοποιήσουμε ένα αφέψημα βοτάνων
Posted: 05 Apr 2014 06:07 AM PDT
Μα ούτε μιά δικτατορία της προκοπής;..
Posted: 05 Apr 2014 06:04 AM PDT
mandatoforos
bluebig
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
“Η Μιζέρια είναι μεταδοτική”
Posted: 05 Apr 2014 05:53 AM PDT
Γράφει ο Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος
Η Μιζέρια θέλει παρέαΟι μίζεροι άνθρωποι δεν θέλουν γύρω τους ευτυχισμένους ανθρώπους. "Τρέφονται" από την δυστυχία και όπου αυτή λείπει, αυτοί μένουν "νηστικοί"
Η Μιζέρια είναι μεταδοτικήΟι μίζεροι άνθρωποι δρουν σαν "βρυκόλακες". Μετατρέπουν τους ευτυχισμένους γύρω τους σε "δικούς τους", έτσι ώστε να μην ξεχωρίζουν οι ίδιοι. Η Δυστυχία, βλέπετε, κρύβεται ΜΟΝΑΧΑ μέσα στην δυστυχία
Οι μίζεροι άνθρωποι μισούν τους ευτυχισμένους ανθρώπους γιατί τους θυμίζουν την δική τους δυστυχία.Και θα κάνουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να τους δουν και εκείνους δυστυχισμένους
Θυμηθείτε το αυτό την επόμενη φορά που ενώ εσείς χαμογελάτε ικανοποιημένοι από την ζωή σας συζητώντας με κάποιον "φίλο", κάποιο "φίδι" που έχει παράπονα από την δική του ζωή σας λέει "φιλικά":"Να δω πότε θα αλλάξεις μυαλά" ή σωστότερα:"ΕΓΩ να δω πότε εσύ θα αλλάξεις μυαλά"
nikolaswar
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Μπορεί να φάει φρούτα;
Posted: 05 Apr 2014 05:48 AM PDT
Εξαρτάται. Αλλά και για όσα από αυτά επιτρέπονται, δεν δίνουμε ποτέ, μα ποτέ τα κουκούτσια, γιατί μπορούν να μετατραπούν σε θανατηφόρο παγίδα.
Η δροσερή και γλυκιά σάρκα ενός φρούτου είναι πειρασμός όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τα κατοικίδιά μας. Γνωρίζοντας μάλιστα τη διατροφική τους αξία και την περιεκτικότητα σε βιταμίνες, πολλές φορές τούς προσφέρουμε ένα μηλαράκι ή αχλάδι. Αν πάλι καταπιούν μερικά κεράσια, δεν δίνουμε σημασία. Και όμως, υπάρχουν φρούτα που είναι τοξικά για τα ζώα, κυρίως λόγω των κουκουτσιών τους.
Αβοκάντο: Ο φλοιός, η σάρκα και το κουκούτσι του περιέχουν περσίνη, μια ουσία που προκαλεί στο σκύλο εμετό και διάρροια. Ακόμη, η μεγάλη ποσότητα λίπους τα καθιστά ανθυγιεινά.
Αχλάδια, βερίκοκα, δαμάσκηνα: Τα κουκούτσια τους περιέχουν ενώσεις κυανίου, που είναι δηλητηριώδεις, ενώ επιπλέον μπορούν να προκαλέσουν απόφραξη του εντέρου. Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι εμετός, ανορεξία, πρησμένη κοιλιά, αφυδάτωση, δύσπνοια, ταχυκαρδία, ακόμα και θάνατος.
Ηλιόσποροι: Δεν είναι τοξικοί. Αντίθετα έρευνα του Πανεπιστημίου του Τέξας έδειξε ότι συμβάλλουν στη βελτίωση του δέρματος και του τριχώματος του σκύλου. Σε μεγάλη ποσότητα όμως μπορεί να φέρουν διάρροια και διαταραχή του εντέρου, ιδίως σε κουτάβια, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε λιπαρά.
Κεράσια: Το εσωτερικό του κουκουτσιού περιέχει υδροκυάνιο, δηλητήριο ισχυρό για κάθε οργανισμό. Αν δεν σπάσει, θα αποβληθεί χωρίς προβλήματα. Αν όμως τα κουκούτσια μασηθούν, σε μικρή ποσότητα φέρνουν πονοκέφαλο, ίλιγγο, σύγχυση και εμετό. Σε αυξημένη ποσότητα προκαλούν δυσκολία στην αναπνοή, αυξημένη πίεση, ταχυκαρδία, ζημιά στα νεφρά, σπασμούς, κώμα και θάνατο.
Λωτοί: Τα κουκούτσια τους προκαλούν φλεγμονή στα έντερα του σκύλου, με αποτέλεσμα να εμφανίσει διάρροια και πιθανώς υψηλό πυρετό.
Μήλα: Η σάρκα του, πλούσια σε σίδηρο, βιταμίνη C αλλά και ω3 και ω6 λιπαρά, συμβάλλει στο υγιές, λαμπερό τρίχωμα του σκύλου και στην αντιμετώπιση των δερματικών αλλεργιών. Τα κουκούτσια του όμως περιέχουν αμυγδαλίνη, δηλαδή βιταμίνη Β17, που είναι δηλητηριώδης και εμποδίζει τη μεταφορά οξυγόνου με το αίμα. Βέβαια, αν ο σκύλος καταπιεί μερικά κουκούτσια, θα τα αποβάλει με τα κόπρανα. Αν όμως τα μασήσει, τα συμπτώματα μπορεί να είναι εμετός, δύσπνοια, ταχυκαρδία, αρρυθμία, ακόμη και το να πέσει σε κώμα. Στις γάτες προκαλούν ερεθισμό των εντέρων, αποπροσανατολισμό, δύσπνοια, κώμα και θάνατο.
Ροδάκινα: Τα λαχταριστά ροδάκινα είναι απαγορευμένα για τα ζώα. Η σάρκα και ο καρπός τους περιέχουν υδροκυάνιο, που είναι ισχυρά τοξικό.
Σταφύλια: Ποιος μπορεί να φανταστεί ότι το δώρο του Διονύσου είναι το πιο δραστικό δηλητήριο για τους σκύλους; Σταφύλια και σταφίδες βιολογικά και μη, με κουκούτσια και χωρίς συχνά περιέχουν μια άγνωστη, προς το παρόν, τοξική ουσία, η οποία προκαλεί νεφρική ανεπάρκεια. Αν αντιληφθείτε ότι το ζώο έχει φάει σταφύλια ή σταφίδες, πρέπει να το πάτε αμέσως στον κτηνίατρο. Η τοξίνη αρχίζει να δρα μέσα σε 24 ώρες. Τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να ξεκινήσουν λίγες ώρες μετά τη βρώση. Τα ζώα παρουσιάζουν πολυδιψία, σταματάνε να τρώνε, έχουν πόνους στην κοιλιά και κάποια πέφτουν σε λήθαργο. Τα συμπτώματα αυξάνονται μετά το 24ωρο και μπορεί να διαρκέσουν ημέρες ή και εβδομάδες. Οι αιματολογικές εξετάσεις δείχνουν αυξημένα επίπεδα ασβεστίου, ουρίας, κρεατινίνης και φωσφόρου. Η καταστροφή των νεφρών προχωράει, δεν παράγονται ούρα και ακολουθεί ο θάνατος. Ο κτηνίατρος θα χορηγήσει αντιεμετικά, ενεργό άνθρακα, για να απορροφήσει την τοξίνη από το στομάχι και τα έντερα, και πολλά υγρά για να βοηθήσει τη διούρηση. Ίσως τελικά δεν είναι τυχαία η έκφραση των παλιών «πήγε σαν το σκυλί στ' αμπέλι».
