Αποκαλυψη Το Ενατο Κυμα

«ΝΕΦΕΛΙΜ» ΜΕΡΟΣ 1ο: ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΣ; ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ Πώς θα καθαρίσετε (σχεδόν) τα πάντα στην κουζίνα ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΡΙΓΩΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ριθμός 666 καί σημασία του Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΛΕΣΒΙΑΡΑ, ΦΛΟΓΕΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ ΜΗΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ, ΟΧΙ Ο ΙΟΥΔΑΣ, ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ; 10 tips για να έχετε ενέργεια καθημερινά!!! 10 πράγματα που εφευρέθηκαν από γυναίκες! Πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο; Για όλα φταίνε τα ... αμύγδαλα Πότε, είπαμε, έρχεται η καταστροφή; Για να κοιμηθώ σαν πουλάκι! Η ασθένεια της βιασύνης Ευθύνη!... Ενα βήμα προς την Ελευθερία! Η αγάπη μας. Το δικαίωμα του ''πλησίον'' Το «ξυπνητήρι» Όσσο : Παρατήρηση Ενα Κείμενο του 1904 που Θυμίζει Απελπιστικά το Σήμερα του 2014!! Μη γνωρίζοντας ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ: ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ Ενδοσκόπηση: Σκέψεις που πρέπει να κάνεις για σένα Oι άντρες παρενοχλούνται Aντί να πέσεις, πέταξε Δεν υπάρχει Θάνατος

«ΝΕΦΕΛΙΜ» ΜΕΡΟΣ 1ο: ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΣ; ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ

Posted: 14 Apr 2014 02:44 PM PDT

Με βάση τις πηγές του Δημοσθένη Λιακόπουλου από τα χάλκινα βιβλία, αλλά και το βιβλίο του Ενώχ, γνωρίζουμε ότι, γύρω στο 40.000 π.Χ αγγελικά όντα γνωστά ως Ελοχίμ αφού εξέπεσαν της χάριτος του Θεού Δημιουργού ήρθαν στον κόσμο μας και αφού ενώθηκαν με γυναικές, γεννήθηκε η μεγαλύτερη μάστιγα που έχει υπάρξει ποτέ οι λεγόμενοι αρχαίοι θεοί ή Νεφελίμ αλλίως.

Επιμέλεια άρθρου: Dimitris Papadoudis

Πηγή: Αθέατη γνώση

Μεγάλη Τρίτη 2014

Χρόνος ανάγνωσης 03:00

Αρκετοί όταν ακούν σχετικά με το θέμα αυτό ειρωνεύονται ή κοροιδεύουν, χωρίς να έχουν σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον από αυτούς, μελετήσει κάποια πήγη σχετικά με το πολύ μεγάλο αλλά και σοβάρο αυτό θέμα. Υπάρχουν λοιπόν πηγές γι αυτό το θέμα Φυσικά και υπάρχουν και ξεκινούν από την αρχαιότητα και φτάνουν και μέχρι τις αρχές του 1800 περίπου. Κείμενα λοιπόν αναφέρουν την ύπαρξη και την γέννηση αυτών των όντων και μάλιστα αρκετά από αυτά τα έβλεπαν οι άνθρωποι και κατέγραψαν τις εμφανίσεις τους. Επιτρέψτε μας σε αυτό το σημείο να παραθέσουμε μερικές από αυτές τις πηγές και ο καθένας ας βγάλει από εκεί και πέρα τα συμπεράσματά του. Το γεγονός όμως είναι ένα. Τα όντα αυτά υπήρξαν και υπάρχουν. Ακολουθούν ορισμένες πηγές: 1. Από το Ιστορικό Βιβλίο του Μητροπολίτη Δωρόθεου του εν Μονεμβασίας που γράφτηκε το 1631 μ.Χ σχετικά με την ύπαρξη των Σαυροματών δηλαδή όντων με μάτια και δέρμα σαύρας που πολεμούσαν οι Βυζαντινοί και έγιναν η αιτία να πεθάνει ο βασιλέας Ουαλεντινιανός. Οι Σαυρομάται είναι έθνος μικρόν και ελεεινόν και έκαμαν πόλεμον εις τους Ρωμαίους και ενικήθησαν οι Σαυρομάται νίκην μεγάλην και έστειλαν Αποκρισιάριους (πρεσβευτές) εις τους Ρωμαίους ζητούντες αγάπην. Και ιδών αυτούς ο Βασιλεύς ηρώτησεν αυτούς εάν όλοι οι Σαυρομάται είναι ούτως ταπεινοί και ελεεινοί εις τα κορμιά αυτών ωσάν αυτούς. Οι δε Σαυρομάται απεκρίθησαν ότι εμείς ήμεθεν οι καλλιώτεροι και μεγαλύτεροι εις θεωρίαν από τους άλλους όλους. Τότε ο Βασιλεύς έκραξε φωνή μεγάλη και είπεν. Εις κακήν τύχην των Ρωμαίων εβασίλευσεν Ουαλεντινιανός, εαν οι Σαυρομάται τοιούτοι μικροί και άτυχοι μάχονται τους ενδοξότατους Ρωμαίους. Τι κάμνει χρείαν να λέγομεν δια άλλους μεγάλους και ανδρείους Και εκτύπησε τας παλάμας αυτού μεγάλως και από την βίαν της φωνής του και του μεγάλου χτύπου των χειρών του ερράγη μια φλέβα και έδραμεν αίμα πολύ και απέθανεν εις ένα Καστέλλι(κάστρο) της Γαλλίας. ____________

2. Από το ιστορικό βιβλίο του Ιωάννη Τζέτζη που γράφτηκε το 1546 μ.Χ έχουμε αναφορές σε αρκετά όντα τα οποία ζούσαν ανάμεσα στους ανθρώπους εκείνη την χρονική περίοδο. Ακολουθεί το απόσπασμα και η μετάφρασή του. Τέρατα τε και πλάσματα οίεται, γράφων ώδε. Ημίκυνες, Μακρόκρανοι, και οι Πυγμαίοι, πλάσμα. ΄ Ώσπερ οι Στεγανόποδες,και οι Στερνοφθαλμοίδε. Αυτοί τε Κυνόκεφαλοι,μετά των μονομμάτων. Μετάφραση. Και τα τέρατα και τα πλάσματα που είδε αυτός, τα γράφει έτσι. Τους ημίκυνες, τους μακρόκρανους(ανθρώπους με πολύ μακρύ κρανίο), και οι πυγμαίοι είναι μερικά πλάσματα. Όπως αυτοί που έχουν στεγνά τελείως πόδια και αυτούς που έχουν το πρόσωπο στο στήθος τους. Και οι κυνοκέφαλοι (μαλτσέχ), μαζί με τους ανθρώπους με το ένα μάτι (κύκλωπες). ______________3. Στο βιβλίο με τίτλο Anecdota Graeca ε codd. έχουμε την εξής αναφορά στην ύπαρξη περίεργων όντων που όπως χαρακτηριστικά αναφέρει λανθασμένα οι άνθρωποι τα λάτρευαν ως θεούς Oxoniensiumτου John Α. Cramer bibliothecarum κας. Ακολουθεί το απόσπασμα και η μετάφραση. οία εισί παρ ΄Αιγυπτίων κυνοκέφαλοι, και ονοκέφαλοι, και ο παρ ΄Ίβυ κριοκέφαλος.Μετάφραση Τα οποία είναι οι Κυνοκεφάλοι που λένε και οι Αιγύπτιοι και τα όντα με κεφάλι γαιδουριού και ο σύμφωνα με τον Ίβυ τραγοκέφαλος (το γένος Βαλάχ δηλαδή των Νεφελίμ). ______________4. Στο βιβλίο του Ηροδότου Ιστοριών Δ γίνεται και πάλι αναφορά στην ύπαρξη περίεργων όντων και συγκεκριμένα στον 191.7 που σας παραθέτω:Και οι κυνοκέφαλοι και οι ακέφαλοι οι εν τοίσι στήθεσι τους οφθαλμούς έχοντες, ως δε λέγονται υπό Λίβυων. Μετάφραση: Και οι κυνοκέφαλοι και οι ακέφαλοι που έχουν στο στήθος τα μάτια τους όπως λέγονται από τους Λίβυους. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις εκατοντάδες πηγές που υπάρχουν από αρχαίους συγγραφείς και όχι μόνο για το συγκεκριμένο ζήτημα. Η αλήθεια είναι μπροστά μας, αρκεί να θέλουμε να την δούμε.ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Πώς θα καθαρίσετε (σχεδόν) τα πάντα στην κουζίνα

Posted: 14 Apr 2014 01:53 PM PDT

Η άνοιξη αποτελεί κατεξοχήν εποχή «ξε-καθαρίσματος» για το σπίτι και η κουζίνα, το αγαπημένο στέκι της οικογένειας, είναι το κατάλληλο μέρος για να ξεκινήσετε. Ένα απλό σκούπισμα και ένα σφουγγάρισμα, όμως, δεν αρκούν αν θέλετε να κάνετε πραγματικά λεπτομερή δουλειά!

Δείτε πώς θα καθαρίσετε τέλεια ακόμα και τα πιο δύσκολα σημεία της κουζίνας:

Τα ντουλάπια της κουζίνας

Τα ντουλάπια της κουζίνας, τα οποία συχνά πιάνονται με λερωμένα από τροφές χέρια, συγκεντρώνουν συχνά βρώμικα λίπη. Για να τα καθαρίσετε αναμείξτε ένα μέρος σπορέλαιο με δύο μέρη μαγειρικής σόδας, έτσι ώστε να σχηματιστεί πάστα. Στη συνέχεια πάρτε ένα σφουγγαράκι ή ακόμα και μία παλιά οδοντόβουρτσα και τρίψτε καλά! Σκουπίστε με ένα στεγνό πανί και ...έτοιμα!

Τo inox ψυγείo

Για να διώξετε δαχτυλιές και άλλους λεκέδες από τα inox ψυγεία φτιάξτε ένα διάλυμα από 1/3 νερό, 2/3 λευκό ξύδι και μερικές σταγόνες απορρυπαντικό πιάτων. Βάλτε το διάλυμα σε ένα μπουκάλι με σπρέι, ανακινήστε καλά και ψεκάστε το ψυγείο. Είναι βασικό, για να το σκουπίσετε, να χρησιμοποιήσετε ένα στεγνό πανί με μικροΐνες όπως αυτό.

Τον inox νεροχύτη

Για να καθαρίσετε τον inox νεροχύτη ψεκάστε τον ολόκληρο με ξύδι (που έχετε βάλει σε μπουκάλι με σπρέι). Από πάνω ρίξτε μαγειρική σόδα. Αφήστε το έτσι για 10 λεπτά. Παράλληλα βράστε νερό, με το οποίο θα ξεπλύνετε στη συνέχεια τον νεροχύτη. Ρίξτε λίγο ακόμα ξύδι και τρίψτε τον νεροχύτη με ένα σφουγγάρι. Στη συνέχεια αν θέλετε μπορείτε να ψεκάσετε και με ένα καθαριστικό για νεροχύτες και να τον σκουπίσετε. Στο τέλος, αν θέλετε να του δώσετε την παλιά του λάμψη, μπορείτε να περάσετε τον νεροχύτη με ένα πανάκι «νοτισμένο» με λίγο ελαιόλαδο.

Τον φούρνο μικροκυμάτων (εσωτερικά)

Βάλτε σε ένα γυάλινο μπολ ένα μέρος νερό και ένα μέρος ξύδι, τοποθετήστε το στο εσωτερικό του φούρνου μικροκυμάτων και βάλτε τον σε λειτουργία για 5 λεπτά. Ο ατμός θα διαλύσει κάθε λεκέ που έχει κολλήσει στα τοιχώματα! Σκουπίστε, τελειώνοντας, με ένα στεγνό πανί.

Το πλυντήριο πιάτων

Για να απολυμάνετε το πλυντήριό σας, βάλτε μισή κούπα ξύδι στη θήκη του απορρυπαντικού και βάλτε το -άδειο!- πλυντήριο σε λειτουργία.

Την κεραμική εστία της κουζίνας

Γεμίστε ένα μπολ με ζεστό νερό βρύσης και ρίξτε μέσα λίγο απορρυπαντικό, να κάνει αφρό. Βουτήξτε μέσα ένα πανί, να μουλιάσει. Απλώστε μπόλικη μαγειρική σόδα πάνω στην επιφάνεια της κεραμικής εστίας όπου υπάρχουν επίμονοι λεκέδες. Στη συνέχεια στύψτε το βρεγμένο πανί καλά, να μην «στάζει», και απλώστε το πάνω από την σόδα, στην εστία. Αφήστε το για 15 λεπτά. Έπειτα τρίψτε με το πανί καλά το σημείο του λεκέ, μέχρι να καθαρίσει. Με ένα άλλο, στεγνό πανί, σκουπίστε καλά τα μάτια της κουζίνας.

Τα στόρια

Αναμείξτε σε ένα μπολ ίσα μέρα από ξύδι και νερό. Βουτήξτε στο διάλυμα μια παλιά κάλτσα και σκουπίστε με αυτήν τα στόρια. Χρήσιμο είναι να έχετε και μία δεύτερη, στεγνή κάλτσα για να σκουπίζετε τα στόρια, αφού τα «περάσετε» με τη βρεγμένη.

Τα μπρούτζινα μέρη της κουζίνας

Κόψτε ένα λεμόνι στη μέση. Βουτήξτε το μισό λεμόνι, από την υγρή πλευρά, σε αλάτι. «Περάστε» με το λεμόνι και το αλάτι τα μπρούτζινα της κουζίνας και σκουπίστε τα με ένα στεγνό πανί.

Την θήκη ψησίματος για τα μάφιν

Χρησιμοποιήστε το βουρτσάκι καθαρισμού για τα μπιμπερό! Και απορρυπαντικό, φυσικά...

Τα γυάλινα μπουκάλια του νερού

Μετά από λίγο καιρό χρήσης, τα γυάλινα μπουκάλια του νερού μυρίζουν... απαίσια! Ο καλύτερος τρόπος για να τα καθαρίσετε είναι ο εξής: Βάλτε μέσα στο μπουκάλι νερό και μικρή ποσότητα λευκαντικού. Αφήστε το για λίγη ώρα και στη συνέχεια καθαρίστε το καλά με ένα βουρτσάκι για μπουκάλια (όπως αυτό). Με μία οδοντόβουρτσα μπορείτε να τρίψετε καλά το καπάκι του μπουκαλιού. Στη συνέχεια ξεπλύνετε καλά και βάλτε μέσα στο μπουκάλι μια κουταλιά της σούπας μαγειρική σόδα. Γεμίστε το με ζεστό νερό και αφήστε το έτσι για ένα βράδυ. Το επόμενο πρωί ξεπλύνετε καλά και πλύνετε το μπουκάλι κανονικά με απορρυπαντικό. Αφήστε το να στεγνώσει πολύ καλά και είναι έτοιμο!

Τo τηγάνι με καμένα λίπη

Καλύψτε τον πάτο του τηγανιού με νερό. Προσθέστε μία κούπα λευκό ξύδι. Βάλτε το τηγάνι στο μάτι της κουζίνας και ανάψτε το για να βράσει το νερό. Μόλις βράσει απομακρύνετε και προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας μαγειρική σόδα. Αφήστε το μερικά λεπτά. Αδειάστε το διάλυμα και πλύνετε κανονικά με σφουγγάρι και απορρυπαντικό.

Τον τρίφτη του τυριού

Αν στον τρίφτη υπάρχουν κιτρινισμένα υπολείμματα από τυρί, τρίψτε με αυτόν μία ωμή πατάτα. Η σκληρότητα της πατάτας μαζί με το οξαλικό οξύ της θα απομακρύνουν τα κολλημένα υπολείμματα τυριού.

Την ψησταριά (που δουλεύει με κάρβουνο)

Πάρτε ένα λευκό κρεμμύδι, ξεφλουδίστε το, κόψτε το στη μέση και καρφώστε ένα πιρούνι στην κορυφή του ενός μισού. Με το πιρούνι ως λαβή τρίψτε καλά το κρεμμύδι πάνω στις σχάρες του γκριλ, όσο είναι ακόμα ζεστές! Το κρεμμύδι θα απομακρύνει τα υπολείμματα από κάρβουνο και θα δώσει και νοστιμιά στα επόμενα ψητά σας.

Τα θολωμένα ποτήρια

Όταν τα γυάλινα ποτήρια πλυθούν πολλές φορές στο πλυντήριο πιάτων αποκτούν σιγά-σιγά μία αντιαισθητική θολούρα. Για να την εξαφανίσετε πάρτε λίγο ρολό χαρτί κουζίνας και βουτήξτε το στο ξύδι. Στύψτε το, για να μην «τρέχει» το ξύδι, και τρίψτε με αυτό καλά τα ποτήρια. Στη συνέχεια ξεπλύνετε με νερό και αφήστε τα ποτήρια να στεγνώσουν!

Τους ξύλινους δίσκους κοπής

Είναι πολύ σημαντικό, για λόγους υγιεινής, οι ξύλινοι δίσκοι κοπής να είναι καθαροί από υπολείμματα τροφών που μένουν μέσα στις χαρακιές. Για να τους απολυμάνετε κόψτε ένα λεμόνι στη μέση και τρίψτε καλά το εσωτερικό του στον δίσκο. Στη συνέχεια καλύψτε τον δίσκο με χοντρό αλάτι και αφήστε το έτσι για 10-15 λεπτά. Χρησιμοποιήστε ξανά το λεμόνι για να τρίψετε τώρα το αλάτι πάνω στον δίσκο. Στο τέλος ξεπλύνετε καλά με νερό και αφήστε τον δίσκο να στεγνώσει!

Τα πυρέξ

Αν στα πυρέξ σας υπάρχουν καμένα και κολλημένα υπολείμματα τροφών, κάντε μια μπάλα από αλουμινόχαρτο, ρίξτε λίγο απορρυπαντικό πιάτων και τρίψτε καλά τα βρώμικα σημεία.

mama365ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΡΙΓΩΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ

Posted: 14 Apr 2014 01:19 PM PDT

Ο αποδυτηριάκιας θα σου πει την πιο μεγάλη κουβέντα για τον Ζαν Πωλ Σατρ, τον μέγα διανοητή του περασμένου αιώνα, τον φιλόσοφο του υπαρξισμού, τον πρωτεργάτη του ξεσηκωμού τον Μάη του 1968 στην Γαλλία, τον θαυμαστή του Στάλιν. Και την γυναίκα της ζωής του, την Σιμόν ντε Μπωβουάρ, άλλη αριστερή, ανυπότακτη διαννοούμενη, ίσως ό,τι πιο σπουδαίο και ακραίο στην Ιστορία του φεμινιστικού κινήματος.

Αυτοί οι δυο ακόλαστοι τύποι, αμαρτωλοί μέχρι τα μύχια της ψυχής τους, χρησιμοποίησαν την αριστερά. Όπως, βέβαια, και η αριστερά τους χρησιμοποίησε. Αυτή είναι η αλήθεια.

Μιλάμε τώρα για δυο κορυφαία, απολύτως εμβληματικά πρόσωπα της σύγχρονης ευρωπαϊκής σκέψης. Τιτάνες σαν πνευματικοί άνθρωποι. Και αντικαθεστωτικοί, βέβαια. Ο Σατρ ήταν τόσο απατεώνας που για να επιδοτήσει το προφίλ του αρνήθηκε το βραβείο Νόμπελ, το 1964, ενώ πριν οκτώ χρόνια, αυτός ο κομουνίσταρος έκλαιγε δημόσια που τα ρώσικα τανκ είχαν μπουκάρει στη Βουδαπέστη.

Έχουν καταγραφεί σαν ο «ερωτικός δεσμός του 20ου αιώνα» η Μπωβουάρ και ο Σατρ, που δενκοιμήθηκαν ποτέ μαζύ, δεν ζούσαν μαζύ, άλλωστε. Ο ένας ζητούσε από τον άλλον να βρει ερωτικό σύντροφο για να το παίξουν τρίγωνο.

Ούτε ωραία ήταν αυτή, η Μπωβουάρ, ούτε ο άλλος βλεπότανε σαν άνδρας. Ένας αλλήθωρος, κακάσχημος κοντοστούπης. Οι πάντες, όμως, τους έκαναν υποκλίσεις. Είχαν το προνόμιο της πνευματικής υπεροχής και τη σφραγίδα των αγωνιστών της αριστεράς. Αυτά προς το παρόν.

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ριθμός 666 καί σημασία του

Posted: 14 Apr 2014 01:11 PM PDT

Βλέπε: Κοσμς Μιλτ. Μαρκτος, "Κόσμος, Γνσις καί Γλσσα Πορίσματα

Λεξαριθμικς Θεωρίας Διαλεκτική τν δεν» (β κδοσις),

κδ. λληνικός Λόγος - Λάρισα 1987, 1999



   Σημείωσις:
   Το βιβλίον αυτό μαζί με το "Η Διαχρονικότης της Ελληνικής Γλώσσης - Ομοία μεταβολή" εδιδάσκετο εις το ΤΕΙ Λαρίσης (εις την Σχολήν Διοίκησης και Οικονομίας) επί μιαν δεκαετίαν.

Το κείμενο που ακολουθεί συζητήθηκε και αναπτύχθηκε στις μονές Αγίου Παύλου και Αγίου Διονυσίου τού Αγίου Όρους στην τριήμερη εκπαιδευτική εκδρομή τής θεολογικής σχολής τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (από 27 μέχρι 29.10.86) με επικεφαλής τον τακτικό καθηγητή τής σχολής αυτής, κ. Αθανάσιο Αγγελόπουλον.

Στην εκδρομή αυτή ο κ. Μαρκάτος προσκλήθηκε ειδικά από τον καθηγητή κ. Αγγελόπουλον διά να ανάπτυξη τη σημασία τού αριθμού 666 υπό το πρίσμα τής Λεξαριθμικής Θεωρίας.

Επίσης προσκλήθηκαν και παρακολούθησαν την εκπαιδευτική άσκηση των σπουδαστών ο επίκουρος καθηγητής της ίδιας σχολής κ. Καραθανάσης και ο δημοσιογράφος τής εφημερίδος Αυγή, κ. Χρυσοστομίδης.

Επειδή τελευταία έχει εγερθεί μεγάλος θόρυβος γύρω από την μελετωμένην εισαγωγή τού αριθμού 666 στις νέες ταυτότητες, ως εκδότης και διευθυντής τού περιοδικού ΠΑΜΜΕΓΑΣ (Παγκόσμιος Μαθηματική Μελέτη Ελληνικης ΓλώσσΑΣ) αλλά και ως Έλλην, αισθάνομαι την υποχρέωση να πληροφορήσω το κοινόν διά την φύση τού αριθμού αυτού, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέσα από τα υπάρχοντα κείμενα και όπως διαφαίνεται από την δομή τής ελληνικής γλώσσας, η μελέτη τής οποίας γίνεται από το παραπάνω περιοδικό με την βοήθεια της Λεξαριθμικής Θεωρίας.

