Αποκαλυψη Το Ενατο Κυμα
Όποτε εναρμονίζεσαι με τον εαυτό σου, εναρμονίζεσαι και με την ύπαρξη. 25+1 τρόποι να βελτιώσεις την καθημερινότητά σου και την υγεία σου Δημιουργία vs Εξέλιξη Το χρίσμα του χαιρετισμού αξιών στον τότε νέο ποιητή Γ. Ρίτσο από τον γέρο ποιητή Κ. Παλαμά παράδειγμα προς μίμηση Άλλο πράγμα ο θεός Η συνείδηση της Ευγένειας! Εκείνος που τα πάντα ορά Λάθε βιώσας - Επίκουρος Γιατί δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε ονόματα Ο πραγματικός λόγος που απατούν οι γυναίκες... Η Βίλα Των Pink Floyd Στη Ρόδο Είναι Το Αναπάντεχο Χρυσό Τούβλο Του Καλοκαιριού Γίνε η γεύση του φαγητού και του ποτού Mισογύνης & Μισάνδρα! ΕΓΩΙΣΜΟΣ & ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ... H λεπτή διαφορά μεταξύ Μικροπρέπειας & Μεγαλείου Ψυχής. Όταν η "Προσωπική Άβυσσος" ενώνεται με την "Κοσμική Άβυσσο"... Crocs: Αναπαυτικά ή επιβλαβή για την υγεία μας; ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Νατοϊκος Αμερικανός διοικητής στάθηκε ΠΡΟΣΟΧΗ επι δίωρο εμπρός στο κράνος του Μιλτιάδη! Γιγάντιο Αντικείμενο με Ενεργοποιημένες Ασπίδες Εισέρχεται στο Ηλιακό μας Σύστημα (ΒΙΝΤΕΟ) Πού βρίσκεται ο Τάφος του Αλεξάνδρου; Μυαλό χρειάζεται για να αποκαλυφθεί και όχι φτυάρια... Η βραδύτητα πάει με τη μνήμη - η ταχύτητα με τη λήθη [Η ΒΡΑΔΥΤΗΤΑ - Κουντέρα Μιλαν]
Όποτε εναρμονίζεσαι με τον εαυτό σου, εναρμονίζεσαι και με την ύπαρξη.
Posted: 17 Aug 2014 01:19 PM PDT
Ψάχνεις να βρεις τον εσωτερικό ρυθμό΄ άλλοτε στα χρήματα, άλλοτε στην εξουσία, άλλοτε στο γόητρο, άλλοτε σε πάρα πολλά είδη σχέσεων. Ζητιανεύεις συνεχώς. Θέλεις να γνωρίσεις κάτι από το υπερβατικό στοιχείο, διψάς για το υπερβατικό στοιχείο.Πότε-πότε, ακόμη και στη συνηθισμένη ζωή, συμβαίνει αυτό. Γνωρίζεις εκείνες τις λίγες στιγμές που, ξαφνικά, ξυπνάς κάποιο πρωί και όλα φαίνεται ότι ταιριάζουν τέλεια. Κελαηδούν τα πουλιά, ο αέρας είναι ευωδιαστός, ανατέλλει ο ήλιος και ξαφνικά νιώθεις ότι όλα είναι ήσυχα.
Για μια στιγμή, δεν είσαι πια χωρισμένος. . . νιώθεις να γεννιέται μεγάλη χαρά μέσα σου χωρίς κανένα απολύτως λόγο.
Νιώθεις ξαφνικά ότι πάλλεσαι, εντελώς αναζωογονημένος, άνετος. Ισως ο βαθύς ύπνος τη νύχτα κι η ξεκούραση, ίσως το όμορφο πρωινό, το κελάηδισμα των πουλιών, ο δροσερός αέρας, οι δροσοσταλίδες πάνω στο χορτάρι που λάμπουν μέσα στον πρώτο πρωινό ήλιο -όλα αυτά δημιούργησαν το πλαίσιο. Όχι με δική σου προσπάθεια, αλλά τυχαία, εναρμονίστηκες με τον εαυτό σου και με την ύπαρξη.
Και να θυμάσαι, συμβαίνουν μαζί πάντα: όποτε εναρμονίζεσαι με τον εαυτό σου, εναρμονίζεσαι και με την ύπαρξη.Η αρμονία έχει δυο πλευρές: την ατομική και τη συμπαντική. Αν είναι το άτομο εναρμονισμένο, τότε δεν υπάρχει λόγος να μην είναι εναρμονισμένο και με το όλον. Αν έχει εξαφανιστεί από μέσα σου κάθε σύγκρουση, έστω και για μια στιγμή, τη στιγμή εκείνη αποτελείς μέρος του όλου, δεν είσαι πια ένα νησί, δεν είσαι πια χωρισμένος. Έχουν εξαφανιστεί ξαφνικά όλοι οι τοίχοι΄ δεν είσαι πια φυλακισμένος.Αν κοιτάξεις προς τα πίσω, μπορείς να θυμηθείς μερικές στιγμές. . . και θα πρόκειται για τις στιγμές που ήσουν χαλαρός, θα πρόκειται για τις στιγμές που δεν υπήρχε καμιά συγκεκριμένη επιθυμία μέσα στο νου σου, που δεν ανησυχούσες, που δεν ήσουν τεντωμένος, που κατά κάποιο τρόπο απλώς υπήρχες.Παρατήρησε προσεκτικά αυτές τις αιφνίδιες τυχαίες στιγμές, διότι εκεί βρίσκεται το μυστικό κλειδί. Αν συμβαίνει αυτό σε κατάσταση χαλάρωσης, όταν είσαι πολύ χαλαρός, όχι τεντωμένος, τότε μπορείς να δημιουργήσεις τη συνθήκη! Μπορείς να χαλαρώσεις. Αν σου συμβαίνει όταν κολυμπάς, τότε μπορείς να κολυμπάς και να δημιουργείς τη συνθήκη. Αν σου συμβαίνει ενώ τρέχεις. . . και στους διάφορους ανθρώπους συμβαίνει με διάφορους τρόπους. Πολλοί δρομείς το ξέρουν αυτό, ότι πέρα από ένα ορισμένο όριο, αν συνεχίζεις να τρέχεις και συνεχίζεις να τρέχεις και συνεχίζεις να τρέχεις, συμβαίνει ξαφνικά΄ διότι η ενέργεια του ανθρώπου έχει τρία στρώματα.Το πρώτο στρώμα είναι μόνο για τις καθημερινές ασχολίες΄ είναι ένα πολύ λεπτό στρώμα. Είναι αρκετό για το γραφείο σου, για τη σύζυγο, για τα παιδιά΄ για την συνηθισμένη ζωή.Το δεύτερο στρώμα είναι για επείγουσες ανάγκες: έπιασε φωτιά το σπίτι σου΄ μπορεί να ένιωθες πολύ κουρασμένος μετά από τη δουλειά όλης της ημέρας και επέστρεφες στο σπίτι σου και έλπιζες να ξεκουραστείς καλά και ξαφνικά, όταν φτάνεις στο σπίτι, το σπίτι σου έχει πιάσει φωτιά. Αμέσως εξαφανίζεται όλη η κόπωση΄ δεν είσαι πια κουρασμένος. Ξέχασες τελείως την ξεκούραση και προσπαθείς όλη τη νύχτα να σβήσεις τη φωτιά. Και ακόμη και μετά από τη δουλειά ολόκληρης της νύχτας, δεν είσαι κουρασμένος. Δεν ήταν το συνηθισμένο στρώμα ενέργειας που δούλεψε -εκείνο είχε εξαντληθεί- άρχισε να δουλεύει το στρώμα της επείγουσας ανάγκης.Το τρίτο επίπεδο είναι πιο βαθύ κι από τούτο. Προχωρείς συνεχώς. . . Για παράδειγμα, αν συνεχίσεις να δουλεύεις μια ημέρα, δυο ημέρες, τρεις ημέρες, τότε θα τελειώσει και το επίπεδο της επείγουσας ανάγκης΄ και τότε θα έρθεις σε επικοινωνία με το συμπαντικό επίπεδο. Είναι εκείνο η πηγή της ζωής και είναι ανεξάντλητο. Όποτε έρχεσαι σε επαφή μαζί του, αρχίζει να σε κατακλύζει τεράστια χαρά.Συμβαίνει σε όσους τρέχουν, στους δρομείς, στους κολυμβητές καμιά φορά. Τελειώνει το πρώτο επίπεδο, έπειτα έρχεται το δεύτερο επίπεδο και αν συνεχίσεις να τρέχεις τελειώνει και το δεύτερο επίπεδο΄ και τη στιγμή που θα έρθεις σε επαφή με το τρίτο, συμβαίνει τεράστια έκσταση χωρίς κανένα λόγο.Μπορεί να σου συμβεί ενώ κάνεις έρωτα. Μπορεί να σου συμβεί ενώ ακούς μουσική. Μπορεί να σου συμβεί ενώ είσαι απλώς ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου χωρίς να κάνεις τίποτα. Μπορεί να σου συμβεί ενώ ζωγραφίζεις, απορροφημένος, εντελώς απορροφημένος εκεί. ΄Η, μπορεί να συμβεί με χίλιους δυο τρόπους. Παρατήρησε όμως: όποτε συμβαίνει, όποτε έρχεται σε σένα εκείνη η τεράστια μακάρια στιγμή, όταν χτυπά την πόρτα σου το θεϊκό στοιχείο, παρατήρησε σε ποιες συνθήκες συμβαίνει. Να είσαι σε εγρήγορση! Κοίτα γύρω σου΄ σε τι κατάσταση συμβαίνει. Τότε θα έχεις το κλειδί. Όποτε μπορέσεις να δημιουργήσεις τις συνθήκες εκείνες, την κατάσταση εκείνη, θα έρθει και πάλι η στιγμή αυτή.
Δεν μπορείς να την κάνεις να συμβεί, μπορείς όμως να κάνεις τον εαυτό σου διαθέσιμο έτσι ώστε να συμβεί.Δεν μπορείς να την αναγκάσεις να συμβεί, μπορείς όμως να δημιουργήσεις όλα όσα είναι αναγκαία για να συμβεί. Δεν πρόκειται για κάτι που το κάνεις εσύ: πρόκειται για συμβάν. Μπορείς όμως να παίξεις ένα μεγάλο ρόλο. Έτσι ακριβώς έχουν αναπτυχθεί όλες οι τεχνικές του διαλογισμού. Έτσι ακριβώς ήρθε στο φως η γιόγκα.Η διάταξη αυτή βρίσκεται μέσα σου παρούσα, γιατί δίχως αυτήν δεν μπορείς να είσαι ζωντανός.Η μαγεία εκείνη βρίσκεται ήδη εκεί, κυλάει υπόγεια μέσα σου, γιατί αυτή η μουσική αποτελεί τη σύνδεσή σου με το όλον.Αν κοπεί, θα πεθάνεις. Είσαι ζωντανός΄ αποτελεί αυτό αρκετή απόδειξη πως η μουσική συμβαίνει. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πας βαθύτερα μέσα στην ύπαρξή σου και να βρεις πού συμβαίνει.Osho, The Fish in the Sea Is Not Thirsty
Αναδρομές σε προηγούμενες ζωές
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
25+1 τρόποι να βελτιώσεις την καθημερινότητά σου και την υγεία σου
Posted: 17 Aug 2014 12:51 PM PDT
Όλοι θέλουμε να είμαστε χαρούμενοι και υγιείς. Να 25+1 τρόποι να γίνει η ζωή σου πιο ποιοτική… από κάθε άποψη.
1. Να τρως πολλά πολλά λαχανικά και φρούτα
2. Χαμογέλα, χαμογέλα και ξανά χαμογέλα!
3. Θέλεις να πιεις όλο το Βόσπορο; Μαζί σου! Πίνε όσο περισσότερο νερό μπορείς!
4. Ξεκουράσου, χαλάρωσε και επαναφόρτισε τις μπαταρίες!
5. Λίγο ωωωωμ δεν είν' κακό. Αυτοσυγκεντρώσου συχνότατα… κάνει καλό!
6. Κάτσε κάτω από τον ήλιο και ρούφα τη βιταμίνη D απευθείας από την πηγή! Φόρα αντηλιακό βεβαίως, βεβαίως
7. Πέρνα χρόνο κοντά στη φύση!
8. Μπανάκια και ντουζάκια όσο συχνά μπορείς!
13. Απόλαυσε τη θάλασσα… το πιο δυνατό αγχολυτικό
9. Ακόνισε το μυαλουδάκι, διαβάζοντας βιβλία
10. Γέμισε τη ζωή σου από όσους αγαπάς και σε αγαπούν… μόνο!
11. Συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα. Μην κρατιέσε λέμε… κοινώς… ψηλά και αγνάντευε!
12. Γυμνάσου σταθερά και με το νόμο!
14. Λίγο αλκοόλ κάνει καλό… το μέτρο όμως κάνει το πιο καλό από όλα.
15. Σταμάτα το κάπνισμα χθες!
16. Τηλεόραση;;; τι είναι αυτό;
17. Άρχισε να δημιουργείς!
18. ΄Ακου μουσική, συνέχεια, ασταμάτητα, αδιάκοπα!
19. Διασκέδασε… όπως γουστάρεις και αγαπάς!
20. Λίγη κρεπάλη οκ.. μην το παρακάνεις όμως!
21. Μάθε να συγχωρείς
22. Να φέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες να σου φέρονται
23. Να είσαι ο εαυτός σου ακόμα και τις στιγμές που δεν είσαι και πολύ… νορμάλ… ποιος είναι άλλωστε;
24. Φρόντισε να διακοπάρεις και να ταξιδεύεις όσο γίνεται πιο συχνά!
25. Να είσαι παιχνιδιάρικο και τσαχπινογαργαλιάρικο…
26. Κάνε έρωτα… τώρα όμως ![;)]()
kissmygrass ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δημιουργία vs Εξέλιξη
Posted: 17 Aug 2014 12:29 PM PDT
Αναβιώνει η διαμάχη ανάμεσα στις δύο πλευρές. Όταν πριν από 140 και πλέον χρόνια ο Κάρολος Δαρβίνος μιλούσε για τη θεωρία της εξέλιξης των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής, οι επιστήμονες της εποχής του αντέδρασαν έντονα.
Ωστόσο, οι μαζικές αποδείξεις από την παλαιοντολογία, τη γενετική, τη ζωολογία, τη μοριακή βιολογία και άλλους επιστημονικούς τομείς, σύντομα καθιέρωσαν την αλήθεια της εξελικτικής θεωρίας, πέρα από κάθε αμφιβολία.
Κι όμως, η διαμάχη αυτή αναβιώνει τον 21ο αιώνα στις ΗΠΑ, με τους οπαδούς της θεωρίας της Δημιουργίας να προσπαθούν να πείσουν πολιτικούς, δικαστές και πολίτες ότι η θεωρία της Εξέλιξης είναι μια ελαττωματική, φαντασιακή θεωρία.Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι οπαδοί αυτής της θεωρίας είναι συνήθως ευλογοφανή και βασίζονται σε παρανοήσεις –ή ψέματα- γύρω από την εξελικτική θεωρία.
Δείτε παρακάτω μερικές από τις πιο κοινές «επιστημονικές» απόψεις που χρησιμοποιούν, εναντίον της θεωρίας της Εξέλιξης, όπως παρουσιάστηκαν σε ένα άρθρο του Scientific Αmerican. Το έχω συμπληρώσει όπου έκρινα …
1. Η Εξέλιξη είναι μόνο μία θεωρία. Δεν αποτελεί γεγονός ή επιστημονικό νόμο. Στο δημοτικό τα παιδιά μαθαίνουν ότι η θεωρία είναι κάτι που τοποθετείται στη μέση της ιεραρχίας της βεβαιότητας: πάνω από μια απλή υπόθεση, αλλά κάτω από ένα νόμο.
Όμως οι επιστήμονες δεν χρησιμοποιούν τους όρους με αυτόν τον τρόπο. Σύμφωνα με την Εθνική Ακαδημία Επιστημών (NAS), μια επιστημονική θεωρία είναι μια «καλά τεκμηριωμένη εξήγηση κάποιας πτυχής του φυσικού κόσμου, που μπορεί να ενσωματώσει γεγονότα, νόμους, συμπεράσματα και ελεγχόμενες υποθέσεις». Καμία τεκμηριωμένη ποσότητα δεν μετατρέπει μια θεωρία, σε νόμο, ο οποίος είναι μια γενική περιγραφή για τη φύση. Επομένως, όταν οι επιστήμονες μιλούν για τη θεωρία της εξέλιξης –ή για την ατομική θεωρία ή τη θεωρία της σχετικότητας- δεν εκφράζουν επιφυλάξεις σχετικά με την αλήθεια αυτής.
2. Η φυσική επιλογή στηρίζεται σε κυκλικούς συλλογισμούς: επιβιώνει ο ισχυρότερος και όποιος επιβιώνει είναι ο ισχυρότερος. «Η επιβίωση του ισχυρότερου» είναι ένας συμβατικός τρόπος για να περιγράψει κανείς τη φυσική επιλογή. Μια πιο τεχνική περιγραφή θα έκανε λόγο για διαφοροποιημένα ποσοστά επιβίωσης και αναπαραγωγής.
3. Η Εξέλιξη είναι αντιεπιστημονική, γιατί δεν είναι ελέγξιμη ή διαψεύσιμη. Κάνει ισχυρισμούς για γεγονότα, που δεν παρατηρήθηκαν και δε μπορούν να αναδημιουργηθούν. Αυτή η απορριπτική άποψη της θεωρίας της Εξέλιξης αγνοεί δύο πολύ σημαντικές διακρίσεις, που χωρίζουν το πεδίο της σε τουλάχιστον δύο ευρείς τομείς: τη μικροεξέλιξη και τη μακροεξέλιξη.
Η Μικροεξέλιξη εξετάζει τις αλλαγές στα είδη στην πάροδο του χρόνου – αλλαγές που μπορεί να προηγούνται της ειδογένεσης -της προέλευσης των νέων ειδών.
Η Μακροεξέλιξη εξετάζει πώς αλλάζουν οι ταξινομικές ομάδες των ειδών, αντλώντας αποδεικτικά στοιχεία από συγκρίσεις απολιθωμάτων και DNA, για να ανακατασκευάσει το πώς μπορεί να σχετίζονται οι διάφοροι οργανισμοί.
4. Υπάρχουν πολλοί επιστήμονες που αμφιβάλλουν για την αλήθεια της Εξέλιξης. Οι οπαδοί της θεωρίας της Δημιουργίας υποστηρίζουν, ότι η επιστημονική κοινότητα απορρίπτει τα αποδεικτικά στοιχεία που επικαλείται η εξελικτική θεωρία. Ωστόσο, διεθνώς αναγνωρισμένα περιοδικά, όπως το Nature και το Science, αναφέρουν ότι έχουν υποβληθεί ελάχιστες μελέτες που επιχειρηματολογούν κατά της θεωρίας της Εξέλιξης.
Ορισμένοι κριτικοί της θεωρίας της Εξέλιξης έχουν δημοσιεύσει μελέτες σε σοβαρά επιστημονικά έντυπα. Όμως, σε αυτά σπάνια επιτίθενται άμεσα κατά της εξελικτικής θεωρίας ή τίθενται υπέρ των δημιουργιστών: στην καλύτερη περίπτωση διαπιστώνουν ορισμένα άλυτα εξελικτικά προβλήματα, για τα οποία ωστόσο δεν αμφιβάλλει κανείς.
5. Οι διαφωνίες μεταξύ των εξελικτικών βιολόγων δείχνουν πόσο λίγο σταθερή είναι η επιστήμη που υποστηρίζει την Εξέλιξη. Οι εξελικτικοί βιολόγοι εκφράζουν διαφορετικές απόψεις για διάφορα θέματα, όπως για παράδειγμα πώς συμβαίνει η ειδογένεση, πώς αλλάζουν οι ρυθμοί της εξέλιξης και ποια η σχέση των πτηνών με τους δεινόσαυρους, όμως τέτοιου είδους διαφωνίες υπάρχουν σε όλους τους επιστημονικούς τομείς.
6. Αν οι άνθρωποι προήλθαν από τις μαϊμούδες, γιατί υπάρχουν ακόμη μαϊμούδες; Αυτό το εκπληκτικά κοινό επιχείρημα αντικατοπτρίζει τα διάφορα επίπεδα άγνοιας γύρω από τη θεωρία της Εξέλιξης. Το πρώτο λάθος έχει να κάνει με το ότι η Εξέλιξη δε διδάσκει ότι οι άνθρωποι προήλθαν από τις μαϊμούδες, αλλά ότι και τα δύο αυτά είδη είχαν κάποιον κοινό πρόγονο. Κι επιπλέον ποιός είπε ότι ο άνθρωπος έχει ήδη εξελιχθεί από τις μαϊμούδες, ειδικά όταν βλέπουμε πως ΑΝΤΙ-εξελίσσεται σε μαϊμού.
7. Η εξέλιξη δεν μπορεί να εξηγήσει πώς εμφανίστηκε η ζωή για πρώτη φορά στη Γη. Η προέλευση της ζωής στον πλανήτη μας εξακολουθεί να παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο, ωστόσο οι βιοχημικοί έχουν ανακαλύψει πώς θα μπορούσαν να έχουν σχηματιστεί τα πρωτόγονα νουκλεϊκά οξέα, αμινοξέα και άλλα δομικά στοιχεία της ζωής και να έχουν οργανωθεί σε αυτοαναπαραγόμενες, αυτοσυντηρούμενες μονάδες, θέτοντας τα θεμέλια της κυτταρικής βιοχημείας.