trihes
Βλαβερό, αλλά σε τι ποσότητα;
Oι τοξίνες συνήθως έχουν σωρευτική δράση. Μπορεί η ποσότητά τους μία φορά να μην είναι βλαβερή, ενώ, αν λαμβάνεται καθημερινά, να γίνει. Επίσης, τοξίνη που μεμονωμένα είναι αβλαβής, συνδυασμένη με άλλη τοξίνη ίσως γίνει επικίνδυνη.Η ποσότητα των βλαβερών ουσιών που μπορεί να καταναλωθεί χωρίς συνέπειες εξαρτάται και από το μέγεθος του ζώου. Ένα μεγάλο σκυλί μπορεί να φάει παραπάνω από ένα μικρόσωμο, το ίδιο κι ένα υγιές από ένα άρρωστο. Γέρικα ζώα ή κουτάβια είναι πιο ευάλωτα σε δηλητηριώδεις ουσίες.Για τα σταφύλια υπολογίζεται ως τοξική δόση 32 γρ. ανά κιλό ζώου και στις σταφίδες 11-30 γρ. ανά κιλό. Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις όπου 4 5 ρώγες ή σταφίδες απέβησαν μοιραίες.trihes
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ο Κόσμος Των Δράκων - Ντοκιμαντέρ
Posted: 05 Apr 2014 05:45 AM PDT
Cosmos greek Documentaries | Ντοκιμαντέρ online
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ρακόμελο το… ευεργετικό
Posted: 05 Apr 2014 05:35 AM PDT
Τι κι αν το κρύο είναι τσουχτερό; Τι κι αν βρισκόμαστε περίπου χειμώνα; Κανένα πρόβλημα. Ένα ποτηράκι ζεστό ρακόμελο θα σας μεταφέρει με τον πιο γλυκό και μεθυστικό τρόπο τη ζεστασιά του. Η ρακή ή τσικουδιά, η διάφανη μυρωδάτη «κυρία» της Κρήτης, δένει αρμονικά με το χρυσαφί γεμάτο αρώματα πευκόμελο, και το αποτέλεσμα είναι ένα ποτό εξαιρετικής ποιότητας και γεύσης, το γνωστό σε όλους ρακόμελο!Όπως επισημαίνει η διαιτολόγος- διατροφολόγος, Νίκη Ανδρουλάκη, το ρακόμελο λόγω των δύο βασικών του συστατικών, την τσικουδιά και το μέλι προσφέρει στον οργανισμό τις ευεργετικές ιδιότητες αυτών. Η τσικουδιά, προϊόν μονής απόσταξης από τα στράφυλλα, τα πατημένα δηλαδή σταφύλια που παραμένουν 40 μέρες σε βαρέλια όπου γίνεται η ζύμωση, είναι ιδιαίτερα χωνευτική ειδικά μετά από ένα πλούσιο σε λιπαρά γεύμα, αλλά και εφόσον ζεσταθεί, προσφέρει άμεση ανακούφιση στον πονόλαιμο. Είναι επίσης καταπραϋντική σε διάφορες μορφές κρυολογημάτων. Η αλκοολική δύναμη της τσικουδιάς ποικίλλει ανάλογα με τις προτιμήσεις του παραγωγού, ενώ κυμαίνεται από 42-58 αλκοολικούς βαθμούς ( Vol%).Το μέλι, ιδιαίτερα σημαντικό τρόφιμο για τον άνθρωπο, αφού περιέχει φλαβονοειδή, ισχυρά αντιοξειδωτικά που ασκούν καρδιοπροστατευτική και αντικαρκινική δράση. Έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, προστατεύει από έλκη και γαστρεντερικές διαταραχές, ενώ ανακουφίζει από τον έντονο βήχα και ερεθισμό του λαιμού. Περιέχει βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, ένζυμα και αμινοξέα, προσφέροντας πολλά ακόμα οφέλη στον οργανισμό. Το μέλι αναμφισβήτητα συγκαταλέγεται στα τρόφιμα συμμάχους της καλής υγείας, αλλά και της μακροζωίας.Ποια είναι όμως η συνταγή για το εξαιρετικό αυτό ποτό;- 100ml τσικουδιά- 35 γραμ.μέλι (κατά προτίμηση πευκόμελο δεν θολώνει και δίνει κεχριμπαρένιο χρώμα)- 2 ξυλάκια κανέλλας- 3-4 γαρύφαλλα (καρφάκια).Ζεσταίνετε σε ένα μπρίκι την τσικουδιά με την κανέλλα και τα γαρύφαλλα και προσθέτετε το μέλι. Αφήνετε το ρακόμελο σε σιγανή φωτιά για περίπου 5 λεπτά ανακατεύοντας διαρκώς με ένα ξύλινο κουτάλι. Αποσύρετε από τη φωτιά και αφαιρέστε την κανέλλα και τα γαρύφαλλα.Και μην ξεχνάτε, το ρακόμελο πίνεται ζεστό! Στην υγεία σας!
(c) zougla.gr vs MediDiatrofi.gr
assosgreek
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Αρχαίες αναφορές χορτοφαγίας των Ελλήνων Μυστών
Posted: 05 Apr 2014 05:31 AM PDT
Η Σκοτεινή Πλευρά Της Τεστοστερόνης!
Posted: 05 Apr 2014 04:36 AM PDT
Μια νέα μέθοδος πειθαρχίας χωρίς φωνές!
Posted: 05 Apr 2014 01:55 AM PDT
Μπορεί να βελτιωθεί η συμπεριφορά ενός παιδιού δίχως φωνές και γκρίνιες; Η ψυχολόγος και οικογενειακή σύμβουλος Nol Janis-Norton, στο βιβλίο της «Calmer, Easier, Happier Parenting, The Revolutionary Programme That Transforms Family Life» μας αποκαλύπτει 7 απλούς τρόπους πειθαρχίας που υπόσχονται να φέρουν την πολυπόθητη γαλήνη στο σπίτι μας.1. Αποφύγετε τους γενικευμένους και υπερβολικούς επαίνους
Όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας, αλλά οι γενικές και οι υπερβολικές εκφράσεις τους κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Αντί λοιπόν να λέτε «υπέροχα», «άψογα», «θαυμάσια», επιλέξτε τον συγκεκριμένο και συγκρατημένο έπαινο, όπως «βλέπω ότι διάβασες προσεκτικά τα μαθήματά σου, προσέχοντας την ορθογραφία σου και κάνοντας την αντιγραφή σου. Βλέπω επίσης ότι δεν άφησες κενά. Αυτό είναι πολύ καλό». Το κλειδί, κατά την Janis-Norton είναι να παρατηρείτε, να περιγράφετε με ακρίβεια και να μην χρησιμοποιείτε υπερθετικούς βαθμούς.
2. Προτιμήστε να επαινείτε το παιδί όταν συμπεριφέρεται καλά
Για να αντιμετωπίσετε μια ενοχλητική συμπεριφορά του παιδιού (π.χ. ότι μιλάει απότομα, τρώει τα νύχια του, σας διακόπτει όταν μιλάτε στο τηλέφωνο, ζητάει διαρκώς κάτι, δεν διαβάζει) προτιμήστε να δώσετε έμφαση στις περιπτώσεις που δεν το κάνει αυτό. Μπορείτε μάλιστα να χρησιμοποιείτε τον συγκεκριμένο έπαινο για να του τις επισημαίνετε μια θετική του συμπεριφορά. Για παράδειγμα μπορείτε να του πείτε «χαίρομαι που δε με διέκοψες και έκανες μόνο σου τα μαθήματα. Μπράβο σου».
3. Αφιερώστε σε κάθε παιδί «το δικό του» χρόνο
Κάθε ένας από τους γονείς πρέπει να αφιερώνει σε κάθε ένα από τα παιδιά λίγο αποκλειστικό χρόνο, που θα περνάνε κάνοντας οι δυο τους κάποιες δραστηριότητες. Ο χρόνος αυτός πρέπει να είναι καθημερινός και να διαρκεί τουλάχιστον 10 λεπτά σε κάτι που αρέσει και στους δύο.