Θέλω όμως να επιστήσω την προσοχή στους αναγνώστες ότι η Λεξαριθμική Θεωρία δεν ασχολείται με αριθμολογία (καβάλλα), αλλά με τηνσημασιολογία, η οποία εισάγει μια νέα φιλοσοφική αντίληψη στην ερμηνεία τού Σύμπαντος και του Ανθρώπου, η οποία επεκτείνεται όχι μόνο στον έλεγχο της αποκτηθείσας και αποκτωμένης γνώσεως αλλά προχωρεί πιο πέρα στην παραγωγή νέας γνώσεως.

Στη μελέτη τής δομής τής ελληνικής γλώσσας μέσω της Λεξαριθμικής Θεωρίας, ο αριθμός απλά αλλά σημαντικά εμφανίζεται ως συνδετικός κρίκος τού όντος δυνάμει (στο Είναι) και του όντος ενεργεία (στο Γίγνεσθαι).

Από όλους τους αριθμούς τής Καβάλλας⁽¹⁾ που έχουν μελετηθεί, σχολιασθεί και ερμηνευθεί, ο αριθμός 666 κατέχει την πρωτοκαθεδρία και τούτο λόγω της αποκαλύψεως του Ιωάννου (Αποκάλυψις 14.18):

Ώδε η σοφία έστιν. Ο έχων νουν ψηφισάτο τον αριθμόν τού θηρίου. Αριθμός γαρ ανθρώπου εστί και ο αριθμός αυτού χξς.

Εδώ είναι αναγκαία η σοφία. Εκείνος που έχει νόησιν ας λογαριάσει τον αριθμόν τού θηρίου. Είναι αριθμός ανθρώπου και ο αριθμός του είναι χξς (666)»⁽²⁾.

Ο 666 είναι ο αριθμός τής απόλυτης θετικής ενέργειας που εκπορεύεται από τον πυρήνα προς τους δορυφόρους του, είναι η υλική ενέργεια που αντιτίθεται στην πνευματική, είναι η γεννητική δύναμη (θετική δύναμη) του άρρενος που αντιτίθεται στην αδρανειακή δύναμη (αρνητική δύναμη) του θήλεως⁽³⁾.

Πυρήν μπορεί να είναι το υλικό άτομο, η κοινωνία, ο κυβερνήτης, ο ήλιος, και δορυφόροι μπορεί να είναι τα ηλεκτρόνια, οι άλλοι άνθρωποι, οι υπήκοοι, οι πλανήτες, αντίστοιχα.

Η μεγαλύτερη προσπάθεια κατέτεινε (και κατατείνει) στο να ευρεθεί ο άνθρωπος (η φύση του, η εθνικότης του, κλπ.) στον οποίον ανήκει ο αριθμός 666, κατά την Αποκάλυψη.

Ο Ειρηναίος εισηγείται τα Τειτάν και Λατείνος (με δίφθογγο) τα οποία, κατά το αλφαριθμητικό σύστημα των Ελλήνων⁽⁴⁾, δίδουν άθροισμα γραμμάτων τον 666 (Τειτάν = Λατείνος = 666). Το δεύτερο όνομα έγινε τελευταία πλατειά αποδεκτό, ιδιαίτερα από τους Προτεστάντες θεολόγους και χρησιμοποιήθηκε προς υποστήριξη της Θεωρίας ότι ο 666 είναι ο αριθμός τού πάπα. Ενισχυτικά αυτού είναι οι ακόλουθες φράσεις:⁽³⁾

· Θεός ειμί επί γαίης = 666

· Η Λατίνη βασιλεία = 666

· Εκκλησία Ιτάλικα = 666

Σημείωση:

Η πρώτη φράση χρησιμοποιήθηκε ως επίθετο του πάπα ⁽³⁾.

Αργότερα όμως διαμορφώθηκε νέα τάση κατά την οποία ο αριθμός 666 ανεφέρετο στον ρωμαίο αυτοκράτορα και όχι στον πάπα, ως αντιπροσωπεύοντα την απόλυτη δύναμη και δικαιοδοσία πάνω στους υπηκόους του. Η ερμηνεία αυτή επεκτάθηκε και στον Στάλ(ε)ιν [μετά τού άθρου ο] ⁽³⁾:

· Νέρων Καέσαρ = 1332 = 2χ666.

· Ο Στάλειν = 666.

Σημείωση:

Το Στάλειν είναι ανάγραμμα του Λατείνος.

Ο συγγραφέας τού βιβλίου (3) παραθέτει και μια φράση με άθροισμα γραμμάτων 665 - που και σύμφωνα με την Λεξαριθμική Θεωρία η σημασία της συνεξετάζεται - διά να δείξει το εμπεριεχόμενον στο 666 βίαιο στοιχείο:

· Οργή θεού=665

Επειδή καμμιά από τις παραπάνω υποθέσεις και ερμηνείες δεν έχει γίνει καθ' ολοκληρίαν αποδεκτή ως προς το ποιο είναι το όνομα του ανθρώπου με τον αριθμό 666, ο συγγραφέας του βιβλίου (3) εισηγείται μια νέα θέση, ότι το αναζητούμενο πρόσωπο είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, συγκρίνοντας το άθροισμα των γραμμάτων τών δύο αυτών λέξεων με εκείνο τής τελευταίας φράσεως τού αναφερθέντος χωρίου τής Αποκαλύψεως:

· Ιησούς Χριστός = 2368.

· και ο αριθμός αυτού χξς΄=2368

Σημείωση:

Ο ίδιος ο χξς΄= 666 συμπεριλαμβάνεται στο άθροισμα.

Ύστερα από την σύντομη παρουσίαση των βασικοτέρων στοιχείων τού αριθμού 666, εμείς, με τη σειρά μας, θα σημειώσουμε τα εξής:

a) Κατ' αρχήν έχει γίνει φανερό ότι η όλη έρευνα γύρω από τον αριθμό 666 χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα ως κύριο όργανο, γεγονός που τής προσδίδει αίγλη και δόξα και κύρος, και σε βαθμό, που η γλώσσα μας να θεωρείται ικανή να ερμηνεύει τα διαλαμβανόμενα τόσο στο Σύμπαν, γενικά, όσο και στον ίδιο τον Ανθρωπο, ειδικά.

b) Τα ονόματα Ιησούς = 888 και Χριστός = 1480 δεν έχουν άμεση σχέση με τον αριθμό 666, κατά την Λεξαριθμική Θεωρία, χωρίς να επεισέλθουμε σε λεπτομέρειες.

c) Επίσης τα ονόματα αντίθεος = 645 και αντίχριστος = 1841 δεν έχουν άμεση σχέση με τον αριθμό 666.

Σημείωση

Σε άλλο άρθρο θα συνεχίσουμε διά το τι η ελληνική γλώσσα λέει διά τον αριθμό 666 (είναι το επόμενο άθρο ή πόρισμα).

1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς.

2. Καινή Διαθήκη - Βιβλική Εταιρεία, 1967.

3. Tohn Michell, City of Revelation (London, Abacus 1972).

4. ΠΑΜΜΕΓΑΣ (Τριμηνιαίον περιοδικόν μελέτης τού Κόσμου μέσω της Ελληνικής Γλώσσσας, εκδότης - διευθυντής Κοσμάς Μιλτ. Μαρκάτος).

Ιδού ο αριθμός 666

Άγία Θεοφάνεια = 666

Θεογεννής Ελλάς = 666

Αγία Επιστήμη = 666

Στα ονόματα και στις φράσεις που - με ορισμένες ανοχές τής Γραμματικής - έχουν άθροισμα τον 666 ή τον 665, η ελληνική γλώσσα μέσω της Λεξαριθμικής Θεωρίας αντιπαραθέτει τα ακόλουθα:

a) Στα ονόματα Λατ(ε)ίνος και Στάλ(ε)ιν(με το άθρο του) η ελληνική γλώσσα αντιπαραθέτει τα Ιαπετός = 666 και Σέραπις (ο Σέραπις = 666). Ο πρώτος ήταν Τιτάν, υιός τού Ουρανού και της Γαίας, δημιουργός τών ανθρώπων (κατά την ελληνική μυθολογία). Ο δεύτερος ήταν αιγυπτιακή θεότης τής ευφορίας, σύμβολον του Νείλου, και σε επιγραφές εμφανίζεται με το Ζεύς Ηλιος.

Σημείωση:

Το Λατίνος θεωρείται ελληνική λέξη - κατά την Λεξαριθμική Θεωρία - διότι η ρίζα λάτ(ι) - είναι αναγραμματισμός τού ιταλ - (Ιταλός, ιταλόν) και επομένως ό,τι έχει σχέση με αυτό είναι ελληνικό.

Άλλες λέξεις που εκφράζουν ή αντιπροσωπεύουν δύναμη - συμβολική, κινητική, παραγωγική, αρμονική, θεϊκή, κλπ. - είναι τα:

Αγαθοδότης = 666 (ο δότης τού αγαθού), κοσμογενής = 666 (ο γεννηθείς εν τώ Κόσμω), παράδοσις = 666 (η δύναμη της παραδόσεως),ακτινόεις = 666 (η δύναμη του λόγου πάνω στις μάζες), αντίλεξις = 666 (η δύναμη του διαλόγου), αυθάδισμα = 666 (η δύναμη του αυθαιρέτου λόγου), παράδ(ε)ισος = 666 (ο τόπος μακαριότητος, επίγειος ή ουράνιος).

b) Άλλα ονόματα (λέξεις), μέσω των οποίων εκφράζεται η θετική ή αρνητική δύναμή του, είναι:

Ο αιέτιος = 666 (αετός, σύμβολον δυνάμεως), ο ανεμοποιός = 666 (ο εγείρων τον άνεμον), ο κινητής = 666 (ο κινών, διαγείρων, υποκινητής τού πλήθους), η κενεότης = 666 (η δύναμη της κενότητος), η κενοβουλία = 666 (η δύναμη της κενότητος της βουλήσεως), η νομοτριβεία = 666(η δύναμη της γνώσεως και εμπειρίας τών νόμων), η σειρήνειος = 666 (η δύναμη έλξεως των σειρήνων), η τριθαλής = 666 (η δύναμη του θάλλειν), η φρην 666 (η δύναμη του πάθους και της διανοήσεως), η χην = 666 (σύμβολον δυνάμεως - βάδισμα χήνας).

c) Σε παραπλήσιες ισόψηφες ομάδες (που διαφέρουν κατά μονάδα από τον αριθμό 666 ) ανήκουν και τα ακόλουθα ονόματα (λέξεις), τα οποίααντιπροσωπεύουν την δυϊκότητα της δυνάμεως που χαρακτηρίζει τον αριθμό 666, χωρίς ιδιαίτερες ερμηνείες.

* Στον 665: τα ονόματα:Αδελφογαμία, αμετακλινής, αμετρησία, αμφιλογία, αντίδικος, βαναυσία, εξόπλισις, λεοντίς, μερισμός, κ.α.

* Στον 667, τα ονόματα:Αγνοτελής, αδιάλλακτος, αδυνασία, ανδροβόρος, γιγαντικός, εκδικητικός, έκδοτος, έμβρυον, λατογενής [επίθετον Απόλλωνος (Λητώ)], αρνητής, θεοφοβία, παλιγγενέσιος, νεάγγελτος, δικολέκτης, κ.α.

d) Στην φράση, οργή Θεού = 665, ερμηνεύουσα το βίαιον στοιχείον τού 666, η ελληνική γλώσσα αντιπαραθέτει φράσεις με αντίθετο νοηματικό στοιχείο:

· Ειρήνη Θεού = 665 (ειρήνη, αντίθετη έννοια τού οργή).

· Η μακαρία Θεού = 665 (μακαρία, αντίθετη έννοια τού οργή). Αν τώρα, το Θεού αντικατασταθεί με το αθέου, τότε οι προηγούμενες φράσεις έχουν άθροισμα 666 και το νοηματικό τους περιεχόμενο μετατίθεται στον Άνθρωπο (το άθεος είναι επίθετο):

· Οργή αθέου = 666 (η οργή τού αθέου εναντίον άλλων).

· Ειρήνη αθέου = 666 (η ολική εγκαθίδρυση του αθέου).

· Η μακαρία αθέου = 666 (ο ολικός θρίαμβος του αθέου).

Σημείωση:

Κατά την Λεξαριθμική Θεωρία, τα Θεού και αθέου εκφράζουν διάφορες τάσεις ή κλίσεις τής φύσεως του 666, διότι είναι πτώσεις γενικής, και διαφέρουν νοηματικά από τα θεός και άθεος, που είναι ονομαστικής πτώσεως (μηδενικής πτώσεως), όπως θα δούμε στη συνέχεια.

e) Στη φράση, η Λατίνη βασιλεία = 666, αντιπαραθέτουμε άλλες με ποικίλα νοηματικά περιεχόμενα, τα οποία αποτελούν συστατικά στοιχεία, (θετικά και αρνητικά) της εννοίας Λατίνη, αφού το βασιλεία παραμένει σταθερόν:

· Η ακορής βασιλεία = 666 (η ακόρεστος βασιλεία).

· η αμέθοδος βασιλεία = 666 (η μή μεθοδική βασιλεία).

· η θεόζηλος βασιλεία = 666 (η μετά θείου ζήλου βασιλεία).

· η νόθος βασιλεία = 666 (η μή γνήσια βασιλεία).

· η επίδικος βασιλεία = 666 (η αμφισβητουμένη βασιλεία).

f) Ομοίως, στη φράση, Εκκλησία Ιτάλικα = 666, η ελληνική γλώσσα έχει να αντιπαραθέσει άλλες, που μας δίνουν διαχρονικές πληροφορίες (δυνατότης προβλέψεως), της εννοίας Ιτάλικα, δηλαδή της ιταλικής εκκλησίας:

· Εκκλησία αγαλμοειδής = 666 (εκκλησία αγαλμάτων).

· Εκκλησία απειροπάθεια = 666 (εκκλησία τών απείρων παθών).

· Εκκλησία άραξις = 666 (εκκλησία συγκρούσεων και συρράξεων).

· Εκκλησία γαλήνιος = 666 (εκκλησία τής γαλήνης).

· Εκκλησία θριαμβίς = 666 (εκκλησία τού θριάμβου).

· Εκκλησία όλβος = 666 (εκκλησία τής ευδαιμονίας).

· Εκκλησία άναιμος = 666 (εκκλησία χωρίς αίμα ή σφρίγος).

g) Ενώ ο αριθμός (το πλήθος) των ονομάτων (λέξεων) που αντιστοιχεί σ' έναν αριθμόν (π.χ. στον 666) είναι πολύ περιορισμένος, ο αριθμός των φράσεων (με δύο ή περισσότερες λέξεις) είναι απεριόριστος διά κείνον που κατέχει το λεξαριθμικό λεξικό τής ελληνικής γλώσσας. Πρέπει όμως να κατανοηθεί από τους αναγνώστες ότι τα μεν λαμβανόμενα ονόματα (με αριθμό τον 666) δίδουν τα άμεσα συστατικά στοιχεία τού 666, οι δε παραγόμενες φράσεις δίδουν έμμεσα ή παράγωγα συστατικά στοιχεία τού 666.

Έτσι, ένας, έχοντας ως οδηγόν τον 666 και επιλέγοντας μια λέξη με αριθμόν μικρότερον του 666, μπορεί να σχηματίσει απεριόριστον αριθμό φράσεων, αποκαλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο τις άπειρες πτυχές τής φύσεως του οδηγού αριθμού, όπως παρακάτω:

Επιλέγοντας το «ο Θεός» = 354, έχουμε:

Ο άγγελος Θεός = 666 (ο αγγελικός θεός), ο άκκακος Θεός = 666 (ο μη γιγνώσκων το κακόν Θεός), ο αλαιός Θεός = 666 (ο απολλώνειος Θεός), ο αργής Θεός = 666 (ο υπό μορφήν όφεως Θεός ), ο δήλος Θεός = 666 (ο φανερός θεός), ο μεγακλεής Θεός = 666 (ο Θεός του μεγάλου κλέους).

Επιλέγοντας το διάβολος = 387, έχουμε:

Αθαλλής διάβολος = 666 (μή θάλλων διάβολος). Δέος διάβολος = 666 (ο φοβερός διάβολος), έδος διάβολος = 666 (ένθρονος διάβολος),θεοπραγία διάβολος = 666 (θεοπραγών διάβολος), ποθεδρία διάβολος = 666 (συνεδριάζων διάβολος).

h) Κλείνουμε την παρούσα σύντομη έρευνα του αριθμού 666 με την ερμηνεία τών τριών σημαντικών φράσεων που ανεγράφησαν στην αρχή,των οποίων το σημασιολογικόν περιεχόμενον αποκαλύπτει την σύζευξη και συνέχεια του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού, την Θεία αποστολήτης Ελλάδος και την παντοδυναμία της επιστήμης.

Η φράση, Αγψία Θεοφάνεια = 666 (η εμφάνιση του Θεού εν σαρκί) ή θεοφάνεια ή επιφάνια (επιφάνεια: ενικός και πληθυντικός), αναφέρεται γενικώς στην εμφάνιση ή έλευση του Θεού στη γη, και τόσο στην Αρχαία Ελλάδα όσο και στην νεότερη (Χριστιανισμός) ήγοντο κατά την γενέθλιον ημέραν τού Θεού (Απόλλων, Χριστός).

Η φράση, Θεογεννής Ελλάς = 666 (αυτή που έχει γεννηθεί από τον Θεόν ή είναι θείου γένους), αποκαλύπτει τον θείον ρόλον που έπαιξε και εξακολουθεί να παίζει η Ελλάς διά τον άνθρωπον, τολμώντες να ισχυρισθούμε ότι η ενανθρώπιση έγινε μέσω του Έλληνος.

Η φράση, Αγία επιστήμη = 666 (αγία και κατηραμένη επιστήμη), αποκαλύπτει την μεγίστην (θετικήν) δύναμη αυτής διά την ανθρωπότητα.

Η ορθή χρήση αυτής της δυνάμεως εναπόκειται στην βούληση του ανθρώπου, γενικώς.

Αναδημοσίευσις από το βιβλίον μου "ΚΟΣΜΟΣ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ - Πορίσματα Λεξαριθμικής θεωρίας" (πρώτη έκδοσις) ή Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ (Δια της Λεξαριθμικής θεωρίας) - Κόσμος, Γνώση και Γλώσσα" (δευτέρα έκδοσις), Εκδόσεις Μαρκάτος και Ελληνικός Λόγος, Λάρισ α1987 και 1999).

hellenes-markatos

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΟ

Posted: 14 Apr 2014 12:21 PM PDT

ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΟΥ

Πιάσαμε Μεγάλη Εβδομάδα και πράγματι είναι μια μεγάλη, μια ξεχωριστή εβδομάδα της οποίας τα δυο κορυφαία γεγονότα, η Σταύρωση και η Ανάσταση, ακόμα κι αν κάποιον δεν τον ακουμπούν θρησκευτικά, είναι αδύνατον να μη τον πλησιάζουν πνευματικά Κι όχι τόσον για ό,τι συνέβη προσωπικώς στον Ιησού Χριστό, όσο για το πώς βιώνουν οι μάζες των χριστιανών, για το πώς είναι πλέον κατεγραμμένα στη γενετική τους ταυτότητα το Θείον Δράμα και το θαύμα της Αναστάσεως.

Από τη μία υπάρχει ο Χριστός και από την άλλη ο κόσμος Και τα δύο μεγέθη, τόσον οι πιστοί, όσον και το πρόσωπον που ενέπνευσε την πίστη, υπόκειται σε κριτική Γιατί το είπε αυτό ή, το άλλο ο Ιησούς, γιατί έκανε τούτο και εκείνο. Όσο και να λειτουργεί μια πέρα για πέρα θετική προκατάληψη για τις ενέργειες, τις αντιδράσεις του Ιησού, και τις θεϊκές και τις ανθρώπινες, τα ερωτηματικά γεννιώνται Ακόμα και σ' αυτούς που δεν αμφισβητείται τόσον η ιστορική, όσον και η θεϊκή ύπαρξη του Ιησού, τα ερωτήματα πάντα αποτελούν αντικείμενο αναζητήσεων και αντιπαραθέσεων

Υπάρχει και ο κόσμος, όμως Οι χριστιανοί, όπως υπάρχουν και οι μωαμεθανοί, οι εβραίοι, οι βουδιστές, οι ινδουϊστές. Και όλοι κρίνονται Ο άνθρωπος, δηλαδή, ο αιώνιος άνθρωπος κρίνεται και για τη πίστη του, για το πώς θέλει το δικό του Θεό, τον δικό του προφήτη, για το πόσο στην πράξη ασπάζεται τη διδασκαλία της δικής του θρησκείας.

Οι Θεοί, όσοι ανεδείχθησαν σε θεούς και θεότητες, έκαναν αυτά που έκαναν, άλλοι μεσουράνησαν, άλλοι δεν κατάφεραν να ανέβουν στους ουρανούς, άλλοι εξαφανίσθηκαν, άλλοι παραμένουν εν ζωή Κρίνονται και τα πλήθη του κόσμου για τη σχέση τους, όχι τόσο με το Θείο, με το Άγνωστο, αλλά με τον συγκεκριμένο Θεό τους.

Πάσχα ίσον θάνατος του Χριστού και Ανάσταση Του. Και κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Γιατί, όμως, επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό; Πρόκειται περί παραστάσεως Δεν είναι δυνατόν, ένας Θεός να λέει και να ξαναλέει το ίδιο πράμα, να μετέχει σ' ένα σώου και να προσπαθεί να πείσει για μια Αλήθεια Ο Θεός ΜΙΑ φορά ομιλεί ό,τι έχει να πει, ΜΙΑ φορά πράττει ό,τι έχει να πράξει Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν τους δικούς τους λόγους να νοιώθουν την ανάγκη να βιώσουν τα Πάθη του Χριστού και την αποθέωση της Αναλήψεως.

Ο Ιησούς Χριστός, φαντάζομαι, θα έμενε ικανοποιημένος αν δεν υπήρχε Μεγάλη Εβδομάδα Η δικαίωση του Χριστού θα ήταν να μην Τον «θυμόταν» μονάχα μια φορά το χρόνο ο κόσμος, χωρίς πάλι η μαρτυρική Σταύρωση, η θυσία Του να επηρεάζει στην πράξη τα ανθρωπάκια και όσα καθήκια τα παραπλανούν με τη δική τους βούληση.

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΛΕΣΒΙΑΡΑ, ΦΛΟΓΕΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ

Posted: 14 Apr 2014 12:21 PM PDT

Ήθελε να «ζήσει»! Να τα γνωρίσει όλα! Να τα κάνει όλα! Να πετάξει στα σκουπίδια όλα τα «πρέπει», τα «καθώς πρέπει», που τα θεωρούσε ταμπού της αστικής ανατροφής. Ένοιωθε ότι ήταν εκλεκτή, φωτισμένη και δεν είχε να δώσει λογαριασμό σε κανένα, ούτε στον Θεό. Ποιος Θεός, έλεγε, αυτός είναι νεκρός.