Στην φωτογραφία βλέπουμε την δημιουργία της εξέλιξης του ανθρώπινου ζώου.
edwhellas
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Το χρίσμα του χαιρετισμού αξιών στον τότε νέο ποιητή Γ. Ρίτσο από τον γέρο ποιητή Κ. Παλαμά παράδειγμα προς μίμηση
Posted: 17 Aug 2014 11:43 AM PDT
(της Παρθένας Τσοκτουρίδου)
Τον διεθνώς βραβευμένο ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο, με τα τιμημένα ποιήματα των παθών μέσα στην Ελληνική πραγματικότητα, που βλέπονται από το πρίσμα της ανθρώπινης και της θείας δικαιοσύνης, τον κυνηγημένο ποιητή για τις πολιτικές του ιδέες, που δέχτηκε εις βάρος του κριτικές και από τους αριστερούς αλλά και από τους δεξιούς, τον ποιητή που φυλακίστηκε και εξορίστηκε για τον ιδεαλισμό του, ε, λοιπόν, αυτόν τον ποιητή, ο Κωστής Παλαμάς ήταν ο πρώτος που χαιρέτησε την αξία του, το 1938, μη λογαριάζοντας τις κριτικές της εποχής, αφιερώνοντάς του τους παρακάτω στίχους:
«Το ποίημά σου το πικρό, το ζουν ιχώρ κ' αιθέρας
καθάριος όρθρος της αυγής, μηνάει το φως της μέρας
σε μια φρικίαση τραγική χαμογελάει μιας πλάσης
ρυθμός. Παραμερίζουμε ποιητή για να περάσεις».
Για τους στίχους αυτούς ο Κ. Παλαμάς δέχτηκε πολλά αρνητικά σχόλια για την ευκολία ν' ανακηρύσσει ποιητές. Εντύπωση κάνει το γεγονός πως ο Μητροπολίτης Λαοδικείας Ιερόθεος, θαυμαστής του Παλαμά, ενοχλείται ιδιαίτερα και στέλνει την απάντηση στον ποιητή:
«Να παραμερίσουμε για να περάσεις». Είναι μεγάλος ο λόγος αυτός που λέτε στο νέο ποιητή Γιάννην Ρίτσον. Ένας γέρος Παλαμάς, το βουνό, θα παραμερίσει για να περάσει ο νέος, η ζωή που φέρνει τις νέες αποκαλύψεις της, τα νέα της. Τον χρίετε έτσι, βάζετε πάνω το χέρι σας. Το πράγμα θυμίζει λίγο την χειροτονία νέου Επισκόπου υπό Πατριάρχου. Τον ενδύει την αρχιερατικήν περιβολήν του, αφήνει να μοιράσει το αντίδωρον και αποσύρεται. Φιλώ το σεμνόν σας μέτωπον. Ένας θαυμαστής σας. Ο Μητροπολίτης Λαοδικείας Ιερόθεος, Φαναρίου, Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Ιδού και η απάντηση του Κ. Παλαμά:
«Ο Ρίτσος είναι ένας νέος ποιητής που θα φτάνει, υποθέτω, το βάρος της γεροντικής μου επιβολής το ύψος της ποιητικής του χάριτος που τον ανέβασε η ποιητική του έμπνευση…. Θαύμασα και κήρυξα την πρωτοφανή του δεξιοσύνη, ακούραστο το στίχο και τη μεγαλοσύνη του στην ποίηση. Τα καλλιτεχνικά μας γράμματα…..πρώτη φορά βρίσκουν χορευτή έτσι δυνατό και τολμηρό…εγώ στην κριτική μου, ευγενικά, βέβαια, πάντα τη συγκατάβαση δεν τη γνωρίζω. Γνωρίζω μόνο και χαίρομαι τη συνανάβαση. Δεν συγκατεβαίνω. Συνανεβαίνω. Αν θα μείνει τίποτε στον καιρό σπό την κριτική μου στους ποιητές, αυτό θα είναι. Δεν συγκατεβαίνω. Συνανεβαίνω. Το ξαναλέω. Μάλιστα για το νέο ποιητή, το Ρίτσο….»
Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 1975, η Ελλάδα αναγόρευσε τον διάσημο ποιητή Γ. Ρίτσο επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης κατόπιν ψηφίσματος.
Τα μεγαλόπρεπα και θριαμβευτικά μελοποιημένα ποιήματά του βρήκαν τη δικαίωση τους στα λόγια εκείνα του Κ. Παλαμά, που σήκωσε το βάρος μιας ιδέας κριτικής πέρα από την προσποίηση και την αλαζονεία των κολάκων ποιητών.
Το χρίσμα του Κ. Παλαμά έχει μια συμβολική διάθεση για τους ποιητές μας, των οποίων το πνεύμα δεν πρέπει να υποτάσσουμε, να μειώνουμε, να καταποντίζουμε, να εκμηδενίζουμε.
Ακολουθώντας τα χνάρια του Κ. Παλαμά, την αληθινή ποίηση με τις νέες ιδέες, τον αυθόρμητο ενθουσιασμό, την ομορφιά του λόγου, τη δύναμη της καρδιάς και τις ελεύθερες αντιλήψεις της ζωής των νέων, οφείλουν να υποστηρίζουν οι παλιότεροι και οι γεροντότεροι ποιητές, όσοι βέβαια νιώθουν τον ποιητικό συγκλονισμό μιας αποκάλυψης στα βάθη κάποιου ανθρώπου και να γίνονται παράδειγμα προς μίμηση.
progoniki
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Άλλο πράγμα ο θεός
Posted: 17 Aug 2014 11:10 AM PDT
Σας λέω λοιπόν, Ιουδαίοι και χριστιανοί, ότι θεός και παιδί θεού, ούτε κατέβηκε ούτε μπορεί ποτέ να κατεβεί στη γη. Κι αν εννοείτε κάποιους αγγέλους, τι λέτε πως είναι αυτοί, θεοί ή άλλο γένος; Γιατί, φυσικά, άλλο πράγμα ο θεός και άλλο οι δαίμονες.
Με τους Ιουδαίους τώρα, είναι κανείς να απορεί που από τη μια λατρεύουν τον ουρανό και τους αγγέλους κι από την άλλη αδιαφορούν για τα πιο μεγαλοπρεπή και ισχυρά μέρη του, τον ήλιο και τη σελήνη και τους άλλους αστέρες, και τους πλανήτες και τους απλανείς.
Θαρρείς και είναι δυνατόν, το μεν όλον να είναι θεός τα δε μέρη του να μην είναι θεϊκά• ή πάλι, λατρεύουν απόλυτα εκείνα τα όντα που, καθώς λένε, ενσκήπτουν σε ανθρώπους τυφλωμένους από τα σκοτάδια της μαγείας ή σε ανθρώπους που βλέπουν στον ύπνο τους φαντάσματα.
Ενώ τους άλλους που τόσο ξεκάθαρα και διάφανα προλέγουν τα μελλούμενα, και που χάρη σ' αυτούς εκμεταλλεύονται και διαχειρίζονται οι άνθρωποι τις βροχές και τη ζέστη του ήλιου και τα σύννεφα και τις βροντές -τις οποίες οι Ιουδαίοι προσκυνούν— τους καρπούς και όλα τα γεννήματα, και μέσω αυτών φανερώνεται ο θεός, τους επιφανέστερους κήρυκες των επουράνιων, τους πραγματικούς αγγέλους του ουρανού -αυτούς τους νομίζουν τιποτένιους.
Ακόμη, είναι ανόητο να πιστεύουν ότι όταν ο θεός θα ρίξει φωτιά -θαρρείς κι είναι κανένας μάγειρας- τότε όλο το υπόλοιπο ανθρώπινο γένος θα κατακαεί και μόνο αυτοί θα απομείνουν, όχι μόνο οι ζωντανοί αλλά κι οι πεθαμένοι από καιρό που θα έχουν βγει από τη γη με κείνες τις ίδιες τους τις σάρκες -μια ελπίδα που πραγματικά ταιριάζει σε σκουλήκια.
Γιατί ποια ανθρώπινη ψυχή θα μπορούσε ακόμα να ποθεί ένα σώμα σαπισμένο; Αφού ακόμα κι από σας κάποιοι και από τους χριστιανούς μερικοί, δεν ασπάζονται τούτο το δόγμα, χώρια που τους είναι αδύνατο αλλά και αηδιαστικό να επιχειρηματολογούν και να δικαιολογούν την απίστευτη αυτή χυδαιότητα. Ποιο σώμα, αλλοιωμένο εντελώς, μπορεί να επανέλθει στην αρχική του φυσική κατάσταση και στην ίδια εκείνη σύσταση; Μη μπορώντας να απαντήσουν τίποτα, καταφεύγουν στην πιο παράλογη υπεκφυγή, λέγοντας ότι «ο θεός όλα τα μπορεί.»
Όμως ο θεός τα επονείδιστα δεν τα μπορεί και αυτά που αντιβαίνουν στη φύση δεν τα θέλει.
Κι αν εσύ επιθυμήσεις κάτι το αηδιαστικό επειδή είσαι φαύλος, δεν πρέπει να πιστεύεις ότι ο θεός θα το μπορέσει κιόλας και ότι θα γίνει αμέσως. Γιατί ο θεός είναι το πρώτο αίτιο της ορθότητας και δικαιοσύνης των νόμων της φύσης κι όχι αρχηγέτης της ελαττωματικής επιθυμίας ούτε της πλανημένης αταξίας. Και βέβαια θα μπορούσε να παράσχει την αιώνια ζωή της ψυχής- «ενώ οι νεκροί», λέει ο Ηράκλειτος, «είναι πιο απεχθείς κι από τα περιττώματα».
Το να ανακηρύξει -παράλογα- αιώνια τη σάρκα -που 'ναι γεμάτη πράγματα που ούτε να τα λες δεν είναι ωραίο- ούτε θα το θελήσει ο θεός ούτε θα το μπορέσει. Γιατί αυτός είναι ο Λόγος, που ορίζει όλα τα όντα• τίποτα λοιπόν παράλογο δεν μπορεί να πράξει• και τίποτα ενάντια στον εαυτό του.
Κέλσος – Αληθής Λόγος***
Τι εννοεί ο Παύλος λέγοντας ότι «παρέρχεται η μορφή του κόσμου τούτου;» Και πώς είναι δυνατό, «οι έχοντες να είναι ωσάν να μην έχουν» και οι «χαίροντες ωσάν να μην χαίρουν», [Προς Κορινθ. Α' 7.30], και όλες οι υπόλοιπες μωρολογίες του να γίνουν πιστευτές; Γιατί, πώς μπορεί ο έχων να γίνει ως μη έχων; Και πώς να γίνει πιστευτός ο χαίρων που θα συμπεριφέρεται ως μη χαίρων; Κι ακόμα, πώς είναι δυνατό να παρέλθει η μορφή του κόσμου ετούτου;
Ποιος θα τον μεταβάλει και για ποιο λόγο; Αν τον μετέβαλλε ο Δημιουργός, θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι διαταράσσει μια σταθερή και ασφαλή τάξη. Αν, πάλι, μεταβάλει το σχήμα του κόσμου προς το καλύτερο, κατηγορείται ότι δεν γνώριζε ποιο ήταν το κατάλληλο και πρέπον σχήμα του κόσμου όταν τον δημιουργούσε, και ότι του 'λείπε η ανώτερη σκέψη, με αποτέλεσμα να φτιάξει έναν κόσμο γεμάτο ατέλειες.
Πώς, λοιπόν, μπορούμε να ξέρουμε ότι η φύση του κόσμου θα καταλήξει στο καλό, χάρη σε μετατροπές εκ των υστέρων; Και ποια θα είναι η ωφέλεια, αν μεταβληθεί η φυσική τάξη; Γιατί αν ο ορατός κόσμος είναι θλιβερός και αιτία για να λυπόμαστε, θα του τα ψάλλουμε για τα καλά του Δημιουργού και θα τον ζαλίσουμε με τις εύλογες επικρίσεις μας, ότι έχτισε ένα θλιβερό κόσμο που διαταράσσει τη λογική φυσική τάξη, και κατόπιν μετάνιωσε κι αποφάσισε να αλλάξει τα πάντα.
Μπας κι είναι αυτός ο λόγος που ο Παύλος δασκαλεύει τους έχοντες να σκέφτονται ως μη έχοντες, αφού και ο Δημιουργός του κόσμου, ενώ τον έχει, είναι σα να μην τον έχει και γι' αυτό πάει να του αλλάξει τη μορφή; Κι όποιον χαίρεται, του λέει να μη χαίρεται, γιατί ο Δημιουργός δεν χαίρεται βλέποντας το κομψό και λαμπρό δημιούργημά του, πόσο μάλλον που επειδή στεναχωριέται πολύ, πήρε απόφαση να το αλλάξει και να το μετατρέψει ολωσδιόλου. Ας της χαρίσουμε λοιπόν ένα συγκρατημένο γέλιο ετούτης της φρασούλας του Παύλου.
Ας δούμε άλλο ένα ανόητο και γεμάτο πλάνες σόφισμα του Παύλου, όπου ισχυρίζεται ότι, «εμείς που θα βρισκόμαστε ακόμα ζωντανοί κατά την έλευση του Κυρίου, δεν θα προηγηθούμε των νεκρών, διότι ο ίδιος ο Κύριος με παράγγελμα, με φωνή αρχαγγέλου και υπό τον ήχο σάλπιγγας Θεού, θα κατέβει από τον ουρανό και οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτοι. Στη συνέχεια, εμείς οι ζώντες, ταυτόχρονα με τους νεκρούς θα αρπαχτούμε μέσα σ' ένα σύννεφο, ώστε να συναντηθούμε με τον Κύριο στον αέρα, έτσι θα βρεθούμε πλάι στον Κύριο για πάντα.» [Προς Θεσσαλονικείς 4.15-17].
Αυτό το κυριολεκτικά ουρανομήκες, ψηλοκρεμαστό και υπερμεγέθες ψεύδος, ξεπερνά σε μπόι κάθε άλλο.Ακόμα και σε ζώο να το ξεφουρνίσεις, αυτό σε απάντηση θ' αρχίσει να βελάζει και να κράζει δυνατά, άπαξ και καταλάβει ότι γίνεται λόγος για ανθρώπους με σάρκα και οστά ιπτάμενους σαν τα πουλιά ή πιασμένους από ένα σύννεφο!
Πόση ματαιοδοξία κρύβει όλος αυτός ο θόρυβος, για ζωντανά πλάσματα που μ' όλο το βάρος του σώματος τους αποκτούν φυσικές ιδιότητες πουλιών με φτερά και διασχίζουν τον αέρα θαρρείς και ταξιδεύουν σε θάλασσα, έχοντας για όχημα τα σύννεφα! Μα και να μπορούσε να γίνει αυτό, θα ήταν τερατώδες και ξένο προς τους νόμους της φύσης.
Γιατί η δημιουργός φύση από την αρχή ακόμα όρισε για τα πλάσματα της χώρους που να τους αρμόζουν και κατάλληλους τόπους διαμονής, τη θάλασσα για κείνα που ζουν μες στο νερό, τη στεριά για τα χερσαία, τον αέρα για τα πτηνά και τον αιθέρα για τα ουράνια σώματα. Ένα απ» αυτά αν βγάλεις από τον τόπο διαμονής του, θα αφανιστεί μόλις βρεθεί σε ξένο χώρο. Ένα πλάσμα του νερού αν θελήσεις να το βάλεις με το ζόρι να ζήσει στη στεριά, το δίχως άλλο θα ψοφήσει, ένα στεριανό ζώο αν το βουτήξεις μες στο νερό θα πνιγεί και το πουλί δεν θα αντέξει αν του στερήσεις τον αέρα κι ένα ουράνιο σώμα δεν μπορείς να το μετατρέψεις σε γήινο.
Ποτέ μέχρι τώρα η ενεργός δράση του θείου Λόγου δεν το διέπραξε ούτε και πρόκειται να το πράξει, παρ' όλο που ο θείος Λόγος έχει τη δύναμη να αλλάζει τη μοίρα των πλασμάτων. Γιατί οι πράξεις κι η θέλησή του δεν καθορίζονται από το τι μπορεί, αλλά είναι σύμφωνες με τη διατήρηση της αρμονίας και τη διαφύλαξη της φυσικής τάξης του κόσμου.
Ούτε, λοιπόν, τη στεριά, δεν θα την κάμει πλόιμη, αν βέβαια δεχτούμε ότι το μπορεί κάτι τέτοιο, ούτε τη θάλασσα τέτοια που να οργώνεται και να καλλιεργείται, ούτε την αρετή, όσο και να μπορεί, δεν πρόκειται να τη μετατρέψει σε κακία και αντιστρόφως, ούτε στον άνθρωπο πρόκειται να σώσει τα μέσα να γίνει πτηνό, ούτε θα φέρει τον ουρανό με τ άστρα και τη γη τα πάνω κάτω. Είναι λοιπόν ανόητο το να λες ότι οι άνθρωποι θα αρπαχτούν στον αέρα.
Μα εκεί που το ψέμα του Παύλου γίνεται καταφανές, είναι όταν λέει, «Εμείς οι ζωντανοί». Πέρασαν τριακόσια χρόνια από τότε που το είπε, και κανείς πουθενά, ούτε ο Παύλος ούτε κανείς άλλος δεν αναλήφθηκε στους ουρανούς. Αλλά ας αφήσουμε να τις σκεπάσει η σιωπή τούτες τις ανόητες κουβέντες του Παύλου.
ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Νεοπλατωνικός Κατά Χριστιανών
terrapapers
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η συνείδηση της Ευγένειας!
Posted: 17 Aug 2014 08:38 AM PDT
"Μην είσαι αγενής'', συνηθίσαμε να ακούμε. "Να έχεις καλούς τρόπους, για να σ' αγαπάνε!".
Τι είναι λοιπόν η Ευγένεια;Από κοινωνιολογικής προσέγγισης, θα λέγαμε, ότι η ευγένεια είναι η κοινωνική συμπεριφορά που διέπεται από κανόνες αβρότητας και λεπτότητας. Η ευγένεια συνδέεται άρρηκτα με την εθιμοτυπία και στοιχεία της ενυπάρχουν ανά τους αιώνες σε όλους τους πολιτισμούς. Στην Αρχαιότητα και στον Μεσαίωνα, μέχρι τις απαρχές της Αναγέννησης, εθεωρείτο ότι ευγένεια εκδήλωναν τα άτομα ευγενικής καταγωγής [Αριστοκράτες].
Τί είναι όμως αληθινά η Ευγένεια; Ευγένεια δεν είναι οι κανόνες συμπεριφοράς και η εκάστοτε εθιμοτυπία;
Ευγένεια είναι όταν με την παρουσία μας εμπνέουμε τους άλλους ανθρώπους να εκδηλώσουν τον καλύτερο τους εαυτό!
Δεν εμπνέουμε Ευγένεια όταν υποκρινόμαστε, για να γίνουμε αρεστοί, και όταν επιθυμούμε να μας αποδεχθούν και να μας αγαπήσουν.
Η Ευγένεια είναι μία εσωτερική δύναμη, που προϋποθέτει να έχουμε ηθική και αγάπη.
Η Ευγένεια είναι η συνειδητή καλοσύνη μας με την οποία αγκαλιάζουμε και δεν διχάζουμε.
ΓΙΑΤΙ…
Ευγένεια είναι ο καθρέπτης της ηθικής μας!
Ευγένεια είναι η συνείδηση της καλοσύνης!
Ιωάννης ΣτρέζοςΛαμπαterre Βlog
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Εκείνος που τα πάντα ορά
Posted: 17 Aug 2014 08:38 AM PDT
Όταν πήγα σε έναν ναό στην Ασία, στο ιερό υπήρχε ένα μεγάλο μάτι – ένα μάτι. Ήταν τόσο ενδιαφέρον. Έκατσα μπροστά του και κοίταξα. Ήταν ζωγραφισμένο τόσο όμορφα που διαπερνούσε όλη μου τη φύση. Όταν πήγα από κει, με κοιτούσε. Όταν πήγα απ' την άλλη, με κοιτούσε. Πήγα κάτω, με κοιτούσε. Πήγα πάνω, με κοιτούσε – ο οφθαλμός που τα πάντα ορά.Τώρα τι συμβαίνει; Εάν Εκείνος βλέπει τα πάντα, δεν μπορείτε πια να παίζετε κρυφτό. Τι θα κάνετε; Είτε θα φανταστείτε ότι Εκείνος δεν βλέπει τίποτα και μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε θέλετε, ή θα γνωρίζετε ότι Εκείνος βλέπει, και τώρα δεν έχετε επιλογή, γιατί βλέπει.-Τορκόμ ΣαραϊνταριάνOne hundred names of God elenastral ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Λάθε βιώσας - Επίκουρος
Posted: 17 Aug 2014 07:02 AM PDT
«Την ευτυχία και τη μακαριότητα δεν τις προκαλούν ούτε τα πολλά πλούτη. ούτε οι πολλές ασχολίες, ούτε το κυνήγι για την εξουσία, ούτε η πολιτική δύναμη, αλλά το να μην είσαι θλιμμένος, η πραότητα των συναισθημάτων και η ψυχική διάθεση που καθορίζει τα όρια της ύπαρξής μας σύμφωνα με την φύση.» [Επίκουρος].