4. Ακούστε το παιδί
Για να λύσετε κάποιο πρόβλημα, πρέπει πρώτα να ακούσετε τι έχει να πει το παιδί, και αναλόγως να προσαρμόζετε την απάντησή σας. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά ξεπερνούν πιο εύκολα και πιο γρήγορα τον θυμό ή τα αρνητικά συναισθήματά τους, ενώ έχουν και την ευκαιρία να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους, να τα νιώσουν πλήρως και μετά να τα ξεπεράσουν και να ηρεμήσουν. Μπορείτε να βρείτε μια γλώσσα επικοινωνίας, μέσα από την οποία θα συνεννοείστε και θα του δίνετε μαθήματα ζωής. Για να ακούσετε το παιδί, βάλτε στην άκρη τα δικά σας συναισθήματα, σταματήστε ό,τι κι αν κάνετε, συγκεντρωθείτε σε ό,τι σας λέει κοιτάζοντάς το στα μάτια και αναλογισθείτε πως μπορεί να νιώθει το παιδί.
5. Προετοιμαστείτε για τις αρνητικές συμπεριφορές
Αυτή είναι μια πανίσχυρη τεχνική για να εξασφαλίσετε ότι το παιδί θα ακολουθεί τους κανόνες του σπιτιού. Πρέπει να την εφαρμόσετε πριν συμβεί η αρνητική συμπεριφορά και οπωσδήποτε όχι εν ώρα αψιμαχίας ή όταν βιάζεστε.
Πως θα την εφαρμόσετεΔιαλέξτε μια ουδέτερη στιγμή που θα έχετε άφθονο χρόνο στη διάθεσή σας. Καθίστε κάτω με το παιδί και θέστε του μερικά βασικά ερωτήματα (για κάθε ερώτημα και απάντηση, να αφιερώνετε έως 60 δευτερόλεπτα). Κάθε ερώτηση πρέπει να είναι λεπτομερής και να μην απαντιέται με «ναι» ή «όχι», αλλά να έχει συγκεκριμένη απάντηση. Επιπλέον, επειδή το παιδί ξέρει τις απαντήσεις, εσείς δεν πρέπει να του τις πείτε, αλλά να περιμένετε να τις πει μόνο του. Για παράδειγμα πείτε του: «Όταν γυρνάμε από το κολυμβητήριο, τι είναι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε; Που θα βάλουμε την τσάντα; Που θα βάλουμε τα παπούτσια; Τι θα κάνουμε τα λερωμένα ρούχα;». Όσο πιο λεπτομερής είναι κάθε απάντηση του παιδιού, τόσο περισσότερο εντυπώνεται στη μνήμη του.
6. Απομακρύνετε ό,τι αποσπά την προσοχή του από αυτό που πρέπει να κάνει
Αν για παράδειγμα τα παιδιά σας καθυστερούν το πρωί να ετοιμαστούν για το σχολείο, βάλτε τα ρούχα τους σε ξεχωριστά δωμάτια ώστε να μην συναντηθούν πριν ντυθούν.
7. Μην ζητάτε ποτέ δεύτερη φορά το ίδιο πράγμαΓια να κάνει το παιδί ό,τι ζητάτε , χωρίς να χρειαστεί να επαναλαμβάνεστε εφαρμόστε την απλή μέθοδο που ακολουθεί:
1. Πηγαίνετε στο δωμάτιο όπου βρίσκεται το παιδί, σταθείτε δίπλα του και κοιτάξτε το.
2. Περιμένετε να γυρίσει να σας κοιτάξει και αυτό αλλά να κοιτάει μόνο εσάς και πουθενά αλλού.
3. Πείτε στο παιδί τι θέλετε να κάνει αργά, με απλά λόγια, με σαφήνεια και μόνο μία φορά.
4. Ζητήστε από το παιδί να επαναλάβει ό,τι του είπατε, λέγοντας «Πες μου σε παρακαλώ τι πρέπει να κάνεις» (μόλις το παιδί αρχίσει να το λέει, έχει αρχίσει να γίνεται δική του απόφαση και ευθύνη).
5. Περιμένετε στη θέση σας να κάνει το παιδί ό,τι του ζητήσατε και κάθε τι σωστό που κάνει, να το επαινείτε συγκεκριμένα και συγκρατημένα.
imommy
sciencearchives
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ο Δρόμος ανοίγει δεν κλείνει ποτέ, αν ξέρουμε να σεβόμαστε όλα μας τα συναισθήματα, το ίδιο καλά όπως τον Εαυτό μας.
Posted: 05 Apr 2014 01:34 AM PDT
Πρωί πρωίΔροσιά και ένα αεράκι που κάνει έναν ξύλινο μελωδό από το απέναντι μπαλκόνι να συνοδεύει τιτιβίσματα πουλιών και θροΐσματα φύλλων, ανάμεικτα με φωνές της Πόλης που ξυπνάειΚαι ξυπνάνε μαζί της αυτά που ζουν μέσα μας, σαν αστεράκια του Θεού, σαν μουσική του Θεού, σαν μνήμη του Θεού...Ο ήλιος μόλις που διακρίνεται ανεβάζει τις ακτίνες του στην Πόλη, με ΄Ερωτα μοναδικό
και τότε όλοι οι φόβοι εξαφανίζονται... Δεν υπάρχει παρά μόνο η απλότητα της τρυφερότητας και της φροντίδας, η αθωότητα... το πιο βαθύ άγγιγμα της Ζωής... εκεί που όλα γίνονται ΄Ενα!
Η Πόλη ξύπνησε για τα καλά
Και ξαφνικά ο μελωδός σταματά
΄Ετσι όπως σταματούν κάποιες σχέσειςΤο τέλος σου κόβει την ανάσαΗ άπνοια σταματά τον μελωδό
Το πένθος για κάτι που τελειώνει χρειάζεται, είναι μια ανθρώπινη ανάγκη και ένας σεβασμός που οφείλεται στην Ζωή.Μια σχέση που τελειώνει, όσο και να είναι λυτρωτική από μία μεριά, είναι μια αλλαγή στην κατάσταση μέσα σου. Η μοναξιά που μπορεί να βιώνεται μέσα σε μια σχέση, αποσιωπείται, γιατί η φυσική παρουσία του άλλου "κλέβει" τις εντυπώσεις από την Ψυχή. ΄Ομως συναισθήματα υπάρχουν για τον άλλον άνθρωπο, δεν είναι όλα στα παλιά μας τα παπούτσια, γιατί δεν ταιριάξαμε μέχρι τέλος.
Η Ψυχή θέλει να βιώνει το "μαζί" εδώ στον φυσικό κόσμο, είναι επιλογή της, μια επιλογή όμως που θα την αναπτύξει, θα την εξελίξει και θα την ανυψώσει στην μοναδικότητά της και δεν θα την δεσμεύσει, δεν θα την εξαρτήσει από ανάγκες που δεν είναι δικές της, αληθινές...
Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται να βρεις το θάρρος να αλλάξεις πορεία και συντρόφους... ΄Οταν κάποιος δεν βγάζει τα χαρίσματα της Ψυχής μας, αλλά μας βάζει διαρκώς στην αστρική μας εξάρτηση του φόβου, τότε δεν είναι κατάλληλος για τον Δρόμο μας.
Δεν είναι κανένας άνθρωπος τέλειος, αυτό είναι μια πραγματικότητα του φυσικού κόσμου.΄Ομως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια δύναμη στην ποιότητα και μαζί τους βγάζουμε κι εμείς το καλύτερο μας, το πιο θεϊκό...
Υπάρχουν άνθρωποι με ποιότητες, αυθόρμητοι... Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν το "Καλό" μέσα τους αφυπνισμένο... Μπορεί να είναι ατελείς στην ολοκλήρωσή τους, αλλά η βασική τους ποιότητα είναι αφυπνισμένη...Αυτοί θα σε βοηθήσουν με ευγένεια να δουλέψεις τα θέματά σου και ίσως δουλέψουν κι εκείνοι μαζί σου, τα δικά τους. Δουλέψουν δεν δουλέψουν όμως τα θέματά τους, είναι η ευγένειά τους τέτοια, που δεν θα εμποδίσουν με κανέναν τρόπο την εξέλιξή σου, την επιλογή σου, δεν θα επιδράσουν στην ελεύθερη βούλησή σου.
Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, κι ας μην είναι τέλειοι...
