Αποκαλυψη Το Ενατο Κυμα
Ο χτύπος της καρδιάς Διαφορές στον εγκέφαλο των δύο φύλων Επιλόχειος κατάθλιψη για τον πατέρα; 10 πράγματα που έμαθα μετά από 10 χρόνια ως γονιός! ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ Αυτό είναι το θεμέλιο της μακροχρόνιας αγάπης! O ΔΥΝΑΤΟΣ Είναι κ οι άνθρωποι που θέλουν να κρίνουν ή να κρίνονται.... Ο άνθρωπος-αγάπη! Ψύχωση - Σάρα Κέιν Κυλά το ποτάμι.. Το ''Μαζί'' - Αλκυόνη Παπαδάκη Τις ώρες και της πιο μικρής απώλειας οι άνθρωποι κακιώνουν - ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ Έρωτας και θάνατος - Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ "ΑΣΚΗΤΙΚΗ" Πως κατεβαιναν οι προγονοι μας στον Αδη και μετα ανεβαιναν επανω στην γη : ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ Τρώω ή τρέφομαι; Μικρά μυστικά για τα όσπρια! Κάνε… πνευματικό παιχνίδι γράφοντας με το «άλλο» χέρι “Κοινωνίες των Ρομπότ” Η ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA … Πάπυρος Αιγύπτου: «Δωροδοκία πρώτον των Ελλήνων εφεύρημα»... Σημάδια κατάρρευσης του "νου Ρώμης" (εγκλήματα και τελετουργικές θυσίες / αποκαθήλωση της εκκλησίας της Ρώμης) Η Διοτίμα και οι 7 αναβαθμοί του έρωτα
Ο χτύπος της καρδιάς
Posted: 25 Apr 2014 02:37 PM PDT
Αν κάποιος δε βαδίζει στο ρυθμό των συντρόφων του,
ίσως αυτό συμβαίνει επειδή ακούει ένα διαφορετικό τύμπανο.
Αφήστε τον να χορεύει
στους ήχους της μουσικής που εκείνος ακούει,
όποιο κι αν είναι το μέτρο της,
όσο αλλιώτικο κι αν είναι,
όσο μακρινό.
Χένρι Ντέιβιντ Θορό
Μια φωνή μέσα απ' την καρδιά μου ακούγεται αχνά:
"Πάρε το ρίσκο και ακολούθησε το όνειρό σου. Ζήσε τη ζωή που σε γεμίζει χωρίς να λογαριάσεις το κόστος."
Δεκάδες άλλες φωνές, γύρω μου, αλλά και μέσα στο μυαλό μου, ουρλιάζουν:
"ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΑΝΟΗΤΟΣ ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙΣ.
ΣΥNΤΟΝΙΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΓΥΡΩ ΣΟΥ.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙΣ;"
Ο χτύπος που ακούγεται μέσα σου είναι ο μυστικός σύνδεσμος σου με το σκοπό της ψυχής σου. Θα συνεχίσει να σε βασανίζει αν τον αγνοείς ή τον καταπιέζεις σε μια προσπάθεια να συμμορφωθείς με τις προσταγές της κοινωνίας. Όσοι σε ικετεύουν να περπατάς με το ρυθμό που εκείνοι ακούνε, συχνά είναι καλοπροαίρετοι και μιλάνε από αγάπη για σένα. Σου λένε: "εγώ σκέφτομαι μόνο το καλό σου" κι επίσης: "σου μιλάω από την πείρα μου, θα μετανιώσεις αν δεν ακούσεις τη συμβουλή μου". Κι εσύ τους ακούς και προσπαθείς σκληρά να γίνεις όπως σε θέλουν οι άλλοι. Όμως, σε τυραννάει εκείνος ο ανεπαίσθητος χτύπος που κανένας άλλος δε φαίνεται να τον ακούει, ο χτύπος που έρχεται από τα κατάβαθα της ψυχής σου. Αν συνεχίσεις να τον αγνοείς θα ζήσεις μια ζωή γεμάτη απογοήτευση. Ίσως να συνηθίσεις "να υποφέρεις βολεμένος" κι αυτό είναι το περισσότερο που θα μπορέσεις να πετύχεις.
Ότι κι αν είναι αυτό που νιώθεις την επιτακτική ανάγκη να είσαι ή να κάνεις, σου το υπαγορεύει η φωνή της ψυχής σου, που σε εκλιπαρεί να έχεις το θάρρος να ακούσεις τη μελωδία που μόνο τα δικά σου αυτιά αγγίζει και να δράσεις σύμφωνα μ' αυτήν, αρκεί να μην επέμβεις στο δικαίωμα των άλλων να ακολουθήσουν τα δικά τους όνειρα. Οφείλεις να αφήσεις και τους άλλους να χορεύουν στους ήχους της δικής τους μουσικής ακόμα κι αν εσένα σου ακούγονται παράφωνοι.
Αν όλοι ακολουθούσαν τον ίδιο ρυθμό, αν κανένας ποτέ δεν είχε ξεμυτίσει απ' την αγέλη, τότε ο κόσμος θα βρίσκονταν ακόμη στην εποχή των σπηλαίων. Όλοι εκείνοι που έβαλαν τη δική τους ξεχωριστή σφραγίδα σε οποιονδήποτε τομέα, άκουσαν πρώτα τη φωνή της καρδιάς τους κι ακολούθησαν τους ήχους της δικής τους μουσικής, αδιαφορώντας για τις διαμαρτυρίες των άλλων γύρω τους.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
nekthl
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Διαφορές στον εγκέφαλο των δύο φύλων
Posted: 25 Apr 2014 02:07 PM PDT
Επιλόχειος κατάθλιψη για τον πατέρα;
Posted: 25 Apr 2014 02:02 PM PDT
Όλοι γνωρίζουμε ότι μετά τον τοκετό, πολλές γυναίκες εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης και πάντα υπάρχει μέριμνα από τον γιατρό και το περιβάλλον, ώστε να αντιμετωπισθεί αυτή κατάλληλα. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι παρόμοια συμπτώματα είναι δυνατόν να παρουσιάσει και ο πατέρας.
Το πρόβλημα φαίνεται ότι είναι υποεκτιμημένο, καθώς το ποσοστό της ανδρικής κατάθλιψης μετά τον τοκετό της συζύγου ανέρχεται 5% έως 25%, σε διάφορες μελέτες. Η διαφορά στα ποσοστά οφείλεται κυρίως στον ορισμό που δίνει η κάθε μελέτη στο τι είναι κατάθλιψη. Όπως και να έχει το νόσημα αυτό είναι υπαρκτό και πιθανότατα προσβάλει τον 1 στους 5 νέους πατεράδες.
Τα συμπτώματα της ανδρικής κατάθλιψης μετά τον τοκετό έχουν να κάνουν με την εμφάνιση, ευερεθιστότητας που δεν προϋπήρχε, επιθετικότητας και διαταραχή της ομαλής σχέσης με την σύζυγο. Η εικόνα μπορεί να εμφανισθεί με αυπνία ή με διάθεση να κοιμάται πολύ. Επίσης ο νέος πατέρας μπορεί να παρουσιάσει απόσυρση από τα ενδιαφέροντα του και τάση να απομονώνεται από τους φίλους.
Για να θεωρηθεί ότι υπάρχει ανδρική κατάθλιψη μετά τον τοκετό, θα πρέπει τα παραπάνω συμπτώματα να διαρκούν για περισσότερο από δυο εβδομάδες. Ο λόγος εμφάνισης αυτού του συνδρόμου είναι η ανωριμότητα που πιθανόν έχει ο νέος πατέρας, ως προς την ετοιμότητα του να αναλάβει αυτόν τον ρόλο.
Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Η εκπαίδευση του πατέρα πριν τον τοκετό και η κατάλληλη ενημέρωση για τα χαρακτηριστικά της νέας του ζωής, μπορεί να προετοιμάσει τον ίδιο και να προσγειωθεί ομαλά. Σε περίπτωση που αναπτυχθεί το σύνδρομο της κατάθλιψης θα πρέπει να θεραπευτεί άμεσα ακόμα και με τη βοήθεια ψυχολόγου. Η παραμέληση της θεραπείας συνήθως οδηγεί σε ένταση, ζήλια, έλλειψη εμπιστοσύνης και γενικά συνθήκες που οδηγούν πολλές φορές στο διαζύγιο.
educpsychology
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
10 πράγματα που έμαθα μετά από 10 χρόνια ως γονιός!
Posted: 25 Apr 2014 01:59 PM PDT
1. Μην ασχολείστε συνεχώς με τις ενοχές σας! Και αυτό ισχύει για όλους τους γονείς, αλλά κυρίως για τις μαμάδες. Όλες οι μαμάδες νιώθουν ενοχές. Εκείνες που εργάζονται έχουν ενοχές γιατί δε βλέπουν τα παιδιά τους, εκείνες που δεν εργάζονται έχουν ενοχές που δεν εργάζονται. Αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι ότι ο κόσμος της μητρότητας είναι ένας κόσμος γεμάτος λάθη. Και γεμάτος σωστά πράγματα! Την επόμενη φορά που θα αρχίσετε να νιώθετε ενοχές θυμηθείτε πόσα άλλα χρήσιμα πράγματα θα μπορούσατε να κάνετε για (ή με) τα παιδιά σας, αντί να χασομεράτε με ανώφελες ενοχές!
2. Μην προσπαθήσεις να κάνεις το παιδί σου φίλο Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα το κάνεις εχθρό σου. Για το παιδί σου θα είσαι πάντα εκεί, όποτε και αν σε χρειαστεί και θα είσαι δίπλα του για ότι θελήσει. Αλλά δεν είναι φίλος σου. Είναι παιδί σου!