Σκοπός του Βίου είναι η «Ηδονή», καθώς και η αποφυγή των σωματικών παθών. Κύριο μέσο για την επίτευξή της θεωρείται η Φρόνηση, η οποία εγγυάται ότι δεν θα υπάρχει κατακυρίευση της απόλαυσης. Ο Επίκουρος θεωρούσε την πνευματική ηδονή πολύ πιο σημαντική από τη σωματική. Ο νους όχι μόνο μοιράζεται τις ηδονικές αισθήσεις του σώματος τη στιγμή που τις βιώνει, αλλά αντλεί ευχαρίστηση από την ανάμνηση περασμένων ηδονών και την προσδοκία μελλοντικών.Η πνευματική ηδονή μπορεί να υπερκεράσει τον σωματικό πόνο. Ο νους μπορεί να προσβληθεί από μη αναγκαίες επιθυμίες, κυρίως την επιθυμία για πλούτη (φιλαργυρία), και την επιθυμία για δύναμη ή για εξουσία και δόξα (φιλοδοξία). Και οι δύο δεν έχουν όριο. Είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν, άρα συνεπάγονται πόνο και επομένως πρέπει να εξαλειφθούν. Εξ ου και η δήλωση του Επίκουρου «η φτώχια, αν μετρηθεί με βάση τον φυσικό σκοπό της ζωής, είναι μεγάλος πλούτος», ενώ τα αμέτρητα πλούτη σημαίνουν μεγάλη φτώχια.
Επίσης έλεγε: «φτώχια δεν είναι να έχεις λίγα αλλά να λαχταράς περισσότερα». Και η συμβουλή του προς τον Ιδομενέα: «Αν θες να κάνεις πλούσιο τον Πυθοκλή, μη του δίνεις περισσότερα χρήματα, περιόρισε τις επιθυμίες του». Επίσης, ο Επίκουρος συμβούλευε τους μαθητές του να απέχουν από τη δημόσια ζωή (να μείνουν στην αφάνεια) και κατ' επέκταση την πολιτική (Λάθε βιώσας), γιατί η συμμετοχή με τα κοινά, θα προκαλέσει συμβιβασμούς και αντιπαλότητα, με αποτέλεσμα να τους πληγώσει και κατά συνέπεια να χάσουν την ηρεμία τους και την αταραξία τους. Βέβαια ο δάσκαλος είπε ότι αν κάποιος καίγεται από την επιθυμία ν' ασχοληθεί με τα πολιτικά δρώμενα, τότε να το κάνει, γιατί ο πόνος της στέρησης θα είναι μεγαλύτερος από αυτόν της ενασχόλησης.
ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ
Δυστυχώς δεν έχουν διασωθεί τα βιβλία του Επίκουρου «Περί Αιρέσεων και Φυγών» (περί του τι επιλέγουμε και τι αποφεύγουμε) καθώς και το «Περί Βίων» (περί τρόπου ζωής) στα οποία ο Επίκουρος ανέπτυσσε διεξοδικά το λάθε βιώσας. Από τα κείμενα όμως που σώζονται άλλων Επικούρειων και μη, μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Δάσκαλος προέτρεπε τους μαθητές του να αποφεύγουν τα δημόσια πράγματα και την πολιτική. Το σύνθημα «λάθε βιώσας» δεν ήταν επαναστατική καταγγελία της κοινωνίας αλλά συνταγή για την κατάκτηση της γαλήνης.Την φράση, ο Χαράλαμπος Θεοδωρίδης την αποδίδει ως εξής: «Απόφευγε τις ανόητες επιδιώξεις, τις πράξεις που προκαλούν αντίδραση, ταράζουν τη γαλήνη σου και σε κατεβάζουν στο επίπεδο των αφώτιστων και των χυδαίων. Τιμή και δόξα σαν εκείνες δεν έχουν αξία».Μείνε στην αφάνεια λοιπόν. Η αφάνεια σού εξασφαλίζει την ανωνυμία και την δυνατότητα να είσαι αυτάρκης, δηλαδή ελεύθερος, ενώ η διασημότητα δημιουργεί αντιπαλότητα και μεγάλη έχθρα με αποτέλεσμα το άτομο να μην μπορεί να βρει την αταραξία, που είναι η προϋπόθεση για το «ΖΗΝ ΗΔΕΩΣ». Δεν πρόκειται επομένως για αντικοινωνική στάση, αλλά για καθαρά κοινωνική, αφού έτσι μόνο μπορείς να φθάσεις στο ύψιστο αγαθό την ΗΔΟΝΗ. Πρέπει να μείνει ο σοφός όσο γίνεται πιο μακριά από τα δημόσια πράγματα, τα οποία δεν είναι μόνο η πολιτική, αλλά όλες οι μορφές της κοινωνικής μας ζωής. Επομένως αξίζει να μείνεις στην αφάνεια, για να διαφυλάξεις την ψυχική σου γαλήνη και να καλλιεργήσεις το πνεύμα σου.Όσον αφορά τον πολιτικό βίο. Η στάση του Επίκουρου προς την πολιτική ξεκινά από την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τον καιρό μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και την κατάργηση κάθε μορφής δημοκρατίας. Συνυπολογίζει βέβαια και τις συνθήκες που επιτρέπουν την επίτευξη της αταραξίας. Ως προς αυτό, ο πολιτικός βίος, είναι αθέμιτος ανταγωνισμός ή δεσμωτήριο, εκ του οποίου καλείται να απομακρυνθεί όσο γίνεται περισσότερο ο σοφός. Το σίγουρο είναι ότι όποιος ασχολήθηκε με την πολιτική πληγώθηκε.Ο Χ. Θεοδωρίδης μάς μεταφέρει απ' τα γραπτά του Φιλόδημου που βρέθηκαν στο Ερκουλάνο: «Αν καλοεξετάσει κανείς τι είναι εχθρικότερο για τη φιλία και τι παραγωγικότερο για την έχθρα, θα βρει την πολιτική, επειδή αυτή δίνει αφορμή στη ζήλια και γεννά τη συντρόφισσά της, την φιλοπρωτία, και τις διαφωνίες και αντιθέσεις». Επίσης απ' τον Πλούταρχο (Περί ευθυμίας): «Όσοι φλέγονται από επιθυμία και φιλοδοξία και δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, ας ακολουθήσουν τη φυσική τους ορμή για πολιτική. Γιατί η απραγμοσύνη θα τους ταράξει περισσότερο και θα τους πληγώσει, όσο δεν τους γίνεται αυτό που ορέγονται».Πηγή: ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΕΥΡΑΣ-ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ-Θεσσαλονίκη, 697-2 ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ
gerasimos-politis
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Γιατί δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε ονόματα
Posted: 17 Aug 2014 06:47 AM PDT
Σίγουρα σας έχει συμβεί να γνωρίζετε ένα άτομο, ίσως και μόλις να έχετε συστηθεί, παρόλα αυτά να μην μπορείτε με τίποτα να θυμηθείτε το όνομά του.
Έρευνα που διεξήγαγε η ιστοσελίδα theatlanatic.com έρχεται να δώσει μερικές απαντήσεις στο γιατί μας συμβαίνει συχνά αυτό.
Δείτε τις πιο συχνές αιτίες που ξεχνάτε ονόματα ατόμων:
Το φαινόμενο "ο επόμενος στη σειρά"'
Όταν έρχεστε αντιμέτωποι με μια ομάδα από αγνώστους που απλώνουν τα χέρια, για να σας συστηθούν, το μυαλό σας αδυνατεί να παρακολουθήσει "λεπτομέρειες" όπως τα ονόματα, αφού μπαίνει σε μια "αυτόματη" διαδικασία όπου πραγματοποιεί τυπικές κινήσεις. Η διπλή διαδικασία του να μάθετε τα τα ονόματα των άλλων και να πείτε το δικό σας, είναι αγχωτική για τον εγκέφαλο, ώστε αποφασίζει να αφιερώσει λιγότερη ενέργεια στο να αποθηκεύσει άμεσα νέες, δευτερεύουσες, πληροφορίες, όπως τα ονόματα.
Δεν σας ενδιαφέρει στ' αλήθεια το όνομα του άλλου
Το πόσο πολύ σας ενδιαφέρει πραγματικά κάτι, επηρεάζει και την ευκολία/αποτελεσματικότητα με την οποία θα το μάθετε/θυμηθείτε. Μερικοί άνθρωποι, όπως εκείνοι που είναι πιο κοινωνικοί, έχουν απλά μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, ενδιαφέρονται περισσότερο για τις διαπροσωπικές σχέσεις και ως εκ τούτου απομνημονεύουν ευκολότερα τα ονόματα.
Περιορισμένη "βραχυπρόθεσμη μνήμη"
Η μνήμη μας χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες: μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη. Η δεύτερη, είναι μια συγκριτικά πιο αδύναμη λειτουργία της μνήμης, ονομάζεται και "λειτουργική μνήμη" και μας βοηθάει να εκτελούμε απλές, σχεδόν "μηχανικές", λειτουργίες. Συγκρατούμε λίγες πληροφορίες στην λειτουργική μνήμη και αν δεν συγκεντρωθούμε για να τις αποθηκεύσουμε καλύτερα, τότε γρήγορα αυτές οι πληροφορίες χάνονται.
Τα ονόματα δεν έχουν νόημα για τον εγκέφαλο
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος μαθαίνει από μικρή ηλικία να αποθηκεύει πιο εύκολα πληροφορίες που του είναι χρήσιμες. Ένα όνομα κάποιου ατόμου δεν παρέχει στον εγκέφαλο καμία πληροφορία για το άτομο αυτό, αρκετά άξια/σημαντική, ώστε να πρέπει να την αποθηκεύσει άμεσα. Πιο σημαντική πληροφορία είναι η συμπεριφορά, το ύψος, η μυρωδιά, η έκφραση του προσώπου κλπ. Ένα όνομα, το οποίο ενδεχομένως μοιράζονται πολλά πρόσωπα που γνωρίζουμε, δεν προσθέτει τίποτα ιδιαίτερα χρήσιμο στην γνώση μας για το κάθε άτομο.
Ο πραγματικός λόγος που απατούν οι γυναίκες...
Posted: 17 Aug 2014 06:37 AM PDT
Ο Έρικ Άντερσον, επιστημονικός υπεύθυνος της ιστοσελίδας γνωριμιών AshleyMadison.com και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Γουίντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, υποστηρίζει πως ανακάλυψε – επιτέλους – τι είναι αυτό που ωθεί τις γυναίκες να απατήσουν το σύντροφό τους.
Η ιστοσελίδα AshleyMadison.com επιτρέπει σε άνδρες και γυναίκες να γνωρίζουν νέους ανθρώπους και να διατηρούν μαζί τους, διακριτικά πάντα, παράνομους δεσμούς.
Ο Άντερσον μελέτησε – κάποιοι θα έλεγαν πως "κατασκόπευσε" – τις διαδικτυακές συζητήσεις 100 παντρεμένων γυναικών ηλικίας 35 έως 45 ετών, προκειμένου να διαπιστώσει ποιος είναι ο βασικός λόγος για να αναζητήσουν μια εξωσυζυγική σχέση. Παρουσιάσε τα αποτελέσματα της μελέτης του στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρίας Κοινωνιολογίας που πραγματοποιήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο.
Προς έκπληξή του, ο Άντερσον διαπίστωσε πως οι γυναίκες αυτές δεν αναζητούσαν ένα νέο ερωτικό σύντροφο επειδή ήταν δυστυχισμένες στο γάμο τους. Αντιθέτως, ανακάλυψε ότι το 67% των γυναικών αναζητούσαν ένα νέο φλερτ επειδή επιθυμούσαν πιο ρομαντικό ή παθιασμένο σεξ.
Οι περισσότερες από αυτές, μάλιστα, έκαναν εξαιρετικά θετικά σχόλια για το σύζυγό τους στις διαδικτυακές τους συζητήσεις με άλλους άνδρες.
"Τα αποτελέσματα αυτά δεν αντικατοπτρίζουν τη συζυγική δυσαρμονία, αλλά τη σεξουαλική μονοτονία. Πρόκειται για ένα κοινωνικό φαινόμενο που χαρακτηρίζει τις μακρόχρονες μονογαμικές σχέσεις", αναφέρει ο Άντερσον στο σχετικό δελτίο τύπου.
"Η πιο προβλέψιμη μεταβλητή σε μια σχέση είναι πως όσο προχωρά η ποιότητα και η συχνότητα του σεξ μειώνονται. Αυτό συμβαίνει επειδή συνηθίζουμε και βαριόμαστε."
Για ακόμη μία φορά λοιπόν επισημαίνεται ότι μια σχέση χρειάζεται προσπάθεια και αφοσίωση για να παραμείνει ζωντανή. Η φαντασία και η δημιουργικότητα βοηθούν το ζευγάρι να ανακαλύπτει συνεχώς καινούρια πράγματα, ώστε να μη βυθιστεί στη ρουτίνα και στραφεί εν τέλει σε... άλλες αγκαλιές.
Η Βίλα Των Pink Floyd Στη Ρόδο Είναι Το Αναπάντεχο Χρυσό Τούβλο Του Καλοκαιριού
Posted: 17 Aug 2014 06:27 AM PDT
Καλησπέρα, καθίστε, ζέστη ε, να κεράσω ένα νεράκι, κάθεστε, είστε άνετα; Το σπιτόσκυλο σας θέλει σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση επειδή
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" ήταν το πρώτο πράγμα που είπε το σπιτόσκυλο, "τι είναι αυτό το ζαχαρωτό παιδικής τούρτας που αναρωτιέσαι κρυφά αν τρώγεται", ήταν το δεύτερο, και μια ταχυπαλμία την έπαθε όταν διάβασε ότι δεν είναι ζαχαρωτό, είναι κανονικό σπίτι, βρίσκεται στη Λίνδο της Ρόδου και ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ:
Γιατί; Γιατί; Ποιος νοσηρός νους; Ποιός;
Αυτός.
Ένα μηδέν.
Ετούτο το σπίτι, που τώρα πωλείται για αδιευκρίνιστη τιμή, ανήκε στον Ντέιβιντ Γκίλμορ των Pink Floyd, και το συγκρότημα έχει, λέει, περάσει καλοκαίρια σ' αυτό το φανταχτερό πράγμα, το οποίο θα δεις πολύ προσεκτικότερα ευθύς αμέσως, πρώτα σ' ένα βίντεο που το δείχνει σε όλη του τη δόξα, ή μάλλον όχι, όχι δόξα, πώς είναι το αντίθετο; Καταστροφή:
"Αρ νουβό ελεγκάνς" το αποκαλούν, και τι να κάνουν οι άνθρωποι, πρέπει κάπως να το αποκαλέσουν. Είναι μια συστάδα από κτίρια δίπλα στη θάλασσα, το λοιπόν, σε κοντά δέκα στρέμματα έκταση, και τα κτίρια είναι μουσταρδιά και πολύ άσχημα, και η γενικότερη αισθητική είναι για τα γούστα του σπιτόσκυλου κραυγαλέα και φανταχτερή, και είναι περίεργο όταν άνθρωποι που ξέρεις από τη μια τους ιδιότητα, βγάζουν τις άλλες τους ιδιότητες με τρόπο κάπως αναπάντεχο.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο από μέσα, με διάκοσμο πρότερο του μεσιτικού που είδαμε στο βίντεο:
Κι ας δούμε πιο αναλυτικά το απ' έξω:
Ποιος μπορεί να κάνει γαλήνιος διακοπές μέσα σ' αυτό τον ορυμαγδό φίρδην-μίγδην οπτικών θορύβων; Σε τι κατάσταση βρίσκονται τα νεύρα του ή της στα τέλη του καλοκαιριού; Τι είδους δημιουργικό outlet πρέπει να αναζητήσει για να βρει εσωτ...
Α.
spitoskylo
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Γίνε η γεύση του φαγητού και του ποτού
Posted: 17 Aug 2014 06:03 AM PDT
Όταν τρως να γίνεσαι η γεύση του φαγητού ή του ποτού. Όταν τρώμε, τρώμε ασυνείδητα, αυτόματα σαν ρομπότ. Αν δεν ζεις τη γεύση απλά γεμίζεις τον εαυτό σου με υλικό. Να τρως αργά και να έχεις επίγνωση της γεύσης. Μην καταπίνεις απλά. Να γεύεσαι αργά και να γίνεσαι η γεύση.΄Οταν αισθάνεσαι τη γλυκήτητα γίνεσαι η γλυκήτητα. Τότε μπορείς να την αισθανθείς σε όλο σου το σώμα. 'Οχι μόνο στο σώμα, όχι μόνο στο στόμα, όχι μόνο στη γλώσσα. Μία συγκεκριμένη γλυκήτητα απλώνεται σαν κύμα. 'Ο,τι και να τρως, να αισθάνεσαι την γεύση και να γίνεσαι η γεύση.
Να το γεύεσαι όσο το δυνατόν περισσότερο. Να είσαι πιο ευαίσθητος, πιο ζωντανός. Όχι μόνο ευαίσθητος, να γίνεσαι η γεύση. Χωρίς την γεύση οι αισθήσεις σου θα νεκρωθούν, θα γίνουν όλο και πιο ευαίσθητες. Έτσι δεν θα μπορέσεις να αισθανθείς το σώμα και να βιώσεις αυτό που αισθάνεσαι. 'Ετσι θα εστιάσεις την προσοχή σου στο κεφάλι.
Είναι όμορφο να γεύεσαι και είναι όμορφο να αισθάνεσαι. ΄Οταν γίνεσαι περισσότερο ευαίσθητος γίνεσαι πιο ζωντανός.
΄Οταν πίνεις νερό, να αισθάνεσαι την δροσιά του νερού. Κλείσε τα μάτια σου και πιές αργά, να το γεύεσαι, να αισθάνεσαι την δροσιά και να αισθάνεσαι ότι έχεις γίνει η δροσιά, επειδή η δροσιά μεταφέρεται από εσένα στο νερό.
Γίνεται μέρος του σώματος σου.
Το στόμα σου αγγίζει, η γλώσσα σου αγγίζει και η δροσιά μεταφέρεται.
Επέτρεψε να συμβεί σε όλο σου το σώμα. Επέτρεψε στα κύματα να απλωθούν και θα αισθανθείς την δροσιά σε όλο σου το σώμα. Με αυτό τον τρόπο η ευαισθησία θα αλλάξει και θα γίνεις πιο ζωντανός και θα γινεις πιο πλήρης,
Κάνε το αυτό όσο πιο συχνά μπορείς και για όσο περισσότερο χρονικό διάστημα μπορείς και παίξε με αυτή την αρχή.ΟshoΑ course in meditationmentors channel
sevastivola ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Mισογύνης & Μισάνδρα!
Posted: 17 Aug 2014 05:53 AM PDT
Γιατί υπάρχει η περίπτωση να συναντηθούν;!
Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έλκουν μαθήματα κι ανθρώπους με τους οποίους έχουν κάτι κοινό να θεραπεύσουν ή συμπληρωματικά, ο ένας έχει φέρει ένα «καλό δώρο» για τον άλλο, αρκεί αυτό να το συνειδητοποιήσουν έστω και μετά από «κακά ξεμπερδέματα».
Αυτό το καλό που ο καθένας έχει είναι η Αλληλοσυμπλήρωση η οποία γίνεται αντιληπτή ακόμη και μετά από πολλά χρόνια μετά από μία σχέση ιδίως προβληματική.
Οι άνθρωποι δεν έλκουν απλώς τα μαθήματά τους. Έλκουν και «Μαθήματα Εξετάσεις» για την τελική κατάταξη στη νέα κατηγορία που κατέκτησαν – εάν το μάθημα έγινε πρότερα κατανοητό.
Είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί κανείς στο παρόν τι είναι αυτό που διδάσκεται από μια παρούσα δύσκολη συνύπαρξη.
Όμως κάποιος που είναι εκπαιδευμένος και δουλεύει με τα «Ανθρωποθέατρα» μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβει και κυρίως να κάνει μία ωμή αυτοκριτική σε μία κατάσταση όπου είναι εμπλεκόμενος, ώστε να ισορροπήσει την ενέργειά του από τα προβλήματα που προσήλκυσε κάποτε λόγω π.χ. Ανασφάλειας & Χαμηλής Αυτοεκτίμησης. Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι τα μαθήματά μας, το χαρακτήρα μας, τα σενάρια στα οποία παίζουμε, τα έχουμε προσχεδιάσει πριν ενσαρκωθούμε ώστε να μαθητεύσουμε σε αυτά, μόνο και μόνο για να αντιληφθούμε την ίδια τη Θεϊκότητά μας και να την τιμήσουμε…
Έτσι, όταν κάποιος έχει θεραπεύσει ένα «Σύμπλεγμα», στο μέλλον περνά από εξετάσεις που του βάζει το Σύμπαν ώστε να περάσει τελειωτικά στη νέα κατάσταση που κατέκτησε.
Τίποτα δεν είναι σταθερό για όσο διάστημα χρειάζεται να αμφιταλαντευτεί κάποιος πάνω σε ένα μάθημα, ακόμη κι αν αρχίζει να το αναγνωρίζει και να το αποκωδικοποιεί.
Το μάθημα είναι πιο ισχυρό από τη λογική.
Κι ενώ το αποκωδικοποιεί, είναι ήδη βουτηγμένος μέσα του.
Συνήθως απαιτείται πολύς χρόνος ώστε να μεστώσει μία επίγνωση.
Το πιο όμορφο όλων είναι να γίνεται κανείς συνειδητά πειραματόζωο
του ίδιου του Εαυτού του και να τον περνά ο ίδιος από αυτές τις Εξετάσεις.
Μπορεί όποια στιγμή κι αν θέλει να αποχωρήσει,
φτάνει να μην έχει βλάψει κανένα κατά το δυνατόν.
Κι ερχόμαστε στα άτομα που έχουν περάσει από το μάθημα - σενάριο της Χαμηλής Αυτοεκτίμησης το οποίο βγαίνει σε πολλές εκδοχές και διασκευές στη Ζωή.