Η εποχή που έρχεται και που βιώνουμε ήδη, θα φέρει κοντά ανθρώπους με ίδιες ποιότητες... Ο ένας να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του άλλου...Να βγάζει ο άνθρωπος τις βαθύτερες ποιότητές του, της συμπόνιας και της συναίσθησης είναι θέμα επιδράσεων στο πιο τρυφερό μας μέρος
Και είναι η ατομική ευθύνη του καθενός μας να αντιληφθούμε εγκαίρως ποιά Πηγή επιτρέπουμε να μας δονεί και με ποιά συναισθήματα γεμίζουμε πια τον Κόσμο μας, το είναι μας!
Πένθησε μεν, λοιπόν, για μια σχέση που τελείωσε, αλλά όσο αξίζει στον αυτοσεβασμό σου...Ο Δρόμος ανοίγει δεν κλείνει ποτέ, αν ξέρουμε να σεβόμαστε όλα μας τα συναισθήματα, το ίδιο καλά όπως τον Εαυτό μας.
Γιατί ο Ποιητής λέει
Στην καρδιά κάθε χειμώνα,υπάρχει μια σφύζουσα άνοιξηκαι πίσω από το πέπλο της κάθε νύχτας,περιμένει μια χαμογελαστή αυγή(Χαλίλ Γικμπράν)
Βάσω Νικολοπούλου
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
ΣΚΟΡΠΑΝΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ οι σεισμολόγοι! Περιμένουν ΣΕΙΣΜΟ 9 Ρίχτερ και ΤΣΟΥΝΑΜΙ 15 μέτρων
Posted: 05 Apr 2014 01:28 AM PDT
Έναν σεισμό μεγέθους της τάξης των 9 Ρίχτερ που θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα τσουνάμι με παλιρροϊκά κύματα ύψους 15 μέτρων αναμένουν από το ρήγμα του Ικουίκουε στη βορειοδυτική Χιλή οι σεισμολόγοι.
"Θα μπορούσε να συμβεί αύριο ή σε 50 χρόνια. Δεν ξέρουμε πότε θα γίνει. Ωστόσο, το βασικό στοιχείο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι ο πρόσφατος σεισμός των 8,2 Ρίχτερ δεν είναι η μεγάλη δόνηση που περιμένουμε στην περιοχή" δηλώνει ο Μάικ Σίμονς, σεισμολόγος της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ (USGS).
Η Χιλή είναι από τις περισσότερο σεισμογενείς περιοχές του κόσμου καθώς βρίσκεται πάνω στο σημείο όπου η τεκτονική πλάκα Νάζκα εισέρχεται κάτω από τη νοτιοαμερικανική πλάκα πιέζοντας την Κορδιλλιέρα των Άνδεωνσε μεγαλύτερα υψόμετρα. Η πίεση από τη σύγκρουση των δύο πλακών μεγιστοποιείται στο ρήγμα του Ικουίκουε στα βορειοδυτικά της Χιλής, το οποίο έδωσε τον πρόσφατο σεισμό.
"Είναι το μοναδικό εναπομείναν ρήγμα που δεν έχει δώσει σεισμό τα τελευταία 140 χρόνια" προσθέτει ο Σίμονς.
Γνωρίζουμε ότι οι δύο τεκτονικές πλάκες πλησιάζουν μεταξύ τους κατά έξι ως επτά εκατοστά κάθε χρόνο. Αν κάνετε τον πολλαπλασιασμό με τα 140 χρόνια θα έπρεπε να έχουν μετακινηθεί κατά 11 μέτρα, οπότε μπορείτε να υπολογίσετε το μέγεθος του σεισμού που περιμένουμε" καταλήγει.
Σημειώνεται ότι στη Χιλή σημειώθηκε ο μεγαλύτερος ποτέ καταγεγραμμένος σεισμός στον κόσμο, μεγέθους 9,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ που προκάλεσε τον 5.000 ανθρώπων στις 22 Μαΐου του 1960.
«Ο μεγάλος σεισμός είναι καθ΄ όδόν. Στην πραγματικότητα, το σύνολο αυτού του ρήγματος μήκους 600 χιλιομέτρων δεν έχει ακόμη ενεργοποιηθεί. Μόνο ένα τμήμα μήκους 180 χιλιομέτρων και πλάτους 120 χιλιομέτρων ενεργοποιήθηκε, υπάρχουν ζώνες, τόσο στη βόρεια Χιλή, όσο και στο νότιο Περού που δεν έχουν κουνηθεί. Περιμένουμε έναν μεγάλο σεισμό μεγέθους 8,5 περίπου βαθμών», επιβεβαίωσε σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μάριο Πάρντο υποδιευθυντής του Κέντρου Σεισμολογίας του Πανεπιστημίου της Χιλής.
«Οι σεισμοί της Τρίτης και της Τετάρτης θα επιταχύνουν την έλευση του μεγάλου σεισμού. Οι σεισμοί που σημειώθηκαν ξεμπλόκαραν τμήμα της ζώνης επαφής των δύο τεκτονικών πλακών. Αυτό μετέθεσε τα σημεία αντίστασης σε άλλες ζώνες του ρήγματος. Σε μία δεδομένη στιγμή το σύνολο της ζώνης επαφής θα ξεμπλοκάρει, μέσα σε λίγα λεπτά, δίνοντας έναν μεγάλο σεισμό, που θα συνοδευτεί από ένα πολύ ισχυρό τσουνάμι με κύματα 10 έως 15 μέτρων. Καμία κατασκευή δεν θα μπορέσει να αντισταθεί», δηλώνει από την πλευρά του ο καθηγητής της Ecole Normale Superieure του Παρισιού Ραούλ Μανταριάγκα.
-Εκτοπίστηκαν 1 εκατ. άνθρωποι
Η πρόεδρος της Χιλής Μισέλ Μπασελέτ κήρυξε το βόρειο τμήμα της χώρας, τις περιοχές Αρίκα και Ταραπακάν, κοντά στα σύνορα με το Περού σε κατάσταση φυσικής καταστροφής ύστερα από τον ισχυρό σεισμό των 8,2 βαθμών, που έπληξε τη χώρα προκαλώντας τον θάνατο έξι ανθρώπων, σύμφωνα με τον μέχρι στιγμής απολογισμό.
Επίσης, ο σεισμός εκτόπισε από τις εστίες τους ένα εκατομμύριο ανθρώπους και άφησε πίσω του μεγάλες καταστροφές στις υποδομές.
yahoo
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Οι πιο αδύναμες οικογένειες ή γάμοι είναι εκείνοι που δεν έχουν σχέδιο
Posted: 04 Apr 2014 02:00 PM PDT
ΤΟΡΚΟΜ ΣΑΡΑΙΝΤΑΡΙΑΝ
Kate KosΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Μελέτη δείχνει, ότι οι άνδρες λαμβάνουν ταχύτερα θεραπεία από ότι οι γυναίκες για καρδιακή προσβολή
Posted: 04 Apr 2014 01:50 PM PDT
Οι ερευνητές, εξετάζοντας τις διαφορές στη περίθαλψη, έχουν βρει ότι η επίπτωση του φύλου επιδρά στο πόσο γρήγορα ορισμένοι ασθενείς λαμβάνουν φροντίδα μετά από καρδιακή προσβολή. Το κύριο εύρημα δείχνει ότι οι άνδρες έχουν περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες να λάβουν ταχύτερα φροντίδα και θεραπεία.
Η ομάδα, η οποία δημοσίευσε τα αποτελέσματα στο περιοδικό Canadian Medical Association, λέει ότι το γένος έχει ευρύτερη έννοια εφαρμογής από το φύλο και ενσωματώνει ¨τις συνέπειες των κοινωνικών κανόνων και των προσδοκιών για τους άντρες και τις γυναίκες¨.
Για να κατανοήσουν αυτές τις διαφορές και να ερευνήσουν γιατί οι νεότεροι άνδρες και γυναίκες με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο έχουν διαφορές στη θνητότητα, οι ερευνητές μελέτησαν 1.123 ασθενείς ηλικίας μεταξύ 18 και 55 ετών, οι οποίοι στρατολογήθηκαν από κέντρα στον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Ελβετία.