3. Δεν είσαι μόνο μαμά (ή μπαμπάς). Είσαι κυρίως γονιός Αυτό θα σας πάρει ίσως πολύ καιρό για να το καταλάβετε. Εννοείται, βέβαια πως κάποιες «δουλειές», όπως ο θηλασμός είναι αποκλειστικά δουλειές της μαμάς. Ωστόσο το παιδί δε χρειάζεται μόνο μια μαμά που το υπερπροστατεύει και το σφίγγει στην αγκαλιά της τόσο σφιχτά, μέχρι να σκάσει! Χρειάζεται ένα γονιό να του δείχνει το δρόμο. Ένα γονιό σίγουρο για τον εαυτό του, δυνατό, χαρούμενο, συνεπή!
4. Μην παλεύετε για το ποιος θα είναι καλύτερος γονιός Η ανατροφή του παιδιού δεν είναι πλύση πλυντηρίου, όπου ξεχωρίζεις τα λευκά από τα μαύρα. Και οι δυογονείς μπορούν να κάνουν τα πάντα, και οι δύο γονείς μπορούν να κάνουν τα χειρότερα και τα καλύτερα. Αντί να προσπαθήσετε να μοιράσετε τα πάντα και να χάνετε χρόνο με το ποιος κάνει τα περισσότερα, συγκεντρωθείτε στο ρόλο σας. Μη χάνετε χρόνο νιώθοντας διαρκώς αδικημένη γιατί ως μαμά κάνετε τα περισσότερα. Αν ο μπαμπάς κάνει λιγότερα, εκείνος χάνει τις όμορφες στιγμές που θα μπορούσε να έχει κερδίσει πλάι στο παιδί του.
5. Οι άλλοι δεν ξέρουν τίποτα!Δηλαδή, ξέρουν αλλά κανένας δε γνωρίζει το παιδί σας καλύτερα από εσάς. Κανένας δεν γνωρίζει τις συνθήκες της ζωής σας. Κανείς δεν γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους ανατρέφετε «έτσι» το παιδί σας. Αν υπήρχε μπούσουλας για να μεγαλώσουν τα παιδιά, εκείνος που θα τον είχε ανακαλύψει θα είχε γίνει δισεκατομμυριούχος! Γι' αυτό, μην παίρνετε πάντα τοις μετρητοίς τις συμβουλές ανατροφής! Αυτό που λειτουργεί σε μια οικογένεια δεν λειτουργεί σε μια άλλη. Ακούστε τα πάντα, αλλά δοκιμάστε και απορρίψτε σύμφωνα με τις δικές σας εμπειρίες.
6. Οι τρόποι των παιδιών σας δείχνουν τον τρόπο που τα μεγαλώσατεΕίναι το παιδί σας ευγενικό; Τότε μάλλον είστε κι εσείς ευγενείς. Είναι αγενές; Μμμμ για ξανασκεφτείτε μήπως κάτι κάνετε λάθος. Είναι τρομαγμένο; Πιθανόν να είστε υπερπροστατετικές! Εννοείται πως κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει τη δική του προσωπικότητα. Οι τρόποι του όμως εξαρτώνται αποκλειστικά από εσάς
7. Και το πώς νιώθετε γενικότερα είναι ενδεικτικό του τρόπου που τα μεγαλώσατε Αν νιώθετε ευτυχισμένοι, ευχαριστημένοι, χαρούμενοι που έχετε παιδιά τότε μάλλον είστε σε καλό δρόμο!
8. Θυμηθείτε πόσων χρόνων είναι το παιδί σαςΚαι δεν εννοούμε μόνο τα γενέθλια του. Απλώς θα πρέπει ο τρόπος ανατροφής σας να είναι συμβατός με την ηλικία του. Ναι είναι δύσκολο, γιατί για μια μαμά το παιδί της είναι πάντα το μωρό της, αλλά σκεφτείτε πόση χαρά θα νιώσετε όταν μιλάτε ώριμα με έναν ισότιμο ενήλικο και ξαφνικά διαπιστώνετε πως αυτό το ώριμο πλάσμα είναι το παιδί σας
9. Αντιμετωπίστε το παιδί σας με σεβασμόΟ καλύτερος τρόπος για να λάβεις σεβασμό είναι να δώσεις. Μιλήστε του ευγενικά. Σεβαστείτε τη γνώμη του. Δώστε προσοχή όταν σας μιλάει. Ο τρόπος που οι γονείς αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους είναι το θεμέλιο για τις σχέσεις τους με τους άλλους . 10. Το σήμερα δε γυρίζει πίσωΚαι αυτό είναι η μόνη αυταπόδεικτη αλήθεια. Γι' αυτό ζήστε τη στιγμή. Αγκαλιάστε τα, φιλήστε τα, συγχωρέστε τα, ζήστε μαζί τους όμορφες στιγμές
imommy
babyradio
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ
Posted: 25 Apr 2014 01:36 PM PDT
Είναι σκληρό. Δεν καταπίνεται. Νέος άνθρωπος να χάνει τη ζωή του. Από τον καρκίνο που τον άρπαξε, τον σούρωσε και τον τελείωσε. Μιλάμε για τον Τίτο Βιλανόβα που έφυγε πριν γίνει 46 χρονών.
Η απώλεια είναι μεγάλη πρώτα για την οικογένειά του. Εφυγε ένας πατέρας δυο παιδιών, ένας σύζυγος. Ενας ευπρεπής ποδοσφαιράνθρωπος για όλους τους υπόλοιπους. Μπαρτσελωνοαναθρεμένος, ανέβηκε τα σκαλιά της ιεραρχίας και έφτασε να προπονεί την πρώτη ομάδα.
Πρωτοακούσαμε το όνομά του όταν ο Μουρίνιο σε ντέρμπυ της Μπαρτσελώνα με τη Ρεάλ, παραλίγο να του βγάλει το μάτι σε επεισόδιο μπροστά από τους πάγκους. Μας εξέπληξε η Μπαρτσελώνα που τον επέλεξε να αντικαταστήσει τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Από κει και πέρα όταν γινόταν λόγος για αυτόν δεν ήταν για καλό. Επιδείνωση της κατάστασής του. Χημειοθεραπεία τρεις μήνες στη Ν. Υόρκη. Αναγκαστική αποχώρησή του από τη Μπάρτσα, λόγω υγείας.
Τέτοιες ώρες βγαίνουν όλοι και εκφράζουν την βαθύτατη θλίψη τους κι ας είναι ρηχή. Μιλούν για το μέγεθος του ανδρός κι ας μην τον έχουν μετρήσει ποτέ. Εγώ έχω κρατήσει ένα πράγμα. Οταν έφυγε από την ομάδα για το χωριό του ζήτησε να σταματήσει οποιαδήποτε δημοσιοποίηση τής κατάστασης της υγείας του. Αυτό μπορεί να σου πει κάτι. Να το μετρήσεις.
apodytiriakias
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Αυτό είναι το θεμέλιο της μακροχρόνιας αγάπης!
Posted: 25 Apr 2014 01:25 PM PDT
Ο άντρας δεν αγαπά μία γυναίκα για το σέξ.Ούτε επειδή ειναι καλή μαγείρισσα.Ούτε επειδή είναι καλή μητέρα.
Την αγαπά επειδή μπορεί να τον τραβήξει έξω απο τα εγκόσμια.
Θέλει απο την γυναίκα να τον τοποθετήσει σε μία κατάσταση " ύπαρξης " ή σε μία υπερβατική κατάσταση που θα απομακρύνει τη σύγκρουση από τον νου του και θα του προσφέρει ηρεμία.
Την αγαπά γιατί εκείνη μπορεί να του προσφέρει την εμπειρία του διεσταλμένου άπειρου εαυτού του.
Αυτό είναι το θεμέλιο της μακροχρόνιας αγάπης!
Όταν ένας άντρας αγαπά πραγματικά τη σύντροφό του,θέλει να την βλέπει να αναπτύσσει το δυναμικό της και να εκφράζει το Απειρο,γιατί με αυτόν τον τρόπο τον εμπνέει και τον μεταφέρει σε βασίλεια τα οποία εκείνος δεν έχει καν ονειρευτεί!!!!~Γιόγκι Μπάτζαν~
7 Ομόκεντροι Κύκλοι Αυτογνωσίας
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
O ΔΥΝΑΤΟΣ
Posted: 25 Apr 2014 01:19 PM PDT
'Οταν από την παιδική ηλικία ακόμα βραβευθείς με τον τίτλο του ''δυνατού'',τότε εφ'όρου ζωής επωμίζεσαι στους ώμους σου ένα βαρύ φορτίο να ανταπεξέρχεσαι επάξια ανεξαρτήτων συνθηκών.Αυτό γίνεται πρωτίστως για να μην "πέσεις"στα δικά σου μάτια και ύστερα στου περιβάλλοντος σου.
Είναι άραγε τόσο ευφυείς όλοι αυτοί οι "¨θαυμαστές" σου? ευφυείς και με υψηλό δείκτη IQ,θα σπεύσω να απάντήσω (χαμηλό ίσως EQ)...
Θεέ μου,πόσο βολική για την συνείδηση τους η περιθωριοποίηση του "θαυμασμού",πόσο χαριτωμένα κρατούν αποστάσεις ασφαλείας έχοντας ήσυχο το κεφαλάκι τους ότι ο "ήρωας ή η ηρωίδα"τους δεν έχει κανενός είδους ανάγκη, ηθική υποστήριξη ή οτιδήποτε άλλο,ποτέ δεν θα μπουν στον κόπο να μάθουν.
Οι ήρωες είναι μόνο για να τρέχουν όταν εμείς τους ψάξουμε,το αντίθετο θα ήταν το παραδοξότερο του αιώνος!!!!!δεν είθισται των δυνατών να ζητούν βοήθεια.