Κάθε μάθημα είναι μία βραδυφλεγής βόμβα που σε ανύποπτο χρόνο μπορεί να αναφλεγεί στο διάβα της Ζωής, εάν έχει μείνει έστω ένα ψεγάδι για να εκλεπτυνθεί και να ελευθερωθεί μέσα από την πλήρη Αποδοχή.
[Ο λόγος που γίνεται πραγματεία συχνά γύρω από τη Χαμηλή Αυτοεκτίμηση είναι επειδή αυτό το Σύμπλεγμα / Κόμπλεξ «χτυπάει» διάφορες εκφάνσεις της Προσωπικότητας].
…Το συγκεκριμένο σενάριο του Μισογύνη & της Μισάντρας θα μπορούσε να είναι κάλλιστα θεατρικό έργο.
Ο Μισογύνης εκδικείται την καταπιεστική ή αδιάφορη Μητέρα στο πρόσωπο κάθε Γυναίκας.
Η Μισάντρα εκδικείται τον κακό, σκληρό, εκβιαστή ή αδιάφορο Πατέρα στο πρόσωπο κάθε Αντρα.
Κι εγώ αρχίζει ο κακός χαμός…
Και οι 2 στη ζωή τους θα έλξουν τύπους ακριβώς ίδιους με τους γονείς τους, ακριβώς επειδή δε θεράπευσαν τις πληγές που άνοιξαν από αυτή τη σχέση. Στην πορεία όταν αντιληφθούν αυτό το αδιέξοδο ίσως έλξουν «ανώτερους ανθρώπους» και έτσι θα θεραπεύσουν κάποια ελλείμματα μέσα τους όπως αυτό της έκδηλης Αγάπης κι Αποδοχής που θα έπρεπε να προσφερθεί από το γονέα του αντίθετου φύλου.
Το μάθημα αυτό χαρακτηρίζεται από την Αυτοκαταστροφικότητα και την καταστροφή ιδίως των συγκυριών που φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές…
Αυτό σημαίνει ότι το κρυφό μίσος για το άλλο φύλο παραμένει αθεράπευτο. Οτιδήποτε καλό έρχεται το υποσυνείδητο δεν μπορεί να το αντέξει και το καταστρέφει.
Έτσι, ενώ κάποιος θέλει κάποιον τελικά πάρα πολύ και τον νιώθει στα μέτρα του, την ίδια στιγμή κάνει αυτοσαμποτάζ και τα καταστρέφει όλα…
Χαμηλή Αυτοεκτίμηση: Δεν πιστεύει [ασυνείδητα] ότι αξίζει κάτι τόσο καλό εφόσον δε δέχτηκε τίποτα καλό από το γονέα του αντίθετου φύλου.
Όταν με το καλό θεραπευτεί αυτό το Σύμπλεγμα μέσα από άγρια μαθήματα αυτοσαμποτάζ και πολεμικών συρράξεων μεταξύ των 2 συμμετεχόντων, τότε μένει καιρός για περισυλλογή.
Όταν γίνει αντιληπτό αυτό το θέατρο, ο Μισογύνης και η Μισάντρα θα καταλάβουν τι είναι αυτό που τους κάνει να έλκουν το λάθος άνθρωπο τη λάθος στιγμή.
Ή μήπως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή;!
Την προδοσία την έλκει αυτός που δουλεύει με τη Χαμηλή Αυτοεκτίμηση ώστε να μάθει μόνος να τιμά τον Εαυτό του και να μην περιμένει καμία τιμή έξω από τον ίδιο. Τότε αρχίζουν να συμβαίνουν υπαρξιακά θαύματα και νέες συνάψεις συνειδητότητας.
Ο Μισογύνης και η Μισάντρα είναι αυτοκαταστροφικοί.
Κάνουν διαρκώς αυτοσαμποτάζ και όλοι οι εμπλεκόμενοι περνούν πολύ άσχημα.
Προκαλούν αψιμαχίες με το άλλο φύλο για να αποδείξουν ότι πραγματικά αυτό δεν αξίζει.
Όταν κάποιος έχει περάσει [το 80%] του μαθήματος αυτού,
κάποτε θα δοκιμαστεί ξανά πάνω σε αυτό.
Τι γίνεται όταν ο Μισογύνης συναντήσει τη Μισάντρα;!
Είναι συγκλονιστικό, γιατί ανάμεσα στα αισθήματα του μίσους και της ακύρωσης του άλλου, αιωρείται μία αγάπη ερωτική και κυρίως ανεκπλήρωτη στις περισσότερες καταστάσεις.
Κατά βάθος αγαπάνε πολύ ο ένας τον άλλο αλλά αυτή η ενέργεια είναι αλυσοδεμένη και φιμωμένη…
Δεν είναι ερωτική αυτή η αγάπη αλλά μεταξύ των Ψυχών…
Που επειδή «συμπάσχουν» τρόπο τινά, είναι ο ένας για τον άλλο το άγνωστο καρνάγιο επισκευής… Αλλά το καταστροφικό πάθος είναι δυνατότερο και παρασέρνει.
Έτσι - όπως και σε κάθε μάθημα - το υποσυνείδητο δημιουργεί αμέσως«Εκτινασσόμενες Πολώσεις» κατευθείαν προς τον άλλο πόλο και η «Μάχη Ακύρωσης» του άλλου αρχίζει.
Όταν ο ένας από τους 2 έχει περάσει το μάθημα μπορεί να έλξει κάποιον που είτε δεν το έχει περάσει, είτε βρίσκεται στην αρχή του, είτε το έχει περάσει και δοκιμάζονται και οι 2. Αυτό σημαίνει ότι ένα « Σκοτεινό Ψήγμα» [όπως το σύμβολο Γιν – Γιανγκ]
σιγοκαίει μέσα σε κάθε ένα ή αυτό είναι ένα τελικό τεστ για τους επιτυχόντες.
Αυτός που έχει ξεπεράσει προ πολλού αυτό το μάθημα πρέπει να το αντιληφθεί έγκαιρα και να αποχωρήσει από τη σύρραξη ή το μελλοντικό της ξέσπασμα που δε θα αργήσει να φανεί αν παραμείνει…
Σε όποιο σημείο της μαθησιακής πορείας % και να βρίσκεται κανείς, καλείται να απέχει από σχέσεις και να απομονωθεί ώστε να δουλέψει κι άλλο τη Συγχώρεση προς το Γονέα, τον Άλλο, αλλά και τον Εαυτό του.
Αυτό σημαίνει να τελειοποιήσει την Αποδοχή για όλα τα πεπραγμένα του παρελθόντος.
Συνήθως κάθε άνθρωπος δεν καταλαβαίνει το μάθημα στο οποίο βρίσκεται. Και θα έλξει πολλά μαθήματα ακόμη που στις πλείστες περιπτώσεις δε θεραπεύονται και ποτέ, αναλόγως του Ψυχικο-Πνευματικού του επιπέδου.
Η εξισορρόπηση της αντίθετης ενέργειας μέσα στο υπάρχων Φύλο [Εξισορρόπηση Αρσενικού - Θηλυκού] είναι πολύ σημαντική για να ισορροπήσει η Ενέργεια της Ψυχής μέσα σε αυτή τη ζήση. Εμπεριέχουμε και τις 2 Κοσμικές Ουσίες μέσα μας. Η μία Εκδηλωμένη και η άλλη Ανεκδήλωτη - αλλά ενεργή.
Καλούμαστε να ισορροπήσουμε τις Ενέργειες για να προαχθούμε ως Ψυχές.
…Αυτές είναι εμπνεύσεις που παίρνω καθημερινά από την ίδια τη Ζωή. Ελπίζω να βοηθάω με αυτά τα mini σεμινάρια που γράφω με όλη την καρδιά μου για να ευχαριστήσω όλους εσάς που με διαβάζετε από όλο τον πλανήτη.
Σας ευχαριστώ θερμά για αυτό. Το ενδιαφέρον σας φαίνεται από την επισκεψιμότητα τουblog μου στα 2 περίπου χρόνια από την έναρξή του: +12.280 περίπου επισκέψεις έως και σήμερα.
Είναι τιμή μου που συνυπάρχουμε ως συνοδοιπόροι και σας ευχαριστώ για την όμορφη παρέα σας, Αδελφοψυχές Όμορφες και εν δυνάμει Τέλειες!
Με Αγάπη, Φίλις Χρυσού
[Αndromeda Galactica]
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
ΕΓΩΙΣΜΟΣ & ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ... H λεπτή διαφορά μεταξύ Μικροπρέπειας & Μεγαλείου Ψυχής.
Posted: 17 Aug 2014 05:51 AM PDT
Μία γυναίκα δεν ξεχνά ποτέ αυτόν που την πρόσβαλε.
Και για να ισορροπήσει την ενέργεια μέσα της έχει την ανάγκηνα εκδικηθεί. Η ανάγκη της εκδίκησης σημαίνει το εξής:Ο Προδομένος αισθάνεται Θύμα Κλοπής και θέλει πάση θυσίανα πάρει τα κλοπιμαία πίσω.
Η Εκδίκηση είναι ο δρόμος που δίνει άμεση ικανοποίηση στη θιγμένη προσωπικότητα. Είναι όμως αυτός ο τρόπος τελικά η μοναδική λύση ώστε να ισορροπήσει η εσωτερική και ανισόρροπη πια ενέργεια που έχει διαταραχθεί;!
Εξισορρόπηση Ενέργειας σημαίνει ότι η Ενέργεια που «κλάπηκε» πρέπει να «επιστρέψει» ώστε να ισορροπήσει ξανά η ενεργειακή πλάστιγγα.
Σε αυτή την πλάστιγγα μία είναι βαρύτεροτο ζύγι της Προσωπικότητας και μία αυτό της Ψυχής.
Πράγματι, δε χάνει μόνο η Προσωπικότητα ενέργεια αλλάκαι η Ψυχή. Γιατί η μανιασμένη Προσωπικότητα προκειμένουνα μάχεται υπεραντλεί Ψυχική Ενέργεια. Και έτσι η Ανθρωποψυχή στο σύνολό της «στεγνώνει» από τους ζωτικούς χυμούς της καθώς η Προσωπικότητα – το «Εγώ» μαγνητίζει ολόκληρη την ύπαρξη στα Τάρταρα της Κακίας.
Με τη διαφορά ότι η Προσωπικότητα ζητά το κακό του άλλου θέλοντας να ικανοποιηθεί πάση θυσία, ενώ η Ψυχή δε βιάζεταικαι Συγχωρεί…
Πολλές φορές όταν η Προσωπικότητα εκδικείται, η Ψυχή κλαίει…
Πριν εξηγηθούν όλα αυτά μέσα από το Ψυχοπνευματικό πρίσμαθα ήθελα να δώσω στις γυναίκες κυρίως μία οπτική που ίσωςδεν είχαν πρότερα αντιληφθεί ότι υπάρχει και που θα δώσει μία ικανοποίηση βασισμένη σε Αλήθειες. Έτσι μπορεί να ικανοποιηθεί και η Προσωπικότητα αλλά και η Ψυχή.
Να σημειωθεί ότι η Γυναίκα ενσαρκώνει την Πηγή της Ζωήςκαι της Δημιουργίας. Όταν προδίδεται αισθάνεταιότι στο Πρόσωπό της προσβάλλεται το Κοσμικό Θηλυκόκαι η Θεόπλαστη Φύση.
Η Γυναίκα «εγκολπώνει» ξανά μέσα της τον Άνδρα.Καθώς ο Άνδρας προήλθε μέσα από μία Μήτρα.Η Γυναίκα είναι η Κοσμική Μήτρα.Όταν ο Άνδρας προσβάλλει αυτη την Ιερή Πηγή,κλονίζεται η Θηλυκή Κοσμική Ενέργεια μέσα στο Γυναικείο Σύμπαν. Είναι πολύ ισχυρότερη αυτή η εμπειρία για τη Γυναίκα από ότι για τον Άνδρα.
Μαζί με τη Γυναίκα που πονάει, συμπάσχει και συναισθάνεται αυτό τον πόνο και το Σύμπαν. Κλαίει το Κοσμικό Θηλυκό.Η Γυναίκα είναι Ιερό Πρόσωπο και δυστυχώς έχει απολέσειτην Ιερότητά της. Αγνοεί ότι η Σεξουαλική Ενέργεια είναιη δύναμη όχι της Προσωπικότητας, αλλά αυτή που κάνειτον κόσμο να γυρίζει…
Η Γυναικεία Φύση είναι αυτή που όταν είναι Σοφή ορίζειμε Αγάπη έναν ολόκληρο κόσμο και τον τηρεί σε τάξη,όπως μία Οικογένεια, μία Χώρα.Κάποτε η κοινωνία ήταν Μητριαρχική.Κάποτε η Γυναίκα τηρούσε τις Θείες Ισορροπίες και ο πλανήτης βρισκόταν σε άνθιση. Όμως κατά την παρακμή αυτής της εποχής το Κοσμικό Θηλυκό παρήκμασε στη Γηκαι κακομεταχειρίστηκε τους Άνδρες.
Σήμερα η Γυναίκα πληρώνει αυτό το Καρμικό Αμάρτημα.Όμως στην επάνοδό της ώστε να ανακτήσει την αυτοκυριαρχία και τα δικαιώματά της «έγειρε» απότομα την πλάστιγγατης ζυγαριάς των 2 Φύλων, με αποτέλεσμα και το Ανδρικό Φύλο να έχει χάσει την αλλοτινή – έστω Σοβινιστική Ισορροπία του.
Τα 2 Φύλα καλούνται να αναλάβουν ξανά τους Φυσικούς Ρόλους τους. Η Σκοτεινή Κυριαρχία του πλανήτη θέλει να κάνειτον Άνδρα γυναίκα και τη Γυναίκα άνδρα. Μην υποκύπτετε π.χ. στις υπο-βολές της μόδας ή …στις οδοντόκρεμες που περιέχουν φθόριο το οποίο καταστρέφει τις ανδρικές ορμόνες και κάνει τους Άνδρες ανδρείκελα. Το σχέδιό τους είναι απόλυτα συντονισμένο. Ξυπνήστε κι αγαπηθείτε με Σεβασμό κι Ελευθερία…
Κάντε μία Νέα Αρχή, πλησιάστε ο ένας τον άλλο με Αγνή Πρόθεση, όχι με σχέδια πίσω από σχέδια.-
Οι Κόσμοι της Ψυχής & της Προσωπικότητας.
Προσωπικότητα: Αρχικά, πρέπει να καταφέρει κανείς να βγειαπό τη σύμμειξη με το γεγονός και να πάρει απόσταση παρατηρητή. Όταν το καταφέρει αυτό θα πρέπει να διαλογιστεί: "ποιος είναι αυτός που με προσέβαλε;! Πόσο σημαντικός είναι πραγματικά; Πόσο μεγάλο βάρος έχει η γνώμη του;!"Κάποιος που αγαπά άνευ όρων ή σέβεται, δεν προσβάλει.Αλλά πόσο αγαπά και σέβεται κάποιος πρώτα τον εαυτό του ώστε να καταφέρει να συμπεριφέρεται με σεβασμό σε κάθε περίσταση και όχι μόνο για το «φαίνεσθαι»;!
Ίσως μετά από αυτό το διαλογισμό διαφανεί η Αλήθεια.Κανέναν που δε φέρεται όπως του φερόμαστε – με Ευγένειακαι Σεβασμό – και που δεν αναγνωρίζει την τιμή που του γίνεται δεν πρέπει να υπερεκτιμάμε. Αυτή η τάση «θεοποίησης του θύτη» είναι άρρωστη και μαζοχιστική. Οι Γυναίκες του σήμερα αγαπάνε τον Αλήτη, όχι τον Ενάρετο…
Εφόσον κανείς καταλάβει ότι η Ασέβεια είναι η γλώσσατων δειλών και των «μικρών», μπορεί να τους αναγνωρίσει ελαφρυντικά!
Αλλά γιατί τελικά μια γυναίκα δεν ξεχνά ποτέ τον πόνο και αυτόν που της τον προκάλεσε;! Υπάρχει και μία άλλη αλήθεια που κανείς δεν τη σκέφτεται. Μεταξύ άλλων ένας λόγος είναι ότι δεν μπορεί να συγχωρήσει τον εαυτό της που υπέπεσε στην ευχέρεια κάποιου που η προσωπικότητά της θα αποκαλούσε «μικρό» αν τον γνώριζε νωρίτερα όπως πραγματικά αυτός είναι.
Τελικά, ο μεγάλος αγώνας για ικανοποίηση δεν έχει να κάνει τόσο με τον Άλλο όσο με τον ίδιο τον Εαυτό.Πρέπει κανείς να καταφέρει να αγαπήσει τον εαυτό τουκαι να τον συγχωρήσει για τη «λάθος» επιλογή.
Λάθος ή Σωστή όμως;! Τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο σκοπό. Καμία συγκυρία δεν είναι τυχαία καθώς κανείς μαγνητίζει άτομα που εκπέμπουν στην ίδια συχνότητα κι έχουν παρόμοια θέματανα λύσουν. Ό,τι μαγνητίζει κανείς το χρειάζεται για να εξελιχθεί.Αντί οι εμπλεκόμενοι να δουν ο ένας στον άλλο το καθρέφτισμα του εαυτού και να αντιληφθούν ότι αυτό που τους ενοχλεί είναιο ίδιος ο εαυτός τους, αντιμάχονται αυτή την εικόνα λες και είναι ζήτημα μόνο τους άλλου [το ό,τι συμβαίνει μεταξύ των δύο].
Το να έλξει μία γυναίκα έναν αχρείο ίσως σημαίνει ότι πρέπει να αγαπήσει λίγο περισσότερο τον εαυτό της – όχι εγωιστικά φυσικά. Το «Σχολείο των Αχρείων»σταματά όταν η ίδια δεν έχει την ανάγκη να δίνει ευκαιρίες σε αχρείους, είναι απλό. Τα ίδια ισχύουν και για τους άντρες. Άρα: «προδίδονται πάντα αυτοί που προδίδουν το εαυτό τους».
Το «Σχολείο των Αχρείων» αφορά και στα 2 Φύλα.Συνήθως ένας Μισογύνης προσελκύει μία …«Μισάνδρα»! Καλούνται να θεραπεύσουν την τραυματική εικόνα της Μητέρας και του Πατέρα αντίστοιχα, βιώνοντας τον ίδιο πόνο ξανά και ξανά. Ο ένας προσωποποιεί το γονιό του άλλου…Όταν το αντιληφθούν οι εμπλεκόμενοι αυτό,αυτόματα θα θεραπευτούν και θα αγαπήσουν το άλλο φύλο.
Μέσα στη μικρότητα όλων των συμμετεχόντων τελικά,μεγαλείο είναι να αντιληφθεί κανείς ότι έλκει ενέργειες παρόμοιες με τη δική του. Κι όταν το αντιληφθεί αλλάζει συχνότητα και έλκει καλύτερους συντρόφους, φίλους, έχοντας εκ του φυσικού αρχίσει να αλλάζει στάση ζωής και θεώρησης των πραγμάτων.
Ψυχή: Η Ψυχή γνωρίζει ότι κάθε συνάντηση και ιδίωςοι «συναντήσεις κορυφής» είναι προσχεδιασμένες από τις Ψυχές πριν ενσαρκωθούν. Ξέρει ότι δε γλυτώνει το μάθημα. Το επέλεξε. Ξέρει ότι όσο πιο στωικά κι αδιαμαρτύρητα δεχτεί τον πόνο,άλλο τόσο περισσότερο να εξαγνιστεί και θα εξυψωθεί.Ξέρει ότι δεν πρέπει να εκδικηθεί κανένα και τίποτα γιατί ο μόνος δρόμος για να λυθεί ο «Φαύλος Κύκλος της Αμφοτέρου Εκδίκησης» είναι μόνο η Συγχώρεση.
Ξέρει ότι είναι πολύ πιθανό σε μία προηγούμενη ζωή ντυμένη ένα σκληρό ρόλο, ίσως έβλαψε αυτόν που τη βλάπτει σήμερα…Και ξέρει ότι πρέπει να τον συγχωρέσει για να λάβει τέλος αυτότο αέναο δράμα που διαιωνίζεται στο χωροχρόνο.Η Στωικότητα, η Εγκαρτέρηση και η Μετριοπάθεια μακροπρόθεσμα προσφέρουν την πραγματική ικανοποίησηκαι για την Προσωπικότητα και για την Ψυχή.
Συμπέρασμα: Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην ίδια συνισταμένη. Τα πάντα γίνονται παλιά. Αλλά στο βιβλίο της ζωής μας καταγράφεται ο τρόπος που τα αντιμετωπίσαμε…Όταν περνούν τα χρόνια οι άνθρωποι σχεδόν ξεχνούν τα παλιά. Αλλά δεν ξεχνούν ποτέ τον πόνο και αυτόν που τους τον προκάλεσε. Είναι δικαίωμα του ανθρώπου να ζητά από τη ζωήτο χρόνο του μέχρι να καταφέρει να εξιλεώσει και να εξιλεωθεί… Στα μάτια του, στα μάτια των άλλων και στα μάτια του Θεού.
Όταν κανείς έχει τη Δύναμη και τη Σοφία να δει μια προβολήτου εαυτού του και των άλλων στο μέλλον, θα καταφέρει στο παρόν να κρατήσει μία Αξιοπρεπή Στάση απέναντι σε κάθε κατάσταση η οποία μπορεί στο σήμερα να τον θίγει πράγματι ανεπανόρθωτα.