Το μέγεθος του δείγματος αποτελούνταν από 32% γυναικών και 68% ανδρών, ενώ η μέση ηλικία ήταν 50 έτη για τις γυναίκες και 49 για τους άντρες.
Μετά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο, οι ασθενείς συμπλήρωσαν μια μελέτη που περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με γενετικά θέματα, όπως τα «παραδοσιακά» αντρικά και θηλυκά χαρακτηριστικά και συνήθειες, την ευθύνη για το νοικοκυριό, το επίπεδο εκπαίδευσης και την κατάσταση υγείας.
Συνολικά, οι έρευνες έδειξαν ότι οι γυναίκες ήταν συχνότερα από χαμηλά εισοδήματα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση και οικογενειακό ιστορικό καρδιακής νόσου. Είχαν, επίσης, πολύ υψηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους από τους άντρες.
Όσον αφορά το χρόνο περίθαλψης, οι άνδρες είχαν πρόσβαση σε ηλεκτροκαρδιογράφημα (ECGs) και θρομβόλυση πολύ πιο γρήγορα από ότι οι γυναίκες. Ο χρόνος door-to-ECG και door-to needle ήταν 15 και 21 λεπτά και 28 και 36 λεπτά αντίστοιχα.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα, η Dr. Louise Pilote, συγγραφέας της μελέτης και κλινική ερευνήτρια στο McGill University Health Centre in Montral, Canada λέει: ¨Το άγχος σχετίζεται με την αδυναμία επίτευχσης του στόχου των 10 λεπτών για ΗΚΓ στις γυναίκες, αλλά όχι στους άνδρες. Οι ασθενείς με άγχος που παρουσιάζονται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών χωρίς θωρακικό άλγος, τείνουν να είναι γυναίκες, και η επίπτωση του οξέος στεφανιαίου συνδρόμου είναι χαμηλότερη μεταξύ των νεαρών γυναικών από ό, τι μεταξύ των νεαρών αντρών¨.
Προσθέτει ότι τα ευρήματά τους υποδηλώνουν το προσωπικό της διαλογής μπορεί να απορρίψει ένα καρδιακό επεισόδιο αρχικά σε νεαρές γυναίκες με άγχος, γεγονός που θα μπορούσε να είναι ο λόγος περισσότερης ώρας αναμονής για ηλεκτροκαρδιογράφημα.
«Γυναικεία χαρακτηριστικά» έχουν επίσης ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση θεραπείας.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι οι ασθενείς που επισκέφθηκαν το νοσοκομείο με άτυπα συμπτώματα ή πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου ήταν εκτεθειμένοι σε μεγαλύτερες καθυστερήσεις για θεραπεία.
Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες με γυναικεία γενετικά χαρακτηριστικά, είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν καθυστερήσεις στη περίθαλψη σε σχέση με τους πιο ¨αρρενωπούς¨ ασθενείς.
Αλλά ίσως πιο ενδιαφέρον είναι, ότι η ομάδα διαπίστωσε, ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες με γυναικεία χαρακτηριστικά ήταν πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν καθυστερήσεις θεραπείας σε σχέση με τους ασθενείς που είχαν αρρενωπά χαρακτηριστικά.
Αναφέρουν ότι τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες που ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα χαρακτηριστικών γυναικείας συμπεριφοράς - συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς από το ίδιο το άτομο ότι έχει την κύρια υπεύθυνη για τις δουλειές του σπιτιού - ήταν λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε επεμβατικές διαδικασίες.
Αν και τα ευρήματά τους είναι σημαντικά, η μελέτη είχε κάποιους περιορισμούς. Πρώτον, μπορεί να υπήρχε μια προκατάληψη στην επιλογή, δεδομένου ότι το δείγμα περιελάμβανε επιζήσαντες από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο.
Επιπλέον, οι ασθενείς αποκλείστηκαν από τη μελέτη, όταν υπήρχαν ελλιπή δεδομένα, γεγονός το οποίο μείωσε το μέγεθος του δείγματος περαιτέρω. Επιπροσθέτως, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ¨η έλλειψη στοιχείων σχετικά με την καταλληλότητα των επεμβάσεων περιορίζει την ερμηνεία των αποτελεσμάτων και τις επιπτώσεις στην κλινική πράξη¨.
Παρόλα αυτά, οι ερευνητές, βασιζόμενοι στα ευρήματά τους, τονίζουν ότι μπορεί να χρειαστεί μια πιο εξειδικευμένη φροντίδα για τους ασθενείς που φτάνουν στα επείγοντα χωρίς πόνο στο στήθος, πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου ή που έχουν χαρακτηριστικά ή ρόλο γυναικείο.
Sex-related differences in access to care among patients with premature acute coronary syndrome, Louise Pilote, et al., CMAJ, doi:10.1503/cmaj.131450, published online 17 March 2014
Η ΘΕΑ του Θεού
Posted: 04 Apr 2014 01:31 PM PDT
Ο Φωτισμένος Άνθρωπος έχει φθάσει ήδη σε όλες τις απαντήσεις και δεν χρειάζεται να ρωτήσει κανέναν και τίποτα. Είναι οι άλλοι άνθρωποι που θέτουν ερωτήματα, συχνά χωρίς να εξετάζουν ούτε ποιος ρωτά, ούτε αν ρωτά με τον σωστό τρόπο, το σωστό πράγμα. Κι έτσι, συνήθως, απλά παραμένουν στην άγνοια.
Ρωτάνε συχνά οι άνθρωποι: «Υπάρχει Θεός; Πως μπορώ να Γνωρίσω τον Θεό; Πως μπορώ να Ενωθώ με τον Θεό;».
Η Εμπειρία της Ύστατης Πραγματικότητας (του Θεού στην δυτική μεταφυσική ορολογία) έχει περιγραφεί σε διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις. Τι ακριβώς λένε οι Σοφοί των Αιώνων και πως μπορούμε να ελέγξουμε την αλήθεια αυτών που λένε, εμπειρικά, βιωματικά, εμείς οι ίδιοι; γιατί μόνο η προσωπική εμπειρία μπορεί να μας αποδείξει την αλήθεια του «λόγου».
.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ είναι απλός και περιλαμβάνει διάφορες βαθμίδες σύμφωνα πάντα με την Παράδοση. Το Ερώτημα λοιπόν δεν είναι «Τι Είναι Θεός; Και πως Βιώνουμε τον Θεό, την Θεότητα;», αλλά - το Πραγματικό Ερώτημα είναι «Είμαστε διατεθειμένοι να το Κάνουμε;», να το δοκιμάσουμε αυτό;.
Η Πρώτη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό σχετίζεται με τον εξωτερικό κόσμο κι είναι η Πραγμάτωση της Απόλυτης Ακτημοσύνης . Δεν πρέπει να δενόμαστε με τίποτα υλικό, ούτε καν με την ζωή του σώματος, γιατί όλα είναι φθαρτά που σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε τον κόσμο ακόμα κι αυτή την στιγμή, τούτη την στιγμή. Μπορούμε να το Κάνουμε;
Η Δεύτερη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό σχετίζεται με τον ψυχικό (ψυχολογικό, συναισθηματικό, συγκινησιακό) κόσμο κι είναι η Πραγμάτωση της Πραγματικής Απάθειας. Δεν πρέπει να προσκολλούμαστε σε τίποτα, ούτε ον, ούτε κατάσταση, ούτε αντικείμενο, γιατί είναι όλα παροδικά. Μπορούμε να το Κάνουμε;
Η Τρίτη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό σχετίζεται με τον κόσμο της σκέψης κι είναι η Πραγμάτωση της Αληθινής Ησυχίας του Νου. Πρέπει ο Νους, (η σκέψη) να Καθαρισθεί από όλες τις λανθασμένες συμπεριφορές, να εγκαταλείψει την «συμβολική σκέψη», την εννοιολογική δραστηριότητα δηλαδή το σύνολο της ανθρώπινης γνώσης, τις αντιλήψεις, τις προκαταλήψεις, τις πεποιθήσεις. Μόνον ο Καθαρός Νους, ο Απλούς Νους, ο Νους που Μετουσιώνεται σε Καθαρό Πνεύμα, μπορεί να Δεχθεί την ΑΛΗΘΕΙΑ. Μπορούμε να το Κάνουμε;
Οι περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν στην Πρώτη Βαθμίδα λιγότεροι φτάνουν στην Δεύτερη Βαθμίδα και ελάχιστοι φτάνουν στην Τρίτη Βαθμίδα. Κι από αυτούς τους ελάχιστους μετριούνται στα δάχτυλα αυτοί που φτάνουν στην Τέταρτη Βαθμίδα της Πορείας μας προς τον Θεό, στην Απελευθέρωση από την Σκέψη, το εγώ, στην Πραγμάτωση της Παγκόσμιας Συνείδησης.