Σιμόν ντε Μπωβουάρ. Τεράστιο άτομο. Μοναδικό. Καταραμένο. Η πνευματική αρχηγός του φεμινιστικού κινήματος. Έγραψε το βιβλίο «Δεύτερο Φύλο», το 1949, και θεωρήθηκε το ευαγγέλιο που υμνεί την ελευθερία των γυναικών. Επηρέασε αποφασιστικά μια γενηά μετά τον πόλεμο, τότε που ο μαρξισμός έπαιζε δυνατά σα μόδα.

Ο αποδυτηριάκιας θα ρίξει κάτι ψιλά, γι' αυτήν την εξέχουσα λεσβιάρα, με την ευκαιρία ότι σα σήμερα, 14 Απριλίου, το 1986, πέθανε αυτό το τέρας που άφησε πίσω της τόσο έντονα τα πατήματά της σα συγγραφέας και σα φιλόσοφος.

Είπε τη μνημειώδη κουβέντα κι άλλαξε τα πάντα. «Γυναίκα γίνεσαι, δεν γεννιέσαι». Ήτανβαρβάτη σκέψη, έγραφε στο πράμα της τα δικαιώματα των γυναικών για ψήφο, τα οποία τα θεωρούσε αστεία ιστορία. Γι' αυτήν ούτε η ευτυχία ήταν το ζητούμενο για την γυναίκα, παρά μόνον η ελευθερία. Και για να την πετύχει μια γυναίκα χρειάζεται να εξαφανίσει τη θηλυκότητά της.

Το Βατικανό απαγόρευσε το «Δεύτερο Φύλο» και η νυμφομανής, η γυναίκα που σα δαιμονισμένη πήγαινε με άνδρες και γυναίκες, εν γνώσει και με τις ευλογίες του μόνιμου συντρόφου της Ζαν Πωλ Σατρ, άλλο τερατώδες μυαλό, τι έκανε με την απόφαση του ιερατείου του καθολικισμού; Έβαλε το χέρι της μπροστά της και το έξυνε. Σιμόν ντε Μπωβουάρ Ζαν Πωλ Σατρ, το ζευγάρι του 20ου αιώνα. Θα επανέλθω.

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΜΗΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ, ΟΧΙ Ο ΙΟΥΔΑΣ, ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;

Posted: 14 Apr 2014 12:21 PM PDT

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΙΣΤΟ!

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ θα θυσιαστεί, θα αυτοθυσιαστεί Γνωστή τούτη η πληροφορία και απαραίτητος ο διαχωρισμός της θυσίας από την αυτοθυσία Τελείται θυσία με τη βίαιη και παρά τη θέληση του σφάγιου αφαίρεση ζωής. Βουτάς μια παρθένα κόρη και της βγάζεις το λαρύγγι επάνω στο βωμό ενός Θεού, όπως σφάζεις ένα ταύρο, πάλι για θείο σκοπό, για να μαλακώσεις την οργή του Θεού σου, για να ζητήσεις τη βοήθειά Του Δεν είναι και πολύ ευγενικό, για να μην πω ότι μπορεί και να θεωρηθεί ύβρις προς τον Θεό να του ζητάς ένα ρεγάλο στο τζάμπα, χωρίς να προσφέρεις το αίμα ενός πλάσματος, ανθρώπου ή, ζώουΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ στον Ιησού ο οποίος ούτε άνθρωπος είναι, ούτε ζώο και θυσιάστηκε, αυτοθυσιάστηκε, όχι για να κερδίσει τη συμπάθεια του Θεού αλλά για το καλό της ανθρωπότητος Κάπου το έργο αυτό δεν μου κολλούσε από πιτσιρικάς κι όλο ψαχνόμουν και δεν έβρισκα και τον κατάλληλο άνθρωπο για να το συζητήσω το πράμα. Αυτά τα πράγματα δεν τα συζητάς με όποιον και όποιον

ΓΙΑ ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟ για παράδειγμα δεν θα κάνεις τη μαλακία να κουβεντιάσεις με κομουνιστή. Αν το κάνεις θα τον αδικήσεις τον κομουνισμό σαν ιδεολογία, σαν αναγκαιότητα Και θα τον καταδικάσεις αδίκως τον κομουνισμό αν θες να τον προσεγγίσεις με κάποιον πορωμένο. Το ίδιο κι αν συζητήσεις περί του μυστηρίου, περί του μεγαλείου του χριστιανισμού μ' έναν αρχιβαρεμένο από θρησκευτική φανατίλα.ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ δεν πεθαίνει. Καμμία αντίρρηση σ' αυτό. Οπότε πώς είναι δυνατόν να τελείωσε επάνω στο σταυρό ο Χριστός; Αναστήθηκε. Σίγουρα αναστήθηκε, αλλά για να συμβεί αυτό προηγήθηκε ο θάνατος. Πεθαίνει ένας Θεός, ένας ισόθεος; Αυτό είναι το παλούκι που δεν ξεπερνιέται. Εδώ είναι το κόλλημα.Δεν μπορεί να πέθανε στα ψεύτικα ο Χριστός, διότι τότε ακυρώνεται η αλήθεια της Αναστάσεως. Εκτός κι αν πέθανε στα αλήθεια ο Χριστός επάνω στο σταυρό, για να τον δουν και να τον νοιώσουν νεκρό κι αυτοί που έκαναν το σχετικό ρεπορτάζ και το μετέφεραν στα ευαγγέλια.ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ η θυσία, όμως; Η αυτοθυσία; Που ενυπάρχει η έννοια της θυσίας είτε πέθανε στα ψέμματα ο Χριστός, είτε στα αλήθεια αφού ήταν σίγουρο στο θεϊκό σχέδιο η Ανάσταση;ΘΥΣΙΑ μπορεί να θεωρηθεί από τους πιστούς μόνον αν ο Χριστός δεν γνώριζε ότι είναι Υιός του Θεού. Ότι δεν πρόκειται να αναστηθεί. Ότι θα πέθαινε σαν ένας κανονικός άνθρωπος. Ο Ιησούς, όμως, ήταν σταλμένος από τον Θεό κι αυτό το γνώριζε πολύ καλά ο ίδιος ο Υιός. Οπότε, άλλο κόλλημα αυτό, γιατί περί ώραν ενάτην ανεβόησεν Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί, δηλαδή Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκαταλείπεις; Περίεργα πράγματα. Μυστήρια.ΕΝΟΙΩΣΕ, δηλαδή, κάποια στιγμή ο Χριστός να τον εγκαταλείπει ο Θεός; Να τον πουλάει; Μήπως παίζει και το άλλο. Σαν άνθρωπος κι όχι σα Θεός ο Ιησούς να μην άντεξε εσταυρωμένος; Διότι, μη λησμονούμε, ο Χριστός προηγουμένως είπε και το άλλο: «Πάτερ, ει δυνατόν εστίν απελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο».

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

10 tips για να έχετε ενέργεια καθημερινά!!!

Posted: 14 Apr 2014 12:21 PM PDT

Νιώθετε τις αντοχές σας να σας εγκαταλείπουν; Χρειάζεστε τόνωση; Δείτε απλές συμβουλές που μπορούν να σας δώσουν τη χαμένη σας ενέργεια!

Πείτε όχι στο αλάτι

Αισθάνεστε φούσκωμα; Το αλάτι μπορεί να ευθύνεται σε ένα βαθμό για αυτό. Το πολύ αλάτι μπορεί να οδηγήσει σε κατακράτηση νερού και να συμβάλει σε υψηλή αρτηριακή πίεση. Μειώστε το αλάτι ,επιλέγοντας φρέσκες τροφές και άλλες εποχικές όπως κάρι , σκόρδο ή δεντρολίβανο για να δώσετε γεύση στο φαγητό σας. Επεκτείνετε τους ορίζοντες της μαγειρικής σας και μπορεί έτσι να γεμίσετε ενέργεια.

Αν έχετε στρες, ανεβείτε σκάλες

Όταν είστε θυμωμένος ή έχετε στρες είναι εύκολο να αναζητήσετε κάποιο γλυκό, να καπνίσετε ή να πιείτε καφέ. Το ιδανικό αντίδοτο είναι η άσκηση. Την επόμενη φορά που θα αγχωθείτε ανεβείτε σκάλες- έρευνες έχουν δείξει ότι κάθε δεκέλεπτη άσκηση μπορεί να δώσει πνευματική ώθηση.

Αφήστε κάτω το ντόνατ

Αντιμετωπίζετε το στρες τρώγοντας ; Σε δύσκολες στιγμές μπορείτε να αντικαταστήσετε τις τροφές που ανακουφίζουν με φρούτα και λαχανικά. Ωστόσο, όταν περάσει ο ενθουσιασμός από τους κατεργασμένους υδατάνθρακες, μένετε με την αίσθηση της νωθρότητας. Επιπλέον, οι θερμίδες τους μπορούν εύκολα να αθροιστούν σε παραπάνω κιλά- αυξάνοντας τον κίνδυνο για προβλήματα υγείας. Επομένως, την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε άγχος, αγνοήστε τα γλυκά. Δοκιμάστε ένα μήλο ή πάρτε 10 βαθιές αναπνοές.

Κοιμηθείτε

Εξαφανίστε τα σακουλάκια κάτω από τα μάτια σας με τον ύπνο. Ειδικοί συνιστούν 7 έως 8 ώρες ύπνου τη νύχτα, για να γεμίσετε τις μπαταρίες σας και να μειώσετε το στρες. Αν δυσκολεύεστε να αποκοιμηθείτε μην πίνετε καφεΐνη μετά το μεσημέρι. Αποφύγετε την άσκηση 2 ώρες πριν την ώρα του ύπνου. Κάντε το υπνοδωμάτιο ζώνη ύπνου-,χωρίς τηλεόραση, κατοικίδια, υπολογιστές ή άλλους παράγοντες που σας αποσπούν την προσοχή. Αν δεν έχουν αποτέλεσμα οι παραπάνω συμβουλές μιλήστε στον γιατρό σας.

Ξεφύγετε από τη ρουτίνα

Η αλλαγή της ρουτίνας σας ή η δοκιμή κάτι καινούργιου όπως ένα νέο χτένισμα μπορεί να βελτιώσει την εικόνα και τη διάθεσή σας. Επιλέγοντας μια νέα διαδρομή για να φτάσετε στη δουλειά σας, πηγαίνοντας βόλτα το σκύλο σε άλλο δρόμο ή μια νέα γεύση για πρωινό μπορεί να βοηθηθείτε να διατηρήσετε φρέσκα τα πράγματα. Εστιάστε σε μια εύκολη αλλαγή τη φορά, για να πετύχετε.

Περπατήστε γύρω από το τετράγωνο

Δεν χρειάζεται να περνάτε ώρες στο γυμναστήριο- ακόμα και λίγη κίνηση μπορεί να σας φέρει σε επαφή με το σώμα σας και να ανακτήσετε τη χαμένη σας ενέργεια. Ένας απλός περίπατος στο τετράγωνο μπορεί να καθαρίσει το μυαλό σας και ασκήσεις που περιέχουν λίγο διαλογισμό μπορούν να επαναφορτίσουν το σώμα και το πνεύμα σας.

Καταναλώστε περισσότερες ίνες

Οι ίνες μπορούν να σας βοηθήσουν να αισθανθείτε κορεσμό πιο γρήγορα και να τρώτε λιγότερο με αποτέλεσμα την απώλεια κιλών. Οι αρκετές ίνες επίσης είναι καλές για την καρδιά σας. Εκτός από τα οφέλη στην υγεία, οι άφθονες ίνες οδηγούν σε λιγότερους αγχωτικούς παράγοντες. Τα καλά νέα είναι ότι οι ίνες υπάρχουν σε πολλές νόστιμες μορφές ,από ψωμί ολικής αλέσεως και δημητριακά μέχρι φρούτα, όπως μήλα, φράουλες, καθώς και στα λαχανικά.

Εστιάστε στο παρόν

Το να έχετε επίγνωση του πού βρίσκεστε και αυτού που συμβαίνει τώρα μπορεί να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε αντί να ανησυχείτε για αυτό που φαίνεται στον ορίζοντα. Αφήστε τις σκέψεις για το παρελθόν και το μέλλον και εστιάστε στη στιγμή. Πώς νιώθετε τον αέρα στο δέρμα σας; Πώς αισθάνεστε το πεζοδρόμιο κάτω από το πόδι σας; Αν η σκέψη σας περιπλανιέται φέρτε την πίσω εστιάζοντας στο παρόν.

Τηλεφωνήστε στον γιατρό

Όλοι το έχουμε κάνει- να προσπαθούμε να αγνοήσουμε τον πονοκέφαλο, τον επίμονο πόνο στον ώμο ή τον βήχα. Ωστόσο τα συνεχιζόμενα προβλήματα μπορούν να απομυζήσουν τη ζωτικότητα. Λύστε το πρόβλημα επιλέγοντας να ελέγξετε τα συμπτώματα σας στον γιατρό. Αν έχετε καιρό να εξεταστείτε σχεδιάστε μια επίσκεψη. Αν αισθάνεστε πως είναι σειρά της φροντίδας της ψυχικής σας υγείας, συζητήστε το με τον γιατρό σας.

Ταΐστετο κεφάλι σας

Ορισμένες φορές η απάντηση όταν έχετε πολλά στο κεφάλι σας είναι να κάνετε κάτι που πηγαίνει το μυαλό σας σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Επεκτείνετε τα πνευματικά σας όρια ακούγοντας μια διάλεξη, λύνοντας ένα σταυρόλεξο ή συμμετέχοντας σε ένα σύλλογο. Μπορείτε επίσης να ξεκινήσετε ένα χόμπυ που θα σας κρατά σε εγρήγορση, πνευματικά και σωματικά, είτε είναι κηπουρική είτε hiking.

iatronet

newsitamea

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

10 πράγματα που εφευρέθηκαν από γυναίκες!

Posted: 14 Apr 2014 10:31 AM PDT

Γυναίκες που βοήθησαν την ανθρωπότητα με τις ανακαλύψεις τους

Bette Nesmith Graham Διορθωτικό Υγρό (1951)

Η Bette Nesmith Graham, μια αμερικανίδα τυπογράφος και διαφημίστρια κατάφερε να εξοντώσει τα τυπογραφικά λάθη το 1951 εφευρίσκοντας το πρώτο διορθωτικό υγρό (το γνωστό μας Μπλάνκο) στην κουζίνα της.

Stephanie Kwolek Kevlar (1964)

Η Stephanie Kwolek, μια Αμερικανοπολωνή χημικός, είναι γνωστή για την εφεύρεση της poly-paraphenylene terephtalamide. Της ποιας; Αυτό το υλικό που είναι γνωστό ως κέβλαρ και από το οποίο κατασκευάζονται πλέον από ρόδες ποδηλάτων μέχρι στρατιωτικές στολές. Οι στρατιώτες που έχουν γλιτώσει από επικίνδυνες μάχες της χρωστούν τη ζωή τους.

Mary Anderson Υαλοκαθαριστήρες (1903)

Η βροχή είναι ένα ασήμαντο πρόβλημα, χάρη στη Mary Anderson, μια Αμερικανίδα γεννημένη στην Αλαμπάμα. Δημιουργώντας μια συσκευή που βελτιώνει την ορατότητα σε δυσμενείς συνθήκες, εκατομμύρια και εκατομμύρια ζωές σώθηκαν και η οδήγηση έγινε τόσο πιο εύκολη.

Tabitha Babbitt Κυκλικό Πριόνι (1813)

Η Αμερικανίδα Tabitha Babbitt έφτιαξε το πρώτο κυκλικό πριόνι για να το χρησιμοποιήσει στην ξυλουργική και κατάφερε να αυξήσει την παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Marion Donovan Πάνα μίας χρήσης (1946)

Η Marion Donovan (μια Αμερικανίδα επιχειρηματίας) έλυσε το πρόβλημα των δύσοσμων μωρών με την πάνα μιας χρήσης.

Hedy Lamarr Βελτιώσεις στην τεχνολογία τορπιλών (1940)

Η Hedy Lamarr, Χολιγουντιανό σύμβολο του σεξ, μαθηματικός και ιδιοφυής επιστήμονας πυραύλων, αν και είναι περισσότερο διάσημη για τους αμφιλεγόμενους ρόλους της είναι και ο άνθρωπος που ανακάλυψε ένα σύστημα με τι οποίο οι τορπίλες που καθοδηγούνται μέσω συχνοτήτων δεν μπορούν να μπλοκαριστούν από τον εχθρό. Αυτή η τεχνολογία είναι η βάση για τα πάντα, από κινητά τηλέφωνα μέχρι wifi.

Josephine Cochrane Πλυντήριο πιάτων (1886)

Η Josephine Cochrane, μια Αμερικανίδα κοσμική, δημιούργησε το πρώτο μηχανικό πλυντήριο πιάτων, κάνοντας αυτή τη δουλειά του σπιτιού ένα τεχνολογικό θαύμα και απελευθερώνοντας πολλά χέρια από τα σαπουνόνερα. πολλά εστιατόρια, ξενοδοχεία και μεγάλες διοργανώσεις δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν δίχως αυτό.

Ruth Graves Wakefield Chocolate chip cookie (1930)

Μια από τις μεγαλύτερες και πιο υποτιμημένες εφευρέσεις στην ανθρώπινη ιστορία. Και, σίγουρα, η πιο γευστική από τις καλύτερες. Η Ruth Wakefield είχε ένα τουριστικό κατάλλυμα το οποίο διαχειριζόταν μαζί με τον άντρα της και τυχαία έφτασε στην δημιουργία του chocolate chip cookie. Δεκαετίες αργότερα το chip cookie λατρεύεται σε ολόκληρο τον κόσμο.

Martha J. Coston Φωτοβολίδα (1859)

Συνεχίζοντας το ατελείωτο έργο του συζύγου της η Αμερικανίδα Martha Coston τελικά κατέληξε σε ένα πρακτικό σύστημα για να κάνει σήματα το Ναυτικό, με Φωτοβολίδες. όλοι, από τον στρατό μέχρι τις επιχειρήσεις διάσωσης, χρησιμοποιούν τις φωτοβολίδες ως μέσο επικοινωνίας.

Anna Connelly Έξοδος Κινδύνου (1887)

Ωραία. Βρίσκεσαι σε ένα συγκρότημα διαμερισμάτων ή γραφείων. Υπάρχει παντού φωτιά. Βρίσκεσαι σε πανικό. Που πας; Επειδή η Anna Connelly, έφτιαξε την πρώτη έξοδο κινδύνου το 1887 (με εξωτερική σκάλα και όλα), θα φύγεις ζωντανός από εκεί μέσα.

tovimatisgynaikas

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο;

Posted: 14 Apr 2014 10:29 AM PDT

Για να υπολογίσουμε πόσο ζυγίζει ένα σύννεφο βασιζόμαστε στην ποσότητα της βροχής που παράγει.Έτσι, ξεκινάμε από το βάρος των σταγονιδίων ή των κρυστάλλων πάγου που το αποτελούν. Όμως δεν είναι ίδια όλα τα σύννεφα. Ανάμεσα στους θυσάνους, τα χαρακτηριστικά σύννεφα της καλοκαιρίας, και στους σωρείτες, τα σύννεφα των καταιγίδων, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ως προς τις διαστάσεις και την περιεκτικότητά τους σε νερό.

Στα πρώτα τα σταγονίδια είναι πολυάριθμα και πολύ μικρά - με διάμετρο 0,01 mm και πυκνότητα ίση με 0,2 g/m. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι μπορεί να καταλαμβάνουν χώρο ενός κυβικού χιλιόμετρου, το βάρος τους υπολογίζεται στα 200.000 κιλά. Ένα μεγάλο σύννεφο καταιγίδας μπορεί να είναι χίλιες φορές μεγαλύτερο, αλλά να έχει επίσης και μεγαλύτερη πυκνότητα σταγονιδίων, να φτάνει δηλαδή το 1g/m, συνεπώς να περιέχει ένα δισεκατομμύριο κιλά νερό.tovimatisgynaikasΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Για όλα φταίνε τα ... αμύγδαλα