Την καλύτερη και την πιο δίκαιη απάντηση σε όλους δίνει η ίδιαη ζωή. Φτάνει κανείς να είναι καρτερικός και να περιμένει…
Τότε, κάποτε, όλα μπαίνουν στη θέση τους. Η ενέργεια ισορροπεί επειδή μία Θεία Ενέργεια δουλεύει για τον Δίκαιο και τον Καλό. Αυτός που ενώ δεν έβλαψε [σε αυτή τη ζωή] αλλά βλάφτηκε,αργά ή γρήγορα θα δικαιωθεί.
Όταν βέβαια έρχεται αυτή η εποχή της Δικαίωσης δεν κάνει καμία αίσθηση. Αυτό θα πρέπει να θυμάται κανείς – αυτή την προβολή στο μέλλον, ώστε να μπορεί να κρατήσει την Ισορροπία της Ψυχής του μεν με προσπάθεια, αλλά με μία κατακτημένη μεγάλη δύναμη της Σοφίας που βλέπει το μέλλον και ξέρει ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη.
Αν στο σήμερα μπορέσεις να οραματιστείς το αύριο, έχεις ήδη λύσει το πρόβλημα του σήμερα. Αύριο όλα θα μοιάζουν παλιά.Τα πάντα είναι ήδη παλιά και στο Κβαντικό Διηνεκές στο οποίο [αγνοεί η πλειονότητα ότι] ανήκουμε, τα πάντα έχουν ήδη συμβεί.
Διαλογίσου το πώς έχεις δράσει απέναντι στις προκλήσεις.Ποιος Εαυτός θίχτηκε περισσότερο;!Ο Εγωισμός [Προσωπικότητα] ή η Περηφάνεια [Ψυχή] σου;!
Ανάλογα με τον τρόπο που λειτουργείς θα δεις την Ψυχοποιότητά σου και θα καταλάβεις αν είσαι μία Νέα ή μια Παλιά Ψυχή.Η Νέα Ψυχή «Χτίζει Νέο Κάρμα».Η Παλιά Σοφή Ψυχή έχει εκλεπτυνθεί, είναι πιο Φωτεινήκαι «Σβήνει Παλιό Κάρμα».
Δεν είναι ποτέ αργά να κάνει κανείς τη μεγάλη μεταστροφή:να γίνει πραγματικά «Μεγάλος», Μεγαλόψυχος - ως αληθινά ανώτερος και Ταπεινά Βασιλικότερος.Σημαίνει ότι αυτός που έχει Μεγαλείο Ψυχής έχει Συμπόνιακαι Κατανόηση για αυτούς που είναι μικροί, σκοτεινοί, χαμερπείς.
Όταν είσαι Ψηλά δεν έχεις τη διάθεση να κοιτάς «χαμηλά»στο έδαφος, αλλά να ατενίζεις ψηλά, τους αιθέρες, τον «Ήλιο»,το «Φως».
Κάθε Ψυχή ανήκει σε μια ομάδα Ψυχών. Η επιτυχία είναι η Ψυχή να μεταπηδά στο ανώτερο εξελικτικό επίπεδο και να συναντά Ψυχές πια ανώτερες – όπως έγινε κι αυτή…
Η Περηφάνεια της Ψυχής είναι το Παράσημο και η Σφραγίδα της. Σε όποιους κόσμους κι αν ταξιδεύει φέρει το Έμβλημά της που είναι η κατακτημένη Φωτεινή Ενέργεια του Δυναμικού της.Είναι το σύνολο των Αρετών που εμψύχωσε μέσα της.
Η Περηφάνεια είναι μια Βασιλική Σιωπή.Και αυτή η σιωπή είναι η πιο «εκκωφαντική» όλων!
Με πολλή Αγάπη,
Φίλις Χρυσού -
andromeda-ires
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Όταν η "Προσωπική Άβυσσος" ενώνεται με την "Κοσμική Άβυσσο"...
Posted: 17 Aug 2014 05:45 AM PDT
"...Κι όταν κοιτάς πολλή ώρα μέσα σε μια άβυσσο,
κοιτάει και η άβυσσος μέσα σε σένα".
Eίπε ο Kος Νίτσε...
Είχα πει κάποτε ότι θα γράψω ένα άρθρο σχετικά με αυτή
τη φιλοσοφική ρήση. Γιατί είδα μέσα μου πολλά μεταφορικά παρακλάδια της.
Σκέφτηκα πως όταν προκαλεί κανείς την τύχη του
αυτή θα του ανοίξει την πόρτα για την εμπειρία
την οποία αυτός διψά να ασπαστεί,
αλλά στο τέλος θα υπάρξει ένα ανάλογο Κόστος - Τίμημα.
Και ο λόγος ώστε να επέλθει ένα αναγκαστικό Τίμημα
είναι η "Ασυγχρόνιστη Βιάση" των Αισθήσεων
που τα θέλει όλα τώρα.
Νιώθω, βλέπω με τα εσωτερικά μου μάτια
τη μαγεία αυτής της ιερής στιγμής.
...Όταν κοιτάζεις προκλητικά μέσα στην άβυσσο,
σημαίνει ήρθε η αρχή του μαθήματος που ήρθες να εκτίσεις.
Το αναπόφευκτο "Μαγνητικό Μάθημα"
είτε θα σε ρίξει πιο βαθειά στη Μαγνητική Άβυσσο, είτε θα σε εκτινάξει
- αφού πατήσεις στον πυθμένα της -
πολύ ψηλά στους Φωτεινούς Ουρανούς του "Είναι". Από εσένα εξαρτάται τι θα γίνει.
Η "Προσωπική Άβυσσος" κάποια στιγμή θα συνδεθεί
με την "Κοσμική Άβυσσο".
Γιατί η "Κοσμική Άβυσσος"
δέχεται πρόκληση - πρόσκληση
από εσένα.
Αυτές οι 2 γίνονται ένα και ξεκινά το μάθημα...
Εκεί χάνεται κανείς.
Οι αισθήσεις που τον οδήγησαν εκεί φαίνεται τον ξεγέλασαν.
Στην αρχή το πάθος ήταν τόσο εθιστικό,
μα μετά ήρθε ο πόνος ή ακόμη
κι ένας Συναισθηματικός Θάνατος.
Οι Αισθήσεις γιορτάζουν.
Οι Αισθήσεις πενθούν...
Όταν εσύ Ανθρωποψυχή αντιληφθείς το λόγο
για τον οποίο βιώνεις Πόνο, θα ευλογήσεις τον Πόνο...
Όταν εσύ Ανθρωποψυχή αντιληφθείς το λόγο
για τον οποίο παγιδεύτηκες στο Σκοτάδι,
θα ευλογήσεις το Σκοτάδι...
Όταν εσύ Ανθρωποψυχή αντιληφθείς το λόγο
για τον οποίο δοκιμάζεσαι αλύπητα,
θα πάψεις να κατηγορείς τους πάντες
και θα προσκυνήσεις την Ιερότητα του Ηρωϊκού Εαυτού σου...
Τίποτα δε συμβαίνει εάν οι ίδιοι δεν το προκαλέσουμε.
Μαγνητίζουμε τα γεγονότα μόνο για να μας κάνουν πιο Σοφούς.
Ζούμε την πραγματικότητα που δημιουργήσαμε.
Το "Μαγνητικό Μάθημα" είναι ο δρόμος για την Ελευθερία.
Έτσι, η Δύνη της Αβύσσου, οι Επιθυμίες,
μπορούν να γίνουν το "Τούνελ 2 Κατευθύνσεων".
Αυτό εξαρτάται από τη Συναισθηματική Ευφυία.
Ο μόνος τρόπος για να προαχθείς και να βγεις έξω από την Άβυσσο είναι να αφεθείς να βουλιάξεις στη δύνη της, μέχρι να φτάσεις στον πάτο.
Το μυστικό για να ξεπεράσει κανείς μία σκληρή εμπειρία, είναι με το να τη ζήσει
ως το μεδούλι της!
Η Άβυσσος, όταν την αναγκάσεις να δει μέσα σου,
θα σε αναγκάσει να δεις μέσα της.
Κι αυτό που θα δεις μέσα της είσαι εσύ.
Το αντικαθρέφτισμα του Σκιώδη Εαυτού σου.
Η Άβυσσος υπάρχει μόνο για να αντιληφθείς
τη σημασία του Φωτός.
Η Άβυσσος είναι ο καθρέφτης της Σκοτεινής Ψυχής σου
που όμως δεν είναι αυτό που είσαι στο σύνολό σου.
Δεν είσαι ο Νους σου. Δεν είσαι ο Σκιώδης Εαυτός σου.
Ο λόγος είναι ότι η Ψυχή σου είναι Φως
και γεννήθηκε από το Φως.
Η Άβυσσος υπάρχει για να εκτιμάμε μέσα από τα μαθήματά μας
μαζί της, την Ιερή Χαρμολύπη που προκύπτει
όταν κατανοούμε ότι αυτή μας έκανε ένα τεράστιο δώρο...
Η Άβυσσος μπορεί να γίνει φίλη μας μόνο όταν πέφτουμε μέσα της με Εμπιστοσύνη, αλλά χωρίς να ξεχαστούμε εκεί...
Η Άβυσσος είναι φίλη μας γιατί μας έβγαλε από μέσα της δυνατότερους.
Και μας δίδαξε ότι ο Πόλεμος δεν είναι ο τρόπος για να νικήσουμε, αλλά η Παράδοση στη διαδικασία.
Η Άβυσσος είναι φίλη μας.
Γιατί καταφέραμε μέσα από την Παράδοση μέσα της
να την αγαπήσουμε και να συμφιλιωθούμε μαζί της.
Να συμφιλιωθούμε με το σύνολο όλων όσων είμαστε:
Το Σκιώδη Εαυτό μας που εναλλάσσει πολικότητες
με το Φωτεινό Εαυτό μας.
Η συμφιλίωση αυτή είναι ο λόγος που ερχόμαστε εδώ.
Η μεταστοιχείωση του Σκότους σε Φως!
Ευχαριστούμε την Άβυσσο ως τις απώλειές μας,
τις πίκρες μας, τις αδικίες και τις δυσκολίες μας.
Γιατί αυτή μας έδειξε ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να καταφέρουμε και τι αξίζουμε.
Ευχαριστούμε τη Δυαδικότητα που μας επιτρέπει να διαλέξουμε με ποιο τρόπο θέλουμε να πάρουμε τα μαθήματά μας
για να αποφοιτήσουμε από τις επανενσαρκώσεις,
ώστε να συσσωματωθούμε και πάλι με την Καρδιά του Θεού.
Αν δεν υπήρχε η Άβυσσος δε θα βρισκόμασταν εδώ.
Και για να φλερτάρουμε μαζί της σημαίνει πως θέλουμε να προαχθούμε γρήγορα ως Ψυχές .
Γιατί το σχολείο της είναι το δυσκολότερο
αλλά και το ιερότερο όλων.
Ευγνώμωνες, Θεϊκοί, Σιωπηλοί μέσα στη μαγεία
αυτής της ζήσης.
Αποδοχή. Εμπιστοσύνη. Καρτερικότητα. Συμπόνια.
Με Αγάπη, Φίλις Χρυσού
andromeda-ires
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Crocs: Αναπαυτικά ή επιβλαβή για την υγεία μας;
Posted: 17 Aug 2014 05:24 AM PDT
Τα crocs διατίθενται στην αγορά σε διάφορα φωτεινά χρώματα. Βέβαια, δεν φαίνεται να αρέσουν σε όλους αυτά τα χοντροκομμένα σαμπό, αλλά οι οπαδοί ορκίζονται για την άνεσή τους. Τελικά αυτά τα εντυπωσιακά σαμπό αξίζουν δικαιωματικά τον τίτλο των άριστων μεσολαβητών της γης και του σώματος; Γιατροί και ερευνητές μοιράζονται τις απόψεις τους στο WebMD. Δείτε τι πρέπει να προσέξετε.Η ιστορία των crocs
Κατασκευάστηκαν το 2002 όπου αρχικά προορίζονταν ως υπόδημα για κωπηλασία με αντιολισθητικό πέλμα και αδιάβροχο υλικό. «Το προϊόν είχε αρχικά παραχθεί στον Καναδά με τη μορφή σαμπό» λέει ο συνιδρυτής Lyndon V. Hanson, III, αντιπρόεδρος της Crocs. «Προσθέσαμε ένα λουρί, και δώσαμε μία κλίση.»
Τα crocs έχουν πιστοποιηθεί από το Εργονομικό Συμβούλιο των ΗΠΑ και τον Αμερικανικό Ποδιατρικό Ιατρικό Σύλλογο (American Podiatric Medical Association/ΑΡΜΑ). Ο Hanson επισημαίνει ότι εκεί που τα crocs στερούνται αισθητικής αξίας παρέχουν θεραπευτικά οφέλη. Η εταιρεία δημιούργησε αυτό που αποκαλεί μια Rx γραμμή μοντέλων ειδικά για υγιή πόδια: Croc Relief, Croc Cloud, and Croc Silver Cloud.
«Αυτά τα παπούτσια έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να εξαλείψουν τον πελματιαίο πόνο και γενικά τους πόνους στα πόδια» λέει ο Hanson. «Μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους ανθρώπους με τραυματισμένα πόδια, κάλους και διαβήτη. Προσφέρουν μια πολύ καλή εσωτερική υποστήριξη, δοντάκια για μασάζ στη φτέρνα, ενώ στηρίζουν την καμάρα. Είναι ιδανικά για άτομα με προβλήματα στα πόδια.»
Τα crocs στην κλινική
Μερικοί γιατροί τα συνιστούν σε ασθενείς με προβλήματα στα πόδια.
«Αυτά τα παπούτσια είναι ιδιαίτερα ελαφριά» τονίζει ο Harold Glickman, πρώην πρόεδρος του Αμερικανικού Ποδιατρικού Ιατρικού Συλλόγου. «Ο χώρος τους είναι τεράστιος για τα δάχτυλα των ποδιών, κατάλληλος για τα άτομα με παραμορφώσεις οστών, όπως κάλους. Τα Rx Crocs είναι επενδυμένα με αντιβακτηριδιακό υλικό που αποτρέπει τους μύκητες και τις βακτηριακές μολύνσεις.»
Για τα άτομα με διαβήτη τα crocs προσφέρουν μεγάλη προστασία. Πράγματι, επειδή οι διαβητικοί έχουν μειωμένη κυκλοφορία στα πόδια τους, ο Glickman τονίζει ότι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ανοιχτές πληγές και μολύνσεις. Ο ευρύχωρος χώρος τους και οι αντιβακτηριδιακές ιδιότητες των crocs βοηθούν στην καταπολέμηση αυτών των προβλημάτων.«Δεν έχω απόθεμα στην εταιρεία, αλλά τα συστήνω στους ασθενείς μου. Εγώ τα φορώ όλη την ώρα» λέει ο Glickman στο WebMD. «Τα φορώ σε χειρουργείο τριών ή τεσσάρων ωρών και έχω την αίσθηση ότι στέκομαι στο νερό. Κανένας πόνος λοιπόν στο πόδι και κανένας στην πλάτη».
Κατασκευασμένα από επικίνδυνο υλικό για την υγεία
Σύμφωνα με μία γερμανική έκθεση τα crocs περιέχουν επικίνδυνα υλικά για την υγεία. Πραγματοποιήθηκε έλεγχος και βρέθηκε ότι στα 6 από τα 10 σαμπό περιέχονται καρκινικά υλικά, ενώ μύριζαν έντονα, ένα σαφές σημάδι της μόλυνσης. Μάλιστα, λέγεται ότι περιέχουν υψηλές ποσότητες καρκινικών χημικών ουσιών που απορροφούνται διαμέσου του δέρματος.
Η έκθεση προτρέπει όσους εξακολουθούν να αγαπούν υπόδημα αυτό να φορούν κάλτσες για να προστατεύσουν την υγεία τους, καθώς οι επικίνδυνες τοξίνες απορροφώνται από το δέρμα, όταν έρχεται σε άμεση επαφή με τα υλικά. Το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Αξιολόγησης Κινδύνων (BfR) συμβουλεύει επίσης τους καταναλωτές να αποφεύγουν κυρίως τα πλαστικά σαμπό με δυσάρεστη οσμή. Πριν την αγορά τους, λοιπόν, αντί να τα φορέσετε για δοκιμή στο κατάστημα μυρίστε τα.
flowmagazine
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Νατοϊκος Αμερικανός διοικητής στάθηκε ΠΡΟΣΟΧΗ επι δίωρο εμπρός στο κράνος του Μιλτιάδη!
Posted: 17 Aug 2014 05:22 AM PDT
ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Ποιός είναι ο Αμερικανός στρατηγός διοικητής των ΝΑΤΟικών δυνάμεων που στάθηκε δυο ώρες προσοχή μπροστά στο κράνος του Μιλτιάδη που βρίσκεται εκτεθειμένο στο μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας.
Το γεγονός συνέβη,αλλά κρατήθηκε μεταξύ των παρευρισκομένων υπο ακρα μυστικότητα. Δεν είναι λίγο πράγμα ολοκληρος στρατηγός του ΝΑΤΟ , επιχειρησιακός , με τρείς σειρές παράσημα και πολεμική δράση ως καταδρομέας να υποκλίνεται -οπως είπε- στον μεγαλύτερο στρατηγό ολων των εποχών!!!
Ο ΝΑΤΟικός στρατηγός προσήλθε υπο το κράτος ακρας συγκίνησης να υποκλιθεί στο σπασμένο-ραγισμένο απο εναν Περσικό πέλεκυ – πολεμικό κράνος του στρατηγού Μιλτιάδη που φορούσε κατά τη μάχη του Μαραθώνα. Ο ίδιος , το είχε προσφέρει ως δώρο στον Δία για την περιφανή νίκη κατά των Περσών τέτοιες μέρες, τον Αυγουστο του 490 π.χ ση θέση Αγριλίκι κοντά στην πεδιάδα του Μαραθώνα. Το κράνος -ενα απο τα πιο πολύτιμα εκθέματα του μουσείου της Ολυμπίας – είναι Κορινθιακού ρυθμού που φέρει την επιγραφή "ΜΙΛΤΙΑΔΕΣ ΑΝΕ ΘΕΚΕΝ ΤΩ ΔΙ…"
Ο στρατηγός των καταδρομών συνοδευόταν απο μια μικρή επίλεκτη φρουρά απο Αμερικανούς πεζοναύτες που είχαν διακριθεί σε πεδία μαχών απο το Αφγανιστάν μέχρι το στάδιο επιχιερήσεων στον Πόλεμο του Κόλπου αλλά και σε "Μαύρες Επιχειρήσεις" στη Λατινική Αμερική και στα Βαλκάνια -που δεν θα γίνουν ποτέ γνωστές…..
Με δέος και σεβασμό η φρουρά των επιλέκτων με επικεφαλής των στρατηγό σχημάτισε ενα Π και επι ΔΥΟ ΩΡΕΣ ακίνητη και αμίλητη περιέβαλε με σεβασμό τη μνήμη του αρχιστρατηγου της νίκης κατά των Περσών εφαρμόζοντας το πολεμικό σύστημα της "λαβίδας " -μία πολεμική τακτική που εφαρμόστηκε εκεί για πρώτη φορά και σήμερα διδάσκεται στα καλύτερα Πανεπιστήμια και τις στρατιωτικές Ακαδημίες ως μια αριστη πολεμική τακτική ανορθοδόξου πολέμου.
"Ηρθαμε εδω να τιμήσουμε με το δικό μας τρόπο τον στρατηγό των στρατηγών , να σιωπήσουμε μπροστά στο μεγαλείο του , να σταθούμε σε στάση προσοχής απέναντί του!!!…." τόνισε λιτά στους στενούς του ανθρώπους ο ΝΑΤΟικός στρατηγός φανερά συγκινημένος την ώρα που ειχαν μείνει άφωνοι οι άνθρωποι του μουσείου κι οι επισκέπτες!!
olympia
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Γιγάντιο Αντικείμενο με Ενεργοποιημένες Ασπίδες Εισέρχεται στο Ηλιακό μας Σύστημα (ΒΙΝΤΕΟ)
Posted: 17 Aug 2014 05:18 AM PDT
Αντικείμενο τεραστίων διαστάσεων με ενεργοποιημένες ασπίδες όπως φαίνεται στο βίντεο εισέρχεται στο ηλιακό μας σύστημα. Το βίντεο και οι εικόνες προέρχονται από το SECCHI, το Εργαστήριο Ναυτικών Ερευνών του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που συνεργάζεται με τη NASA για την παρατήρηση του κομήτη ISON.Αυτό που βλέπουμε στο συγκεκριμένο βίντεο φαίνεται να είναι ένα τεράστιο αντικείμενο με προστατευτική ασπίδα στο εμπρόσθιο μέρος του. Πρόκειται για Πλανήτη Μάχης (Death Star), για κάποιο είδος διαστημικού σκάφους τύπου Σελήνης; Ή μήπως πρόκειται για παρερμηνεία κάποιου άγνωστου σε μας φαινομένου;Περιμένουμε την επίσημη απάντηση της NASA.aorata-gegonota ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Πού βρίσκεται ο Τάφος του Αλεξάνδρου; Μυαλό χρειάζεται για να αποκαλυφθεί και όχι φτυάρια...