Σε αυτούς τους ανθρώπους που Πέρασαν το Κατώφλι της Αιωνιότητας, που Εισήλθαν στο Βασίλειο του Θείου, απευθύνονται αυτά που λέγονται παρακάτω.
.
Είναι αλήθεια πως ο άνθρωπος, όσο εμπλέκεται σε λανθασμένες δραστηριότητες, δεν έχει ξεπεράσει τις ψευδαισθήσεις που κατασκευάζει η σκέψη, δεν μπορεί να Απελευθερωθεί, να ξεπεράσει τους περιορισμούς, να μετουσιωθεί σε Παγκόσμια Συνείδηση.
Το ότι Αυτή η «Κατάσταση» είναι Δυνατή και Βιώνεται από οποιονδήποτε είναι αποφασισμένος να το κάνει, έχει εξηγηθεί πολλές φορές.
Εκείνο που θέλουμε να διευκρινίσουμε είναι αυτό: Όταν ο Άνθρωπος Απελευθερωθεί από την περιοριστική (και περιορισμένη) σκέψη και Λειτουργεί σαν Απεριόριστη Αντίληψη, σαν Ενιαίος Χώρος Αντίληψης που Περιλαμβάνει τα Πάντα, δεν έχει Φτάσει στο Τέρμα αλλά είναι στην Αρχή της Ατελείωτης Πορείας Μέσα στον Θεό. Ας το εξηγήσουμε αυτό.
Σε Θεωρητικό Επίπεδο η Διδασκαλία - σε Όλες τις Παραδόσεις μιλά για μια Τριπλή Εμπειρία της Θεότητας, (για Τρεις Όψεις της Θεότητας, Τρεις Αντιλήψεις έτσι το «συλλαμβάνουν» αυτοί που έχουν έρθει στην ύπαρξη).
Στη Βεδάντα, το Βράχμαν Ορίζεται σαν Σατ, Τσιτ, Ανάντ.
Στον Ύστερο Βουδισμό, η Ύστατη Πραγματικότητα Ορίζεται σαν Ταθάτα (το Ως Έχει), Αλάγια Βιτζνάνα στην Αγνή Μορφή της, και Αλάγια Βιτζνάνα στην Σχετική Μορφή της.
Στον Χριστιανισμό ο Θεός Ορίζεται σαν Πατέρας, Υιός Λόγος, και Πνεύμα.
Και στις Άλλες Παραδόσεις γίνονται ανάλογες διακρίσεις, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε, νομίζουμε γίνεται κατανοητό τι θέλουμε να πούμε.
Γιατί όμως γίνονται αυτές οι διακρίσεις; Και τι σημαίνουν; Είναι αποτέλεσμα, καταγραφή της Εμπειρίας κάποιων εξαιρετικών ανθρώπων που τα Βίωσαν όλα αυτά; Ή πρόκειται για θεωρητικά (εννοιολογικά) παιχνίδια της σκέψης; Για κάποιους είναι Εμπειρία, κάποιοι άλλοι έχουν μόνον νοητική πληροφόρηση. Πάντως έχουν γραφτεί χιλιάδες τόμοι σε όλες τις Παραδόσεις για να τα εξηγήσουν . Όσοι μιλούν από Εμπειρία μιλούν ουσιαστικά (οι λέξεις τους έχουν περιεχόμενο). Όσοι θεωρητικολογούν απλά φλυαρούν και παραπλανούν και τους άλλους. Όπως κι αν έχει Ελάχιστοι Έχουν Εμπειρία Θεού και Κατανοούν τι σημαίνουν αυτές οι «Διακρίσεις».
Αλλά όλα αυτά δεν είναι ωραίες θεωρίες γιατί σε Τεχνικό Επίπεδο δηλαδή σε Πρακτικό Επίπεδο, Πραγμάτωσης, Εφαρμογής, Εμπειρίας έχουν περιγραφεί οι Εμπειρίες Αυτών των «Καταστάσεων», με τεχνικούς όρους.
Στην Βεδάντα η Μόκσα (η Ύστατη Εμπειρία) που Αναφέρεται στο Σατ (το Είναι) διαφοροποιείται από το Νιρβικάλπα Σαμάντι που Αναφέρεται στο Τσιτ και Πραγματώνεται σαν Απεριόριστη Χωρίς Ιδιότητες Παρουσία κι αυτά τα δύο διαφοροποιούνται από το Σαρβικάλπα Σαμάντι που Αναφέρεται στο Ανάντ και Πραγματώνεται σαν Παγκόσμια Ενότητα της Ύπαρξης, σαν Ενιαία Αντίληψη Χωρίς Εμπόδια, όλων των φαινομένων.
(Στο Σαμκύα Γιόγκα, του Πανταζάλι οι αντίστοιχοι όροι είναι Καϊβαλγία, Απελευθέρωση,Ασαμπράτζνατα Σαμάντι και Σαμπράτζνατα Σαμάντι. Μονάχα αυτοί που έχουν Εμπειρία μπορούν να εξηγήσουν τι είναι όλα αυτά).
Στον Ύστερο Βουδισμό το Ταθάτα (το Ως Έχει) είναι μια Εμπειρία έξω από τον Τόπο και τον Χρόνο, έξω από το Κοσμικό Γίγνεσθαι. Η Εμπειρία της Αγνής Αλάγια Βιτζνάνα (το Χωρίς Ιδιότητες Απεριόριστο) ο τεχνικός όρος «η Όψη της Φώτισης» - παραμένει στην σφαίρα του Γίγνεσθαι, ενώ η Εμπειρία της Σχετικής Αλάγια Βιτζνάνα - ο τεχνικός όρος «η Όψη της Μη-φώτισης» - είναι η Αντίληψη της Ενότητας όλων των φαινομένων, η Χωρίς Εμπόδια Αντίληψη που τα Αγκαλιάζει όλα.
.
Στον Χριστιανισμό ο Καθαρός Νους ( ο Ήσυχος Νους, ο Απλούς Νους που δεν εμπλέκεται στην εννοιολογική δραστηριότητα) είναι η προϋπόθεση για το Άνοιγμα προς το Πνεύμα, προς την Αρχική Ένωση με το Πνεύμα του Θεού, που Έρχεται και Κατοικεί μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος από ψυχικός καθίσταται πνευματικός κι Ενώνεται με τον Θεό σε Μια Ατελείωτη Πορεία προς τα Βάθη της Θείας Ύπαρξης Η Εμπειρία του Πνεύματος είναι η Εμπειρία της Ενότητας της Ύπαρξης, που Ουσιώνεται σε Αγάπη, η Οποία διαλύει όλα τα Εμπόδια κι Ενώνει τα Πάντα σε Ένα
Το Πνεύμα Αποκαλύπτει τον Λόγο, την Ουσία του Λόγου, το Είναι Χωρίς Ιδιότητες, από το Οποίο Προέρχονται Όλα και στο Οποίο Στηρίζονται Όλα και στο Οποίο Αναφέρονται και «Επιστρέφουν Όλα
Κι είναι Ακριβώς η Ένωση με τον Λόγο που μας Οδηγεί στον Θεό Πατέρα, γιατί μόνον ο Λόγος είναι Κοντά στον Θεό Πατέρα και μόνον μέσω του Λόγου μπορούμε να Φτάσουμε στον Πατέρα, που Είναι Έξω Από Όλα.