Αραγε είναι ευχή ή κατάρα να είσαι δυνατός? ένας "ήρωας" λοιπόν βουβά και αγόγγυστα θα εδραιώσει καλά τον τίτλο επάνω του,ΔΥΝΑΤΟΣ το γράφει και η επωμίδα του παλιάτσου στο τσίρκο που όλοι τον χειροκροτούν εντυπωσιασμένοι από τα κατορθώματα του μέσα στο μοναχικό του και ακούραστο σκετσάκι του,και εκείνος δέχεται ευπροσήγορα και γλυκά την αποδοχή? αποστασιοποίηση? του κοινού με ένα αξιοπρεπές,ευγενικό και διακριτικά μελαγχολικό μειδίαμα.....
Kate Kos
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Είναι κ οι άνθρωποι που θέλουν να κρίνουν ή να κρίνονται....
Posted: 25 Apr 2014 01:15 PM PDT
Αυτή η ανάγκη να μας καταλαβαίνουν...να μας νιώθουν..να μας αποδέχονται...πόσο...μα πόσο επικίνδυνη τελικά μπορεί να αποδειχθεί;;Βλέπετε είναι που επιθυμούμε να αγαπάμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των άλλων...να αγαπάμε αυτό που οι άλλοι θέλουν να αγαπούν...τον εαυτό μας που έφτιαξαν εκείνοι....κ η ανάγκη να μας αγαπούν κ να μας αποδέχονται...πόσο χαμηλά μπορεί να ρίξει την αυτοεκτίμησή μας κ πόσο να εξοντώσει την αλήθεια μας;;;Πόσο μακρυά από τα θέλω κ τις επιθυμίες μας μπορεί να μας φέρει;;
Γιατί έχω ανάγκη να τους έχω κοντά μου...να ζω μαζί τους αρμονικά...να δέχονται την άρνηση κ την αποδοχή μου...να ακούνε..να βλέπουν...να μπαίνουν στην θέση μου....Ναι ναι...να μπούνε στην θέση μου...μα πως;;;Πως να νιώσουν τα συναισθήματά μου...πως να βιώσουν τις σκέψεις μου;;Πως να αγγίξουν την αλήθεια μου...αφού δε γίνεται να γίνουν εγώ κ εγώ εκείνοι....Είναι βλέπετε που όταν τους ρωτώ..άλλες φορές θέλω να ακούσω ένα μπράβο..άλλες πάλι θέλω να ακουστώ...κ άλλες θέλω να αναλάβουν για εμένα την ευθύνη που εγώ δε μπορώ να πάρω για τον εαυτό μου...
Κ εκείνοι;;;Ααχ εκείνοι...πάντα έτοιμοι να κρίνουν...τις λέξεις..τις πράξεις κ τις αδυναμίες μου...πόσο εύκολο...πόσο εκτονωτικό...να ξεσπούν σε εμένα τις δικές τους αδυναμίες...τα δικά τους νεύρα...τα δικά τους ανεκπλήρωτα θέλω...τον δικό τους πάτο...Να κρίνουν για να με γεμίσουν με ενοχές..με υποψίες...με φόβους...κ εγώ...εγώ να τους κοιτώ στα μάτια κ να περιμένω καρτερικά να εκπληρώσω τις κρίσεις τους..για να με αγαπούν....για να μη φύγουνΚ γίνετε η ζωή μου μία αρένα...γεμάτοι ταύρους...θυμωμένους να κυνηγούν τον ταυρομάχο...γιατί εγώ τους κράτησα κ προκλητικά επέδειξα το κόκκινο πανί...εγώ το ζήτησα...έγω έχασα το όριο...ότι άλλοι είναι εκεί...άλλοι για να με αγαπούν...άλλοι για να με απορρίπτουν..άλλοι για να με σέβονται...κ άλλοι για να με κρίνουν.....κ δε μπορώ να απαιτώ να τους αρέσω...να με πιστεύουν...να με εκτιμούν...
Μόνο που τρόμαξα πολλές φορές όταν είδα πως εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι "οι λεγόμενοι κριτές των πάντων" που ακόμη κ αν δεν τους το επιτρέψεις είναι πάντα πρόθυμοι να κρίνουν κ να απορρίψουν τον καθένα για να ικανοποιήσουν τον θυμό τους για την έλλειψη αγάπης...για την έλλειψη της αγάπης που δεν τους χαρίστικε...που δεν διεκδίκησαν..που δεν τόλμησαν να δοκιμάσουν...γιατί για να αγαπάς κ να σε αγαπούν..χρειάζεται κόπος κ συνεχής αγώνας...χρειάζεται εμπιστοσύνη...υπομονή κ συγχώρεση....χρειάζεται σεβασμός κ πνευματική καλιέργεια...κ φαντάζει δυσκολότερο από το να τραβάς την προσοχή με την κρίση ......με την αντίδραση ή την επιβολή...
Κ εγώ θα κάνω την αρχή κ θα πω πως εσένα ή εσας που με κρίνετε είμαι πρόθυμη να σας βοηθήσω να προσπαθήσετε να αγαπάτε...μέσα από την αγάπη μου....κ λέω να το δοκιμάσουμε όλοι απόψε..τι λέτε;;;Πάμε να αγωνιστούμε για την αγάπη;;
Ψυχολογικές συμβουλές για όλους
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ο άνθρωπος-αγάπη!
Posted: 25 Apr 2014 01:15 PM PDT
Θυμήσου! Κάποτε, κάποιος σε ευχαρίστησε για το καλό που του έκανες! Κάποιος είπε εξαιρετικά λόγια για το άτομό σου, επειδή σε εκτίμησε! Κάποιος σε αγάπησε για ότι είσαι! Κάποιος σε θέλησε για φίλο, γιατί του ταίριαξες! Κάποιος για εραστή, γιατί τον έλκυσες!
Κάποιος όταν απομακρύνθηκες κράτησε την εικόνα σου, γιατί τον συντάραξε η αύρα σου! Κάποιος σου εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του, επειδή του έδωσες χωρίς αντάλλαγμα! Κάποιος σε θυμάται ακόμα επειδή πέρασες από τη ζωή του!
Και αν ενώσεις όλες αυτές τις στιγμές των κάποιων, είσαι εσύ και αυτό που μπορείς να είσαι κάθε ημέρα, κάθε στιγμή. Ο άνθρωπος-αγάπη!
Dimitris Nomikos
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ψύχωση - Σάρα Κέιν
Posted: 25 Apr 2014 12:52 PM PDT
Κυλά το ποτάμι..
Posted: 25 Apr 2014 12:44 PM PDT
Τίποτα δεν είναι σταθερό και μόνιμο στη ζωή... Ούτε η στενοχώρια, ούτε η απελπισία, ούτε η χαρά, ούτε η πληρότητα που γεμίζει την καρδιά μας κάποιες στιγμές...
Όλα αλλάζουν, αέναα, κυκλικά, κυλάνε μέσα μας τα συναισθήματα σαν ρυάκια, συμαπαρασύρουν μαζί τους κατακάθια και φύλλα πεσμένα απο το δέντρο της καρδιάς μας..
Τι μένει; Τί αντέχει μέσα μας, δίπλα μας, κοντά μας;
Η αγάπη, αυτή που νοιώσαμε για ανθρώπους, που θα αντέξουν στο πέρασμα των εποχών, που έκοψαν ένα λουλούδι απο το δέντρο της καρδιάς τους και μας το προσέφεραν απλόχερα, γενναιόδωρα, ταπεινά..
Αυτή η αγάπη και αυτά τα δώρα δεν χάνονται, δεν παρασύρονται απο το ρεύμα, απλώνουν ρίζες, βαθαίνουν στο χώμα, γίνονται αξεδιάλυτα κομμάτια αυτού που είμαστε, αλλάζουν και εξελίσσονται μαζί μας, χτίζουν ένα ''εμείς''..
Κι αυτό το ''εμείς'', τι μπορεί να το αλλάξει, όταν φτιαχτεί απο υλικά της καρδιάς...;
Ό,τι άλλο κυλά και φεύγει, άνθρωπος, σχέση, συναίσθημα, είναι μία προσπάθεια για τούτο το όνειρο του ''εμείς''.. Μια προσπάθεια που δεν βρήκε γόνιμο έδαφος, δεν έφτιαξε γερές ρίζες, και παρασύρθηκε απο τα ορμητικά νερά...
Ίσως άφησε πίσω της μία άδεια, σκαμμένη γη, ένα κενό να μαρτυρά πως κάποτε εκεί υπήρξε ένα ομορφο μικρό λουλούδι.. Αυτή η ανάμνηση όμως, αυτό το κενό, θα γίνει το λίπασμα για ένα νέο λουλούδι, πιο γερό, πιο ανθεκτικό, πιο πλούσιο σε καρπούς...
Μέχρι να ανθίσει ένα πανέμορφο ''εμείς''..
apostagmatakardias
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το ''Μαζί'' - Αλκυόνη Παπαδάκη
Posted: 25 Apr 2014 12:40 PM PDT
Τι φταις αλήθεια.Κανείς δε σου μαθε το δρόμο για το "εμείς".Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσενα επενδύεις στο "εγώ".
Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτά του "εσείς".Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώνταςανάμεσα σε σκοτάδια ν' ανακαλύψεις το "εσύ".
Σ' έπιανε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του "αυτοί".Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναξες"Αυτός! Αυτός!"Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς.
Τι φταις!Αν κάποτε καθίσεις λίγο να ξαποστάσεις από τη μάχη σου,θυμήσου μια λεξούλα που σου ξέφυγε.Θα θελα να στην κρύψω ανάμεσα στις χούφτες σου(θυμάσαι το "δαχτυλιδάκι" που παίζαμε παιδιά; )
"Μαζί". "Μαζί". Τη λένε τη λεξούλα μου τη μαγική.Και μη βιαστείς να την πετάξεις. Μπορεί μια μέρανα σου χρειαστεί. Πολλά φιλιά. Συχνά όταν βρίσκομαι σε πανηγύρια, σε γλέντια,σε πολύβουες χαρές, αισθάνομαι σα να μην έχω "εισιτήριο".Σαν να χω βρεθεί εκεί λαθραία.Μέχρι που μου ρχεται να το βάλω στα πόδια.