Posted: 17 Aug 2014 05:04 AM PDT
Τα μεγαλύτερα μυστικά του κόσμου κρύβονται πάντα με τον καλύτερο τρόπο, παραμένοντας στην κοινή θέα. Για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει με τον Τάφο του Αλεξάνδρου, θα πρέπει να σκεφτούμε με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο από αυτόν, που θα επιθυμούσε το σύστημα να σκεφτόμαστε. Αντίθετα, δηλαδή, από τον τρόπο σκέψης, που μέχρι τώρα δεν μας επέτρεπε να "βλέπουμε" αυτό, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα υπάρχει συνεχώς μπροστά μας. Στην κυριολεξία, αν κλείσουμε τα μάτια μας, μπορούμε να "δούμε" αυτόν τον Τάφο.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι με το μυαλό "βλέπουμε" καλύτερα από ό,τι με τα μάτια. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να ξεγελαστούν από μια οφθαλμαπάτη, ενώ ένα καλό μυαλό όχι. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να βλέπουν έναν ταχυδακτυλουργό να κόβει πραγματικά έναν άνθρωπο σε τρία κομμάτια, ενώ το μυαλό "βλέπει" ένα τρυκ. Τα καλύτερα μάτια μπορούν να βλέπουν συνέχεια φοίνικες και οάσεις μέσα στην έρημο, ενώ το καλό μυαλό τα "βλέπει" μόνον εκεί όπου υπάρχουν.
Τι σημαίνει αυτό στην περίπτωσή μας; Ότι στην πραγματικότητα ο Τάφος του Αλεξάνδρου δεν είναι καν κρυφός. Όχι απλά δεν έχει χαθεί, αλλά τον έχουμε δει όλοι μας, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι βλέπουμε. "Ταχυδακτυλουργοί" της εξουσίας μάς έχουν πείσει ότι είναι χαμένος, επειδή δεν βλέπουμε μια "ταμπέλα" πάνω του, ενώ αυτός είναι μπροστά μας, αν χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας, για να τον "ψηλαφίσουμε". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για μυαλό και όχι για μάτια. Μιλάμε για σκέψη και όχι για έρευνα. Θα "δούμε" πολύ εύκολα τον Τάφο, αν σκεφτούμε ότι ο Αλέξανδρος έχει πολύ πιο "φρέσκια" και άρα "ζωντανή" σχέση την εξουσία απ' ό,τι νομίζουμε.
Άρα δεν πρέπει να σκεφτόμαστε σαν αρχαιολόγοι, που αναζητάμε ένα "χαμένο" σύμβολο μιας χαμένης εξουσίας. Στην περίπτωση του Αλεξάνδρου δεν υπάρχει "χαμένο" σύμβολο, γιατί δεν υπάρχει χαμένη εξουσία. Υπάρχει το αιώνιο σύμβολο της αιώνιας —και άρα και της σημερινής— εξουσίας και άρα πρέπει να σκεφτόμαστε ως πολίτες, που αναζητάμε τα συμφέροντα της εξουσίας σε σχέση με ένα τέτοιο σύμβολο. Η σημασία αυτού που λέμε είναι τεράστια και στην πορεία του κειμένου θα καταλάβει ο αναγνώστης τι ακριβώς εννοούμε.
Κατ' αρχήν ν' αναφέρουμε πως είναι πρακτικά αδύνατον να έχει "χαθεί" ένας τέτοιος Τάφος από προσώπου Γης. Ο Αλέξανδρος λατρευόταν για αιώνες ολόκληρους ως Θεάνθρωπος στο σύνολο του τότε πολιτισμένου Κόσμου. Δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος, για να "σκεπαστεί" ο Τάφος του από τη "σκόνη" του χρόνου. Ο Τάφος αυτού του Θεανθρώπου ήταν ένας Τάφος, τον οποίο αναζητούσαν αυτοκράτορες για να τον προσκυνήσουν και άρα ήταν αδύνατον να τον σκεπάσει η άμμος ή το χώμα …και βέβαια η λήθη. Ένας Τάφος, ο οποίος ανήκε στο πιο σημαντικό ιστορικό πρόσωπο μιας πραγματικά καταγεγραμμένης περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας είναι αδύνατον να θεωρούμε ότι μπορεί να χαθεί. Όπως δεν είναι δυνατόν να χαθεί ο τάφος του Ναπολέοντα στην εποχή μας, έτσι ήταν αδύνατον να χαθεί και ο Τάφος του Αλεξάνδρου στην εποχή του. Η επιστήμη της ιστορίας είχε θεμελιωθεί και υπάρχουν στοιχεία, τα οποία μας περιγράφουν τα γεγονότα εκείνης της εποχής όπως αυτά διαδραματίστηκαν.
Επιπλέον είναι και θέμα οικονομικό. Στην περίοδο κατά την οποία χάθηκε η σορός του Αλεξάνδρου ανθούσε η δεισιδαιμονία και η πρόληψη. "Ανθούσε" στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει πάνω απ' όλα χρήμα. Σημαίνει χρυσάφι. Όταν κάποιοι "έμποροι" πίστης θησαύριζαν από κάρες και σκηνώματα του οποιουδήποτε τυχαίου και άγνωστου αγίου, αντιλαμβανόμαστε ότι θα αρκούσε ένα "δάκτυλο" του Αλεξάνδρου, για να γίνει κάποιος αμύθητα πλούσιος.
Αν αφηνόταν δηλαδή ο Τάφος του Αλεξάνδρου στην τύχη του, κάποιοι θα είχαν γίνει πλούσιοι, μοιραζόμενοι το περιεχόμενό του σε εποχές σαν εκείνες. Ένας τέτοιος Τάφος δεν είναι δυνατόν να αφεθεί να ρημάξει, να μαραζώσει και να καταπλακωθεί από χώματα και πέτρες. Γιατί; Γιατί δεν προλαβαίνει. Γιατί, εκτός από τάφος για κάποιους πολλούς είναι η ευκαιρία της ζωής τους να γίνουν πλούσιοι. Λεγεώνες στρατιωτών θα πρέπει να τον προστάτευαν στο κρίσιμο διάστημα, προκειμένου να εμποδίσουν τους επίδοξους τυμβωρύχους να πλουτίσουν. Ποιος ξέρει πόσα αρπακτικά χέρια ιερόσυλων κόβονταν καθημερινά γύρω από τον Τάφο-θησαυρό.
Σε μια εποχή λοιπόν, που κυκλοφορούσαν "θαυματουργά" δάκτυλα, νεφρά, πνεύμονες αγίων και προπάντων ψέματα και τερατολογίες, κανένας δεν τόλμησε να ισχυριστεί ότι διαθέτει και εκθέτει κάποιο μέρος του σκηνώματος του Αλεξάνδρου. Του πιο διάσημου, όμορφου, αγαπητού και ως εκ τούτου δυνάμει πιο προσοδοφόρου σκηνώματος του Πλανήτη. Του πιο καλοδιατηρημένου μάλιστα, αν σκεφτεί κάποιος ότι εξ' αρχής η σορός του Αλεξάνδρου είχε "μουμιοποιηθεί" από τους καλύτερους ειδικούς εκείνης της εποχής. Αν μη τι άλλο μιλάμε για ένα θέαμα τουλάχιστον εντυπωσιακό. Δεν μιλάμε για έναν σωρό από κοκάλα, τα οποία ξεθάφτηκαν μέσα από τις λάσπες. Είναι δυνατόν να χάθηκε αυτός ο "θησαυρός";
Αυτό όμως, εκτός των άλλων, σημαίνει ένα πολύ απλό πράγμα. Αυτός, ο οποίος πήρε το σκήνωμά του, το πήρε ολόκληρο και ταυτόχρονα είχε την οικονομική άνεση να μην έχει ανάγκη την οικονομική απόδοσή του και άρα αναγκαστεί να το εκθέσει δημοσίως. Επιπλέον, από την εξέλιξη του όλου θέματος, αντιλαμβανόμαστε ότι είχε και την ισχύ να απειλήσει ακόμα και με θάνατο όποιον θα τολμούσε να στήσει "φάμπρικα" με τον Αλέξανδρο. Όποιον ιερόσυλο απατεώνα θα τολμούσε να εμφανιστεί με αλεξανδρινή "πραμάτεια". Ο μόνος, ο οποίος έχει τις προδιαγραφές που περιγράφουμε, είναι η ίδια η εξουσία. Μπορούσες να έχεις καμιά σαρανταριά δάκτυλα ενός αγίου, αλλά δεν μπορούσες να έχεις ούτε ένα νυχάκι του Αλεξάνδρου. Μπορούσες, χωρίς κίνδυνο, να βάζεις τους αφελείς πιστούς να προσκυνάνε έναν άγιο "σαρανταποδαρούσα", αλλά θα κινδύνευες με θάνατο αν μεγάλωνες έστω και λίγο τα "νύχια" του Αλεξάνδρου.
Άρα; Άρα καταλαβαίνει ο αναγνώστης ότι δεν πρέπει να σκέφτεται σαν αρχαιολόγος, γιατί δεν σκεπάστηκε τίποτε που να πρέπει ν' ανασκαφεί. Ο τάφος υπάρχει, κάποιοι τον γνωρίζουν και σίγουρα δεν περιμένουν από τους αρχαιολόγους να τον ανακαλύψουν. Από εδώ και πέρα ξεφεύγει η υπόθεση από τη λογική της αρχαιολογίας και καταλήγει εκεί όπου πρέπει να καταλήξει …και είναι η λογική της πολιτικής. Ο Τάφος αυτός μπορεί να μην σκεπάστηκε ποτέ από χώματα και πέτρες, αλλά, για να μην φαίνεται, σίγουρα "σκεπάστηκε" από συμφέροντα. Αυτό ακριβώς είναι το λεπτό σημείο. Αν το καταλάβει κάποιος αυτό, θα καταλάβει και μόνος του πού βρίσκεται. Στην πραγματικότητα ο Τάφος του Αλεξάνδρου είναι ο πιο φανερός "μυστικός" Τάφος του κόσμου. Στην πραγματικότητα βρίσκεται στο "κέντρο" του κόσμου μας, όπως τον γνωρίζουμε.
Εδώ πλέον τίθεται το βασικό ερώτημα. Για ποιον λόγο, για παράδειγμα, θα ήταν ανεπιθύμητη η ύπαρξη του Τάφου ενός προσώπου αυτού του βεληνεκούς; Για ποιον λόγο το σύστημα εξουσίας δεν επιθυμεί να υπάρχει γνωστός ο Τάφος του Αλεξάνδρου και κατά συνέπεια τον αποκρύπτει; Αυτό, για να γίνει απόλυτα κατανοητό, θα το συγκρίνουμε με μια ομοειδή περίπτωση. Για τον ίδιο λόγο που —σε πολύ μικρότερη κλίμακα— το σοβιετικό καθεστώς δεν επιθυμούσε να υπάρχει τάφος των Ρομανόφ. Για τον ίδιο λόγο που ο ρωσικός κομμουνισμός δεν επιθυμούσε να υπάρχει ο τάφος του πρώην επικεφαλής του ρωσικού καπιταλισμού. Γιατί; Γιατί ο τάφος από μόνος του θα γινόταν πόλος έλξης για "πιστούς" ενός αντίπαλου καθεστώτος ή μιας εχθρικής ιδεολογίας και ως εκ τούτου ανεπιθύμητης για την εξουσία.![]()
Απλά πράγματα. Δεν βαστά κανένας ζωντανή μια "σπίθα", η οποία μπορεί να του βάλει μια απρόβλεπτη "φωτιά" και να τον "κάψει". Αν υπήρχε ένας φανερός τάφος του Τσάρου Νικολάου, θα γινόταν πόλος έλξης για ομοϊδεάτες. "Νοσταλγοί" του τσαρικού καθεστώτος θα συγκεντρώνονταν γύρω από αυτόν τον τάφο και θα γιόρταζαν επετείους ανεπιθύμητες για το σοβιετικό καθεστώς. Αντιδραστικοί θα χρησιμοποιούσαν τον τάφο ως "σήμα" συνάντησης, προκειμένου να οργανώνονται με τους ομοϊδεάτες τους γρήγορα και αποτελεσματικά. Αντικομμουνιστές θα χρησιμοποιούσαν τον τάφο, για να "καταγγείλουν" τη θηριωδία του σοβιετικού καθεστώτος. Φανατικοί θα έκαναν παρελάσεις μπροστά σ' αυτόν.
Είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι το σοβιετικό καθεστώς δεν γνώριζε πού βρίσκονται τα οστά των Ρομανώφ; Είναι δυνατόν η κομμουνιστική Μόσχα να "ξέχασε" σε κάποια στιγμή πού παράχωσε η ίδια αυτά τα οστά; Όχι βέβαια. Τα μόνιμα συμφέροντα της σοβιετικής Μόσχας ήταν αυτά, τα οποία την έστρεφαν στην επίσης μόνιμη απόκρυψη των επικίνδυνων για την ίδια οστών. Είναι δυνατόν λοιπόν η εξεύρεση των οστών αυτών —και άρα και του τάφου των Ρομανώφ— να ήταν θέμα αρχαιολόγων;
Υπήρχε έστω και ένας Σοβιετικός ή άλλος άνθρωπος, που να πίστευε πως ήταν θέμα των αρχαιολόγων η ανεύρεσή τους; Όχι βέβαια. Οι πάντες γνώριζαν πως ήταν θέμα της κυβέρνησης της Μόσχας να τον αποκαλύψει. Αν το επιθυμούσε η ίδια, θα το αποκάλυπτε. Αν δεν το επιθυμούσε, δεν θα το μάθαιναν οι Ρώσοι στον αιώνα τον άπαντα. Όλοι οι Ρώσοι να έπαιρναν από ένα φτυάρι και να έσκαβαν, δεν θα μπορούσαν να βρουν τα οστά. Γιατί; Γιατί, ακόμα κι αν τα πλησίαζαν με τις έρευνές τους, η Μόσχα θα τα έκρυβε κάπου αλλού, προκειμένου να τα κρατήσει μακριά από τη δημοσιότητα.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Τάφο του Αλεξάνδρου, απλά με κάποιες πολύ σημαντικές ιδιομορφίες. Οι απλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν πού βρίσκεται. Η εξουσία όμως γνωρίζει. Είναι αδύνατον να μην γνωρίζει. Επειδή λοιπόν εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν είμαστε όμοιοι με την εξουσία και άρα δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει, κάνουμε ένα μεγάλο λάθος …Απευθυνόμαστε σε λάθος ανθρώπους για την εξεύρεσή του. Εξαιτίας της ιστορικότητας του προσώπου, μπερδευόμαστε και απευθυνόμαστε σε λάθος επιστήμονες.
Η εξεύρεσή του Τάφου του Αλεξάνδρου δεν αφορά την επιστήμη της αρχαιολογίας, ώστε να τον ανακαλύψει, επειδή αυτός κάποτε "χάθηκε". Η εξεύρεσή του αφορά την πολιτική επιστήμη, για να τον αποκαλύψει, επειδή τον "έκρυψε" η ίδια η εξουσία.
Άρα, ποιο είναι το ζητούμενο; Να δούμε κατ' αρχήν πού μοιάζει και πού διαφέρει η περίπτωση του τάφου του Τσάρου με αυτήν του Αλεξάνδρου. Από τις ομοιότητες θα δούμε αν είναι κρυμμένος και από τις διαφορές θα καταλάβουμε πού είναι κρυμμένος. Το πρώτο πράγμα, που πρέπει να κάνουμε, είναι να εξετάσουμε γιατί η εξουσία του δυτικού κόσμου έχει με τον Τάφο του Αλεξάνδρου το ίδιο πρόβλημα, το οποίο είχε η σοβιετική εξουσία με τον τάφο των Ρομανόφ. Να δούμε τον λόγο για τον οποίο απειλούνται τα συμφέροντά της από έναν τέτοιο τάφο. Να δούμε και να καταλάβουμε γιατί απειλείται και τον "κρύβει", τη στιγμή που θα μπορούσε να βγάζει "χρυσάφι" από αυτόν.
Ποιο διάσημο και άρα ποιο προσοδοφόρο αξιοθέατο δεν μπορούμε να φανταστούμε. Τόνους χρήματος μπορεί να παράγει ένα τέτοιο αξιοθέατο επ' άπειρον. Ο Αλέξανδρος λατρεύεται από τις πλέον μεγάλες θρησκείες. Είναι ο Θεάνθρωπος των Ελλήνων, αλλά έχει αγιοποιηθεί από τον χριστιανισμό και συγκαταλέγεται στους Προφήτες του Ισλάμ. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο για άλλο πρόσωπο. Γιατί λοιπόν έχει συμφέρον να τον κρύβει η εξουσία, εφόσον η ίδια τού αναγνωρίζει τόσες πολλές ιδιότητες; Επιπλέον —και εδώ βρίσκεται η μεγάλη διαφορά— θα πρέπει να δούμε τα πραγματικά "αισθήματα" της εξουσίας γι' αυτόν τον διάσημο νεκρό. Γιατί; Γιατί από εκεί θα καταλάβουμε πού περίπου έθαψε η κάθε εξουσία τον δικό της μυστικό "νεκρό" σε σχέση με τη θέση του δικού της κέντρου.
Θα ξεκινήσουμε από το πρώτο, το οποίο έχει σχέση με τα συμφέροντα. Αν μπορέσει κάποιος ν' αποδείξει ότι υπάρχει σχέση συμφερόντων μεταξύ των κυρίαρχων αυτού του κόσμου και των οστών του Αλεξάνδρου, μπορεί να καταλάβει με ακρίβεια GPS πού αυτά βρίσκονται. Για να καταλάβει καλύτερα ο αναγνώστης τι πραγματικά συνέβη με τον Τάφο του Αλεξάνδρου, θα εξετάσουμε τα πράγματα από μια οπτική "γωνία", η οποία μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη …Από τη γωνία εκείνη, η οποία μας αποκαλύπτει σχέσεις, τις οποίες δεν υποπτευόμαστε καν ότι υπάρχουν. Ποια η σχέση του Αλεξάνδρου με αυτούς, οι οποίοι κυβερνούσαν και εξακολουθούν να κυβερνούν τον κόσμο και άρα θα είχαν τη δύναμη να αποκρύψουν την ύπαρξη του Τάφου του; Μόνον τέτοιοι θα μπορούσαν να αποκρύψουν αυτόν τον Τάφο. Έναν τέτοιο Τάφο, δηλαδή, δεν αρκεί να θέλεις να τον αποκρύψεις, αλλά και να έχεις τη δυνατότητα να μπορείς να το κάνεις.
Ακόμα δηλαδή κι αν κάποιοι ασήμαντοι φανατικοί χριστιανοί παπάδες ή ταλιμπάν μουφτήδες το επιθυμούσαν, δεν θα μπορούσαν να τον αποκρύψουν, για να μην "μπαίνει" σε πειρασμό το "πλήρωμα" της Εκκλησίας ή του Ισλάμ και να σκέφτεται ελληνικά και άρα "αμαρτωλά". Απαιτείται εξουσία μεγάλη, για να κρύψεις το "πτώμα" ενός Θεανθρώπου με εκατομμύρια πιστών …έτοιμα ακόμα και να σκοτώσουν, για να υπερασπιστούν τον Θεό τους. Ταυτόχρονα όμως —και εδώ βρίσκεται ένα παράδοξο της όλης ιστορίας— απαιτούνταν να ήσουν οπαδός και ιερέας αυτού του Θεανθρώπου, ώστε τη δεδομένη στιγμή να είχες αυτού του μεγέθους εξουσία.
Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι απέκρυψαν τον Τάφο του Αλεξάνδρου, ήταν πανίσχυροι και εκ των δεδομένων λάτρευαν τον Αλέξανδρο την εποχή που το επιχείρησαν. Γιατί είμαστε σίγουροι γι' αυτό; Γιατί ο Τάφος χάθηκε στην εποχή της Παντοδυναμίας του ελληνισμού. Στην εποχή της ελληνιστικής Ρώμης. Στην εποχή, που, όπως θα δούμε παρακάτω, οι αυτοκράτορές της ένιωθαν μια ιδιαίτερη "σχέση" με τον Αλέξανδρο.
Δεν κατέρρευσε η Ρώμη, ώστε ο τάφος του Θεού της και άλλοι θησαυροί της να σκεπαστούν από χώματα και λάσπες. Δεν κατακτήθηκε η Ρώμη από αλλόθρησκους, ώστε τα Ιερά και Όσιά της να καούν ή να καταστραφούν από τη μήνη και την εκδικητικότητα των βαρβάρων. Τον Τάφο του Αλεξάνδρου τον έκρυψαν από την κοινή "θέα" κάποιοι πανίσχυροι παράγοντες της αυτοκρατορίας. Στα πολιτικά συμφέροντα των αυτοκρατόρων της Ρώμης αναζητούμε την απόκρυψη του Τάφου και όχι στα θρησκευτικά τους αισθήματα, τα οποία ήταν γνωστά.
Όμως, για να φτάσουμε στα "αισθήματα" αυτά, θα ξεκινήσουμε μια "πορεία" σκέψης πολύ ιδιαίτερη, αλλά απόλυτα χρήσιμη. Υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, που να μην έχει ακούσει τον όρο "γαλαζοαίματος"; Παρ' όλο όμως που υπάρχουν τόσοι πολλοί, που έχουν ακούσει γι' αυτόν τον όρο, ελάχιστοι είναι εκείνοι, οι οποίοι μπορούν να τον ερμηνεύσουν. Όλοι δηλαδή "ξέρουν", αλλά κανένας δεν "γνωρίζει". Όλα φανερά, αλλά ταυτόχρονα απόλυτα κρυφά. Κάτι δηλαδή σαν τον Τάφο του Αλεξάνδρου.