Posted: 14 Apr 2014 10:40 AM PDT

Από: Ιουλία Πιτσούλη

Για όλα φταίνε τα ... αμύγδαλα

Εκρηκτικά ξεσπάσματα γέλιου σε λάθος τόπο και στιγμή.Λόγια θυμού που αμέσως τα μετανοιώνουμε. Παρορμητικές αποφάσεις που αργότερα αναθεωρούμε. Για όλα αυτά, και για άλλα παρόμοια ,φταίνε τα αμύγδαλα, μια περιοχή του εγκεφάλου που θεωρείται έδρα των συναισθημάτων. «Μπαμ!» Με αυτή την κραυγή που κάποιος εξακόντιζε ξαφνικά εναντίον μας αναπηδούσαμε έντρομοι μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε πως επρόκειτο για αστείο. Τότε που ήμασταν παιδιά. Μα και τώρα, που είμαστε ενήλικες, η αντίδρασή μας είναι συνήθως παρόμοια στα «μπαμ!» της ζωής. Αντιδράμε αυτόματα, δίχως να σκεφτούμε. Κατακλυζόμαστε από πανικό ή οργή, πλημμυρίζουμε από αγανάκτηση, αγωνία ή και έρωτα! Κι ύστερα διαπιστώνουμε πως άσκοπο ήταν τόσο πάθος και πως «ξοδευτήκαμε» ασυλλόγιστα και μάλιστα για αστείους λόγους. Αλλά αυτή η διαπίστωση έρχεται συνήθως με κάποια καθυστέρηση γιατί, βλέπετε, ακόμα και για τους πιο ψυχρούς και εγκεφαλικούς ανθρώπους η καρδιά μιλάει πάντα πρώτη. Ο ψύχραιμος νους, η διαυγής ολοκληρωμένη σκέψη, έρχεται αργότερα για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να τα δείξει στις πραγματικές τους διαστάσεις. Γιατί όμως, συχνά άλλα λεει ο νους μας και άλλα βιάζεται να μας υπαγορεύσει το συναίσθημά μας; Τι είναι αυτό που μας διχάζει ανάμεσα στο μυαλό και στην καρδιά; Στις πιο πρόσφατες νευροεπιστημονικές μελέτες αποκαλύφθηκε ο υπεύθυνος. Πρόκειται για τα αμύγδαλα ή αμυγδαλή, μια περιοχή του εγκεφάλου που χαρακτηρίστηκε έδρα της συναισθηματικής νοημοσύνης και η οποία ενορχηστρώνει με το δικό της τρόπο όχι μόνο τις σκέψεις μας αλλά και τις σωματικές μας λειτουργίες. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν σκεφθεί ότι τα συναισθήματα είναι κι αυτά ένα είδος νόησης, ένας τρόπος για να αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον και τον κόσμο και να επικοινωνούμε μαζί του. Στην πραγματικότητα έχουμε δυο μυαλά: ένα που σκέπτεται και ένα που αισθάνεται. Και συνήθως βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ τους. Ο νους πολεμάει την καρδιά και το συναίσθημα τη λογική. Όλοι έχουμε πέσει θύματα αυτού του εσωτερικού πολέμου που συχνά αποκτά τη μορφή δεινών διλημμάτων ή σφοδρών εσωτερικών συγκρούσεων. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Η απάντηση βρίσκεται στον άξονα κληρονομικότητας. Αν ξεφυλλίσουμε προς τα πίσω την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπου θα συναντήσουμε το νεοφλοιό ως το τελευταίο, το πιο πρόσφατο «απόκτημα» της ανθρωπότητας. Στα κύτταρα του νεοφλοιού του εγκεφάλου μας έχει στηριχθεί το οικοδόμημα του πολιτισμού μας, η κατάκτηση του διαστήματος, τα αθάνατα καλλιτεχνικά αριστουργήματα, ο φιλοσοφικός στοχασμός και η αυτεπίγνωση του ανθρώπου.Aπό Ερπετά γίναμε Άνθρωποι σκεπτόμενοι!Με λίγα λόγια ο νεοφλοιός είναι ο σκεπτόμενος εγκέφαλος. Αυτός μας διαχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα ζώα. Πριν από την «απόκτησή» του υπήρχε μόνο ο παλαιθηλαστικός εγκέφαλος που αποτελούσε μια επιπλέον εξέλιξη του αρχαιότερου, ερπετικού εγκεφάλου. Αυτές οι ονομασίες είναι βέβαια συμβατικές και δόθηκαν από τους επιστήμονες που προσπάθησαν να προσδιορίσουν τα στάδια, τα τμήματα και τις λειτουργίες του εγκεφάλου. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση εν αρχή ην ο ερπετικός εγκέφαλος που αποτελεί την προέκταση του νωτιαίου μυελού προς το κρανίο. Πρωτοεμφανίστηκε εκατομμύρια χρόνια πριν όταν κυρίαρχοι αυτού του πλανήτη ήταν «αυτοί που έβγαιναν απ' το αυγό»: τα πτηνά και τα γιγαντιαία ερπετά, δηλαδή οι δεινόσαυροι. Αυτά τα ζώα διέθεταν μόνο αυτό το τμήμα του εγκεφάλου, που κληροδότησαν αργότερα και στον άνθρωπο. Όμως ο ερπετικός εγκέφαλος ούτε σκέφτεται, ούτε μαθαίνει. Κάνει, ωστόσο, κάτι εξαιρετικά σημαντικό: κανονίζει τις λειτουργίες του σώματος. Είναι ο αυτόματος ρυθμιστής επιβίωσης. Συντονίζει απίστευτα πολύπλοκες διαδικασίες όπως η διαίρεση των κυττάρων, η πέψη, η λειτουργία της καρδιάς αλλά είναι απολύτως ανίκανος ούτε να νιώσει συναισθήματα, ούτε και να κάνει την παραμικρή «λογική σκέψη». Με αυτόν τον ερπετικό εγκέφαλο πορεύθηκε η ζωή στη Γη για εκατομμύρια χρόνια. Κι ύστερα, σιγά -σιγά, όταν οι συνθήκες ωρίμασαν για να γεννηθούν τα θηλαστικά, από τα βάθη αυτού του εγκεφάλου ξεπήδησε ένα «λουλούδι»: ο παλαιοθηλαστικός εγκέφαλος. Το σχήμα του θυμίζει στα αλήθεια λουλούδι που ο μίσχος του ξεπροβάλλει από το γόνιμο έδαφος του παλαιοθηλαστικού εγκεφάλου. Μέσα στα πέταλα αυτού του άνθους βρίσκονται τα συγκινησιακά κέντρα και στον πυρήνα του η αμυγδαλή. Αυτή ήταν μια μεγαλειώδης στιγμή στην ιστορία της εξέλιξης των ειδών. Τα ζώα και κυρίως τα θηλαστικά αποκτούσαν έτσι τη δυνατότητα να νιώθουν συναισθήματα. Το πόσο ευρεία είναι αυτή η γκάμα των συναισθημάτων το γνωρίζετε ήδη όσοι έχετε σκύλο ή γάτα. Θα έχετε ίσως διαπιστώσει πως δεν νιώθουν μόνο τα βασικά συναισθήματα, φόβο ή ικανοποίηση αλλά και χαρά, ανυπομονησία, θυμό, λύπη, αγωνία ακόμα και κάτι που μοιάζει με ντροπή καθώς και με συμπόνια! Το Λουλούδι μέσα στο ΕρπετόΘα γνωρίζετε επίσης πόσο ζωτικής σημασίας είναι η όσφρηση για τον κόσμο των θηλαστικών. Αποτελεί το βασικό εργαλείο αναγνώρισης και προσανατολισμού, ανίχνευσης τροφής, εντοπισμού του εχθρού και προσέλκυσης ερωτικού συντρόφου. Και πράγματι με το συναισθηματικό κέντρο του εγκεφάλου συνδέεται άμεσα η όσφρηση. Αυτή αποτελεί την αρχαιότερη ρίζα της συγκινησιακής μας ζωής. -Γι αυτό και όταν μυρίσουμε μια κολόνια που φορούσαμε κάποτε παλιά αναδύονται αυθόρμητα από μέσα μας τα συναισθήματα και η «ατμόσφαιρα» εκείνης της περιόδου της ζωής μας.- Κατόπιν όλων αυτών θα το έχετε καταλάβει: μέχρι εδώ ο εγκέφαλός μας δεν διαφέρει ουσιαστικά από της γάτας ή του σκύλου μας. Η μεγάλη διαφορά μας, αυτή που έκανε τον άνθρωπο να ξεχωρίσει είναι το τρίτο εξελικτικό άλμα που έγινε μέσα στον εγκέφαλο κάποιων ανθρωποειδών. Αυτό ήταν η ανάπτυξη του τμήματος του νεοφλοιού που είναι υπεύθυνος για τη λογική σκέψη. Αλλά όπως ο παλαιοθηλαστικός εγκέφαλος ξεφύτρωσε σαν λουλούδι μέσα από τον ερπετικό έτσι και ο νεοφλοιός αναδύθηκε μέσα από τον παλαιοθηλαστικό. Έτσι αυτό το άνθος των συγκινήσεων (παλαιοθηλαστικός εγκέφαλος) είναι όχι μόνο αρχαιότερο από τη λογική μας σκέψη αλλά επιπλέον και πανίσχυρο γιατί αποτελεί το μεταιχμιακό σημείο ανάμεσα στο πιο αρχαϊκό και στο νεώτερο τμήμα του εγκεφάλου μας. Όπως διαπίστωσαν λοιπόν οι επιστήμονες, έχει απεριόριστη δύναμη να επηρεάζει τη λειτουργία ολόκληρου του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων και των κέντρων σκέψης. Όταν λ. χ. κυριευόμαστε από πανικό η λογική, ψύχραιμη σκέψη υποχωρεί. Αυτό σημαίνει ότι ο νεοφλοιός έχει παραδοθεί στη δύναμη του συναισθηματικού παλαιοθηλαστικού εγκεφάλου. Όταν είμαστε τρελοί από έρωτα ή φόβο ή φρενιασμένοι από θυμό τότε είμαστε κυριολεκτικά στο έλεος του παλαιοθηλαστικου εγκεφάλου και κυρίως της αμυγδαλής. Αυτή είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, η καρδιά της καρδιάς μας ή η κεντρική πηγή συναισθημάτων. Οι σημερινοί επιστήμονες μας πληροφορούν πως αντίθετα από τις σχετικές ρομαντικές παραδόσεις που ήθελαν την έδρα των συναισθημάτων στην καρδιά, αυτή βρίσκεται τελικά μέσα στο κρανίο μας!Η Συναισθηματική μας ΑμυγδαλήΣε παλαιότερες και πιο «πρωτόγονες» από άποψη νευροφυσιολογίας εποχές, δηλαδή μόλις πριν από μερικές δεκαετίες, επικρατούσε η άποψη πως τα βαριά ψυχικά νοσήματα ή και η επιληψία μπορούσαν ενδεχομένως να θεραπευτούν αν αφαιρούντο τμήματα του εγκεφάλου. Αυτή η «θεραπευτική προσέγγιση» είχε ολέθρια αποτελέσματα διότι οι άνθρωποι δεν απαλλάσσονταν μόνο από το πρόβλημά τους αλλά και από άλλες νοητικές τους λειτουργίες. Ωστόσο οι αφανείς μάρτυρες της ιατρικής που υπέστησαν λοβοτομές και άλλες παρόμοιες επεμβάσεις πρόσφεραν άθελά τους μια πολύτιμη υπηρεσία: γνώση in vivo για τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου. Έτσι αποδείχθηκε περίτρανα πως η αμυγδαλή είναι η πηγή των συναισθημάτων μας. Πράγματι ,οι άνθρωποι που υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις αφαίρεσης της αμυγδαλής έγιναν απέραντα ψυχροί. Είχαν πλήρη ανικανότητα να συλλάβουν τη συναισθηματική σημασία των γεγονότων και δεν ένιωθαν κανένα συναίσθημα. Ούτε φόβο, ούτε θυμό, ούτε θλίψη. Αλλά ούτε και χαρά, ενθουσιασμό, αγάπη. Επιπλέον δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν συναισθηματικά τα πρόσωπα του περιβάλλοντός τους. Δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν τη συναισθηματική ποιοτική διαφορά των σχέσεών τους με τη γυναίκα, τα παιδιά, τους φίλους ή και τους εχθρούς τους. Ένιωθαν για όλους το ίδιο: τίποτα! Και φυσικά, δεν κατανοούσαν τον ιδιαίτερο συναισθηματικό κώδικα επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Μολονότι διατηρούσαν ακέραιες τις υπόλοιπες διανοητικές τους λειτουργίες ωστόσο είχαν χάσει κάτι από το σύνολο των νοητικών τους ικανοτήτων. Διότι η νοημοσύνη δεν είναι προνόμιο μόνο του νεοφλοιού αλλά και της αμυγδαλής. Βέβαια, πρόκειται για ένα διαφορετικό είδος αλλά ωστόσο είναι νοημοσύνη όπως αποδεικνύει και ο Daniel Goleman στο υπέροχο βιβλίο του Συναισθηματική Νοημοσύνη (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα) αλλά και η Ελένη Σαββάκη στο βιβλίο της Οι Παράλληλοι Εαυτοί μας (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). Με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο αποδεικνύουν ότι η συναισθηματική νοημοσύνη είναι μια δεξιότητα που επεκτείνει το σύνολο των νοητικών λειτουργιών μας φτάνει να συνεργάζεται αρμονικά με το νεοφλοιό. Γιατί, η αλήθεια είναι πως τα συναισθήματά μας βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα. Αυτή η βιασύνη μπορεί να μας στοιχίσει τη ζωή ή και να μας τη σώσει. Η αμυγδαλή είναι υπεύθυνη για κάθε συναίσθημα και ανάμεσά τους και για τα παρορμητικά, κατακλυσμιαία συναισθήματα που θολώνουν ή νικάνε τη λογική . Έχει αυτή την ικανότητα γιατί είναι ταχύτερη από τη λογική. Η αιτία γι αυτό βρίσκεται στις νευρωνικές διαδρομές του εγκεφάλου μας. Με λίγα λόγια τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος φτάνουν πρώτα στην αμυγδαλή και κατόπιν στο νεοφλοιό.Πρώτα νιώθω μετά σκέφτομαι;Έτσι η αμυγδαλή, δηλαδή το συναίσθημα, κινείται ταχύτερα από τη λογική σκέψη και μας σπρώχνει συχνά σε αντιδράσεις που την επόμενη στιγμή, όταν έχει μπει στο παιχνίδι και ο νεοφλοιός, τότε τις θεωρούμε λανθασμένες ή υπερβολικές. Όπως λ.χ όταν περπατάτε στο δρόμο και δείτε από απέναντι να έρχεται ένα αγαπημένο σας πρόσωπο. Σπεύδετε να σηκώσετε το χέρι για να το χαιρετίσετε και εκείνη τη στιγμή διαπιστώνετε πως κάνατε λάθος. Είναι η τυπική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε κάθε φορά που αρχίζουμε να αντιδράμε έχοντας πάρει εντολή μόνο από την αμυγδαλή που κάνει μεν πιο γρήγορη αλλά και πιο «πρόχειρη» δουλειά. Αυτή τη λειτουργία έρχεται κατόπιν να διορθώσει ο νεοφλοιός. Όταν μπορεί. Γιατί συχνά έχουμε προλάβει να εκστομίσουμε τρομερά πράγματα ή ακόμα και να κάνουμε.Υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος να κάνουμε τα συναισθήματά μας να μην ξεφωνίζουν τόσο δυνατά για να μπορούμε να ακούμε ταυτόχρονα και τη φωνή της λογικής; Οι ειδικοί μας ενθαρρύνουν: ναι υπάρχει μέσα μας ένας δίκαιος κριτής που μπορεί να συγκεράσει με σοφία τις δυο αυτές δυνάμεις. Ο θρόνος του βρίσκεται ακριβώς πίσω από το μέτωπο. Πρόκειται για τον προμετωπιαίο λοβό που έχει τη δύναμη, λένε, να ελέγχει τις έντονες αντιδράσεις της αμυγδαλής. Εκεί γίνεται η αξιολόγηση των συναισθηματικών μας εντυπώσεων, εκεί αποκτούν λογικό, φιλοσοφικό ή ηθικό νόημα. Αυτή τη λειτουργία είναι απολύτως ανίκανα να την κάνουν τα ζώα αφού στερούνται νεοφλοιού και προμετωπιαίων λοβών. Το μυστικό λοιπόν είναι να καταφέρουμε σε εκείνη την αστραπή-στιγμή που οι πληροφορίες από την αμυγδαλή και το νεοφλοιό διασταυρώνονται μέσα μας να κρατήσουμε εμείς τα κλειδιά της βούλησής μας. Για να γίνει αυτό απαιτείται μια συνειδητή άσκηση της θέλησης. Στην ουσία θέληση δεν είναι η καταπίεση των συναισθημάτων ή των ορέξεων του σώματος και του νου αλλά δεξιοτεχνική ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα τρία. Η ανάπτυξη του νεοφλοιού έκρυβε μέσα της τη δύναμη της αυτοσυνείδησης. Και τη θέλησης. Αυτή μπορεί να είναι ο σοφός κηπουρός για το λουλούδι πούχει στο κέντρο του την αμυγδαλή. Την «καρδιά» μας. Ιουλία ΠιτσούληmiraclesynthesisdrosostalidaΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Πότε, είπαμε, έρχεται η καταστροφή; Για να κοιμηθώ σαν πουλάκι!

Posted: 14 Apr 2014 10:17 AM PDT

Επεισοδιακά ξεκινά η Εβδομάδα των Παθών. Τουλάχιστον σε αστρολογικό επίπεδο. Με ολική έκλειψη σελήνης, πανσέληνο (που ονομάζεται «πασχαλινή», καθώς είναι η πρώτη της εαρινής ισημερίας και αυτή που καθορίζει την ημερομηνία της γιορτής του Πάσχα) και τον Άρη να πλησιάζει πολύ κοντά στη Γη και να λάμπει στον ουρανό εξίσου με τον φωτεινό Σείριο.

Υπάρχουν και άλλες αστρολογικές λεπτομέρειες, που δεν τις γνωρίζω ακριβώς, αλλά μαθαίνω πως είναι πολύπλοκες και πάλι έχουν πυροδοτήσει σενάρια καταστροφής.

Δε θέλω όμως αοριστολογίες. Αν οι καταστροφολόγοι γνωρίζουν ακριβή ημερομηνία, να την πουν για να οργανωθούμε. Όπως στην προηγούμενη (12-12-12), όπου το βράδυ της 11ης Δεκεμβρίου ξαπλώσαμε με τον άντρα μου στο κρεβάτι (όχι, δεν κάναμε αυτό που φαντάστηκες ως έσχατη απόλαυση), διακωμωδήσαμε κάθε ανούσιο γεγονός της ζωής μας, γελάσαμε μέχρι δακρύων και κοιμηθήκαμε σαν πουλάκια. Εγώ έκανα τον ωραιότερο ύπνο της ζωής μου, διότι σκέφτηκα ότι, αν μία στο εκατομμύριο συμβεί η καταστροφή του κόσμου, τι νόημα έχουν όλα αυτά που μας απασχολούν; Είπα στον εαυτό μου ξέχασέ τα όλα, γιατί αύριο μπορεί να μην υπάρχει τίποτα. Και τα κατάφερα. Για μία νύχτα. Υπέροχη εμπειρία. Και θα ήθελα να την ξαναζήσω. Οπότε, θέλω μέρα και ώρα (αν είναι δυνατόν) της καταστροφής, γιατί τελευταία έχω αϋπνίες που με ταλαιπωρούν Βιβή Πασπαλάρη

goldenmag

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η ασθένεια της βιασύνης

Posted: 14 Apr 2014 10:13 AM PDT

Ζώντας σε ένα κόσμο που επείγεται, σε μια εποχή που όλο τρέχει, η ένταση γίνεται εθισμός. Όσο περισσότερο γεμίζουμε τη ζωή μας με μηχανήματα που γλιτώνουν χρόνο, τόσο πιο αγχωμένοι νιώθουμε. Όμως όσο πιο μακρύς είναι ο ανήφορος και όσο ψηλή είναι η κορυφή, τόσο η ταχύτητα αποκτά μικρότερη σημασία. Ποτέ οι ορειβάτες δεν ανεβαίνουν τρέχοντας.

Τα μεγάλα έργα και τα μεγάλα ύψη θέλουν χρόνο για να επιτευχθούν και να κατακτηθούν. Για μια βελανιδιά χρειάζονται 20 χρόνια, για μια κολοκυθιά 2 μήνες. Έχουμε χάσει την υπομονή μας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τους αργοπορημένους, τους αδύνατους και όσους δεν μπορούν να μας .. παρακολουθήσουν. Η ταχύτητα μας έκανε να χάσουμε την Μεγαλοσύνη που όλα υπομένει.

edwhellas

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Ευθύνη!... Ενα βήμα προς την Ελευθερία!

Posted: 14 Apr 2014 10:13 AM PDT

Καθημερινά λαμβάνουν χώρα πολυάριθμες συζητήσεις μεταξύ ανθρώπων για το πόσο άσχημα πάνε τα πράγματα, πόσο έχουν υποβαθμιστεί οι κοινωνικές δομές και η ζωή γενικότερα.Είναι αλήθεια ότι είμαστε οι σύγχρονοι ελεύθεροι πολιορκημένοι. Αυτή τη φορά όμως, μπορούμε να κινούμε το σώμα μας ελεύθερα, αλλά το πνεύμα και η ψυχή μας έχουν φυλακιστεί από τα δεσμά του φόβου και της απραξίας, που αυτός συνεπάγεται και μιας αδιάκοπης κριτικής, που μόνο σκοπό έχει "έτσι να τα πω, να ξεθυμάνω".Κάθε φορά η συζήτηση ακολουθεί την ίδια πορεία: πληθώρα αρνητικών παρατηρήσεων που παρουσιάζουν τα κακώς κείμενα (κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, ηθικά), κριτική σε όλους και όλα (οι πολιτικοί, το σύστημα, η κρίση), άστοχη ονειροπόληση "τί ωραία που θα ήταν αν..." και τελικά αδιέξοδο και συμβιβασμός "δεν βαριέσαι..., γεννηθήκαμε σε άσχημη εποχή..., όπου φτωχός και η μοίρα του κ.α." και φτου κι από την αρχή. Τις πταίει; - Όλοι και όλα αλλά και κανείς! Εύκολη και βολική απάντηση. Αλήθεια σε όλες αυτές τις άπειρες συζητήσεις πόσοι άραγε αναρωτήθηκαν:«Ωραία τα λέω και ρίχνω και το φταίξιμο εκεί που χρειάζεται , αλλά εγώ που είμαι μέσα σε όλο αυτό;Πώς περιμένω να αλλάξει το όλο «σύστημα» αν δεν αλλάξουν τα μέρη που το συνθέτουν, ένα εκ των οποίων είμαι κι εγώ;Τί θα μπορούσα να κάνω άραγε;Τί αντίκτυπο έχουν οι επιλογές και οι δράσεις μου σε ό,τι συμβαίνει;Ποια είναι η ευθύνη μου ως μέλος της κοινωνίας;»Ευθύνη...! Μια λέξη που μάθαμε να τη φοβόμαστε ή τουλάχιστον να την αποφεύγουμε. Μάθαμε ότι η Ευθύνη είναι βάρος, ένα χρέος που έχουμε να εκπληρώσουμε, κι έτσι κάπου κάπως νιώσαμε ότι χρωστάμε. Όχι η Ευθύνη δεν είναι βάρος και πολύ περισσότερο δεν είναι χρέος. Αναλαμβάνω την Ευθύνη μου σημαίνει γίνομαι κύριος του Εαυτού μου. Δεν δέχομαι παθητικά ό,τι συμβαίνει, αλλά συμμετέχω ενεργά ως δράστης επηρεάζοντας το περιβάλλον μου.Αναλαμβάνω την Ευθύνη μου σημαίνει αλλάζω, εξελίσσομαι.Αναλαμβάνω την Ευθύνη μου σημαίνει ότι είμαι συνεπής στο Λόγο και τις Πράξεις μου.Αναλαμβάνω την Ευθύνη μου σημαίνει ότι γνέθω ο ίδιος το υφαντό της Μοίρας μου με τις συνειδητές επιλογές και δράσεις μου.Αναλαμβάνω την Ευθύνη μου σημαίνει διεκδικώ το δικαίωμα να εκδηλώσω την Αλήθεια μου και να είμαι χρήσιμος.Δεν χρωστάμε τίποτα και σε κανένα. Η Ευθύνη αφορά τη σχέση με τον ίδιο μας τον Εαυτό. Αφορά στην κατανόηση του ποιός είμαι και τί κάνω στον κόσμο αυτό.Η Ευθύνη είναι ένα μεγάλο βήμα προς την Ελευθερία!

Α.Τ

lampaterre

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η αγάπη μας. Το δικαίωμα του ''πλησίον''

Posted: 14 Apr 2014 10:13 AM PDT

Μου λες να σ' αγαπώ μα πριν παλέψω να βρω το πώς, πες μου εμένα ποιος με δίδαξε τον τρόπο να αγαπάω τον δικό μου τον εαυτό πρώτα;

Ποιός με άφησε να νιώσω όμορφα με όλα εκείνα που μου αρέσουν; Να με δω, να με μάθω, να με αποδεχθώ; Ποιος μου έδειξε την αγάπη του στις αόριστες εμμονές μου; Ποιος άφησε μέσα στα περιθώρια τα 'θέλω' μου; Ποιος με κανάκεψε για τα λάθη μου; Ποιός τα κοίταξε με συμπάθεια; Ποιος μάζεψε το δάκτυλο από το πρόσωπό μου όταν είχε το δικαίωμα να το απλώσει; Ποιος; Ποιός μου χάρισε το δικαίωμα, όταν του ανήκε;

Και στο τέλος, άνθρωπε, ποιος σου είπε πως σε αγαπάω λιγότερο από όσο αγαπάω εμένα; Τι μου λες; Δεν σου αρέσει η αγάπη μου; Τότε πριν μου τη ζητήσεις θα έπρεπε πρώτα να αναρωτηθείς τον τρόπο που αγαπιέμαι.