Είν αυτή η κατάρα που με δέρνει, να διαβάζω ανάποδα τον κόσμο.Να επικεντρώνω την προσοχή μου στα υστερόγραφα.Να μην βάζω τίτλους στα κεφάλαια.Πού βρίσκομαι; Ρωτάς;
Σε μια έρημο και περιφέρομαι άσκοπα.Σε λίγο θα νυχτώσει και φοβάμαι.Μου λείπει η σιγουριά της πάχνης στο τζάμι του δωματίου μου.Μου λείπει το κόκκινο σάλι μου.Οι πικροδάφνες στους μεγάλους δρόμουςΟι μενεξέδες στα παρτέρια των πάρκων.Μου λείπει η φλυαρία της μοναξιάς μου.Ο ζεστός καφές παρέα με το φίλο μου.Τα σοκολατάκια στην παλιά φοντανιέρα της μαμάς μου.Η μαρμελάδα από βατόμουρα.
Μου λείπει η τζανεριά στην άκρη του ακάλυπτου.Το κλουβί με τα καναρίνια στο αντικρινό μπαλκόνι.Η γάτα μου, η Μάργκω.Τα χαρτιά και τα μολύβια μου(κι ας μην κατάφεραν ποτέ να δώσουν άσυλο στην ψυχή μου).
Σε μια έρημο βρίσκομαι. Και σε παρακαλώ μη με ρωτάς γιατί.Ξέρεις πως είμαι ανίκανη να δώσω εξηγήσεις.Όμως. Απ όλα περισσότερο, θέλεις να μάθεις τι μου λείπει;Το παραμύθι.Το παραμύθι πως μια μέρα θα βρίσκαμε μια όαση μαζί!Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να πικραίνεσαι.
Γέμισε ο τόπος σαλτιμπάγκους, που ξεπουλούνστους πάγκους τους το μέλλον σου.
Γέμισε ο τόπος καταπατητές, που μεταμφιεσμένοισε σωτήρες ακολουθούν σαν τα σκυλιά τα βήματά σου.
Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να μπλοκάρεις.Σου σερβίρουν σε κονσέρβες αποφάσεις που δε διάλεξες.
Ψάχνουν μεθοδικά να σε απελάσουν από την ψυχή σου.
Να κρεμάσουν τα σχέδια σου ανάποδα, σαν νυχτερίδες,στους πασσάλους που οριοθέτησαν τον ορίζοντά σου.Δε λέω πως δεν έχεις δίκιο να φρικάρεις.
Όμως κρατήσου. Μην αφεθείς.
Τα πέντε πράγματα που κρύβεις μέσα σου, υπεράσπισέ τα.Κάτι θα γίνει. Δεν μπορεί.Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της.Και κάτι άλλο. Ίσως πιο ποιητικό.Φύτεψε άνθη στις ρωγμές της πίκρας σου.Κι ύστερα βρες ένα μικρούλι ξέφωτο και κάθισε ν απολαύσεις τ άρωμά τους.
Α! Κι αν θέλεις μην ξεχάσεις πως υπάρχουν πάντα κάποιοιπου αξίζει να τους προσφέρεις ένα σου χρυσάνθεμο!Μήπως πρέπει...Μήπως...Μια γνώμη λέω.
Να βάλεις "φραγή" σε ορισμένα πρόσωπα που σε περικυκλώνουνκαι ισχυρίζονται ότι αποτελούν το πλαίσιο σου;Την κορνίζα σου, και καλά.(Και τι κορνίζα Θε μου! Όλο χρυσόσκονη!)
Μήπως πρέπει να απενεργοποιήσεις ορισμένα συναισθήματα,που αποδείχτηκαν υπερβολικά και ανώφελα;
Η γενναιοδωρία, φίλε, έχει κάποια όρια. Κάποια στοπ.Όταν τα ξεπεράσεις ξέρεις που οδηγείσαι;Στο διασυρμό και στην αυτοκαταστροφή.Έτσι είναι. Κι ας μη σ αρέσει να το δεις.
Αυτή πια η ανόητη προσμονή σου,πως οι "άλλοι" κάποτε θ αλλάξουν.Ξέχνα την, να χαρείς.
Οι "άλλοι" την έχουν καταβρεί στην πουπουλένια σου πλατούλα.Εσύ ν αλλάξεις ρότα. Τώρα. Αν μπορείς.Αν δεν μπορείς τουλάχιστον μη θορυβείς.
Έχεις ακούσει μήπως για τη μητέρα Τερέζα;Καμία σχέση!
Είναι γεγονός πως κάποιοι άνθρωποι δεν μπόρεσανποτέ ν απλώσουν τα "ρούχα" τους στον ήλιο, να τα στεγνώσουν.Πάντα βρεγμένα τα φορούν.
Δεν είναι η ζωή που φταίει γι αυτό, κι ας της ρίχνουνόλα τα βάρη.Ούτε οι ίδιοι, βέβαια, φταίνε.
Φταίει το ότι δεν τους χάρισε ποτέ κανείς έναν ήλιο.Έναν ολόδικό τους ήλιο.Ν ανατέλλει, να δύει και πάλι ν ανατέλλει λαμπερόςμέσα τους.
Αλκυόνη Παπαδάκη «Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή»
apostagmatakardias
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Τις ώρες και της πιο μικρής απώλειας οι άνθρωποι κακιώνουν - ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ
Posted: 25 Apr 2014 12:35 PM PDT
"Ένας δεσμός δεν τελειώνει ποτέ. Έτσι και κάποτε συναντήθηκες, βρέθηκες με κάποιον, βρέθηκες πια για πάντα.
Ο χωρισμός δεν σημαίνει τέλος, σημαίνει γύρισμα σελίδας, σημαίνει μεταμόρφωση ή σημαίνει πως: ξέρεις, δεν μπορώ πια να σε καταλάβω και πρέπει να φύγω. Πρέπει να πάω τόσο μακριά που να σε κατανοήσω.
Οι εποχές των χωρισμών είναι πολύ σκληρές και άρρωστες. Κάνουν πυρετό, πονούν, αγριεύουν. Ποτέ ο άλλος δεν σου είναι πιο ξένος όσο την εποχή που χωρίζετε. Ξένος, άγνωστος, εχθρικός, αισθάνεσαι βάναυσα να σε προδίδει.
Τις ώρες και της πιο μικρής απώλειας οι άνθρωποι κακιώνουν. Γίνονται μνησίκακοι, εκδικητικοί, φτηνοί και ωμοί. Γίνονται χειρότεροι και κατώτεροι απ' τον εαυτό τους. Είναι που έχουμε την κακιά συνήθεια να πιστεύουμε πως οι άλλοι, διαρκώς, μας χρωστούνε διάφορα. Τα περισσότερα απ' τα χιλιάδες παράπονά μας που μας φθείρουν αυτή η συνήθεια τα προκαλεί.
Όταν παραπονιόμαστε δείχνουμε άχαροι και ντροπιασμένοι. Η ντροπή μας εξασθενίζει τόσο που αντί να συμμαζευόμαστε, αντί να συνερχόμαστε, εύκολα γλιστράμε στην κατηφόρα της εξαθλίωσης με την ηδονή της αυτοκαταστροφής.
Τελικά ποτέ δεν χώρισα με τους άντρες που χώρισα.
Πάντα ζούμε, κάπως, μαζί. Μπορεί και περισσότερο μονιασμένοι, περισσότερο τρυφεροί και συμπονετικοί μεταξύ μας.
Πάντα τους σέρνω μαζί μου, τους κοιτώ, τους χαϊδολογώ, τους λέω αστεία. Τους ρωτώ και νομίζω πως μου απαντούνε. Έρχονται στον ύπνο μου, στου ονείρου το χλιαρό κουκούλι και μου κάνουνε νοήματα.
Συνεννοούμαστε! Τώρα συνεννοούμαστε καλύτερα απ' τον καιρό που είμασταν κοντά.
Φτάσαμε στο χωρισμό γιατί φτάσαμε σε αδιέξοδο.
Όμως το αδιέξοδο είναι ένα μυστικό σημείο στο τοπίο της ιστορίας μας που λειτουργεί μαγικά. Στέκεσαι μπροστά τους, αδειάζεις, ακινητοποιείσαι. Στρέφεσαι απελπισμένος και κάνεις πίσω, κάνεις επιτέλους τη σωστή κίνηση: προς τα μέσα σου.
Εκεί, μέσα σου είναι πια η έξοδος κι οι συναντήσεις οι αληθινές, η εύγλωττη σιωπή, οι ζωντανές μνήμες. Εκεί είναι πια η συνεννόηση κι η κατανόηση, η συναίνεση και η παραδοχή.
Γι' αυτό το λέω πως κάθε άνθρωπος που κάποτε ήρθε κοντά μας και μας τράβηξε, ζει μέσα μας για πάντα. Ωριμάζοντας μέχρι την εικόνα του την αληθινή. Και βηματίζοντας μέχρι τη θέση που του αξίζει."
«Τα μικρά παιδιά δεν φτιάχνουν μύθους γιατί τα παιδιά ζουν απ' ευθείας χωρίς διερμηνείς και μεσάζοντες. Η πραγματικότητα των παιδιών είναι τα παραμύθια μας και η παραμυθία μας για το χαμένο παράδεισο στην εξορία μας.
Τα παιδιά από μόνα τους ξέρουν. Μπορούν ν' αποκρυπτογραφούν τα μαγικά σημάδια του κόσμου γιατί την έχουν την καθαρή όραση που συλλαμβάνει τα άφαντα, ενώ εμείς τη χάσαμε με τα χρόνια και με τις γνώσεις.