Τι μπορεί να περιγράφει ένας τέτοιος όρος; Ποια είναι η χρησιμότητά του; Το πλέον σίγουρο είναι ότι με αυτόν τον τρόπο κάποιοι καταφέρνουν μέσα από το αποκρυφιστικό δεδομένο να διατηρούν ζωντανές τις ιδιαίτερες σχέσεις τους μέσα στους αιώνες. Τα μυστικά, που τους θέλουν "γαλαζοαίματους" και άρα "ανώτερους". Γιατί όμως θεωρούνται "γαλαζοαίματοι"; Γνωρίζει κανένας τι σημαίνει αυτός ο όρος και από πού προέρχεται; Γιατί δεν είναι για παράδειγμα "πρασινοαίματοι" ή "κοκκινομάγουλοι";
Όλες οι εξηγήσεις, οι οποίες κατά καιρούς έχουν δοθεί στο συγκεκριμένο θέμα, είναι εσφαλμένες. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Δόθηκαν από αδαείς, εφόσον οι μύστες, οι οποίοι γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει, ποτέ δεν εξήγησαν τον όρο. Ως εκ τούτου ήταν στο σύνολό τους εσφαλμένες, γιατί με εικασίες δεν μπορείς να ερμηνεύσεις ορισμούς. Οι ορισμοί είναι απόλυτοι και απαιτούν την ίδια απόλυτη ερμηνεία. Αν κάποιος "ορίζει" τον έρωτά του ως "φραντζολίτσα", δεν μπορείς να το ανακαλύψεις όσο κι αν το προσπαθήσεις …όσο έξυπνος ή διαβασμένος κι αν είσαι. Όσα μαθηματικά κι αν γνωρίζεις, δεν μπορείς να βρεις το PIN μιας κάρτας ακόμα και του πιο αγράμματου ανθρώπου. Πρέπει να σου το αποκαλύψει ο ίδιος και άρα να σε κάνει "μύστη" της δικής του γνώσης.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον όρο "γαλαζοαίματος". Στην περίπτωση αυτήν χρειάζεται ειδική γνώση και όχι απαραίτητα ευφυΐα. Ο όρος "γαλαζοαίματος" έχει μια πολύ συγκεκριμένη εξήγηση, εφόσον αποτελεί "θεμέλιο" της ύπαρξής τους. Τους "υπενθυμίζει" πάντα ποιοι είναι και με ποια χαρακτηριστικά "βαδίζουν" μέσα στο χρόνο. Είναι πράγματι "γαλαζοαίματοι", γιατί απλούστατα είναι Ρωμαίοι. Έτσι συμφώνησαν μεταξύ τους οι Ρωμαίοι να χαρακτηρίζονται και αυτό κάνουν μέσα στους αιώνες. Δεν έχει σχέση με την ιδιαίτερη φυσιολογία ή την ανατομία που τους διακρίνει. Μια μεταξύ τους συμφωνία είναι. Θα μπορούσαν να ονομάζονται "μαυροφρίδηδες" και πάλι για τους ίδιους λόγους. Από εκεί και πέρα το ότι όλοι αυτοί μεγαλώνουν και πεθαίνουν με την άποψη της Ρώμης περί της "ανωτερότητας" τόσο της ίδιας όσο και των παιδιών της, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Από πού όμως προκύπτει αυτός ο περίεργος όρος; Από το εξής απλό δεδομένο, το οποίο όμως χρειάζεται ειδικές γνώσεις για να γίνει αντιληπτό. Τα "παιδιά" της Ρώμης είναι όλα "γαλαζοαίματα" και εδώ και αιώνες είναι σκορπισμένα στην Ευρώπη. Από το "αίμα" τους καταλαβαίνεις την καταγωγή τους και έτσι τα ξεχωρίζεις από τους κοινούς "θνητούς". Είναι τα "ανώτερα" και η Ρώμη φρόντισε να τα "προικίσει" επαρκώς, για να μπορούν ν' αποδεικνύουν μόνιμα αυτήν την "ανωτερότητά" τους. Είναι αυτοί, οι οποίοι στην εποχή της παντοδυναμίας της πήραν τα ευρωπαϊκά φέουδα της Ρώμης ως ιδιοκτησία τους. Αυτά τα "παιδιά" θυμούνται την καταγωγή τους, γιατί τους συμφέρει να τη θυμούνται. Τους συμφέρει, γιατί λειτουργούν ως συμμορία, η οποία, για να επιβιώσει, θα πρέπει να υπερασπίζεται μόνιμα και επίμονα τα συντεχνιακά της συμφέροντα.
Γι' αυτόν τον λόγο σε όλες τις επαναστάσεις των κοινών "θνητών" οι "γαλαζοαίματοι" συμπράττουν μεταξύ τους υπέρ των κοινών τους συμφερόντων. Συμπράττουν ως ξεχωριστό μπλοκ συμφερόντων, ακόμα κι όταν θίγονται τα φαινομενικά εθνικά συμφέροντα κάποιων από αυτούς. Ακόμα κι αυτοί, που σχεδόν "κατ' επάγγελμα" επί αιώνες επιβιώνουν ως εχθροί μεταξύ τους, όπως οι Γάλλοι με τους Βρετανούς ή οι Γερμανοί με τους Γάλλους, είναι "αδέρφια" μεταξύ τους. Όπου υπάρχει κίνδυνος ανατροπής κάποιων από αυτούς, σπεύδουν οι άλλοι να βοηθήσουν. Όταν υπάρχει ανατροπή και άρα υπάρχει ανάγκη για "ψυγείο" μέχρι την επάνοδό τους, πάντα υπάρχει θετική ανταπόκριση από τους υπολοίπους. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι "τέως" της Ευρώπης εξακολουθούν να περιφέρονται στις βασιλικές "αυλές", χωρίς να χάνουν τους τίτλους και τα προνόμιά τους.
Ο Αλέξανδρος, δηλαδή, μετά την αποθέωσή του, έγινε ο ίδιος ο δέκατος τρίτος Θεός της Ρώμης. Πώς και πού απέδειξε ο Αλέξανδρος ότι ήταν ο Υιός του Θεού; Ο Αλέξανδρος αυτό το απέδειξε στο ιερό της Σίβα και το αναγνώρισαν οι ιερείς του Άμμωνα Δία. Εκεί βρίσκεται όλο το μυστικό. Το μεγάλο μυστικό της Ευρώπης βρίσκεται στην Αίγυπτο της Αφρικής. Ο Άμμωνας Δίας ήταν αυτός, ο οποίος, σύμφωνα με την Ανώτατη Γνώση των μυστών, είχε "γαλάζιο" αίμα. Ο μοναδικός ανάμεσα στους θεούς, που είχε τέτοιο αίμα. Ο Αλέξανδρος, ως Υιός του, είχε το ίδιο αίμα …και άρα και ο αυτοκράτορας της Ρώμης …και άρα και τα "παιδιά" της Ρώμης.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πού το "πάμε"; Η τύχη του Τάφου του Αλεξάνδρου ήταν εξαρτώμενη από τα συμφέροντα αυτών των πανίσχυρων ανθρώπων, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν τους εαυτούς τους ως "παιδιά" του. Των "παιδιών," που, για λόγους αγάπης, ποτέ δεν θα τον απαρνούνταν, ώστε να καταστρέψουν την "ύλη" του, αλλά που για λόγους συμφέροντος θα μπορούσαν να την "αποκρύψουν" από τα μάτια των κοινών θνητών. Γι' αυτόν τον λόγο έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζει κάποιος από πού προέρχεται ο όρος "γαλαζοαίματος"; Σ' αυτά τα συμφέροντα πρέπει ν' αναζητήσει κάποιος την "εξαφάνισή" του. Γιατί; Γιατί, εκτός των άλλων, με τον Τάφο του Αλεξάνδρου συμβαίνει το εξής παράδοξο.
Στα χρόνια της ελληνιστικής παντοδυναμίας οι πάντες ήθελαν να τον έχουν στην κατοχή τους, για ν' αυξάνονται τα δικαιώματα των εξουσιών τους. Όποιος διεκδικούσε την κοσμοκρατορία, διεκδικούσε ακόμα και με τη βία και τη σορό του Αλεξάνδρου. Η σορός του Αλεξάνδρου ήταν το τυπικό προσόν για τον κάθε επίδοξο κοσμοκράτορα …Κάτι σαν το "πτυχίο" του. Τη διεκδίκησε η Βαβυλώνα, η Πέλλα, η Αλεξάνδρεια και όλοι οι επίδοξοι διάδοχοί του. Πρώτη η Αίγυπτος άρχισε τα "κόλπα" και στη συνέχεια η Ρώμη. Ο Πτολεμαίος πρώτος έκλεψε το ιερό πτώμα στην πορεία του για τη Μακεδονία, για να το έχει στο βασίλειό του και άρα να διεκδικεί όχι μόνον τη νομιμότητα, αλλά και την πρωτοκαθεδρία στην εξουσία του κόσμου. Η Ρώμη περίμενε τη σειρά της. Όπου μπορούσε έκανε ό,τι μπορούσε.
Η Ρώμη πάντα ήθελε το σκήνωμα του Υιού του Άμμωνα. Το επιθυμούσε όσο και όλοι οι υπόλοιποι, οι οποίοι φιλοδοξούσαν να τον διαδεχθούν. Όλοι όσοι τόλμησαν να το διεκδικήσουν, ακόμα και με παράνομα μέσα, όπως ο Πτολεμαίος. Απλά η Ρώμη, ως όφειλε, τον προσκυνούσε για όσο διάστημα δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο και τον άρπαξε όταν ήταν μέσα στις δυνατότητές της να το κάνει.
Ας σκεφτεί κάποιος το εξής απλό. Τον Τάφο αυτόν τον "παρακολουθούμε" στο πέρασμα του χρόνου μέσα από τη συμπεριφορά της Ρώμης. Τον Τάφο τον προσκύνησε ο "πρώτος" Αυτοκράτορας της Ρώμης, που ήταν ο Καίσαρας. Τον προσκύνησε ο "μεγαλύτερος" Αυτοκράτορας της Ρώμης, που ήταν ο Τραϊανός. Τον προσκύνησε ο "τρελός" Αυτοκράτορας της Ρώμης, που ήταν ο Καλιγούλας.Αυτός ο Καλιγούλας, για παράδειγμα, έκλεψε την πανοπλία του Αλεξάνδρου, για να πάρει λίγη από τη δύναμή του. Γιατί έκλεψε την πανοπλία; Γιατί απλούστατα δεν μπορούσε ν' αρπάξει την υπόλοιπη σορό. Αυτό μπορούσε να κάνει …και αυτό έκανε. Τόση ήταν η δύναμη της Ρώμης εκείνης της εποχής και τόσο το μερίδιό της. Ξαφνικά όλα αυτά τα "μεγαλεία" για τον Αλέξανδρο σταμάτησαν ως δια μαγείας. Μετά το 300 μ.Χ. και τον αυτοκράτορα Καρακάλλα δεν υπάρχει άλλη ιστορική μαρτυρία περί του Τάφου του Αλεξάνδρου. Τι συνέβη όμως τότε και άλλαξαν τόσο εντυπωσιακά τα πράγματα; Τότε κατά "σύμπτωση" άρχισε ν' "ανατέλλει" ο χριστιανισμός.
Στα χριστιανικά χρόνια, που ακολούθησαν, κανένας αυτοκρατορικός παράγοντας δεν ήθελε να "δείχνει" στους ανθρώπους τον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, γιατί απειλούνταν τα δικαιώματα της εξουσίας του. Της χριστιανικής πλέον εξουσίας του. Η ίδια η Ρώμη, που μέχρι τότε λάτρευε τον Αλέξανδρο, για προφανείς λόγους έκανε πως δεν τον "γνώριζε". Η χριστιανική Ρώμη έκανε πως δεν γνώριζε πού βρίσκεται ο Τάφος εκείνου, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν γι' αυτήν το "Άγιο Δισκοπότηρο". Τι συνέβη και άλλαξε συμπεριφορά; Κάτι πολύ συνηθισμένο για την εξουσία. Χωρίς ν' αλλάξουν τα πρόσωπα της εξουσίας, άλλαξαν τα συμφέροντά τους. Χωρίς ν' αλλάξουν τα πρόσωπα, άλλαξαν τα "ενδύματά" τους. Φόρεσαν τα χριστιανικά "ενδύματα" και αναγκάστηκαν να βάλουν στα "μπαούλα" τους τα προηγούμενα ελληνικά.
Η πράξη της ήταν σίγουρα μια επιλογή συμφέροντος, γιατί η Ρώμη δεν "έπεσε" στα χέρια αλλόθρησκων κατακτητών, που να τη λεηλάτησαν και να κατέστρεψαν το προηγούμενό της πρόσωπο. Η ίδια Ρώμη, που ήταν δωδεκαθεϊστική, αποφάσισε μόνη της —και στην εποχή της παντοκρατορίας της— να γίνει χριστιανική. Η ίδια Ρώμη, που είχε τον Αλέξανδρο ως δεκατοτρίτο Θεό της και τον λάτρευε, αποφάσισε να υιοθετήσει μια θρησκεία, η οποία απειλούνταν από τον αγαπημένο Θεό των κυρίαρχων Ρωμαίων. Γιατί; Γιατί ο Αλέξανδρος πλέον ήταν εχθρός. Ο πιο ισχυρός εχθρός του χριστιανισμού της Ρώμης. Εχθρός όχι των Ρωμαίων ως πρόσωπα, αλλά των ρωμαϊκών συμφερόντων. Των νέων ρωμαϊκών συμφερόντων. Ήταν εχθρός της Νέας Θρησκείας και άρα της νέας Ρωμαϊκής Τάξης Πραγμάτων.
Αυτόν τον εχθρό, όπως και τα άλλα εχθρικά στοιχεία της προηγούμενης Τάξης Πραγμάτων, τα συγκέντρωσαν μέσα στο δικό τους πολυτελές "μπαούλο" της ιστορίας. Πέρα όμως από αυτά τα πρακτικά θέματα, τα οποία άπτονταν των απλών συμφερόντων της Ρώμης, δεν άλλαζαν εντυπωσιακά τα πράγματα. Τα νέα συμφέροντα των ίδιων ανθρώπων δεν μπορούσαν ν' απαλείψουν τις παλιές αγάπες και λατρείες. Τα νέα συμφέροντα των Ρωμαίων δεν θα άλλαζαν τη λατρεία τους για τον λατρεμένο "Πατέρα" τους. Τη λατρεία για τον "Πατέρα" με το "γαλάζιο" αίμα, που καθιστούσε και τους ίδιους "γαλαζοαίματους". Απλά ο Αλέξανδρος θα γινόταν πλέον ο "μυστικός" Θεός της Ρώμης. Ο Θεός μόνον για τους "εκλεκτούς" της. Μόνον αυτοί μπορούσαν και δικαιούνταν να γνωρίζουν για τον Αλέξανδρο. Μόνον αυτοί θα μπορούσαν ν' ανοίγουν το "μπαούλο" και να χαίρονται τα πολύτιμα "οικογενειακά" τους κειμήλια και "φυλαχτά" τους.
Αυτό δεν είναι κάτι το περίεργο. Ο χριστιανισμός ήταν πάντα μια θρησκεία πολλών "ταχυτήτων" …Ο Πέτρος για τους αγράμματους …ο Παύλος για τους μορφωμένους …και κάποιοι άλλοι για τους ανώτερους "γαλαζοαίματους". Ο κανόνας ήταν πολύ απλός. Εβραίοι "οδηγοί" για τους φτωχούς και τους αγράμματους και Έλληνες για τους εκλεκτούς. Πιστεύει κάποιος ότι οι πανίσχυροι φορείς της χριστιανικής εξουσίας λάτρευαν όλα τα γραφικά και ημίτρελα σάψαλα, που κατά καιρούς αγιοποιούσε ο χριστιανισμός; Ότι λάτρευαν τον Άγιο Τίποτε τον Ερημίτη και την Οσία Μηδέν την Κλαίουσα; Ολόκληρη "βιομηχανία" αγιοποιήσεων υπάρχει στο Βατικανό. Ακόμα και σήμερα κάποιοι περιμένουν στη σειρά τους να "αγιοποιηθούν". Κάποιοι "άγιοι", οι οποίοι κάνουν τους "γαλαζοαίματους" να γελούν, αλλά είναι χρήσιμοι για να ελέγχονται οι φτωχοί.
Έχει κανείς υπόψη του τι απόψεις έχουν περί Θείου πανίσχυρες μυστικές αδελφότητες, όπως είναι για παράδειγμα οι Μασόνοι; Τιμωρήθηκαν ποτέ όλοι αυτοί ως αιρετικοί; Τους έπιασε ποτέ καμία Ιερά Εξέταση, για να τους κάψει; Τους αφαιρέθηκαν οι τεράστιες περιουσίες; Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί όλα αυτά από τη Ρώμη ξεκινούσαν και στη Ρώμη κατέληγαν. Ακόμα και οι ίδιοι οι Πάπες ανήκουν σε τέτοιες μυστικές αδελφότητες. Οι ίδιοι οι Πάπες δεν πιστεύουν σ' αυτά, τα οποία προτείνουν στους άλλους. Στους άλλους προτείνουν ό,τι συμφέρει τον χριστιανισμό και τη Ρώμη και όχι ό,τι πιστεύουν οι ίδιοι. Είναι προφανές ότι ο χριστιανισμός ήταν για την "πλέμπα" της αυτοκρατορίας. Ήταν η καλύτερη επιλογή για τα συμφέροντα των "γαλαζοαίματων" Ρωμαίων.
Αυτή η "πλέμπα" έκριναν ότι δεν χρειαζόταν να γνωρίζει ή να βλέπει κάτι παραπάνω για τον λατρεμένο Θεό τους τον Αλέξανδρο. Έκαναν και για την περίπτωσή του ό,τι ακριβώς έκαναν και για την υπόλοιπη ελληνική θρησκεία και λατρεία. Πάνε τα σύγχρονα Ελληνόπουλα στα σχολεία και τους λένε οι δάσκαλοι πως "χάθηκαν" για πάντα τα μυστικά των Ελληνικών Μυστηρίων. Δεν θα μάθει ποτέ και κανένας τι ακριβώς γινόταν στα Ελευσίνια Μυστήρια ή στα Καβίρια Μυστήρια. Είναι δυνατόν να έχει συμβεί αυτό;
Πώς χάθηκαν δηλαδή αυτές οι απόρρητες και επί αιώνες υπερπολύτιμες γνώσεις; Αρχιερέας της ελληνικής θρησκείας δεν ήταν ο Αυτοκράτορας της Ρώμης; Ο απόλυτος μύστης, δηλαδή, των Ελληνικών Μυστηρίων; Αυτοκράτορας της Ρώμης και άρα αρχιερέας του δωδεκαθεϊσμού δεν αποφάσισε να μετατρέψει τη Ρώμη σε χριστιανική; Άρα; Τι έγινε ξαφνικά; Ξέχασε αυτά που γνώριζε; Άρχισε να εχθρεύεται αυτά, τα οποία μέχρι εκείνη τη στιγμή λάτρευε;
Πώς χάθηκαν δηλαδή οι γνώσεις αυτού του μηχανισμού, ο οποίος βρισκόταν υπό την εξουσία του αυτοκράτορα; Κατέστρεψε ο ίδιος τα "δοχεία" της γνώσης, τα οποία μέχρι τότε τον συντηρούσαν και τον εμφάνιζαν ως εκλεκτό των Θεών; Γιατί; Για λόγους ταπεινότητας; Για να γίνει "ένα" με την αγράμματη και αστοιχείωτη χριστιανική "πλέμπα", την οποία δεν υπολόγιζε καν; Γιατί να καταστρέψει όλα αυτά τα χρήσιμα και σωτήρια για τον ίδιο στοιχεία, εφόσον μπορούσε απλά να τα αποκρύψει; Γιατί να τα καταστρέψει και να μην τα βάλει σε ένα υπόγειο της Ρώμης; Στην πλάτη του θα τα κουβαλούσε; Γιατί να τα καταστρέψει; Για λόγους φανατισμού; Συμφεροντολόγος μπορεί να ήταν, αλλά φανατικός του χριστιανισμού δεν ήταν. Οι υπόλοιποι πανίσχυροι αρχιερείς πώς θα του επέτρεπαν να καταστρέψει τέτοιον τεράστιο πνευματικό πλούτο; Άρα τα απέκρυψε μετά από μια συνεννόηση με τους ανώτατους ιερατικούς παράγοντες της αυτοκρατορίας. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχουν και οι μη προσβάσιμες στους κοινούς θνητούς πτέρυγες της βιβλιοθήκης του Βατικανού.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το πιο λογικό είναι να μην έχει χαθεί τίποτε. Αποκρύφτηκαν τα πάντα, αλλά δεν χάθηκε τίποτε. Όπως λοιπόν αποκρύφτηκε η γνώση των Ελλήνων, έτσι αποκρύφτηκε και ο Τάφος του "Άριστου" των Ελλήνων. "Όνομα του Ρόδου" δεν υπήρχε μόνον για τη γνώση των Ελλήνων, αλλά και για τον Τάφο του Αλεξάνδρου. Τον Τάφο, που η Ρώμη πάντα έλεγχε απόλυτα.