Τι ακριβώς σημαίνει λοιπόν η Εμπειρία του Πνεύματος; Τι είναι Ένωση με τον Λόγο και Πορεία προς τον Πατέρα; Και γιατί η Εμπειρία του Πατέρα (που γίνεται μέσω του Λόγου) Είναι Τελείως Έξω Από Όλα; Και τι σημαίνει «Έξω Από Όλα»; Σαφώς υπάρχουν διαφοροποιήσεις της Εμπειρίας του Θεού από το Ένα Στάδιο στο Άλλο. Πρέπει όμως κάποιος να έχει προσωπική εμπειρία για να τα διαπιστώσει όλα αυτά και να εξηγήσει με λόγια τι συμβαίνει ακριβώς (όσο είναι δυνατόν να περιγραφούν Εμπειρίες Ζωής, γιατί εδώ μιλάμε για Βιώματα κι όχι για έννοιες που συλλαμβάνει και συσχετίζει η σκέψη). Και πάλι, θα περιγράψει κάτι που ο άλλος δεν έχει ζήσει κι είναι αδύνατο να καταλάβει αναγκαστικά θα το συλλάβει νοητικά, πράγμα που για την Ζωντανή Πραγματικότητα, την Αληθινή Ζωή, δεν έχει καμιά χρησιμότητα αντίθετα αυτό μπερδεύει χειρότερα.
.
Υπάρχει κάτι ακόμα που μπορούμε να πούμε. Θα το πούμε με επιφύλαξη, γιατί κάποιοι μπορεί να κατασκευάζουν θεωρίες από τις εμπειρίες των άλλων και να τις χρησιμοποιούν για να προβληθούν ή να παραπλανήσουν τους άλλους Δεν φοβόμαστε όμως γιατί όσοι δεν έχουν Εμπειρία Θεού δεν μπορούν να εξηγήσουν την Ζωντανή Πραγματικότητα, αναγκαστικά διολισθαίνουν στη σκέψη, στην συμβολική συλλογιστική, και στην χρήση εννοιών (δηλαδή διανοητικών απολιθωμάτων της ζωντανής πραγματικότητας).
Η ΥΣΤΑΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (το ΣΑΤ της Βεδάντα, το ΤΑΘΑΤΑ του Ύστερου Βουδισμού, ο ΠΑΤΕΡΑΣ των Χριστιανών) Είναι ΑΚΙΝΗΤΗ, Έξω από το Γίγνεσθαι.
Είναι οι Άλλες Όψεις της ΘΕΟΤΗΤΑΣ που Εμπλέκονται (Σχετίζονται) με το Γίγνεσθαι, το Ουσιώνουν, το Ζωοποιούν, το Στηρίζουν, και το Καθοδηγούν προς την Τελείωση.
Η Εμπειρία του Πνεύματος για να μιλήσουμε με χριστιανικούς όρους είναι η Εμπειρία της Ενότητας της Ύπαρξης (το Είναι σαν Ύστατη Ουσία Όλων των Φαινομένων, η Ουσία της Αγάπης, δηλαδή της Βαθύτερης Σχέσης Ενότητας των Πάντων).
Η Εμπειρία του Λόγου είναι η Εμπειρία της Αληθινής Ουσίας της Κίνησης του Θεού, Χωρίς Ιδιότητες, Απεριόριστη, Αιώνια Αγνή Παρουσία.
Αλλά η Εμπειρία του Πατέρα είναι η Εμπειρία της ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ, Όπου Όλα Είναι Παρόντα Αιωνίως, Έξω από Τόπο και Χρόνο αφού ΕΔΩ, στο ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, δεν Χρειάζεται Καμία Κίνηση Ακόμα κι ο Λόγος «Χάνεται Μέσα στον Πατέρα, για αυτό Πρέπει να Γεννάται Αενάως (όσο υπάρχει Δημιουργία), για να Διατηρείται το Γίγνεσθαι στην Πορεία του προς την Ολοκλήρωση στο Σημείο ΑΩ.
wholemind8
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ανοιχτή επιστολή του Νικόλα Άσιμου: Η Μοναξιά μιας "Βόλτας"...
Posted: 04 Apr 2014 01:16 PM PDT
Τον Άσιμο ή τον αγαπάς ή τον μισείς. Εμείς έχουμε επιλέξει το πρώτο. Δεν είναι δυνατόν να μην ανατριχιάζεις στον Μπαγάσα και να μην δακρύζεις στο Παπάκι (που ο Νικόλας έγραψε ως νανούρισμα για την μικρή του κόρη). Όσο για το Γιουσουρούμ?? Δεν μας επιτρέπεται να το αγγίξουμε με λόγια!!! Άλλοι τον τοποθετούν με τα Ξωτικά της πόλης, άλλοι με τους Αγίους των Εξαρχείων, άλλοι με του αλήτες και τους αναρχικούς και άλλοι απλά τον τοποθέτησαν στην καρδιά τους για πάντα. Η επιλογή είναι προσωπική και απλή!!! Λίγο καιρό πριν αυτοκτονήσει Νίκόλας Άσιμος έστειλε στα ΜΜΕ μια ανοιχτή επιστολή. Ένα πραγματικό ντοκουμεντο μιας και οι φορές που ο Νικόλας επέλεγε να μιλήσει στα ΜΜΕ ήσαν ελάχιστες. Διαβάστε την επιστολή του Νικόλα και φέρτε στο μυαλό σας την ιστορία του και τα τραγούδια του.
-------------
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ
Μήνυμα προς όλους, για όλα.Μια είναι η βόλτα, μόνο μια, αυτή θα μας λευτερώσει.Δε σταματάει αυτή η βόλτα, ούτε ποτέ της έχει αρχίσει.Magic theater fur furΤο μεγαλύτερο θέατρο στην ιστορία, που καταργεί την ιστορία. Εγώ που το έχω ξεκινήσει έχω αναλάβει την ευθύνη.Με ξέρουν όλοι οι σοφοί του κόσμου, κι όλοι οι καλλιτέχνες του πλανήτη.Στην αρχή υπήρξα μονάχος μου, τώρα υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που μπήκανε στο θέατρο μας.Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες, Ανθρώπους να'χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη. Ανθρώπους που δεν είναι ψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρο. Ανθρώπους έστω με καρδιά. Ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι. Ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί να έχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.Αν δεν καταλαβαίνετε το θέατρο μας και μας κοροϊδεύετε ακόμα δεν φταίμε εμείς.Εμείς έχουμε τη γνώση. Αυτή που δεν έχουν όλοι μαζί οι κυβερνήτες, οι δικαστές και οι γιατροί.Σας κολλάμε στον τοίχο με ένα ζελοτέιπ.Είμαστε καθαροί γι' αυτό ζούμε μέσα στις υπόγες και χαρίζουμε.Δίνουμε παραστάσεις στην πλατειά και χαίρονται τα παιδάκια και δεν έχουμε λεφτά.Είμαστε αυτόδουλοι της καλοσύνης. ξέρουμε να δημιουργούμε όχι να καταστρέφουμε. Ξενυχτάμε μέρα νύχτα και φτιάχνουμε μονάχοι τα όργανα μας.Οι άλλοι σπανέ λάμπες και μπουκάλια, εμείς τα καθαρίζουμε με σκούπες. Οι σκουπιδιάρηδες είναι μαζί μας και όλοι οι άνθρωποι το πλανήτη.Ρωτήστε στην περιοχή των Εχαρχείων που μας ξέρει. Μας αγαπάνε όλοι. Ρωτήστε αν χρωστάμε τίποτα και σα κανένα. Σε όλους έχουμε δώσει παραπάνω.Μπακάληδες, ψιλικατζήδες, περιπτεράδες, ταβερνιάρηδες μας εκτιμάνε.Χαρίζουμε το γέλιο, αγάπη και ευτυχία.Κάναμε τους γέρους να αισθάνονται παιδία.Τα πρεζόνια να κόψουνε την άσπρη και να γελάνε.Εγώ που το' χω ξεκινήσει δεν έδειρα ποτέ και πουθενά κανένα.Με έχουν περάσει από όλα τα μπουντρούμια και το κορμί μου είναι γεμάτο πληγές.Τα όπλα μου είναι πιστολάκια και νταούλια απ' αυτά που παίζουν τα παιδάκια, παίζει και η μικρή μου κόρη.Όταν όλοι εσείς κολλάτε αφίσες και γεμίζετε σκουπίδια την Αθηνά εγώ σας πολεμάω με μια ζωγραφιά στον τοίχο του σπιτιού μου. Εκεί που ήταν βόθρος και μπάζα και ουρλιάζανε τα κομπρεσέρ.Εκεί μένω τώρα, τρία χρόνια μαζί με την μικρή μου κόρη, φιλοξενώντας κι άλλους που δεν είχανε να φανέ και που να κοιμηθούνε.Και δε φοβάμαι να δώσω τη διεύθυνση μου, την ξέρουν όλοι
'ΑΡΑΧΩΒΗΣ 41' ΕΞΑΡΧΕΙΑ.
ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΠΟΝΑ.ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΩ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.Έμαθα πως συνεχίζονται οι διώξεις εναντίον μου. Πως βάλανε εισαγγελέα για να με βάλουνε ξανά στο ψυχιατρείο και να μου κάνουν ίσως και λοβοτομήΕίμαι υποχρεωμένος να με σώσωΚαταγγέλλω λοιπόν δημόσια.Στις 6 Οκτώβρη με πιάσανε έξω από το δρόμο του σπιτιού μου να παίζω θέατρο του δρόμου.Με σύρανε με τη μια στο αστυνομικό τμήμα, με δέσανε με χειροπέδες, μου σπάσανε τα πλευρά μου, με πήγαν στο Αιγινίτειο ψυχιατρείο, με είχανε δεμένο.ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ και αυτοί με βγάλανε τρελό.Έκανα ακόμη και αυτούς που με χτυπούσαν να γελάνε.Αντί να τηρήσουν ένα λόγο ότι πια δε θα μ' αγγίξουν με σύρανε δεμένο στο ΔΑΦΝΙ.Στο χειρότερο μπουντρούμι με ξάπλωσαν, με ξαναχτύπησαν και μου κάνανε ενέσεις απ' αυτές που σκοτώνουνε βουβάλια (παρ' όλο που πάλι μου δώσανε λόγο ότι δεν θα μ' αγγίξουν ) και με πάτησαν σα χαλακι και με βαλανε με τις χειρότερες ρουφήχτρες.Τους αρρώστους που προσπαθούσαν να μου πάρουν το ρολόι και ότι άλλο είχα πάνω μου, ακόμη και το τελευταίο μου τσιγάρο.Όλοι οι γιατροί του κόσμου δεν τήρησαν ένα λόγο.Αλλά εγώ κατάφερα και βγήκα και είμαι ζωντανός.Σε λιγότερο από δυο μέρες κι απ' το χειρότερο μπουντρούμι.Ας έρθουν οι ψυχίατροι μια βόλτα μαζί μου και θα τους δείξω.ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ.ΞΕΡΩ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΩ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΟΥΖΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΣΠΙΡΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.Ευχαριστώ όλους όσους κινητοποιήθηκαν για να με βγάλουν έξω, αν και κάπως καθυστερημένα. Ήμουν ήδη έξω και περίμενα τον πατέρα μου να βάλει μια υπογραφή.Ευχαριστώ την Κατερίνα Γώγου που παράτησε το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ήρθε.Ιδίως το Διονύση το Σαββόπουλο καθώς και το φίλο μου ψυχίατρο Δημήτρη Μαντούβαλο.Πήγα χθες μονάχος στο αστυνομικό τμήμα, ρώτησα αν κατά λάθος άγγιξα κανένα, μου είπαν όλοι όχιΤους ζήτησα να μου δώσουν πίσω ένα μενταγιόν και μια καρφίτσα ανεκτίμητης αξίας (μου είναι χαρισμένα) Κάνανε ότι δεν ξέρουνε και ούτε το μισοσπασμένο χέρι μου δεν είχαν την τόλμη να μου σφίξουν.Ας μου τα δώσουν όλα πίσω και τους συγχωρώ όλους.ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩ ΝΑ Μ' ΕΚΤΕΛΕΣΕΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΑΩ ΠΑΡΑ ΤΟ ΨΕΜΑ, ΣΤΑΥΡΟ Η ΚΡΕΜΑΛΑ.Τώρα εγώ βρίσκομαι αποσυρμένος στο προσωπικό μου νησάκι όπου κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει. Εδώ βλέπω και τη νύχτα και χρειάζεται να ξεκουραστώ και να θεραπεύσω το πληγωμένο μου κορμί.Ταχυδρομώ αυτό το γράμμα στον πληρεξούσιο μου δικηγόρο. Προς πλους και για όλα.Ακόμα και στους ψυχίατρους και τον τυχόντα εισαγγελέα.Βοηθήστε με να επανέλθω στον κόσμο και να παίξω τη μουσική που δεν έπαιξα ακόμα. Και ας μου σπάσανε τις κιθάρες και τα μηχανήματα μου. Δεν ζητάω αποζημίωση, ένα μονάχα συγνώμη εγώ ζήτησα χιλιάδες.Καλώ τους φίλους δημοσιογράφους που με ξέρουν όλοι. Τώρα που κινδυνεύω, να δημοσιεύσουνε το γράμμα, όλο, χωρίς περικοπές.Τόσες συναυλίες έχω δώσει και δε γράφτηκε γραμμή. ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ και σας συγχωράω. Πολεμήστε την ΑΛΗΘΕΙΑ. Είναι αυτό που έχετε ξεχάσει.Το μήνυμα της βόλτας είναι για όλους και για όλα.Για όσους δεν καταλαβαίνουν και με θεωρήσανε τρελό εμένα ας κάνουνε τον κόπο να μελετήσουνε βιβλία.Όπως το '1984' του Όργουελ το λύκο της στέπας του Έρμαν Έσσε, τις 'ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ' του Δον Χουάν, τον Ευριπίδη, τον Αισχύλο, τον Αριστοφάνη, την Αρχαία Ελληνική Μυθολογια για το Διόνυσο, τον Πάνα, τον Ιάσονα και άλλους, τη 'Δολοφονία του Χριστού' του Βίλχεμ Ράιχ, την Αποκάλυψη του Ιωάννη το Διογένη με το φανάρι, την κατσαρίδα που έμαθε να πετάει.Η ας διαβάσουν το βιβλίο μου 'ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΡΟΚΑΝΘΡΩΠΟΥΣ' και πολλά άλλα, ΖΕΝ και ΓΙΟΓΚΑ, ακόμα και τον Αϊνστάιν.Εγώ τα κάνω πράξη κάθε μέρα και στο δρόμο.ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΘΩΩΣΩ.Αλλιώς ο άγγελος του κόσμου το είπε και θα το κάνει, θα φύγει και θα σας αφήσει να περπατάτε μπουσουλώντας ή θα σας κολλήσω τη χειρότερη βρισιά που λέω,ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΕΣ.Καλώ και το Μίνω Βολανάκη να έρθει και να μας σφίξει το χέρι.Εμείς κάνουμε συμβάντα και χάπενινγκ και όχι αυτός στα Βραχιά.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
Και όλο το MAGIC THEATER FUR FUR
Υ.Γ.ΞΕΚΟΥΝΗΘΗΤΕ ΟΜΩΣ ΑΜΕΣΩΣ.Η αλλιώς πάτε μια βόλτα μέχρι το πολυτεχνείο εκεί που είναι εκείνο το κεφάλι που προσκυνάτε όλοι. Κάντε τον κόπο, σκύψτε και διαβάστε.ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Κάτω δεξιά είναι γραμμένο του Ανδρέα Κάλβου είναι.Ή πάτε μια βόλτα μέχρι τον τάφο του Καζαντζάκη κάτι γράφει 'Δεν έχω τίποτα να χάσω. Είμαι ελεύθερος'ΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ. ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ.
giusurum
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