Τα παιδιά είναι σοβαρότερα και συνεπέστερα απ' τους μεγάλους γι' αυτό κι εγώ στο παλιό ζαρωμένο παιδί που απέμεινε μέσα μου προστρέχω όταν είναι να αισθανθώ τα πιο σπουδαία.
Ένα παιδί από παλιά κι από βαθιά βγαίνει κι αποφασίζει στις εσχατιές της ζωής μας.
Υπάρχει ένα παιδί μέσα μου που ξέμεινε, δεν την ξεχνά την ποίηση των πραγμάτων που χρόνια πριν αντίκρυσε και ζει με την αόριστη νοσταλγία της ανικανοποίητο πια και λυπημένο.
Γιατί τίποτα δεν συγκρίνεται με την ποίηση των πραγμάτων στην παιδική ματιά, όλα είναι κατώτερά της από δω κι ύστερα.»
Katerina Apostolidi
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Έρωτας και θάνατος - Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Posted: 25 Apr 2014 12:25 PM PDT
Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του.
"Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.
Έτσι , από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής.
Πιο πλατιά, και πιο μακρυά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης. Είναι το Α και το ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το είναι και το μηδέν του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του.
Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και νοητό να υπάρχει. Τα ενενήντα δύο στοιχεία της ύλης εγίνανε, για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Και οι τέσσερες θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής, ισχυρή, βαρυτική, λειτουργούν για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο.
Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου.
Γι αυτό ο έρωτας και ο θάνατος είναι αδελφοί κα ομοιότητες, είναι συμπληρώματα, και οι δύο όψεις του ιδίου προσώπου."
Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
«Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις»
Να φεύγεις, αλλά πώς να φεύγεις! Το πράμα θέλει μεγάλη προσοχή. Γιατί ο ορισμός είναι τορπίλη που το παίζει στα χέρια του μικρό παιδί. Το παίζει στα χέρια του και δεν ξέρει τι είναι ...;.
Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις έτσι, που η σφαγή που θα νιώθεις να είναι πιο σφαγερή από τη σφαγή που νιώθει ο σύντροφος που αφήνεις. Αν εκείνος πονάει τρείς, εσύ να πονέσεις εννιά.
Εδώ σε θέλω κάβουρα, που λένε, να περπατάς στα κάρβουνα. Χόρεψες ποτέ σου το χορό του αναστενάρη , χωρίς να σαι αναστενάρης;
Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Katerina Apostolidi
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ "ΑΣΚΗΤΙΚΗ"
Posted: 25 Apr 2014 12:17 PM PDT
Πρόλογος
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.
Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.
Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν:
α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία·
β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο.
Και τα δυο ρέματα πηγάζουν από τα έγκατα της αρχέγονης ουσίας. Στην αρχή η ζωή ξαφνιάζει· σαν παράνομη φαίνεται, σαν παρά φύση, σαν εφήμερη αντίδραση στις σκοτεινές αιώνιες πηγές· μα βαθύτερα νιώθουμε: η Ζωή είναι κι αυτή άναρχη, ακατάλυτη φόρα του Σύμπαντου.
Αλλιώς, πούθε η περανθρώπινη δύναμη που μας σφεντονίζει από το αγέννητο στο γεννητό και μας γκαρδιώνει· φυτά, ζώα, ανθρώπους· στον αγώνα; Και τα δυο αντίδρομα ρέματα είναι άγια.
Χρέος μας λοιπόν να συλλάβουμε τ΄ όραμα που χωράει κι εναρμονίζει τις δυο τεράστιες τούτες άναρχες, ακατάλυτες Ορμές· και με τ΄ όραμα τούτο να ρυθμίσουμε το στοχασμό μας και την πράξη.
Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Η ΣΙΓΗ (απόσπασμα απο "Ασκητική")
Μια Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου· ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει: "Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!"
Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο. Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς, κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της φωτιάς, το Φως.
Από την αψηλή τούτη κορυφή κοιτάζω την κόκκινη γραμμή που ανηφορίζει· τρεμάμενο αίματερό φωσφόρισμα, που σούρνεται σαν έντομο ερωτεμένο μέσα από τους αποβροχάρικους γύρους του μυαλού μου.
Εγώ, ράτσα, άνθρωποι, γης, θεωρία και πράξη, Θεός, φαντάσματα από χώμα και μυαλό, καλά για τις απλοϊκές καρδιές που φοβούνται, καλά για τις ανεμογγάστρωτες ψυχές που θαρρούν πως γεννούνε.
Από που ερχόμαστε; Που πηγαίνουμε; Τι νόημα έχει τούτη η ζωή; φωνάζουν οι καρδιές, ρωτούν οι κεφαλές, χτυπώντας το χάος.
Και μια φωτιά μέσα μου κίνησε ν΄ απαντήσει. Θα ΄ρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να καθαρίσει τη γης. Θα ΄ρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να εξαφανίσει τη γης. Αυτή είναι η Δευτέρα Παρουσία.
Μια γλώσσα πύρινη είναι η ψυχή κι αγλείφει και μάχεται να πυρπολήσει τον κατασκότεινο όγκο του κόσμου. Μια μέρα όλο το Σύμπαντο θα γίνει πυρκαγιά.
Η φωτιά είναι η πρώτη κι η στερνή προσωπίδα του Θεού μου. Ανάμεσα σε δυο μεγάλες πυρές χορεύουμε και κλαίμε.
Λαμποκοπούν, αντηλαρίζουν οι στοχασμοι και τα κορμιά μας. Γαλήνιος στέκουμαι ανάμεσα στις δυο πυρές κι είναι τα φρένα μου ακίνητα μέσα στον ίλιγγο και λέω:
Πολύ μικρός είναι ο καιρός, πολύ στενός είναι ο τόπος ανάμεσα στις δυο πυρές, πολύ οκνός είναι ο ρυθμός ετούτος της ζωής· δεν έχω καιρό, δεν έχω τόπο να χορέψω! Βιάζουμαι!
Κι ολομεμιάς ο ρυθμός της γης γίνεται ίλιγγος, ο χρόνος εξαφανίζεται, η στιγμή στροβιλίζεται, γίνεται αίωνιότητα, το κάθε σημείο -θες έντομο, θες άστρο, θες Ιδέα· γίνεται χορός.
Ήταν φυλακή, κι η φυλακή συντρίβεται κι οι φοβερές δυνάμες μέσα λευτερώνουνται και το σημείο δεν υπάρχει πια!
Ο ανώτατος αυτός βαθμός της άσκησης λέγεται: Σιγή. Όχι γιατί το περιεχόμενο είναι η ακρότατη άφραστη απελπισία για η ακρότατη άφραστη χαρά κι ελπίδα. Μήτε γιατί είναι η ακρότατη γνώση, που δεν καταδέχεται να μιλήσει, για η ακρότατη άγνοια, που δεν μπορεί.
Σιγή θα πει: Καθένας, αφού τελέψει τη θητεία του σε όλους τους άθλους, φτάνει πια στην ανώτατη κορφή της προσπάθειας· πέρα από κάθε άθλο, δεν αγωνίζεται, δε φωνάζει· ωριμάζει αλάκερος σιωπηλά, ακατάλυτα, αιώνια με το Σύμπαντο.
Αρμοδέθηκε πια, σοφίλιασε με την άβυσσο, όπως ο σπόρος του αντρός με το σπλάχνο της γυναίκας.
Είναι πια η άβυσσο η γυναίκα του και τη δουλεύει, ανοίγει, τρώει τα σωθικά της, μετουσιώνει το αίμα της, γελάει, κλαίει, ανεβαίνει, κατεβαίνει μαζί της, δεν την αφήνει!
Πώς μπορείς να φτάσεις στο σπλάχνο της άβυσσος και να την καρπίσεις; Αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί, δεν μπορεί να στριμωχτεί σε λόγια, να υποταχτεί σε νόμους· καθένας έχει και τη λύτρωση τη δική του, απόλυτα ελεύτερος.
Διδασκαλία δεν υπάρχει, δεν υπάρχει Λυτρωτής που ν΄ ανοίξει δρόμο. Δρόμος ν΄ ανοιχτεί δεν υπάρχει.
Καθένας, ανεβαίνοντας απάνω από τη δική του κεφαλή, ξεφεύγει από το μικρό, όλο απορίες μυαλό του.
Μέσα στη βαθιά Σιγή, όρθιος, άφοβος, πονώντας και παίζοντας, ανεβαίνοντας ακατάπαυτα από κορυφή σε κορυφή, ξέροντας πως το ύψος δεν έχει τελειωμό, τραγουδά, κρεμάμενος στην άβυσσο, το μαγικό τούτο περήφανο ξόρκι:
ΠΙΣΤΕΥΩ Σ΄ ΕΝΑ ΘΕΟ, ΑΚΡΙΤΑ, ΔΙΓΕΝΗ, ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΟ, ΠΑΣΧΟΝΤΑ, ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ, ΟΧΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ, ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΣΤ΄ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΣ, ΤΙΣ ΟΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤ΄ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ, ΕΦΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΚΡΙΝΩ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΥΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΛΥΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΑΓΡΥΠΝΟ ΒΑΡΥΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΔΑΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΡΠΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ· ΤΗ ΖΩΟΔΟΧΑ ΠΗΓΗ ΦΥΤΩΝ, ΖΩΩΝ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟ ΧΩΜΑΤΕΝΙΟ ΑΛΩΝΙ, ΟΠΟΥ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΠΑΛΕΥΕΙ Ο ΑΚΡΙΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.
"ΒΟΗΘΕΙΑ!" ΚΡΑΖΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ. "ΒΟΗΘΕΙΑ!" ΚΡΑΖΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ, ΚΙ ΑΚΟΥΩ.
ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΟΙ ΡΑΤΣΕΣ ΟΛΕΣ, ΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗΣ, ΑΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΡΟΜΟ, ΜΕ ΧΑΡΑ, ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΣΟΥ.