Ακόμα δηλαδή και αν για κάποιους αιώνες ο τάφος του Αλεξάνδρου βρισκόταν στη Νέα Ρώμη ή αλλιώς Κωνσταντινούπολη, μετά τις Σταυροφορίες επέστρεψε στη Ρώμη. Είτε από φόβο, μήπως το υπερπολύτιμο "σκήνωμα" πέσει στα χέρια των βάρβαρων Σελτζούκων Τούρκων, οι οποίοι μπορεί να μην γνώριζαν πώς να χειριστούν το πιο λεπτό θέμα της αυτοκρατορίας, είτε για να "σηματοδοτήσουν" την ανανέωση της παγκόσμιας κυριαρχίας της Ρώμης, το σκήνωμα του Αλεξάνδρου "ξαναμεταφέρθηκε" στη Ρώμη, στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Γιατί είμαστε τόσο βέβαιοι γι' αυτό; Γιατί δεν μπορεί να βρίσκεται κάπου αλλού. Γιατί δεν θα συμφωνούσαν οι ισχυροί αυτού του κόσμου να βρίσκεται κάπου αλλού. Δεν θα συμφωνούσαν οι Γερμανοί να έχουν το σύμβολο της Ρωμαιοκαθολικής Αυτοκρατορίας οι Βρετανοί ή οι Γάλλοι και το ίδιο θα συνέβαινε και για όλους τους πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς. Για να μην "μαλώνουν" μεταξύ τους τα "γαλαζοαίματα" "παιδιά", ο "Πατέρας" θα παρέμενε υποχρεωτικά στον "οίκο" Του. Η "μητέρα" Ρώμη θα είχε τον δικό της νεκρό και τα "παιδιά" τους δικούς τους. Η Ρώμη θα είχε τον Αλέξανδρο, οι Γερμανοί τον Καρλομάγνο, οι Γάλλοι τον Ναπολέοντα και οι Βρετανοί τον Ερρίκο τον Η'. Τα "παιδιά", τα οποία ήθελαν να διαδεχθούν τον "πατέρα" στο δικό του "παιχνίδι", αλλά για δικό τους λογαριασμό. Η Ρώμη τους κανόνες αυτού του παιχνιδιού προστατεύει και γι' αυτόν τον λόγο έχει εξουσία ζωής και θανάτου απέναντι στον οποιονδήποτε το απειλεί …όποιος κι αν είναι αυτός.
Εδώ πρέπει να θυμηθούμε κι αυτό, το οποίο λέγαμε στην αρχή για το τι επιπλέον προκύπτει από τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ της περίπτωσης του Αλεξάνδρου και αυτής των Ρομανόφ. Όπως είπαμε, τα συμφέροντα της εξουσίας την υποχρέωναν καί στις δύο περιπτώσεις να διατηρήσει κρυφό τον επικίνδυνο Τάφο. Το πού βρίσκεται όμως αυτός ο μυστικός τάφος για την κάθε περίπτωση εξαρτάται από τη διαφορά που υπάρχει στα αισθήματα της κάθε εξουσίας. Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά και από τη διαφορά προκύπτουν επιπλέον συμπεράσματα.
Οι κομμουνιστές Σοβιετικοί δεν είχαν μόνον ζημιά από τον τάφο των Ρομανόφ, αλλά τον μισούσαν κιόλας. Γι' αυτόν τον λόγο όχι μόνον βάστηξαν κρυφό το τάφο, αλλά στην ουσία ατίμασαν τον Τσάρο, παραχώνοντάς τον στις λάσπες της κεντρικής Ρωσίας. Τον "τιμωρούσαν" κιόλας, στερώντας του αυτό, το οποίο εκφράζει η ίδια η λέξη "μνήμα". Οι "γαλαζοαίματοι" Ρωμαίοι είχαν επίσης ζημιά από έναν φανερό Τάφο του Αλεξάνδρου, αλλά —εν αντιθέσει προς τους Σοβιετικούς— όχι απλά δεν τον μισούσαν, αλλά οι ίδιοι τον λάτρευαν. Ναι μεν ήθελαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους από την απειλή του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν να τον "τιμωρήσουν". Γι' αυτόν τον λόγο επέλεξαν να κάνουν κάτι ενδιάμεσο, το οποίο θα ικανοποιούσε όλες τις πλευρές και θα το γνώριζαν μόνον οι ίδιοι. Εφόσον είχαν τη δύναμη και την εξουσία, θα φρόντιζαν να τον έχουν κοντά τους. Εξουδετερωμένο μεν, αλλά μόνιμα κοντά τους.
Μυστικά θα τον τιμούσαν όπως του άξιζε και δημοσίως θα ισχυρίζονταν ότι δεν γνώριζαν τίποτε γι' αυτόν. Με αυτόν τον τρόπο θεωρούσαν ότι εκτελούσαν στο ακέραιο το καθήκον τους απέναντι στον Άριστο, γνωρίζοντας όμως ότι του στερούσαν την "επαφή" με αυτούς, τους οποίους ο ίδιος αγαπούσε και ήταν οι απλοί άνθρωποι. Στην πραγματικότητα "απήγαγαν" τον Αλέξανδρο, καθιστώντας τον έναν πραγματικά αιώνιο νεκρό "Όμηρο". Έναν αθάνατο "Οδυσσέα", αποκλεισμένο σε κάποια μυστική και απρόσιτη "Ωγυγία". Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο θα κατάφερναν και θα έλεγχαν και την πρόσβαση των περίεργων ή των ερευνητών προς αυτόν. Γι' αυτόν τον λόγο από την αρχή επιμένουμε να λέμε ότι τα συμφέροντα της Ρώμης ήταν αυτά, τα οποία άλλαξαν απέναντι στον Αλέξανδρο και όχι τα αισθήματά της. Η Ρώμη ποτέ δεν έπαψε να λατρεύει τον Αλέξανδρο, ακόμα και στα χρόνια του χριστιανικού της φανατισμού, που για τους άλλους επέβαλε τις Ιερές Εξετάσεις.
Κατάλαβε ο αναγνώστης γιατί είπαμε εξ αρχής ότι ο Τάφος του Αλεξάνδρου "φαίνεται" καθαρά με τα "μάτια" του μυαλού; Γελάει η Ρώμη κάθε φορά που κάποια τίμια αλλά αφελής Σουλβατζή μπαίνει στις λάσπες, για ν' ανακαλύψει αυτό, το οποίο η Ρώμη δεν θα επέτρεπε ποτέ να μπει στις λάσπες. Γελάει η Ρώμη με τους αρχαιολόγους, οι οποίοι ψάχνουν ανάμεσα σε χώματα και μπάζα, για ν' ανακαλύψουν το "Άγιο Δισκοπότηρο" της αυτοκρατορίας. Στην καλύτερη περίπτωση πέτρες και ξύλα ενός εγκαταλειμμένου κενοταφίου θα βρουν, εφόσον η ίδια η Ρώμη έχει αρπάξει προ πολλού το θεϊκό περιεχόμενό του.
Αρκεί να καταλάβει κάποιος τη σημασία αυτού του Τάφου για τη Ρώμη και θα καταλάβει πού βρίσκεται. Είναι μαθηματικά βέβαιον ότι ο Τάφος του Αλεξάνδρου βρίσκεται στην "καρδιά" της Ρώμης. Είναι επίσης βέβαιον ότι ακόμα και σήμερα όλοι οι επίδοξοι "Πλανητάρχες" φέρονται στον Αλέξανδρο με τον τρόπο που του αρμόζει. Με τον τρόπο που του φέρονταν οι προηγούμενοι αυτοκράτορες. Θεωρούμε δεδομένο ότι οι πανίσχυροι ηγέτες αυτού του κόσμου, οι οποίοι επισκέπτονται το Βατικανό, "μυούνται" στα μυστικά της Ρώμης την επόμενη της ανάληψης των εξουσιών τους. Άνθρωποι όπως ο Καρλομάγνος, ο Ερρίκος ο Η', ο Ναπολέοντας και οι νεώτεροι όπως ο Τσόρτσιλ, ο Ρούσβελτ, ο Κλίντον ή ακόμα και ο μισόχαζος ο Μπους, είμαστε βέβαιοι ότι έχουν προσκυνήσει στον Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ακόμα και ο Γκορμπατσόφ, όταν το 1991 δήλωνε τη διάλυση της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας, στη Ρώμη πήγε για να το κάνει. Γιατί; Μήπως για να δηλώσει "υποταγή" σ' αυτήν και για να "προσκυνήσει" τον Πατέρα της;
Το να βρίσκεται αυτός το Τάφος μέσα στο ίδιο το Βατικανό, δεν πρέπει να μας φαίνεται παράξενο ούτε από τεχνικής πλευράς. Γνωρίζοντας τις πάγιες χριστιανικές πρακτικές, για να "σβήνονται" ίχνη, είναι εύκολο να το εικάσουμε. Αποτελεί πάγια τακτική των χριστιανών να "κρύβουν" τα σύμβολα των Ελλήνων κάτω από χριστιανικά μνημεία. Σβήνεις ίχνη, δημιουργώντας νέα ίχνη πάνω τους. Περπατάς πάνω σε πατημασιές, για να μην φαίνεται ποιος περπάτησε πρώτος σ' αυτές. Είναι η ίδια τακτική, που στους χώρους, όπου υπήρχαν διάσημοι αρχαιοελληνικοί ναοί, υψώνονταν χριστιανικές εκκλησίες. Μέχρι και στον Παρθενώνα είχαν χτίσει εκκλησία στο όνομα της Παναγίας. Οι χριστιανοί με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον "έκλεβαν" τους λατρευτικούς χώρους των Ελλήνων, αλλά και τους έλεγχαν, ώστε να μην επαναλειτουργήσουν ποτέ.
Αυτήν την πετυχημένη πρακτική πιστεύουμε ότι ακολούθησαν και στην περίπτωση του Αλεξάνδρου. Τον Τάφο του τον "σκέπασαν" με τάφο. Τον πλέον διάσημο Τάφο της ανθρωπότητας τον "σκέπασαν" με τον πλέον διάσημο τάφο του χριστιανισμού. Στην Κρυπτή του Αγίου Πέτρου βρίσκεται ο Τάφος του Αλεξάνδρου. Γιατί; Γιατί, εκτός όλων των άλλων, οι "ποντίφικες" και αυτοκράτορες της Ρώμης κοντά σ' αυτόν τον Πατέρα θέλουν να θάβονται και να διατηρούν το μετά θάνατον "προνόμιο" της αθανασίας τους. Οι πρώτοι των "γαλαζοαίματων" θέλουν να θάβονται δίπλα στον Πρώτο "Γαλαζοαίματο". Οι φέροντες την "πορφύρα" θέλουν να θάβονται δίπλα στον "Πορφυρογέννητο". Οι θνητοί αυτοκράτορες θέλουν να θάβονται δίπλα στον Αθάνατο Αυτοκράτορα.
Τώρα, το αν ο Τάφος του Αλεξάνδρου βρίσκεται μπροστά, πίσω η δίπλα από τον υποτιθέμενο τάφο του Πέτρου, αυτό δεν το γνωρίζουμε. Το πιο πιθανό είναι να μην υπάρχει καν τάφος του Πέτρου. Πιο πιθανό δηλαδή είναι να μην βρέθηκε ποτέ το πτώμα του ασήμαντου —όταν θανατώθηκε— Πέτρου, παρά να χάθηκε το πτώμα του Θεανθρώπου Αλεξάνδρου. Απλά πράγματα. Πιο πιθανό είναι να μην υπήρξε ποτέ κάτι από τα πιο χρήσιμα "εργαλεία" της Ρώμης, παρά να χάθηκε ο πιο πολύτιμος θησαυρός της, που ήταν η σορός του Αλεξάνδρου.
Την επόμενη φορά, που κάποιος Έλληνας περιηγητής πάει στο Βατικανό και μπει στην Κρύπτη, ας σταθεί λίγο παραπάνω μπροστά σ' αυτήν. Ας κλείσει τα μάτια του …και μπορεί να "δει" καλύτερα μερικά πράγματα. Ας κλείσει τα μάτια του …και ας την "ψηλαφίσει" με το μυαλό του. Ας κλείσει τα μάτια του και ας γίνει ο ίδιος μια "σχεδία" για να δραπετεύσει ο Οδυσσέας από τη μυστική και απομονωμένη Ωγυγία. Μόνον οι Έλληνες μπορούν να φέρουν "πίσω" τον ταλαιπωρημένο Οδυσσέα. Τον Οδυσσέα, ο οποίος νίκησε σε όλους τους πολέμους και δεν μπόρεσε να γυρίσει ακόμα στην πατρίδα του, γιατί τον ερωτεύτηκε η μάγισσα της Ωγυγίας. Η μάγισσα της Ρώμης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Δημιουργός της Θεωρίας του Υδροχόου
eamb-ydrohoos
Πολεμαρχος Αλεξανδρος Ιω Απολλων
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Η βραδύτητα πάει με τη μνήμη - η ταχύτητα με τη λήθη [Η ΒΡΑΔΥΤΗΤΑ - Κουντέρα Μιλαν]
Posted: 17 Aug 2014 04:34 AM PDT
Το αστείο είναι ότι η γοητεία της ταχύτητας και των διαφόρων fast – εφαρμογών προέρχεται από την υπόσχεση ότι θα μας βγάλουν νικητές στην αδυσώπητη μάχη με τον χρόνο. Θα τα κάνουμε όλα πιο γρήγορα, ώστε να μας μένει χρόνος και για «άλλα πράγματα»· ίσως αυτά που θέλουμε περισσότερο. Κι όμως, ο εντατικός ρυθμός ζωής αφαιρεί σχεδόν κάθε περιεχόμενο πραγματικής ζωής. Σαν να περνάς με 200 χιλιόμετρα την ώρα, από τοπία που φεύγουν σαν καρτούν.
Πού χάθηκε η εμπειρία ενός αργόσυρτου γεύματος, πλούσιου σε γεύση και σε συζήτηση; Πώς ηττήθηκε η κριτική σκέψη και ο αναστοχασμός από τον όγκο των ταχύτατα διακινούμενων πληροφοριών; Γιατί «δεν υπάρχει χρόνος» για να διαβάσουμε ποίηση ή να ονειρευτούμε με τα μάτια ανοικτά; Πώς καταντήσαμε αιχμάλωτοι του ιλίγγου της ταχύτητας;
O αγώνας του θνητού ανθρώπου με τον χρόνο δεν είναι μόνο ο πιο αρχέγονος, αλλά και ο πιο διαρκής. Aλλά η σημερινή ασφυξία λόγω έλλειψης ελεύθερου χρόνου, δεν είναι απλά αποτέλεσμα λανθασμένων προσωπικών επιλογών. Eίναι κοινωνικό πρόβλημα. Eνας ολόκληρος πολιτισμός είναι θεμελιωμένος πάνω στην εκμετάλλευση του χρόνου του καθένα μας. Bασίζεται στην ελαστική εργασία και στην υπερεργασία, στη γρήγορη αγορά μιας ολόκληρης γκάμας μισοάχρηστων συσκευών, που απαξιώνονται με την ίδια σχεδόν ταχύτητα, με αυτήν που υπόσχονται. Oι συνέπειες είναι ήδη εδώ. H πρωτοφανής πολύπλευρη φθορά του ανθρώπινου οργανισμού. Η υπερκατανάλωση και η αυξημένη παραγωγή αποβλήτων. Η υπερθέρμανση του πλανήτη. Η υποβάθμιση της ζωής.
H διατροφή, καθρέφτης κάθε πολιτισμού, αντικατοπτρίζει την εποχή της ταχύτητας. Φαστφουντάδικα ταΐζουν μια πόλη που τρέχει «πανικόβλητη». Oμοιομορφία και τυποποίηση και το φαΐ στο πόδι. «Tρελά», τοξικά και μεταλλαγμένα τρόφιμα που παράγονται από τις επικίνδυνες «φάμπρικες» της εντατικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, χωρίς το μεράκι και τον χρόνο του καλλιεργητή. Hρθε η ώρα να κατεβάσουμε ταχύτητα. Oχι για να κολλήσουμε στο σήμερα, αλλά για να ζήσουμε διαφορετικά. «Tο εγκώμιο στη βραδύτητα» εκτός από βιβλίο του Mίλαν Kούντερα γίνεται τάση. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν λιγότερες ώρες εργασίας και όχι εντατικοποίηση. Οι οικολόγοι, να μπει φραγμός στην εντατική γεωργία. Κινήματα, όπως το Slow Food, θέτουν ξανά την πολιτιστική αξία της διατροφής και της αργής απόλαυσής της, ενώ άλλα, όπως το Slow Cities, αναδεικνύουν ένα άλλο μοντέλο πόλης φιλικό στον άνθρωπο. Tο «αργά» γίνεται συνώνυμο της ποιότητας και της αλλαγής.[...Tου Γιαννη Eλαφρου. Εφημερίδα Καθημερινή 01/01/2005]
Αποφθέγματα από το βιβλίο Βραδύτητα του Μίλαν Κούντερ
- Η πηγή του φόβου βρίσκεται στο μέλλον, και όποιος απελευθερώνεται από το μέλλον δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.- Όποιος καθιστά δημόσιες τις ιδέες του κινδυνεύει πράγματι να πείσει τους άλλους για την αλήθεια του να τους επηρεάσει και έτσι να βρεθεί στο ρόλο εκείνων που φιλοδοξούν να αλλάξουν τον κόσμο.- Κάθε ιδέα που γίνεται δημόσια θα στραφεί αργά ή γρήγορα κατά του εμπνευστή της και θα του αφαιρέσει την ευχαρίστηση που είχε όταν την σκέφτηκε.- Ο όρος "χορευτής" χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τους επιδειξίες του δημόσιου βίου.- Ο βαθμός της βραδύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της μνήμης. Ο βαθμός της ταχύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της λήθης.- Το να δώσεις φόρμα σε μια διάρκεια είναι απαίτηση της ομορφιάς μα και της μνήμης . Διότι το όμορφο είναι ασύλληπτο , μη απομνημονεύσιμο.- Κάθε νέα δυνατότητα που έχει η ύπαρξη ακόμα και η λιγότερο πιθανή , μεταμορφώνει ολόκληρη την ύπαρξη.- Ο έρωτας εξ΄ορισμού είναι δώρο που δεν το αξίζουμε μάλιστα το να σ΄αγαπούν χωρίς να το αξίζεις είναι απόδειξη αληθινού έρωτα.- Όλες οι χειρονομίες όμως ,εκτός από την πρακτική τους λειτουργία , έχουν και μια σημασία που υπερβαίνει την πρόθεση αυτών που την εκτελούν.[http://searchingthemeaningoflife.wordpress.com/2012/01/30/vraditita-kuntera/]Μίλαν Κούντερα, Η Βραδύτητα
Η "Βραδύτητα" είναι ένα "μυθιστόρημα με θέση" (roman a these). Η επικούρεια ηδονή προβάλλεται ως υπέρτατη αξία. Υπονομεύεται όμως από την "ταχύτητα" της σημερινής εποχής.
Τη θέση αυτή την προβάλλει μυθοπλαστικά πλέκοντας παράλληλα δυο ιστορίες που όμως δεν είναι καθόλου παράλληλες μέσα στο χρόνο. Η μια συμβαίνει στον 18ο αιώνα και η άλλη στον 20ο. Οι δύο ιστορίες τίθενται αντιστικτικά. Στην πρώτη πετυχαίνεται μια υψηλή ικανοποίηση, ενώ στη δεύτερη η ικανοποίηση αυτή ματαιώνεται από μια παροδική σεξουαλική ανικανότητα του ήρωα.
Στο έργο του αυτό ο Κούντερα μας παρουσιάζει μια ιστορία με τη φωνή και την προοπτική ενός τριτοπρόσωπου αφηγητή. Ξαφνικά τον παραμερίζει και εμφανίζεται ο ίδιος στο προσκήνιο, ως συγγραφέας, με το όνομα του, σε δυο χιουμοριστικά επεισόδια. Έτσι η κύρια αφήγηση τίθεται σε ένα δεύτερο, απροκάλυπτα φανταστικό, επίπεδο και τα επεισόδια αυτά σε ένα πρώτο, (ψευτο)ρεαλιστικό επίπεδο.
Έχει ειπωθεί ότι η τριτοπρόσωπη αφήγηση, με την εσωτερική εστίαση, είναι η αφήγηση από την προοπτική ενός παντογνώστη θεού. Ακόμη, ότι ο θεός είναι ο Μέγας Είρωνας, γιατί ξέρει το μέλλον των πλασμάτων που έπλασε, Με μια πιο κυριολεκτική σημασία εμφανίζεται εδώ ο Κούντερα απόλυτα ειρωνικός. Τους ήρωες του τους αντιμετωπίζει με ένα καυστικό σαρκασμό. Και, προφανώς, εννοώντας τους μετωνυμικά, σαρκάζει ανάλογους τύπους, κυρίως τον "χορευτή" της εποχής των mass media, τους κάθε είδους επιδειξίες των τηλεοπτικών μέσων, τις στάσεις ζωής τους και τις καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται.
Ο συγγραφέας βάζει τον νεαρό ιππότη του 18ου αιώνα να συναντιέται με τον μοτοσικλετιστή του 20ου. Στη συνάντηση αυτή απαξιώνεται ο "μηχανόβιος" ήρωας του 20ου, παρουσιαζόμενος ως εγωκεντρικός και φαντασιοκόπος.
Γραμμένο στα γαλλικά το μυθιστόρημα αυτό απηχεί το "ρουσσωϊκό" ιδεώδες του 18ου αιώνα, προβάλλοντας, αν όχι μια επιστροφή στη φύση, τουλάχιστον την επιστροφή σε πιο "φυσικές" εποχές, Το μοτίβο της νοσταλγίας του χρυσού παρελθόντος δίδεται για άλλη μια φορά σε μια υπέροχη μυθοπλασία από τον μεγάλο στυλίστα Μίλαν Κούντερα. Ενός παρελθόντος που δεν είχε γνωρίσει ακόμη τους ξέφρενους ρυθμούς ζωής του αιώνα μας.
[Δημοσιεύτηκε στο έντυπο της ΕΠΟΙΖΩ «Ποιότητα Ζωής», Ιούλ. Αύγ. 1997, τ. 55.]gerasimos-politis ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