Μην αγωνιάς, μην θλίβεσαι για εμένα, και μην τρομάζεις ύπουλα πως τάχα με νοιάζεσαι, ετούτο που βλέπεις στα μάτια μου δεν είναι μίσος ούτε οτιδήποτε άλλο.., αγάπη είναι. Μην ταράζεσαι. Αγάπη μιας ιδιαίτερης μορφής. Αυτήν έχω και αυτή σου δίνω. Ετούτο δεν παρακάλεσες; Αν δεν σου αρέσει μάθε με τον τρόπο. Δείξε μου την δική σου αγάπη, τον δικό σου έρωτα, τον προσωπικό σου τρόπο να δίνεις. Μετά απαιτείς. Φίλα μου το δάκτυλο που σε δείχνει γιατί εγώ δεν είμαι τέλειος. Είμαι γεμάτος ειλικρινείς κακίες και οι κακίες που φανερώνονται μοιάζουν λιγότερο επικίνδυνες από τις αλήθειες που κρύβονται. Τι λες, συμφωνείς; Αποδέξου με πρώτα, εμπράκτως για να με πείσεις.

Δύσκολο ε; Δεν σε κατηγορώ. Κι εγώ σαν και εσένα είμαι, μονάχα που εγώ το λέω. Δεν ντρέπομαι. Είμαι κακός και αγαπάω τα λάθη σου γιατι είναι και δικά μου. Πλάκα δεν έχει; Άλλοι άνθρωποι, όμοια λάθη. Να μια άλλη θεώρηση. Άκου τι σκέφθηκα τώρα... Να αφήσουμε όλοι τα λάθη μας στο τραπέζι .

Τρελή ιδέα! Το κάνω πρώτος. Να, η λύπη μου στη χαρά σου. Χαχαχα Το 'ξερες; Το 'ξερες, γιατί ήταν όμοια με την δική σου λύπη στην δική μου χαρά. Ωραίοι δεν είμαστε εντελώς γδυτοί; Δεν το αντέχεις; Μα ακόμα δεν αρχίσαμε... Καλά εντάξει. Δεν πειράζει ένα πείραμα κάναμε, μία προσπάθεια.

Όλοι χαζεύουμε την όμοια θέα και παρακαλάμε τις ίδιες χαρές, τις ίδιες απολαύσεις, τις εξαίσιες αποδοχές με το χέρι απλωτό και την καρδιά σφραγισμένη Εμείς φταίμε που η εποχή γουστάρει τις καβάτζες; Τα άλλοθι; Τα μίση το ίδιο και τα πάθη, τις κακίες, την γυναίκα του γείτονα ή τον άντρα της γειτόνισσας. Δεν βαριέσαι

Όμως, να που συμφωνούμε πως όλοι χορεύουμε ταγκό με τους φόβους και τις κρυφές μας χαρές που σαλιώνουν λάγνες ηδονές στα μυαλά και στα βρακάκια μας μέσα. Μας βλέπεις άριστε; Δες πως αγκαλιαζόμαστε και πώς υποκρινόμαστε τους αδιάφορους! Τον βλέπεις τον εχθρό; Όχι;

Σαν δεν τον βλέπεις στον δείχνω, στέκει στην αγκαλιά σου μέσα, σφιχτά προφυλαγμένος από κάθε γιατρειά. Και να σου πω και κάτι; Κανείς μας δεν πρόλαβε να χαρεί το αμάρτημα των προπατόρων. Την δίκαιη απάτη. Ούτε μια μέρα, ούτε μια ώρα. Κορόιδα πιαστήκαμε.

Καταραμένοι απάνθρωποι νόμοι, καταραμένοι φραγμοί, καταραμένη βαλτή συνείδηση. Και τι είναι λευτεριά; Να μην ντρέπομαι είναι. Να μην νιώθω ένοχος είναι. Να μην σε πειράζω με τις πράξεις μου, με τις χαρές μου με τις ανάγκες μου, είναι. Την αντέχεις την λευτεριά μου; Θα αντέξεις και την αγάπη μου.

Πολεμήσαμε γυρεύοντας την ήττα. Αποδεχθήκαμε ως σωτήριο τον θάνατο του εαυτού μας και πιστέψαμε σε κάτι μακρινό που προσφέρθηκε με την μορφή του τυριού στην φάκα. Και ο αφέντης ήταν ο πιο πονεμένος. Ο περισσότερο κακός.

Μα φυσικά. Δεν ήξερες ότι εκείνος που ''πονάει'' δεν δείχνει οίκτο; Δεν σου πέρασε από το μυαλό ότι έρχεται σαν επακόλουθο -η απονιά-, της ίδιας του της στέρησης η επιβολή της στους άλλους;

Ε, άνθρωποι... μονάχα στην χαρά προσφέρετε. Περίσσευμα δίνετε, ποτέ υστέρημα. Μονάχα στην σιγουριά της υπεροχής σας γίνεστε ελεήμονες. Μονάχα τότε χαμογελάτε κι εκεί ευελπιστώντας παινέματα. «Μα τι καλός!»

Ο πόλεμος έχει αρχίσει. Εδώ και χρόνια βροντάνε τα κανόνια ήχους βαρείς μα κανείς δεν φαίνεται ικανός να αποδεχθεί, να σηκώσει το γάντι σε ετούτη τη μάχη γιατί έχει πολλά να μοιράσει όχι με ξένους μα με τον εαυτό του τον ίδιο. Τον δυσκολότερο εχθρό του. Τον μεγαλύτερο άγνωστο. Και τον χειρότερο από όλους. Τον χειρότερο δυστυχώς.

Οι φωλιές μας καραδοκούν λερωμένες μέχρι τα μπούνια. Πώς να νικήσει κανείς εκείνο που διαμορφώνει την σκέψη του και γίνεται αιτία της ίδιας του κατάφωρης ύπαρξης;

Ο καθρέφτης ποτέ δεν λάθεψε, η ματιά μας δεν επικέντρωσε. Απέφυγε.

Κοίτα την μούρη σου φίλε και γύρνα να σε ιδώ κι εγώ κομμάτι

Όχι, μα τον διάβολο τον ίδιο δεν μου αξίζει η αγάπη σου. Με τρομάζει πιότερο και από το χειρότερο μίσος σου. Εκείνο τουλάχιστον είναι πιο αξιοπρεπές απ' τις σκέψεις σου και πιο ειλικρινές από τα καλά σου τα λόγια. Αυτό δα μου έλειπε να με αγαπάς σαν και τον εαυτό σου. Εάν υπάρχει Θεός!

Κι αν γίνηκα κι εγώ κακός ή το παράδειγμα τα χείλη ολονών σας δείξτε μου τον φταίχτη. Μιλήστε μου για αυτόν ή για τους εαυτούς σας, το ίδιο κάνει.

Στην ίδια πισίνα φέρνουμε βόλτες διαλαλώντας ευχές και παραινέσεις. Νέες σχέσεις, νέες αρχές όμοιοι άνθρωποι συναλλάσουμε τα χνώτα τα φιλιά μας τις ιδέες μας ευελπιστώντας σε κάτι που όλοι γνωρίζουμε πως στέκει μακριά και μας χλευάζει.

Μην ερμηνεύεις την πράξη, δεν ερμηνεύεται. Είναι απόρροια όλων εκείνων που από την γέννα σου έχτιζε η μοίρα με όλους τους άλλους ερήμην σου, στο κορμί και στο μυαλό σου μέσα. Μην μου λες να σε δω με αγάπη. Κοίτα να με κάνεις να αγαπήσω εμένα πρώτα, να νιώσω σίγουρος κι έπειτα ασφαλής ων, να δω τι θα μπορέσω κάνω με σένα

Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Το «ξυπνητήρι»

Posted: 14 Apr 2014 08:47 AM PDT

Ξυπνητήρι βάζουν οι άνθρωποι που θέλουν να ξυπνήσουν. Εκείνοι το ρυθμίζουν ανάλογα με την ώρα που θέλουν να σηκωθούν και να ετοιμαστούν. Ξυπνητήρια υπάρχουν λογιών λογιών και ο καθένας θα επιλέξει αυτό που του αρμόζει σύμφωνα με τα στοιχεία του γούστου του.

Τον ίδιο ακριβώς ρόλο έχει και κάθε γνώση ως προς την αυτογνωσία. Κάθε γνώση υπάρχει εκεί μέχρι να επιλέξουμε εμείς να την ρυθμίσουμε ανάλογα με το πώς θέλουμε να ξυπνήσουμε. Οι δρόμοι της αυτοβελτίωσης είναι αρκετοί.

Βέβαια το ζητούμενο είναι αν θέλουμε να ξυπνήσουμε γιατί για κάποιους ανθρώπους ο ύπνος είναι γλυκός και βολικός ή έτσι νομίζουν.

Ένα κοινό τέλος έχουν όλοι τους οι δρόμοι, όπως το ξυπνητήρι, να σε κάνουν να ξυπνήσεις από τον βαθύ ύπνο για να ρυθμίσεις τη ζωή σου σύμφωνα με την αλήθεια- ξημέρωσε!!!

Εσύ πότε θα επιλέξεις να ρυθμίσεις το ξυπνητήρι της γνώσης είναι στο δικό σου κομοδίνο. Αν δεν είναι στο κομοδίνο σου επέλεξε ένα και ρύθμισέ το να σε ξυπνήσει και να σε ξυπνάει κάθε μέρα.

Δωροθέα

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Όσσο : Παρατήρηση

Posted: 14 Apr 2014 08:44 AM PDT

Το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του είναι στοιχειώδες. Δεν είναι δύσκολο. Δεν χρειάζεται να μάθεις τίποτα για το ποιος είσαι απλώς πρέπει να ξεμάθεις μερικά πράγματα.

Πρώτα πρέπει να ξεμάθεις να ασχολείσαι με τα πράγματα.

Δεύτερον, πρέπει να ξεμάθεις να ασχολείσαι με τις σκέψεις.

Το τρίτο πράγμα συμβαίνει από μόνο του : Παρατήρηση.

Το κλειδί είναι : Πρώτον, αρχίζεις να παρατηρείς πράγματα. Καθισμένος σιωπηλά κοιτάζεις ένα δέντρο κι απλώς παρατηρείς. Μην το σκέφτεσαι. Μη λες: «Τι είδους δέντρο είναι αυτό;» Μην πεις αν είναι όμορφο ή άσχημο. Μην πεις αν είναι πράσινο ή ξερό. Μην κάνεις κανένα κυματισμό σκέψης γύρω από αυτό. Απλώς κοίταζε το δέντρο.

Μπορείς να το κάνεις οπουδήποτε, να παρατηρείς οτιδήποτε. Απλώς να θυμάσαι ένα πράγμα: Όταν έρχεται μια σκέψη, βάζε την στην άκρη. Σπρώχνε την στην άκρη και συνέχισε να κοιτάζεις και πάλι το δέντρο.

Στην αρχή αυτό θα είναι δύσκολο, ύστερα από λίγο όμως, αρχίζουν να συμβαίνουν διαλείμματα, όπου δεν υπάρχει καμιά σκέψη. Θα βρεις να βγαίνει μεγάλη χαρά από αυτή την απλή εμπειρία.

Τίποτα δεν έχει συμβεί, απλώς οι σκέψεις δεν είναι εκεί. Το δέντρο είναι εκεί, εσύ είσαι εκεί κι ανάμεσά σας υπάρχει χώρος. Ο χώρος δεν γεμίζει με σκέψεις. Ξαφνικά υπάρχει μεγάλη χαρά, χωρίς κανέναν ορατό λόγο, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Έχεις μάθει το πρώτο μυστικό.

Ύστερα, αυτό πρέπει να γίνει με έναν ακόμη πιο αδιόρατο τρόπο. Τα πράγματα είναι εμφανή γι' αυτό λέω να αρχίσεις με πράγματα.

Μπορείς να καθίσεις στο δωμάτιό σου και να κοιτάζεις μια φωτογραφία. Το μόνο που πρέπει να θυμάσαι είναι να μη σκέφτεσαι σχετικά με τη φωτογραφία. Απλώς κοίταζε την χωρίς να σκέφτεσαι. Σιγά-σιγά, συμβαίνει.

Κοίταζε ένα τραπέζι χωρίς να σκέφτεσαι και σιγά-σιγά, το τραπέζι είναι εκεί, εσύ είσαι εκεί και δεν υπάρχει καμιά σκέψη ανάμεσά σας και ξαφνικάχαρά.

Η χαρά είναι λειτουργία της μη σκέψης. Η χαρά βρίσκεται ήδη εκεί, αλλά καταπιέζεται πίσω από τόσο πολλές σκέψεις. Όταν οι σκέψεις δεν είναι εκεί, βγαίνει στην επιφάνεια η χαρά.

Άρχισε με το εμφανές. Ύστερα όταν έχεις συντονιστεί κι έχεις αρχίσει να νιώθεις στιγμές που εξαφανίζονται οι σκέψεις και μόνο πράγματα βρίσκονται εκεί, άρχισε να κάνεις το δεύτερο πράγμα.

Τώρα κλείσε τα μάτια σου και κοίταζε οποιαδήποτε σκέψη έρχεται χωρίς να σκέφτεσαι σχετικά με τη σκέψη. Κάποιο πρόσωπο εμφανίζεται πάνω στην οθόνη του νου σου ή ένα σύννεφο κινείται ή οτιδήποτε, εσύ απλώς κοίταζέ το χωρίς να το σκέφτεσαι.

Αυτό θα είναι λίγο πιο δύσκολο από ότι το πρώτο επειδή τα πράγματα είναι πιο εμφανή, ενώ οι σκέψεις είναι αδιόρατες. Αν όμως έχει συμβεί το πρώτο, θα συμβεί και το δεύτερο. Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος.

Συνέχισε να κοιτάς τη σκέψη. Ύστερα από λίγο Μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγε εβδομάδες, μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγους μήνες ή μπορεί να πάρει χρόνια.

Εξαρτάται από το αν το κάνεις με όλη σου την καρδιά. Τότε μια μέρα ξαφνικά η σκέψη δεν βρίσκεται εκεί.

Είσαι μόνος σου. Θα εμφανιστεί μεγάλη χαρά, χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από την πρώτη χαρά, που είχε συμβεί όταν κοίταζες το δέντρο και η σκέψη είχε εξαφανιστεί. Χιλιάδες φορές! Θα είναι τόσο απέραντη, που θα πλημμυρίσεις με χαρά.

Αυτό είναι το δεύτερο βήμα. Όταν αυτό έχει αρχίσει να συμβαίνει, τότε κάνε το τρίτο πράγμα; Παρατήρησε τον παρατηρητή. Τώρα δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο. Τα πράγματα έχουν εγκαταλειφθεί, οι σκέψεις έχουν εγκαταλειφθεί. Τώρα έχεις μείνει μόνος. Τώρα παρατήρησε απλώς αυτόν τον παρατηρητή.

Παρατήρησε αυτήν την παρατήρηση.

Στην αρχή, θα είναι και πάλι δύσκολο, επειδή εμείς ξέρουμε μόνο πώς να παρατηρούμε κάτι ένα πράγμα, μια σκέψη.

Ακόμη και μια σκέψη είναι κάτι που μπορείς τουλάχιστον να την παρατηρήσεις. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα, παρά η απόλυτη κενότητα. Μόνο ο παρατηρητής έχει απομείνει. Πρέπει να γυρίσεις προς τον εαυτό σου.

Αυτό είναι το μυστικότερο κλειδί. Απλώς συνεχίζεις να είσαι εκεί μόνος σου. Ξεκουράσου μέσα σ' αυτή τη μοναχικότητα κι έρχεται μια στιγμή που συμβαίνει. Είναι αναπόφευκτο να συμβεί. Αν έχουν συμβεί τα πρώτα δύο πράγματα, είναι αναπόφευκτο να συμβεί και το τρίτο. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς γι' αυτό.

Όταν συμβεί αυτό, τότε για πρώτη φορά γνωρίζει τι είναι χαρά. Δεν είναι κάτι που σου συμβαίνει, οπότε δεν μπορεί να σου το πάρει κανένας.

Είσαι εσύ ο ίδιος, είναι η ίδια σου η ουσία. Τώρα δεν μπορεί να σου το πάρει κανένας. Τώρα δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το χάσεις. Έχεις έρθει στο σπίτι.

Θα πρέπει λοιπόν να ξεμάθεις πράγματα και σκέψεις.

Πρώτα παρατήρησε το εμφανές, ύστερα παρατήρησε το αδιόρατο κι ύστερα παρατήρησε αυτό που είναι πέρα και από το εμφανές και από το αδιόρατο.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Όσσο: «Βουτιές στον ωκεανό της ζωής» 101 απλές τεχνικές για να ελευθερωθείς από τα μπλοκαρίσματα της καθημερινότητας.

Μετάφραση: Λίνα Σαϊσανά, Ρέμπελ, 2006

Μια περιεκτική συλλογή από τεχνικές διαλογισμού, ασκήσεις χαλάρωσης και εγρήγορσης και χρήσιμες συμβουλές, για να υποστηρίζουν τη μεγαλύτερη δυνατή αίσθηση ευεξίας.

Οι μέθοδοι και οι τεχνικές που παρουσιάζονται αφορούν διάφορους τομείς της καθημερινής ζωής, όπως είναι η ανακούφιση από το άγχος, το ανέβασμα της διάθεσης και οι ανθρώπινες σχέσεις.

apenantioxthi

to-synoro

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Ενα Κείμενο του 1904 που Θυμίζει Απελπιστικά το Σήμερα του 2014!!

Posted: 14 Apr 2014 08:29 AM PDT

Πριν λίγο καιρό έπεσε στα χέρια μου από μία αξιαγάπητη γνωστή μου φοιτήτρια αρχιτεκτονικής, ένα παμπάλαιο περιοδικό -σύγχρονου τότε- πνευματισμού, με τίτλο "ο Κόσμος της Ψυχής", το οποίο εξέδιδε ο τότε "Μεταψυχικός Σύνδεσμος Αθηνών". Εκεί φιλοξενούνταν άρθρα πνευματιστικού, παραψυχολογικού, πνευματικού και θρησκειολογικού χαρακτήρα.

Διαβάζοντας ένα απ αυτά τα άρθρα, το οποίο γράφτηκε πριν 100 χρόνια από κάποιον Leon Denis, έμεινα έκπληκτος όταν συνειδητοποίησα ότι το άρθρο είναι τόσο εκπληκτικά επίκαιρο, που μου έκανε πραγματικά πολύ μεγάλη εντύπωση, όπως θα κάνει και σε σας που θα το διαβάσετε.

Ο αρθρογράφος μιλάει για την κρίση αξιών που περνάει ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός της ευδαιμονίας, του άκρατου υλισμού, των κοινωνικών ανισοτήτων, της παρακμής της θρησκείας και της απώλειας νοήματος στον σύγχρονο κόσμο, καθώς και για μία εποχή που έρχεται στην οποία οι άνθρωποι θα αντιληφθούν ότι όλα είναι δανεικά σ'αυτή τη ζωή, και θα συναισθάνονται περισσότερο με το πνεύμα παρά με τους νόμους αυτού του κόσμου, καθώς και ότι "η Γη θα ανυψωθεί σε έναν βαθμό στην κλίμακα των κόσμων", με άλλα λόγια θα αλλάξει διάσταση.

Ακριβώς δηλαδή όλα αυτά που λέμε τόσο καιρό εμείς οι κατά κοσμον "Φουτουριστές", ή "Νεοεποχίτες", οι άνθρωποι που πραγματικά πιστεύουμε ότι μια ολοκαίνουργια φωτεινή μακρά ημέρα για την ανθρωπότητα είναι προ των πυλών, και όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές, τώρα βρισκόμαστε στη φάση της οδύνης του τοκετού ενός Νέου Πολιτισμικού παραδείγματος, μίας νέας Κοινωνίας των αφυπνισμένων πολιτών οι οποίοι θα πορεύονται προς την συχνότητα της Συμπαντικής Αγάπης, της Αρμονίας, της συνεχούς κατανόησης των Κοσμικών Νόμων και της λειτουργίας τους, καθώς και της διαρκούς ένωσής τους με το δισυπόστατο της Θεότητας, τον Πατέρα και τη Μητέρα Θεό, κάτι που θα μας ξεκλειδώσει τις άπειρες δυνατότητες που πλαστήκαμε να έχουμε...

Το συγκεκριμένο τεύχος εξεδόθη τον Μάϊο 1955. Το ύφος του κειμένου είναι η λόγια και καθαρεύουσα γραφή, την οποία κράτησα σχεδόν αυτούσια.

"Κάθε άνθρωπος που παρατηρεί και σκέπτεται δεν μπορεί να παρασιωπήσει πως η σύγχρονη κοινωνία διέρχεται μία φοβερή κρίση. Μία βαθειά αποσύνθεση την κατατρώει ύπουλα. Η απληστία του κέρδους, η επιθυμία της απολαύσεως, γίνονται μέρα με την ημέρα πιο έντονες, πιο σφοδρές. Θέλουμε να αποκτήσουμε με κάθε μέσο. Όλα τα μέσα είναι καλά για να αποκτήσουμε την άνεση, την περιουσία, το μόνο σκοπό που λογαριάζουμε άξιο να ζει κανένας. Από τέτοιες ορμές, μόνο δυο συνέπειες μπορούν να προκύψουν. Ο σκληρός εγωισμός στους ευτυχούντας, η λύσσα και η απελπισία στους δυστυχισμένους. Η θέση των μικρών, των φτωχών είναι οδυνηρή. Και πολυ συχνά οι τελευταίοι αυτοί, βυθισμένοι σε μία ηθική νύχτα, στην οποία δεν λάμπει ούτε μία παροηγορία, ζητούν στην αυτοκτονία το τέλος των δεινοπαθημάτων των. Ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξάνεται σταθερά, και ενώ ήταν 1500 το 1830, στη Γαλλία ανέβηκε και φτάνει σήμερα (1904) περισσότερο από 8000 ετησίως.