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΧΥΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΟΥΝ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: "ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΜΟΝΑΧΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ."
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΑΝ, ΣΜΙΓΟΥΝ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: "ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ."
ΚΑΙ ΤΡΙΣΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝ, ΚΑΙ ΔΕ ΛΥΓΟΥΝ, ΑΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΜΕΓΑ, ΕΞΑΙΣΙΟ, ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ:
ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
ΤΕΛΟΣ
- Νίκος Καζαντζάκης -
ΑΣΚΗΤΙΚΗ
ΤΡΙΤΟ ΧΡΕΟΣ
Ο νους βολεύεται. Θέλει να γιομώσει μ΄ έργα μεγάλα τη φυλακή του, το κρανίο. Να χαράξει στους τοίχους ρητά ηρωικά, να ζωγραφίσει στις αλυσίδες του φτερούγες ελευτερίας.
Η καρδιά δε βολεύεται. Χέρια χτυπούν απόξω από τη φυλακή της, φωνές ερωτικές αφουκράζεται στον αγέρα· κι η καρδιά, γιομάτη ελπίδα, αποκρίνεται τινάζοντας τις αλυσίδες· και σε μιαν αστραπή της φαίνεται πως έγιναν οι αλυσίδες φτερούγες.
Μα γρήγορα η καρδιά πέφτει πάλι αιματωμένη, έχασε πάλι την ελπίδα και την ξαναπιάνει ο Μέγας Φόβος.
Καλή η στιγμή, παράτα πίσω σου το νου και την καρδιά, τράβα μπροστά, κάμε το τρίτο βήμα.
Γλίτωσε από την απλοϊκή άνεση του νου που βάνει τάξη κι ελπίζει να υποτάξει τα φαινόμενα. Γλίτωσε από τον τρόμο της καρδίας που ζητάει κι ελπίζει να βρει την ουσία.
Νίκησε το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα. Τούτο είναι το τρίτο χρέος.
Πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει. Δουλεύουμε, κι ας μην υπάρχει αφέντης, σα βραδιάσει, να μας πλερώσει το μεροκάματο μας. Δεν ξενοδουλεύουμε· εμείς είμαστε οι αφέντες· το αμπέλι τούτο της Γης είναι δικό μας, σάρκα μας κι αίμα μας.
Το σκάβουμε, το κλαδεύουμε, το τρυγούμε, πατούμε τα σταφύλια του, πίνουμε το κρασί, τραγουδούμε και κλαίμε, οράματα κι Ιδέες ανηφορίζουν στην κεφαλή μας.
Σε ποια εποχή του αμπελιού σου έλαχε ο κλήρος να δουλεύεις; Στα σκάμματα; Στον τρύγο; Στα ξεφαντώματα; Όλα είναι ένα.
Σκάβω και χαίρουμαι όλον τον κύκλο του σταφυλιού, τραγουδώ μέσα στη δίψα και στο μόχτο μου, μεθυσμένος από το μελλούμενο κρασί.
Κρατώ το γιομάτο ποτήρι και ξαναζώ το μόχτο του παππού και του προπάππου. Κι ο ιδρώτας της δουλειάς τρέχει κρουνός στο αψηλό καταμέθυστο κρανίο.
Είμαι ένα σακί γιομάτο κρέας και κόκαλα, αίμα, ιδρώτα και δάκρυα, επιθυμίες και οράματα.
Κυλιούμαι μια στιγμή στον αγέρα, πνέω, χτυπάει η καρδιά μου, ο νους μου φέγγει, και ξαφνικά η γης ανοίγει και χάνουμαι.
Μέσα στο εφήμερο ραχοκόκαλό μου δυο αιώνια ρέματα ανεβοκατεβαίνουν. Μέσα στα σωθικά μου ένας άντρας και μια γυναίκα αγκαλιάζουνται. Αγαπιούνται και μισούνται, παλεύουν.
Ο άντρας πλανταμένος φωνάζει: "Είμαι η σαγίτα που θέλει να σκίσει το στημόνι, να τιναχτεί όξω από τον αργαλειό της ανάγκης.
"Να ξεπεράσω το νόμο, να συντρίψω τα κορμιά, να νικήσω το θάνατο. Είμαι ο Σπόρος!"
Κι η άλλη βαθιά μαυλιστική φωνή, η γυναικίσια, αποκρίνεται γαληνεμένη και σίγουρη: "Κάθουμαι διπλοπόδι απάνω στο χώμα, αμολώ τις ρίζες μου βαθιά στα μνήματα· δέχουμαι το σπόρο ακίνητη και τον θρέφω. Είμαι όλη γάλα κι ανάγκη.
"Και λαχταρώ να γυρίσω πίσω, να κατεβώ στο ζώο, να κατεβώ πιο χαμηλά, στο δέντρο, μέσα στις ρίζες και στα χώματα, να μη σαλεύω.
"Κρατώ, σκλαβώνω την πνοή, δεν την αφήνω να πετάξει· μισώ τη φλόγα που ανεβαίνει. Είμαι η Μήτρα!"
Αφουκράζουμαι τις δυο φωνές τους· δικές μου είναι κι οι δυο και τις χαίρουμαι και καμιά δεν αρνιέμαι. Ένας χορός των πέντε αιστήσεων είναι η καρδιά μου. Ένας αντίχορος της απάρνησης των πέντε αιστήσεων είναι η καρδιά μου.
Αρίφνητες δυνάμες ορατές κι αόρατες αγάλλουνται και με ακολουθούν, όταν με αγωνία, ενάντια στο παντοδύναμο ρέμα, ανηφορίζω.
Αρίφνητες δυνάμες ορατές κι αόρατες ανακουφίζουνται και γαληνεύουν όταν, κατηφορίζοντας, γυρίζω πίσω στα χώματα.
Ρέει η καρδιά μου. Δε ζητώ την αρχή και το τέλος του κόσμου. Ακολουθώ το φοβερό ρυθμό του και πάω.
Αποχαιρέτα τα πάντα κάθε στιγμή. Στύλωνε τη ματιά σου αργά, παθητικά στο καθετί και λέγε: Ποτέ πια!
Αγνάντευε γύρα σου: Όλα τούτα τα κορμιά που κοιτάς θα σαπίσουν. Σωτηρία δεν υπάρχει.
Κοίταξε: Ζούνε, δουλεύουν, αγαπούν, ελπίζουν. Κοίταξε πάλι: Τίποτα δεν υπάρχει!
Ανεβαίνουν από τα χώματα οι γενεές των ανθρώπων και ξαναπέφτουν πάλι στα χώματα.
Σωριάζεται, πληθαίνει, ανεβαίνει ως τον ουρανό η αρετή κι η προσπάθεια του ανθρώπου.
Που πάμε; Μη ρωτάς! Ανέβαινε, κατέβαινε. Δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος. Υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή, γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα, και τη χαίρουμαι όλη.
Καλή είναι η ζωή, καλός ο θάνατος, η Γης στρογγυλή και στερεή, σα στήθος γυναικός στις πολυκάτεχες παλάμες μου.
Δίνουμαι σε όλα. Αγαπώ, πονώ, αγωνίζουμαι. Ο κόσμος μου φαντάζει πλατύτερος από το νου, η καρδιά μου ένα μυστήριο σκοτεινό και παντοδύναμο.
Αν μπορείς, Ψυχή, ανασηκώσου απάνω από τα πολύβουα κύματα και πιάσε μ΄ ένα κλωθογύρισμα του ματιού σου όλη τη θάλασσα. Κράτα καλά τα φρένα σου να μη σαλέψουν. Κι ολομεμιάς βυθίσου πάλι στο πέλαγο και ξακλούθα τον αγώνα.
Ένα καράβι είναι το σώμα μας και πλέει απάνω σε βαθιογάλαζα νερά. Ποιος είναι ο σκοπός μας; Να ναυαγήσουμε!
Γιατί ο Ατλαντικός είναι καταρράχτης, η Νέα Γης υπάρχει μονάχα στην καρδιά του ανθρώπου, και ξαφνικά, σε στρόβιλο βουβό, θα βουλιάξεις στον καταρράχτη του θανάτου και συ κι όλη η γαλέρα του κόσμου.
Χρέος σου, ήσυχα, χωρίς ελπίδα, με γενναιότητα, να βάνεις πλώρα κατά την άβυσσο. Και να λες: Τίποτα δεν υπάρχει!
Τίποτα δεν υπάρχει! Μήτε ζωή, μήτε θάνατος. Κοιτάζω την ύλη και το νου σα δυο ανύπαρχτα ερωτικά φαντάσματα να κυνηγιούνται, να σμίγουν, να γεννούν και ν΄ αφανίζουνται, και λέω: "Αυτό θέλω!"
Ξέρω τώρα· δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω, είμαι λεύτερος. Αυτό θέλω. Δε θέλω τίποτα άλλο. Ζητούσα ελευτερία.
Ν.ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Katerina Apostolidi
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πως κατεβαιναν οι προγονοι μας στον Αδη και μετα ανεβαιναν επανω στην γη :
Posted: 25 Apr 2014 12:12 PM PDT
Οι προγονοι μας στους μυθους ειχαν πολλους ηρωες (Ηρακλης) και μυστες που κατεβαιναν στον Αδη και συνομιλουσαν με διαφορα προσωπα και ξανανεβαινανε στην γη.Εμεις νομιζουμε οτι ειναι παραμυθια, γιατι λεμε οτι δεν υπαρχει αδης και για να παει κανεις πρεπει να πεθανει πρωτα, χωρις βεβαια επιστροφη. Βγαζει δηλ.εισητηριο μονο αλέ, οχι αλε-ρετουρ. Και ομως δεν καταλαβαινουμε τους προγονους μας .Ο θανατος για αυτους που κατεβαιναν στον Αδη, ηταν ο «θανατος» των αισθησεων. Ο στιχος (α196 της οδυσσεας) μας ενημερωνει για τον «θανατο» των αισθησεων.«Ου γαρ πω τεθνηκεν ουδε τι ισασιν θανατον και κηρα» = δεν μπορω να πω πως πεθαινεις (στον διαλογισμο), διοτι άλλο ο «θανατος» του διαλογισμου και άλλο ο ολεθρος του πραγματικου θανατου.Οι αισθησεις που πεθαιναν ηταν :1.οραση, 2.ακοη ,3.αφη, 4.γευση , 5.οσμη.Τοτε βγαζοντας τις εικονες κλπ απο το δεξι μερος του εγκεφαλου, ερχονταν η Θεια πληροφορια δια μεσου του Μεσολοβιου απο το δεξι (το φως ,ο Απολλων ), στο αριστερο μερος του εγκέφαλου δηλ στην συνείδηση,σ αυτα που καταλαβαινουμε στην καθημερινη μας ζωη. Αυτη ηταν η καταβαση του μυστη στον Αδη και ο ερχομος του παλι στην γη (ανασταση).Στην καταβαση μιλας με το Θειο, τον Δημιουργο .Αυτο πετυχαιναν οι προγονοι μας . Ολα αυτα βεβαια τα περιεβαλαν με τον μανδυα του μυστηριου,κρατησαν τις γνωσεις που ειχαν μονο για τον εαυτο τους,επεβαλαν και την ποινη του θανατου, σε οσους μιλουσαν για την διαδικασια,τα οφελη της κ.λ.π.Παραμυθενιο ΞωτικοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ 
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ
Posted: 25 Apr 2014 12:07 PM PDT
Τρώω ή τρέφομαι;
Posted: 25 Apr 2014 11:57 AM PDT
Το τελευταίο διάστημα έτυχε να πέσω στις διαμάχες μεταξύ χορτοφάγων και κρεατοφάγων η ημιχορτοφάγων, η πλήρως χορτοφάγων τέλος πάντων.
Μιας και εγώ δεν είμαι αμιγώς χορτοφάγος (τρέφομαι από τα πάντα) σε αυτή τη διαμάχη με ξένισαν πολλά πράγματα που θα προσπαθήσω να σας τα αναλύσω.
Καταρχήν θέλω να πω ότι η αντιπαράθεση απόψεων γίνεται σαν τις γνωστές διαμάχες μεταξύ ζευγαριών... Όχι εγώ έχω δίκιο γιατί αυτό ο ένας, γιατί το άλλο ο άλλος κλπ... και μάλιστα σε συνθήκες πλήρους εγωισμού που στο τέλος χάνεται και η αυτοεκτίμηση.
Εδώ δεν θέλω να περιγράψω αν τρώγοντας μόνο φυτά υπολείπεσαι πνευματικά απ' ότι αν τρως και κρέας ταυτόχρονα η ότι έχεις καλύτερη υγεία.
Νομίζω ότι υπάρχει λάθος προσέγγιση εντελώς. Ο άνθρωπος δε πρέπει να τρώει αλλά να τρέφεται. Άλλος είναι ο σκοπός του εδώ κάτω. Το υλικό του σώμα δεν πρέπει να γίνεται και ο σκοπός του. Συμφωνώ να τρως μόνο φυτά αν έτσι αισθάνεσαι καλύτερα η και κρέας αν αισθάνεσαι καλύτερα. Αλλά όχι η μια η η άλλη άποψη να ντύνεται με επιχειρήματα της οποίας επιστημονικότητας η της οποίας μετά φυσικής η θρησκείας ...κλπ. Χρειάζεται μετρό και αρμονία και εδώ όπως και σε όλα τα πράγματα.
Σημασία έχει να μπορείς να θρέψεις αυτό που πραγματικά έχει ανάγκη τροφής πάνω στον άνθρωπο και αυτό δεν είναι το υλικό σώμα του καθενός. Αλλιώς δεν θα πέθαιναν η μια η άλλη ομάδα ανάλογα με τα επιχειρήματα που προβάλλουν. Ούτε ασθένειες θα είχαν....κλπ.
Τα πάντα πάνω στον πλανήτη γη αποτελούν εκφράσεις ζωής. Και τα ζώα και τα φυτά και ο άνθρωπος. Και όλα εναλλάσσονται μεταξύ τους σε υλικό επίπεδο. Ακόμα και τα σκουλήκια που τρώνε το πτώμα και δίνουν ζωή σε κάτι άλλο που μπορεί να καταλήξει πάλι σε κάποιο ανθρώπινο σώμα.
Η γνώμη μου είναι ότι ίσως διαπράττει αμάρτημα όταν κάποιος σπάει τον κανόνα του να τρώει αντί να τρέφεται.
Από το "Σκόρπιες σκέψεις"
Ι.Δ.
Θεία Κωμωδία
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Μικρά μυστικά για τα όσπρια!
Posted: 25 Apr 2014 11:35 AM PDT
Αν θέλετε να επιταχύνετε τη διαδικασία του μουλιάσματος, βάλτε τα σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό, αφήστε τα να πάρουν μια βράση και συνεχίστε το μαγείρεμα για 5 λεπτά σε σιγανή φωτιά. Αποσύρετε από τη φωτιά, σκεπάστε την κατσαρόλα και αφήστε τα να κρυώσουν. Μετά μαγειρέψτε τα κανονικά.
Όλα τα όσπρια πρέπει να μαγειρεύονται σε σιγανή φωτιά και σε νερό που έχουμε προσθέσει λίγη σκόνη σόδας.
Αλατίστε τα όσπρια στο τέλος του μαγειρέματος για να μην ξεφλουδίζουν και σκληραίνουν. Το λάδι είναι απαραίτητο στο μαγείρεμα τους γιατί τα μαλακώνει.
Τα όσπρια προκαλούν φούσκωμα. Εξουδετερώνουμε την ιδιότητα αυτή, αν βάλουμε στο νερό ένα κουταλάκι μουστάρδα σε σκόνη.
neadiatrofis
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Κάνε… πνευματικό παιχνίδι γράφοντας με το «άλλο» χέρι
Posted: 25 Apr 2014 11:22 AM PDT
Είναι ένα παιχνίδι αλλά ταυτόχρονα και μια εξαιρετική πνευματική άσκηση, που μπορεί να σπρώξει τον εγκέφαλο να δημιουργήσει νέους νευρώνες και να αναζωογονηθεί:
Πάρε χαρτί και μολύβι και άρχισε να γράφεις λέξεις με το «άλλο» χέρι, όχι το καλό σου. Δηλαδή, αν είσαι δεξιόχειρας, με το αριστερό και το αντίθετο. Γράφε στα διαλείμματα της δουλειάς, σε ένα σημειωματάριο στο σπίτι, κάνε το ακόμα και υπό μορφή ομαδικού παιχνιδιού με συγγενείς και φίλους (συμφωνώντας να κερδίζει πόντους όποιος γράφει τη λέξη που θα ορίζετε πιο γρήγορα και πιο ευανάγνωστα). Είναι πολύ διασκεδαστικό!
Όταν συνηθίσεις τη γραφή μιας λέξης, δοκίμασε μετά να γράψεις μια ολόκληρη πρόταση.
Συμβουλή: Η καλύτερη εκγύμναση γίνεται γράφοντας ελληνικές λέξεις με πεζά γράμματα και χρησιμοποιώντας τόνους.
Golden Magazine
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
“Κοινωνίες των Ρομπότ”
Posted: 25 Apr 2014 11:17 AM PDT
"Έχει τίποτα καλό η τηλεόραση;""μπαααα τα ίδια και τα ίδια. Βάλε Facebook"."μπαααα εκεί και αν δεν παίζει τίποτα καινούριο"."Και τί να κάνουμε; Πάμε καμιά βόλτα;""Και δεν πάμε; Πού λες;""Ξέρω γω; Κάπου που να έχει Wi Fi να κάνω tag δεν έχω μονάδες".
Απρίλιος 201414 χρόνια μετά το 2000 μ.Χ.Την χρονιά ορόσημο που οι γεννηθέντες στα τέλη του 20ου αιώνα, λέγαμε πως θα βλέπαμε αυτοκίνητα να πετάνε, θα κλείναμε τριήμερες διακοπές στην Σελήνη και θα ζούσαμε 150 και βάλε χρόνια, σε Κοινωνίες όπου οι Άνθρωποι θα υπηρετούνταν από Ρομπότ.
Το μόνο που επαληθεύτηκε, ήταν οι Κοινωνίες των Ρομπότ-υπηρετών κοντά 7 δισεκατομύρια από δαύτα κυριαρχούν στον Πλανήτη Γη.Κανάς άνθρωπος ρε παιδιά;
nikolaswar
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA …
Posted: 25 Apr 2014 11:09 AM PDT
από τους J.D. Watson και F.H.C. Crick, δημοσιεύθηκε σαν σήμερα πριν από 61 χρόνια
O James D. Watson αναφέρει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του "Η διπλή έλικα":«.Ο Francis και εγώ στεκόμασταν από πάνω της (την αδερφή του Watson) ενώ εκείνη δακτυλογραφούσε το άρθρο των εννιακοσίων λέξεων που άρχιζε ως εξής:"Επιθυμούμε να προτείνουμε μια δομή για το άλας του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (D.N.A.) H δομή αυτή έχει καινούργια χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν μεγάλο βιολογικό ενδιαφέρον". Την Τρίτη το χειρόγραφο στάλθηκε στο γραφείο του Bragg και την Τετάρτη 2 Απριλίου έφυγε προς τους εκδότες του "Nature"».
Τελικά, το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 25 Απριλίου του 1953, και ήταν το σημαντικότερο γεγονός της βιολογίας μετά το βιβλίο του Δαρβίνου.