Το θέαμα των κοινωνικών ανισοτήτων, οι οδύνες των μεν, αντιτιθέμενες στις κτυπητές χαρές, στις αισθησιακές ικανοποιήσεις, στην αδιαφορία των άλλων, το θέαμα αυτό δημιουργεί στις καρδιές των αποκλήρων μια ζωηρή εστία μίσους. Ήδη αξιούται η κατανομή των υλικών αγαθών. Οι μεγάλες μάζες οργανώνονται, ξεσηκώνονται και μπορεί να τρανταχθεί από τρομερές αναταραχές ο παλιός κόσμος. (εδώ καταλαβαίνουμε για μία ακόμα φορά με πόσο κωμικοτραγικό τρόπο κάνει κύκλους η ανθρώπινη ιστορία και το πώς καταλήξαμε ξανά στο ίδιο αυτονόητο αίτημα: Να διεκδικήσουμε ψωμί, παιδεία, ελευθερία, από τα παράσιτα αυτής της Γης που είναι οι εκάστοτε κυβερνήσεις, οι νομοθέτες και το διεθνές τραπεζικό κεφάλαιο).

Η επιστήμη είναι ανίκανη να αποτρέψει το κακό, να ανυψώσει τους χαρακτήρες, να γιατρέψει τις πληγές των αγωνιζομένων για τη ζωή. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν στην εποχή μας παρά επιστήμες εξιδικευμένες σε μία ωρισμένη πλευρά της φύσεως, που μαζεύουν τα γεγονότα και προσκομίζουν στο ανθρώπινο πνεύμα ένα σύνολο γνώσεων για το αντικείμενο το οποίο ανήκει στην ειδικότητά των. Έτσι επλουτίσθησαν τεραστίως οι φυσικές επιστήμες, τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά οι σκορπισμένες αυτές γνώσεις στερούνται δεσμού, ενότητος, αρμονίας. Η κατ'εξοχήν επιστήμη, εκείνη που από τη σειρά των γεγονότων θα ανεβή στην αιτία που τα παράγει, εκείνη που οφείλει να ξανασυνδέση, να ενώσει τις διάφορες αυτές επιστήμες σε μία μεγάλη και μεγαλειώδη σύνθεση, να κάμει να αναβλύσει από αυτές μια γενική αντίληψη της ζωής, να καθορίσει τα πεπρωμένα μας, να εμφανίσει ένα ηθικό νόμο, μία βάση κοινωνικής καλυτερεύσεως, η παγκόσμια αυτή και απαραίτητη επιστήμη, δεν υπάρχει ακόμη.

Αν αγωνιούν οι θρησκείες, αν πεθαίνει η πίστη που εγέρασε, αν είναι ανίκανη η επιστήμη να προμηθεύσει στον άνρθωπο το αναγκαίο ιδανικό, να ρυθμίσει την πορεία του, να καλυτερεύσει τις κοινωνίες πρέπει να απελπισθού΄με ολοκληρωτικά;

ΌΧΙ, γιατί ανατέλλει στον ταραγμένο κοσμο μια διδασκαλία ειρήνης, αδελφωσύνης, προόδου, που θα πραΰνει τα άγρια μίση, θα ηρεμήσει τα πάθη, θα διδάξει σε όλους τη σταθερότητα, την συγχώρηση, την καλωσύνη.

Προσφέρει στις επιστήμες αυτή την αναμενόμενη σύνθεση, χωρίς την οποία θα παρέμενε η τελευταία αυτή για πάντα άγονη. Θριαμβεύει κατά του θανάτου και ανοίγει πέρα από τη ζωή αυτή των δοκιμασιών και των θλίψεων, ακτινοβόλες προοπτικές μίας απέραντης προόδου στην ανθρωπότητα. (κάτι που ακόμα το περιμένουμε αλλά γνωρίζουμε ότι θα γίνει ακριβώς όπως το περιγράφει ο συγγραφέας: Με αποκάλυψη της Νέας Γνώσης και ανατροπή του συμβατικού τρόπου που αντιλαμβανόμασταν μέχρι τώρα τις επιστήμες!!)

Λέει σε όλους: Ελάτε σε μένα! θα σας ζεστάνω, θα σας παρηγορήσω. Θα σας κάνω γλυκύτερη τη ζωή, πιο εύκολο το θάρρος και την υπομονή, πιο υποφερτές τις δοκιμασίες. Θα φωτίσω με έντονη ακτίνα το σκοτεινό και δύσκολο δρόμο σας. Σε κείνους που υποφέρουν δίδω την ελπίδα. Σε κείνους που ζητούν, το φως. Σε κείνους που αμφιβάλλουν και απελπίζονται, την βεβαιότητα και την πίστη.

Λέει σε όλους: Ας είστε αδελφοί, βοηθάτε και στηρίζετε ο ένας τον άλλο στην ομαδική πορεία σας. Ο σκοπός σας είναι μακρύτερα από αυτή την υλική και πρόσκαιρη ζωή. Βρίσκεται στο πνευματικό αυτό μέλλον που θα σας ενώσει σαν τα μέλη μιας και της αυτής οικογένειας στο καταφύγιο εναντίον των αναρίθμητων ανησυχιών, των αναγκών και των δεινών. Ας γίνετε λοιπόν άξιοι γι αυτό με τις προσπάθειες και τα έργα σας!

Την ημέρα που θα κατανοηθή και θα γίνει της παρηγοριάς, τότε θα ξανασηκωθεί η ανθρωπότης μεγάλη και δυνατή. Την ημέρα αυτή θα σβήσει η επιθυμία και το μίσος στην καρδιά των αδυνάτων! Ο ισχυρός γνωρίζοντας ότι υπήρξεν αδύνατος και πως μπορεί να ξαναγίνει, πως τα πλούτη του δεν είναι παρά ένα δάνειο δοσμένο από ψηλά, θα γίνει πιιο πρόθυμος να βοηθά, πιο μαλακός για τους δυστυχούντας αδελφούς του. Η επιστήμη συμπληρουμένη, γονιμοποιημένη από τη νέα φιλοσοφία, θα διώξη από μπροστά της τις δεισιδαιμονίες και τα σκοτάδια! Όχι πια άθεοι, σκεπτικιστές!! Μία απλή, πλατειά, αδελφική πίστη θα απλωθεί στα έθνη και θα κάμη να πάψουν οι μνησικακίες των και οι βαθειές αντιζηλίες των. Η Γη απαλλαγμένη από τις μάστιγες που την κατατρώγουν, εξακολουθούσα την ηθική της ανάβαση, θα ανυψωθεί κατά έναν βαθμό στην κλίμακα των Κόσμων!!

theikharmonia

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Μη γνωρίζοντας

Posted: 14 Apr 2014 06:47 AM PDT

Το να βλέπω τον Εαυτό μου όπως είμαι, θα ήταν να προσλαμβάνω ότι είναι πραγματικό, μια άμεση πρόσληψη, που είναι δυνατή μόνο σε μια κατάσταση ελεύθερη από κάθε καθορισμό. Πιστεύω ότι Εγώ ψάχνω. Αλλά δεν βλέπω ότι η ίδια η αναζήτησή μου παραλύει από αυτό που την κινεί. Αναζητώ έναν τρόπο να μην περιορίζομαι από τον καθορισμό της σκέψης μου, της μνήμης μου, από αυτό που πιστεύω ότι γνωρίζω. Αναζητώ να προχωρήσω παραπέρα. Προσπαθώ: κάνω προσπάθειες να Εργαστώ, να είμαι Παρούσα. Αλλά σε αυτό χάνομαι - χάνομαι ολοκληρωτικά, σε όλη τη διάρκεια της προσπάθειας μου. Η πρώτη σκέψη, που με εμποδίζει, είναι ότι "Εγώ εργάζομαι". Δεν βλέπω ποιος Εργάζεται, δεν βλέπω ότι ο νους είναι ένα εμπόδιο. Βάζω μια λέξη ή μια ιδέα σε αυτό που αναζητώ, και έτσι προβάλλω μια εικόνα και ξεκινώ από ένα αίσθημα έλλειψης να πάω προς το ζητούμενο. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να γνωρίζω τι ψάχνω. Η αναπαράσταση καταντά πιο σημαντική από την αναζήτηση της αλήθειας. Η σχέση μου με το μυαλό που κάνει τις σκέψεις πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να βλέπω τον καθορισμό του και να χάσω κάθε ψευδαίσθηση της ικανότητάς του να αντιλαμβάνεται άμεσα ότι είναι πέρα από τη λειτουργία του. Απλά η Αλήθεια δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα σκέψης. Δεν μπορεί να αναζητηθεί από την σκέψη μόνο, ή από την επιθυμία να αποκτήσω ή να γίνω. Η αλήθεια δεν γίνεται - Είναι. Χρειάζομαι να βλέπω ότι η σκέψη μου δεσμεύεται από την εμμονή σε μια ιδέα ή από την προσκόλληση σε μια μορφή. Την ίδια τη στιγμή που το βλέπω αυτό, ο νους απελευθερώνεται από την ιδέα ή τη μορφή, και μπορεί λάβει χώρα να μια νέα πρόσληψη. Το να έχω μία άμεση πρόσληψη, θα σήμαινε να ανακαλύψω κάτι εντελώς νέο, κάτι άγνωστο που δεν μπορεί ποτέ να φέρει ο νους. Γιατί ο νους μου δεν ανακαλύπτει ποτέ κάτι νέο; Είμαι αιχμάλωτη όλων των εντυπώσεων που έχουν εναποτεθεί μέσα μου. Καθορίζομαι από τη δεξαμενή της μνήμης, από το αποτέλεσμα που είναι χαραγμένο μέσα μου από τις επιδράσεις που με άγγιξαν. Είναι όλα όσα έχω για να απαντήσω μες στη ζωή. Σιγά-σιγά, δέχομαι ασυνείδητα αυτή την κατάσταση του καθορισμού, και η ενέργεια του νου φθίνει. Ο νους εξασθενεί σε ότι αφορά τη ζωτικότητα και τη δύναμή του. Απλά συσσωρεύει όλο και περισσότερες πληροφορίες. Μπορώ να πειθαρχήσω το νου μου, να εξευγενίσω τη γνώση μου. Μπορεί ακόμη και να γίνει λαμπρός. Αλλά θα παραμένω στη σφαίρα του γνωστού. Πώς θα μπορούσα να πάω πέρα από αυτόν τον τρόπο νόησης, για να μπορεί να εμφανιστεί κάτι νέο; Χρειάζομαι να είμαι αρκετά ελεύθερη ώστε να απορρίπτω τα πάντα και να ερωτώ, χωρίς να περιμένω μία απάντηση. Καταλαβαίνω ότι το να μη γνωρίζω, το να απορρίπτω τα πάντα, είναι η υψηλότερη μορφή νόησης, και ότι αν έρθει μία απάντηση, θα είναι ψευδής. Πρέπει να μένω δίχως απαντήσεις και να μάθω να βλέπω, να βλέπω χωρίς να κρίνω, χωρίς σκέψεις, χωρίς ούτε μια λέξη. Το να βλέπω είναι μια εξαιρετική πράξη που απαιτεί μία άγνωστη σε μένα προσοχή. Αυτός είναι ο παράγοντας που απελευθερώνει, που φέρνει μια νέα σκέψη, ένα νέο νου. Η προσοχή είναι η ουσιώδης ενέργεια στον άνθρωπο. Και αυτή η ενέργεια μπορεί να εμφανιστεί μόνο όταν κάποιος είναι συνεχώς απασχολημένος να βλέπει, να ακούει, να ρωτά ποτέ να μην γνωρίζει με το μυαλό που κάνει τις σκέψεις. Πρέπει να δώσουμε την πλήρη προσοχή μας στο ερώτημα που έχουμε μπροστά μας. Η προσοχή δεν θα είναι πλήρης εάν αναζητούμε μια απάντηση. Η πλήρης προσοχή είναι η διαδικασία της Ενδοσκόπησης. Με επαγρύπνηση και Ενδοσκόπηση, μπορεί να μου αποκαλύπτεται η φύση της σκέψης, ο τρόπος που λειτουργεί. Αν αναγνωρίσω με όλο τον Εαυτό μου ότι "Εγώ δεν γνωρίζω", δε βασίζομαι πλέον στη μνήμη μου για να βρω μια απάντηση. Αυτή τη στιγμή, και μόνο αυτή τη στιγμή, απελευθερώνομαι από τον καθορισμό μου, τη φυλακή της μνήμης μου, και μπορώ να έχω άμεση πρόσληψη αυτού που είναι πέρα από αυτό. Βλέπω το ρόλο της σκέψης ως παράγοντα ενθύμησης, Μόνο ως ένα παράγοντα ενθύμησης.Jeanne de Salzmann «Η πραγματικότητα της ύπαρξης»ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ ΑΝΑΖΗΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ: ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

Posted: 14 Apr 2014 06:38 AM PDT

ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ ΔΕΝ ΖΩ

Τι είναι αυτό που με σηκώνει από το κρεβάτι κάθε πρωί;

Τι είναι αυτό που με κρατάει όρθιο από τη μία μέρα στην άλλη;

Τι είναι, τέλος πάντων, αυτό που με κρατάει ζωντανό;

Η απάντηση, υπαρξιακά μιλώντας, είναι το νόημα που αντιλαμβάνομαι ότι έχει η ύπαρξή μου και κατά συνέπεια η ζωή μου.

Πολύ απλά, η ζωή χωρίς κάποιο νόημα μας φαίνεται ακατανόητη, άσκοπη, ελάχιστα επιθυμητή. Μπροστά σε αυτό το τρομακτικό ενδεχόμενο, η ανάγκη να της προσδώσουμε ένα νόημα προβάλλει επιτακτική. Αλλιώς, γιατί να τη ζήσουμε; Γιατί να μπούμε σε τόσο κόπο;

Το κρίσιμο ερώτημα, τώρα, είναι αν ο κόσμος μας έχει κάποιο εγγενές, δοσμένο νόημα από μόνος του.

Υπάρχει μόνο ένα πραγματικά σοβαρό φιλοσοφικό πρόβλημα
και αυτό είναι [] αν αξίζει ή όχι να ζει κανείς

Albert Camus

ΠΟΣΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Η πραγματικότητα και ο κόσμος γύρω μας υπάρχουν, σωστά;

Τέτοιου είδους οντολογικά ερωτήματα (που σχετίζονται, δηλαδή, με τη φύση της πραγματικότητας ή του όντος), συνήθως δεν βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Τον περισσότερο καιρό δεν μας απασχολούν. Απλώς εκλαμβάνουμε την πραγματικότητα ως κάτι δεδομένο, διαχρονικό και αναλλοίωτο και ξεμπερδεύουμε με αυτή την ιστορία.

Εδώ θα εξετάσουμε μια τελείως διαφορετική θέση. Ότι, παρόλο που την εκλαμβάνουμε ως πραγματική, ως να υπάρχει ανεξάρτητα από τη βούλησή μας, η πραγματικότητα δεν είναι σταθερή, ούτε δεδομένη. Αντίθετα, είναι κοινωνικά κατασκευασμένη, δηλαδή μεταβάλλεται ανάλογα την ιστορική στιγμή και τις επικρατούσες πολιτισμικές συνθήκες (1).

Πρόκειται για θέση σαφώς προκλητική, σχεδόν ενάντια στην κοινή λογική, που αμφισβητεί, αν όχι ακυρώνει, τις διαδεδομένες επιστημονικές πεποιθήσεις περί όσων γνωρίζουμε, αλλά και τις πεποιθήσεις της καθημερινής ζωής. Μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, το νόημα που του αποδίδουμε και, συνολικά, η κοσμοθεωρία μας, είναι ιστορικά και πολιτισμικά προσδιορισμένα (2) .

Οι παραπάνω ιδέες μας οδηγούν μοιραία στη δεύτερη υπόθεση που υιοθετούμε εδώ: ότι δεν υπάρχει ένα μοναδικό, δοσμένο ή εγγενές νόημα κάπου εκεί έξω που περιμένει να το ανακαλύψουμε.

Στην πράξη, ασφαλώς έχουν υπάρξει και συνεχίζουν να υπάρχουν πολλές προσπάθειες περιγραφής και εξήγησης του κόσμου. Οι κοινωνίες, οι ιδεολογίες, οι θρησκείες, αναλόγως την ιστορική στιγμή, έχουν δώσει τις δικές τους απαντήσεις στο ερώτημα «πώς να ζήσω εντός αυτού του κόσμου», προσφέροντας συνεκτικά οικοδομήματα νοήματος ικανά να υποβαστάξουν τις ζωές πάρα πολλών ανθρώπων για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η πρόταση νοήματος άλλοτε αφορά την ενάρετη ζωή και τη δημιουργία οικογένειας (χριστιανισμός), άλλοτε την κοινωνική επανάσταση (κομμουνισμός), άλλοτε την απόκτηση οικονομικής ισχύος (καπιταλισμός), άλλοτε την πίστη σε ανώτερες ιδέες (ιδεαλισμός) και πάει λέγοντας.

Ενώ όμως στο παρελθόν υπήρξαν εποχές που το νόημα του κόσμου, για την συντριπτική πλειοψηφία, ήταν συγκεκριμένο, επιβαλλόταν σχεδόν δια νόμου και απέκλειε τις αποκλίσεις (π.χ. κατά το Μεσαίωνα), σήμερα τα πράγματα είναι λίγο πιο ζόρικα.

Το σημερινό Zeitgeist (πνεύμα των καιρών), η ονομαζόμενη μεταμοντέρνα εποχή (3), δεν παρέχει την ασφάλεια ενός έτοιμου, καθολικού νοήματος. Αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά και επιτρέπει σχεδόν όλες τις επιλογές, προσφέροντας πολλαπλά νοήματα. Ο καθένας φαίνεται να μπορεί να διαλέξει ό,τι θέλει, δεν υπάρχουν οι σταθερές του παρελθόντος. Οι λεγόμενες μεγάλες ιδεολογίες (διαφωτισμός, χριστιανισμός, κομμουνισμός κ.λπ.) έχουν χάσει τη αλλοτινή δύναμη και επιρροή τους. Κάποιοι, μάλιστα, μιλούν σήμερα για το τέλος της ιστορίας, εννοώντας ακριβώς αυτό. Το τέλος των μεγάλων ιδεολογιών, το τέλος των μεγάλων αφηγήσεων/εξηγήσεων της ζωής.

Με βάση όσα, αδρομερώς, εκτέθηκαν παραπάνω, το μόνο ασφαλές συμπέρασμα στο οποίο μπορούμε να καταλήξουμε, αναφερόμενοι στη σημερινή εποχή είναι ότι φαίνεται να «υπάρχουν τόσοι 'πραγματικοί κόσμοι' όσοι είναι και οι άνθρωποι»! (4)

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΝΟΗΜΑ

Η κατασκευή προσωπικού νοήματος μοιάζει να είναι, επομένως, ιστορικό απαιτούμενο. Ελλείψει έτοιμης πρότασης, καλούμαστε να δημιουργήσουμε ένα νόημα με ιδιαίτερη σημασία για εμάς προσωπικά, με άλλα λόγια καλούμαστε εμείς να αποφασίσουμε για το πώς θα ζήσουμε.

Το δυσκολότερο κομμάτι, όμως, είναι άλλο. Η μεγάλη πρόκληση για τον καθένα μας είναι, αφού δημιουργήσουμε το προσωπικό μας νόημα, να καταφέρουμε να ξεχάσουμε ότι το δημιουργήσαμε (5). Προκειμένου να το ακολουθήσουμε σταθερά πρέπει να πιστέψουμε ότι δεν είναι απλά ένα κατασκεύασμα, ένα δικό μας εφεύρημα, αλλά κάτι που μας υπερβαίνει, κάτι που έχει τη δική του βαρύτητα και ύπαρξη στον κόσμο ανεξάρτητα από εμάς.

Όταν κατασκευάζουμε το δικό μας προσωπικό νόημα, λειτουργούμε ως ενεργητικά, δρώντα υποκείμενα, επαρκώς ανεξάρτητα και με περισσότερο έλεγχο στα πράγματα, αν και με την επιλογή μας, αποκλείουμε πλήθος άλλων επιλογών. Είναι το αναπόφευκτο τίμημα που πληρώνουμε εξασκώντας την ελευθερία μας.

Η κατάσταση του δρώντος υποκειμένου, παρόλο που συχνά δημιουργεί ανασφάλεια και αβεβαιότητα, από την άλλη μας επιτρέπει να νιώσουμε κύριοι του εαυτού μας και της ζωής μας, μία κατάσταση του γίγνεσθαι που, πιστεύω, είναι από τα βασικά προαπαιτούμενα αυτού που θα ονομάζαμε Καλή Ζωή.

Προφανώς και υπάρχουν περιορισμοί στη διαδικασία κατασκευής νοήματος. Για βιολογικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς, πολιτισμικούς ή άλλους λόγους, δεν είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε τα πάντα. Για παράδειγμα, όσο και να θέλουμε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να πετάξουμε. Εντός των δεδομένων περιορισμών, όμως, μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά. Ακόμα και όσα απαγορεύονται δια νόμου ή όσα θεωρούνται ανάρμοστα ή ανόητα για κάποιες κοινωνικές ομάδες.

Το σημαντικό είναι να είμαστε προετοιμασμένοι να επιλέξουμε υπεύθυνα καταβάλλοντας συγχρόνως το ανάλογο τίμημα. Με την προϋπόθεση, φυσικά, ότι έχουμε ανάγκη/επιθυμούμε να παραμείνουμε εντός κοινωνικής ομάδας. Το μεγάλο στοίχημα όλης αυτής της ιστορίας μοιάζει να είναι αυτό: πώς θα μπορέσω να ζήσω τη ζωή που εγώ νομίζω, ακόμα και κόντρα στις επιταγές της πλειοψηφίας, χωρίς να απομονωθώ. Πώς θα μπορέσω να κάνω το δικό μου συνυπολογίζοντας την (έμφυτη;) ανάγκη μου να ανήκω σε μια κοινωνική ομάδα.

Αυτός που έχει ένα 'γιατί' για να ζήσει μπορεί να αντέξει σχεδόν οποιοδήποτε 'πώς' Friedrich Nietzsche

ΑΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΙΟΜΑΣΤΕ;

Αν ο καθένας έχει διαφορετική αντίληψη για τον κόσμο και διαμορφώνει διαφορετική κοσμοθεωρία για τη ζωή, πώς είναι δυνατόν να συνυπάρξουμε; Τι θα μπορούσε να ενώνει τις διαφορετικότητές μας;

Συναντιόμαστε στα πολύ βασικά και θεμελιώδη. Στην κοινή αφετηρία και στο, αναπόφευκτο, κοινό τέλος. Στην αγωνία για την ύπαρξη και στην ανάγκη να βρούμε κάτι να μας στηρίζει σε αυτή τη ζωή. Στην ανάγκη του ενός για τον άλλον, που συνυπάρχει με την ανάγκη να είμαστε ο εαυτός μας μαζί με τους άλλους. Στην ομαδική ζωή όταν συνολικά διεκδικούμε κάτι προς όφελος όλων.