Οι Watson και Crick γι αυτή τους την ανακάλυψη θα τιμηθούν με το βραβείο Νόμπελ το 1962.
physicsgg
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πάπυρος Αιγύπτου: «Δωροδοκία πρώτον των Ελλήνων εφεύρημα»...
Posted: 25 Apr 2014 11:05 AM PDT
Ο πάπυρος της πόλεως Οξυρρύγχου της Αιγύπτου- Συμφωνία για στημένο παιχνίδι...
Απρίλιος 25, 2014.
Ένας μόλις αποκρυπτογραφηθείς πάπυρος μας γνωστοποιεί για ... στημένους αγώνες πάλης μεταξύ Ελλήνων αθλητών.
Οι ερευνητές έχουν μεταφράσει ένα αρχαίο ελληνικό κείμενο σε πάπυρο του 267 μ.Χ., που βρέθηκε στην αρχαία πόλη Οξύρρυγχος της Αιγύπτου και ομιλεί για έναν αγώνα ελληνικής πάλης.
Το έγγραφο είναι ένα συμβόλαιο, μεταξύ δύο εγγυητών των έφηβων παλαιστών, του Ντικάντινου και του Δημητρίου, που έφθασαν στο τελικό στάδιο των αγώνων που διεξήχθησαν στην Αντινοπόλιν (ονομαστική Αντινόπολις) της Αιγύπτου.
Στο αρχαίο ελληνικό πάπυρο αναφέρεται η δέσμευση του πατέρα του Νικάντινου να καταβάλει στο Δημήτριο το ποσό των 3.800 (αρχαίων) δραχμών, εάν επιτρέψει το υιό του να κερδίσει τον αγώνα.
Σημειώνεται όπως αναφέρει η April Holloway-ότι είναι η πρώτη εγγραφή σε δωροδοκία για τον καθορισμό ενός αγώνα που βρέθηκε ποτε στον αρχαίο κόσμο.
(Από τότε είχαν οι Έλληνες την προϊστορία τους στη δωροδοκία...)
Ο πάπυρος με τη συμφωνία αυτή ανακαλύφθηκε από την αρχαιολογική ομάδα των αρχαιολόγων Bernard Grenfell και του Arthur Hunt, πριν από έναν αιώνα στην πόλη Οξύρρυγχο της Αιγύπτου ( ελληνική ονομασία από το 'οξύ ρύγχος' ενός ψαριού του ποταμού Νείλου).
Το αρχαίο χειρόγραφο σε πάπυρο μεταφράσθηκε από τoν Dominic Rathbone καθηγητή στοKing's College του Λονδίνου και δημοσιεύθηκε πριν από μερικές ημέρες (17 Απριλίου) στο'The Oxyrhynchus Papyri'.
Σημάδια κατάρρευσης του "νου Ρώμης" (εγκλήματα και τελετουργικές θυσίες / αποκαθήλωση της εκκλησίας της Ρώμης)
Posted: 25 Apr 2014 11:02 AM PDT
Στις προηγούμενες τρεις αναρτήσεις είδαμε πως οι ενέργειες και αστρικές επιρροές της περιόδου που διανύουμε προετοιμάζουν και οδηγούν στην κατάρρευση του ιεραρχικού "νου Ρώμης", του συστήματος δηλαδή που στηρίζεται στο φόβο, την (τυφλή) υπακοή σε "αρχές", την στυγνή (έως απάνθρωπη και αφύσικη) ιεραρχική δομή εξουσίας και την σημαντική διαφορά στις συνθήκες ζωής όσων ανήκουν στο σύστημα της δομής αυτής σε σχέση με όσους είναι εκτός...
Ουσιαστικά μιλήσαμε για ένα παρασιτικό νου, που επί δύο χιλιάδες χρόνια συντήρησε τέτοιου είδους άρρωστες (αρσενικές καθαρά) δομές, με χαρακτηριστικότερη τη δομή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η θηλυκή ενέργεια, η ενέργεια της ίδιας της ζωής, είχε κατά κόρον λεηλατηθεί και στραγγαλιστεί... τόσο εντός της πολιτικής, όσο και εντός της θρησκευτικής ιεραρχίας.
Ένα από τα πρώτα ίσως οφθαλμοφανή παραδείγματα τούτης της κατάρρευσης αποτελούν οι ειδήσεις που αφορούν την αποκαθήλωση της εξουσίας της εκκλησίας της Ρώμης μετά τις αποκαλύψεις για φρικιαστικές πρακτικές που ασκούνταν στα πλαίσια της ρωμαιοκαθολικής και αγγλικανικής εκκλησίας, όπως και από Ιησουίτες και Ιπποτικά τάγματα σαν τους "Ιππότες του Σκότους".
Σύμφωνα με τη Δημόσια ενημέρωση από το Γραφείο του Εισαγγελέα του Διεθνούς Δικαστηρίου κοινού δικαίου στις Βρυξέλλες, μέλη των βασιλικών οικογενειών της Ολλανδίας, του Βελγίου και της Αγγλίας συνδέονται με εξαφανίσεις και θανάτωση παιδιών στην Εκκλησία της Αγγλίας του ινδικού σχολείου Mohawk του οικισμού Brandford στον Καναδά. (Ανάμεσα σε άλλους κατηγορείται και ο γνωστός πρίγκηπας Bernhard ιδρυτής της Λέσχης Bilderberg.)
Παράλληλα αναφέρεται πως αρχεία των Ιησουιτών, που περιγράφουν το "Δεσποτικό προνόμιο" που θεσπίζει την παπική συμμετοχή στον "ένατο κύκλο" τελετουργικής δολοφονίας νεογέννητων παιδιών εισήχθησαν ως αποδεικτικά στοιχεία. Τα ίδια στοιχεία αναφέρουν τον Joseph Razinger (πρώην πάπας Βενέδικτος) ως μέλος της θυσιαστικής λατρείας των "Ιπποτών του Σκότους" S.S. κατά τη διάρκεια του Β'Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα στοιχεία που διαθέτει στα χέρια του ο εισαγγελέας φανερώνουν πως σε τέτοιες τερατώδεις τελετουργικές θυσίες παιδιών επιδόθηκαν όλοι οι πάπες της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας από το 1773 τουλάχιστον και εδώ.(!)
Όπως αναφέρεται μάλιστα οι πρακτικές αυτές του "Ένατου Κύκλου" των Ιησουιτών προσαρτήθηκε μετά το 1773 στα πλαίσια των πρακτικών των Illuminati. ...
Το Δικαστήριο μάλιστα προέβη σε δημόσιες διακηρύξεις σε όλες τις καθολικές εκκλησίες του κόσμου, την περασμένη Κυριακή 20 Απριλίου, και σε δημόσιες ενέργειες στο Βατικανό. Παράλληλα, όπως αναφέρεται, διεξήχθησαν τελετές εξορκισμού και κάθαρσης από τη σκοτεινή ενέργεια της παπικής εκκλησίας. (!!!)
Λεπτομερής περιγραφή της τερατώδους υπόθεσης τελετουργικών δολοφονιών παιδιών στο κείμενο που ακολουθεί:
Τέλος αξίζει να αναφέρουμε απόσπασμα της Διακήρυξης που έγινε την περασμένη Κυριακή, όπου αναφέρεται:
"Μάαστριχτ, Ολλανδία και Ρώμη
Σήμερα , με την ανατολή του Πάσχα , 20 Απριλίου, 2014 , διεξήχθησαν τελετές στη Ρώμη , το Λονδίνο , το Μάαστριχτ και τα βασικά ενεργειακά κέντρα της γης, ανακηρύσσοντας και καλώντας την πνευματική αποκαθήλωση της εκκλησίας της Ρώμης και της οντότητας που το κυβερνά. Η Διακήρυξη του Μάαστριχτ έγινε από τον Kevin Ανέτ στην παλαιότερη καθολική εκκλησία έξω από την Ιταλία .
Της Διακήρυξης προηγήθηκαν με την ανατολή του ήλιου τελετές εξορκισμού στο Βατικανό και δεκάδες άλλες περιοχές υπό την εξουσία πνευματικών γερόντων. Για να παραθέσω μέρος της δήλωσή τους:
"Αυτός ο τρίτος και τελευταίος εξορκισμός της σκοτεινής οντότητας της Ρώμης έχει επιτευχθεί. Η δύναμη αυτής της ψευδούς εκκλησίας έχει για πάντα σπάσει, και θα αντικατασταθεί από μια νέα πνευματική συγκέντρωση των ελεύθερων ανδρών και γυναικών, σύμφωνα με μια νέα διαθήκη με τον Δημιουργό.
" Η Νέα Διαθήκη υπόκειται αποκλειστικά στην αρχή , την κρίση και τους νόμους του Θεού , και ακυρώνει την de facto εξουσία της εκκλησίας και του κράτους που εσφαλμένα τέθηκαν ως νόμιμες και θεμιτές Αρχές πάνω στην ανθρωπότητα. Η Νέα Διαθήκη αντικαθιστά εκείνες τις de facto εγκληματικές δυνάμεις με την de jure έννομη κυβέρνηση του Θεού, η οποία αντιστρέφει και αντικαθιστά όλες τις άδικες, ανθρωπογενείς αρχές εκκλησίας και κράτους . "
Η διακήρυξη έχει υπέρτατη πνευματική και νόμιμη εξουσία και δεσμευτική ισχύ σύμφωνα με τους νόμους του ουρανού και της γης , και καλούνται όλοι οι ελεύθεροι άνδρες και γυναίκες να την επιβάλλουν ενεργά .
Εκδόθηκε από το ITCCS Central , Νέα Υόρκη - 20 του Απρίλη 2014
Τη διακήρυξη, όπως και σχετικά βίντεο μπορείτε να δείτε εδώ (http://itccs.org/)
vickytoxotisΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ 
Η Διοτίμα και οι 7 αναβαθμοί του έρωτα
Posted: 25 Apr 2014 10:59 AM PDT