Αν και διαφορετικοί, συναντιόμαστε όταν στεκόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλον (ατομικά ή σε ομάδες) με αμοιβαίο σεβασμό για τους διαφορετικούς κόσμους όπου ανήκουμε. Όταν ακούμε ο ένας την ανάγκη του άλλου να συνεχίσει να υπάρχει με τον τρόπο που επιθυμεί. Όταν αποφεύγουμε να επιβάλλουμε τη δική μας κοσμοθεωρία στους άλλους ή να ερμηνεύσουμε τις δικές τους επιλογές ζωής με τα εργαλεία/κανόνες του δικού μας κόσμου. Όταν αποδεχόμαστε το ενδεχόμενο να υπάρχουν πολλοί κόσμοι και πολλές αλήθειες.

Ιδανικά, θα μπορούσαμε ακόμα και να πάρουμε σημαντικά μαθήματα ζωής από τη διαφορετικότητα του άλλου. Η στάση μας, τότε, θα άλλαζε από το «Νοιάζομαι για σένα γιατί είσαι ίδιος με μένα», στο «Σε τιμώ και σε θεωρώ πολύτιμο γιατί είσαι διαφορετικός από μένα».(6)

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ

Η ψυχολογία έχει (και πρέπει να έχει) λόγο σε όλα τα ζητήματα που αναφέρονται εδώ. Και ακόμα πρέπει να τοποθετηθεί ως προς τη δική της κοσμοθεωρία, ως προς τη δική της πρόταση ζωής.

Πρέπει να αποφασίσει αν επιθυμεί να είναι μια συντηρητική δύναμη, διευκολύνοντας τους ανθρώπους να προσαρμοστούν στα κυρίαρχα συστήματα ιδεών, ή αν τολμάει να γίνει επαναστατική, διευκολύνοντας τις επιλογές των ανθρώπων να φτιάξουν τον κόσμο όπως τον επιθυμούν ακόμα και κόντρα στα κυρίαρχα ιδεώδη.

Και ακόμα, η ψυχολογία πρέπει να τοποθετηθεί ως προς τη στάση της απέναντι στο κοινωνικό πλαίσιο όπου διαβιεί το άτομο που θεραπεύει. Φροντίζει αποκλειστικά το νόημα ζωής του ατόμου, ως εκείνο να βρίσκεται στο κενό, ή συνυπολογίζει το βαθμό στον οποίο οι κοινωνικοί παράγοντες διαπλέκονται, συνεργάζονται ή συγκρούονται με την ατομική διάσταση;

Η πολιτική θέση που αναδύεται μέσα από όλη αυτή την κουβέντα είναι προφανής.

Καταρχάς, ας διατυπώσουμε το αυτονόητο. Ότι η πραγματικότητα κατασκευάζεται κοινωνικοπολιτικά από τις ομάδες που έχουν δύναμη στα χέρια τους. Με άλλα λόγια, ως πραγματικότητα, συνηθίζεται να προβάλλεται ή επιβάλλεται, μέσα από πλήθος μηχανισμούς (εκκλησία, σχολείο κ.λπ.), η ιδεολογία της εκάστοτε κυρίαρχης τάξης.

Σε θεωρητικό επίπεδο όμως, αν ισχύει η υπόθεση ότι κάθε πρόταση ζωής και κάθε νόημα για τον κόσμο είναι κοινωνική κατασκευή, δεν υπάρχει κανένας λόγος να θεωρήσουμε τη μία ή την άλλη πρόταση καλύτερη ή χειρότερη, ανώτερη ή κατώτερη. Συνειδητοποιούμε, έτσι, ότι το εκάστοτε κυρίαρχο νόημα ζωής δεν επιβάλλεται επειδή είναι το καλύτερο ή το ορθότερο, αλλά επειδή εξυπηρετεί τα συμφέροντα εκείνων που έχουν την εξουσία να το επιβάλλουν.

Πολιτικά μιλώντας (ουτοπικά ίσως πουν κάποιοι), τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν δινόταν χώρος σε κάθε ξεχωριστή κοσμοθεωρία να υπάρξει, ως να έχει αξία από μόνη της, χωρίς να αντλεί την όποια δύναμή της από την πλειοψηφία που τη στηρίζει ή από το μερίδιο εξουσίας που απολαμβάνουν οι υποστηρικτές της.

ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

1) Έχω καταλάβει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το δικό μου νόημα ζωής είναι ένα μόνο από το πλήθος των νοημάτων. Ενώ ξέρω, όμως, ότι είναι εξίσου κατασκευασμένο, υποκειμενικό και ιδεολογικό όπως όλα τα υπόλοιπα, δεν θέλω να ξεχνάω στιγμή ότι είναι το νόημα που εγώ επέλεξα να στηρίξω και να με στηρίξει στο εδώ και τώρα μου. Αυτή η επιλογή μου, όπως έλεγε κάποτε ένας καθηγητής φιλοσοφίας (7), παρόλο που είναι βαθιά υποκειμενική και μοιάζει αυθαίρετη δεν είναι καθόλου τυχαία. Έχει αιτία (τους δικούς μου λόγους που την επέλεξα) και έχει ιστορία (τη δική μου ιστορία).

2) Η ζωή βρίσκεται διαρκώς σε ροή και υπόκειται συνεχώς σε αλλαγή. Έχω καταλήξει ότι είναι βοηθητικό (προσωπικά, κοινωνικά και πολιτικά) να θυμόμαστε που και που ότι ο κόσμος μας είναι κατασκευασμένος. Η γνώση αυτή μας επιτρέπει να είμαστε περισσότερο ανοιχτοί στο καινούργιο, με μεγαλύτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα, ελεύθεροι από αγκυλώσεις, δογματισμούς ή φανατισμούς, χωρίς αγωνία υπεράσπισης του κόσμου μας ως ορθότερου και κυρίως χωρίς αγωνία επιβολής του στους άλλους.

Η επίγνωση αυτή απαιτεί μεγάλη ωριμότητα, υψηλή ανοχή στην αβεβαιότητα και ικανότητα λήψης δύσκολων αποφάσεων. Την ίδια στιγμή όμως, προσφέρει μια ζωή με περισσότερα χρώματα, μια ζωή συναρπαστικότερη, γεμάτη περιπέτειες.

28.02.2013

Photo credit: http://www.flickr.com/photos/markchadwick/6600244045/

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ - ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

(1) Η ιδέα ότι η πραγματικότητα είναι κοινωνικά κατασκευασμένη διατυπώνεται εκτενώς στο: Berger, P. L. and Luckmann, T. (2003). Η Κοινωνική Κατασκευή της Πραγματικότητας (2^η έκδοση). Αθήνα: νήσος.

(2) Ποταμιάνος, Γ. Α. και Συνεργάτες. (2002). Θεωρίες Προσωπικότητας και Κλινική Πρακτική (5^η έκδοση). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα (p. 23).

(3) Μεταμοντερνισμός (μετανεωτερικότητα): κίνημα το οποίο εκφράζει την αμφισβήτηση και την απόρριψη των θεμελιωδών θέσεων του μοντερνισμού (νεωτερικότητας). Η μοντέρνα εποχή χρωματίστηκε από τις ιδέες του Διαφωτισμού ότι υπάρχει μια «κρυμμένη» δομή στον κόσμο την οποία μπορούμε να ανακαλύψουμε, και να οδηγηθούμε έτσι στην κατάκτηση της «αλήθειας» και του «σωστού» τρόπου ύπαρξης στον κόσμο. Ο μεταμοντερνισμός απορρίπτοντας αυτές τις θέσεις, έδωσε έμφαση στην συνύπαρξη πολλαπλών και ποικίλων τρόπων ζωής εξαρτώμενων από τις εκάστοτε συνθήκες. Στο: Ποταμιάνος, Γ. Α. και Συνεργάτες. (2002). Θεωρίες Προσωπικότητας και Κλινική Πρακτική (5^ηέκδοση). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα (p. 25).

(4) Στο: Rogers, C. (2006). Ένας Τρόπος να Υπάρχουμε. Αθήνα: Ερευνητές (p.92).

(5) Στο: Yalom, I. D. (2007). Η Μάνα και το Νόημα της Ζωής. Αθήνα: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ (p.19).

(6) Στο: Rogers, C. (2006). Ένας Τρόπος να Υπάρχουμε. Αθήνα: Ερευνητές (p.93).

(7) Μεταξόπουλος, Α. (2005). Αυτοσυντήρηση, Πόλεμος, Πολιτική: Όψεις του Μετανεωτερικού Κόσμου υπό το Φως της Θεωρίας της Κοσμοκατασκευής. Αθήνα: Α. Α. Λιβάνη

vivifatourouΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Ενδοσκόπηση: Σκέψεις που πρέπει να κάνεις για σένα

Posted: 14 Apr 2014 06:23 AM PDT

Αυτές είναι οι σκέψεις που καλείσαι να κάνεις για τον εαυτό σου σε μια προσπάθεια αυτοβελτίωσης, αυτοπαρατήρησης και ενδοσκόπησης. Από την Ευτυχία Φράγκου

1. Την τωρινή σου σχέση, που αυτή οδηγείται, πως αισθάνεσαι με αυτόν τον άνθρωπο που είσαι τώρα, και ποιες είναι οι προοπτικές της. Αν είσαι χωρίς σχέση, εξέτασε αν θα ήθελες να αλλάξει κάτι στην προσωπική σου ζώη.. Μπορεί να διαπιστώσεις ότι σε αυτή τη φάση της ζωής σου είσαι ευτυχισμένη με τη ζωή σου ως έχει... Και πίστεψέ μας δεν υπάρχει τίποτα κακό με αυτό...

2. Που θα ήθελες να είσαι σε 10 χρόνια και τι θα ήθελες να πραγματώσεις σε επαγγελματικό, προσωπικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο...

3. Γράψε σε ένα χαρτί τα 10 πιο συναρπαστικά πράγματα για την προσωπικότητα σου, και τα 10 που θα ήθελες να αλλάξεις ή να τα βελτιώσεις.

4. Τα σχέδια σου για τις επόμενες 30 μέρες. Σε ποια παράσταση θα ήθελες να πας, ποιους φίλους θα ήθελες να συναντήσεις και ποιο βιβλίο θα ήθελες να διαβάσεις...

5. Πως έχεις αλλάξει τα τελευταία 2 χρόνια, πως έχει εξελιχθεί η ζωή σου, και πόσα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί στη ζωή σου.

Και φυσικά ... Τι σου λείπει αφόρητα από τη ζωή σου: Ένας έρωτας, μια δημιουργική δουλειά, χρήματα για να κάνεις ένα ταξίδι; Και αμέσως μετά σκέψου πώς μπορείς να δημιουργήσεις τα δεδομένα για να αποκτήσεις και να κατακτήσειςαυτή τη βαθύτερη επιθυμία σου...

shape

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Oι άντρες παρενοχλούνται

Posted: 14 Apr 2014 06:20 AM PDT

Ο Guardian επέλεξε πραγματικές ιστορίες σεξισμού κατά των γυναικών και με τη βοήθεια μιας ωραίας δημοσιογράφου γυρίζει το κοινωνικό πείραμα

Τι θα γινόταν αν οι άντρες βίωναν τον σεξισμό που υφίστανται οι γυναίκες μέσα από «πεσίματα», σχόλια και παρενοχλήσεις; Αν τους έλεγε για παράδειγμα μια γυναίκα: «Γεια, ωραίο παντελόνι αλλά θα έδειχνε καλύτερο πεταμένο στο πάτωμα της κρεβατοκάμαράς μου»; Αν οι γυναίκες τούς την έπεφταν στον χώρο εργασίας τους, τους κολλούσαν την ώρα που χαλαρώνουν ανέμελοι ή αν τους έκαναν σεξουαλικές προτάσεις χύμα στον δρόμο;Η παραγωγός βίντεο Leah Green της βρετανικής εφημερίδας Guardian αποφάσισε να καταγράψει με κρυφή κάμερα στους δρόμους του Λονδίνου πώς αντιδρούν οι άντρες σε παρόμοια περιστατικά. Κάθε σεξιστικό faux pas που βλέπετε προέρχεται από πραγματικές καταγγελίες γυναικών στο Everyday Sexism.

doctv

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Aντί να πέσεις, πέταξε

Posted: 14 Apr 2014 06:13 AM PDT

To βραβευμένο animation φιλμ μικρού μήκους Fallin Floyd για τον πόνο της κατάθλιψης, τον έρωτα και τη δύναμη της μουσικής

Ο μουσικός του δρόμου Floyd, αφού τον παρατάει η φίλη του για κάποιον άλλο, αρχίζει να υποφέρει από κατάθλιψη, η οποία εκδηλώνεται σαν ένας μικρός μαύρος δαίμονας που διαταράσσει την καθημερινή του ζωή και ολοένα και μεγαλώνει. Τι θα γίνει για να μπορέσει ο Floyd να συνεχίσει τη ζωή του;Το πολυβραβευμένο animation ταινιάκι Fallin Floyd των Albert 't Hooft and Paco Vink χαρακτηρίζεται ως χιουμοριστικό δράμα και δεν έχει ούτε μισό διάλογο. Οι εικόνες, η μουσική και οι καταστάσεις μιλάνε από μόνες τους.doctvΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχει Θάνατος

Posted: 14 Apr 2014 06:07 AM PDT

Η γέννηση και ο θάνατος είναι τα δύο σπουδαιότερα σημεία στην ανθρώπινη ζωή. Το πρώτο δίνει την ευκαιρία της εμπειρίας και της μάθησης, ενώ το δεύτερο, ο θάνατος, δίνει τηv δυνατότητα της ανανέωσης της ζωής.

Ο θάνατος είναι το πρόβλημα που απασχολεί κάθε έλλογο ον. Ο άνθρωπος φοβάται τον θάνατο και προσπαθώντας να τον αγνοήσει ή να τον εξορκίσει, ελπίζει πως μπορεί να τον αποφύγει. Όμως ο θάνατος είναι ένας παγκόσμιος νόμος, γεννημένος μαζί με το σύμπαν, που τερματίζει κάθε είδος ζωής μόνο και μόνο για να το ανανεώσει και να το αναζωογονήσει. Γέννηση και θάνατος είναι το δίπολο της εκδηλωμένης ζωής. Κάθε είδος ζωής, από το σύμπαν έως το άτομο, γεννιέται και πεθαίνει μέσα σε χρονικά όρια που η νομοτέλεια θεσπίζει, με μοναδικό στόχο τηv συνεχή ανανέωση και ως εκ τούτου εξέλιξη.

Ο αέναος κύκλος της περιοδικότητας, που εμφανίζεται ως μανβαντάρα και πραλάγια, ως αφύπνιση και ύπνος, ως εμφάνιση και απόσυρση του κόσμου, επαναλαμβάνεται και αντιγράφεται σε κάθε πεδίο του σύμπαντος. Η γέννηση και ο θάνατος του κάθε μυριοστού ζωής, είναι το ανάτυπο αυτού του παγκόσμιου νόμου.

Ό,τι γεννιέται, ζει και πεθαίνει για να ξαναγεννηθεί σε μια άλλη κατάσταση όπου ακολουθεί έναν παρόμοιο κύκλο περιφοράς. Ο θάνατος είναι ευεργέτης, αν και καταλυτής, γιατί δίνει ανάπαυλα για αφομοίωση της εμπειρίας, ανανέωση δυνάμεων και ενεργειών και αναγκαστική αποστασιοποίηση από τα ήδη γνωστά και κεκτημένα. Ο θάνατος είναι η κατάσταση όπου το παλιό τερματίζει τον κύκλο του και αποσυρόμενο εισέρχεται σε μια νέα θέση πραγμάτων. Κάθε νέα κατάσταση παρέχει μια νέα εμπειρία, γεγονός που εξυπηρετεί τον σκοπό της ζωής.

Ο θάνατος δεν εξαφανίζει μόνο τα φυσικά σώματα. Εξαφανίζει επίσης σκέψεις, αισθήματα, νοοτροπίες και ελαττώματα. Αν δεν υπήρχε θάνατος, δηλαδή αλλαγή και επομένως ανανέωση, τότε ο άνθρωπος θα αποκρυσταλλωνόταν για πάντα μέσα στις αρχικές του εμπειρίες, απόψεις και συνήθειες, γεγονός που δεν θα του επέτρεπε να γνωρίσει άλλες όψεις της εκδηλωμένης ζωής και συνεπώς δεν θα αντλούσε άλλες όψεις έκφρασης από το εσωτερικό του δυναμικό.

Εξέλιξη είναι η διαδικασία που εμφανίζει προοδευτικά από μέσα προς τα έξω την εν δυνάμει 'Θεότητα' διαμέσου κάθε υπαρκτής μονάδας και διαμέσου όλων των πεδίων του σύμπαντος. Για κάθε μονάδα και κάθε πεδίο, ο νόμος της περιοδικότητας, δηλαδή γέννηση-ζωή-θάνατος, είναι ο τρόπος με τον οποίο εκπτύσσεται από μέσα προς τα έξω το εσωτερικό θείο αρχέτυπο. Δίχως περιοδικότητα δεν υπάρχει αλλαγή, επομένως δεν υπάρχει εξέλιξη και πραγμάτωση του Θείου Σχεδίου. Η αλλαγή είναι ανανέωση της ατομικής ζωής, της προσωπικής άποψης, της συνήθειας, της παλιάς κατάστασης σε μια καινούρια. Δίχως αλλαγή δεν υπάρχει νέα εμπειρία, επομένως δεν υπάρχει δυνατότητα για μια νέα έκφραση της εσωτερικής δύναμης. Κάθε εμπειρία προσθέτει ένα βήμα πάνω στην κλίμακα της επιστροφής προς το Πνεύμα.

Η εκδηλωμένη ζωή είναι το σύνολο τριών καταστάσεων, όπου η περιοδικότητα επαναλαμβάνεται αέναα και διαφαίνεται σε όλα τα φαινόμενα. Γέννηση-ζωή-θάνατος. Αστραπή-βροντή-βροχή. Σπορά- καρποφορία- θερισμός. Αφύπνιση-δραστηριότητα-ύπνος.

Στο Ινδικό Τριμούρτι, οι τρεις θεοί Βράχμα-Βισνού-Σίβα, είναι οι τρεις δυνάμεις που δημιουργούν, συντηρούν και καταλύουν το σύμπαν. Ο Βράχμα, ο δημιουργός, στηρίζει το σύμπαν του στον Βισνού, τον συντηρητή, ενώ η κατάλυση επιτελείται από τον αναγκαίο Σίβα. Η κατάλυση είναι τόσο απαραίτητη όσο και η συντήρηση των δημιουργημένων. Η μεν συντήρηση δίνει την ευκαιρία της γνώσης δια της εμπειρίας, η δε κατάλυση δίνει τηv δυνατότητα της αλλαγής και της ανανέωσης. Ο νόμος της αλλαγής και της περιοδικότητας παρέχει τις δυνατότητες στον δημιουργό, τον Βράχμα, για μια νέα και ανανεωμένη συμπαντική ύπαρξη, ενώ στις Μονάδες του παρέχει τηv δυνατότητα αφενός να προσεγγίσουν και αφετέρου να πραγματώσουν την Σκέψη Του.

Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ αναφέρει στο Κλειδί της Θεοσοφίας, τα εξής για τον θάνατο:«Ο θάνατος είναι η τελευταία έκσταση στη γη. Μετά η ψυχή είναι ελεύθερη από τον περιορισμό του σώματος και το ευγενέστερο τμήμα της ενώνεται με την ανώτερη φύση και γίνεται συμμέτοχος της σοφίας και της μαντικής δύναμης των ανωτέρων όντων.» [1]

Η Μονάδα, το Άτμα-Μπούντι, υπάρχει ως ένα κέντρο πνευματικής Δύναμης. Εμπίπτοντας στην κεντρόφυγη φορά της Δύναμης γίνεται μία Ατομικότητα ή Ανώτερο Εγώ, και ως ανθρώπινη ψυχή γεννιέται μέσα σε ένα φυσικό σώμα και ζει ως άνθρωπος στη γη. Όταν κάτω από τον νόμο της πολικότητας, η ανθρώπινη ψυχή εισέρχεται στην κεντρομόλο φορά της Δύναμης, τότε λέμε πως ο άνθρωπος γερνάει και πεθαίνει.

Αυτό που ενσαρκώνεται και γίνεται άνθρωπος, λέει η Ε.Π.Μ. « δεν είναι το Άτμα Το Άτμα είναι το Παγκόσμιο ΟΛΟ και γίνεται ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ, μονο όταν ενωθεί με τον φορέα του το Μπούντι, που το συνδέει με την ατομικότητα (τον θείο άνθρωπο). Το Μπούντι-Μάνας, είναι εκείνο που ενώνει το Άτμα με την κάθε προσωπικότητα, που εμψυχώνει πάνω στη γη.» [2]

Επίσης ο όρος ψυχή είναι γενικός και συνήθως, στην θεοσοφική ορολογία, προσδιορίζει τρεις καταστάσεις συνειδητότητας. « την γήινη ή ζωώδη Ψυχή, την ανθρώπινη Ψυχή και την πνευματική. Και οι τρεις μαζί είναι μια Ψυχή με τρεις όψεις. Μετά τον θάνατο από την πρώτη δεν μένει τίποτα, από την δεύτερη (Νους ή Μάνας) απομένει μόνο η θεία ουσία αν κρατήθηκε αγνή. Η τρίτη, πού είναι αθάνατη, γίνεται συνειδητά αθάνατη με την απορρόφησή της από το ανώτερο Μάνας.»( Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.137)

Στην πραγματικότητα, η ανθρώπινη ψυχή με τον θάνατο απαλλάσσεται από το φυσικό, το αστρικό και το καμικο-νοητικό της περίβλημα, δηλαδή την προσωπικότητα που χρησιμοποιεί στην αστρικοφυσική διάσταση. «Το φαινομενικό τέλος της ζωής δεν είναι παρά το πρώτο βήμα προς τον θάνατο πρέπει να ανακαλύψουμε τι είναι ο θάνατος Με λίγη μόνο σκέψη διαπιστώνεται ότι αυτό που φαίνεται και σημειώνεται από τους γιατρούς και τους θεατές δεν είναι παρά η απόσυρση της ψυχής και της ενέργειας από το εξωτερικό κάλυμμα που λέγεται 'σώμα' Αλλά αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα.»

Με τον θάνατο εισέρχεται στον δακτύλιο του Πνευματικού Εγώ, απ'όπου επαναπροβάλλεται στην επόμενη ενσάρκωση. « πρέπει να διασχίσει τον δρόμο μέσω του οποίου ήλθε (σε γήινη ενσάρκωση)» (Σημειώσεις πάνω στη Μπαγκαβάτ Γκιτά, σ.79-80)

Εκεί απαλλαγμένη από τα κατώτερα και βαρειά στοιχεία της, ξεκουράζεται, ανανεώνεται και εντυπώνεται πράγματα από τα πνευματικά επίπεδα. Αν και η ανθρώπινη ψυχή είναι ακόμη μη-συνειδητή, επομένως δεν θυμάται τίποτα όταν επανενσαρκώνεται στη γη, εντούτοις οι ανώτερες εντυπώσεις παραμένουν όπως εντυπώνονται και παραμένουν οι υποβολές ή οι έντονες σκεπτομορφές στην διάρκεια του φυσικού ύπνου.

Επομένως, ο θάνατος είναι ο λυτρωτής της ανθρώπινης ψυχής, γιατί την απαλλάσει από τα υλικά δεσμά της. Της δίνει την ευκαιρία της ανάπαυσης, της επιτρέπει να συμμετέχει στην πνευματική ζωή και αυτή η συμμετοχή είναι που την ανανεώνει για τον επόμενο γύρο της στον κόσμο της πλάνης. "Ο θάνατος είναι για τον Πνευματικό μας Εαυτό λυτρωτής και φίλος.», λέει η Ε.Π.Μ. [3]

Η ανθρώπινη ψυχή για να υπάρξει στον αστρικό και φυσικό κόσμο, είναι αναγκασμένη να χρησιμοποιήσει σκάφανδρα-σώματα κατασκευασμένα από τις αντίστοιχες δυνάμεις και ποιότητές τους. Τα σώματα που περιβάλλουν και περιορίζουν την ανθρώπινη ψυχή, αποτελούν την προσωπικότητά της. Η προσωπικότητα είναι το όχημα που χρησιμοποιεί η ανθρώπινη ψυχή για να ζήσει στον φυσικό κόσμο. Γιατί σύμφωνα με τον θεμελιώδη νόμο της εξέλιξης υπάρχει για κάθε ψυχή «το αναγκαστικό προσκύνημα . μέσω του Κύκλου της Ενσάρκωσης σύμφωνα με τον κυκλικό και καρμικό νόμο Καμιά καθαρά πνευματική Ψυχή δεν μπορεί να έχει ανεξάρτητη (συνειδητή) ύπαρξη, αν ο σπινθήρας που πρόβαλε από την . Υπερψυχή: α) δεν περάσει μέσα από κάθε στοιχειακή μορφή του φαινομενικού κόσμου αυτού του Μανβαντάρα, και β) δεν αποκτήσει ατομικότητα, πρώτα μέσω φυσικής ώθησης και ύστερα μέσω αυτοπροκαλούμενων και αυτό-εφευρισκόμενων προσπαθειών (ελεγχόμενων από το Κάρμα), ανεβαίνοντας έτσι όλες τις βαθμίδες της διάνοιας .» [4]

Υπάρχει, λοιπόν, η προσωπικότητα, που είναι το προσωπείο του Πνευματικού Εγώ, η οποία για κάθε προσωρινή ζωή θα παίξει έναν ρόλο, που βασίζεται κυρίως σε καρμικά αίτια. Αυτά τα αίτια βρίσκονται στο Αιτιατό, που είναι «το πνευματικό σκεπτόμενο Εγώ, το μόνιμο στοιχείο του ανθρώπου, η έδρα του Μάνας.» [5]

Αυτό το Εγώ είναι η ατομικότητα, στην πραγματικότητα το Μπούντι-Μάνας, το πέμπτο στοιχείο ενωμένο με το έκτο, «είναι εκείνο που ονομάζεται 'Αιτιατό σώμα' και αποτελεί την Συνειδητότητα, που ενώνει το Άτμα με την κάθε προσωπικότητα που εμψυχώνει πάνω στη γή.» [6]

«Αυτό το Εγώ, 'το αιτιατό σώμα', σκεπάζει με τον ίσκιο του κάθε προσωπικότητα, που το Κάρμα αναγκάζει να ενσαρκωθεί. Αυτό το Εγώ είναι υπεύθυνο για όλες τις αμαρτίες, που γίνονται από κάθε νέο σώμα ή κάθε νέα προσωπικότητα, το εφήμερο προσωπείο κάτω από το οποίο κρύβεται η αληθινή ατομικότητα σε όλη την μακρά σειρά των ενσαρκώσεων.» [7]

Όταν το Εγώ, δηλαδή το αιτιατό σώμα, εξαντλήσει όλες τις αιτίες του για μετενσάρκωση, τότε το Εγώ ενώνεται με το Μπούντι και γίνεται μια αυτοσυνείδητη πνευματική Ψυχή. Τότε μόνο σταματά ο τροχός των επαναγεννήσεων στην διάσταση που φιλοξενεί την εξελισσόμενη ανθρωπότητα, η οποία αγωνίζεται, δίχως η ίδια να έχει αντίληψη της κατάστασης, για την κατάκτηση της πνευματικής της αυτοσυνειδητότητας.

Κάθε επαναγέννηση είναι μια νέα παρουσία της ανθρώπινης ψυχής πάνω στη γη, μια μετενσάρκωση με μια καινούρια ενδυμασία που την έχει ανανεώσει ο θάνατος της προηγούμενης ζωής. Κάθε μετενσάρκωση είναι μια νέα κατάσταση διαφορετική από τις προηγούμενες και στην διάρκειά της όλα υφίστανται μεταβολές, εκτός από το πνευματικό αρχέτυπο. Αυτές οι μεταβολές κατευθύνονται από το Εγώ, δηλαδή το Μάνας, το οποίο αν πρόσκειται προς την κατώτερη φύση - το κάμα - τότε σχηματίζεται το κακό κάρμα και η επανάληψη επανάληψη του μαθήματος μέσω μιας επαναγέννησης. Αντίθετα, αν οι μεταβολές οφείλονται στο ανώτερο Μάνας ή το Μπούντι-Μάνας, τότε ακολουθεί η τελειοποίηση των φορέων της ψυχής σύμφωνα προς το πνευματικό αρχέτυπο.

«Πολύ στενά, λοιπόν, ή μάλλον αδιάρηκτα δεμένος με το Κάρμα είναι ο νόμος της επαναγέννησης ή της επανενσάρκωσης της ίδιας πνευματικής ατομικότητας σε μια μακριά, σχεδόν ατέλειωτη σειρά προσωπικοτήτων. Αυτές είναι σαν τα διάφορα κοστούμια και τους ρόλους που υποδύεται ένας ηθοποιός, με καθέναν από τους οποίους ταυτίζει ο ίδιος τον εαυτό του και ταυτίζεται και από το κοινό, για διάστημα λίγων ωρών. Ο εσωτερικός ή αληθινός άνθρωπος, ο οποίος προσωποποιεί αυτούς τους χαρακτήρες, γνωρίζει συνεχώς ότι είναι ο Άμλετ για το σύντομο διάστημα λίγων πράξεων, οι οποίες όμως στο πεδίο της ανθρώπινης πλάνης αντιπροσωπεύουν ολόκληρη την ζωή του Άμλετ. Γνωρίζει επίσης ότι την προηγούμενη νύχτα ήταν ο βασιλιάς Ληρ, μεταμόρφωση του Οθέλλου της προ-προηγούμενης νύχτας. Αλλά ο εξωτερικός, ορατός χαρακτήρας υποτίθεται ότι αγνοεί το γεγονός. Στην πραγματική ζωή, δυστυχώς, αυτή η άγνοια παραείναι αληθινή. Ωστόσο, η μόνιμη ατομικότητα έχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος αν και εξαιτίας της ατροφίας του 'πνευματικού' ματιού στο φυσικό σώμα αυτή η γνώση είναι ανίκανη να εντυπωθεί πάνω στην συνείδηση της απατηλής προσωπικότητας.» [8]

Ο θάνατος είναι ο μεγάλος ευεργέτης της μορφής και της ψυχής. Όπως το σώμα μας ανανεώνεται μέσω ύλης έτσι και η ψυχή μας ανανεώνεται μέσω θανάτου. Όσοι γνώρισαν τα μυστικά του θανάτου, γνώρισαν τα μυστικά της ψυχής και του πνεύματος.

Στα Ελευσίνια Μυστήρια ο θάνατος εθεωρείτο ευεργέτης και οι μυημένοι διατύπωναν την έκφραση, «δεν υπάρχει θάνατος, ο θάνατος είναι ζωή και η ζωή είναι θάνατος». Όπως αναφέρει η Ε.Π.Μ., «από πανάρχαιους χρόνους γενεές ολόκληρες από μύστες μελέτησαν διαδοχικά τα μυστήρια του Είναι, της ζωής, του θανάτου και της ενσάρκωσης. Με την σειρά τους δίδαξαν μερικά, απ'αυτά που έμαθαν και στους άλλους.» [9]

Ένας από τους κυριότερους σκοπούς της μύησης ήταν να εξοικειώσει τον άνθρωπο με την ιδέα του θανάτου και να τον απαλλάξει από τον φόβο του. Όταν ο άνθρωπος γνωρίσει τι είναι στην πραγματικότητα ο θάνατος και κατανοήσει αυτό που συμβαίνει στην μεταθανάτια περίοδο, τότε γίνεται γνώστης του μυστηρίου της ζωής.

Ο ζωγράφος της αρχαιότητας Ευφρόνιος αποτύπωσε πάνω σε έναν αμφορέα, που σήμερα βρίσκεται σε αμερικανικό μουσείο, την σκηνή του θανάτου του Σαρπηδόνα αδελφού του Μίνωα και του Ραδάμανθυ. Η παράσταση δείχνει τον Θάνατο ως άνθρωπο μαζί με τον αδελφό του τον Ύπνο, να κρατούν τον ημίθεο, ο πρώτος από την πλάτη και ο δεύτερος από τα πόδια. Οι δύο αυτοί αδελφοί, ο Ύπνος και ο Θάνατος, αναπαραστάθηκαν επίσης στην λάρνακα του Κυψέλου, με την Νύχτα να παρουσιάζεται με χαρακτηριστικά γυναίκας κρατώντας στα χέρια της δύο παιδιά: το ένα άσπρο, που συμβολίζει τον Θάνατο, να το κρατά με το δεξί της χέρι, ενώ το άλλο μαύρο, που συμβολίζει τον Ύπνο, να το κρατά με το αριστερό της χέρι. (Παυσανίας V, 18, 1) Ο Όμηρος στην Ιλιάδα ΙΙ 671, παρουσιάζει τον Σαρπηδόνα να πέφτει μπροστά στα τείχη της Τροίας, ενώ τα δύο δίδυμα αδέλφια, ο Ύπνος και ο Θάνατος, έτρεξαν κοντά του.

Ο ύπνος μοιάζει με τον θάνατο, γιατί και στις δύο περιπτώσεις χάνουμε την συνειδητότητά μας. Όταν κοιμόμαστε, χάνουμε την μνήμη όλων όσων συμβαίνουν στην διάρκεια της εγρήγορσής μας και αντίθετα, όταν ξυπνάμε, δεν έχουμε καμιά συνειδητότητα ή μνήμη άπό όσα συνέβησαν στην διάρκεια του ύπνου μας. Το ίδιο συμβαίνει και κατά τον θάνατο και κατά την επαναγέννησή μας. Δεν θυμόμαστε απολύτως τίποτα είτε από τις προηγούμενες ζωές μας είτε από την μεταθανάτια ζωή μας.

Δεν έχουμε ακόμη αποκτήσει συνέχεια συνειδητότητας, δηλαδή δεν είναι δυνατή η καταγραφή γεγονότων από την συνειδητότητά μας συγχρόνως διαμέσου πολλαπλών και διαφορετικών διαστάσεων ζωής. Υπάρχουν στάδια συνειδητότητας διαφορετικά μεταξύ τους, που, όμως, για έναν Μαχάτμα αποτελούν ένα κοινό και ολοκληρωμένο πεδίο αντίληψης και ζωής, ενώ για τον απλό άνθρωπο, τον περιορισμένο από τις αισθήσεις της προσωπικότητάς του, κάθε διάσταση που δεν ανταποκρίνεται στις φυσικές του αισθήσεις, αποτελεί ένα ξεχωριστό πεδίο που δεν συγκρατεί η μνήμη του. «Μερικοί άνθρωποι θυμούνται, όσο ζούνε, τις περασμένες τους ενσαρκώσεις, αυτοί όμως είναι Μύστες ή έχουν φτάσει στο στάδιο του Βούδδα. Αυτό οι Γιόγκι το ονομάζουνε samma-sambuddha, γνώση ολόκληρης της σειράς των προηγούμενων ενσαρκώσεων.» [10]

Ο άνθρωπος έχει συνειδητότητα μόνο του φυσικού πεδίου και ενίοτε του αστρικού. Αν και οι εστίες των αισθήσεών και των επιθυμιών του βρίσκονται στο αστρικό του σώμα, αν και οι σκέψεις του υφαίνονται στο νοητικό του σώμα, ο ίδιος δεν έχει αντίληψη όλων αυτών των αόρατων διεργασιών οι οποίες καθορίζουν την φυσική του συμπεριφορά. «Η Ψυχή (συλλογικά ως η ανώτερη Τριάδα) ζει σε τρία πεδία, εκτός από το τέταρτο, την γήινη σφαίρα. Και παραμένει αιώνια στο ανώτερο από τα τρία.» [11]

Μετά τον ύπνο, η αστρική μνήμη δεν συγκρατείται από την μνήμη του φυσικού εγκέφαλου. Παρόμοια συμβαίνει στην διάρκεια του θανάτου και μετά την γέννηση μέσα σε ένα νέο σώμα. Η διαφορά ανάμεσα στον ύπνο και τον θάνατο είναι ότι στην διάρκεια του ύπνου ο άνθρωπος φθάνει μόνο έως τον αστρικό κόσμο, ενώ με τον θάνατο η ανθρώπινη ψυχή επιστρέφει για όσο διαρκέσει η μεταθανάτια περίοδος, στο Αυγοειδές της.

«Μετά τον χωρισμό της αρχής της ζωής (αστρικό πνεύμα) και του σώματος, η απελευθερωμένη ψυχή-Μονάδα, θριαμβευτικά ξαναενώνεται με την μητέρα και πατέρα-πνεύμα, το λαμπερό Αυγοειδές.» [12]

Η Εσωτερική Επιστήμη χωρίζει τον κύκλο της ζωής του ανθρώπου σε δύο στάδια: στην ζωή πάνω στη γη και στην ζωή μετά τον θάνατο. Υπάρχει επίσης ένα τρίτο στάδιο εκείνο του ύπνου, που και αυτό χωρίζεται στο στάδιο της εγρήγορσης, στο στάδιο του ονείρου, και στο στάδιο του βαθέος ύπνου. Ο άνθρωπος δεν έχει συνέχεια συνειδητότητας. Αν ο άνθρωπος αποκτήσει συνέχεια συνειδητότητας,τότε γι'αυτόν δεν θα υπάρχει ούτε ύπνος ούτε θάνατος. Θα υπάρχει γι'αυτόν μόνο μια συνεχής εγρήγορση, που εκτεινόμενη και στα επτά πεδία της αντικειμενικής δημιουργίας, θα τον καθιστά ένα αυτοσυνείδητο πνευματικό ον.

« εκτός από την κατάσταση της θείας πανσοφίας που υπάρχει στην ίδια του την φύση και στην σφαίρα δράσης του, το ατομικό αθάνατο Εγώ υπάρχει στην Αιωνιότητα, εκεί όπου δεν υπάρχει ούτε Παρελθόν, ούτε Μέλλον παρά μόνο το αιώνιο ΠΑΡΟΝ.» [13]

Η αποκάλυψη του μυστηρίου του θανάτου δίνει στον άνθρωπο όχι μόνο την γνώση των δυνάμεων που αποτελούν την προσωπικότητά του, αλλά και των αιτίων που σχηματίζουν τον χαρακτήρα του όπως και την μοίρα του και στην γη και στην μεταθανάτια ζωή. Η γνώση του μυστηρίου του θανάτου δίνει το κλειδί για την υπέρβαση της φυσικής ζωής.«Όποιος γνωρίζει τα μυστικά του Θανάτου, κατέχει τα μυστικά της Ζωής.» [14]

Πάνω στην γέννηση, την ζωή και τον θάνατο στήνεται το σχέδιο της Εξέλιξης. Ο νόμος της αλλαγής και της τροποποίησης φέρνει σε εκδήλωση τον νόμο της επταπλότητας. Το πέρασμα της ατομικής ζωής διαμέσου των εκδηλωμένων νόμων στοχεύει στο να εξομοιώσει την ατομική με την παγκόσμια ζωή. Η επίγεια ζωή είναι μόνο μια στιγμή στην αιωνιότητα και η εμπειρία της είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό της αιώνιας σοφίας. Η ταύτιση του ανθρώπου με τα γήινα και επομένως με την ύλη, διακόπτεται μόνο από τον αναγκαίο θάνατο. Και η επαναφορά της ψυχής μέσω μιας προσωπικότητας πάνω στη γη, υπάρχει μόνο εξαιτίας αυτής της ταύτισης με το προσωρινό και της προσκόλλησής της στα πράγματα της πλάνης.

Υποφέρουμε γιατί αγνοούμε τον αληθινό σκοπό της ζωής και τον στόχο της εξέλιξης, που είναι η εξομοίωσή μας με το αθάνατο πνευματικό μας πρότυπο. Η ανθρώπινη ζωή είναι μόνο ένα πέρασμα από τα κατώτερα πεδία της δημιουργίας, μια σειρά από προσωρινές εμπειρίες, που με την βοήθεια της ατομικής νοημοσύνης και της επιλογής, ατσαλώνουν την θέληση για το επόμενο πέταγμα προς τον ανώτερο κόσμο της σοφίας και της πνευματικότητας.

Η παρουσία μας στον γήινο πλανήτη είναι ένα ταξείδι με γυρισμό στο πνευματικό μας λίκνο από το οποίο κάποτε ξεκινήσαμε. Είναι το ταξείδι του προσκυνητή, όπου ο άνθρωπος με προσωπική του ευθύνη αναλαμβάνει, στην διάρκειά του, να διακρίνει το καλό από το κακό, το προσωρινό από το αιώνιο. Με την παρουσία του και την συμμετοχή του στα γήινα, αναπτύσσει βούληση, σοφία και ανιδιοτελή αγάπη. Αυτές είναι οι ιδιότητες και τα χαρίσματα της ανώτερης φύσης μας, του Πνευματικού μας Εγώ. Και αυτές οι ιδιότητες είναι που μας δίνουν το διαβατήριο για τον αιώνιο πνευματικό κόσμο.

Η ψυχική οδύνη, η φτώχεια, ο πόλεμος, ο χωρισμός από τους αγαπημένους μας, η προσωπική ανημποριά είναι οι αντιστάσεις που προβάλλει ο Παγκόσμιος Νόμος για να μας αποστασιοποιήσει από την ταύτισή μας με το προσωρινό που, εξαιτίας της πλάνης, θεωρούμε αιώνιο. Δεν υπάρχει θάνατος, υπάρχει μόνον Αιώνια Ζωή και Εξέλιξη προς μια ύψιστη θεϊκή κορυφή, που η ανθρώπινη συνείδηση αδυνατεί, αυτήν την στιγμή, να συλλάβει.

«Το πνευματικό Εγώ του ανθρώπου αιωρείται μέσα στην αιωνιότητα σαν εκκρεμές ανάμεσα στην γέννηση και τον θάνατο. Αν όμως αυτές οι ώρες έχουν περιορισμένη διάρκεια, αν είναι επίσης περιορισμένος ο αριθμός από τα διαστήματα αυτά μέσα στην αιωνιότητα, ο πνευματικός περιπλανώμενος ταξειδιώτης είναι αιώνιος. Γι'αυτόν τον λόγο, η μόνη πραγματικότητα, η προσιτή στην αντίληψή μας, είναι οι μετά τον θάνατο ώρες ζωής, όπου ο άσαρκος άνθρωπος σε όλη αυτή την περίοδο της μεγάλης περιπλάνησης, που λέγεται 'κύκλος γεννήσεων' στέκεται αντιμέτωπος στην αλήθεια μπροστά, κι όχι στην ψευδαπάτη του εφήμερου γήινου βίου. Αυτά τα διαστήματα, έστω και περιορισμένα, δεν εμποδίζουν το Εγώ, που τελειοποιείται λίγο-λίγο, να ακολουθεί χωρίς παρέκκλιση το μονοπάτι, που το οδηγεί στην τελευταία του μεταμόρφωση, όταν θα φτάσει στον σκοπό του, να γίνει το Εγώ ένα θείο ον.. Το Θείο Εγώ δεν θα μπορούσε ποτέ να φτάσει στον τελικό σκοπό του χωρίς αυτά τα ορισμένα ενδιάμεσα διαστήματα.» [15]

[1] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.26

[2] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.137

[3] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.178

[4] Η Μυστική Διδασκαλία, Ι, 17

[5] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.136

[6] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.137

[7] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.151

[8] Η Μυστική Διδασκαλία, ΙΙ 306

[9] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.234

[10] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.180

[11] Η Μυστική Διδασκαλία, Ι, 244

[12] Αποκαλυμμένη Ίσις, υπος.80:τομ.Ι, σ.303

[13] Ένας Αστρικός Προφήτης, άρθρο της Ε.Π.Μ., υπος. 8

[14] Επιστολές των Μαχάτμας, σ.365

[15] Το Κλειδί της Θεοσοφίας, σ.183

http://www.blavatsky.gr/el/varius/about-death/75-there-is-no-death.html

r-u-sirius

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

You are subscribed to email updates from Αποκάλυψη Το Ένατο Κύμα To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. Email delivery powered by Google Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610

-- Ανάρτηση Από τον/την Blogger στο Armageddon τη 4/14/2014 11:44:00 μ.μ.

Αποκαλυψη Το Ενατο Κυμα

Τα ντουλάπια της κουζίνας

Τo inox ψυγείo

Τον inox νεροχύτη

Τον φούρνο μικροκυμάτων (εσωτερικά)

Το πλυντήριο πιάτων

Την κεραμική εστία της κουζίνας

Τα στόρια

Τα μπρούτζινα μέρη της κουζίνας

Την θήκη ψησίματος για τα μάφιν

Τα γυάλινα μπουκάλια του νερού

Τo τηγάνι με καμένα λίπη

Τον τρίφτη του τυριού

Την ψησταριά (που δουλεύει με κάρβουνο)

Τα θολωμένα ποτήρια

Τους ξύλινους δίσκους κοπής

Τα πυρέξ

Πείτε όχι στο αλάτι

Αν έχετε στρες, ανεβείτε σκάλες

Αφήστε κάτω το ντόνατ

Κοιμηθείτε

Ξεφύγετε από τη ρουτίνα

Περπατήστε γύρω από το τετράγωνο

Καταναλώστε περισσότερες ίνες

Εστιάστε στο παρόν

Τηλεφωνήστε στον γιατρό

Ταΐστετο κεφάλι σας

ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ ΔΕΝ ΖΩ

ΠΟΣΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΝΟΗΜΑ

ΑΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΙΟΜΑΣΤΕ;

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ

ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Ο Guardian επέλεξε πραγματικές ιστορίες σεξισμού κατά των γυναικών και με τη βοήθεια μιας ωραίας δημοσιογράφου γυρίζει το κοινωνικό πείραμα

To βραβευμένο animation φιλμ μικρού μήκους Fallin Floyd για τον πόνο της κατάθλιψης, τον έρωτα και τη δύναμη της μουσικής

Trending Articles